The habits of happiness | Matthieu Ricard

Translator: Chana Chananukul Reviewer: Tantiga Hongphu

So, I guess it is a result of globalization

ดังนั้นผมคิดว่ามันเป็นผลของโลกาภิวัตน์ที่คุณสามารถค้นหา

that you can find Coca-Cola tins on top of Everest

กระป๋อง Coca-Cola บนยอดเขา Everest และพระสงฆ์ใน Monterey

and a Buddhist monk in Monterey.

(Laughter)

(หัวเราะ)

And so I just came, two days ago, from the Himalayas

และดังนั้นผมจึงเพิ่งมา สองวันที่ผ่านมา จากเทือกเขาหิมาลัยจากการเชิญของคุณ

to your kind invitation.

So I would like to invite you, also, for a while, to the Himalayas themselves.

ดังนั้นผมจึงอยากจะเชิญชวนคุณ ยังในขณะที่ ไปยังเทือกเขาหิมาลัยตัวเอง

And to show the place where meditators, like me,

และเพื่อแสดงสถานที่ ที่นั่งสมาธิ (Meditators) เช่นฉัน

who began with being a molecular biologist in Pasteur Institute,

ที่เริ่มต้นด้วยการเป็นนักชีววิทยาโมเลกุลใน สถานบันวิจัยพาสเทอร์ (Pasyrut Institutr)

and found their way to the mountains.

และพบทางที่สงบสู่ยอดภูเขา

So these are a few images I was lucky to take and be there.

ดังนั้นเหล่านี้เป็นเพียงไม่กี่ภาพผมโชคดีที่จะใช้และจะมี

There's Mount Kailash in Eastern Tibet -- wonderful setting.

การตั้งค่าที่ยอดเยี่ยม - มี Mount Kailash ในภาคตะวันออกของทิเบต

This is from Marlboro country.

นี่คือจาก ทุ่งหญ้า Marlboro

(Laughter)

(หัวเราะ)

This is a turquoise lake.

นี้เป็นทะเลสาบ ฟ้าสีคราม

A meditator.

ผู้ปฏิบัตินั่งสมาธิ

This is the hottest day of the year somewhere in Eastern Tibet, on August 1.

นี้เป็นวันที่ร้อนที่สุดของปีที่ในบางแห่ง ในภาคตะวันออกทิเบต วันที่ 1 สิงหาคม

And the night before, we camped, and my Tibetan friends said,

และคืนก่อนที่ เราตั้งค่ายพักแรม และเพื่อนชาวทิเบตของฉันบอกว่า

"We are going to sleep outside."

"เราจะนอนข้างนอก" และผมพูดว่า "ทำไม? เรามีพื้นที่เพียงพอในเต็นท์."

And I said, "Why? We have enough space in the tent."

พวกเขากล่าวว่า "ใช่ แต่ตอนนี้มันช่วงฤดูร้อน"

They said, "Yes, but it's summertime."

(Laughter)

(หัวเราะ)

So now, we are going to speak of happiness.

ดังนั้นตอนนี้ เราจะไปพูดถึงความสุข

As a Frenchman, I must say

ผมเป็นชาวฝรั่งเศส ผมต้องบอกว่ามีจำนวนมากคนฝรั่งเศสเป็นผู้ทรงความรู้

that there are a lot of French intellectuals

ที่คิดว่ามีความสุขไม่ได้อยู่ที่ที่น่าสนใจทั้งหมด

that think happiness is not at all interesting.

(Laughter)

(หัวเราะ)

I just wrote an essay on happiness, and there was a controversy.

ผมเพิ่งเขียนเรียงความความสุข และมีการโต้เถียง

And someone wrote an article saying,

และคนที่เขียนบทความพูด "อย่ากำหนดเรากับความสกปรกของความสุข"

"Don't impose on us the dirty work of happiness."

(หัวเราะ)

(Laughter)

"We don't care about being happy. We need to live with passion.

"เราไม่สนใจเกี่ยวกับการมีความสุข เราจำเป็นต้องอาศัยอยู่กับกิเลส

We like the ups and downs of life.

เราชอบการขึ้นและลงของชีวิต

We like our suffering because it's so good when it ceases for a while."

เราชอบความทุกข์ของเรา เพราะมันเป็นความรู้สึกที่ดีชั่วครู่เมื่อมันสิ้นสุดลง "

(Laughter)

(หัวเราะ)

This is what I see from the balcony of my hermitage in the Himalayas.

นี่คือสิ่งที่ฉันเห็น จากระเบียงของฉันอาศรมในเทือกเขาหิมาลัย

It's about two meters by three, and you are all welcome any time.

ขนาดสองคูณสามเมตร และยินดีต้อนรับคุณทั้งหมดทุกเวลา

(Laughter)

(หัวเราะ)

Now, let's come to happiness or well-being.

ตอนนี้ ขอมาเพื่อความสุขหรือเป็นอยู่อย่างสงบ

And first of all, you know, despite what the French intellectuals say,

และครั้งแรก ของทุกท่านทราบ แม้ว่าจะมีคนฝรั่งเศสผู้ทรงความรู้ กล่าวว่า

it seems that no one wakes up in the morning thinking,

ดูเหมือนว่าไม่มีใครตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วคิด

"May I suffer the whole day?"

"ขอให้ฉันมีความทุกข์ทั้งวัน?"

(Laughter)

(หัวเราะ)

Which means that somehow, consciously or not,

ซึ่งหมายความว่าอย่างใด - รู้ตัวหรือไม่

directly or indirectly, in the short or the long term,

โดยตรงหรือโดยอ้อม ในระยะสั้นหรือระยะยาว

whatever we do, whatever we hope, whatever we dream --

สิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราหวัง สิ่งที่เราฝัน

อย่างใดก็ตาม ทีเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้ง ความปรารถนาอย่างยิ่ง สำหรับความเป็นอยู่อย่างสงบหรือแบบมีความสุข

somehow, is related to a deep, profound desire for well-being or happiness.

