How to stay calm when you know you'll be stressed | Daniel Levitin | TED

Çeviri: Neslihan Kara Gözden geçirme: Ramazan Şen

A few years ago, I broke into my own house.

Birkaç yıl önce, kendi evimin kapısını kırarak girdim.

I had just driven home,

Eve yeni varmıştım,

it was around midnight in the dead of Montreal winter,

Montreal kışının ortasında gece yarısı civarıydı,

I had been visiting my friend, Jeff, across town,

karşı kasabadaki arkadaşım Jeff'i ziyaret ediyordum

and the thermometer on the front porch read minus 40 degrees --

ve ön sundurmadaki termometre eksi 40'ı gösteriyordu.

and don't bother asking if that's Celsius or Fahrenheit,

Zahmet edip de derece mi Fahrenheit mı olduğunu sormayın,

minus 40 is where the two scales meet --

eksi 40 bu iki ölçü biriminin buluştuğu noktadır.

it was very cold.

Hava çok soğuktu.

And as I stood on the front porch fumbling in my pockets,

Ön sundurmada ceplerimi yoklayarak duruyorken

I found I didn't have my keys.

anahtarlarımın olmadığını farkettim.

In fact, I could see them through the window,

Aslında pencereden onları bıraktığım yerde,

lying on the dining room table where I had left them.

yemek masasının üzerinde duruyorken görebiliyordum.

So I quickly ran around and tried all the other doors and windows,

Sonra hızlıca çevreyi dolaşarak diğer kapı ve pencereleri denedim

and they were locked tight.

ama sıkıca kilitlenmişlerdi.

I thought about calling a locksmith -- at least I had my cellphone,

Bir çilingir çağırmayı düşündüm en azından hâlâ telefonum vardı

but at midnight, it could take a while for a locksmith to show up,

ama gece yarısında çilingirin varması biraz zaman alabilirdi

and it was cold.

ve hava soğuktu.

I couldn't go back to my friend Jeff's house for the night

Arkadaşım Jeff'in evine geri dönemezdim

because I had an early flight to Europe the next morning,

çünkü sabah erkenden Avrupa'ya uçacaktım

and I needed to get my passport and my suitcase.

ve pasaportumu ve valizimi almam gerekiyordu.

So, desperate and freezing cold,

Buz gibi hava ve çaresizlikle,

I found a large rock and I broke through the basement window,

büyük bir taş buldum ve bodrum camını kırdım,

cleared out the shards of glass,

cam kırıklarını topladım,

I crawled through,

içeri emekledim,

I found a piece of cardboard and taped it up over the opening,

bir parça mukavva buldum ve onu girdiğim yerdeki açıklığa bantladım

figuring that in the morning, on the way to the airport,

ve sabah havalimanına giderken

I could call my contractor and ask him to fix it.

müteahhitimi arayıp tamir etmesini söylerim diye düşündüm.

This was going to be expensive,

Pahalıya patlayacaktı

but probably no more expensive than a middle-of-the-night locksmith,

ama muhtemelen gece yarısında gelen çilingirden daha pahalı olmayacaktı.

so I figured, under the circumstances, I was coming out even.

Bu gibi durumlarda aynı hesaba geleceğini düşündüm.

Now, I'm a neuroscientist by training

Şuan sinirbilimi eğitimi alıyorum

and I know a little bit about how the brain performs under stress.

ve beynin stres altındayken nasıl davrandığını birazcık biliyorum.

It releases cortisol that raises your heart rate,

Kalp atışlarınızı hızlandıran kortizolu salgılar,

it modulates adrenaline levels

adrenalin seviyelerini dindirir

and it clouds your thinking.

ve düşüncelerinizi bulanıklaştırır.

So the next morning,

Böylece bir sonraki sabah,

when I woke up on too little sleep,

çok az bir uykudan sonra uyandığımda

worrying about the hole in the window,

camdaki delik için endişelenmeye başladım

and a mental note that I had to call my contractor,

ve zihinsel olarak müteahhitimi arama işini not ettim.

and the freezing temperatures,

Dondurucu soğuklar

and the meetings I had upcoming in Europe,

ve Avrupa'daki yaklaşan toplantılarım

and, you know, with all the cortisol in my brain,

ve bilirsiniz beynimdeki bütün o kortizolla

my thinking was cloudy,

düşüncelerim bulanıktı

but I didn't know it was cloudy because my thinking was cloudy.

ama bulanık olduğunu bilmiyordum çünkü düşüncelerim bulanıktı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And it wasn't until I got to the airport check-in counter,

Ve havalimanında check-in bölümüne gitmeden önce,

that I realized I didn't have my passport.

pasaportumu unuttuğumu farketmemiştim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So I raced home in the snow and ice, 40 minutes,

Böylece, 40 dakikada, kar ve buzun içinde

got my passport, raced back to the airport,

pasaportumu aldım ve havalimanına geri gittim.

