The single biggest reason why start-ups succeed | Bill Gross | TED

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

I'm really excited to share with you

هیجان این را دارم که با شما برخی

some findings that really surprise me

یافته‎های حقیقتا تعجب برانگیزدرباره آنچه

about what makes companies succeed the most,

بیش از همه باعث موفقیت کمپانیها شده را به اشتراک بگذارم،

what factors actually matter the most for startup success.

این که چه عواملی بیش از همه در موفقیت استارت‎آپها تاثیر دارند.

I believe that the startup organization

به اعتقاد من موسسات استارت‎آپ یکی

is one of the greatest forms to make the world a better place.

از بهترین اشکال در تبدیل جهان به مکانی بهتر هستند.

If you take a group of people with the right equity incentives

اگر گروهی از آدمها را با انگیزه برابر در نظر بگیریم

and organize them in a startup,

و در یک استارت‎آپ سازماندهی‎شان کنیم،

you can unlock human potential in a way never before possible.

قادر به باز کردن قفل از پتانسیل بشر بطریقی خواهیم بود که قبلا ممکن نبوده.

You get them to achieve unbelievable things.

آنها را وادرا می‎کنید به دستیابی به چیزهای غیرممکن.

But if the startup organization is so great,

اما اگر موسسات استارت‎آپ انقدر عالی هستند،

why do so many fail?

چرا برخی از آنها ناموفقند؟

That's what I wanted to find out.

این چیزی بود که در پی آن بودم.

I wanted to find out what actually matters most

میخواستم مهمترین عامل را در موفقیت استارت‎آپها

for startup success.

پیدا کنم.

And I wanted to try to be systematic about it,

و این جستجو هم سیستماتیک انجام شود،

avoid some of my instincts and maybe misperceptions I have

تا از غرایز و احتمالا تصورات غلط من از بسیاری کمپانیهایی که

from so many companies I've seen over the years.

در طول سالها بر آنها نظارت کرده بودم، خودداری کنم.

I wanted to know this

مشتاق بودم که این را بدانم

because I've been starting businesses since I was 12 years old

چون از ۱۲ سالگی مشغول به کار شده‎ام

when I sold candy at the bus stop in junior high school,

موقعیکه در مقطع راهنمایی در ایستگاه اتوبوس آب نبات میفروختم،

to high school, when I made solar energy devices,

در دبیرستان دستگاههای انرژی خورشیدی میساختم،

to college, when I made loudspeakers.

در کالج بلندگو میساختم.

And when I graduated from college, I started software companies.

و وقتی از کالج فارغ التحصیل شدم، شرکتهای نرم افزاری را شروع کردم.

And 20 years ago, I started Idealab,

و ۲۰ سال قبل، Idealab را شروع کردم،

and in the last 20 years, we started more than 100 companies,

و در ۲۰ سال اخیر بیش از ۱۰۰ کمپانی را شروع کرده‎ام،

many successes, and many big failures.

خیلی از آنها موفق بودند، خیلی شکست خوردند.

We learned a lot from those failures.

از آ ن شکستها خیلی یاد گرفتم.

So I tried to look across what factors

بنابراین شروع کردم به بررسی عواملی که منجر نقش

accounted the most for company success and failure.

پررنگتری در موفقیت یا شکست کمپانی داشتند.

So I looked at these five.

پس به این پنج تا نگاه کردم.

First, the idea.

نخست، ایده.

I used to think that the idea was everything.

در گذشته فکر می‎کردم که ایده همه چیز است.

I named my company Idealab for how much I worship

اسم شرکتم را Idealab (آزمایشگاه ایده) گذاشتم چون آن لحظه "آها"

the "aha!" moment when you first come up with the idea.

را خیلی پرستش می‎کنم، وقتی که ایده به سراغتان میاید.

But then over time,

اما با گذر زمان،

I came to think that maybe the team, the execution, adaptability,

به این فکر رسیدم که شاید تیم، مدیریت اجرائی، تطبیق پذیری

that mattered even more than the idea.

حتی بیش از ایده اهمیت داشته باشند.

I never thought I'd be quoting boxer Mike Tyson on the TED stage,

هرگز فکرش را نمی‎کرم که روی صحنه TED بخواهم نقل قولی از مایک تایسون بوکسور انجام دهم،

but he once said,

اما یکبار او گفت،

"Everybody has a plan, until they get punched in the face." (Laughter)

"همه با برنامه جلو میان، اما تا لحظه‎ای که مشت بصورتشون بخوره." (خنده)

And I think that's so true about business as well.

