The habits of happiness | Matthieu Ricard

Matthieu Ricard'dan mutluluk alışkanlıkları üzerine

Çeviri: Cagla Taskin Gözden geçirme: Ramazan Gurer

So, I guess it is a result of globalization

Sanırım Everest'in tepesinde Coca-Cola tenekeleri ve Monterey'de Budist bir keşiş bulabilmek

that you can find Coca-Cola tins on top of Everest

küreselleşmenin bir sonucu.

and a Buddhist monk in Monterey.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And so I just came, two days ago, from the Himalayas

Nazik davetiniz üzerine henüz iki gün önce Himalayalar'dan geldim.

to your kind invitation.

So I would like to invite you, also, for a while, to the Himalayas themselves.

Sizi de bir süreliğine Himalayalar'a davet etmek ve

And to show the place where meditators, like me,

meditasyon yapanların,

who began with being a molecular biologist in Pasteur Institute,

Pasteur Enstitüsü'nde moleküler biyolog olarak başlayan benim gibi,

and found their way to the mountains.

yolunun nasıl dağlara düştüğünü göstermek isterim.

So these are a few images I was lucky to take and be there.

İşte orada bulunma şansına sahip olup çektiğim fotoğraflardan bazıları.

There's Mount Kailash in Eastern Tibet -- wonderful setting.

Doğu Tibet'te Kailash Dağı- olağanüstü bir manzara.

This is from Marlboro country.

Bu Marlboro ülkesinden.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

This is a turquoise lake.

Bu Turkuaz Gölü.

A meditator.

Meditasyon yapan biri.

This is the hottest day of the year somewhere in Eastern Tibet, on August 1.

Bu Doğu Tibet'te bir yerlerde 11 Ağustos'ta, yılın en sıcak günü.

And the night before, we camped, and my Tibetan friends said,

Bir gece önce kamp yaptık ve Tibetli arkadaşlarım dışarıda uyuyacağımızı söyledi.

"We are going to sleep outside."

Ben de "Neden? Çadırda yeterince yer var" dedim.

And I said, "Why? We have enough space in the tent."

"Evet, ama şu anda yaz" dediler.

They said, "Yes, but it's summertime."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So now, we are going to speak of happiness.

Şimdi, mutluluktan bahsedeceğiz.

As a Frenchman, I must say

Bir Fransız olarak söylemeliyim ki, mutluluğun hiç de ilginç olmadığını düşünen

that there are a lot of French intellectuals

birçok Fransız entelektüel var.

that think happiness is not at all interesting.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I just wrote an essay on happiness, and there was a controversy.

Mutlulukla ilgili henüz bir makale yazdım ve bir tartışma çıktı.

And someone wrote an article saying,

Ve biri de "Bizi mutluluğun kirli işlerini kabul etmeye zorlama" diyen bir yazı yazdı.

"Don't impose on us the dirty work of happiness."

(Gülüşmeler)

(Laughter)

"We don't care about being happy. We need to live with passion.

Biz mutlu olmayı önemsemiyoruz. Biz tutkuyla yaşamak zorundayız.

We like the ups and downs of life.

Hayatın iniş çıkışlarını seviyoruz.

We like our suffering because it's so good when it ceases for a while."

Istırabımızı seviyoruz; çünkü bir süreliğine dindiğinde bu gerçekten çok güzel.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

This is what I see from the balcony of my hermitage in the Himalayas.

Himalayalar'daki keşiş kulübemin balkonundan gördüğüm şey bu.

It's about two meters by three, and you are all welcome any time.

İki metreye üç metreye boyutlarında ve hepiniz istediğiniz zaman buyurabilirsiniz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Now, let's come to happiness or well-being.

Şimdi, mutluluğa ya da refaha gelelim.

And first of all, you know, despite what the French intellectuals say,

Öncelikle, bilirsiniz, Fransız entelektüellerinin söylediklerinin aksine,

it seems that no one wakes up in the morning thinking,

görünüşe göre kimse sabah kalkıp da

"May I suffer the whole day?"

"Bütün gün acı çekebilir miyim?" diye düşünmüyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Which means that somehow, consciously or not,

Bu da demek oluyor ki bir şekilde- bilinçli olarak ya da bilinçsizce,

directly or indirectly, in the short or the long term,

doğrudan ya da dolaylı olarak, kısa vadede ya da uzun vadede,

whatever we do, whatever we hope, whatever we dream --

ne yaparsak yapalım, neyi umut edersek edelim, neyin hayalini kurarsak kuralım-

bu bir şekilde, bu derin ve yoğun bir mutluluk ya da refah isteğiyle ilişkili.

somehow, is related to a deep, profound desire for well-being or happiness.

