Beware conflicts of interest | Dan Ariely

دن آریلی : ملتفت تضاد منافع باشید

Translator: soheila Jafari Reviewer: Saeed Salehi

So, I was in the hospital for a long time.

خوب، من برای مدت زیادی دراین بیمارستان بودم.

And a few years after I left, I went back,

و چند سال بعد از اینکه که آنجا را ترک کردم ، دوباره به آنجا بازگشتم،

and the chairman of the burn department was very excited to see me --

رئیس بخش سوختگی از دیدن من خیلی هیجان زده بود --

said, "Dan, I have a fantastic new treatment for you."

او گفت: " دن من یک درمان جدید عالی برای تو دارم."

I was very excited. I walked with him to his office.

من خیلی هیجان داشتم. با او به دفترش رفتم.

And he explained to me that, when I shave,

او برای من توضیح داد که هنگامی که من ریشم را می تراشم،

I have little black dots on the left side of my face where the hair is,

من لکه ها ریز کوچکی در سمت چپ صورتم جایی که مو در میآید دارم،

but on the right side of my face

اما در سمت راست صورتم

I was badly burned so I have no hair,

که خیلی بد سوخته بودم مویی ندارم،

and this creates lack of symmetry.

و این باعث عدم تقارن می شود.

And what's the brilliant idea he had?

این ایده عالی چه بود،

He was going to tattoo little black dots

او قصد داشت روی سمت راست صورتم

on the right side of my face

من کمی خالکوبی سیاه کند

and make me look very symmetric.

و ظاهر مرا خیلی متقارن کند.

It sounded interesting. He asked me to go and shave.

این به نظر جالب می آمد. او از من خواست که بروم و ریشم را بزنم.

Let me tell you, this was a strange way to shave,

اجازه بدهید که بگویم این روش عجیبی برای ریش تراشیدن بود،

because I thought about it

من راجع به آن فکر کردم

and I realized that the way I was shaving then

و متوجه شدم که به روشی که من ریشم را می زنم

would be the way I would shave for the rest of my life --

روشی خواهد بود که من برای همه عمرم ریشم را خواهم زد--

because I had to keep the width the same.

زیرا من باید عرض یکنواختی را نگه می داشتم.

When I got back to his office,

و هنگامی که من به دفتر او برگشتم،

I wasn't really sure.

من خیلی مطمئن نبودم.

I said, "Can I see some evidence for this?"

گفتم، " می توانم شواهدی برای این ببینم؟"

So he showed me some pictures

خوب او چند عکس

of little cheeks with little black dots --

از چانه کوچکی با چند خال سیا نشان داد--

not very informative.

اطلاعات طیادی به من ندادند.

I said, "What happens when I grow older and my hair becomes white?

گفتم، " هنگامی که من پیرتر شوم و موهای من سفید شوند چه اتفاقی می افتد؟

What would happen then?"

سپس اتفاقی خواهد افتاد؟

"Oh, don't worry about it," he said.

" آه در این مورد نگران نباش،" او گفت.

"We have lasers; we can whiten it out."

" ما لیزر داریم؛ ما می توانیم آن را سفید کنیم."

But I was still concerned,

اما من هنوز نگران بودم

so I said, "You know what, I'm not going to do it."

خوب من گفتم، " میدانید، من قصد ندارم اینکار را بکنم."

And then came one of the biggest guilt trips of my life.

و بعد از آن بزرگترین سفرهای احساس گناه و مجرمیت زندگی من وارد شد.

This is coming from a Jewish guy, all right, so that means a lot.

این را یک یهودی گفته که معنی زیادی دارد.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

And he said, "Dan, what's wrong with you?

او گفت، " دن، چه مشکلی پیش آمده؟

Do you enjoy looking non-symmetric?

آیا از نامتقارن بودن لذت می بری؟

Do you have some kind of perverted pleasure from this?

آیا هیچ احساس بدی از این داری؟

Do women feel pity for you

آیا زنان اغلب که با تو سکس دارند

and have sex with you more frequently?"

احساس دلسوزی برای تو می کنند؟"

None of those happened.

هیچ کدام از اینها اتفاق نیفتاده بوده.

And this was very surprising to me,

و این روش برای من خیلی تعجب آور بود،

because I've gone through many treatments --

زیرا من به برای درمان رفته بودم--

there were many treatments I decided not to do --

و روشهای درمانی زیادی بود که من تصمیم گرفته بودم آنها انجام ندهم--

and I never got this guilt trip to this extent.

