Are you a giver or a taker? | Adam Grant

Translator: Leslie Gauthier Reviewer: Camille Martínez

Çeviri: Selda Yener Gözden geçirme: Yunus ASIK

I want you to look around the room for a minute

Sizlerden bir dakikalığına etrafınıza bakıp

and try to find the most paranoid person here --

salondaki en paranoyak kişiyi bulmanızı istiyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And then I want you to point at that person for me.

Sonra bu kişiyi bana göstermenizi istiyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

OK, don't actually do it.

Tamam tamam yapmayın.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But, as an organizational psychologist,

Kurumsal bir psikolog olarak

I spend a lot of time in workplaces,

iş yerlerinde çok zaman geçiriyorum

and I find paranoia everywhere.

ve her yerde paranoya seziyorum.

Paranoia is caused by people that I call "takers."

Paranoyaya "alan taraf" dediğim kişiler sebep oluyor.

Takers are self-serving in their interactions.

Alan taraf ilişkilerinde kendine hizmet eder.

It's all about what can you do for me.

Benim için ne yapabilirsiniz der.

The opposite is a giver.

Karşıtı ise veren taraftır.

It's somebody who approaches most interactions by asking,

Veren taraf çoğu ilişkisine "Sizin için ne yapabilirim?"

"What can I do for you?"

sorusuyla yaklaşır.

I wanted to give you a chance to think about your own style.

Kendi tarzınızı düşünmeniz için size şans vermek isterdim.

We all have moments of giving and taking.

Hepimizin veren ve alan taraf olduğu anlar var.

Your style is how you treat most of the people most of the time,

Tarzınız insanlara çoğu zaman olan davranış şekliniz,

your default.

olağan tutumunuzdur.

I have a short test you can take

Daha çok veren mi yoksa

to figure out if you're more of a giver or a taker,

alan taraf mı olduğunuzu çözmek için kısa bir testim var,

and you can take it right now.

hatta şimdi yapabilirsiniz.

[The Narcissist Test]

[Narsistlik Testi]

[Step 1: Take a moment to think about yourself.]

[İlk adım: Bir dakika kendinizi düşünün.]

(Laughter)

(Gülüşmeler)

[Step 2: If you made it to Step 2, you are not a narcissist.]

[İkinci adım: İkinci adıma geçtiyseniz narsist değilsiniz.]

(Laughter)

(Gülüşmeler)

This is the only thing I will say today that has no data behind it,

Bugün söyleyeceklerim arasında bilgiye dayanmayan tek şey bu,

but I am convinced the longer it takes for you to laugh at this cartoon,

ama bu karikatüre ne kadar çok gülerseniz

the more worried we should be that you're a taker.

o derece alan taraf olduğunuzu düşünmeye ikna olurum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Of course, not all takers are narcissists.

Tabii alan tarafların hepsi narsist değil.

Some are just givers who got burned one too many times.

Bazıları birçok kez ağzı yanan dürüst veren taraflar.

Then there's another kind of taker that we won't be addressing today,

Bugün göndermede bulunmayacağımız farklı bir alan taraf da var,

and that's called a psychopath.

ona ise psikopat diyoruz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I was curious, though, about how common these extremes are,

Bu aşırı uçların ne kadar yaygın olduğunu merak ediyordum,

and so I surveyed over 30,000 people across industries

bu nedenle dünya genelindeki işletmelerde

around the world's cultures.

30.000'den fazla insan inceledim.

And I found that most people are right in the middle

Çoğu insanın vermek ve almak arasında

between giving and taking.

tam ortada kaldığını gördüm.

They choose this third style called "matching."

Bunlar "dengeleme" denilen üçüncü tarzı seçerler.

If you're a matcher, you try to keep an even balance of give and take:

Dengeci iseniz vermek ve almayı eşit dengede tutmaya çalışırsınız:

quid pro quo -- I'll do something for you if you do something for me.

Her şey karşılıklı; benim için bir şey yaparsan senin için bir şey yaparım.

And that seems like a safe way to live your life.

