Why Some of Us Don’t Have One True Calling | Emilie Wapnick | TED

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Suwitcha Chandhorn

Raise your hand if you've ever been asked the question

ยกมือขึ้นค่ะ ถ้าคุณเคยถูกถามว่า

"What do you want to be when you grow up?"

"โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร"

Now if you had to guess,

ทีนี้ เดาสิคะ

how old would you say you were when you were first asked this question?

ว่าคุณตอบคำถามนี้ครั้งแรกตอนอายุกี่ขวบ

You can just hold up fingers.

คุณชูนิ้วก็ได้ค่ะ

Three. Five. Three. Five. Five. OK.

สาม ห้า สาม ห้า ห้า โอเค

Now, raise your hand if the question

ทีนี้ ยกมือถ้าคำถามที่ว่า

"What do you want to be when you grow up?"

"โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร"

has ever caused you any anxiety.

เคยทำให้คุณรู้สึกวิตก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Any anxiety at all.

ความกังวลแบบใดก็ได้ค่ะ

I'm someone who's never been able to answer the question

ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยที่จะตอบคำถามนั้นได้

"What do you want to be when you grow up?"

"โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร"

See, the problem wasn't that I didn't have any interests --

เห็นไหม ปัญหาไม่ใช่ว่าฉันไม่มีความสนใจ --

it's that I had too many.

แต่ว่ามันมีเยอะเกินไป

In high school, I liked English and math and art and I built websites

ตอนมัธยม ฉันชอบภาษาอังกฤษ และคณิตศาสตร์ และฉันสร้างเว็บไซต์

and I played guitar in a punk band called Frustrated Telephone Operator.

และฉันเล่นกีตาร์ในวงพังค์ ที่มีชื่อว่า ฟรัสเทรเตท เทเลโฟน โอเปอเรเตอร์

Maybe you've heard of us.

บางที คุณอาจเคยได้ยินชื่อพวกเรา

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

This continued after high school,

มันยังคงเกิดขึ้นต่อเนื่องหลังจากมัธยม

and at a certain point, I began to notice this pattern in myself

และ ณ จุดหนึ่ง ฉันเริ่มที่จะสังเกตเห็น รูปแบบในตัวเอง

where I would become interested in an area

ที่ฉันเกิดความสนใจในศาสตร์แขนงหนึ่ง

and I would dive in, become all-consumed,

และเจาะลึกลงไป ดื่มด่ำกับมัน

and I'd get to be pretty good at whatever it was,

และทำได้ค่อนข้างจะดี ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร

and then I would hit this point where I'd start to get bored.

และเมื่อฉันไปถึงจุดนั้น ที่ซึ่งฉันเริ่มเบื่อ

And usually I would try and persist anyway,

และมักจะลองพยายาม และทำมันต่อไป

because I had already devoted so much time and energy

เพราะว่า ฉันได้อุทิศเวลา และพลังงานไปมากแล้ว

and sometimes money into this field.

และบางทีก็เงินด้วย

But eventually this sense of boredom,

แต่สุดท้ายแล้ว ความรู้สึกเบื่อหน่ายนี้

this feeling of, like, yeah, I got this, this isn't challenging anymore --

ความรู้สึกนี้ เช่น ค่ะ นึกออกแล้ว มันไม่มีความท้าทายอีกแล้ว --

it would get to be too much.

มันเยอะเกินไปแล้ว

And I would have to let it go.

และฉันก็ต้องปล่อยมันไป

But then I would become interested in something else,

แต่เมื่อฉันสนใจอะไรใหม่

something totally unrelated, and I would dive into that,

บางสิ่งที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน และฉันก็จะเจาะลึกลงไป

and become all-consumed, and I'd be like, "Yes! I found my thing,"

และดื่มด่ำกับมัน และจะเป็นแบบว่า "ใช่เลย ฉันเจอสิ่งที่ชอบแล้ว"

and then I would hit this point again where I'd start to get bored.

