Why Some of Us Don’t Have One True Calling | Emilie Wapnick | TED

Translator: mansoureh arsalani Reviewer: soheila Jafari

Raise your hand if you've ever been asked the question

اگر تا حالا این سوال ازشما پرسیده شده، که دستتون را بالا ببرید،

"What do you want to be when you grow up?"

«وقتی بزرگ شدی می‌خوای چه کاره بشی؟»

Now if you had to guess,

خوب اگر می‌بایستی حدس بزنین،

how old would you say you were when you were first asked this question?

اولین بارکه این سوال را ازتون پرسیدنن ،چند سالتون بود؟

You can just hold up fingers.

فقط انگشت‌ها یتان بالا بیارید.

Three. Five. Three. Five. Five. OK.

سه. پنج. سه. پنج. پنج. خیلی خوب.

Now, raise your hand if the question

خوب ، حالا دستتون را بالا ببرین اگر سوال

"What do you want to be when you grow up?"

«وقتی بزرگ شدی می‌خوای چه کاره بشی؟»

has ever caused you any anxiety.

تا حالا باعث اضطرابتون شده باشه.

(Laughter)

(خنده)

Any anxiety at all.

کلاً هیچ اضطرابی نداشتین.

I'm someone who's never been able to answer the question

من کسی هستم که هیچ‌وقت نتونستم به این سوال جواب بدم.

"What do you want to be when you grow up?"

«وقتی بزرگ شدی می‌خوای چه کاره بشی؟»

See, the problem wasn't that I didn't have any interests --

می‌دونین، مشکل این نبود که هیچ چیزی علاقه‌ای نداشتم --

it's that I had too many.

مشکل این بود که به چیزهای زیادی علاقه داشتم.

In high school, I liked English and math and art and I built websites

توی دبیرستان، من از انگلیسی خوشم می‌آمد و ریاضی و هنر و وبسایت طراحی می‌کردم

and I played guitar in a punk band called Frustrated Telephone Operator.

و توی یک گروه پانک به اسم «اپراتور نا امید تلفن » گیتار می‌زدم.

Maybe you've heard of us.

شاید اسم ما رو شنیده باشید.

(Laughter)

(خنده)

This continued after high school,

این موضوع بعد از دبیرستان هم ادامه داشت،

and at a certain point, I began to notice this pattern in myself

که در یک نقطه عطفی در زندگی، متوجه این الگو در خودم شدم

where I would become interested in an area

که در یک زمینه‌ای علاقه پیدا می‌کردم

and I would dive in, become all-consumed,

و در آن شیرجه می‌زدم و غرق آن می‌شدم،

and I'd get to be pretty good at whatever it was,

و درهر چیزی که بود خیلی مهارت پیدا می‌کردم،

and then I would hit this point where I'd start to get bored.

بعد به این نقطه می‌رسیدم که بی‌حوصلگی شروع می‌شد.

And usually I would try and persist anyway,

و معمولأ تلاش می‌کردم و به هرحال ادامه می‌دادم،

because I had already devoted so much time and energy

چون از پیش، وقت و انرژی

and sometimes money into this field.

و بعضی وقت‌ها پول زیادی در این زمینه صرف کرده بودم.

But eventually this sense of boredom,

ولی به هر حال این احساس بی حوصلگی،

this feeling of, like, yeah, I got this, this isn't challenging anymore --

این احساس، مثل اینکه، آره، فهمیدمش، دیگر برایم چالش ندارد --

it would get to be too much.

خیلی زیاد احساس می‌شد.

And I would have to let it go.

و مجبورم می‌کرد که رهایش کنم.

But then I would become interested in something else,

ولی بعد به یک چیز دیگر علاقه‌مند می‌شدم،

something totally unrelated, and I would dive into that,

چیزی کاملاً بی‌ربط و دوباره در آن غوطه‌ور می‌شدم،

and become all-consumed, and I'd be like, "Yes! I found my thing,"

و خودم را وقف آن می‌کردم، و پیش خودم می‌گفتم «هورا! بالاخره پیدایش کردم»

and then I would hit this point again where I'd start to get bored.