As Pascal said, even the one who hangs himself,

Pascal'ın dediği gibi, kendini asan kişi bile,

somehow, is looking for cessation of suffering.

bir şekilde acısını dindirmenin bir yolunu arar- başka bir seçenek bulamamaktadır.

He finds no other way.

But then, if you look in the literature, East and West,

Doğu ve Batı edebiyatına bakacak olursanız,

you can find incredible diversity of definition of happiness.

mutluluğun tanımıyla ilgili inanılmaz bir çeşitlilik bulursunuz.

Some people say, I only believed in remembering the past,

Bazıları der ki; ben sadece geçmişi hatırlamaya,

imagining the future, never the present.

asla şimdiyi değil, geleceği hayal etmeye inandım.

Some people say happiness is right now;

Bazıları mutluluğun tam bu anda olduğunu söyler;

it's the quality of the freshness of the present moment.

mevcut anın diriliğinin niteliğindedir.

And that led Henri Bergson, the French philosopher, to say,

Ve bu da, Fransız filozof Henri Bergson'un şöyle demesine yol açmıştır;

"All the great thinkers of humanity have left happiness in the vague

"İnsanlığın tüm büyük düşünürleri tanımlamak için- kendi tanımlarını yapabilmek için

so that each of them could define their own terms."

mutluluğu belirsizlikte bırakmışlardır."

Well, that would be fine if it was just a secondary preoccupation in life.

Şey, eğer bu hayatta sadece ikincil bir meşguliyet olsa iyi olabilirdi.

But now, if it is something that is going to determine

Ama şimdi, bu hayatımızdaki her anın niteliğini

the quality of every instant of our life,

belirleyecek bir şeyse,

then we better know what it is, have some clearer idea.

o zaman onun ne olduğunu bilmemiz ve onun hakkında daha net bir fikir sahibi olmamız daha iyi olur.

And probably, the fact that we don't know that is why, so often,

Ve muhtemelen, onun ne olduğunu bilmediğimiz gerçeği, çoğu zaman,

although we seek happiness, it seems we turn our back to it.

mutluluğu aradığımız halde ona sırt çevirmemizin nedenidir.

Although we want to avoid suffering,

Acı çekmeyi önlemek istediğimiz halde, görünen o ki bir şekilde ona doğru koşuyoruz.

it seems we are running somewhat towards it.

And that can also come from some kind of confusions.

Bu bazı karışıklıklardan da kaynaklanabilir.

One of the most common ones is happiness and pleasure.

Bunlardan en yaygın olanlardan biri mutluluk ve zevktir.

But if you look at the characteristics of those two,

Ama bu ikisinin özelliklerine bakarsak,

pleasure is contingent upon time, upon its object,

zevk; zamana, nesneye ve yere bağlıdır.

upon the place.

It is something that -- changes of nature.

Maddenin doğasını değiştiren bir şeydir.

Beautiful chocolate cake: first serving is delicious,

Güzel bir çikolatalı pasta: ilk porsiyon lezizdir,

second one not so much, then we feel disgust.

ikincisi o kadar da değildir, sonra da tiksinti duyarız.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

That's the nature of things.

Bu maddenin doğasıdır: onlardan sıkılırız.

We get tired.

I used to be a fan of Bach.

Bir Bach hayranıydım. Gitarla çalardım, bilirsiniz.

I used to play it on the guitar, you know.

I can hear it two, three, five times.

İki, üç, beş kere dinleyebilirim.

If I had to hear it 24 hours, non-stop, it might be very tiring.

Eğer 24 saat durmaksızın dinlemek zorunda olsaydım çok sıkıcı olabilirdi.

If you are feeling very cold, you come near a fire, it's so wonderful.

Eğer çok üşümüşseniz, ateşin yanına gelirsiniz, şahanedir.

After some moments, you just go a little back,

Birkaç dakika sonra, biraz uzaklaşırsınız ve sonra da yakmaya başlar.

and then it starts burning.

It sort of uses itself as you experience it.

Siz onu deneyimledikçe bir şekilde kendini tüketir.

