3 rules to spark learning | Ramsey Musallam

Ramsey Musallam: Öğrenmeyi ateşlemek için 3 kural

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Aysel SÜS Gözden geçirme: Ahmet Kurnaz

I teach chemistry.

Kimya öğretiyorum

(Explosion)

(Patlama)

All right, all right.

Tamam, pekala

So more than just explosions,

Sadece patlamalardan daha fazlası,

chemistry is everywhere.

yani kimya her yerde.

Have you ever found yourself at a restaurant spacing out

Hiç kendinizi bir restoranda gereksizce

just doing this over and over?

tekrar tekrar sadece bunu yaparken buldunuz mu?

Some people nodding yes.

Bazılarınız kafasıyla onaylıyor.

Recently, I showed this to my students,

Geçenlerde bunu öğrencilerime gösterdim,

and I just asked them to try and explain why it happened.

ve onlara bunu deneyip neden böyle olduğunu açıklamalarını istedim.

The questions and conversations that followed

Ardından gelen sorular ve konuşmalar

were fascinating.

büyüleyiciydi.

Check out this video that Maddie

O gün öğleden sonraki üçüncü dersimden

from my period three class sent me that evening.

Maddie'nin o akşam gönderdiği bu videoya bir bakalım.

(Clang) (Laughs)

(Tangırtı) (Gülüşmeler)

Now obviously, as Maddie's chemistry teacher,

Şimdi göründüğü gibi, Maddie'nin kimya öğretmeni olarak

I love that she went home and continued to geek out

onun eve gidip sınıfta yaptığımız bu tür komik bir gösteriyi

about this kind of ridiculous demonstration

kendinden geçerek devam ettirmesine

that we did in class.

bayılıyorum.

But what fascinated me more is that Maddie's curiosity

Fakat beni daha da büyüleyen şey Maddie'nin

took her to a new level.

merakının onu yeni bir seviyeye taşıması.

If you look inside that beaker,

Eğer o deney bardağının içine bakarsanız

you might see a candle.

bir mum görebilirsiniz.

Maddie's using temperature to extend this phenomenon

Maddie bu fenomeni yeni bir senaryoya genişletmek için

to a new scenario.

ısıyı kullanıyor.

You know, questions and curiosity like Maddie's

Biliyorsunuz ki sorular ve merak, tıpkı Maddie'ninki gibi,

are magnets that draw us towards our teachers,

bizi öğretmenlerimize çeken mıknatıslardır

and they transcend all technology

ve bunlar bütün teknolojinin ya da

or buzzwords in education.

eğitimdeki moda sözcüklerin ötesine geçer.

But if we place these technologies before student inquiry,

Fakat eğer biz bu teknolojileri öğrencinin sorgusundan önce yerleştirirsek

we can be robbing ourselves

öğretmenler olarak kendimizi

of our greatest tool as teachers: our students' questions.

en büyük araçlarımızdan olan 'öğrencilerimizin soruları'ndan mahrum bırakırız.

For example, flipping a boring lecture from the classroom

Örneğin, sınıftaki sıkıcı bir dersi alıp

to the screen of a mobile device

cep telefonu ekranına aktarmak

might save instructional time,

ders süresini idareli kullandırabilir.

but if it is the focus of our students' experience,

Fakat öğrencilerimizin deneyimlerinin odak noktası buysa

it's the same dehumanizing chatter

bu sadece karnaval elbiselerine bürünen

just wrapped up in fancy clothing.

kişiliksiz bir gevezelikle aynıdır.

But if instead we have the guts

Ama eğer bunun yerine öğrencilerimizi şaşırtacak,

to confuse our students, perplex them,

onları hayrete düşürecek ve

and evoke real questions,

onlarda gerçek sorular uyandıracak cesaretimiz varsa

through those questions, we as teachers have information

bu sorular yoluyla biz öğretmenler

that we can use to tailor robust

gücü uygun hale getirmek için kullanabileceğimiz

and informed methods of blended instruction.

harmanlanmış eğitimin bilinçli yöntemlerinin bilgisine sahibiz.