As Pascal said, even the one who hangs himself,

Pascal กล่าวว่า แม้แต่คนที่คนที่แควนคอฆ่าตัวเอง

somehow, is looking for cessation of suffering.

อย่างใด กำลังมองหาการสิ้นสุดของความทุกข์ - เขาพบว่าไม่มีวิธีอื่น

He finds no other way.

But then, if you look in the literature, East and West,

แต่แล้ว ถ้าคุณมองในวรรณคดี ตะวันออกและตะวันตก

you can find incredible diversity of definition of happiness.

คุณสามารถพบความหลากหลาย เหลือเชื่อความหมายของความสุข

Some people say, I only believed in remembering the past,

บางคนบอกว่า ฉันมีเพียงแค่เชื่อมั่นในความทรงจำที่ผ่านมา

imagining the future, never the present.

จินตนาการอนาคต ที่ไม่เคยมีอยู่ในปัจจุบัน

Some people say happiness is right now;

บางคนบอกว่ามีความสุขในขณะนี้

it's the quality of the freshness of the present moment.

มันเป็นคุณภาพความสดชื่นของปัจจุบันชั่วขณะ

And that led Henri Bergson, the French philosopher, to say,

และที่นำไปสู่เฮนรี่ ​​อองรี บาร์เซน (Henry Bergson) นักปรัชญาชาวฝรั่งเศสพูด

"All the great thinkers of humanity have left happiness in the vague

"ทั้งหมดเป็นนักคิดที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ มีความสุขที่เหลืออยู่ในความคลุมเครือ

so that each of them could define their own terms."

เพื่อให้พวกเขาสามารถให้คำนิยาม - แต่ละพวกเขาสามารถกำหนดนิยามของตัวเอง "

Well, that would be fine if it was just a secondary preoccupation in life.

มันที่จะค้นพบ ถ้ามันเป็นแค่เป็นความลุ่มหลงชั่วคราวในชีวิต

But now, if it is something that is going to determine

แต่ตอนนี้ถ้ามันเป็นสิ่งที่จะไปกำหนด

the quality of every instant of our life,

คุณภาพชีวิตของเราที่สำเร็จรูป

then we better know what it is, have some clearer idea.

แล้วเรารู้ดีว่ามันคืออะไร มีบางความคิดที่ชัดเจน

And probably, the fact that we don't know that is why, so often,

และอาจจะเป็นความจริงที่เราไม่ทราบเหตุผลว่าทำไม ดังนั้นบ่อยๆ

although we seek happiness, it seems we turn our back to it.

แม้ว่าเราแสวงหาความสุข มันดูเหมือนว่าเราหันหลังของเราให้มัน

Although we want to avoid suffering,

แม้ว่าเราต้องการที่จะหลีกเลี่ยงความทุกข์ ดูเหมือนว่าเรากำลังค่อนข้างไปหามัน

it seems we are running somewhat towards it.

And that can also come from some kind of confusions.

และที่ยังสามารถมาจากประเภทของความสับสน

One of the most common ones is happiness and pleasure.

ส่วนใหญ่ที่พบมากที่สุดคือความสุขและความปารถนา

But if you look at the characteristics of those two,

แต่ถ้าคุณดูที่ลักษณะของทั้งสอง

pleasure is contingent upon time, upon its object,

ความปารถนาสุขจะเกิดขึ้น สุดแล้วแต่ ขี้นกับเวลา ขี้นกับวัตถุ ขี้นกับสถานที่

upon the place.

It is something that -- changes of nature.

มันเป็นสิ่งที่ - การเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ

Beautiful chocolate cake: first serving is delicious,

เค๊กช็อคโกแลสวยงาม: การกินครั้งแรกก็อร่อย

second one not so much, then we feel disgust.

ครั้งต่อมากินไม่มาก แล้วเราก็รู้สึกจะเอียน

(Laughter)

(หัวเราะ)

That's the nature of things.

เป้นสิ่งธรรมชาติ เราจะเบื่อ

We get tired.

I used to be a fan of Bach.

ผมเคยเป็นแฟนของ Bach ผมเคยเล่นกีตาร์ คุณรู้

I used to play it on the guitar, you know.

I can hear it two, three, five times.

ฉันจะได้ฟังมันสอง สาม สี่ ห้าครั้ง

If I had to hear it 24 hours, non-stop, it might be very tiring.

ถ้าผมจะได้ยินมัน 24 ชั่วโมงไม่หยุด ก็อาจจะเบื่อมาก

If you are feeling very cold, you come near a fire, it's so wonderful.

ถ้าคุณรู้สึกหนาวเย็นมากคุณมาใกล้กองไฟ คุณก็จะมีความรู้สึกที่อบอุ่น

After some moments, you just go a little back,

จากนั้น หลังจากที่ช่วงเวลา คุณถอยย้อนเวลากลับไปเพียงเล็กน้อย และแล้วก็เริ่มการเผาไหม้

and then it starts burning.

It sort of uses itself as you experience it.

มันประเภทใช้ประสพการณ์ของตัวเอง

And also, again, it can -- also, it's something that you --

และยังอีกครั้งก็สามารถ - ยังเป็นสิ่งที่คุณ

it is not something that is radiating outside.

มันไม่ใช่สิ่งที่ที่แสดงออกมาจากข้างใน

Like, you can feel intense pleasure

คุณสามารถรู้สึกถึงความสุขที่มากมาย

and some others around you can be suffering a lot.