Hayatınızı yaşamanın en güvenli yolu gibi geliyor.

But is it the most effective and productive way to live your life?

Peki en etkili ve verimli yol mu?

The answer to that question is a very definitive ...

Bu sorunun cevabı çok kesin...

maybe.

olabilir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I studied dozens of organizations,

Düzinelerce kurumu,

thousands of people.

binlerce insanı inceledim.

I had engineers measuring their productivity.

Verimliliklerini ölçtüğüm mühendisler vardı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I looked at medical students' grades --

Tıp öğrencilerinin puanlarına baktım,

even salespeople's revenue.

hatta satıcıların gelirine.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And, unexpectedly,

Beklenenin aksine,

the worst performers in each of these jobs were the givers.

her işte en kötü performans veren taraflarındı.

The engineers who got the least work done

En az işi yapan mühendisler

were the ones who did more favors than they got back.

aldıklarından daha çok iyilik yapanlardı.

They were so busy doing other people's jobs,

Başkalarının işlerini yapmakla meşguldüler,

they literally ran out of time and energy to get their own work completed.

kendi işlerini bitirmeye gerçekten zaman ve enerjileri kalmıyordu.

In medical school, the lowest grades belong to the students

Tıp bölümünde ise en düşük puanlar

who agree most strongly with statements like,

"Başkalarına yardım etmeyi seviyorum"

"I love helping others,"

gibi sözleri benimseyen öğrencilere aitti,

which suggests the doctor you ought to trust

bu ise güveneceğiniz doktorun tıp okumaya

is the one who came to med school with no desire to help anybody.

başkalarına yardım etme amacıyla gelmediğini akla getirir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And then in sales, too, the lowest revenue accrued

Satıcılarda ise yine en düşük gelir

in the most generous salespeople.

en cömertlerin payına düşüyor.

I actually reached out to one of those salespeople

Veren taraf puanı çok yüksek olan satıcılara

who had a very high giver score.

bizzat ulaştım.

And I asked him, "Why do you suck at your job --"

Onlara "Neden işinizi berbat ediyorsunuz..."

I didn't ask it that way, but --

böyle sormadım ama

(Laughter)

(Gülüşmeler)

"What's the cost of generosity in sales?"

"Satışlarda cömertliğin bedeli ne?" diye sordum.

And he said, "Well, I just care so deeply about my customers

Birisi, "müşterilerimi öyle çok önemserim ki,

that I would never sell them one of our crappy products."

onlara kusurlu ürünlerimizden asla satmam." dedi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So just out of curiosity,

Sadece merak ediyorum,

how many of you self-identify more as givers than takers or matchers?

kaçınız kendini alan veya dengeciden çok veren taraf olarak tanımlar?

Raise your hands.

Ellerinizi kaldırın.

OK, it would have been more before we talked about these data.

Pekala, bu bilgileri söylemeden önce sormam gerekirdi.

But actually, it turns out there's a twist here,

Ama gerçekten burada bir terslik olduğu ortaya çıkıyor,

because givers are often sacrificing themselves,

çünkü veren taraflar genelde kendini feda eder,

but they make their organizations better.

fakat kurumlarını daha iyi duruma getirirler.

We have a huge body of evidence --

Birçok kanıtımız var,

many, many studies looking at the frequency of giving behavior

birçok araştırma, bir takım ya da kuruluştaki

that exists in a team or an organization --

verici davranış sıklığını inceliyor,

and the more often people are helping and sharing their knowledge

insanlar daha çok yardımcı oldukça, bilgisini paylaştıkça

and providing mentoring,

ve danışmalık yaptıkça,

the better organizations do on every metric we can measure:

kuruluşları her türlü ölçütte daha iyi ölçebiliriz:

higher profits, customer satisfaction, employee retention --

Yüksek kâr, müşteri memnuniyeti, çalışanları elde tutma--

even lower operating expenses.

hatta daha az işletme masrafı.