I made it just in time,

Bunu tam zamanında yapmayı başardım

but they had given away my seat to someone else,

fakat koltuğumu başka birisine vermişlerdi

so I got stuck in the back of the plane, next to the bathrooms,

ve uçağın arkasın sıkışmış, lavaboların bitişiğinde

in a seat that wouldn't recline, on an eight-hour flight.

arkama yaslanamadığım bir koltukta 8 saatlik bir yolculuk yaptım.

Well, I had a lot of time to think during those eight hours and no sleep.

Ve 8 saatlik uykusuz geçen yolculuğum sırasında düşünecek çok zamanım oldu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And I started wondering, are there things that I can do,

Acaba kötü şeyleri gerçekleşmekten alıkoyabilecek şeyler ya da

systems that I can put into place,

uygulamaya koyabileceğim sistemler

that will prevent bad things from happening?

olabilir mi diye düşünmeye başladım.

Or at least if bad things happen,

Ya da olur da kötü bir şey olursa, en azından tam bir felakete

will minimize the likelihood of it being a total catastrophe.

dönüşmesi ihtimalini indirgeyecek şeyler.

So I started thinking about that,

Bunu düşünmeye başladım

but my thoughts didn't crystallize until about a month later.

fakat düşüncelerim bir ay sonrasına kadar netleşmedi.

I was having dinner with my colleague, Danny Kahneman, the Nobel Prize winner,

Okuldan Nobel Ödülü kazanan arkadaşım Danny Kahneman ile akşam yemeği yiyorduk

and I somewhat embarrassedly told him about having broken my window,

ve ben nedense utana utana ona camı kırışımı anlattım

and, you know, forgotten my passport,

ve bilirsiniz, pasaportu unutuşumu.

and Danny shared with me

Danny de benimle,

that he'd been practicing something called prospective hindsight.

olası sonradan kavrayışlar denilen çalışmasını paylaştı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It's something that he had gotten from the psychologist Gary Klein,

Bunu, bu konuda birkaç yıl önce yazan

who had written about it a few years before,

psikolog Gary Klein'dan edinmiş.

also called the pre-mortem.

Buna ölüm öncesi de deniliyor.

Now, you all know what the postmortem is.

Hepiniz ölüm sonrasının ne olduğunu biliyorsunuz.

Whenever there's a disaster,

Ne zaman bir felaket olsa,

a team of experts come in and they try to figure out what went wrong, right?

bir grup uzman gelir ve neyin yanlış olduğunu anlamaya çalışır, değil mi?

Well, in the pre-mortem, Danny explained,

Danny'nin açıklamasına göre, ölüm öncesinde,

you look ahead and you try to figure out all the things that could go wrong,

ileriye bakar ve kötüye gidebilecek her şeyi düşünmeye çalışırsınız

and then you try to figure out what you can do

ve sonra bu şeylerin gerçekleşmesini önlemek ya da zararlarını indirgemek için

to prevent those things from happening, or to minimize the damage.

neler yapabileceğinizi düşünmeye çalışırsınız.

So what I want to talk to you about today

Bugün sizinle ölüm öncesi halinde

are some of the things we can do in the form of a pre-mortem.

yapılabilecek bazı şeyler hakkında konuşmak istiyorum.

Some of them are obvious, some of them are not so obvious.

Bazıları çok açık, bazıları da o kadar açık değil.

I'll start with the obvious ones.

Açık olanlarla başlayacağım.

Around the home, designate a place for things that are easily lost.

Evin çevresinde kolayca kaybolan şeyler için bir yer belirleyin.

Now, this sounds like common sense, and it is,

Bu biraz sağduyu gibi gelebilir ki zaten öyle

but there's a lot of science to back this up,

fakat bunun ötesinde mekansal hafızanızın çalışma yöntemine

based on the way our spatial memory works.

dayanan büyük bir bilim var.