และเมื่อฉันไปถึงจุดนั้นอีกครั้ง ที่ซึ่งฉันเริ่มเบื่อ

And eventually, I would let it go.

และในที่สุด ฉันก็จะปล่อยมันไป

But then I would discover something new and totally different,

แต่เมื่อฉันค้นพบบางสิ่งที่ใหม่ และต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

and I would dive into that.

และฉันก็จะเจาะลึกลงไป

This pattern caused me a lot of anxiety,

รูปแบบนี้ทำให้ฉันกังวลมาก

for two reasons.

ด้วยสองเหตุผล

The first was that I wasn't sure

ประการแรก คือฉันไม่แน่ใจ

how I was going to turn any of this into a career.

ว่าฉันจะทำให้ความชอบนี้ กลายเป็นอาชีพได้อย่างไร

I thought that I would eventually have to pick one thing,

ฉันคิดว่า สุดท้ายแล้ว ฉันจะเลือกสักอย่างหนึ่ง

deny all of my other passions,

ปฏิเสธความหลงใหลอย่างอื่นของฉัน

and just resign myself to being bored.

และยอมให้ตัวเองเบื่อ

The other reason it caused me so much anxiety

เหตุผลอีกประการที่ทำให้ฉันกลุ้มใจมาก

was a little bit more personal.

เป็นอะไรที่เป็นส่วนตัวสักหน่อย

I worried that there was something wrong with this,

ฉันเป็นกังวลว่า มันมีอะไรผิดพลาดเกี่ยวกับสิ่งนี้

and something wrong with me for being unable to stick with anything.

และมีสิ่งที่ผิดพลาดเกี่ยวกับฉัน ที่ไม่สามารถยึดติดอยู่กับอะไรได้สักอย่าง

I worried that I was afraid of commitment,

ฉันเป็นกังวลว่า ฉันกลัวความรับผิดชอบ

or that I was scattered, or that I was self-sabotaging,

หรือว่า ฉันไม่เป็นระเบียบ หรือว่า ฉันทำลายตัวเอง

afraid of my own success.

กลัวความสำเร็จของตัวเอง

If you can relate to my story and to these feelings,

ถ้าคุณสามารถเชื่อมโยงกับเรื่องของฉัน และความรู้สึกเหล่านี้ได้

I'd like you to ask yourself a question

ฉันอยากจะให้คุณถามตัวเอง

that I wish I had asked myself back then.

ด้วยคำถามที่ฉันหวังจะถามตัวเองในอดีต

Ask yourself where you learned to assign the meaning of wrong or abnormal

ถามตัวคุณเอง ว่าคุณได้เรียนที่จะใช้ความหมาย ของคำว่าผิด หรือผิดปกติ ที่จะทำหลายๆ อย่าง

to doing many things.

มาจากไหน

I'll tell you where you learned it:

ฉันจะบอกคุณให้ว่าคุณเรียนมาจากไหน

you learned it from the culture.

คุณเรียนรู้มันมาจากวัฒนธรรม

We are first asked the question "What do you want to be when you grow up?"

เราถูกถามคำถามครั้งแรกว่า "โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร"

when we're about five years old.

เมื่อเราประมาณห้าขวบ

And the truth is that no one really cares what you say when you're that age.

และอันที่จริง ก็ไม่มีใครสนใจหรอกว่าคุณจะพูดอะไร ตอนที่คุณอายุแค่นั้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

It's considered an innocuous question,

มันเป็นที่ยอมรับว่าเป็นคำถามที่ไร้เดียงสา

posed to little kids to elicit cute replies,

ที่ใช้ถามเด็กตัวเล็กๆ กระตุ้นให้พวกเขาตอบอะไรน่ารักๆ

like, "I want to be an astronaut," or "I want to be a ballerina,"

เช่น "หนูอยากเป็นนักบินอวกาศ" หรือ "หนูอยากเป็นนักบัลเลย์"

or "I want to be a pirate."

หรือ "หนูอยากเป็นโจรสลัด"

Insert Halloween costume here.

ใส่ชุดฮัลโลวีนกันเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But this question gets asked of us again and again as we get older

แต่ถูกถามด้วยคำถามนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อเราโตขึ้น

in various forms -- for instance, high school students might get asked

ในรูปแบบต่างๆ เด็กมัธยมอาจถูกถามดังเช่น

what major they're going to pick in college.

คุณจะเรียนสาขาอะไรเมื่อเข้ามหาวิทยาลัย

And at some point,

และบางทีคำถามที่ว่า

"What do you want to be when you grow up?"

"คุณอยากจะเป็นอะไรเมื่อโตขึ้น"

goes from being the cute exercise it once was

จากที่มันเคยเป็นคำถามน่ารักๆ

to the thing that keeps us up at night.

กลายเป็นสิ่งที่ทำให้เรานอนไม่หลับ

Why?

ทำไมล่ะ

See, while this question inspires kids to dream about what they could be,

เห็นไหมคะ ว่าในขณะที่คำถามนี้จุดประกายเด็กๆ ให้ฝันว่าเขาจะเป็นอะไรได้บ้าง

it does not inspire them to dream about all that they could be.

มันไม่ได้จุดประกาย ให้พวกเขาให้ฝันว่า ทุกอย่างที่เขาจะเป็นได้คืออะไร

In fact, it does just the opposite,

อันที่จริง มันส่งผลตรงข้ามด้วยซ้ำ

because when someone asks you what you want to be,

เพราะว่า เมื่อใครสักคนถามคุณว่า คุณอยากเป็นอะไร

you can't reply with 20 different things,

คุณไม่อาจให้คำตอบได้ทีเดียว 20 คำตอบ

though well-meaning adults will likely chuckle and be like,

แม้ว่าผู้ใหญ่ที่เข้าอกเข้าใจ จะขำๆ นิดหน่อย แล้วก็บอกว่า

"Oh, how cute, but you can't be a violin maker and a psychologist.

"โถ น่ารักจัง แต่เธอเป็นคนทำไวโอลินและจิตแพทย์ ในเวลาเดียวกันไม่ได้หรอก

You have to choose."

เธอต้องเลือก"

This is Dr. Bob Childs --

นี่คือ ดร. บ๊อบ ชายส์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

and he's a luthier and psychotherapist.

และเขาเป็นช่างซ่อมเครื่องสาย และนักบำบัดจิต

And this is Amy Ng, a magazine editor turned illustrator, entrepreneur,

และนี่คือ เอมี อึ้ง บรรณาธิการนิตยสาร ที่ผันตัวมาเป็นนักสร้างภาพประกอบ นักลงทุน

teacher and creative director.

ครู และครีเอทีฟ ไดเร็กเตอร์

But most kids don't hear about people like this.

แต่เด็กส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคนเหล่านี้

All they hear

และที่พวกเขาได้ยิน

is that they're going to have to choose.

คือเขาต้องเลือก

But it's more than that.

แต่มันเป็นยิ่งกว่านั้น

The notion of the narrowly focused life

ความคิดต่อชีวิตในมุมมองแคบๆ

is highly romanticized in our culture.

ที่เย้ายวนใจเป็นอย่างสูงในวัฒนธรรมของเรา

It's this idea of destiny or the one true calling,

มันเป็นแนวเกี่ยวกับชาตะลิขิต หรือเสียงแห่งความปรารถนาที่แท้จริง

the idea that we each have one great thing

เป็นแนวคิดที่ว่าพวกเราแต่ละคน มีสิ่งสำคัญอยู่สิ่งหนึ่ง

we are meant to do during our time on this earth,

ที่เราจะต้องทำในชั่วชีวิตที่เราอยู่บนโลกใบนี้

and you need to figure out what that thing is

และคุณจะต้องหาให้พบว่าสิ่งนั้นคืออะไร

and devote your life to it.

และอุทิศชีวิตของเราเพื่อมัน

But what if you're someone who isn't wired this way?

