The bridge between suicide and life | Kevin Briggs

کوین بریگز: پلی بين خودكشى و زندگى

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

I recently retired

بعد از ۲۳ سال خدمت در

from the California Highway Patrol

گشت زنی بزرگراه کالیفرنیا،

after 23 years of service.

اخیرا بازنشسته شدم.

The majority of those 23 years

اکثریت آن ۲۳ سال

was spent patrolling the southern end

صرف گشت زنی در منتهی الیه جنوبی

of Marin County,

مارین کانتی شد،

which includes the Golden Gate Bridge.

که پل گلدن گیت هم شامل آن می شود.

The bridge is an iconic structure,

پلی که ساختاری نمادینی است

known worldwide

و بخاطر چشم اندازهای

for its beautiful views of San Francisco,

زیبایش از سانفرانسیسکو، اقیانوس آرام،

the Pacific Ocean, and its inspiring architecture.

و معماری الهام بخش آن در تمام جهان شهره هست.

Unfortunately, it is also a magnet for suicide,

بدبختانه، برای خودکشی نیز پر جاذبه هست،

being one of the most utilized sites in the world.

یکی از پر کاربردترین محلها در جهان.

The Golden Gate Bridge opened in 1937.

پل گلدن گیت در ۱۹۳۷ افتتاح شد.

Joseph Strauss, chief engineer in charge of building the bridge,

جوزف استراوس، سرمهندس مسئول ساختن پل،

was quoted as saying,

از وی نقل شده است که

"The bridge is practically suicide-proof.

« پل عملا ضد خودکشی است.

Suicide from the bridge

خودکشی از این پل

is neither practical nor probable."

نه عملی است نه محتمل.»

But since its opening,

اما از زمان بازگشایش،

over 1,600 people have leapt to their death

بیش از ۱۶۰۰ نفر از روی آن پل به سوی مرگ شان

from that bridge.

گام برداشتند.

Some believe that traveling

برخی معتقدند که سفر کردن

between the two towers

بین دو برج

will lead you to another dimension --

به بعُدی دیگر منتهی خواهد شد--

this bridge has been romanticized as such —

به این پل چنین چنان حالت رویای داده شده است

that the fall from that

که سقوط از آن

frees you from all your worries and grief,

شما را از تمام نگرانیها و اندوه می رهاند،

and the waters below

و آبهای پایین

will cleanse your soul.

روحتان را پاک خواهد کرد.

But let me tell you what actually occurs

اما اجازه دهید برایتان بگویم که در واقع چه اتفاقی میفتد

when the bridge is used

وقتی پل بعنوان ابزاری از

as a means of suicide.

خودکشی استفاده می شود.

After a free fall of four to five seconds,

پس از سقوط آزاد چهار تا پنج ثانیه ای

the body strikes the water

بدن به آب اصابت می کند

at about 75 miles an hour.

با سرعت چیزی حدود ۷۵ مایل در ساعت.

That impact shatters bones,

در نتیجه استخوانها خرد میشوند،

some of which then puncture vital organs.

برخی از آنها در نتیجه اورگانهای حیاتی را سوراخ می کنند.

Most die on impact.

اکثرا بهمین خاطر می میرند.

Those that don't

آنهایی هم که نمیرند

generally flail in the water helplessly,

عموما ناگزیر با ضربه توی آب رفته

and then drown.

و بعد غرق می شوند.

I don't think that those who contemplate

فکر نکنم آن دسته که به این شیوه خودکشی

this method of suicide

را تصور میاندیشند

realize how grisly a death that they will face.

تشخیص دهند که با چه مرگ مهیبی روبرو خواهند شد.

This is the cord.

آن سیم فولادی است.

Except for around the two towers,

بجز دور آن دو برج،

there is 32 inches of steel

۳۲ اینچ فولاد است

paralleling the bridge.

که پل را موازی می کند.

This is where most folks stand

اینجایی است که برخی افراد قبل از

before taking their lives.

گرفتن زندگیشان می ایستند.

I can tell you from experience

از روی تجربه ام می توانم برایتان بگویم

that once the person is on that cord,

که وقتی شخصی روی آن ریسمان

and at their darkest time,

و در تاریکترین دورانشان قرار دارد،

it is very difficult to bring them back.

برگرداندنشان بسیار دشوار است.

I took this photo last year

این عکس را پارسال گرفتم

as this young woman spoke to an officer

هنگامی که این زن جوان در حال صحبت با افسر

contemplating her life.

به فکر گرفتن زندگی خود بود.

I want to tell you very happily

میخواهم برایتان با شادمانی بگویم

that we were successful that day

که آن روز موفق بودیم

in getting her back over the rail.