There's a structure in the brain called the hippocampus,

Beyinde, hipokampüs denilen

that evolved over tens of thousands of years,

on binlerce yılda önemli şeylerin yerlerini takip etmek için evrilen

to keep track of the locations of important things --

bir yapı var.

where the well is, where fish can be found,

Kuyu nerede, balıklar nerede bulunabilir,

that stand of fruit trees,

meyve ağaçları nerede olur,

where the friendly and enemy tribes live.

dost ve düşman kabileler nerede yaşar?

The hippocampus is the part of the brain

Beynin bir kısmı olan hipokampüs,

that in London taxicab drivers becomes enlarged.

Londra'daki taksi şoförlerinde daha büyüktür.

It's the part of the brain that allows squirrels to find their nuts.

Beynin bu bölümü sincapların fındıkları bulmasını sağlayan bölümdür.

And if you're wondering, somebody actually did the experiment

Eğer merak ediyorsanız, birileri gerçekten sincapların

where they cut off the olfactory sense of the squirrels,

koklama duyusunun kesildiği bir deney yapmış

and they could still find their nuts.

ve sincaplar yine de fındıkları bulabilmişler.

They weren't using smell, they were using the hippocampus,

Kokuları kullanmıyolardı, hipokampüsü kullanıyorlardı.

this exquisitely evolved mechanism in the brain for finding things.

Bu bir şeyleri bulmak için beynin içinde kusursuzca evrilmiş bir mekanizma.

But it's really good for things that don't move around much,

Ama bu çok fazla hareket etmeyen şeyler için gerçekten iyiyken,

not so good for things that move around.

çevrede gezinen şeyler için o kadar da iyi değil.

So this is why we lose car keys and reading glasses and passports.

Bu yüzden araba anahtarlarını, okuma gözlüklerini ve pasaportları kaybediyoruz.

So in the home, designate a spot for your keys --

Bu sebeple evde anahtarlarınız için bir nokta belirleyin,

a hook by the door, maybe a decorative bowl.

kapıya yakın bir çengel belki dekoratif bir kase.

For your passport, a particular drawer.

Pasaportunuz için, belirli bir çekmece.

For your reading glasses, a particular table.

Okuma gözlükleriniz için, belirli bir masa.

If you designate a spot and you're scrupulous about it,

Bir nokta belirleyip ona dikkat ederseniz,

your things will always be there when you look for them.

aradığınız zaman eşyalarınız her zaman orada olacaktır.

What about travel?

Peki ya seyahat?

Take a cell phone picture of your credit cards,

Telefonunuzla, kredi kartlarınızın sürücü belgenizin,

your driver's license, your passport,

pasaportunuzun fotoğrafını çekin

mail it to yourself so it's in the cloud.

ve onu kendinize e-posta olarak atın.

If these things are lost or stolen, you can facilitate replacement.

Eğer bunlar çalınır veya kaybolursa yenilemeyi hızlandırabilirsiniz.

Now these are some rather obvious things.

Bunlar açık şeylerden bazıları.

Remember, when you're under stress, the brain releases cortisol.

Unutmayın, stres altındayken, beyin kortizol salgılar.

Cortisol is toxic, and it causes cloudy thinking.

Kortizol bir zehirdir ve düşünmeyi bulanıklaştırır.

So part of the practice of the pre-mortem

Bu yüzden, stres altında en iyi halinizde olmayacak olmanızı

is to recognize that under stress you're not going to be at your best,

kabullenmek ölüm öncesi çalışmalarının bir parçasıdır

and you should put systems in place.

ve sistemleri devreye sokmanız gerekir.

And there's perhaps no more stressful a situation

Belki de, medikal bir karar vermekle yüzyüze geldiğiniz

than when you're confronted with a medical decision to make.

durumdan daha stresli bir durum yoktur.

And at some point, all of us are going to be in that position,

Bir noktada, hepimiz sağlık durumumuzla veya

where we have to make a very important decision

sevdiklerimizin sağlık durumuyla ilgili

about the future of our medical care or that of a loved one,

bir karar vermek zorunda olduğumuz

to help them with a decision.

bir duruma geleceğiz.

And so I want to talk about that.

Bu konuda konuşmak istiyorum.

And I'm going to talk about a very particular medical condition.

Tamamen belirli bir sağlık koşulu hakkında konuşacağım.