และคนอื่นๆ รอบๆ ตัวคุณจะทุกข์ทรมานมาก

Now, what, then, will be happiness?

ตอนนี้ คืออะไร แล้วต่อมา จะมีการพ้นทุกข์อย่างไร?

And happiness, of course, is such a vague word, so let's say well-being.

และความสุข แน่นอน เป็นคำที่คลุมเครือ ดังนั้นสมมติว่าเป็นอยู่อย่างสงบ

And so, I think the best definition, according to the Buddhist view,

และดังนั้น ผมคิดว่าคำนิยามที่ดีที่สุด ตามมุมมองทางพุทธศาสนา

is that well-being is not just a mere pleasurable sensation.

คือเป็นอยู่อย่างสงบไม่ได้เป็นเพียง แต่ความรู้สึกการพ้นทุกข์ที่แท้จริง

It is a deep sense of serenity and fulfillment.

มันเป็นความรู้สึกลึกๆ ของความสงบและความสำเร็จ

สภาพที่จริงแสดงภายในใจเพื่อรองรับอารมณ์ฯ ทั้งหมด

A state that actually pervades

and underlies all emotional states,

and all the joys and sorrows that can come one's way.

ความสุข และความทุกข์ทั้งหมด มาด้วยทางใดทางหนึ่ง

For you, that might be surprising.

สำหรับคุณ ที่อาจจะแปลกใจ

Can we have this kind of well-being while being sad?

เราสามารถมีควาบสุขกายสบายใจในขณะที่ใจเราเศร้านี้ ในบางที ทำไม?

In a way, why not?

Because we are speaking of a different level.

เพราะเรากำลังพูดถึงระดับที่แตกต่าง

Look at the waves coming near the shore.

มองไปที่คลื่นพัดมากระทบฝั่ง

When you are at the bottom of the wave, you hit the bottom.

เมื่อคุณอยู่ที่ด้านล่างของคลื่น คุณถูกคลื่นกระทบด้านล่าง

You hit the solid rock.

คุณจะกระแทกกับก้อนหินแข็งใต้น้ำ

When you are surfing on the top, you are all elated.

เมื่อคุณอยู่บนกระดานโต้คลื่น คุณจะมีความร่าเริงมาก

So you go from elation to depression -- there's no depth.

ดังนั้นคุณมาจากความรื่นเริงไปสู่สภาวะซึมเศร้า - ไม่มีช่วงความลึก

Now, if you look at the high sea,

ตอนนี้ถ้าคุณมองไปที่ทะเลสูง อาจจะมีความสวยงามของท้องทะเลสงบเหมือนกระจก

there might be beautiful, calm ocean, like a mirror.

There might be storms,

อาจจะมีพายุ แต่ความลึกของมหาสมุทรยังคงเท่าเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

but the depth of the ocean is still there, unchanged.

So now, how is that?

ดังนั้นตอนนี้ วิธีการที่เป็น?

It can only be a state of being, not just a fleeting emotion, sensation.

มันสามารถเป็นพื้นฐานของความสงบ ไม่เพียงแต่อารมณ์ ความรู้สึกประเดี๋ยวเดียว

Even joy -- that can be the spring of happiness.

ความสุขแม้ - ที่สามารถเสมือนฤดูใบไม้ผลิของความสุข

But there's also wicked joy, you can rejoice in someone's suffering.

แต่ยังมีความสุขบนบาป คุณสามารถมีความสุขในความทุกข์ของใครบางคน

So how do we proceed in our quest for happiness?

ดังนั้นเราจึงดำเนินการในการแสวงหาของเราเพื่อความสุขได้อย่างไร? หลายครั้งมาก เรามองออกไปรอบๆ ตัวเรา

Very often, we look outside.

We think that if we could gather this and that, all the conditions,

เราคิดว่า ถ้าเราสามารถรวบรวมสิ่งที่พบเห็นเหล่านี้ และทุกสภาวะต่างๆ

something that we say, "Everything to be happy --

สิ่งที่เราพูดว่า "ทุกอย่างจะเป็นความสุข"

to have everything to be happy."

การที่จะมีทุกอย่างเป็นความสุข. "

That very sentence already reveals the doom, destruction of happiness.

ประโยคที่กล่าวได้ค้นพบแล้ว ให้เห็นชะตากรรม ของการล่มสลายของความสุข

To have everything.

จะมีทุกอย่าง ถ้าเราพลาดอะไร มันก็พังทลายลงมา

If we miss something, it collapses.

And also, when things go wrong, we try to fix the outside so much,

และยัง เมื่อสิ่งผิดพลาดไป เราพยายามอย่างมากที่จะแก้ไขสิ่งรอบๆ ตัวเรา

but our control of the outer world is limited,

แต่การควบคุมสิ่งรอบๆ ตัวของเรามีจำกัด ชั่วคราว และมักจะเป็นภาพลวงตา

temporary, and often, illusory.

So now, look at inner conditions.

ดังนั้นตอนนี้ ให้ดูที่เงื่อนไขภายใน พวกเขามีจิตที่แข็งแกร่งไหม?

Aren't they stronger?

Isn't it the mind that translates

มันเป็นจิตที่แปรสภาพสิ่งรอบๆ ตัวเรามาเป็น ความสุขและความทุกข์ทรมาน?

the outer condition into happiness and suffering?

And isn't that stronger?

และมีจิตที่ไม่แข็งแกร่งละ?

We know, by experience,

เรารู้ จากประสบการณ์ ที่เราสามารถจะเป็นในสิ่งที่เราเรียกว่า "สวรรค์อยู่ในอก" ("a little paradise")

that we can be what we call "a little paradise,"

and yet, be completely unhappy within.