And also, again, it can -- also, it's something that you --

Ve aynı zamanda, bu-

it is not something that is radiating outside.

bu dışarıya yayılan bir şey değildir.

Like, you can feel intense pleasure

Mesela, siz yoğun bir haz hissederken

and some others around you can be suffering a lot.

etrafınızda bazıları çok acı çekiyor olabilir.

Now, what, then, will be happiness?

Şimdi, o zaman, mutluluk ne olacaktır?

And happiness, of course, is such a vague word, so let's say well-being.

Ve mutluluk, tabii ki, çok belirsiz bir kelime, o yüzden refah diyelim.

And so, I think the best definition, according to the Buddhist view,

Bence en iyi tanım, Budist görüşe göre,

is that well-being is not just a mere pleasurable sensation.

refahın yalnızca zevk veren bir his olmadığıdır.

It is a deep sense of serenity and fulfillment.

Bütün duygu durumlarını, kişinin karşılaşabileceği bütün sevinçleri ve üzüntüleri

aslında istila eden ve onların temelini oluşturan

A state that actually pervades

and underlies all emotional states,

and all the joys and sorrows that can come one's way.

yoğun bir huzur ve tamamlanma hissidir.

For you, that might be surprising.

Bu sizin için şaşırtıcı olabilir.

Can we have this kind of well-being while being sad?

Mutsuzken bu tür bir refaha sahip olabilir miyiz? Bir bakıma, neden olmasın?

In a way, why not?

Because we are speaking of a different level.

Çünkü farklı bir seviyeden bahsediyoruz.

Look at the waves coming near the shore.

Sahile gelen dalgalara bakın.

When you are at the bottom of the wave, you hit the bottom.

Dalganın altındayken, dibe vurursunuz.

You hit the solid rock.

Sert kayalara çarparsınız.

When you are surfing on the top, you are all elated.

Dalganın üstünde sörf yaparken, coşkunsunuzdur.

So you go from elation to depression -- there's no depth.

Dolayısıyla coşkudan bunalıma geçersiniz, derinlik yoktur.

Now, if you look at the high sea,

Şimdi, eğer açık denize bakarsanız, güzel, ayna gibi dingin bir okyanus olabilir.

there might be beautiful, calm ocean, like a mirror.

There might be storms,

Fırtınalar da olabilir, ama okyanusun derinliği hala mevcuttur, değişmemiştir.

but the depth of the ocean is still there, unchanged.

So now, how is that?

Peki şimdi, bu nasıl oluyor?

It can only be a state of being, not just a fleeting emotion, sensation.

Sadece bir varolma durumu olabilir, geçici bir duygu, his değil.

Even joy -- that can be the spring of happiness.

Mutluluğun kaynağı olabilen sevinç bile böyledir.

But there's also wicked joy, you can rejoice in someone's suffering.

Ama aynı zamanda habis sevinç de vardır, başkasının çektiği acıdan memnun olabilirsiniz.

So how do we proceed in our quest for happiness?

Öyleyse mutluluk arayışımıza nasıl devam ederiz? Çoğu kez dışarıya bakarız.

Very often, we look outside.

We think that if we could gather this and that, all the conditions,

Düşünürüz ki eğer şunu bunu, bütün koşulları

something that we say, "Everything to be happy --

söylediğimiz bir şeyi, mutlu olmak için gereken her şeyi toplayabilirsek-

to have everything to be happy."

Her şeye sahip olmak, mutlu olmak.

That very sentence already reveals the doom, destruction of happiness.

Bu cümlenin kendisi zaten mutluluğun yıkımının kaçınılmaz sonunu ortaya koyuyor.

To have everything.

Her şeye sahip olmak. Bir şeyi ıskalarsak, bozulur.

If we miss something, it collapses.

And also, when things go wrong, we try to fix the outside so much,

Ve aynı zamanda, işler yolunda gitmediğinde dışarıdakini düzeltmek için çok uğraşırız;

but our control of the outer world is limited,

ama dış dünya üzerindeki kontrolümüz kısıtlı, geçici ve çoğu zaman, aldatıcıdır.

temporary, and often, illusory.

So now, look at inner conditions.

O zaman şimdi, içsel koşullara bakalım. Daha güçlü değiller mi?

Aren't they stronger?

Isn't it the mind that translates

Harici koşulları mutluluk ve ıstırap olarak yorumlayan zihin değil midir?

the outer condition into happiness and suffering?

And isn't that stronger?