แต่ถ้าหากคุณเป็นคนหนึ่ง ที่ไม่ได้ถูกกำหนดมาแบบนี้

What if there are a lot of different subjects that you're curious about,

จะเป็นอย่างไร หากมีวิชามากมายที่คุณสงสัยใคร่รู้ศึกษา

and many different things you want to do?

และสิ่งต่างๆ มากมายที่คุณอยากจะทำ

Well, there is no room for someone like you in this framework.

ค่ะ มันไม่มีที่ยืนสำหรับคุณในกรอบแนวคิดแบบนี้

And so you might feel alone.

และคุณอาจรู้สึกโดดเดี่ยว

You might feel like you don't have a purpose.

คุณอาจรู้สึกว่า คุณไม่มีเป้าหมาย

And you might feel like there's something wrong with you.

และคุณอาจรู้สึกว่า คุณมีอะไรบางอย่างผิดปกติ

There's nothing wrong with you.

มันไม่มีอะไรผิดปกติหรอกค่ะ

What you are is a multipotentialite.

คุณเป็นผู้มีศักยภาพหลากหลาย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

A multipotentialite is someone with many interests and creative pursuits.

ผู้มีศักยภาพหลากหลาย คือคนที่มีความสนใจและงานอดิเรกมากมาย

It's a mouthful to say.

มันเป็นคำที่ยาวพูดยาก

It might help if you break it up into three parts:

อาจช่วยได้บ้างถ้าคุณแบ่งมันออกมาเป็นสามส่วน

multi, potential, and ite.

มัลติ, โพเทนเชียล และ ไลท์

You can also use one of the other terms that connote the same idea,

คุณยังใช้คำอื่นๆ ที่มีความหมายนัยยะเดียวกัน

such as polymath, the Renaissance person.

เช่น พหูสูตร คนยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เป็นต้น

Actually, during the Renaissance period,

อันที่จริง ในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

it was considered the ideal to be well-versed in multiple disciplines.

พวกเขายอมรับความคิดเรื่อง การมีประสบการณ์เชี่ยวชาญในสาขาที่หลากหลาย

Barbara Sher refers to us as "scanners."

บาร์บารา เชียร์ เรียกพวกเราว่า "สแกนเนอร์"

Use whichever term you like, or invent your own.

ใช้คำนิยามใดก็ได้ที่คุณชอบ หรือจะประดิษฐ์ขึ้นมาใหม่ก็ได้

I have to say I find it sort of fitting that as a community,

ฉันต้องบอกว่า ฉันคิดว่ามันเหมาะสมดี ในระดับสังคม

we cannot agree on a single identity.

ที่ว่าเราไม่อาจเห็นพ้องต้องกัน ได้กับอัตลักษณ์เดียว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

It's easy to see your multipotentiality

มันไม่ยากเลย ที่จะเห็นความมีศักยภาพหลากหลายของคุณ

as a limitation or an affliction that you need to overcome.

เป็นข้อจำกัด หรือความเจ็บปวดใจ ที่คุณจะต้องฝ่าผ่านมันไปให้ได้

But what I've learned through speaking with people

แต่ที่ฉันได้เรียนรู้จากการพูดกับผู้คน

and writing about these ideas on my website,

และการเขียนเกี่ยวกับความคิดเหล่านี้บนเว็บไซต์

is that there are some tremendous strengths to being this way.

คือว่า มันมีพลังอย่างมหาศาล ที่จะเป็นแบบนี้

Here are three

นี่คือสุดยอดพลังทั้งสาม

multipotentialite super powers.

ของผู้มีศักยภาพหลากหลาย

One: idea synthesis.

หนึ่ง การสังเคราะห์ความคิด

That is, combining two or more fields

นั่นแหละค่ะ การรวมกันของศาสตร์ สองสาขาหรือมากกว่า

and creating something new at the intersection.

