Amy Lockwood: Selling condoms in the Congo

Translator: Unnawut Leepaisalsuwanna Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

I am a reformed marketer,

ฉันเป็น นักปฏิรูปการตลาด

and I now work in international development.

และตอนนี้ฉันทำงานด้านการพัฒนาในต่างประเทศ

In October, I spent some time in the Democratic Republic of Congo,

ในเดือนตุลาคม ฉันใช้เวลาบางส่วน ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (DRC)

which is the [second] largest country in Africa.

ซึ่งเป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุด [ลำดับสอง] ในทวีปแอฟริกา

In fact, it's as large as Western Europe,

ในความเป็นจริง มันใหญ่เทียบเท่ากับยุโรปตะวันตก

but it only has 300 miles of paved roads.

แต่มีถนนลาดยางยาวเพียง 300 ไมล์

The DRC is a dangerous place.

สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก เป็นสถานที่ที่อันตราย

In the past 10 years, five million people have died

ใน 10 ปีที่ผ่านมา มีห้าล้านคนที่เสียชีวิตลง

due to a war in the east.

เนื่องจากสงครามในภาคตะวันออก

But war isn't the only reason

แต่สงครามไม่ได้เป็นเหตุผลเดียว ที่ทำให้

that life is difficult in the DRC.

ชีวิตเป็นเรื่องยาก ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก

There are many health issues as well.

ประเทศนี้มีปัญหาสุขภาพมากมายเช่นกัน

In fact, the HIV prevalence rate

อันที่จริง ประเทศนี้มีอัตราการติดเชื้อ HIV สูง

is 1.3 percent among adults.

เป็นร้อยละ 1.3 ในกลุ่มผู้ใหญ่

This might not sound like a large number,

นี่อาจจะฟังดูเหมือนจำนวนไม่มากเท่าไร

but in a country with 76 million people,

แต่ในประเทศที่มีกว่า 76 ล้านคน

it means there are 930,000 that are infected.

หมายความว่ามี 930,000 คนที่ติด HIV

And due to the poor infrastructure,

และเนื่องจากโครงสร้างพื้นฐานที่ยากจน

only 25 percent of those

มีเพียงร้อยละ 25 ของคนเหล่านั้น

are receiving the life-saving drugs that they need.

ที่ได้รับยาช่วยชีวิตพวกเขา

Which is why, in part,

ซึ่งเป็นเหตุผลส่วนหนึ่ง ว่าทำไม

donor agencies provide condoms

หน่วยงานบริจาคต่างๆ ถึงมอบถุงยางอนามัย

at low or no cost.

ในราคาต่ำ หรือกระทั่งแจกฟรี

And so while I was in the DRC,

และในขณะที่ฉันอยู่ใน สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก

I spent a lot of time talking to people about condoms,

ฉันใช้เวลามากมาย พูดคุยกับคนเกี่ยวกับถุงยางอนามัย

including Damien.

รวมทั้งดาเมียน (Damien)

Damien runs a hotel outside of Kinshasa.

ดาเมียน เป็นเจ้าของโรงแรม นอกเขตของกินชาซา (Kinshasa)

It's a hotel that's only open until midnight,

ซึ่งเป็นโรงแรมที่เปิดถึงเที่ยงคืนเท่านั้น

so it's not a place that you stay.

มันไม่ใช่สถานที่ที่คุณจะไปเข้าพัก

But it is a place where sex workers and their clients come.

แต่เป็นสถานที่ที่โสเภณี และลูกค้าของพวกเขามาพัก

Now Damien knows all about condoms,

ดาเมียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับถุงยางอนามัย

but he doesn't sell them.

แต่เขาไม่ได้ขายมัน

He said there's just not in demand.

เขากล่าวว่า มันไม่เป็นที่ต้องการ

It's not surprising,

ซึ่งไม่น่าแปลกใจ

because only three percent of people in the DRC

เพราะมีเพียงสามเปอร์เซ็นต์ของคนใน สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก

use condoms.

ที่ใช้ถุงยางอนามัย

Joseph and Christine,

โจเซฟและคริสติน (Joseph and Christine)

who run a pharmacy where they sell a number of these condoms,

ทำงานในร้านขายยา ที่ขายถุงยางอนามัยพวกนี้

said despite the fact that donor agencies provide them at low or no cost,

พวากเขากล่าวว่า แม้จะจริงที่ว่า หน่วยงานผู้บริจาค ให้พวกเขาในราคาต่ำหรือแจกฟรี

and they have marketing campaigns that go along with them,

และพวกเขาได้ทำการตลาดรณรงค์ไปพร้อมกัน

their customers don't buy the branded versions.

แต่ลูกค้าของพวกเขาไม่ซื้อถุงยางที่มียี่ห้อ

They like the generics.