و دوباره به این نقطه می‌رسدیم که بی‌حوصلگی شروع می‌شد.

And eventually, I would let it go.

و در نهایت، من رهایش می‌کردم.

But then I would discover something new and totally different,

اما بعد یک موضوع جدید و کاملاً متفاوت پیدا می‌کردم،

and I would dive into that.

و در آن غوطه‌ور می‌شدم.

This pattern caused me a lot of anxiety,

این الگو باعث اضطراب و نگرانی زیادی شد.

for two reasons.

به دو دلیل،

The first was that I wasn't sure

اول اینکه مطمئن نبودم

how I was going to turn any of this into a career.

که چطور می‌توانم هر کدام از این‌ها را به یک حرفه تبدیل کنم.

I thought that I would eventually have to pick one thing,

فکر می‌کردم که در نهایت باید یک چیز را انتخاب کنم،

deny all of my other passions,

و همه اشتیاقم به چیزهای دیگر را انکار کنم،

and just resign myself to being bored.

و فقط دست بکشم و بی‌حوصلگی را تحمل کنم.

The other reason it caused me so much anxiety

دلیل دیگر که این همه اضطراب برای من همراه داشت

was a little bit more personal.

کمی بیشتر شخصی بود.

I worried that there was something wrong with this,

من نگران بودم که یک مشکلی وجود داشت

and something wrong with me for being unable to stick with anything.

و من مشکلی داشتم که نمی تونستم به یک چیز پایبند باشم.

I worried that I was afraid of commitment,

نگران بودم که شاید من از تعهد واهمه دارم.

or that I was scattered, or that I was self-sabotaging,

یا اینکه من پریشان بودم یا اینکه خود-مخرب بودم،

afraid of my own success.

از موفقیت خودم می ترسیدم.

If you can relate to my story and to these feelings,

اگر شما بتونید با داستان من و با این احساسات ارتباط داشته باشید،

I'd like you to ask yourself a question

از شما می خواهم از خودتان سوالی که آرزو می کنم

that I wish I had asked myself back then.

ایکاش من آنموقع از خودم پرسیده بودم را بپرسید

Ask yourself where you learned to assign the meaning of wrong or abnormal

از خودتان بپرسید که چه زمانی یادگرفتید که معنی اشتباه یا غیرمعمول را

to doing many things.

برای انجام کارهای زیادی بکار ببرید.

I'll tell you where you learned it:

من به شما می گم کی یاد گرفتید:

you learned it from the culture.

شما از فرهنگ خودتان یادگرفتید.

We are first asked the question "What do you want to be when you grow up?"

از همه ما این سوال پرسیده شده: "وقتی بزرگ شدی، می خواهی چه کاره بشی؟"

when we're about five years old.

وقتی که پنج سالمان بود.

And the truth is that no one really cares what you say when you're that age.

و واقعیت این است که هیچ کسی به آنچه که در آن سن می گیم اهمیت نمیده

(Laughter)

(خنده حضار)

It's considered an innocuous question,

این سوال ، یک سوال بی ضرر قلمداد می شود،

posed to little kids to elicit cute replies,

ژست بچه های کوچک را می گیرد تا جواب های جالبی بدهد،

like, "I want to be an astronaut," or "I want to be a ballerina,"

مثلأ" من می خوام فضانورد بشم" یا" من می خوام یک رقصنده باله بشم"،

or "I want to be a pirate."

یا" من می خوام یک کاپیتان کشتی بشم".

Insert Halloween costume here.

لباس هالوین را می آورد.

(Laughter)

(خنده حضار)

But this question gets asked of us again and again as we get older

اما با بزرگ شدن ما ، این سوال بارها و بارها از ما پرسیده می شه

in various forms -- for instance, high school students might get asked

به شکلهای مختلف... برای مثال از بچه های دبیرستان ممکنه پرسیده بشه.

what major they're going to pick in college.