และสร้างเป็นเป็นอะไรใหม่ที่มาซ้อนทับกัน

Sha Hwang and Rachel Binx drew from their shared interests

ชา หวัง และเรเชล บิงซ์ ได้รับการดึงดูดจากความสนใจที่มีร่วมกัน

in cartography, data visualization, travel, mathematics and design,

ในการออกแบบแผนที่, การทำสื่อภาพจากข้อมูล, การเดินทาง, คณิตศาสตร์ และการออกแบบ

when they founded Meshu.

เมื่อพวกเขาก่อตั้ง มิชู

Meshu is a company that creates custom geographically-inspired jewelry.

มิชู คือบริษัทที่ผลิตเครื่องประดับตามสั่ง ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากภูมิศาสตร์

Sha and Rachel came up with this unique idea

ชา และเรเชล เกิดความคิดที่ไม่เหมือนใคร

not despite, but because of their eclectic mix of skills and experiences.

เพราะว่ามันเป็นการจับผสมระหว่างความสามารถ และประสบการณ์ที่ได้รับการคัดสรรมาอย่างดี

Innovation happens at the intersections.

นวัตกรรมเกิดขึ้นที่ส่วนซ้อนทับกันนี้

That's where the new ideas come from.

นั่นเป็นจุดที่ความคิดใหม่ๆ เกิดขึ้น

And multipotentialites, with all of their backgrounds,

และผู้ที่มีศักยภาพหลากหลาย ที่มีพื้นฐานหลากหลาย

are able to access a lot of these points of intersection.

สามารถที่จะเข้าถึงจุดซ้อนทับเหล่านี้ได้หลายจุด

The second multipotentialite superpower

สุดยอดพลังที่สองของผู้มีศักยภาพหลากหลาย

is rapid learning.

คือการเรียนรู้อย่างรวดเร็ว

When multipotentialites become interested in something,

เมื่อผู้มีศักยภาพหลากหลาย มีความสนใจต่อบางอย่าง

we go hard.

เราทุ่มสุดตัว

We observe everything we can get our hands on.

เราสังเกตทุกอย่าง เราลงมือทำ

We're also used to being beginners,

เรายังเคยชินที่จะเป็นพวกมือใหม่

because we've been beginners so many times in the past,

เพราะว่าเราเป็นมือใหม่มาแล้วตั้งหลายครั้งในอดีต

and this means that we're less afraid of trying new things

และนั่นหมายถึง เราไม่กลัวเท่าไร ที่จะลองสิ่งใหม่ๆ

and stepping out of our comfort zones.

และก้าวออกจากกรอบที่เราคุ้นชินสบายใจ

What's more, many skills are transferable across disciplines,

ยิ่งไปกว่านั้น ความสามารถมากมาย ถูกส่งต่อข้ามสาขาวิทยาการได้

and we bring everything we've learned to every new area we pursue,

และเราก็นำทุกอย่างที่เราได้เรียนรู้ ไปทุกๆ พื้นที่ใหม่ ที่เราพยายามเข้าไป

so we're rarely starting from scratch.

ฉะนั้น เราแทบจะไม่เคยเริ่มต้นจากศูนย์

Nora Dunn is a full-time traveler and freelance writer.

นอรา ดัน เป็นนักเดินทางเต็มเวลา และนักเขียนอิสระ

As a child concert pianist, she honed an incredible ability

เมื่อเป็นนักเปียโนรุ่นเยาว์ เธอมีความสามารถที่น่าทึ่ง

to develop muscle memory.

ในการพัฒนาความทรงจำของกล้ามเนื้อ

Now, she's the fastest typist she knows.

ตอนนี้ เธอเป็นนักพิมพ์ดีดที่เร็วที่สุดเท่าที่เธอรู้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Before becoming a writer, Nora was a financial planner.

ก่อนที่จะกลายเป็นนักเขียน นอราเป็นนักวางแผนการเงิน

She had to learn the finer mechanics of sales

เธอจำเป็นต้อนเรียนกลไกการขายที่ละเอียดขึ้น

when she was starting her practice,

เมื่อเธอเริ่มเข้ารับตำแหน่ง

and this skill now helps her write compelling pitches to editors.

