Shake up your story | Raghava KK

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: Taweesak Paepimparath

Hi everyone.

สวัสดีทุกคนครับ

I'm an artist and a dad -- second time around.

ผมเป็นศิลปินและคุณพ่อ -- มา 2 รอบแล้ว

Thank you.

ขอบคุณครับ

And I want to share with you my latest art project.

ผมอยากแชร์โปรเจคล่าสุดให้พวกคุณดูกันครับ

It's a children's book for the iPad.

เป็นหนังสือเด็กบน iPad

It's a little quirky and silly.

น่ารักน่าชังครับ

It's called "Pop-It,"

เค้าเรียก "ป๊อป-อิท"

And it's about the things little kids do with their parents.

เกี่ยวกับกิจกรรมในครอบครัว

(Music)

(เสียงดนตรี)

So this is about potty training --

อันนี้เป็นการฝึกเข้าห้องน้ำ

as most of you, I hope, know.

ทีนี้ก็

You can tickle the rug.

คุณสามารถดึงพรม

You can make the baby poop.

ให้เด็กปล่อยอึ๊

You can do all those fun things.

มีอะไรสนุกๆ ให้เล่นเยอะ

You can burst bubbles.

จิ้มฟองสบู่ให้แตก

You can draw, as everyone should.

วาดรูปก็ได้ สนุกดี

But you know, I have a problem with children's books:

แต่ผมรู้สึกว่าหนังสือเด็ก

I think they're full of propaganda.

มักแฝงไปด้วยอคติ

At least an Indian trying to get one of these American books in Park Slope, forget it.

บางคนชอบหนังสือหรูๆ จะได้ดูไฮโซ

It's not the way I was brought up.

นั่นไม่ใช่แล้วครับ

So I said, "I'm going to counter this with my own propaganda."

ผมเลยใช้เกลือจิ้มเกลือ

If you notice carefully,

ถ้าคุณสังเกตดีๆ

it's a homosexual couple bringing up a child.

นี่คู่เกย์เลี้ยงเด็กอยู่

You don't like it?

ถ้าคุณไม่ชอบ

Shake it, and you have a lesbian couple.

เขย่าทีนึง จะกลายเป็นเลสเบี้ยน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Shake it, and you have a heterosexual couple.

เขย่าอีกที กลายเป็นคู่หญิงชายปกติ

You know, I don't even believe in the concept of an ideal family.

จริงๆ ผมไม่เชื่อนิยามครอบครัวที่สมบูรณ์

I have to tell you about my childhood.

สมัยผมเด็กๆ

I went to this very proper Christian school

ผมเรียนโรงเรียนคริสเตียน

taught by nuns, fathers, brothers, sisters.

สอนโดยแม่ชี บาทหลวง

Basically, I was brought up to be a good Samaritan,

ผมถูกสอนมา

and I am.

ให้เห็นใจผู้อื่น

And I'd go at the end of the day to a traditional Hindu house,

ตกเย็น ผมก็เข้าวัดฮินดู

which was probably the only Hindu house

ซึ่งเป็นวัดเดียว

in a predominantly Islamic neighborhood.

ท่ามกลางหมู่บ้านอิสลาม

Basically, I celebrated every religious function.

ผมเข้าทุกพิธีกรรมเลยครับ

In fact, when there was a wedding in our neighborhood,

พอมีพิธีแต่งงาน

all of us would paint our houses for the wedding.

เราก็จะทาสีบ้านให้สวย

I remember we cried profusely

ผมจำได้เราร้องไห้ใหญ่

when the little goats we played with in the summer

ตอนลูกแพะที่เคยเล่นด้วย

became biriani.

กลายเป็นข้าวหมกแพะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We all had to fast during Ramadan.

เราถือศีลอดช่วงรอมฎอน

It was a very beautiful time.

นึกแล้วสุขใจครับ

But I must say,

แต่เรื่องนึง

I'll never forget, when I was 13 years old, this happened.

ที่คงลืมไม่ลง ตอนผมอายุ 13

Babri Masjid --

มัสยิดบาบรี

one of the most beautiful mosques in India,

สุเหล่าที่สวยที่สุดในอินเดีย

built by King Babur, I think, in the 16th century --

สร้างโดยกษัตริย์บาร์เบอร์ ในศตวรรษที่ 16

was demolished by Hindu activists.