چه رشته ای را می خوان در کالج بگذرونند.

And at some point,

و تا حدودی،

"What do you want to be when you grow up?"

"وقتی بزرگ شدی، میخواهی چه کاره بشی؟"

goes from being the cute exercise it once was

از یک پرسشی که زمانی جالب به نظر میرسید

to the thing that keeps us up at night.

تا سوالی که ما را بی خواب می کنه.

Why?

چرا؟

See, while this question inspires kids to dream about what they could be,

می بینید، درحالیکه این سوال به بچه ها الهام میده تا درباره اینکه چه کاره بشن خیال پردازی کنند،

it does not inspire them to dream about all that they could be.

به آنها الهام نمیده که درباره همه چیزهایی که میخواهن بشن خیالپردازی کنند

In fact, it does just the opposite,

درواقع، برعکس عمل می کنه،

because when someone asks you what you want to be,

چون وقتی کسی از شما می پرسه که چه کاره می خواهید بشید

you can't reply with 20 different things,

شما می تونید ۲۰ جواب مختلف داشته باشید،

though well-meaning adults will likely chuckle and be like,

درنتیجه والدین بالغ تو دلشون می خندند و می گن

"Oh, how cute, but you can't be a violin maker and a psychologist.

اوه، چه جالب، اما تو نمی تونی یک ویالون ساز و یک روانشناس باشی

You have to choose."

باید انتخاب کنی

This is Dr. Bob Childs --

بچه های دکتر باب ...

(Laughter)

(خنده حضار)

and he's a luthier and psychotherapist.

این (پسر) سازنده ساز و روان درمان است

And this is Amy Ng, a magazine editor turned illustrator, entrepreneur,

و این (دختر) ایمی، یک ویراستار مجله است که به یک شبیه ساز و کارآفرین تبدیل شده

teacher and creative director.

معلم و مدیر خلاقیت.

But most kids don't hear about people like this.

اما بعضی از بچه ها درباره افرادی نظیر اینها چیزی نمی شنوند.

All they hear

تنها چیزی که می شنوند

is that they're going to have to choose.

اینه کهآنها باید انتخاب کنند.

But it's more than that.

اما این نیست.

The notion of the narrowly focused life

مفهوم زندگی بسیار متمرکز

is highly romanticized in our culture.

در فرهنگ ما بسیار جا افتاده

It's this idea of destiny or the one true calling,

آیا این، مفهوم تقدیر است یا واقعیت

the idea that we each have one great thing

این ایده که هریک از ما یک چیز با ارزش داریم

we are meant to do during our time on this earth,

قراره که در طول زندگی خود روی این زمین انجام بدیم

and you need to figure out what that thing is

و شما باید بفهمید اون چیه

and devote your life to it.

و زندگی خودتون را وقف آن کنید

But what if you're someone who isn't wired this way?

اما اگر شما کسی هستید که اینگونه نبشید، چی؟

What if there are a lot of different subjects that you're curious about,

اگر موضوعهای مختلفی وجود داشته باشه که شما درباره آنها کنجکاو باشید، چی؟

and many different things you want to do?

و کاهای مختلفی که بخواهید انجام بدید؟

Well, there is no room for someone like you in this framework.

خوب، برای کسی مثال شما در این چارچوب جایی نیست

And so you might feel alone.

و درنتیجه ممکنه احساس تنهایی کنید.

You might feel like you don't have a purpose.

شما ممکنه احساس کنید که هدفی ندارید

And you might feel like there's something wrong with you.

و ممکنه احساس کنید که شما مشکلی دارید

There's nothing wrong with you.

شما هیچ مشکلی ندارید

What you are is a multipotentialite.

چیزی که شما هستید اینه که چندپتانسیلی هستید

(Laughter)

( خنده حضار)

(Applause)

( تشویق حضار)

A multipotentialite is someone with many interests and creative pursuits.