But this stands as a proxy for all kinds of medical decision-making,

Ama bu tüm medikal karar verme türleri için vekil niteliğindedir

and indeed for financial decision-making, and social decision-making --

ve aslında finansal karar verme ve sosyal konularda karar vermede de.

any kind of decision you have to make

Vermek zorunda olduğunuz tüm karar türlerinde

that would benefit from a rational assessment of the facts.

olayların mantıklı değerlendirmesinden yararlanabileceksiniz.

So suppose you go to your doctor and the doctor says,

Farzedelim ki, doktora gittiniz ve doktor size dedi ki,

"I just got your lab work back, your cholesterol's a little high."

"Laboratuvar sonuçlarını henüz aldım, kolesterolünüz biraz yüksek."

Now, you all know that high cholesterol

Şimdi, tüm bildiğiniz, yüksek kolesterolün kalp ve damar hastalıkları,

is associated with an increased risk of cardiovascular disease,

kalp krizi ve felç olma riskinin

heart attack, stroke.

yükselmesiyle bağlantılı olduğu.

And so you're thinking

Düşünüyorsunuz,

having high cholesterol isn't the best thing,

yüksek kolesterole sahip olmak en güzel şey değil

and so the doctor says, "You know, I'd like to give you a drug

ve doktorunuz, "Size bir statiz vermek isterim,

that will help you lower your cholesterol, a statin."

kolesterolünüzü düşürecek bir ilaç." diyor.

And you've probably heard of statins,

Statini duymuşsunuzdur.

Bugün dünyada en çok yazılan ilaçların

you know that they're among the most widely prescribed drugs

arasında olduğunu biliyorsunuz.

in the world today,

Hatta belki de onları kullanan birilerini tanıyorsunuz.

you probably even know people who take them.

Düşünüyorsunuz, "Evet! Bana statiz verin."

And so you're thinking, "Yeah! Give me the statin."

Ama bu noktada sormanız gereken bir soru var,

But there's a question you should ask at this point,

a statistic you should ask for

sormanız gereken bir istatistik

that most doctors don't like talking about,

ki çoğu doktor onun hakkında konuşmaktan hoşlanmaz

and pharmaceutical companies like talking about even less.

hatta ilaç şirketleri onun hakkında konuşma konusuna daha soğuk bakarlar.

It's for the number needed to treat.

Bunun sebebi, iyileştirilmesi gerekenlerin sayısıdır.

Now, what is this, the NNT?

Pekala, şu İGS nedir?

It's the number of people that need to take a drug

Bu bir insana yardım edilmeden önce, ilacı alması gereken

or undergo a surgery or any medical procedure

ya da bir cerrahi operasyona veya herhangi bir medikal prosedüre

before one person is helped.

girmesi gereken insanların sayısıdır.

And you're thinking, what kind of crazy statistic is that?

Bu ne biçim bir istatistik?

The number should be one.

Bu sayı 1 olmalıdır.

My doctor wouldn't prescribe something to me

Benim doktorum bana

if it's not going to help.

işe yaramaz bir şeyi öneremez.

But actually, medical practice doesn't work that way.

Ama aslında, medikal çalışmalar bu şekilde yürümez.

And it's not the doctor's fault,

Bu doktorların hatası değildir,

if it's anybody's fault, it's the fault of scientists like me.

eğer bu birinin hatasıysa, o kişi benim gibi bilim adamlarıdır.

We haven't figured out the underlying mechanisms well enough.

Temeldeki mekanizmayı henüz yeteri kadar iyi kavrayamadık.

But GlaxoSmithKline estimates

Ama GlaxoSmithKline ilaçların yüzde doksanının,

that 90 percent of the drugs work in only 30 to 50 percent of the people.

insanların sadece yüzde 30 - 50'lik bir kısmında işe yaradığını tahmin ediyor.

So the number needed to treat for the most widely prescribed statin,

En geniş alana yayılan ve belirli bir ilaç olan stazin için iyileştirilmesi

what do you suppose it is?

gereken insan sayısı kaç olmalı sizce?

How many people have to take it before one person is helped?

Bir insana yardım edilmeden önce kaç insan ilacı almak zorunda?

300.

300.

This is according to research

Bu, araştırma pratisyenleri olan Jerome Groopman ve Pamela Hartzband'ın

by research practitioners Jerome Groopman and Pamela Hartzband,

yaptığı araştırmaya ve Bloomberg.com'un bağımsız onayına göre böyle.

independently confirmed by Bloomberg.com.

I ran through the numbers myself.

Ben sayıları kendim gözden geçirdim.