และนอกไปกว่านี้ ความสุขอย่างไม่สมบูรณ์ภายในใจ

The Dalai Lama was once in Portugal,

ท่านดาไลลามะไปประเทศโปรตุเกสเป็นครั้งแรก

and there was a lot of construction going on everywhere.

และมีจำนวนมากของการก่อสร้างที่เกิดขึ้นทุกที่เป็น

So one evening, he said, "Look, you are doing all these things,

ดังนั้นในเย็นวันหนึ่งเขากล่าวว่า "ดูสิว่าคุณกำลังทำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด

but isn't it nice, also, to build something within?"

แต่ไม่ดีไปกว่า การสร้างบางสิ่งบางอย่างภายในจิตใจเราหรือ? "

And he said, "[Without] that -- even if you get a high-tech flat

และท่านกล่าวว่า "เว้นแต่ว่า - แม้คุณจะได้รับเทคโนโลยีชั้นสูงแบบเรียบง่าย

on the 100th floor of a super-modern and comfortable building,

บนพื้น 100ชั้น ของอาคารซุปเปอร์ทันสมัย และสะดวกสบาย

if you are deeply unhappy within,

ถ้าคุณไม่มีความสุขลึกๆ ภายในใจ

all you are going to look for is a window from which to jump."

ทั้งหมดที่คุณจะต้องมองหาคือหน้าต่างที่จะกระโดด "

So now, at the opposite,

ดังนั้นตอนนี้ ที่ตรงข้าม

we know a lot of people who, in very difficult circumstances,

เรารู้ว่าผู้คนจำนวนมาก ที่อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากมาก

manage to keep serenity, inner strength, inner freedom, confidence.

ทำจิตให้เงียบสงบ มีความเข้มแข็ง จิตว่าง ความเชื่อมั่น

So now, if the inner conditions are stronger --

ดังนั้นตอนนี้หากมีเงื่อนไขภายในมีความแข็งแรง -

of course, the outer conditions do influence,

แน่นอน สภาวะสิ่งรอบๆ ตัวเรามีอิทธิพล

and it's wonderful to live longer, healthier,

และมันวิเศษมากที่มีชีวิตที่ยืนยาว สุขภาพดี

to have access to information, education,

ที่จะมีการเข้าถึงข้อมูล การศึกษา เพื่อให้สามารถที่จะไปเรียนรู้

to be able to travel, to have freedom.

ที่จะมีอิสระ มันเป็นที่พึงปรารถนาอย่างมาก

It's highly desirable.

However, this is not enough.

แต่นี้ยังไม่เพียงพอ เหล่านี้เป็นเพียงเงื่อนไของค์ประกอบช่วย

Those are just auxiliary, help conditions.

The experience that translates everything is within the mind.

ประสบการณ์ที่แปลทุกอย่างภายในจิตใจ

So then, when we ask oneself

ดังนั้นแล้ว เมื่อเราถามตัวเองว่าจะรักษาเงื่อนใขความสุขอย่างไร?

how to nurture the condition for happiness,

the inner conditions, and which are those which will undermine happiness.

เงื่อนไขภายในจิต และภายใต้จิตใจเป็นผู้ที่จะทำลายความสุข

So then, this just needs to have some experience.

ดังนั้นแล้ว เพียงแค่นี้จะต้องมีบางประสบการณ์

We have to know from ourselves, there are certain states of mind

เราต้องรู้ตัวเองจากตัวเอง มีบางพื้นฐานของจิตใจ

that are conducive to this flourishing, to this well-being,

ที่นำไปสู่ความเจริญนี้ แล้วก็นำไปเป็นอยู่อย่างสงบ

what the Greeks called eudaimonia, flourishing.

สิ่งชาวกรีกเรียกว่า eudaimonia ความเจริญรุ่งเรือง

There are some which are adverse to this well-being.

มีบางอย่างที่มีผลกระทบการเป็นอยู่ที่สงบนี้

And so, if we look from our own experience,

ดังนั้น ถ้าเรามองจากประสบการณ์ของเราเอง

anger, hatred, jealousy, arrogance,

ความโกรธ ความเกลียด ความอิจฉาริษยา ความเย่อหยิ่ง ความปรารถนาครอบงำภายในจิตเรา

obsessive desire, strong grasping,

they don't leave us in such a good state after we have experienced it.

สิ่งเหล่านั้นไม่ปล่อยให้เราอยู่ในสภาพจิตที่ดี หลังจากที่เราได้มีประสบการณ์

And also, they are detrimental to others' happiness.

และยัง เป็นอันตรายต่อความสุขของผู้อื่น

So we may consider that the more those are invading our mind,

ดังนั้นเราอาจพิจารณาว่า ยิ่งมีสิ่งที่แทรกแทรงใจของเรา

and, like a chain reaction,

และเช่นเดียวกับปฏิกิริยาลูกโซ่ ยิ่งมีมากเรารู้สึกทุกข์ รู้สึกทรมาน

the more we feel miserable, we feel tormented.

At the opposite, everyone knows deep within

ตรงข้ามกับ ที่ทุกคนรู้ลึกภายในจิตว่า การกระทำความเอื้ออาทรเสียสละ

that an act of selfless generosity,

if from the distance, without anyone knowing anything about it,

ถ้ามองจากระยะไกล โดยไม่มีใครรู้อะไรเกี่ยวกับมัน

we could save a child's life, make someone happy.

เราจะช่วยคุ้มครองสิ่งมีค่าของชีวิตเด็ก ทำให้เป็นคนมีความสุข

We don't need the recognition. We don't need any gratitude.

เราไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับ เราไม่ต้องการกตัญญูใด ๆ

Just the mere fact of doing that

เพียงความจริงเท่านั้นในการทำเช่น ที่เติมความรู้สึกของความสมดุล กับปกติวิสัยที่แท้จริงของเรา

fills such a sense of adequation with our deep nature.

And we would like to be like that all the time.

และเราต้องการที่จะเป็นเช่นนั้นตลอดเวลา

So is that possible,

เพื่อให้เป็นไปได้ ที่จะเปลี่ยนวิธีการเป็นอยู่ของเรา ไปปรับเปลี่ยนจิตใจเรา?

to change our way of being, to transform one's mind?

Aren't those negative emotions, or destructive emotions,

ไม่ใช่ผืนอารมณ์เหล่านั้น หรือทำลายอารมณ์ของเรา

inherent to the nature of mind?

โดยเนื้อแท้ธรรมชาติของจิตใจ?

Is change possible in our emotions, in our traits, in our moods?

การเปลี่ยนแปลงเป็นไปในอารมณ์ของเรา ในลักษณะนิสัยของเรา ในบรรยากาศของเราหรือไม่?

For that we have to ask, what is the nature of mind?

สำหรับการที่เราต้องถามสิ่งที่เป็นธรรมชาติของจิตใจ?

And if we look from the experiential point of view,

และถ้าเรามองจากจุดประสบการณ์ในมุมมอง

there is a primary quality of consciousness

มีคุณภาพเบื้องต้นของการรู้สึกตัวเอง

that's just the mere fact to be cognitive, to be aware.

นั่นเป็นเพียงความจริงเท่านั้นที่จะรับรู้ ที่จะตระหนักถึง

Consciousness is like a mirror that allows all images to rise on it.

สติเป็นเหมือนกระจกที่ช่วยให้บนภาพทุกภาพมีแสงสว่างเพิ่ม

You can have ugly faces, beautiful faces in the mirror.

คุณสามารถมีใบหน้าน่าเกลียด ใบหน้าที่สวยงามในกระจก

The mirror allows that, but the mirror is not tainted,

กระจกช่วยให้เห็น แต่ว่ากระจกไม่ปนเปื้อน

is not modified, is not altered by those images.

จะไม่ถูกปรับเปลี่ยน จะไม่ถูกเปลี่ยนแปลงโดยภาพเหล่านั้น

Likewise, behind every single thought

ในทำนองเดียวกัน ที่อยู่เบื้องหลังความคิดที่มีสติว่างเปล่า ความตระหนักที่บริสุทธิ์

there is the bare consciousness, pure awareness.

This is the nature.

นี่คือธรรมชาติ มันไม่สามารถแปดเปื้อนจากภายใน ที่มีความเกลียดชังหรือความริษยา

It cannot be tainted intrinsically with hatred or jealousy because then,

if it was always there --

แล้ว ถ้ามันเป็นเสมอเหมือน - สีย้อมที่จะซึมไปในผ้าทั้งผืน

like a dye that would permeate the whole cloth --

then it would be found all the time, somewhere.

จะพบมันตลอดเวลา ทุกหนทุกแห่ง

We know we're not always angry, always jealous, always generous.

เรารู้ว่าเราไม่ได้โกรธ อิจฉา มีความเมตตาเสมอๆ

So, because the basic fabric of consciousness

ดังนั้น เนื่องจากพื้นเนื้อผ้าของความมีสติ

is this pure cognitive quality that differentiates it from a stone,

นี้เป็นคุณภาพทางปัญญาที่บริสุทธิ์ ที่แตกต่างจากการซึมซับของหิน

there is a possibility for change because all emotions are fleeting.

มีความเป็นไปได้สำหรับการเปลี่ยนแปลง เป็นเพราะอารมณ์ทุกชั่วขณะ

That is the ground for mind training.

ที่เป็นพื้นฐานสำหรับการฝึกอบรมจิตใจ

Mind training is based on the idea that two opposite mental factors

การฝึกอบรมจิตใจอยู่บนพื้นฐานของความคิด ที่ว่าสองปัจจัยทางจิตตรงข้าม

cannot happen at the same time.

ไม่สามารถเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน

You could go from love to hate.

คุณสามารถจากความรักไปเป็นเกลียด

But you cannot, at the same time, toward the same object,

แต่คุณไม่สามารถ ที่ในเวลาเดียวกัน ไปเกลียดและรักในสิ่งเดียวกัน

the same person, want to harm and want to do good.

คนเดียวกัน ที่เป็นบุคคลอันตรายและต้องการที่จะทำความดี

You cannot, in the same gesture, shake hand and give a blow.

คุณไม่สามารถ ในอิริยาบถเดียวกัน จับมือและยื่นวัตถุระเบิดให้

So, there are natural antidotes to emotions

ดังนั้น มียาถอนพิษกับอารมณ์ความรู้สึก

that are destructive to our inner well-being.

ที่เป็นอันตรายต่อความเป็นอยู่อย่างสงบของเรา

So that's the way to proceed.

เพื่อให้เป็นวิธีการดำเนินการ ปีติยินดีเมื่อเทียบกับความริษยา

Rejoicing compared to jealousy.

A kind of sense of inner freedom

ชนิดของความรู้สึกของการไร้ความวิตกกังวล ที่ตรงกันข้ามกับความโลภที่รุนแรงและความหลงใหล

as opposite to intense grasping and obsession.

Benevolence, loving kindness against hatred.

ความกรุณา ความรัก ความเมตตา จะต่อต้าน ความเกลียดชัง

But, of course, each emotion then would need a particular antidote.

แต่ แน่นอน แต่ละอารมณ์ต้องใช้ยาแก้พิษโดยเฉพาะของมัน

Another way is to try to find a general antidote to all emotions,

อีกวิธีหนึ่งคือการพยายามที่จะหายาแก้พิษทั่วไป กับอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมด

and that's by looking at the very nature.