کسی با علایق بسیار و مشوق های خلاق چند پتانسیلی هست

It's a mouthful to say.

یک واژه طولانی میشه

It might help if you break it up into three parts:

اگر به سه بخش تقسیمش کنیم کمکک می کنه

multi, potential, and ite.

چند، پتانسیل،

You can also use one of the other terms that connote the same idea,

می تونید واژه های دیگری که همین مفهوم را برسونه استفاده کیند

such as polymath, the Renaissance person.

مثل بحرالعلوم، یک فرد رنسانسی

Actually, during the Renaissance period,

درواقع، در طول دوره رنسانس

it was considered the ideal to be well-versed in multiple disciplines.

ایده آل، این بود که در چندین زمینه تبحر داشته باشد.

Barbara Sher refers to us as "scanners."

باربارا شل به ما لقب " اسکنر" می دهد.

Use whichever term you like, or invent your own.

هر واژه ای که دوست دارید،استفاده کنید یا خود یک واژه برای آن بسازید.

I have to say I find it sort of fitting that as a community,

باید بگم که ما به عنوان یک اجتماع

we cannot agree on a single identity.

نمیتواینم بر روی یک هویت واحد توافق کنیم.

(Laughter)

(خنده حضار)

It's easy to see your multipotentiality

دیدن قدرت چند پتانسیلی شما راحت است

as a limitation or an affliction that you need to overcome.

به عنوان یک محدودیت یا یک مصیبت که باید بر آن غلبه کنید.

But what I've learned through speaking with people

اما آنچه که من از صحبت با دیگران یادگرفته ام،

and writing about these ideas on my website,

و نوشتن درباره این ایده ها در وب سایتم

is that there are some tremendous strengths to being this way.

این است که در این حالت نقاط قوت فوق العاده ای وجود دارد.

Here are three

سه تا از

multipotentialite super powers.

قدرت های فوق العاده چند پتانسیلی عبارتند از

One: idea synthesis.

یک: ترکیب ایده ها

That is, combining two or more fields

یعنی، ترکیب دو یا چند زمینه

and creating something new at the intersection.

و ایجاد چیزی جدید از اشتراک آنها.

Sha Hwang and Rachel Binx drew from their shared interests

شا هونگ و راشل بینکس از بین علایق مشترکشان

in cartography, data visualization, travel, mathematics and design,

در نقشه کشی، تصویرسازی داده، سفر، ریاضی و طراحی

when they founded Meshu.

زمانیکه شرکت مشو را تاسیس کردند استفاده کردند.

Meshu is a company that creates custom geographically-inspired jewelry.

مشو شرکتی است که جواهرات سفارشی را بر مبنای الهام از جغرافیا درست می کند.

Sha and Rachel came up with this unique idea

شا و راشل به این ایده منحصربفرد دست یافتند

not despite, but because of their eclectic mix of skills and experiences.

به خاطر ترکیب مغناطیسی مهرات ها و تجارب

Innovation happens at the intersections.

نوآوری در اشتراکات رخ می دهد.

That's where the new ideas come from.

جایی که ایده های جدید از آن نشأت می گیرد.

And multipotentialites, with all of their backgrounds,

و چند پتانسیل ها با تمام سوابقشان

are able to access a lot of these points of intersection.

قادرند به تعداد زیادی از این اشتراکات دست یابند.

The second multipotentialite superpower

دومین قدرت فوق العاده چند پتانسیلی

is rapid learning.

یادگیری سریع است.

When multipotentialites become interested in something,

زمانیکه چند پتانسل ها به چیزی علاقه مند شوند،

we go hard.

به سختی تلاش می کنند.

We observe everything we can get our hands on.

ما هر چیزی را که بتوانیم روی آن دست بگذاریم را می بینیم.