و فکر می‎کنم شدیدا درباره تجارت هم مصداق دارد.

So much about a team's execution

قابلیت انطباق پذیری تیم اجرایی

is its ability to adapt to getting punched in the face by the customer.

پس از دریافت مشت محکم از طرف مشتری خیلی اهمیت دارد.

The customer is the true reality.

مشتری واقعیت محض است.

And that's why I came to think

بهمین خاطر بود که فکر این که

that the team maybe was the most important thing.

تیم شاید مهمترین چیز باشد به ذهنم آمد.

Then I started looking at the business model.

بعد شروع کردم به بررسی الگوی تجارت.

Does the company have a very clear path generating customer revenues?

آیا کمپانی مسیر بسیار شفافی در تولید درآمدهای عائدی از مشتری دارد؟

That started rising to the top in my thinking

باعث شد که در راس فهرست موثرترین عوامل در موفقیت

about maybe what mattered most for success.

توی تفکراتم قرار بگیرد.

Then I looked at the funding.

بعد به سرمایه‎ها نگاه کردم.

Sometimes companies received intense amounts of funding.

گاهی کمپانیها مبالغ هنگفتی از سرمایه‎ها را دریافت می‎کردند.

Maybe that's the most important thing?

که شاید از همه مهمتر می‎بود؟

And then of course, the timing.

و بعد البته زمانبندی.

Is the idea way too early and the world's not ready for it?

آیا برای آن ایده خیلی زود است و جهان هنوز آمادگی‎اش را نداشت؟

Is it early, as in, you're in advance and you have to educate the world?

آیا هنوز زود هست چون شما پیشرو هستید و لازم است که جهان را ابتدا آموزش دهید؟

Is it just right?

آیا زمان مناسب آن است؟

Or is it too late, and there's already too many competitors?

یا که خیلی دیر است و همین حالا هم کلی رقیب هست؟

So I tried to look very carefully at these five factors

پس سعی کردم خیلی با دقت به این پنج عامل در داخل

across many companies.

کمپانیها نگاه کنم.

And I looked across all 100 Idealab companies,

و همه ۱۰۰ کمپانی Idealab و ۱۰۰ کمپانی

and 100 non-Idealab companies

غیر Idealab را مورد بررسی قرار دادم

to try and come up with something scientific about it.

تا به نتیجه‎ای علمی درباره آن برسم.

So first, on these Idealab companies,

پس نخست، در این کمپانیهای Idealab ،

the top five companies --

پنج کمپانی اول--

Citysearch, CarsDirect, GoTo, NetZero, Tickets.com --

Citysearch, CarsDirect, GoTo, NetZero, Tickets.com --

those all became billion-dollar successes.

که تماما موفقیتهای میلیارد دلاری هستند--

And the five companies on the bottom --

و پنج کمپانی در قعر فهرست--

Z.com, Insider Pages, MyLife, Desktop Factory, Peoplelink --

Z.com, Insider Pages, MyLife, Desktop Factory, Peoplelink --

we all had high hopes for, but didn't succeed.

که علی رغم امیدهای زیادی که درباره شان داشتیم موفق نشدند.

So I tried to rank across all of those attributes

پس سعی کردم همه آن دست ازخصیصه‎هایی که فکر می‎کردم

how I felt those companies scored on each of those dimensions.

این کمپانیها در تک تک ابعاد تکمیل کرده اند را رتبه بندی کنم.

And then for non-Idealab companies, I looked at wild successes,

و بعد رفتم سراغ کمپانیهای غیر Idealab، غولهای موفقی مثل؛

like Airbnb and Instagram and Uber and Youtube and LinkedIn.

اینستاگرام، اوبر، لینکداین، یوتیوب و ائر بی ان بی.

And some failures:

و برخی ورشکسته ها:

Webvan, Kozmo, Pets.com

Webvan, Kozmo, Pets.com

Flooz and Friendster.

Friendster و Flooz.

The bottom companies had intense funding,

کمپانیهای ته فهرست سرمایه هنگفت داشتند،

they even had business models in some cases,

در برخی موارد هم الگوهای تجاری،

but they didn't succeed.

اما موفق نشدند.

