Amy Lockwood: Selling condoms in the Congo

فروش کاندوم در کنگوہ

Translator: Shahram Eatezadi Reviewer: soheila Jafari

I am a reformed marketer,

من یک بازاریاب هستم

and I now work in international development.

و الان در توسعه بین الملل کار می کنم

In October, I spent some time in the Democratic Republic of Congo,

در ماه اکتبر مدتی را در کشور جمهوری دموکراتیک کنگو سپری کردم

which is the [second] largest country in Africa.

که( دومین) کشورپهناور در قاره آفریقاست

In fact, it's as large as Western Europe,

درواقع اون به بزرگی اروپای غربی است

but it only has 300 miles of paved roads.

اما اون تنها 300 مایل راه سنگفرش شده داره

The DRC is a dangerous place.

کنگو محل خطرناکیه.

In the past 10 years, five million people have died

در 10 سال گذشته 5 میلیون نفردر اثر

due to a war in the east.

جنگ در شرق آن درگذشته اند.

But war isn't the only reason

اما جنگ تنها دلیل آن نیست

that life is difficult in the DRC.

بلکه زندگی در کنگو مشکله.

There are many health issues as well.

همچنین تعدادی مباحث مربوط به بهداشت و سلامت هم وجود داره.

In fact, the HIV prevalence rate

درواقع نسبت شیوع ایدز

is 1.3 percent among adults.

در میان بزرگسالان 1.3 درصده.

This might not sound like a large number,

این ممکنه عددبزرگی بنظر نیاد

but in a country with 76 million people,

اما در کشوری با 76 میلیون نفرجمعیت

it means there are 930,000 that are infected.

به این معناست که 930 هزار نفر مبتلا هستند.

And due to the poor infrastructure,

وبدلیل شالوده ضعیف آن

only 25 percent of those

تنها 25 درصد از آنها

are receiving the life-saving drugs that they need.

داروهای نجات دهنده زتدگی که نیاز دارندو میگیرند.

Which is why, in part,

که چرا دراین بخش

donor agencies provide condoms

آژانسهای کمک کننده کاندومها را

at low or no cost.

با هزینه اندک یا حتی رایگان تهیه میکنند.

And so while I was in the DRC,

و مادام که من در کنگو بودم

I spent a lot of time talking to people about condoms,

زمان زیادی را صرف صحبت با مردم در باره کاندوم میکردم

including Damien.

شامل دامین.

Damien runs a hotel outside of Kinshasa.

دامین یک هتل را خارج از کینشازا اداره میکنه.

It's a hotel that's only open until midnight,

این هتلیه که فقط تا نیمه شب بازه

so it's not a place that you stay.

وبنابراین اونجا محلی نیست که بتونی بمونی.

But it is a place where sex workers and their clients come.

ولی محلیه که خودفروشان ومشتریانشون میان.

Now Damien knows all about condoms,

الان دامین همه چیزو درباره کاندوم میدونه

but he doesn't sell them.

ولی نمیفروشتشون.

He said there's just not in demand.

او میگه کاندوم مورد نیاز نیست.

It's not surprising,

تعجب آور نیست

because only three percent of people in the DRC

چرا که فقط 3 درصد از جمعیت کنگو

use condoms.

از کاندوم استفاده میکنند.

Joseph and Christine,

جوزف و کریستین

who run a pharmacy where they sell a number of these condoms,

گردانندگان یک داروخانه هستند جایی که تعداد زیادی از این کاندومها رو میفروشند،

said despite the fact that donor agencies provide them at low or no cost,

میگویند برخلاف این واقعیت که اژانسها کاندوم را با قیمتی نازل یا حتی رایگان ارایه میدهند،

and they have marketing campaigns that go along with them,

آنها نهضت فروشی را که به آنان همراه است ، را دارند

their customers don't buy the branded versions.

که مشتریانشون انواع معروف تجاریش را نمیخرند.

They like the generics.