توانستیم وی را به این ور نرده ها برگردانیم.

When I first began working on the bridge,

زمانی که نخستین بار شروع به کار کردن روی پل کردم،

we had no formal training.

هیچ آموزش رسمی را نگذرانده بودم.

You struggled to funnel your way through these calls.

کوشش می کردیم که راه مان را از بین این تماسها پیدا کنیم.

This was not only a disservice

این نه تنها به زیان کسانی بود

to those contemplating suicide,

که به خودکشی فکر می کردند،

but to the officers as well.

بلکه خود افسرها همچنین.

We've come a long, long way since then.

ما مسیر طولانی را پشت سر گذاشته ایم.

Now, veteran officers and psychologists

اکنون، افسران قدیمی کار کشته و روانپزشکان

train new officers.

افسران جدید را تعلیم می دهند.

This is Jason Garber.

این جیسن گاربر است.

I met Jason on July 22 of last year

جیسن را در ۲۲ جولای سال گذشته ملاقات کردم

when I get received a call

وقتی تماسی را دریافت کردم

of a possible suicidal subject

درباره یک سوژه متمایل به خودکشی احتمالی

sitting on the cord near midspan.

نشسته بر زه فولادی نزدیک مرکز فاصله افقى بين دو پايه متوالى پل.

I responded, and when I arrived,

پاسخ دادم و وقتی رسیدم،

I observed Jason

جیسن را مشاهده کردم

speaking to a Golden Gate Bridge officer.

که با افسر پل گلدن گیت صحبت می کرد.

Jason was just 32 years old

جیسن فقط ۳۲ سال داشت

and had flown out here from New Jersey.

و از نیوجرسی به اینجا پرواز کرده بود.

As a matter of fact,

در واقع،

he had flown out here on two other occasions

دو بار دیگر هم از نیوجرسی به اینجا

from New Jersey

پرواز کرده بود

to attempt suicide on this bridge.

برای اقدام به خودکشی روی این پل.

After about an hour of speaking with Jason,

بعد از یک ساعت صحبت کردن با جیسن،

he asked us if we knew the story of Pandora's box.

از ما پرسید که آیا داستان جعبه پاندورا را بلد بودیم.

Recalling your Greek mythology,

دانسته هایتان از اساطیر یونان را یادآوری می کنم،

Zeus created Pandora,

زئوس پاندورا را خلق کرد،

and sent her down to Earth with a box,

و او را بهمراه جعبه ای به زمین فرستاد،

and told her, "Never, ever open that box."

و به او گفت، « هرگز آن جعبه را باز نکن.»

Well one day, curiosity got the better of Pandora,

خب یک روز، کنجکاوی یر پاندورا غلبه کرد

and she did open the box.

و او جعبه را گشود.

Out flew plagues, sorrows,

طاعون، اندوه و کلیه انواع

and all sorts of evils against man.

خبائث علیه بشر به بیرون جاری شد.

The only good thing in the box was hope.

تنها چیز خوب در جعبه امید بود.

Jason then asked us,

جیسن بعد از ما پرسید،

"What happens when you open the box

« چه اتفاقی میفتد وقتی جعبه را باز می کنید

and hope isn't there?"

و امید آنجا نیست؟»

He paused a few moments,

برای لحظات کوتاهی مکث کرد،

leaned to his right,

به سمت راستش خم شد،

and was gone.

و پریده بود.

This kind, intelligent young man from New Jersey

این مرد باهوش و مهربان از نیوجرسی

had just committed suicide.

مرتکب خودکشی شده بود.

I spoke with Jason's parents that evening,

آن شب با والدین جیسن صحبت کردم،

and I suppose that, when I was speaking with them,

و فکر کنم که وقتی با آنها صحبت می کردم

that I didn't sound as if I was doing very well,

به نظر نرسید که حالم خوب باشد،

because that very next day,

چون درست روز بعد از آن،

their family rabbi called to check on me.

خاخام خانوادگیشان بهم زنگ زد تا از حالم مطمئن شود.

Jason's parents had asked him to do so.

والدین جیسن از وی خواسته بودنداین کار را انجام دهد.

The collateral damage of suicide

صدمات ناخواسته خودکشی

affects so many people.

روی خیلی آدمها تاثیر می گذارد.

I pose these questions to you:

این سوالات را از شما می پرسم:

What would you do if your family member,

چکار می کردید اگر یکی از اعضای خانواده ،

friend or loved one was suicidal?

دوست یا فرد مورد علاقه ای شما تمایل به خودکشی پیدا می کرد؟

What would you say?

چی می گفتید؟

Would you know what to say?