So givers spend a lot of time trying to help other people

Veren taraf başkalarına yardım edip takımı ilerletmeye çalışırken

and improve the team,

çok zaman harcıyor,

and then, unfortunately, they suffer along the way.

bu yüzden de maalesef çok mağdur oluyorlar.

I want to talk about what it takes

Asıl veren tarafın başarılı olduğu

to build cultures where givers actually get to succeed.

kültürler oluşturmak için neler gerektiğinden bahsetmek istiyorum.

So I wondered, then, if givers are the worst performers,

Acaba en kötü performans veren tarafınsa

who are the best performers?

en iyiler kim?

Let me start with the good news: it's not the takers.

Güzel haberle başlayalım: Alan taraf değil.

Takers tend to rise quickly but also fall quickly in most jobs.

Alan taraf, çoğu işte hızlı yükselme eğilimindedir ancak hızlı düşer.

And they fall at the hands of matchers.

Hem de dengeciler yüzünden düşerler.

If you're a matcher, you believe in "An eye for an eye" -- a just world.

Degeciyseniz "kısasa kısas"ın adil bir dünya olduğuna inanırsınız.

And so when you meet a taker,

Alan tarafla karşılaşınca,

you feel like it's your mission in life

hayattaki görevinizin bu kişiyi

to just punish the hell out of that person.

cehenneme yollamak olduğu hissine kapılırsınız.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And that way justice gets served.

Böylece adalet yerini bulur.

Well, most people are matchers.

Çoğu insan dengecidir.

And that means if you're a taker,

Yani alan tarafsanız

it tends to catch up with you eventually;

er geç sizin de başınıza gelebilir;

what goes around will come around.

ne ekersen onu biçersin.

And so the logical conclusion is:

Bundan çıkan mantıksal sonuç ise:

it must be the matchers who are the best performers.

Dengeciler en iyi performansa sahip olmalı.

But they're not.

Ama değiller.

In every job, in every organization I've ever studied,

İncelediğim her işte, her kurumda

the best results belong to the givers again.

en iyi sonuçlar yine veren taraflara ait.

Take a look at some data I gathered from hundreds of salespeople,

Yüzlerce satıcının gelirlerini izleyerek topladığım

tracking their revenue.

bazı verilere bakın.

What you can see is that the givers go to both extremes.

Veren tarafın ikisinde de uçlarda olduğunu görebilirsiniz.

They make up the majority of people who bring in the lowest revenue,

En düşük geliri olanların çoğunluğunu onlar oluşturur,

but also the highest revenue.

en yüksek olanları da.

The same patterns were true for engineers' productivity

Aynı tablo mühendislerin verimliliği ve tıp öğrencilerinin puanları

and medical students' grades.

için de geçerli.

Givers are overrepresented at the bottom and at the top

Veren taraf izleyebildiğim her başarı ölçütünde

of every success metric that I can track.

en alt ve en üstte gösteriliyor.

Which raises the question:

Buradan ortaya şu soru çıkar:

How do we create a world where more of these givers get to excel?

Veren tarafların başarılı olduğu bir dünyayı nasıl oluştururuz?

I want to talk about how to do that, not just in businesses,

Nasıl olacağına dair konuşmak istiyorum, sadece iş değil,

but also in nonprofits, schools --

kâr amacı gütmeyen alanlarda, okullarda,

even governments.

hatta devletlerde.

Are you ready?

Hazır mısınız?

(Cheers)

(Salondan sesler)

I was going to do it anyway, but I appreciate the enthusiasm.

Zaten yapacaktım ama hevesinizi takdir ettim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

The first thing that's really critical

İlk olarak önemli olan şey,

is to recognize that givers are your most valuable people,

veren tarafların en değerlileriniz olduğunu fark etmektir,

but if they're not careful, they burn out.

ancak ölçülü olmazlarsa yıpranırlar.

So you have to protect the givers in your midst.

O halde aranızdaki veren tarafı korumanız gerekir.

And I learned a great lesson about this from Fortune's best networker.

Fortune'ın en iyi ağ uzmanından harika bir ders öğrendim.

It's the guy, not the cat.