So, 21st-century lingo jargon mumbo jumbo aside,

Yani, 21. yüzyıl argo jargonu olan anlamsız dili bir tarafa,

the truth is, I've been teaching for 13 years now,

gerçek şu ki şimdiye kadar 13 yıldır öğretmenim

and it took a life-threatening situation

ve bu hayati risk taşıyan bir durum oldu.

to snap me out of 10 years of pseudo-teaching

10 yıllık sözde öğretim sürecimde beni kendime getiren

and help me realize that student questions

ve şu öğrenci sorularının gerçek öğrenmenin temeli olduğunu

are the seeds of real learning,

fark etmeme yardım eden

not some scripted curriculum

rastgele bilginin en iyi parçasını vermiş olan

that gave them tidbits of random information.

birçok yazılı müfredat değildi.

In May of 2010, at 35 years old,

2010 Mayıs'ında, 35 yaşındayken

with a two-year-old at home and my second child on the way,

evde 2 yaşında bir çocukla ve ikinci çocuğum henüz yoldayken

I was diagnosed with a large aneurysm

göğsümdeki atar damarın dayanağında

at the base of my thoracic aorta.

büyük bir damar genişlemesi teşhisi konuldu.

This led to open-heart surgery. This is the actual real email

Bu açık kalp ameliyatına sebep oldu.

from my doctor right there.

Burada doktorumdan gelen maili görüyorsunuz.

Now, when I got this, I was -- press Caps Lock --

Şimdi, ben bunu aldığımda, ben... -Caps Lock açık-

absolutely freaked out, okay?

tamamen çılgına dönmüştüm, anlıyor musunuz?

But I found surprising moments of comfort

Fakat, ameliyatımın şekillendirdiği güven duygusunda

in the confidence that my surgeon embodied.

konforun şaşırtıcı anlarını keşfettim.

Where did this guy get this confidence, the audacity of it?

Bu adam bu cesareti nereden buluyordu? Ne cüretle?

So when I asked him, he told me three things.

Sorduğumda bana 3 şey söyledi.

He said first, his curiosity drove him

İlk olarak merakının onu

to ask hard questions about the procedure,

neyin işe yaradığı neyin yaramadığı hakkında

about what worked and what didn't work.

süreçle ilgili zor sorular sormaya ittiğini söyledi.

Second, he embraced, and didn't fear,

İkinci olarak, o deneme yanılmanın karma karışık sürecini

the messy process of trial and error,

yani kaçınılmaz deneme yanılma sürecini

the inevitable process of trial and error.

benimsedi ve korkmadı.

And third, through intense reflection,

Ve üçüncü olarak, etkili aksetme yoluyla

he gathered the information that he needed

prosedürü tasarlamak ve tekrar gözden geçirmek için

to design and revise the procedure,

ihtiyaç duyduğu bilgiyi topladı

and then, with a steady hand, he saved my life.

ve sonrasında olayın gidişatına hakim olarak benim hayatımı kurtardı.

Now I absorbed a lot from these words of wisdom,

Şimdi ben bu akıl dolu kelimelerden çok şey öğrendim

and before I went back into the classroom that fall,

ve bu güz sınıfa tekrar dönmeden önce

I wrote down three rules of my own

bugün yine getirdiğim ders planıma

that I bring to my lesson planning still today.

kendi 3 kuralımı yazdım.

Rule number one: Curiosity comes first.

Kural 1: Merak her şeyin başıdır.

Questions can be windows to great instruction,

Sorular harika öğretmeye pencere açabilirler

but not the other way around.

fakat tersi pek mümkün değil.

Rule number two: Embrace the mess.

Kural 2: Karışıklığı kucakla

We're all teachers. We know learning is ugly.