آنها نوع ژنریکش را دوست دارند

And as a marketer, I found that curious.

و بعنوان یک بازیاب من کانجکاو شدم

And so I started to look at what the marketing looked like.

شروع کردم ببینم که بازاریابی چگونه است

And it turns out that there are three main messages

این سه پیام اصلی را معلوم می کند

used by the donor agencies for these condoms:

که آزانسهای کمک کننده برای این کاندومها مورد استفاده قرار میدهند

fear, financing and fidelity.

ترس، مسایل مالی و وفاداری .

They name the condoms things like Vive, "to live"

آنها کاندومهارو چیزی مثل" ویو" یعنی زندگی کردن مینامند.

or Trust.

یا اعتماد.

They package it with the red ribbon

آنها را با یک ریون قرمز بسته بندی می کنند

that reminds us of HIV,

که ایدز رو بیادمون میاره

put it in boxes that remind you who paid for them,

و اونهارو در بسته هایی میگذارند که چه کسی بابتشون پول پرداخت کرده و

show pictures of your wife or husband

تصاویری از زنتون یا شوهرتون رو نشون میدهند

and tell you to protect them

و بشما میگند که آنهارو محافظت کنید

or to act prudently.

یا عاقلانه بپرسید.

Now these are not the kinds of things that someone is thinking about

الان اینها چیزهایی نیستند که کسی بهش فکر کنه

just before they go get a condom.

درست قبل از انکه بروند یک کاندوم بخرند.

(Laughter)

خنده......

What is it that you think about

اون چیه که بهش فکر میکنید

just before you get a condom?

درست قبل از انکه کاندوم را بخرید؟

Sex!

سکس!

And the private companies that sell condoms in these places,

و شرکتهای خصوصی که در این محل ها کاندوم میفروشند

they understand this.

اینو میدونند.

Their marketing is slightly different.

بازار اونا یک کمی متفاوته

The name might not be much different,

اسمش ممکنه خیلی متفاوت نباشه

but the imagery sure is.

اما تصوراتش یقینا هست.

Some brands are aspirational,

خب شرکتهای تجاری جاه طلب هستند

and certainly the packaging is incredibly provocative.

و یقینا بسته بندی بطور باورنکردنی ای تحریک کننده اند.

And this made me think

واین باعث شد که فکر کردم

that perhaps the donor agencies had just missed out

که شاید آژانسهای اهدا کننده در یک جنبه کلیدی

on a key aspect of marketing:

از بازاریابی دچار اشتباه شده اند:

understanding who's the audience.

فهم آنکه چه کسی شنونده است.

And for donor agencies, unfortunately,

ومتاسفانه برای این آژانسها

the audience tends to be

شنونده مایله که

people that aren't even in the country they're working [in].

مردمی باشه که حتی در کشوری که اونا کار میکنند نباشه.

It's people back home,

این مردمیه که برمیگردند خونه

people that support their work,

یامردمی که از کارشون حمایت میکنند

people like these.

ویا شبیه این.

But if what we're really trying to do

اما اگه چیزی که ما داریم سعی میکنیم که انجام بدیم

is stop the spread of HIV,

منع گسترش ایدز باشه

we need to think about the customer,

ما نیاز به تفکر درباره مشتری داریم

the people whose behavior needs to change --

مردمی که رفتارشون نیاز به تغییر داره--

the couples,

زوجها

the young women, the young men --

زنان و مردان جوان--

whose lives depend on it.

که زندگیشون وابسته به اونه.

And so the lesson is this:

و درنتیجه درس اینه:

it doesn't really matter what you're selling;

اینکه چی داری میفروشی واقعا اهمیتی نداره

you just have to think about who is your customer,

تو فقط باید به این فکر کنی که مشتریت کیه

and what are the messages

و پیامها چی هستند

that are going to get them to change their behavior.

اون قراره که رفتارشون را عوض کنه.

It might just save their lives.

اون ممکنه که زندگیشونو نجات بده.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)