We're also used to being beginners,

ما همچنین به مبتدی بودن عادت داریم،

because we've been beginners so many times in the past,

زیرا در گذشته بارهای زیادی مبتدی بوده ایم،

and this means that we're less afraid of trying new things

و این بدان معنی است که ما از تجربه چیزهای جدید ترس کمتری داریم

and stepping out of our comfort zones.

و از منطقه مطمئن خود پا را بیرون میگذاریم.

What's more, many skills are transferable across disciplines,

مهمتر اینکه، مهرت های زیادی قابل انتقال در زمینه های مختلف می باشد،

and we bring everything we've learned to every new area we pursue,

و ما هر آنچه را که یاد گرفته ایم به هر زمینه جدیدی که دنبال میکنیم،وارد می کنیم،

so we're rarely starting from scratch.

بنابراین مابه ندرت بایک طرح شروع می کنیم.

Nora Dunn is a full-time traveler and freelance writer.

نورا دان یک مسافر و نویسنده غیروابسته می باشد.

As a child concert pianist, she honed an incredible ability

او به عنوان یک پیانیست کم سن کنسرت یک توانایی فوق العاده ای را تقویت کرد

to develop muscle memory.

تا ماهیچه ذهن را تقویت کند.

Now, she's the fastest typist she knows.

حالا او سریع ترین تایپیستی است که میشناسد.

(Laughter)

(خنده حضار)

Before becoming a writer, Nora was a financial planner.

قبل از اینکه یک نویسنده شود نورا یک برنامه ریز مالی بود.

She had to learn the finer mechanics of sales

او باید دقیق ترین روش های فروش را یاد میگرفت.

when she was starting her practice,

وقتیکه کارش را شروع کرد،

and this skill now helps her write compelling pitches to editors.

و این مهارت حالا به او کمک می کند نقدهای دقیقی به ویراستاران بنویسد.

It is rarely a waste of time to pursue something you're drawn to,

آیا دنبال کردن چیزی که از ابتدا به آن کشش دارید، هدر دادن وقت است

even if you end up quitting.

حتی اگر در نهایت دست از آن بکشید.

You might apply that knowledge in a different field entirely,

ممکن است آن دانش را در یک زمینه کاملأ متفاوت بکار ببرید،

in a way that you couldn't have anticipated.

به شیوه ای که پیش بینی هم نمی کردید.

The third multipotentialite superpower

سومین قدرت چند پتانسیلی

is adaptability;

انطباق پذیری است.

that is, the ability to morph into whatever you need to be

یعنی، توانایی جذب شدن در آنچه که باید بشوید

in a given situation.

در یک موقعیت خاص.

Abe Cajudo is sometimes a video director, sometimes a web designer,

ابه کجودو گاهی اوقات یک کارگردان فیلم است گاهش یک طراح وب،

sometimes a Kickstarter consultant, sometimes a teacher,

گاهی یک مشاور کیک استارتر گاهی یک معلم

and sometimes, apparently, James Bond.

و گاهی، ظاهرأ، جیمز باند.

(Laughter)

(خنده حضار)

He's valuable because he does good work.

او ارزشمند است زیرا کار خوبی انجام می دهد.

He's even more valuable because he can take on various roles,

و حتی به این دلیل که نقش های متعددی دارد ارزش بیشتری پیدا می کند،

depending on his clients' needs.

با توجه به خواسته ارباب رجوعش.

Fast Company magazine identified adaptability

مجله فست کمپانی، انطباق پذیری را اینگونه تعریف می کند

as the single most important skill to develop in order to thrive

تنها و مهمترین مهارتی که باید به منظوررشد، پرورش داد

in the 21st century.

در قرن بیست و یکم.

The economic world is changing so quickly and unpredictably

دنیای اقتصاد به سرعت و غیر قابل پیش بینی در حال تغییر است

that it is the individuals and organizations that can pivot

که افراد و سازمانها آن را محور کنند

in order to meet the needs of the market that are really going to thrive.