Kedi değil adam olan.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

His name is Adam Rifkin.

Adı Adam Rifkin.

He's a very successful serial entrepreneur

Zamanının büyük çoğunluğunu

who spends a huge amount of his time helping other people.

başkalarına yardım ederek geçiren başarılı bir seri girişimci.

And his secret weapon is the five-minute favor.

Gizli silahı ise beş dakikalık iyilik.

Adam said, "You don't have to be Mother Teresa or Gandhi

Adam, "veren taraf olmak için Rahibe Teresa veya Gandi

to be a giver.

olmanız gerekmiyor.

You just have to find small ways to add large value

Sadece diğer insanların yaşamına büyük değer katmanın

to other people's lives."

küçük yollarını bulmalısınız." diyor.

That could be as simple as making an introduction

Birbirini tanımanın faydasını görecek olan

between two people who could benefit from knowing each other.

iki insanı tanıştırmak kadar basit olabilir.

It could be sharing your knowledge or giving a little bit of feedback.

Bilginizi paylaşmak veya biraz geri bildirim vermek olabilir.

Or It might be even something as basic as saying,

Ya da çok daha basit olanı

"You know,

"Yani,

I'm going to try and figure out

çalışması gözden kaçan biri

if I can recognize somebody whose work has gone unnoticed."

var mı diye bakıp yardım edeceğim."

And those five-minute favors are really critical

Bu beş dakikalık iyilikler, veren taraflar için

to helping givers set boundaries and protect themselves.

sınır koymak ve kendilerini korumaları için gerçekten mühimdir.

The second thing that matters

İkinci olarak,

if you want to build a culture where givers succeed,

veren tarafın başarılı olduğu bir kültür kurmak isterseniz,

is you actually need a culture where help-seeking is the norm;

yardım etmenin prensip olduğu, insanların çokça yardım istediği

where people ask a lot.

bir kültüre gerek duyarsınız.

This may hit a little too close to home for some of you.

Belki bazılarına laf gidiyor olabilir.

[So in all your relationships, you always have to be the giver?]

[Peki bütün ilişkilerinizde veren taraf olmak zorunda mısınız?]

(Laughter)

(Gülüşmeler)

What you see with successful givers

Başarılı olan veren tarafın

is they recognize that it's OK to be a receiver, too.

alan taraf olmanın da iyi olduğunu onayladığını görürsünüz.

If you run an organization, we can actually make this easier.

Bir kurum işletiyorsanız, bunu kolaylaştırabiliriz.

We can make it easier for people to ask for help.

İnsanların yardım istemesini kolaylaştırabiliriz.

A couple colleagues and I studied hospitals.

İki meslektaşımla hastaneleri inceledik.

We found that on certain floors, nurses did a lot of help-seeking,

Bazı katlarda hemşirelerin çok,

and on other floors, they did very little of it.

bazılarında ise çok az yardım ettiğini fark ettik.

The factor that stood out on the floors where help-seeking was common,

Yardım etmenin alışılmış ve prensip olduğu katlarda

where it was the norm,

öne çıkan faktör,

was there was just one nurse whose sole job it was

bir hemşirenin görevinin sadece birimdeki diğer hemşirelere

to help other nurses on the unit.

yardım etmek olmasıydı.

When that role was available,

Bu görevdeyken

nurses said, "It's not embarrassing, it's not vulnerable to ask for help --

hemşireler "yardım istemek utanılacak, tenkit edilecek bir şey değil,

it's actually encouraged."

aslında teşvik edilmeli." diyor.

Help-seeking isn't important just for protecting the success

Yardım etmek sadece veren tarafın başarısını,

and the well-being of givers.

iyiliğini koruma için önemli değil.

It's also critical to getting more people to act like givers,

Daha fazla kişiyi veren taraf yapmak için de önemli,

because the data say

çünkü verilere göre

that somewhere between 75 and 90 percent of all giving in organizations

bütün verici kurumlar yüzde 75-90'larda bir yerde

starts with a request.

rica ile çalışır.

But a lot of people don't ask.