و من هرگز تا این حد احساس گناه نکرده بودم.

But I decided not to have this treatment.

تصمیم گرفتم که این روش درمانی را نجام ندهم.

And I went to his deputy and asked him, "What was going on?

رفتم پیش جانشین او و ازش سوال کردم " اینجا چه خبر است؟

Where was this guilt trip coming from?"

این احساس گناه از کجا می آید؟"

And he explained that they have done this procedure on two patients already,

او به من گفت که آنها این روش را قبلا برای دو بیمار انجام داده اند،

and they need the third patient for a paper they were writing.

و برای مقاله ای را که می نویسند به بیمار سومی نیازمندند .

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

Now you probably think that this guy's a schmuck.

احتمالا فکر می کنید که این مرد یک پستی است.

Right, that's what he seems like.

درست، این چیزی که او به نظر می رسید.

But let me give you a different perspective on the same story.

اما اجازه دهید دیدگاه متفاوتی از داستان مشابهی را برایتان بگویم.

A few years ago, I was running some of my own experiments in the lab.

چند سال پیش، من در حال انجام یکی از آزمایشاتم در آزمایشگاه بودم

And when we run experiments,

هنگامی که آزمایش تمام شد،

we usually hope that one group will behave differently than another.

ما معمولا امیدواریم که یک گروه از رفتار متفاوتی از دیگران داشته باشد.

So we had one group that I hoped their performance would be very high,

خوب ما یک گروه داشتیم که من امیدوار بودم کارآیی آنها بسیار بالا باشد،

another group that I thought their performance would be very low,

و فکر کردم گروه دیگرکارایی پائینی داشته باشند.

and when I got the results, that's what we got --

وقتی نتیجه را دیدم، این چیزی بود که دریافت کردم--

I was very happy -- aside from one person.

من بسیار خوشحال بودم-گذشته از یک فرد.

There was one person in the group

یک نفر در این گروه بود

that was supposed to have very high performance

که گمان می رفت کارایی بسیار بالایی داشته باشد

that was actually performing terribly.

که در واقع کارایی وحشناک بدی داشت.

And he pulled the whole mean down,

او همه متوسط را پائین کشیده بود،

destroying my statistical significance of the test.

و آمار معنی دار آزمون مرا خراب کرده بود.

So I looked carefully at this guy.

خب، به این فرد خیلی خوب نگاه کردم.

He was 20-some years older than anybody else in the sample.

او حدود بیست و چند ساله بزرگتر از بقیه نمونه بود.

And I remembered that the old and drunken guy

و به خاطر آوردم که یک پیرمرد و الکلی

came one day to the lab

یک روز به آزمایشگاه آمد

wanting to make some easy cash

و خواست که پول نقد آسانی را بدست آورد

and this was the guy.

و این همان مرد بود.

"Fantastic!" I thought. "Let's throw him out.

" عالی" فکر کردم بگذار بی اندازمش بیرون.

Who would ever include a drunken guy in a sample?"

چه کسی یک مرد الکلی را هرگز در یک نمونه قرار می دهد؟"

But a couple of days later,

اما چند روز بعد،

we thought about it with my students,

من با شاگردانم راجع به او فکر کردیم،

and we said, "What would have happened if this drunken guy was not in that condition?

و ما گفتیم" چه اتفاقی می افتد اگر این مرد الکلی در این شرایط نبود؟"

What would have happened if he was in the other group?

چه انفاقی می افتاد اگر او در گروه دیگرمی بود؟

Would we have thrown him out then?"

آیا باید او را ازآزمون بیرون می انداختیم؟

We probably wouldn't have looked at the data at all,

ما احتمالا به همه داده ها نگاه نکرد بودیم ،

and if we did look at the data,

و اگربه اطلاعات نگاه می کردیم ،

we'd probably have said, "Fantastic! What a smart guy who is performing this low,"

احتمالا می گفتیم :"بسیار عالی! چه فرد باهوشی که کارایی به این پائینی دارد،"

because he would have pulled the mean of the group lower,

زیرا او متوسط گروه را پائین آورده بود،

giving us even stronger statistical results than we could.

به ما نتیجه آماری قوی تری که می توانستیم داشته باشیم داده بود.