Hepimiz öğretmeniz. Biliyoruz ki öğrenme tatsız.

And just because the scientific method is allocated

Ve bilimsel yöntemlerin hepimizin atladığı

to page five of section 1.2 of chapter one

birinci ünitenin 1.2. alt başlığının 5. sayfasına

of the one that we all skip, okay,

tahsis edilmesi dolayısıyla

trial and error can still be an informal part

deneme ve yanılma

of what we do every single day

Sacred Heart Kilisesi'ndeki 206. odada her bir gün

at Sacred Heart Cathedral in room 206.

yaptığımız şeylerin resmi olmayan bir bölümü olabilir.

And rule number three: Practice reflection.

Ve kural 3: Yansımayı gerçekleştir.

What we do is important. It deserves our care,

Yaptığımız şey önemlidir. Büyük dikkat gerektiriyor,

but it also deserves our revision.

fakat ayrıca gözden geçirmemiz de lazım.

Can we be the surgeons of our classrooms?

Bizler sınıflarımızın cerrahı olabilir miyiz?

As if what we are doing one day will save lives.

Sanki yaptığımız şeyler bir gün hayat kurtaracakmış gibi.

Our students our worth it.

Bizim öğrencilerimiz buna değer.

And each case is different.

Ve her bir vaka farklıdır.

(Explosion)

( Patlama)

All right. Sorry.

Pekala. Üzgünüm.

The chemistry teacher in me just needed to get that

İçimdeki kimya öğretmeninin yoluna devam etmeden önce

out of my system before we move on.

yine içimdeki tekdüze sistemin dışına çıkması lazımdı.

So these are my daughters.

İşte bunlar benim kızlarım.

On the right we have little Emmalou -- Southern family.

Sağda küçük Emmalou var - güneyli aileden.

And, on the left, Riley.

Ve solda Riley.

Now Riley's going to be a big girl in a couple weeks here.

Bu aralar birkaç hafta içinde Riley koca bir kız olacak.

She's going to be four years old,

4 yaşına girecek

and anyone who knows a four-year-old

ve 4 yaşı bilen birisi

knows that they love to ask, "Why?"

onların "Neden?" diye sormayı sevdiğini de bilir.

Yeah. Why.

Hakikaten, "Neden".

I could teach this kid anything

Bu çocuğa her şeyi öğretebilirim.

because she is curious about everything.

Çünkü o her şeyi merak ediyor.

We all were at that age.

Bir zamanlar hepimiz o yaşlardaydık.

But the challenge is really for Riley's future teachers,

Fakat, Riley'in ilerideki öğretmenleri için

the ones she has yet to meet.

zorlu bir mücadele görünüyor.

How will they grow this curiosity?

Onlar bu merakı nasıl geliştirecek?

You see, I would argue that Riley is a metaphor for all kids,

Görüyorsunuz ki Riley'in tüm çocuklar için örnek teşkil ettiğini dile getiriyorum,

and I think dropping out of school comes in many different forms --

ve okulu bırakmanın dönem henüz başlamadan önce teslim alınan üst devreye

to the senior who's checked out before the year's even begun

ya da okuldaki sınıflarda şehirli orta kısımın arkasındaki bu boş sıraya kadar

or that empty desk in the back of an urban middle school's classroom.

pek çok farklı şekilde olacağını düşünüyorum.

But if we as educators leave behind

Fakat, eğitimciler olarak biz

this simple role as disseminators of content

ders anlatıcılar olarak bu basit rolü göz ardı edersek

and embrace a new paradigm

merakın ve araştırmanın yetiştiricisi olarak

as cultivators of curiosity and inquiry,

yani bir paradigmaya sahip çıkarsak

we just might bring a little bit more meaning

onların okul gününe biraz daha fazla anlam yükleyebiliriz

to their school day, and spark their imagination.

ve hayal güçlerini harekete geçirebiliriz.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

( Alkışlar)