และความสามารถนี้ ก็ช่วยเธอในการเขียน ร่างเสนอที่น่าสนใจต่อบรรณาธิการ

It is rarely a waste of time to pursue something you're drawn to,

มันแทบจะไม่เสียเวลาเลย ที่จะพยายามอะไรบางอย่างที่คุณสนใจ

even if you end up quitting.

แม้ว่าคุณจะจบลงที่การลาออก

You might apply that knowledge in a different field entirely,

คุณอาจประยุกต์ใช้ความรู้ ในศาสตร์สาขาต่างๆ ได้ทั่ว

in a way that you couldn't have anticipated.

ในแบบที่คุณไม่เคยคิดฝันมาก่อน

The third multipotentialite superpower

สุดยอดพลังอย่างที่สามของ ผู้มีศักยภาพหลากหลาย

is adaptability;

คือความสามารถในการปรับตัว

that is, the ability to morph into whatever you need to be

นี่คือความสามารถที่จะปรับตัว เข้ากับอะไรก็ตามที่คุณต้องการ

in a given situation.

ในสถานการณ์ที่คุณอยู่

Abe Cajudo is sometimes a video director, sometimes a web designer,

อาเบะ คาฮูโด บางครั้งเป็นผู้กำกับวิดีโอ บางครั้งเป็นนักออกแบบเว็บไซต์

sometimes a Kickstarter consultant, sometimes a teacher,

บางครั้งเป็นที่ปรึกษาสำหรับคิกสตาร์ทเตอร์ บางครั้งเป็นครู

and sometimes, apparently, James Bond.

และบางครั้ง แน่ล่ะ เป็นเจมส์ บอนด์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

He's valuable because he does good work.

ตัวเขามีคุณค่า เพราะเขาทำงานได้ดี

He's even more valuable because he can take on various roles,

เขายิ่งล้ำค่าเข้าไปอีก เพราะเขาสามารถสวมบทบาทได้หลากหลาย

depending on his clients' needs.

ตามความต้องการของลูกค้า

Fast Company magazine identified adaptability

นิตยสาร ฟาสต์ คอมปะนี บอกว่าความสามารถในการปรับตัว

as the single most important skill to develop in order to thrive

เป็นความสามารถที่สำคัญที่สุดในการพัฒนา เพื่อความเจริญก้าวหน้า

in the 21st century.

ในศตวรรษที่ 21

The economic world is changing so quickly and unpredictably

เศรษฐกิจโลกกำลังเปลี่ยนแปลงอย่ารวดเร็ว และไม่อาจคาดเดาได้

that it is the individuals and organizations that can pivot

บุคคลและองค์กรที่สามารถปรับตัวได้เหมาะสม

in order to meet the needs of the market that are really going to thrive.

เพื่อที่จะเข้ากับความต้องการของตลาด นั่นแหละ ที่กำลังจะพบกับความเจริญก้าวหน้า

Idea synthesis, rapid learning and adaptability:

การสังเคราะห์ความคิด, การเรียนรู้อย่างรวดเร็ว และความสามารถในการปรับตัว

three skills that multipotentialites are very adept at,

สามความสามารถที่ผู้มีศักยภาพหลากหลาย พัฒนาไปมาก

and three skills that they might lose if pressured to narrow their focus.

เป็นสามความสามารถที่พวกเขาอาจเสียไป ถ้าถูกกดดันให้สนใจอะไรแคบๆ

As a society, we have a vested interest in encouraging multipotentialites

ในฐานะคนในสังคม เรามีความสนใจที่กว้าง ในการกระตุ้นผู้มีศักยภาพหลากหลาย

to be themselves.

ให้เป็นตัวของตัวเอง

We have a lot of complex, multidimensional problems in the world right now,

เรามีปัญหาที่ซับซ้อน หลากหลายแง่มุม ในโลกของเราตอนนี้

and we need creative, out-of-the-box thinkers to tackle them.