Ve bu daha güçlü değil midir?

We know, by experience,

Deneyimlere dayanarak biliyoruz ki, "küçük cennet" dediğimiz bir yerde olabilir

that we can be what we call "a little paradise,"

and yet, be completely unhappy within.

ve yine de için için tamamen mutsuz olabiliriz.

The Dalai Lama was once in Portugal,

Dalay Lama bir keresinde Portekiz'deydi

and there was a lot of construction going on everywhere.

ve her yerde bir sürü inşaat devam ediyordu.

So one evening, he said, "Look, you are doing all these things,

Bir akşam şöyle dedi, "Bakın, bütün bu şeyleri yapıyorsunuz,

but isn't it nice, also, to build something within?"

ama içinizde bir şeyler inşa etmek de güzel değil mi?"

And he said, "[Without] that -- even if you get a high-tech flat

Ve dedi ki, "Son derece modern ve rahat bir binanın yüzüncü katında

on the 100th floor of a super-modern and comfortable building,

yüksek teknolojiye sahip bir daire alsanız bile-

if you are deeply unhappy within,

eğer içten içe gerçekten mutsuzsanız,

all you are going to look for is a window from which to jump."

arayacağınız tek şey, atlamak için bir pencere olacaktır."

So now, at the opposite,

Şimdi, bunun aksine,

we know a lot of people who, in very difficult circumstances,

pek çok insanın çok zor koşullarda

manage to keep serenity, inner strength, inner freedom, confidence.

huzur, iç kuvvet, iç özgürlük ve güvenlerini korumayı başardıklarını biliyoruz.

So now, if the inner conditions are stronger --

Öyleyse, eğer manevi koşullar daha güçlüyse-

of course, the outer conditions do influence,

tabii, harici koşulların da etkisi vardır,

and it's wonderful to live longer, healthier,

ve daha uzun, daha sağlıklı yaşamak,

to have access to information, education,

bilgiye ve eğitime erişebilmek, seyahat edebilmek,

to be able to travel, to have freedom.

özgür olmak harikadır ve son derece arzu edilir.

It's highly desirable.

However, this is not enough.

Ancak, bu yeterli değildir; bunlar sadece yardımcı unsurlar, durumlardır.

Those are just auxiliary, help conditions.

The experience that translates everything is within the mind.

Her şeyi yorumlayan deneyim zihindedir.

So then, when we ask oneself

O zaman, mutluluğun koşulunu,içsel koşulları nasıl besleyeceğimizi

how to nurture the condition for happiness,

the inner conditions, and which are those which will undermine happiness.

ve mutluluğun altını kazacak olanların hangileri olduğunu sorduğumuzda,

So then, this just needs to have some experience.

bu biraz deneyim sahibi olmayı gerektirir.

We have to know from ourselves, there are certain states of mind

Bu serpilmeye, bu refaha olanak sağlayan

that are conducive to this flourishing, to this well-being,

Yunanlılar'ın "eudaimonia", serpilmek dedikleri

what the Greeks called eudaimonia, flourishing.

belirli zihinsel durumlar olduğunu kendimizden bilmemiz gerekir.

There are some which are adverse to this well-being.

Bu refaha zıt olan bazı zihinsel durumlar da vardır.

And so, if we look from our own experience,

Öyleyse, kendi deneyimlerimizden yola çıkarsak-

anger, hatred, jealousy, arrogance,

öfke, nefret, kıskançlık, kibir, saplantılı arzular, güçlü doyumsuzluklar-

obsessive desire, strong grasping,

they don't leave us in such a good state after we have experienced it.

onları deneyimledikten sonra bizi çok da iyi bir halde bırakmazlar.

And also, they are detrimental to others' happiness.

Ve aynı zamanda, başkalarının mutluluklarına da zarar verirler.

So we may consider that the more those are invading our mind,

O zaman, bunlar zihnimizi daha çok işgal ettikçe

and, like a chain reaction,

bir zincirleme reaksiyon gibi daha perişan, ıstırap içinde hissettiğimizi düşünebiliriz.

the more we feel miserable, we feel tormented.

At the opposite, everyone knows deep within

Buna karşılık, herkes bilir ki çıkar gözetmeden, uzaktan,

that an act of selfless generosity,

if from the distance, without anyone knowing anything about it,

kimse bilmeden yapılan cömert bir davranışla

we could save a child's life, make someone happy.

bir çocuğun hayatını kurtarabilir, birini mutlu edebiliriz.