So we decided not to throw the guy out and to rerun the experiment.

ما تصمیم گرفتیم ک داده های او را دور نریزیم و آزمون را دوباره انجام ندهیم.

But you know, these stories,

این داستان

and lots of other experiments that we've done on conflicts of interest,

و تعداد زیادی از آزمونهایی که ما انجام دادیم در مورد تضاد منافع است،

basically kind of bring two points

که اساسا" یک جوری دو نقطه را

to the foreground for me.

برای من به هم نزدیک می کند.

The first one is that in life we encounter many people

اولی اینکه در زندگی ما با مردم زیادی برخورد می کنیم

who, in some way or another,

که به شیوه ای

try to tattoo our faces.

سعی می کنند که صورت تو را خالکوبی کنند.

They just have the incentives that get them to be blinded to reality

آنها فقط انگیزیی آن را دارند که بر واقعیت چشم ببندند و

and give us advice that is inherently biased.

به ما توصیه ذاتا" مغرضانه ای کنند.

And I'm sure that it's something that we all recognize,

و من مطمئن هستم این چیزی است که ما آن را می توانیم تشخیص دهیم،

and we see that it happens.

و این که اتفاق می افتد می بینیم.

Maybe we don't recognize it every time,

شاید همواره آن را تشخیص ندهیم

but we understand that it happens.

ولی ما وقتی اتفاق می افتد درک می کنیم.

The most difficult thing, of course, is to recognize

البته ، سخت ترین چیز، تشخیص

that sometimes we too

اینکه گاهی ما با

are blinded by our own incentives.

انگیزه های خودمان کور هستیم.

And that's a much, much more difficult lesson to take into account.

این درس بسیار بسیار مشکل تر که رویش حساب باز کردیم.

Because we don't see how conflicts of interest work on us.

زیرا ما نمی دانیم چگونه تضاد منافع بر روی ما کار می کند.

When I was doing these experiments,

هنگامی که من این آزمون را انجام می دادم،

in my mind, I was helping science.

در ذهنم، من به علم کمک می کردم.

I was eliminating the data

من داده ها را حذف می کردم

to get the true pattern of the data to shine through.

برای دریافت الگوی واقعی از داده ها برای از طریق آن درخشیدن

I wasn't doing something bad.

من کار بدی می کردم.

In my mind, I was actually a knight

در ذهنم، در واقع من یک شوالیه بودم

trying to help science move along.

که تلاش می کرد که علم به جلو حرکت کند.

But this was not the case.

اما این مورد نبود.

I was actually interfering with the process with lots of good intentions.

درواقع من فرایند کار را با تعداد زیادی نیت خوب قاطی کردم بودم.

And I think the real challenge is to figure out

گمان کنم چالش واقعی این است که بفهمیم

where are the cases in our lives

در کجای زندگی ما

where conflicts of interest work on us,

موارد نضاد منافع وجود دارد،

and try not to trust our own intuition to overcome it,

و سعی کنیم که به شهود خودمان اعتماد نکرده و بر آن فائق آیم،

but to try to do things

ولی سعی بر انجام چیزی کنید

that prevent us from falling prey to these behaviors,

که جلوگبری کند از به دام افتادن این گونه رفتارها،

because we can create lots of undesirable circumstances.

زیرا می توانیم از شرایط نامطلوب زیادی را ایجاد کنیم.

I do want to leave you with one positive thought.

می خواهم شما را با یک فکر مثبت ترک کنم.

I mean, this is all very depressing, right --

منظورم این است همه اینها بسیار نامید کنند است، درسته--

people have conflicts of interest, we don't see it, and so on.

مردم تضاد منافع دارند، ما این را نمی بینیم،

The positive perspective, I think, of all of this

گمان کنم با توجه به همه این چیزها ، دیدگاه مثبت

is that, if we do understand when we go wrong,

این است که اگر ما فهمیدیم که در مسیر غلط هستیم،

if we understand the deep mechanisms

اگر ما مکانیسمهای عمیقی

of why we fail and where we fail,

از اینکه چرا ما موفق نشدیم و کجا موفق نشدیم،

we can actually hope to fix things.

در واقع می توانیم امیدوار باشیم که آن را درست کنیم.

And that, I think, is the hope. Thank you very much.

و گمان کنم، این امید است. بسیار سپاسگزارم

(Applause)

(تشویق تماشاگران)