3 rules to spark learning | Ramsey Musallam

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Аудармашы: Asqat Yerkimbay Редактор: Meruyert Telbaeva

I teach chemistry.

(Explosion)

( Жарылыс)

All right, all right.

Сонымен... Сонымен

So more than just explosions,

химия тек жарылыстардан тұрмайды.

chemistry is everywhere.

Ол барлық жерде бар.

Have you ever found yourself at a restaurant spacing out

Мейрамханада ойға шомып,

just doing this over and over?

осылай істейтініңізді байқадыңыз ба?

Some people nodding yes.

Біреулер басын изеп отыр.

Recently, I showed this to my students,

Жақында оқушыларыма тәжірибе көрсетіп

and I just asked them to try and explain why it happened.

оның сырын түсіндіруін өтіндім.

The questions and conversations that followed

Олардың сұрақтары, талқылаулары

were fascinating.

ғажап болды.

Check out this video that Maddie

Менде оқып жүрген Мэддидің

from my period three class sent me that evening.

сол күні кешке жіберген бейнежазбасын қараңыздар.

(Clang) (Laughs)

(Сыңғыр) ( күлкі)

Now obviously, as Maddie's chemistry teacher,

Әрине Мэддиге сабақ бергендіктен

I love that she went home and continued to geek out

сыныптағы ақылға сыймайтын

about this kind of ridiculous demonstration

тәжірибені үйге келген соң

that we did in class.

жалғастырғаны таңғалдырды.

But what fascinated me more is that Maddie's curiosity

Бірақ одан да бетер тәнті еткені — Мэддидің білуге құштарлығы

took her to a new level.

оны жаңа деңгейге көтерген еді.

If you look inside that beaker,

Егер бокалға үңілсеңіздер

you might see a candle.

онда балауыз шамды көресіздер.

Maddie's using temperature to extend this phenomenon

Мэдди тәжірибені жаңа жолмен жүргізіп температуралық

to a new scenario.

қарама-қарсылықты пайдаланған.

You know, questions and curiosity like Maddie's

Мэддиде пайда болған сұрақтар мен білуге құмарлық бізді

are magnets that draw us towards our teachers,

магнит тәрізді мұғалімдерге тартып тұрады

and they transcend all technology

және олар білім берудегі әдістеменің

or buzzwords in education.

немесе жаңашылдықтың өзегі.

But if we place these technologies before student inquiry,

Бірақ әдістемені оқушылардың құштарлығынан жоғары қойсақ,

we can be robbing ourselves

мұғалімнің аса ұлы құралы —

of our greatest tool as teachers: our students' questions.

оқушылардың сұрақтарынан айырылып қаламыз.

For example, flipping a boring lecture from the classroom

Мысалы, егер қызықсыз дәрісті

to the screen of a mobile device

қалтафон экранына көшірсе

might save instructional time,

онда уақытты үнемдеуге болады.

but if it is the focus of our students' experience,

Бірақ бұған оқушылар зәру ме?

it's the same dehumanizing chatter

Бұл — жай ғана әдемі қалтафондағы

just wrapped up in fancy clothing.

мылжың әңгіме.

But if instead we have the guts

Ал егер соның орнына біз оқушылар

to confuse our students, perplex them,

ұялмай сұрақ қоятын

and evoke real questions,

мүмкіндік жасап,

through those questions, we as teachers have information

түсіндірудің жақсы әдістемесін жасауға,

that we can use to tailor robust

пайдалануға болатын ақпарат

and informed methods of blended instruction.

аларлықтай сұрақтар қоюға мәжбүр етсек ше?

So, 21st-century lingo jargon mumbo jumbo aside,

XXI ғасырда өмір сүрудеміз, сондықтан мұқият болайық.

the truth is, I've been teaching for 13 years now,

Сабақ беріп жүргеніме 13 жыл болды

and it took a life-threatening situation

осы кезеңде 10 жыл бойғы қателігімді

to snap me out of 10 years of pseudo-teaching

ұғуға себеп болған оқиға —

and help me realize that student questions

оқушылардың сауалдары

are the seeds of real learning,

білсем деген талпыныстың негізі екенін,

not some scripted curriculum

ал сабақ жоспары оған аса көмектеспейтінін

that gave them tidbits of random information.

жақсы ұғындым.

In May of 2010, at 35 years old,

2010 жылдың мамыр айы, жасым 35-те

with a two-year-old at home and my second child on the way,

екі жасар балам бар екіншісінің дүниеге келер күні таяғанда

I was diagnosed with a large aneurysm

дәрігерлер менің көкірек қолқамның түбінде

at the base of my thoracic aorta.

ірі аневризма бар деген диагноз қойды.

This led to open-heart surgery. This is the actual real email

Бұл жағдайда ашық жүрекке ота жасайды.

from my doctor right there.

Мынау – дәрігерімнің хаты.

Now, when I got this, I was -- press Caps Lock --

Мұны естігенде

absolutely freaked out, okay?

сұмдық есеңгіреп қалдым!

But I found surprising moments of comfort

Бірақ таңғаларлығы, дәрігерімнің өзін

in the confidence that my surgeon embodied.

сенімді ұстауынан жұбаныш таптым.

Where did this guy get this confidence, the audacity of it?

Осынша сенімді, күшті қайдан алды?

