Eman Mohammed: The courage to tell a hidden story

Translator: Ani Hakobyan Reviewer: Kristine Sargsyan

When I turned 19, I started my career

19 տարեկանում ես սկսեցի իմ կարիերան

as the first female photojournalist

որպես առաջին կին ֆոտոլրագրող

in the Gaza Strip, Palestine.

Գազայի հատվածում՝ Պաղեստինում:

My work as a woman photographer

Իմ աշխատանքը, որպես ֆոտոլրագրող

was considered a serious insult

համարվում էր լուրջ վիրավորանք

to local traditions,

տեղի ավանդույթներին,

and created a lasting stigma

եւ դարձավ հրարատեւ խայտառակություն

for me and my family.

իմ եւ իմ ընտանիքի համար:

The male-dominated field made my presence

Իմ ներկայությունը արական սեռի կողմից գերակշռող ոլորտում

unwelcome by all possible means.

անցանկալի էր բոլոր առումներով:

They made clear that a woman

Նրանք պարզ հասկացրեցին, որ կինը

must not do a man's job.

չպետք է կատարի տղամարդու աշխատանք:

Photo agencies in Gaza refused to train me

Գազայի լուսանկարչական գործակալությունները մերժում էր ինձ վերապատրաստել

because of my gender.

իմ սեռի պատճառով:

The "No" sign was pretty clear.

«Ոչ» -ի նշանը բավականին ակնահայտ էր:

Three of my colleagues

Մի անգամ իմ գործընկերներից երեքը

went as far as to drive me to an open air strike area

ինձ տարան բաց օդային հարվածային տարածք,

where the explosion sounds

որտեղ պայթյունների ձայնը

were the only thing I could hear.

միակ ձայնն էր, որը ես կարող էի լսել:

Dust was flying in the air,

Փոշին պատել էր օդը,

and the ground was shaking like a swing beneath me.

իսկ հողը ճոճանակի պես ճոճվում էր ոտքերիս տակ:

I only realized we weren't there to document the event

Ես այն ժամանակ հասկացա, որ մենք այնտեղ չենք գնացել իրադարձությունը վավերագրելու համար,

when the three of them got back into the armored Jeep

երբ նրանք երեքով նստեցին զրահապատ Ջիփը

and drove away, waving and laughing,

եւ ետ սլացան, ձեռքով թափահարելով եւ ծիծաղելով՝

leaving me behind in the open air strike zone.

թողնելով ինձ բաց օդային հարվածային տարածքում:

For a moment, I felt terrified,

Մի պահ ես սարսափեցի,

humiliated, and sorry for myself.

ինքս ինձ խղճալով եւ նվաստացված զգալով:

My colleagues' action was not

Իմ գործընկերների գործողությունը

the only death threat I have received,

միակ մահվան սպառնալիք չէր նրանց կողմից

but it was the most dangerous one.

բայց ամենավտանգավորն էր:

The perception of women's life in Gaza

Գազայում կնոջ կյանքը

is passive.

չի գնահատվում:

Until a recent time, a lot of women were not allowed

Մինչեւ վերջին ժամանակներս շատ կանանց չեր թույլատրվում

to work or pursue education.

աշխատել կամ ուսում ստանալ:

At times of such doubled war including

Նմանատիպ երկակի պատերազմների ժամանակ,

both social restrictions on women

երբ կիրառվում են սոցիալական սահմանափակումներ կանանց նկատմամբ եւ

and the Israeli-Palestinian conflict,

տեղի է ունենում Իսրայելի եւ Պաղեստինի հակամարտությունը,

women's dark and bright stories were fading away.

կանանց մութ եւ վառ պատմությունները անհայտանում էին:

To men, women's stories were seen

Տղամարդկանց համար կանանց պատմությունները

as inconsequential.

համարվում էին աննշան:

I started paying closer attention

Ես սկսեցի ավելի ուշադիր հետեւել

to women's lives in Gaza.

Գազայում ապրող կանանց կյանքին:

Because of my gender, I had access

Իմ սեռի շնորհիվ ես կարող էի մուտք գործել

to worlds where my colleagues were forbidden.

մի աշխարհ ուր իմ գործընկերերի մուտքը արգելված էր:

Beyond the obvious pain and struggle,

Բացի ակնհայտ ցավից եւ պայքարից

there was a healthy dose

այնտեղ առկա էր

of laughter and accomplishments.

ծիծաղի եւ ձեռքբերումների չափաբաժին:

In front of a police compound in Gaza City

Գազա քաղաքի ոստիկանության բաժնի դիմաց,

during the first war in Gaza,

Գազայում առաջին պատերազմի ժամանակ,

an Israeli air raid managed to destroy the compound

Իսրայելի օդային հարձակումը կարողացավ կործանել բաժանմունքը

and break my nose.

եւ կոտրել իմ քիթը:

For a moment, all I saw was white, bright white,

Այդ պահին, ես միայն տեսնում էի սպիտակ, վառ սպիտակ,

like these lights.

այս տիպի լույսեր:

I thought to myself I either got blind

Մտածեցի կամ կուրացել եմ

or I was in heaven.

կամ դրախտում եմ:

By the time I managed to open my eyes,

Երբ կարողացա բացել աչքերս

I had documented this moment.

ես վավերագրեցի այս պահը:

Mohammed Khader, a Palestinian worker

Մոհամեդ Խադերը՝ պաղեստինցի աշխատողը

who spent two decades in Israel,

ով անց էր կացրել 20 տարի Իսրայելում,

as his retirement plan,

որպես իր կենսաթոշակային ծրագիր

he decided to build a four-floor house,

որոշեց կառուցել չորս հարկանի տուն,

only by the first field operation at his neighborhood,

որը մարտական առաջին գիծի հարևանությամբ դարձավ,

the house was flattened to the ground.

եւ նրա տունը հավասարեցվեց հողին:

Nothing was left but the pigeons he raised

Մնացել էին միայն նրա աղավնիները,

and a jacuzzi, a bathtub

ջակուզին, եւ մի լոգարան,

that he got from Tel Aviv.

որը նա բերել էր Թել Ավիվից:

Mohammed got the bathtub

Մոհամեդը լոգարանը դրեց

on the top of the rubble

որմաքարի վրա

and started giving his kids

եւ սկսեց ամեն առավոտ

an every morning bubble bath.

երեխաներին լոգանք տալ:

My work is not meant to hide the scars of war,

Իմ աշխատանքը ոչ թե կայանում էր պատերազմի սպիները քողարկելու մեջ

but to show the full frame

այլ ամբողջությամբ ցուցադրելու

of unseen stories of Gazans.

Գազայի բնակիչների անտեսանելի պատմությունները:

Որպես պաղեստինցի կին ֆոտոնկարիչ,

As a Palestinian female photographer,

պայքարի ճանապարհը, գոյատեւումը եւ առօրյա կյանքը

the journey of struggle, survival and everyday life

ոգեշնչեցին ինձ հաղթահարել համայնքի արգելքները

has inspired me to overcome the community taboo

եւ տեսնել պատերազմի մեկ այլ մասը եւ նրա հետեւանքները:

and see a different side of war and its aftermath.

Ես դարձա վկա իմ ընտրությամբ՝

I became a witness with a choice:

փախչելու կամ մնալու:

to run away or stand still.

Շնորհակալ եմ:

Thank you.

(Ծափահարություններ)

(Applause)