The voices in my head | Eleanor Longden

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Els De Keyser

The day I left home for the first time

De dag dat ik thuis vertrok

to go to university was a bright day

op weg naar de universiteit, was een stralende dag

brimming with hope and optimism.

vol hoop en optimisme.

I'd done well at school. Expectations for me were high,

Ik had goed gepresteerd op school. Er werd veel van mij verwacht

and I gleefully entered the student life

en ik had zin in het studentenleven

of lectures, parties and traffic cone theft.

van lezingen, feestjes en verkeerspionnendiefstal.

Now appearances, of course, can be deceptive,

Uiterlijke schijn bedriegt soms.

and to an extent, this feisty, energetic persona

Tot op zekere hoogte was deze kordate, energieke persona

of lecture-going and traffic cone stealing was a veneer,

van lezingen bijwonen en verkeerspionnen stelen

albeit a very well-crafted and convincing one.

een flinterdun bovenlaagje, hoe overtuigend ook.

Underneath, I was actually deeply unhappy, insecure

Daaronder was ik in feite diep ongelukkig, onzeker

and fundamentally frightened --

en fundamenteel angstig --

frightened of other people, of the future, of failure

bang voor andere mensen, voor de toekomst, voor mislukking

and of the emptiness that I felt was within me.

en voor de leegte die ik binnenin mij voelde.

But I was skilled at hiding it, and from the outside

Maar ik verborg het handig

en van buiten leek ik alles te hebben

appeared to be someone with everything to hope for

and aspire to.

wat het hopen en streven waard was.

This fantasy of invulnerability was so complete

Deze fantasie van onkwetsbaarheid was zo compleet

that I even deceived myself,

dat ik zelfs mijzelf voor de gek hield.

and as the first semester ended and the second began,

Toen het eerste semester eindigde en het tweede begon,

there was no way that anyone could have predicted

kon niemand bevroeden wat er op het punt stond te gebeuren.

what was just about to happen.

I was leaving a seminar when it started,

Ik verliet een les toen het begon,

humming to myself, fumbling with my bag

in mezelf neuriënd en aan mijn tas friemelend

just as I'd done a hundred times before,

zoals ik al honderd maal eerder had gedaan,

when suddenly I heard a voice calmly observe,

toen ik plots een kalme stem hoorde observeren:

"She is leaving the room."

"Ze verlaat de ruimte."

I looked around, and there was no one there,

Ik keek om me heen en zag niemand,

but the clarity and decisiveness of the comment

maar de helderheid en stelligheid van het commentaar

was unmistakable.

was onmiskenbaar.

Shaken, I left my books on the stairs and hurried home,

Geschokt liet ik mijn boeken achter en spoedde me naar huis.

and there it was again.

En daar was het weer:

"She is opening the door."

"Ze opent de deur."

This was the beginning. The voice had arrived.

Dat was het begin. De stem was gearriveerd.

And the voice persisted,

En de stem hield aan,

days and then weeks of it, on and on,

dagen- en wekenlang, zonder ophouden.

narrating everything I did in the third person.

Ze benoemde alles wat ik deed in de derde persoon.

"She is going to the library."

"Ze gaat naar de bibliotheek."

"She is going to a lecture."

"Ze gaat naar de les."

It was neutral, impassive and even, after a while,

Ze was neutraal, onverstoorbaar en zelfs, na een tijdje

strangely companionate and reassuring,

vreemd genoeg geruststellend gezelschap,

although I did notice that its calm exterior sometimes slipped

hoewel ik merkte dat haar kalme voorkomen soms wegslipte

and that it occasionally mirrored my own unexpressed emotion.

en ze soms mijn eigen onuitgedrukte emotie weerspiegelde.

So, for example, if I was angry and had to hide it,

Als ik bijvoorbeeld boos was en dit moest verbergen,

which I often did, being very adept at concealing how I really felt,

wat ik vaak deed als volleerd verhuller van mijn ware gevoelens,

then the voice would sound frustrated.

dan klonk de stem gefrustreerd.

Otherwise, it was neither sinister nor disturbing,

Verder was ze noch sinister noch verontrustend,

although even at that point it was clear

hoewel zelfs toen al duidelijk was

that it had something to communicate to me

dat ze me iets te vertellen had

about my emotions, particularly emotions

over mijn emoties, vooral emoties

which were remote and inaccessible.

die afstandelijk en ontoegankelijk waren.

Now it was then that I made a fatal mistake,

Toen maakte ik echter een fatale fout.

in that I told a friend about the voice, and she was horrified.

Ik vertelde een vriendin over de stem en zij was buitengewoon geschokt.

A subtle conditioning process had begun,

Een subtiel conditioneringsproces was begonnen:

the implication that normal people don't hear voices

de implicatie dat normale mensen geen stemmen horen

and the fact that I did meant that something was very seriously wrong.

en ik wel, betekende dat er iets heel erg fout zat.