300 people have to take the drug for a year

Bir kalp krizi, felç ya da

olumsuz vakalar önlenmeden önce

before one heart attack, stroke or other adverse event is prevented.

300 insanın bir yıl boyunca ilacı alması gerekiyor.

Now you're probably thinking,

Şuan muhtelemen, "Pekala, tamam, kolesterolümü

"Well, OK, one in 300 chance of lowering my cholesterol.

indirgemede 300'de 1 şansım var.

Why not, doc? Give me the prescription anyway."

Neden olmasın, doktor? Sen yine de reçeteyi ver." diye düşünebilirsiniz.

But you should ask at this point for another statistic,

Ama bu noktada başka bir istatistiği sormanız lazım,

and that is, "Tell me about the side effects." Right?

ve bu "Yan etkileri söyler misiniz?" olmalı. Değil mi?

So for this particular drug,

Bu belirli ilaç için,

the side effects occur in five percent of the patients.

yan etkiler hastaların yüzde beşinde ortaya çıkıyor.

And they include terrible things --

Ve bunlara berbat şeyler de dahil,

debilitating muscle and joint pain, gastrointestinal distress --

kasları zayıflatma ve eklem ağrısı, mide ve bağırsaklarda sıkıntılı durumlar.

but now you're thinking, "Five percent,

Şuan "Yüzde beş, bana denk gelmesi

not very likely it's going to happen to me,

pek de olası değil.

Yine de ilacı alacağım." diye düşünüyorsunuz.

I'll still take the drug."

But wait a minute.

Ama bir dakika.

Hatırlayın, stres altındayken net düşünemezsiniz.

Remember under stress you're not thinking clearly.

Zamanı gelmeden önce bununla nasıl başa çıkabileceğinizi düşünün,

So think about how you're going to work through this ahead of time,

böylece o noktada düşünceler zinciri oluşturmazsınız.

so you don't have to manufacture the chain of reasoning on the spot.

300 insan ilacı kullandı, değil mi? Bir insan tedavi edildi,

300 people take the drug, right? One person's helped,

five percent of those 300 have side effects,

300 kişinin yüzde beşinde yan etki görüldü,

that's 15 people.

bu 15 kişi eder.

You're 15 times more likely to be harmed by the drug

İlaç tarafından zarar görmeniz, ilaçla tedavi olmanızdan

than you are to be helped by the drug.

15 kat daha olası.

Now, I'm not saying whether you should take the statin or not.

Statizi almanız ya da almamanız gerektiğini söylemiyorum.

I'm just saying you should have this conversation with your doctor.

Sadece doktorunuzla bu konuşmayı gerçekleştirmeniz gerektiğini söylüyorum.

Medical ethics requires it,

Medikal ahlak bunu gerektirir,

it's part of the principle of informed consent.

bilgilendirilmiş onay ilkesinin bir parçasıdır.

You have the right to have access to this kind of information

Bu riski almak isteyip istemediğiniz hakkında bir konuşmayı başlatma ve

to begin the conversation about whether you want to take the risks or not.

bu türden bilgilere ulaşma hakkına sahipsiniz.

Now you might be thinking

Şu anda, "Bu sayıyı şok edici değerlerin arasından çıkarttım

I've pulled this number out of the air for shock value,

fakat bu sayıda insanın tedaviye ihtiyaç duyması gayet sıradan."

but in fact it's rather typical, this number needed to treat.

diye düşünebilirsiniz.

For the most widely performed surgery on men over the age of 50,

50 yaşını aşmış erkekler üzerinde yapılmış prostat kanserini yok etme konulu

removal of the prostate for cancer,

en geniş çaplı araştırmaya göre

the number needed to treat is 49.

tedavi edilmeye ihtiyaç duyulanların sayısı 49'du.

That's right, 49 surgeries are done for every one person who's helped.

Bu doğru, tedavi edilen her bir insan için 49 ameliyat yapıldı.

And the side effects in that case occur in 50 percent of the patients.

Ve bu konudaki yan etkiler hastaların yüzde 50'sinde ortaya çıktı.

They include impotence, erectile dysfunction,

Cinsel iktidarsızlık, ereksiyon olma sorunu,

urinary incontinence, rectal tearing,

idrar tutamama, anal yırtılmalar

fecal incontinence.

dışkı kaçırma da dahil.