So when I asked him, he told me three things.

Одан сұрағанымда үш нәрсені атады

He said first, his curiosity drove him

Біріншіден, қызығушылығы отаны

to ask hard questions about the procedure,

қалай істеу және істемеу қажеттігі жайлы

about what worked and what didn't work.

күрделі сұрақтарды қоюға мәжбүр еткен.

Second, he embraced, and didn't fear,

Екіншіден, ол қателіктерден,

the messy process of trial and error,

сынақтар мен қиындықтардан

the inevitable process of trial and error.

қорыққан жоқ.

And third, through intense reflection,

Үшіншіден, бәрін байыппен

he gathered the information that he needed

сараптап, ота жасау жоспарын құру үшін

to design and revise the procedure,

өзіне қажетті ақпарат жинады.

and then, with a steady hand, he saved my life.

Cосын сенімді түрде іске кірісті.

Now I absorbed a lot from these words of wisdom,

Оның сөзінен көп жайды ұқтым да

and before I went back into the classroom that fall,

өткен күзде сабақ басталар алдында өзіме

I wrote down three rules of my own

үш ереже жазып қойдым

that I bring to my lesson planning still today.

осы күнге дейін соларды басшылыққа аламын.

Rule number one: Curiosity comes first.

Біріншісі, білуге құмарлық бәрінен маңызды.

Questions can be windows to great instruction,

Сұрақтарға қарап жақсы әдістеме табамыз.

but not the other way around.

Әдістемеден сұраққа көшпейміз.

Rule number two: Embrace the mess.

Екінші ереже: қателікті мойындау.

We're all teachers. We know learning is ugly.

Бәріміз ұстазбыз. Оқыту қиын екенін білеміз.

And just because the scientific method is allocated

Ғылыми әдіс бірінші тараудағы 1.2 бөлімнің

to page five of section 1.2 of chapter one

бетінде сипатталғанына қарамастан

of the one that we all skip, okay,

оны, әрине, бәріміз өткізіп жібереміз,

trial and error can still be an informal part

сынақтар мен қателіктер

of what we do every single day

әрқайсымыздың басымыздан өтеді.

at Sacred Heart Cathedral in room 206.

Ол туралы 206-мұғалімдер бөлмесінде үнемі айтамыз.

And rule number three: Practice reflection.

Үшінші ереже: тәжірибеге сүйену.

What we do is important. It deserves our care,

Бұл —маңызды іс. Назар аударуымыз керек.

but it also deserves our revision.

Қайта пысықтап отыру керек.

Can we be the surgeons of our classrooms?

Біз сыныбымыздың хирургі бола аламыз ба?

As if what we are doing one day will save lives.

Ісіміз өмір сақтап қалады деп ойлайық.

Our students our worth it.

Оқушыларымыз оған лайықты

And each case is different.

әрі әр жағдай бір-біріне ұқсамайды.

(Explosion)

(Жарылыс)

All right. Sorry.

Бәрі дұрыс. Кешіріңіздер.

The chemistry teacher in me just needed to get that

Химия пәнінің мұғалімі ретінде мен мұны

out of my system before we move on.

біз әрі жалғастырғанша істеуім қажет еді.

So these are my daughters.

Бұл — менің қыздарым.

On the right we have little Emmalou -- Southern family.

Оң жақтағы бөбек — Эммалу.

And, on the left, Riley.

Ал сол жақта — Райли.

Now Riley's going to be a big girl in a couple weeks here.

Райли таяу күндері үлкен қыз болады.

She's going to be four years old,

Жасы 4-ке толды.

and anyone who knows a four-year-old

Төрт жастағы баласы барлар біледі

knows that they love to ask, "Why?"

бұл балалар енді «Неге?» деп сұрай бермек.

Yeah. Why.

Иә. Неге?

I could teach this kid anything

Мен оны не нәрсеге де үйрете алар едім

because she is curious about everything.

өйткені оған бәрі де қызық.

We all were at that age.

Бұл жаста бәріміз сондай болдық.

But the challenge is really for Riley's future teachers,

Бірақ Райлидың болашақ ұстаздарына қиын

the ones she has yet to meet.

олармен әлі кездескен жоқ.

How will they grow this curiosity?

Олар оның құштарлығын қалай дамытады?

You see, I would argue that Riley is a metaphor for all kids,

Райли тәрізді балалар өте көп.

and I think dropping out of school comes in many different forms --

Әрі олардың мектептен шығып қалу оқиғасы әртүрлі

to the senior who's checked out before the year's even begun

Ол құжаттарын оқу жылы әлі басталмай тұрып алып кетеді

or that empty desk in the back of an urban middle school's classroom.

немесе мектеп галеркасындағы бос парта.

But if we as educators leave behind

Бірақ егер біз педагогтар

this simple role as disseminators of content

құр ақпаратшы рөлінен бас тартып

and embrace a new paradigm

балаларда білуге құмарлық пен

as cultivators of curiosity and inquiry,

қызығушылық туғызатын жаңа деңгейге көшсек

we just might bring a little bit more meaning

онда олардың күнделікті мектепке келіп

to their school day, and spark their imagination.

қиялдай алуына аздап болса да әсер етеміз.

Thank you very much.

Зор алғыс білдіремін!

(Applause)

( Қол соғу)