ถูกทำลายโดยชาวฮินดู

This caused major riots in my city.

ในเมืองเกิดจราจล

And for the first time,

นั่นเป็นครั้งแรก

I was affected

ที่ผมได้รับผลกระทบ

by this communal unrest.

จากเหตุการณ์ความไม่สงบ

My little five-year-old kid neighbor

เพื่อนบ้านผม 5 ขวบ

comes running in,

วิ่งมาหา

and he says, "Rags, Rags.

ตะโกน "Rags Rags

You know the Hindus are killing us Muslims. Be careful."

รู้เปล่าฮินดูกำลังฆ่ามุสลิมนะ ระวังตัวด้วย"

I'm like, "Dude, I'm Hindu."

ผมบอก "แต่ฉันฮินดูนะ"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

He's like, "Huh!"

เพื่อนผมแบบ "โอ้ว"

You know, my work is inspired

งานของผมได้แรงบันดาลใจ

by events such as this.

จากเหตุการณ์เหล่านี้

Even in my gallery shows,

อย่างในแกลอรี่ผม

I try and revisit historic events

ผมเล่าถึงประวัติศาสตร์

like Babri Masjid,

ของมัสยิดบาบรี

distill only its emotional residue

กลั่นกรองความรู้สึกส่วนที่เหลือ

and image my own life.

และจินตนาการชีวิตของผมเอง

Imagine history being taught differently.

เราอาจสอนเรื่องหลากมุม

Remember that children's book

เหมือนหนังสือเด็ก

where you shake and the sexuality of the parents change?

ที่เขย่าแล้วเปลี่ยนคู่พ่อแม่ได้

I have another idea.

ที่ผมอยากทำ

It's a children's book about Indian independence --

คือหนังสือเด็กเรื่องเอกราชของอินเดีย

very patriotic.

ให้รักชาติครับ

But when you shake it, you get Pakistan's perspective.

พอเขย่า จะเห็นมุมมองปากีสถาน

Shake it again, and you get the British perspective.

เขย่าอีกที เห็นมุมมองจากอังกฤษ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

You have to separate fact from bias, right.

อคติไม่ใช่ข้อเท็จจริงครับ

Even my books on children

หนังสือเด็กของผม

have cute, fuzzy animals.

ใช้สัตว์น้อยขนฟูๆ

But they're playing geopolitics.

สื่อถึงการเมือง

They're playing out Israel-Palestine,

อันนี้ อิสราเอล-ปาเลสไตน์

India-Pakistan.

อินเดีย-ปากีสถาน

You know, I'm making a very important argument.

เป็นเรื่องสำคัญครับ

And my argument [is]

ซึ่งผมเชื่อว่า

that the only way for us to teach creativity

ทางเดียวที่จะสอนความคิดสร้างสรรค์

is by teaching children perspectives

ต้องให้เห็นหลายมุมมอง

at the earliest stage.

ตั้งแต่เด็กๆ

After all, children's books are manuals on parenting,

หนังสือมีไว้เลี้ยงลูกครับ

so you better give them children's books that teach them perspectives.

ควรเลือกหนังสือที่ให้มุมมองหลากหลาย

And conversely,

ในทางกลับกัน

only when you teach perspectives

หากคุณไม่สอนเรื่องนี้

will a child be able to imagine

เด็กจะไม่สามารถ

and put themselves in the shoes

เข้าใจผู้อื่น

of someone who is different from them.

โดยเฉพาะคนที่ต่างจากเขา

I'm making an argument that art and creativity

ผมเชื่อว่าศิลปะและจินตนาการ

are very essential tools in empathy.

ทำให้เราเข้าใจและเห็นใจผู้อื่น

You know, I can't promise my child

ผมคงไม่อาจสัญญากับลูก

a life without bias --

ว่าจะสอนเค้าให้ไร้อคติได้

we're all biased --

เราล้วนมีอคติครับ

but I promise to bias my child with multiple perspectives.

ที่สัญญาได้คืออคติของเค้าจะหลากมุมมอง

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)