We don't need the recognition. We don't need any gratitude.

Başkalarının takdirine ihtiyaç yoktur. Minnettarlığa ihtiyaç yoktur.

Just the mere fact of doing that

Yalnızca bunu yaptığımız gerçeği, tabiatımızı yeterlilik duygusuyla doldurur.

fills such a sense of adequation with our deep nature.

And we would like to be like that all the time.

Ve her zaman bu şekilde olmak isteriz.

So is that possible,

Öyleyse, varoluş şeklimizi değiştirmek, zihnimizi dönüştürmek,

to change our way of being, to transform one's mind?

Aren't those negative emotions, or destructive emotions,

ve zihnin doğasında olan o olumsuz, yıkıcı duyguları

inherent to the nature of mind?

değiştirmek mümkün müdür?

Is change possible in our emotions, in our traits, in our moods?

Duygularımızda, özelliklerimizde, ruh hallerimizde bunu yapabilmek mümkün müdür?

For that we have to ask, what is the nature of mind?

Bunun için şunu sormalıyız; Zihnin doğası nedir?

And if we look from the experiential point of view,

Ve eğer deneysel bakış açısından bakacak olursak,

there is a primary quality of consciousness

bilinçliliğin öncelikli bir niteliği vardır;

that's just the mere fact to be cognitive, to be aware.

o da salt kavramsal, farkında olma gerçeğidir.

Consciousness is like a mirror that allows all images to rise on it.

Bilinçlilik, bütün imgelerin kendi üzerinde ortaya çıkmasına izin veren bir ayna gibidir.

You can have ugly faces, beautiful faces in the mirror.

Çirkin ve güzel yüzler olabilir.

The mirror allows that, but the mirror is not tainted,

Ayna buna izin verir, ama ayna kusurlu değildir,

is not modified, is not altered by those images.

değiştirilmiş değildir, bu imgeler tarafından başkalaştırılmamıştır.

Likewise, behind every single thought

Aynı şekilde, her düşüncenin arkasında yalın bilinçlilik, saf farkındalık vardır.

there is the bare consciousness, pure awareness.

This is the nature.

Bu tabiatıdır. Özünde nefret ya da kıskançlık tarafından kirletilemez çünkü;

It cannot be tainted intrinsically with hatred or jealousy because then,

if it was always there --

her zaman orada olsaydı- bütün kumaşa nüfuz eden bir boya gibi-

like a dye that would permeate the whole cloth --

then it would be found all the time, somewhere.

o halde daima, bir yerlerde bulunurdu.

We know we're not always angry, always jealous, always generous.

Her zaman kızgın, kıskanç, cömert olmadığımızı biliyoruz.

So, because the basic fabric of consciousness

O yüzden, bilinçliliğin esas dokusu, onu bir taştan ayıran

is this pure cognitive quality that differentiates it from a stone,

saf kavramsal nitelik olduğu için,

there is a possibility for change because all emotions are fleeting.

değişim için bir olasılık vardır; çünkü bütün duygular geçicidir.

That is the ground for mind training.

Zihin eğitiminin temeli budur.

Mind training is based on the idea that two opposite mental factors

Zihin eğitimi, iki karşıt zihinsel etkenin aynı anda

cannot happen at the same time.

gerçekleşemeyeceği düşüncesi üzerine kuruludur.

You could go from love to hate.

Aşktan nefrete geçebilirsiniz.

But you cannot, at the same time, toward the same object,

Ama aynı nesneye, aynı kişiye

the same person, want to harm and want to do good.

aynı anda hem zarar vermek hem de iyilik yapmak isteyemezsiniz.

You cannot, in the same gesture, shake hand and give a blow.

Aynı anda hem el sıkışıp hem de önemsemezlik edemezsiniz.

So, there are natural antidotes to emotions

İçsel refahımızı tahrip edici

that are destructive to our inner well-being.

duyguların doğal panzehirleri vardır.

So that's the way to proceed.

İşte bu şekilde ilerleriz. Kıskançlığa kıyasla sevinç.

Rejoicing compared to jealousy.

A kind of sense of inner freedom

Yoğun doyumsuzluk ve takıntıya karşılık bir çeşit içsel özgürlük hissi.

as opposite to intense grasping and obsession.

Benevolence, loving kindness against hatred.

Nefrete karşı iyilik ve merhamet.

But, of course, each emotion then would need a particular antidote.