และเราต้องการความคิดสร้างสรรค์ ผู้ที่คิดนอกกรอบ ที่จะจัดการกับมัน

Now, let's say that you are, in your heart, a specialist.

ที่นี้ สมมติว่าคุณรู้อยู่แก่ใจ ว่าคุณเป็นผู้มีความชำนาญพิเศษ

You came out of the womb knowing you wanted to be a pediatric neurosurgeon.

คุณเกิดมาจากท้องแม่ก็รู้เลย ว่าคุณต้องการจะเป็นหมอผ่าตัดระบบประสาทเด็ก

Don't worry -- there's nothing wrong with you, either.

ไม่ต้องห่วงค่ะ -- คุณก็ไม่ได้ผิดปกติเช่นกัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

In fact, some of the best teams are comprised of a specialist

อันที่จริง กลุ่มคนที่ประสบความสำเร็จ ประกอบรวมด้วยผู้ที่มีความชำนาญพิเศษ

and multipotentialite paired together.

และผู้มีศักยภาพหลากหลาย จับคู่อยู่ด้วยกัน

The specialist can dive in deep and implement ideas,

ผู้ที่มีความชำนาญพิเศษสามารถเจาะลึกลงไป และทำให้แนวคิดต่างๆ บรรลุผล

while the multipotentialite brings a breadth of knowledge to the project.

ในขณะที่ผู้มีศักยภาพหลากหลาย นำองค์ความรู้มายังโครงการ

It's a beautiful partnership.

มันเป็นการร่วมมือกันที่สวยงาม

But we should all be designing lives and careers

แต่เราควรที่จะออกแบบชีวิตและอาชีพ

that are aligned with how we're wired.

ให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมกับทางที่เราเดิน

And sadly, multipotentialites are largely being encouraged

น่าเศร้าที่ผู้มีศักยภาพหลากหลายจำนวนมาก กำลังถูกกระตุ้นอย่างใหญ่หลวง

simply to be more like their specialist peers.

ให้เป็นเหมือนกับเพื่อนๆ ผู้มีความชำนาญพิเศษของพวกเขา

So with that said,

จากสิ่งนี้จึงบอกได้ว่า

if there is one thing you take away from this talk,

ถ้าคุณอยากจะได้อะไรดีๆ สักอย่าง ไปจากการบรรยายนี้

I hope that it is this:

ฉันหวังว่ามันคงจะเป็น

embrace your inner wiring, whatever that may be.

การอ้าแขนรับสิ่งที่คุณเป็น ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร

If you're a specialist at heart,

ถ้าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษมาแต่อ้อนแต่ออก

then by all means, specialize.

ก็จงเป็น ผู้เชี่ยวชาญพิเศษไปเถอะ

That is where you'll do your best work.

นั่นเป็นแบบที่คุณจะทำได้ดีที่สุดแล้ว

But to the multipotentialites in the room,

แต่ผู้มีศักยภาพหลากหลายในห้องนี้

including those of you who may have just realized

ที่รวมถึงคนที่เพิ่งจะได้ตระหนัก

in the last 12 minutes that you are one --

เมื่อ 12 นาทีที่ผ่านมานี้ว่าคุณก็เป็นหนึ่งในนั้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

to you I say:

สำหรับคุณ ฉันจะบอกว่า

embrace your many passions.

อ้าแขนรับความคลั่งใคล้ที่หลากหลายของคุณ

Follow your curiosity down those rabbit holes.

ตามความอยากรู้อยากเห็นลึกดิ่งลงไป

Explore your intersections.

สำรวจจุดซ้อนทับของคุณ

Embracing our inner wiring leads to a happier, more authentic life.

การอ้าแขนรับสิ่งที่คุณเป็นจะนำไปสู่ความสุข ที่มากขึ้น ชีวิตที่จริงแท้แน่นอนกว่าเดิม

And perhaps more importantly --

และบางที ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ

multipotentialites, the world needs us.

ผู้มีศักยภาพหลากหลาย โลกต้องการพวกเรา

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)