آیا می دانید که چه بگویید؟

In my experience, it's not just the talking that you do,

به تجربه من، فقط به حرف زدن با آنها نیست،

but the listening.

بلکه گوش دادن است.

Listen to understand.

گوش دادن برای درک کردن.

Don't argue, blame,

بحث نکنید، سرزنش نکنید،

or tell the person you know how they feel,

یا به آن شخص نگویید که می دانید چه حسی دارند،

because you probably don't.

زیرا احتمالا نمی دانید.

By just being there,

فقط با در آنجا بودن،

you may just be the turning point that they need.

شاید همان نقطه عطفی باشید که نیاز دارند.

If you think someone is suicidal,

اگر فکر می کنید کسی متمایل به خودکشی است،

don't be afraid to confront them and ask the question.

از مواجه شدن با آنها و پرسیدن در این باره نگران نباشید.

One way of asking them the question is like this:

یکی از راه های پرسیدن این سوال این است که

"Others in similar circumstances

« بقیه در شرایط مشابه

have thought about ending their life;

درباره به پایان رسیدن زندگیشان فکر می کنند؛

have you had these thoughts?"

از این فکرها به سرت زده؟»

Confronting the person head-on

مواجه شدن با شخصی با این تفکران در سر

may just save their life and be the turning point for them.

شاید منجر به نجات زندگیش شود و نقطه عطفی برای آنها شوید.

Some other signs to look for:

نشانه های دیگر برای جستجو:

hopelessness, believing that things are terrible

ناامیدی، باور این که اوضاع وحشتناک است

and never going to get better;

و هیچوقت بهتر نمی شود:

helplessness, believing that there is nothing

نا امیدی، باور این که کاری از دست شما

that you can do about it;

برنمیاد که انجام دهید:

recent social withdrawal;

عقب نشینی اجتماعی اخیر:

and a loss of interest in life.

و از دست دادن علاقه به زندگی.

I came up with this talk just a couple of days ago,

همین دو سه روز پیش بود که این سخنرانی آمد ،

and I received an email from a lady

و ایمیلی را از خانمی دریافت کردم

that I'd like to read you her letter.

که دوست دارم نامه اش را برای شما بخوانم.

She lost her son on January 19 of this year,

پسرش را در ۱۹ ژانویه امسال از دست داد،

and she wrote this me this email

و برایم این ایمیل را نوشت

just a couple of days ago,

همین دو سه وز قبل،

and it's with her permission and blessing

و با اجازه و رضایت خاطرش است

that I read this to you.

که آن را برای شما میخوانم.

"Hi, Kevin. I imagine you're at the TED Conference.

« سلام، کوین. تصور می کنم که در کنفرانس TED هستی.

That must be quite the experience to be there.

بودن در آنجا باید تجربه خوبی باشد.

I'm thinking I should go walk the bridge this weekend.

به این فکر می کنم این آخر هفته باید روی پل راه برم.

Just wanted to drop you a note.

فقط میخواستم برایت یاداشتی بگذارم.

Hope you get the word out to many people

به این امید که حرفم را به خیلی از آدمها برسانی

and they go home talking about it

و آنها در حالی که خانه می روند درباره ش با دوستانی

to their friends who tell their friends, etc.

صحبت کنند که آنها به دوستانش و بقیه خواهند گفت.

I'm still pretty numb,

هنوز نسبتا منگ هستم،

but noticing more moments of really realizing

اما متوجه لحظات بیشتر از این تشخیص واقعیت هستم

Mike isn't coming home.

که مایک خانه نمیاید.

Mike was driving from Petaluma to San Francisco

مایک از پتالوما به سان فرانسیسکو رانندگی می کرد

to watch the 49ers game with his father

تا در ۱۹ ژانویه بازی بیسبال 49ers را همراه پدرش

on January 19.

تماشا کند.

He never made it there.

هرگز موفق نشد.

I called Petaluma police

با پلیس پتالوما تماس گرفتم

and reported him missing that evening.

و گمشدنش را در آن شب گزارش دادم.

The next morning,

صبح روز بعد،

two officers came to my home

دو افسر به منزلم آمدند

and reported that Mike's car was down at the bridge.

و گزارش دادند که ماشین مایک پایین پل بود.

A witness had observed him jumping off the bridge

شاهدی او را هنگام پریدن از پل مشاهده کرده بود

at 1:58 p.m. the previous day.

در ساعت ۱:۵۸ بعد از ظهر روز قبل.

Thanks so much

بسیار سپاسگذارم

for standing up for those

برای حمایت از آن دسته ای

who may be only temporarily too weak

که شاید تنها موقتا خیلی ضعیف باشند

to stand for themselves.