Ama tabii, bu şekilde her duygu belirli bir panzehire ihtiyaç duyardı.

Another way is to try to find a general antidote to all emotions,

Başka bir yol da, tabiatlarına bakarak bütün duygulara karşı

and that's by looking at the very nature.

genel bir panzehir bulmaya çalışmaktır.

Usually, when we feel annoyed, hatred or upset with someone,

Genellikle, birine sinirlenmiş, ondan nefret etmiş ya da onun yüzünden üzülmüşsek

or obsessed with something,

ya da bir şeyi saplantı haline getirmişsek, zihin tekrar tekrar o nesneye yönelir.

the mind goes again and again to that object.

Each time it goes to the object,

O nesneye her yöneliğinde, o takıntıyı ya da sıkıntıyı pekiştirir.

it reinforces that obsession or that annoyance.

So then, it's a self-perpetuating process.

Dolayısıyla, bu kendi kendini devam ettiren bir süreçtir.

So what we need to look for now is,

O zaman şimdi bakmamız gereken yer, dışa doğru yerine içe doğrudur.

instead of looking outward, we look inward.

Look at anger itself.

Öfkenin kendisine bakın;

It looks very menacing,

like a billowing monsoon cloud or thunderstorm.

kabaran bir muson bulutu ya da fırtına gibi tehdit edici görünür.

We think we could sit on the cloud,

Bulutun üstünde oturabileceğimizi zannederiz; ama oraya giderseniz, sadece sistir.

but if you go there, it's just mist.

Likewise, if you look at the thought of anger,

Aynı şekilde, öfkenin düşüncesine bakacak olursanız,

it will vanish like frost under the morning sun.

sabah güneşi altındaki çiğ gibi kaybolacaktır.

If you do this again and again, the propensity,

Eğer bunu tekrarlarsanız, öfkenin tekrar

the tendencies for anger to arise again

ortaya çıkma eğilimi,

will be less and less each time you dissolve it.

siz onu her çözümlediğinizde daha az olacaktır.

And, at the end, although it may rise,

Ve sonunda, ortaya çıksa bile, bir iz bırakmadan gökyüzünden geçen bir kuş gibi

it will just cross the mind,

like a bird crossing the sky without leaving any track.

sadece zihinden geçecektir.

So this is the principal of mind training.

Zihin eğitiminin esası budur.

Now, it takes time,

Şimdi, bu zaman alır- zihnimizdeki hataların, eğilimlerin ortaya çıkması

because it took time for all those faults in our mind, the tendencies, to build up,

zaman almıştır, o yüzden onları çözmek de zaman alacaktır.

so it will take time to unfold them as well.

But that's the only way to go.

Ama takip edilecek tek yol budur.

Mind transformation -- that is the very meaning of meditation.

Zihin dönüşümü: meditasyonun anlamı tam olarak budur.

It means familiarization with a new way of being,

Yeni bir varoluş şekline alışmak, varlığımızın ve bilinçliliğimizin olduğu

new way of perceiving things,

gerçekliğe, karşılıklı bağımlılığa,

which is more in adequation with reality,

with interdependence, with the stream and continuous transformation,

akışa ve devamlı bilgiye daha uygun

which our being and our consciousness is.

yeni bir algılama şekli demektir.

So, the interface with cognitive science,

Ve bilişsel bilimle ortak noktası.

since we need to come to that, it was, I suppose, the subject of --

Zira o noktaya gelmek zorundayız ve sanırım bu,

we have to deal in such a short time -- with brain plasticity.

bu kadar kısa süre içerisinde değinmemiz gereken konuydu.

Beyin esnekliğiyle birlikte, beynin az çok sabitlenmiş olduğu düşünülüyordu.

The brain was thought to be more or less fixed.

All the nominal connections, in numbers and quantities,

Bütün sözel bağlantıların, sayısal ve niceliksel olarak, son 20 yıla kadar

were thought, until the last 20 years,

erişkin yaşa ulaştığımızda sabitlendiği düşünülüyordu.

to be more or less fixed when we reached adult age.

Now, recently, it has been found that it can change a lot.

Son zamanlarda, bunun çok fazla değişebileceği keşfedildi.

A violinist, as we heard, who has done 10,000 hours of violin practice,

10.000 saatlik çalışma yapan bir kemancı için

some area that controls the movements of fingers in the brain changes a lot,

beyinde parmakların hareketini kontrol eden bir merkez, sinaptik bağlantıların

increasing reinforcement of the synaptic connections.

pekiştirilmesinin artmasıyla birlikte çok fazla değişir.