Fakat birçok insan istemiyor.

They don't want to look incompetent,

Beceriksiz görünmek istemiyorlar,

they don't know where to turn, they don't want to burden others.

nereye yöneleceklerini bilmiyor, diğerlerine yük olmak istemiyorlar.

Yet if nobody ever asks for help,

Kimse yardım istemezse,

you have a lot of frustrated givers in your organization

kurumunuzda katkıda bulunmayı seven,

who would love to step up and contribute,

amacına ulaşamayan çok sayıda veren taraf olur,

if they only knew who could benefit and how.

keşke kim nasıl faydalı olabilir bilseler.

But I think the most important thing,

Bana göre en önemli şey,

if you want to build a culture of successful givers,

başarılı veren tarafların olduğu kültür kurmak istiyorsanız

is to be thoughtful about who you let onto your team.

takımınıza kimi alacağınızı düşünmeniz gerektiğidir.

I figured, you want a culture of productive generosity,

Verimli cömertliğin olduğu bir kültür için

you should hire a bunch of givers.

veren kişileri istihdam etmeniz gerektiğini düşünürdüm.

But I was surprised to discover, actually, that that was not right --

Ancak bunun doğru olmadığını öğrenince şaşırdım,

that the negative impact of a taker on a culture

bir kültürdeki alan tarafın olumsuz etkisi

is usually double to triple the positive impact of a giver.

genellikle veren tarafın olumlu etkisinin iki-üç katı.

Think about it this way:

Şöyle düşünün:

one bad apple can spoil a barrel,

Bir çürük elma bir kasa elmayı çürütebilir

but one good egg just does not make a dozen.

ancak bir sağlam yumurta bir düzine etmez.

I don't know what that means --

Ne demek olduğunu da bilmiyorum-

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But I hope you do.

Umarım siz biliyorsunuzdur.

No -- let even one taker into a team,

Takımınıza bir alan taraf koyun,

and you will see that the givers will stop helping.

veren tarafların yardımı kestiğini görürsünüz.

They'll say, "I'm surrounded by a bunch of snakes and sharks.

"Hainler ve bedavacılar etrafımı sardı.

Why should I contribute?"

Niye yardım edeyim ki?" derler.

Whereas if you let one giver into a team,

Takıma bir veren taraf almanıza karşın

you don't get an explosion of generosity.

cömertlik patlaması da görmezsiniz.

More often, people are like,

Genelde insanlar "Harika!

"Great! That person can do all our work."

Bu kişi her işimizi yapabilir." der.

So, effective hiring and screening and team building

Yani etkili işe alım, seçme ve takım kurma

is not about bringing in the givers;

veren tarafları işe almak değil;

it's about weeding out the takers.

alan tarafları temizlemektir.

If you can do that well,

Bunu yapabilirseniz

you'll be left with givers and matchers.

veren ve dengeci tarafla kalırsınız.

The givers will be generous

Veren kişiler cömert olur,

because they don't have to worry about the consequences.

çünkü sonuçlar için endişe duymak zorunda kalmazlar.

And the beauty of the matchers is that they follow the norm.

Dengeci tarafın güzel yanı ise kurallara bağlı kalmalarıdır.

So how do you catch a taker before it's too late?

Peki çok geç olmadan alan tarafı nasıl tespit edersiniz?

We're actually pretty bad at figuring out who's a taker,

Kimin alan taraf olduğunu anlamada aslında çok kötüyüz,

especially on first impressions.

özellikle de ilk izlenimde.

There's a personality trait that throws us off.

Geçiştirdiğimiz bir kişilik özelliği var.

It's called agreeableness,

Buna uyumluluk denir,

one the major dimensions of personality across cultures.

kültürlerdeki başlıca kişilik ölçütlerinden biridir.

Agreeable people are warm and friendly, they're nice, they're polite.

Uyumlu insanlar sıcak kanlı ve cana yakın, hoş, kibardır.