تا از خودشان حمایت کنند.

Who hasn't been low before

چه کسی قبلا روحیه اش پایین نبوده

without suffering from a true mental illness?

بدون ابتلا به یک بیماری روانی حقیقی؟

It shouldn't be so easy to end it.

تمام کردنش نباید آسان باشد.

My prayers are with you for your fight.

بخاطر مبارزه ای که می کنید در دعاهایم هستید.

The GGB, Golden Gate Bridge,

این پل گلدن گیت

is supposed to be a passage across

قرار است که محل عبوری برفراز

our beautiful bay,

خیلج زیبای ما باشد،

not a graveyard.

نه یک گورستان.

Good luck this week. Vicky."

برات آرزوی موفقیت می کنم. ویکی.»

I can't imagine the courage it takes for her

نمی توانم آن جسارتی را تصور کنم که باعث شد

to go down to that bridge and walk the path

روی همان پلی برود و از در مسیری قدم بزند که

that her son took that day,

آن روز پسرش را گرفت،

and also the courage just to carry on.

و همچنین جسارتی که ادامه دهد.

I'd like to introduce you to a man

مایلم مردی را به شما معرفی کنم

I refer to as hope and courage.

که بعنوان امید و جسارت اشاره می کنم.

On March 11 of 2005,

در ۱۱ مارس ۲۰۰۵،

I responded to a radio call of a possible

به تماس رادیویی راجع به یک سوژه مایل به خودکشی

suicidal subject on the bridge sidewalk

در پیاده رو پل نزدیک برج شمالی

near the north tower.

پاسخ دادم.

I rode my motorcycle down the sidewalk

با موتور سیکلتم پایین پیاده رو می راندم

and observed this man, Kevin Berthia,

و این مرد، کوین برتیا را دیدم،

standing on the sidewalk.

ایستاده در پیاده رو.

When he saw me, he immediately traversed

وقتی او من را دید، فوری آن نرده عابر پیاده

that pedestrian rail,

را پیمود ،

and stood on that small pipe

و روی آن لوله کوچکی که

which goes around the tower.

دور برج می رود ایستاد.

For the next hour and a half,

برای یکساعت و نیم بعدی،

I listened as Kevin spoke about

به کوین گوش دادم که درباره

his depression and hopelessness.

افسردگی و ناامیدیش حرف می زد،

Kevin decided on his own that day

کوین آن روز به تنهایی تصمیم گرفت

to come back over that rail

تا به این طرف نرده بازگشته و

and give life another chance.

به زندگی شانسی دوباره دهد.

When Kevin came back over,

وقتی کوین به آنجا برگشت،

I congratulated him.

به او تبریک گفتم.

"This is a new beginning, a new life."

«این یک شروع تازه است، یک زندگی جدید.»

But I asked him, "What was it

اما از او پرسیدم،« چی باعث شد

that made you come back

که برگردی

and give hope and life another chance?"

و به زندگی و امید شانس دیگر بدی؟»

And you know what he told me?

و می دانید چی به من گفت؟

He said, "You listened.

او گفت:« تو گوش دادی.

You let me speak, and you just listened."

گذاشتی حرف بزنم، و فقط گوش کردی.»

Shortly after this incident,

کمی بعد از این حادثه،

I received a letter from Kevin's mother,

نامه ای را از مادرکوین دریافت کردم،

and I have that letter with me,

و نامه را با خودم دارم

and I'd like to read it to you.

و میخواهم که برایتان بخوانم.

"Dear Mr. Briggs,

« آقای بریگز عزیز،

Nothing will erase the events of March 11,

هیچ چیز حوادث ۱۱ مارس را پاک نخواهد کرد،

but you are one of the reasons Kevin is still with us.

اما شما یکی از دلایلی هستید که کوین هنوز با ما هست.

I truly believe Kevin was crying out for help.

صادقانه باور دارم دارم که کوین درخواست کمک می کرد.

He has been diagnosed with a mental illness

او مبتلا به نوعی بیماری ذهنی تشخیص داده شد

for which he has been properly medicated.

که بخاطرش بدرستی تحت مداواست.

I adopted Kevin when he was only six months old,

کوین را وقتی شش ماه بود ما به فرزندی گرفتم،

completely unaware of any hereditary traits,

کاملا بی خبر از هرگونه خصوصیات ارثی،

but, thank God, now we know.

اما، شکر خدا، الان خبر داریم.

Kevin is straight, as he says.

کوین رک است، آنطور که خودش میگوید.

We truly thank God for you.

ما حقیقتا خدا را بخاطر شما شکرگذاریم.