So can we do that with human qualities?

Peki beşeri özelliklerle bunu yapabilir miyiz?

With loving kindness, with patience, with openness?

Merhamet, sabır ve açıklıkla bunu yapabilir miyiz?

So that's what those great meditators have been doing.

Meditasyon yapan büyük kişilerin yaptıkları budur.

Some of them who came to the labs,

Madison, Wisconsin ya da Berkeley'de laboratuarlara gelenlerden bazıları

like in Madison, Wisconsin, or in Berkeley,

did 20 to 40,000 hours of meditation.

20 saatten 40.000 saate kadar meditasyon yaptılar.

They do, like, three years' retreat, where they do meditate 12 hours a day.

Üç senelik inzivada olduğu gibi günde 12 saat meditasyon yaptılar.

And then, the rest of their life, they will do three or four hours a day.

Sonra, hayatlarının geri kalanında bunu günde 3 yada 4 saat yapacaklar.

They are real Olympic champions of mind training.

Onlar zihin eğitiminin gerçek Olimpiyat şampiyonları.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

This is the place where the meditators -- you can see it's kind of inspiring.

Bu meditasyon yapanların olduğu yer- gördüğünüz gibi ilham verici.

Now, here with 256 electrodes.

Burada, 256 elektrotla birlikte.

(Gülüşmeler)

(Laughter)

So what did they find?

Peki, ne buldular? Tabii ki, aynı şeyi.

Of course, same thing.

The scientific embargo --

Eğer doğa üzerine bilimsel bir ambargo konulmuşsa,

a paper has been submitted to "Nature," hopefully, it will be accepted.

umarım, bu kabul edilir.

It deals with the state of compassion, unconditional compassion.

Bu şefkat durumuyla, koşulsuz şefkatle ilgileniyor.

We asked meditators, who have been doing that for years and years,

Yıllardır bunu yapan kişilerden, zihinlerini şefkatten başka

to put their mind in a state where there's nothing but loving kindness,

hiçbir şeyin olmadığı bir duruma- duygusal mevcudiyete müsait olmaya-

total availability to sentient being.

sokmalarını istedik.

Of course, during the training, we do that with objects.

Tabii, biz eğitim esnasında bunu nesnelerle yaparız.

We think of people suffering, of people we love,

Acı çeken insanları, sevdiğimiz insanları düşünürüz; ama

but at some point, it can be a state which is all pervading.

bir noktada, hepsini istila eden bir durum olabilir.

Here is the preliminary result,

İşte ilk sonuçlar, zaten gösterildikleri için onları gösterebiliyorum.

which I can show because it's already been shown.

The bell curve shows 150 controls,

Çan eğrisi 150 kontrol gösteriyor ve bakılan şey,

and what is being looked at

is the difference between the right and the left frontal lobe.

sağ ve sol frontal lob arasındaki fark.

In very short, people who have more activity

Kısaca, prefrontal korteksin sağ tarafında daha çok faaliyeti olan kişiler,

in the right side of the prefrontal cortex

are more depressed, withdrawn.

daha fazla bunalımlı ve çekingenler- çok fazla olumlu etki tanımlamıyorlar.

They don't describe a lot of positive affect.

It's the opposite on the left side:

Sol tarafta ise tam tersi söz konusu: daha fazla fedakarlık,

more tendency to altruism,

to happiness, to express, and curiosity and so forth.

mutluluk, kendini ifade etme, merak, vs. eğilimi.

So there's a basic line for people. And also, it can be changed.

Yani insanlar için temel bir çizgi var. Ve o da değiştirilebilir.

If you see a comic movie, you go off to the left side.

Eğer komik bir film izlerseniz, sol tarafa geçersiniz.

If you are happy about something, you'll go more to the left side.

Bir şey sizi mutlu ediyorsa, sol tarafa daha fazla geçersiniz.

Bir bunalım devresindeyseniz, sağ tarafa geçersiniz.

If you have a bout of depression, you'll go to the right side.

Here, the -0.5 is the full standard deviation

Burada -0.5, şefkat üzerine meditasyon yapan birinin

of a meditator who meditated on compassion.

tam standard sapmasıdır.

It's something that is totally out of the bell curve.

Çan eğrisinin tamamen dışında olan bir şey.