และที่โดยดูที่ธรรมชาติมากๆ

Usually, when we feel annoyed, hatred or upset with someone,

โดยปกติ เมื่อเรารู้สึกเกลียดชัง รำคาญ หรืออารมณ์เสียกับใครสักคน

or obsessed with something,

หรือหมกมุ่นอยู่กับบางสิ่ง ที่ใจไปกังวลซ้ำๆ กับสิ่งนั้น

the mind goes again and again to that object.

Each time it goes to the object,

แต่ละครั้งที่ไปกังวลกับสิ้งนั้น มันจะไปเสริมสร้างความหลงใหลหรือความรำคาญ

it reinforces that obsession or that annoyance.

So then, it's a self-perpetuating process.

ดังนั้นแล้ว มันเป็นกระบวนการพื้นฐานของตนเอง

So what we need to look for now is,

ดังนั้นสิ่งที่เราต้องมองในขณะนี้คือ แทนที่จะมองไปรอบๆ ตัวเรา เรามองข้างในจิตของเรา

instead of looking outward, we look inward.

Look at anger itself.

มองไปที่ความโกรธตัวเอง

It looks very menacing,

like a billowing monsoon cloud or thunderstorm.

ดูเหมือนการคุกคามมาก เหมือนเมฆมรสุมมีคลื่นหรือพายุฝนฟ้าคะนอง

We think we could sit on the cloud,

แต่เราคิดว่าเราสามารถนั่งบนเมฆ - แต่ถ้าคุณไปที่นั่น ก็เพียงถึงแค่หมอก

but if you go there, it's just mist.

Likewise, if you look at the thought of anger,

ในทำนองเดียวกัน ถ้าคุณมองไปที่ความคิดของความโกรธ

it will vanish like frost under the morning sun.

มันก็จะหายไปเช่นน้ำค้างแข็งภายใต้ดวงอาทิตย์ยามเช้า

If you do this again and again, the propensity,

ถ้าคุณทำเช่นนี้อีกครั้งและอีกครั้ง ความเอนเอียง

the tendencies for anger to arise again

แนวโน้มความโกรธที่จะเกิดขึ้นอีก

will be less and less each time you dissolve it.

จะน้อยลงและน้อยทุกครั้งที่คุณไม่สามารถแก้ปัญหามันได้

And, at the end, although it may rise,

และในตอนท้าย แม้ว่ามันอาจเพิ่มขึ้น มันก็จะสะกิดใจ

it will just cross the mind,

like a bird crossing the sky without leaving any track.

เหมือนนกบินข้ามท้องฟ้าโดยไม่ต้อทิ้งร่องรอยใด ๆ

So this is the principal of mind training.

ดังนั้นนี่คือหลักเบื้องต้นของการฝึกอบรมจิตใจ

Now, it takes time,

ตอนนี้ มันต้องใช้เวลาเพราะเรา - มันต้องใช้เวลาสำหรับทุกความผิดที่อยู่ในใจของเรา

because it took time for all those faults in our mind, the tendencies, to build up,

แนวโน้ม ในการสร้าง มันจะใช้เวลาในการแสดงความจริงในใจออกมา

so it will take time to unfold them as well.

But that's the only way to go.

แต่ที่วิธีเดียวที่จะทำ

Mind transformation -- that is the very meaning of meditation.

การเปลี่ยนแปลงความคิด - นั่นคือความหมายของการทำสมาธิ

It means familiarization with a new way of being,

มันหมายถึงการทำความคุ้นเคยกับวิธีการใหม่ ของการอยู่อย่างสงบ

new way of perceiving things,

วิธีการใหม่ของสิ่งเข้าใจซึ่งเป็นมากขึ้นใน ความสมดุลย์ กับความเป็นจริง

which is more in adequation with reality,

with interdependence, with the stream and continuous transformation,

ด้วยการพึ่งพาซึ่งกันและกัน กระแสลำธารกับและการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง

which our being and our consciousness is.

ซึ่งเป็นของเราและจิตสำนึกของเราคือ

So, the interface with cognitive science,

ดังนั้น ส่วนเชื่อมต่อความรู้ความเข้าใจทางด้านวิทยาศาสตร์

since we need to come to that, it was, I suppose, the subject of --

ตั้งแต่ที่มา และมันในปัจจุบัน ฉันคิดหวังการสิ้นสุด เรื่องของปัญหา -

we have to deal in such a short time -- with brain plasticity.

เราต้องจัดการมันในเวลาอันสั้น

ด้วยสมองยืดหยุ่น สมองคิดมากหรือน้อยการแก้ปัญหา

The brain was thought to be more or less fixed.

All the nominal connections, in numbers and quantities,

ทุกการเชื่อมต่อที่ระบุ ในจำนวนและปริมาณถูกคิดว่า

were thought, until the last 20 years,

จนสุดท้าย 20 ปี - ความคิดที่จะมากหรือน้อยการแก้ปัญหา เมื่อถึงเวลาที่เราอายุผู้ใหญ่

to be more or less fixed when we reached adult age.

Now, recently, it has been found that it can change a lot.

ตอนนี้ เพิ่งจะได้รับการพบว่ามันสามารถเปลี่ยนแปลงมาก

A violinist, as we heard, who has done 10,000 hours of violin practice,

นักไวโอลินที่เราได้ยินคนที่ได้ทำ 10,000 ชั่วโมง ของการฝึกเล่นไวโอลิน

some area that controls the movements of fingers in the brain changes a lot,

พื้นที่ที่ควบคุมการเคลื่อนไหวของนิ้วมือในสมอง เปลี่ยนแปลงมาก

increasing reinforcement of the synaptic connections.