พวกเขากลับชอบพวกที่ไม่มียี่ห้อ

And as a marketer, I found that curious.

และการที่ฉันเป็นนักการตลาด ฉันพบว่ามันน่าสงสัย

And so I started to look at what the marketing looked like.

ฉันจึงเริ่มที่จะมองไปทางสิ่งที่นักการตลาดมอง

And it turns out that there are three main messages

และมันกลายเป็นว่ามีสามเนื้อหาหลัก

used by the donor agencies for these condoms:

ที่หน่วยงานผู้บริจาคถุงยางอนามัยเหล่านี้ใช้

fear, financing and fidelity.

ความกลัว แหล่งเงินทุนและความจริงเที่ยงตรง

They name the condoms things like Vive, "to live"

พวกเขาตั้งชื่อสิ่งที่ถุงยางอนามัยเช่น Vive ซึ่งแปลว่า "การใช้ชีวิต"

or Trust.

หรือ "Trust" (ความใว้วางใจ)

They package it with the red ribbon

บนห่อถุงยางจะมีภาพริบบิ้นสีแดง

that reminds us of HIV,

ที่เตือนพวกเขาจาก HIV

put it in boxes that remind you who paid for them,

บรรจุในกล่องที่เตือนความจำว่า ใครที่บริจาคให้พวกเขา

show pictures of your wife or husband

แสดงภาพของภรรยาหรือสามีของคุณ

and tell you to protect them

และบอกคุณให้ปกป้องพวกเขา

or to act prudently.

หรือเตือนให้ใช้ความระมัดระวัง

Now these are not the kinds of things that someone is thinking about

การเตือนเหล่านี้ ไม่ใช่สิ่งที่คนคำนึงถึง

just before they go get a condom.

เพียงก่อนที่จะไปรับถุงยางอนามัย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

What is it that you think about

อะไรล่ะที่คุณจะคิด

just before you get a condom?

ก่อนที่คุณจะไปรับถุงยางอนามัย

Sex!

การมีเพศสัมพันธุ์!

And the private companies that sell condoms in these places,

และ บริษัทเอกชนที่ขายถุงยางอนามัยในสถานที่เหล่านี้

they understand this.

พวกเขาเข้าใจเรื่องพวกนี้ดี

Their marketing is slightly different.

ตลาดของพวกเขา แตกต่างกันเล็กน้อย

The name might not be much different,

ชื่ออาจจะไม่แตกต่างกันมาก

but the imagery sure is.

แต่ภาพบนกล่องบรรจุแตกต่างมาก

Some brands are aspirational,

บางยี่ห้อมีภาพเร้าอารมณ์

and certainly the packaging is incredibly provocative.

และแน่นอนว่าภาพบนกล่องบรรจุ เร้าใจอย่างเหลือเชื่อ

And this made me think

และนี่ทำให้ฉันคิดว่า

that perhaps the donor agencies had just missed out

ว่าบางทีหน่วยงานผู้บริจาคได้พลาดวัตถุประสงค์

on a key aspect of marketing:

กุญแจที่สำคัญของการตลาด

understanding who's the audience.

ความเข้าใจ ว่าใครเป็นผู้เห็นสื่อ

And for donor agencies, unfortunately,

และสำหรับหน่วยงานผู้บริจาค น่าเสียดายที่

the audience tends to be

กลุ่มคนที่เห็นภาพพวกนี้กลายเป็น

people that aren't even in the country they're working [in].

คนที่อยู่ในประเทศอื่นๆ

It's people back home,

กลับกลายเป็นคนที่บ้านเกิด

people that support their work,

คนที่บริจาคสนับสนุนการทำงานของพวกเขา

people like these.

คนเหล่านี้ที่เห็น

But if what we're really trying to do

แต่ถ้าสิ่งที่เรากำลังพยายามจะทำ

is stop the spread of HIV,

คือการหยุดการแพร่กระจายของ HIV

we need to think about the customer,

เราต้องคิดเกี่ยวกับผู้ใช้งาน

the people whose behavior needs to change --

คนที่ต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม

the couples,

ซึ่งก็คือคู่รัก

the young women, the young men --

หญิงสาวชายหนุ่ม -

whose lives depend on it.

ผู้ที่มีชีวิตขึ้นอยู่กับถุงยาง

And so the lesson is this:

และเพื่อเป็นบทเรียนนี้

it doesn't really matter what you're selling;

สิ่งที่คุณขายไม่ใช่เรื่องสำคัญ

you just have to think about who is your customer,

คุณเพียงแค่ต้องคิดว่าใครเป็นลูกค้าของคุณ

and what are the messages

และข้อความอะไรที่ต้องสื่อ

that are going to get them to change their behavior.

ที่จะทำให้พวกเขาเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม

It might just save their lives.

มันอาจจะช่วยชีวิตของพวกเขาได้

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)