You find a lot of them in Canada --

Kanada'da onlardan çok vardır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Where there was actually a national contest

Kanada'da ulusal bir

to come up with a new Canadian slogan and fill in the blank,

yeni Kanadalı sloganı bulma ve boşluğu doldurma yarışı vardı,

"As Canadian as ..."

"Bir Kanadalı kadar..."

I thought the winning entry was going to be,

Kazanan tamlamanın "...tam bir Kanadalı."

"As Canadian as maple syrup," or, "... ice hockey."

veya "...tipik Kanadalı." olmasını beklerdim.

But no, Canadians voted for their new national slogan to be --

Ama değildi, Kanadalılar yeni milli sloganları olarak

I kid you not --

--şaka yapmıyorum--

"As Canadian as possible under the circumstances."

"Şartlar el verdiği kadar Kanadalı." tabirini seçti.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Now for those of you who are highly agreeable,

Şimdi fazla uyumlu olanlar

or maybe slightly Canadian,

ya da biraz Kanadalı olanlar,

you get this right away.

bunu hemen anlarsınız.

How could I ever say I'm any one thing

Sürekli başka insanları

when I'm constantly adapting to try to please other people?

memnun etmeye uğraşırken tek bir kişiyim nasıl derim?

Disagreeable people do less of it.

Uyumsuz insanlar bunu daha az yapar.

They're more critical, skeptical, challenging,

Daha eleştirel, şüpheci, mücadeleci

and far more likely than their peers to go to law school.

ve akranlarına nazaran hukuk okumaları muhtemeldir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

That's not a joke, that's actually an empirical fact.

Şaka değil, deneysel bir sonuç bu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So I always assumed that agreeable people were givers

Her zaman uyumlu insanların veren taraf,

and disagreeable people were takers.

uyumsuzların alan taraf olduğunu düşünürdüm.

But then I gathered the data,

Öte yandan veri toplardım

and I was stunned to find no correlation between those traits,

ve bu özelliklerin arasında ilişki olmadığını bulunca afalladım,

because it turns out that agreeableness-disagreeableness

çünkü uyumluluk ve uyumsuzluğun dış görünüşünüz olduğu

is your outer veneer:

ortaya çıkıyor:

How pleasant is it to interact with you?

Sizinle iletişim kurmak ne kadar güzel?

Whereas giving and taking are more of your inner motives:

Vermek ve almak iç dürtüleriniz olarak ele alınırsa:

What are your values? What are your intentions toward others?

Değerleriniz ne? Başkalarına karşı niyetiniz ne?

If you really want to judge people accurately,

İnsanları doğru yargılamak istiyorsanız

you have to get to the moment every consultant in the room is waiting for,

salonda bekleyen her danışmanı anında yakalamak

and draw a two-by-two.

ve sorguya çekmeniz gerek.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

The agreeable givers are easy to spot:

Uyumlu veren tarafı tespit etmek kolaydır:

they say yes to everything.

Her şeye evet derler.

The disagreeable takers are also recognized quickly,

Uyumsuz alan taraf da onlara biraz farklı bir isim

although you might call them by a slightly different name.

vermenize rağmen kolay ayırt edilir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

We forget about the other two combinations.

Diğer iki kombinasyonu es geçiyoruz.

There are disagreeable givers in our organizations.

Kurumlarımızda uyumsuz olan veren taraflar da var.

There are people who are gruff and tough on the surface

Görünüşte aksi ve sert ancak bu görünüşün altında

but underneath have others' best interests at heart.

başkalarına aslında çok faydası olan insanlar var.

Or as an engineer put it,

Veya bir mühendisin dediği gibi,

"Oh, disagreeable givers --

"Uyumsuz veren taraf,

like somebody with a bad user interface but a great operating system."

kötü bir kullanıcı ara yüzü olan ama harika işletim sistemi olan biri gibidir."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

If that helps you.

Belki işinize yarar.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Disagreeable givers are the most undervalued people in our organizations,

Uyumsuz veren taraflar kurumlarda en değersiz insanlardır,

because they're the ones who give the critical feedback

çünkü onlar kimsenin duymak istemediği ama

that no one wants to hear but everyone needs to hear.

herkesin ihtiyacı olan eleştirel geri bildirim verenlerdir.