I tried to look at what factors actually accounted the most

سعی کردم مهمترین عوامل در موفقیت یا عدم موفقیت

for success and failure across all of these companies,

این کمپانیها را مورد بررسی قرار دهم.

and the results really surprised me.

جوابها شگفت‎زده‎ام کرد.

The number one thing was timing.

شماره یک زمانبندی بود.

Timing accounted for 42 percent

زمانبدی تا ۴۲٪ در تفاوت بین موفقیت

of the difference between success and failure.

و عدم موفقیت نقش داشت.

Team and execution came in second,

تیم و مدیریت اجرایی در ردیف دوم بودند.

and the idea,

و بعد ایده بود.

the differentiability of the idea, the uniqueness of the idea,

تشخیص پذیری ایده، منحصربه فرد بودن ایده،

that actually came in third.

راستش در رده سوم قرار گرفت.

Now, this isn't absolutely definitive,

خب، این تعریف مطلق نیست،

it's not to say that the idea isn't important,

این نیست که بگوییم ایده اهمیتی ندارد،

but it very much surprised me that the idea wasn't the most important thing.

اما واقعا شگفت زده‎ام کرد که ایده مهمترین چیز نبود.

Sometimes it mattered more when it was actually timed.

گاهی زمانبدی درست بود، اهمیت بیشتری هم می یافت.

The last two, business model and funding, made sense to me actually.

دوتای آخر، الگوی تجاری و تامین سرمایه خب راستش برایم قابل فهم هستند.

I think business model makes sense to be that low

فکر کنم کم اهمیتی الگوی تجاری از آن جهت قابل فهم است که

because you can start out without a business model

شما می‎توانید بدون یک الگوی تجاری شروع کرده

and add one later if your customers are demanding what you're creating.

بعد در صورت وجود تقاضا از سوی مشتریهایتان اضافه‎اش کنید.

And funding, I think as well,

و تامین سرمایه، هم همینطور است

if you're underfunded at first but you're gaining traction,

اگر در ابتدا کمبود بودجه دارید،

especially in today's age,

بخصوص در این دوره،

it's very, very easy to get intense funding.

تامین بودجه بسیار بسیار آسان است.

So now let me give you some specific examples about each of these.

پس بگذارید برایتان مثالهای دقیقتری بزنم.

So take a wild success like Airbnb that everybody knows about.

یک غول موفق مثل Airbnb که خوب آن را می‎شناسید.

Well, that company was famously passed on by many smart investors

خب، آن کمپانی از طرف خیلی از سرمایه گذاران زیرک رد شد

because people thought,

چون فکر می‎کردند،

"No one's going to rent out a space in their home to a stranger."

"کسی نمی‎خواهد فضای خانه‎اش را به غریبه‎ها کرایه دهد."

Of course, people proved that wrong.

البته، مردم ثابت کردند که فکر اشتباهی بوده.

But one of the reasons it succeeded,

اما یکی از دلایلی که موفق شدن

aside from a good business model, a good idea, great execution,

در کنار الگوی تجاری خوب، ایده خوب و مدیریت اجرایی عالی،

is the timing.

زمانبندی است.

That company came out right during the height of the recession

آن کمپانی درست در زمانی که رکود در بالاترین میزان بود شکل گرفت

when people really needed extra money,

زمانی که مردم واقعا احتیاج به درآمد اضافی داشتند،

and that maybe helped people overcome

و این که شاید مردم بر اعتراضشان برای اجاره دادن

their objection to renting out their own home to a stranger.

منازلشان به غریبه‎ها فائق آمدند.

Same thing with Uber.

همین اتفاق برای Uber افتاد.

Uber came out,

اوبر تشکیل شد،

incredible company, incredible business model,

کمپانی فوق العاده، الگوی تجاری باورنکردنی،

great execution, too.

مدیریت اجرایی عالی.

But the timing was so perfect

اما زمانبندی در نیازشان جهت گرفتن راننده

for their need to get drivers into the system.

در این سیستم بسیار کامل بود.

Drivers were looking for extra money; it was very, very important.

راننده‎ها دنبال درآمد اضافی بودند؛ این خیلی خیلی اهمیت داشت.

Some of our early successes, Citysearch, came out when people needed web pages.

برخی از موفقیتهای اولیه ما مثل سیتی سرچ، بر حسب نیاز آن وقت مردم به وب پیجها بود.