And if you're lucky, and you're one of the 50 percent who has these,

Eğer bunlara sahip olan yüzde ellidenseniz ve şanslıysanız,

they'll only last for a year or two.

etkiler sadece bir ya da iki yıl sürecektir.

So the idea of the pre-mortem is to think ahead of time

Yani bu ölüm öncesinin olayı, sorabilecek olduğunuz konuşmayı ilerletecek olan

to the questions that you might be able to ask

sorular hakkında zamanı gelmeden önce

that will push the conversation forward.

düşünmektir.

You don't want to have to manufacture all of this on the spot.

Olay anında bütün bunları üretmek istemezsiniz.

And you also want to think about things like quality of life.

Hayat kalitesiyle ilgili şeyler hakkında da düşünmek isteyebilirsiniz.

Because you have a choice oftentimes,

Ama çoğu zaman bir seçeneğiniz olur,

do you I want a shorter life that's pain-free,

acısız ama kısa bir hayat mı isteriz

or a longer life that might have a great deal of pain towards the end?

yoksa sonuna kadar büyük acılar içinde geçecek daha uzun bir hayat mı?

These are things to talk about and think about now,

Ailenizle ve sevdiklerinizle şu anda konuşulması ve

with your family and your loved ones.

şu anda düşünülmesi gereken şeyler var.

You might change your mind in the heat of the moment,

Olayın heyecanıyla fikrinizi değiştirebilirsiniz

but at least you're practiced with this kind of thinking.

ama en azından bu tarz bir düşünmeyi uyguladınız.

Remember, our brain under stress releases cortisol,

Hatırlayın, stres altındaki beynimiz, kortizol salgılar

and one of the things that happens at that moment

ve o anda olan şeylerden biri de,

is a whole bunch on systems shut down.

bir demet sistemin kapanmasıdır.

There's an evolutionary reason for this.

Bunun evrimsel bir sebebi var.

Face-to-face with a predator, you don't need your digestive system,

Bir yırtıcıyla yüz yüzeyken, sindirim sisteminize ihtiyaç duymazsınız

or your libido, or your immune system,

ya da libidonuza ya da bağışıklık sisteminize

because if you're body is expending metabolism on those things

çünkü eğer bedeniniz böyle şeylerde metabolizmanızı tüketirse,

and you don't react quickly,

ve hızlıca tepki vermezseniz,

you might become the lion's lunch, and then none of those things matter.

aslanın öğle yemeği olabilirsiniz ve bunların hiçbirisi bir şey farketmez.

Unfortunately,

Danny Kahneman ve okul arkadaşlarının gösterdiği üzere

one of the things that goes out the window during those times of stress

ne yazık ki,

is rational, logical thinking,

böyle stres anlarında ortadan

as Danny Kahneman and his colleagues have shown.

kaybolan şeylerden biri de tutarlı, mantıklı düşünmek.

So we need to train ourselves to think ahead

Yani, kendimizi bu tür durumlardan önce

to these kinds of situations.

düşünmek için eğitmeliyiz.

I think the important point here is recognizing that all of us are flawed.

Bence buradaki önemli nokta hepimizin kusurlu olduğunu kabullenmek.

We all are going to fail now and then.

Hepimiz zaman zaman hata yaparız ve yapacağız.

The idea is to think ahead to what those failures might be,

Olay bu hataların neler olabileceğini önceden düşünmek,

to put systems in place that will help minimize the damage,

zararı önleyebilecek sistemleri devreye sokmak

or to prevent the bad things from happening in the first place.

ya da ilk önce, kötü şeyleri gerçekleşebilmekten alıkoymakta.

Getting back to that snowy night in Montreal,

Montreal'deki karlı geceye geri dönersek,

when I got back from my trip,

yolculuğumdan geri döndüğümde,

I had my contractor install a combination lock next to the door,

müteahhitime kapının yanına içinde ön kapının da anahtarı olan

with a key to the front door in it, an easy to remember combination.

hatırlaması kolay bir kombinasyonla şifreli kilit yaptırdım.

And I have to admit,

Ve itiraf etmeliyim ki,

I still have piles of mail that haven't been sorted,

sınıflandırılmamış bir yığın postam

and piles of emails that I haven't gone through.

ve üzerinden geçmediğim bir yığın e-postam var.

So I'm not completely organized,

Yani tamamen organize değilim

but I see organization as a gradual process,

ama organizasyonu adım adım yapılan bir iş olarak görüyorum

and I'm getting there.

ve o adımları atıyorum.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)