เสริมสร้างเพิ่มขึ้นของประสาทการเชื่อมต่อ

So can we do that with human qualities?

เพื่อให้เราสามารถดำเนินการได้ด้วยคุณภาพของมนุษย์?

With loving kindness, with patience, with openness?

ด้วยความเมตตาความรัก ด้วยความอดทน กับการเปิดกว้าง?

So that's what those great meditators have been doing.

ดังนั้นนั่นคือสิ่งที่ผู้ มีสมาธิดีได้ทำปฎิบัติ

Some of them who came to the labs,

บางส่วนของพวกเขาที่มาห้องปฏิบัติธรรม เช่นใน เม็ดดิสั้น วิสคอนซิน หรือในเบิร์กลีย์

like in Madison, Wisconsin, or in Berkeley,

did 20 to 40,000 hours of meditation.

ปฏิบัติ 20 ถึง 40,000 ชั่วโมงของการทำสมาธิ

They do, like, three years' retreat, where they do meditate 12 hours a day.

พวกเขาปฏิบัติ สามปีที่พวกเขานั่งสมาธิ 12 ชั่วโมงต่อวัน

And then, the rest of their life, they will do three or four hours a day.

แล้วส่วนที่เหลือของชีวิตของพวกเขา พวกเขาจะทำที่สามหรือสี่ชั่วโมงต่อวัน

They are real Olympic champions of mind training.

พวกเขาเป็นแชมป์โอลิมปิกที่แท้จริงของการฝึกอบรมจิตใจ

(Laughter)

(หัวเราะ)

This is the place where the meditators -- you can see it's kind of inspiring.

นี้เป็นสถานที่ที่ปฎิบัตินั่งสมาธิ - คุณสามารถดูชนิดของแรงบันดาลใจ

Now, here with 256 electrodes.

ตอนนี้ ที่นี่มี 256 ขั้วไฟฟ้า

(หัวเราะ)

(Laughter)

So what did they find?

ดังนั้นพวกเขาค้นพบสิ่งใด? แน่นอน สิ่งเดียวกัน

Of course, same thing.

The scientific embargo --

การคว่ำบาตรทางวิทยาศาสตร์ - ถ้าเคยได้ส่งไปยัง "ธรรมชาติ"

a paper has been submitted to "Nature," hopefully, it will be accepted.

หวังว่า มันจะได้รับการยอมรับ

It deals with the state of compassion, unconditional compassion.

มันเกี่ยวข้องกับสถานะของความเมตตา อย่างไม่มีเงื่อนไข

We asked meditators, who have been doing that for years and years,

เราถามผู้ปฎิบัตืนั่งสมาธิ ที่ได้ปฎิบัติเป็น ปีๆที่ ผ่านมา

to put their mind in a state where there's nothing but loving kindness,

ที่จะนำจิตของพวกเขาอยู่ในสภาพที่จิตว่างเปล่า แต่ความรักความเมตตา

total availability to sentient being.

ความว่างที่พร้อมจะมีชีวิตที่สงบ

Of course, during the training, we do that with objects.

แน่นอน ในระหว่างการฝึก เราไปปฎิบัติกับรูปธรรม

We think of people suffering, of people we love,

เราคิดว่าคนที่ทุกข์ทรมาน เราคิดว่าคนที่เรารัก

but at some point, it can be a state which is all pervading.

แต่ในบางจุด พื้นฐานสามารถเป็นสิ่งที่เผยแพร่

Here is the preliminary result,

ที่นี่ผลการทดลองเบื้องต้น ที่ฉันสามารถแสดงเนื่องจากได้รับการเผยแพร่แล้ว

which I can show because it's already been shown.

The bell curve shows 150 controls,

เส้นโค้งรูประฆังแสดง 150 จุดควบคุม และสิ่งที่จะถูกมอง

and what is being looked at

is the difference between the right and the left frontal lobe.

ความแตกต่างระหว่าง กลีบหน้าผากด้านขวาและกลีบหน้าผากด้านซ้าย

In very short, people who have more activity

ในระยะสั้นมาก คนที่มีกิจกรรมมากขึ้นในด้านขวาของ กลีบหน้าผากด้านซ้ายเยื่อหุ้มสมอง

in the right side of the prefrontal cortex

are more depressed, withdrawn.

มีความทุกข์มาก ถูกนำมาใช้ พวกเขาไม่ได้อธิบายมากอารมณ์ทางบวก

They don't describe a lot of positive affect.

It's the opposite on the left side:

มันเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามด้านซ้าย: แนวโน้มมากขึ้นที่จะเห็นแก่ตัว

more tendency to altruism,

to happiness, to express, and curiosity and so forth.

ไปสู่ความสุขเพื่อแสดงความอยากรู้อยากเห็นและอื่น ๆ

So there's a basic line for people. And also, it can be changed.

จึงมีเส้นขั้นพื้นฐานสำหรับประชาชนที่ และยังไม่สามารถจะมีการเปลี่ยนแปลง

If you see a comic movie, you go off to the left side.

ถ้าคุณเห็นภาพยนตร์การ์ตูนที่คุณออกไปทางด้านซ้าย

If you are happy about something, you'll go more to the left side.

ถ้าคุณมีความสุขกับสิ่งที่คุณจะไปขึ้นไปทางด้านซ้าย

หากคุณมีการแข่งขันของภาวะซึมเศร้า คุณจะไปยังด้านขวา

If you have a bout of depression, you'll go to the right side.

Here, the -0.5 is the full standard deviation

นี่คือ -0.5 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเต็ม

of a meditator who meditated on compassion.

จากการไตร่ตรองที่ครุ่นคิดความเห็นอกเห็นใจ

It's something that is totally out of the bell curve.