Sincerely indebted to you,

صمیمانه به شما مدیون هستیم.

Narvella Berthia."

نارولا برتیا.»

And on the bottom she writes,

و در خاتمه می نویسد،

"P.S. When I visited San Francisco General Hospital that evening,

«پی نوشت: زمانی که آن روز عصر از بیمارستان عمومی سانفرانسیسکو بازدید کردم،

you were listed as the patient.

تو هم جز فهرست بیماران بودی.

Boy, did I have to straighten that one out."

پسر، آیا باید آن را تصیح می کردم.»

Today, Kevin is a loving father

امروز کوین پدری دوست داشتنی

and contributing member of society.

و عضو موثر جامعه است.

He speaks openly

او به صراحت درباره

about the events that day and his depression

حوادث آن روز و افسرگیش صحبت می کند

in the hopes that his story

به این امید که داستانش

will inspire others.

الهامبخش دیگران باشد.

Suicide is not just something I've encountered on the job.

من تنها با خودکشی در شغلم مواجه نشدم.

It's personal.

بلکه این موضوعی شخصی است.

My grandfather committed suicide by poisoning.

پدربزرگم با خوردن سم مرتکب خودکشی شد.

That act, although ending his own pain,

آن عمل، اگر چه پایانی بر دردش بود

robbed me from ever getting to know him.

اما من را از این که هرگز او را بشناسم محروم کرد.

This is what suicide does.

این چیزیست که خودکشی انجام میدهد.

For most suicidal folks,

برای بیشتر آدمهای متمایل به خودکشی،

or those contemplating suicide,

یا آنهایی که به خودکشی میاندیشند،

they wouldn't think of hurting another person.

درباره آسیب رساندن به شخص دیگری فکر نمی کنند.

They just want their own pain to end.

فقط می خو اهند که درد خودشان تمام شود.

Typically, this is accomplished in just three ways:

معمولا، فقط به سه طریق کامل می شود:

sleep, drugs or alcohol, or death.

خواب، مواد یا الکل یا مرگ.

In my career, I've responded to

در حرفه من، به صدها مورد تماس

and been involved in hundreds

درباره موارد خودکشی و بیماریهای روانی

of mental illness and suicide calls

در اطراف پل پاسخ داده و

around the bridge.

دخالت داشته ام.

Of those incidents I've been directly involved with,

از آن حوادثی که من مستقیما دخالت داشتم،

I've only lost two,

تنها دو مورد را از دست دادم،

but that's two too many.

اما خب آن دو تا هم خیلی زیاد است.

One was Jason.

یکی جیسن بود.

The other was a man I spoke to

دیگری مردی بود که حدود یک ساعتی

for about an hour.

با او صحبت کردم.

During that time, he shook my hand

در طی آن مدت، سه بار با من

on three occasions.

دست داد.

On that final handshake,

آخرین باری که دست دادیم،

he looked at me, and he said,

بهم نگاه کرد و گفت،

"Kevin, I'm sorry, but I have to go."

« کوین، متاسفم، اما باید برم.»

And he leapt.

و پرید.

Horrible, absolutely horrible.

وحشتاک است، مطلقا وحشتناک است.

I do want to tell you, though,

با این حال میخواهم برایتان بگویم

the vast majority of folks

اکثریت عمده آنهایی

that we do get to contact on that bridge

که روی پل با آنها تماس داشتیم

do not commit suicide.

مرتکب خودکشی نشدند.

Additionally, that very few

علاوه بر این، تعداد خیلی کمی هم

who have jumped off the bridge and lived

از روی آن پل پریدند و زنده ماندند

and can talk about it,

و می توانند درباره ش صحبت کنند،

that one to two percent,

که یک تا دو درصد،

most of those folks have said

اغلب آن افراد گفته اند

that the second that they let go of that rail,

که آن لحظه ای که ازنرده ها پریدند،

they knew that they had made a mistake

می دانستند که اشتباه کرده بودند

and they wanted to live.

و میخواستند زندگی کنند.

I tell people, the bridge not only connects

به آدمها می گویم، پل نه تنها مارین را

Marin to San Francisco,

به سانفرانسیسکو متصل می کند،

but people together also.

بلکه همچنین مردم را هم به یکدیگر متصل می کند.

That connection, or bridge that we make,

آن ارتباط، یا پلی که میسازیم

is something that each and every one of us

چیزی است که هر یک از ما باید برای انجامش

should strive to do.

کوشش کند.

Suicide is preventable.

خودکشی قابل پیشگیری است.

There is help. There is hope.

کمک هست. امید هست.

Thank you very much.

بسیار سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)