We need to do a much better job valuing these people

Bu insanları silmek ve "biraz aksi,

as opposed to writing them off early,

bencil bir alıcı olmalı." demek yerine

and saying, "Eh, kind of prickly,

onları değerlendirirken

must be a selfish taker."

daha iyi iş çıkarmalıyız.

The other combination we forget about is the deadly one --

Unuttuğumuz diğer kombinasyon en kötüsü--

the agreeable taker, also known as the faker.

uyumlu alan taraf; aynı zamanda sahtekar olarak bilinir.

This is the person who's nice to your face,

Bu kişi yüzünüze gülen

and then will stab you right in the back.

ve sonra sırtınızdan bıçaklayandır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And my favorite way to catch these people in the interview process

Bu insanları mülakat sürecinde tespit etmekte en sevdiğim yöntem

is to ask the question,

"Kariyerini, esasında

"Can you give me the names of four people

sizin ilerlettiğiniz dört kişinin adını

whose careers you have fundamentally improved?"

verebilir misiniz?" sorusunu yöneltmektir.

The takers will give you four names,

Alan taraflar dört kişinin adını verir

and they will all be more influential than them,

ve bu kişiler daha etkileyici olurlar,

because takers are great at kissing up and then kicking down.

çünkü alan kişiler pohpohlamak ve sonra ezmekte harikadır.

Givers are more likely to name people who are below them in a hierarchy,

Veren kişilerse kademe olarak kendinden aşağıda olan,

who don't have as much power,

çok güçlü olmayan,

who can do them no good.

onlara yararı olmayanların adını verirler.

And let's face it, you all know you can learn a lot about character

Şimdi yüzleşelim, hepiniz bilirsiniz, birinin bir garsona veya

by watching how someone treats their restaurant server

şoförüne davranış şeklini izleyerek

or their Uber driver.

karakterine dair çok şey öğrenirsiniz.

So if we do all this well,

O halde bunları yaparsak,

if we can weed takers out of organizations,

alan tarafları kurumlardan temizlersek,

if we can make it safe to ask for help,

yardım istemeyi güvenli hale getirirsek,

if we can protect givers from burnout

veren tarafları tükenmekten kurtarır,

and make it OK for them to be ambitious in pursuing their own goals

diğer insanlara yardım etmeleri kadar

as well as trying to help other people,

ideallerini kovalamalarını mümkün kılarsak,

we can actually change the way that people define success.

insanların başarıyı tanımlama şeklini gerçekten değiştirebiliriz.

Instead of saying it's all about winning a competition,

Bunun bir yarışı kazanmak olduğunu söylemek yerine,

people will realize success is really more about contribution.

insanlar, başarının katkıda bulunmak olduğunu anlayacaktır.

I believe that the most meaningful way to succeed

Başarının en anlamlı yolunun başkalarının başarmasına da

is to help other people succeed.

yardım etmek olduğuna inanıyorum.

And if we can spread that belief,

Eğer bu bilinci yayarsak

we can actually turn paranoia upside down.

paranoyayı alt üst edebiliriz.

There's a name for that.

Bunun bir adı var.

It's called "pronoia."

"Pronoya" deniyor.

Pronoia is the delusional belief

Pronoya, diğer insanların

that other people are plotting your well-being.

iyiliğiniz için komplo kurduğuna dair kuruntu inanıştır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

That they're going around behind your back

Hatta arkanızda gezecek

and saying exceptionally glowing things about you.

ve hakkınızda fevkalade övgü dolu şeyler söyleyeceklerdir.

The great thing about a culture of givers is that's not a delusion --

Veren taraf kültürleri konusunda güzel olansa

it's reality.

kuruntu değil gerçek olmasıdır.

I want to live in a world where givers succeed,

Veren tarafların başardığı bir dünyada yaşamak istiyorum,

and I hope you will help me create that world.

umarım bu dünyayı oluşturmama yardım edersiniz.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)