มันเป็นสิ่งที่มีทั้งหมดออกจากเส้นโค้งรูประฆัง

So, I've no time to go into all the different scientific results.

ดังนั้น ฉันไม่มีเวลาที่ลึกลงไปในทุกผลทางวิทยาศาสตร์ที่แตกต่างกัน

Hopefully, they will come.

หวังว่า พวกเขาจะมา

But they found that -- this is after three and a half hours

แต่พวกเขาพบว่า - นี่คือหลังจากสามชั่วโมงครึ่งใน FMRI

in an fMRI,

it's like coming out of a space ship.

มันก็เหมือนออกมาจากยานอวกาศ

Also, it has been shown in other labs --

ยังจะได้รับการแสดงในห้องปฏิบัติการอื่น ๆ

for instance, Paul Ekman's labs in Berkeley --

ตัวอย่างเช่น ห้องปฏิบัติการพอล เอก (Paul Ekman's) ในเบิร์กลีย์

that some meditators are able, also,

ที่ ผู้ปฎิบัติธรรมยังสามารถ

to control their emotional response more than it could be thought.

ควบคุมการตอบสนองทางอารมณ์ของพวกเขา มากกว่าที่คิด

Like the startle experiments, for example.

เช่นการทดลองการตกใจเช่น

If you sit a guy on a chair

ถ้าคุณเอาคนนั่งบนเก้าอี้ที่มีทุกชนิดของอุปกรณ์ วัดสมส่วนร่างกายของเขา

with all this apparatus measuring your physiology,

and there's kind of a bomb that goes off,

และมีชนิดของระเบิดเวลาที่จะระเบิด มันจะมีการตอบสนองสัญชาตญาณ

it's such an instinctive response that,

in 20 years, they never saw anyone who would not jump.

ใน 20 ปี พวกเขาไม่เคยเห็นใครที่จะไม่กระโดด

Some meditators, without trying to stop it,

ผู้ปฎิบัตินั่งสมธิบางคน อยู่สงบ โดยที่ไม่ต้องพยายามที่จะหยุดกระโดดหนี

but simply by being completely open,

แต่เพียงง่ายๆ โดยการมีใจที่สงบสมบูรณ์

thinking that that bang is just going to be a small event like a shooting star,

คิดว่าบางที่เป็นเพียงไปได้เพียงเหตุการณ์เล็ก ๆ เช่นดาวตก

they are able not to move at all.

พวกเขาก็จะไม่ขยับตัวกระโดด

So the whole point of that is not, sort of, to make, like,

ดังนั้นจุดรวมไม่ได้อยู่ที่ ประเภทของ ที่ทำให้เกิด เช่น

a circus thing of showing exceptional beings who can jump, or whatever.

ในการแสดงละครสัตว์สิ่งมีชีวิตที่ความสามารถพิเศษ ในการกระโดดหรืออะไรก็ตาม

It's more to say that mind training matters.

มันขึ้นจะบอกถึงความสำคัญการฝึกอบรมจิตใจ ที่ว่านี้ไม่ได้เป็นเพียงการแสดงอวด

That this is not just a luxury.

This is not a supplementary vitamin for the soul.

นี้ไม่ได้เป็นวิตามินเสริมให้กับดวงวิญญาณ

This is something that's going to determine

นี่คือสิ่งที่จะกำหนดคุณภาพของของชีวิต ในระยะยาวของเราทุกคน

the quality of every instant of our lives.

We are ready to spend 15 years achieving education.

เราพร้อมที่จะใช้เวลา 15 ปีที่ประสบความสำเร็จการศึกษา

We love to do jogging, fitness.

เรารักที่จะทำวิ่งออกกำลังกาย

We do all kinds of things to remain beautiful.

เราทำทุกชนิดของสิ่งที่จะคงอยู่ที่สวยงาม

Yet, we spend surprisingly little time taking care of what matters most --

แต่เราใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการดูแลสิ่งที่สำคัญที่สุด

the way our mind functions --

วิธีการทำงานในใจของเรา -

which, again, is the ultimate thing

ซึ่งเป็นอีกสิ่งที่ดีที่สุดที่จะกำหนดคุณภาพ ของประสบการณ์ของเรา

that determines the quality of our experience.

Now, compassion is supposed to be put in action.

ตอนนี้ความรักความเมตตาของเราควรที่จะใส่ในการดำเนินการ

That's what we try to do in different places.

นั่นคือสิ่งที่เราพยายามทำในสถานที่ที่แตกต่างกัน

Just this one example is worth a lot of work.

เพียงแค่นี้เป็นตัวอย่างหนึ่งที่มีค่ามากในการทำงาน

This lady with bone TB, left alone in a tent,

ผู้หญิงคนนี้มีวัณโรคกระดูกที่เหลืออยู่คนเดียว ในเต็นท์จะตายกับลูกสาวคนเดียวของเธอ

was going to die with her only daughter.

One year later, how she is.

หนึ่งปีต่อมา ดูซืว่าเธอเป็นอย่างไร

Different schools and clinics we've been doing in Tibet.

โรงเรียนที่ต่างๆ และคลินิกเราได้ทำในทิเบต

And just, I leave you with the beauty of those looks

และเพียงแค่ผมปล่อยให้คุณกับความงาม ของบรรดารูปลักษณ์ที่

that tells more about happiness than I could ever say.

ที่บอกเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสุขกว่าที่ฉันเคยจะพูด

(Laughter)

และพระสงฆ์กระโดดของทิเบต

And jumping monks of Tibet.

(Laughter)

(หัวเราะ)

Flying monks.

พระสงฆ์บิน

ขอบคุณมากครับ

Thank you very much.