GoTo.com, which we announced actually at TED in 1998,

GoTo.com هم در واقع در ۱۹۹۸ در صحنه TED معرفی شد.

was when companies were looking for cost-effective ways to get traffic.

زمانی که کمپانیها به دنبال روشهای مقتصدانه برای عبورومرور در ترافیک می‎گشتند.

We thought the idea was so great,

فکر کردیم ایده خیلی خوبی بود،

but actually, the timing was probably maybe more important.

اما راستش زمانبدی احتمالا خیلی مهمتر بوده.

And then some of our failures.

و بعد برخی از شکستهایمان اتفاق افتاد.

We started a company called Z.com, it was an online entertainment company.

کمپانی را به اسم Z.com شروع کردیم. یک کمپانی سرگرمی آنلاین.

We were so excited about it --

خیلی راجع به آن هیجانزده بودیم--

we raised enough money, we had a great business model,

پول کافی جمع کردیم، الگوی تجاری عالی داشتیم،

we even signed incredibly great Hollywood talent to join the company.

حتی با نابغه بزرگ هالیوودی برای محلق شدن به کمپانی قرارداد بستیم.

But broadband penetration was too low in 1999-2000.

اما نفوذ پهنای باند در ۲۰۰۰-۱۹۹۹ خیلی کند بود.

It was too hard to watch video content online,

تماشای ویدیو آنلاین خیلی سخت بود،

you had to put codecs in your browser and do all this stuff,

مجبور بودید codecها را توی مرورگرتان بگذارید و همه این مراحل را بروید،

and the company eventually went out of business in 2003.

و کمپانی سرانجامدر ۲۰۰۳ وارد دنیای تجارت شد.

Just two years later,

درست دو سال بعد،

when the codec problem was solved by Adobe Flash

وقتی مشکل codec با ادوبی فلش حل شد

and when broadband penetration crossed 50 percent in America,

و پهنای باند تا ۵۰ درصد در آمریکا گسترش یافت،

YouTube was perfectly timed.

یوتیوب عالی زمانبندی شده بود.

Great idea, but unbelievable timing.

ایده فوق العاده، اما زمانبندی غیرقابل باور.

In fact, YouTube didn't even have a business model when it first started.

در واقع، یوتیوب در زمان راه اندازی حتی هنوز الگوی تجاری هم نداشت.

It wasn't even certain that that would work out.

حتی مطمئن نبودند که کار کند.

But that was beautifully, beautifully timed.

اما واقعا در زمان بسیار بسیار خوبی شروع بکار کرد.

So what I would say, in summary,

پس خلاصه آنچه میگم این که

is execution definitely matters a lot.

اجرا قطعا خیلی اهمیت دارد.

The idea matters a lot.

ایده از اهمیت بالایی برخودار است.

But timing might matter even more.

اما اهمیت زمانبدی حتی آز آنهم بیشتر است.

And the best way to really assess timing

و بهترین روش برای ارزیابی واقعی زمانبدی

is to really look at whether consumers are really ready

این است که واقعا ببینیم آیا مشتریها واقعا آماده

for what you have to offer them.

آنچه به آنها پیشنهاد می‎کنید هستند.

And to be really, really honest about it,

و این که اقعا درباره‎اش صادق و روراست باشیم

not be in denial about any results that you see,

نه این که درباره نتایجی که می‎بینیم در انکار بسر بریم

because if you have something you love, you want to push it forward,

چون اگر چیزی را دارید که عاشق آن هستید و درصدد رو به جلو بردنش هستید

but you have to be very, very honest about that factor on timing.

بادی درباره عامل زمانبدی بسیار بسیار صادق باشید.

As I said earlier,

همانطور که قبلا گفتم،

I think startups can change the world and make the world a better place.

فکر می‎کنم استارت‎آپها توانایی تغییر جهان و تبدیل آن به مکانی بهتر را دارند.

I hope some of these insights

امیداوارم برخی از این نقطه نظرات

can maybe help you have a slightly higher success ratio,

بتوانند به شما در کسب نرخ نسبتا بالاتری از موفقیت کمک کنند

and thus make something great come to the world

و در نتیجه ارائه کننده چیز بهتری به دنیا باشید

that wouldn't have happened otherwise.

که در غیراینصورت میسر نمی‎شد.

Thank you very much, you've been a great audience.

بسیار از شما سپاسگزارم. حضار فوق‎العاده‎ای بودید.

(Applause)

(تشویق)