به منظور رفع نیازهای بازاری که واقعأ می خواهند، رشد کنند

Idea synthesis, rapid learning and adaptability:

ترکیب ایده ها، یادگیری سریع و انطباق پذیری:

three skills that multipotentialites are very adept at,

سه مهارتی که چند پتانسیلی ها در آن خوب هستند

and three skills that they might lose if pressured to narrow their focus.

و سه مهارتی که ممکن است از دست دهند اگر به محدود کردن تمرکزشان مجبور شوند.

As a society, we have a vested interest in encouraging multipotentialites

ما به عنوان یک جامعه، علاقه زیادی به ترغیب چند پتانسیلی ها داریم

to be themselves.

که خودشان باشند

We have a lot of complex, multidimensional problems in the world right now,

ما در حال حاضر، مشکلات پیچیده و چند بعدی در جهان داریم،

and we need creative, out-of-the-box thinkers to tackle them.

و ما به متفکران خلاق و خارج از محدوده که با آنها مقابله کنند، نیاز داریم.

Now, let's say that you are, in your heart, a specialist.

حالا فرض کنیم شما قلبأ یک متخصص هستید.

You came out of the womb knowing you wanted to be a pediatric neurosurgeon.

مادرزاد می دانستید که می خواستید یک جراح مغز و اعصاب کودکان باشید.

Don't worry -- there's nothing wrong with you, either.

نگران نشید، مشکلی از شما نیست.

(Laughter)

(خنده حضار)

In fact, some of the best teams are comprised of a specialist

درواقع، برخی از بهترنی تیم ها از یک متخصص

and multipotentialite paired together.

و یک چند پتانسیلی باهم تشکیل شده استو

The specialist can dive in deep and implement ideas,

متخصص می تواند وارد جزئیات شود و ایده ها را اجرا کند

while the multipotentialite brings a breadth of knowledge to the project.

درحالیکه چند پتانسیلی دانش وسیعی به پروژه می آورد.

It's a beautiful partnership.

این، یک شراکت زیبا است.

But we should all be designing lives and careers

اما همه ما باید زندگی و مسیرشغلی خود را طراحی کنیم.

that are aligned with how we're wired.

که با آنچه که گره خورده ایم هماهنگ است.

And sadly, multipotentialites are largely being encouraged

و متاسفانه، چند پتانسیلی ها به شدت تشویق می شوند

simply to be more like their specialist peers.

که فقط بیشتر شبیه همتاهای متخصص خود باشند.

So with that said,

درنتییجه با این گفته

if there is one thing you take away from this talk,

اگر تنها چیزی که میتوانید از این گفته برداشت کنید،

I hope that it is this:

امیدوارم این باشد که:

embrace your inner wiring, whatever that may be.

تفکرات درونی خود را، هر چه که هست،

If you're a specialist at heart,

به آغوش بکشید.

then by all means, specialize.

اگر قلبأ یک متخصص هستید

That is where you'll do your best work.

پس با هر وسیله ای متخصص شوید.

But to the multipotentialites in the room,

اما برای چند پتانسیلی های حاضر در اینجا

including those of you who may have just realized

از قبیل شما که ممکن است تازه دریافته باشند

in the last 12 minutes that you are one --

که در طی ۱۲ دقیقه اخیر یکی از آنها هستند

(Laughter)

(خنده حضار)

to you I say:

به شما میگم:

embrace your many passions.

همه علایق خود را درآغوش بکشید.

Follow your curiosity down those rabbit holes.

کنجکاوی خود را دنبال کنید

Explore your intersections.

اشتراکات خود را بهره برداری کنید.

Embracing our inner wiring leads to a happier, more authentic life.

پذیرفتن تفکرات داخلی به یک زندگی شادتر و معتبر تر منجر می شود.

And perhaps more importantly --

و احتمالأ از همه مهمتر اینکه

multipotentialites, the world needs us.

چند پتانسیلی ها!! دنیا به ما نیاز دارد.

Thank you.

با تشکر

(Applause)

(تشویق حضار)