So, I've no time to go into all the different scientific results.

Tüm farklı bilimsel sonuçları irdeleyecek zaman yok.

Hopefully, they will come.

Umarım gelecekler.

But they found that -- this is after three and a half hours

Ama şunu buldular- bu MR'da üç büçuk saat geçirdikten sonra,

in an fMRI,

it's like coming out of a space ship.

bir uzay gemisinden çıkmak gibi.

Also, it has been shown in other labs --

Aynı zamanda, başka laboratuarlarda-

for instance, Paul Ekman's labs in Berkeley --

Paul Ekman'ın Berkeley'deki laboratuarında olduğu gibi-

that some meditators are able, also,

meditasyon yapan bazı kişilerin duygusal tepkilerini zannedilenden

to control their emotional response more than it could be thought.

daha fazla kontrol edebildikleri gösterildi.

Like the startle experiments, for example.

Örneğin irkiltme deneylerinde olduğu gibi.

If you sit a guy on a chair

Eğer bir adamı vücut fonksiyonlarını ölçen bütün bu aletlerin olduğu bir sandalyeye oturtursanız

with all this apparatus measuring your physiology,

and there's kind of a bomb that goes off,

ve patlayan bir bomba varsa, buna tepki vermek son derece içgüdüseldir,

it's such an instinctive response that,

in 20 years, they never saw anyone who would not jump.

20 senedir zıplamayan kimse görülmemiştir.

Some meditators, without trying to stop it,

Meditasyon yapan bazı kişiler, bunu durdurmaya çalışmadan

but simply by being completely open,

basitçe tamamen buna açık olarak,

thinking that that bang is just going to be a small event like a shooting star,

patlamanın kayan bir yıldız gibi sadece küçük bir olay olacağını düşünerek,

they are able not to move at all.

hiç hareket etmemeyi başarabilmektedir.

So the whole point of that is not, sort of, to make, like,

Bunun anlamı, bir çeşit sirk gibi bir şey

a circus thing of showing exceptional beings who can jump, or whatever.

yapıp zıplayabilen olağanüstü bireyler göstermek değildir.

It's more to say that mind training matters.

Daha çok, zihin eğitiminin önemli olduğunu söylemektir. Bu sadece bir lüks değildir.

That this is not just a luxury.

This is not a supplementary vitamin for the soul.

Ruh için tamamlayıcı bir vitamin değildir;

This is something that's going to determine

bu hayatımızın her anının niteliğini belirleyecek olan bir şeydir.

the quality of every instant of our lives.

We are ready to spend 15 years achieving education.

15 yılımızı eğitimde başarılı olmak için geçirmeye hazırız.

We love to do jogging, fitness.

Koşu, egzersiz yapmayı seviyoruz.

We do all kinds of things to remain beautiful.

Güzel kalabilmek için her türlü şeyi yapıyoruz.

Yet, we spend surprisingly little time taking care of what matters most --

Yine de şaşırtıcı bir şekilde, en önemli şey için çok az zaman harcıyoruz:

the way our mind functions --

zihnimizin çalışma şekli.

which, again, is the ultimate thing

Bu da, tekrar ediyorum, deneyimimizin niteliğini belirleyen nihai şeydir.

that determines the quality of our experience.

Now, compassion is supposed to be put in action.

Öyleyse, merhametimizin harekete geçirilmesi gerekir.

That's what we try to do in different places.

Farklı yerlerde yapmaya çalıştığımız şey bu.

Just this one example is worth a lot of work.

Bu örnek, çok fazla çalışmaya değerinde.

This lady with bone TB, left alone in a tent,

Kemik tüberkülozu olan bu bayan, bir çadırda yalnız bırakılmış ve tek kızıyla ölmek üzere.

was going to die with her only daughter.

One year later, how she is.

Bir sene sonra, işte böyle.

Different schools and clinics we've been doing in Tibet.

Farklı okullar ve Tibet'teki kliniğimiz.

And just, I leave you with the beauty of those looks

Ve sadece, sizi mutluluk hakkında benim söyleyebileceklerimden çok

that tells more about happiness than I could ever say.

daha fazlasını anlatan bu bakışların güzelliğiyle bırakıyorum.

(Laughter)

Ve Tibet'in zıplayan keşişleri.

And jumping monks of Tibet.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Flying monks.

Uçan keşişler.

Çok teşekkür ederim.

Thank you very much.