Such fear and mistrust was infectious.

Die angst en het wantrouwen werkten aanstekelijk.

Suddenly the voice didn't seem quite so benign anymore,

Opeens leek de stem niet meer zo goedaardig

and when she insisted that I seek medical attention,

en toen zij erop aandrong dat ik medische hulp zocht,

I duly complied, and which proved to be

volgde ik die raad op. Dat bleek fout nummer twee.

mistake number two.

I spent some time telling the college G.P.

Ik vertelde de universiteitsarts

about what I perceived to be the real problem:

over wat ik als het echte probleem zag:

bezorgdheid, lage eigenwaarde, angsten over de toekomst,

anxiety, low self-worth, fears about the future,

and was met with bored indifference

en ik stuitte op een muur van onverschilligheid

until I mentioned the voice,

totdat ik de stem vermeldde.

upon which he dropped his pen, swung round

Hij liet zijn pen vallen, draaide zich om

and began to question me with a show of real interest.

en begon me met grote interesse te ondervragen.

And to be fair, I was desperate for interest and help,

En om eerlijk te zijn, zat ik zeer verlegen om interesse en hulp

and I began to tell him about my strange commentator.

en ik begon hem te vertellen over mijn vreemde commentator.

And I always wish, at this point, the voice had said,

Achteraf zou ik willen dat de stem toen had gezegd:

"Ze graaft haar eigen graf."

"She is digging her own grave."

I was referred to a psychiatrist, who likewise

Ik werd doorverwezen naar een psychiater,

took a grim view of the voice's presence,

die eveneens de aanwezigheid van de stem zwaar opnam

subsequently interpreting everything I said

en daarna alles wat ik zei,

interpreteerde door een bril van latente waanzin.

through a lens of latent insanity.

For example, I was part of a student TV station

Ik was bijvoorbeeld lid van een tv-station van studenten

that broadcast news bulletins around the campus,

dat nieuwsbulletins uitzond over de campus.

and during an appointment which was running very late,

Tijdens een afspraak die laat uitliep,

I said, "I'm sorry, doctor, I've got to go.

zei ik: "Sorry dokter, maar ik moet gaan.

I'm reading the news at six."

Ik moet om zes uur het nieuws lezen."

Now it's down on my medical records that Eleanor

Nu staat in mijn medische dossiers

dan Eleanor zich inbeeldt dat ze een nieuwslezer is op tv.

has delusions that she's a television news broadcaster.

It was at this point that events began

Tegen die tijd begonnen de gebeurtenissen me te overweldigen.

to rapidly overtake me.

A hospital admission followed, the first of many,

Een ziekenhuisopname volgde, de eerste van vele.

a diagnosis of schizophrenia came next,

Toen volgde een diagnose schizofrenie

and then, worst of all, a toxic, tormenting sense

en -- het ergste van alles -- een giftig, kwellend gevoel van

of hopelessness, humiliation and despair

hopeloosheid, vernedering en wanhoop

about myself and my prospects.

over mezelf en mijn vooruitzichten.

But having been encouraged to see the voice

Maar nu ik aangespoord was om de stem niet te zien

not as an experience but as a symptom,

als ervaring maar als symptoom,

my fear and resistance towards it intensified.

werden mijn angst en weerstand ertegen intenser.

Now essentially, this represented taking

Dit kwam erop neer dat ik me agressief ging opstellen

an aggressive stance towards my own mind,

ten opzichte van mijn eigen geest,

a kind of psychic civil war,

een soort psychische burgeroorlog.

and in turn this caused the number of voices to increase

Hierdoor nam vervolgens het aantal stemmen toe

and grow progressively hostile and menacing.

en ze werden steeds vijandiger en bedreigender.

Helplessly and hopelessly, I began to retreat

Hulpeloos en hopeloos, trok ik me terug

into this nightmarish inner world

in een innerlijke nachtmerriewereld

in which the voices were destined to become

waarin de stemmen zowel mijn aanklagers

both my persecutors and my only perceived companions.

als mijn enig waargenomen gezelschap zouden worden.

They told me, for example, that if I proved myself worthy

Ze vertelden me bijvoorbeeld,

dat als ik bewees hun hulp waard te zijn,

of their help, then they could change my life

zij mijn oude leven weer konden terugbrengen.

back to how it had been,

and a series of increasingly bizarre tasks was set,

Een serie steeds meer bizarre taken volgde,

een soort werken van Heracles.

a kind of labor of Hercules.

It started off quite small, for example,

Het begon vrij klein,

pull out three strands of hair,

bijvoorbeeld: trek drie haren uit.

but gradually it grew more extreme,

Geleidelijk aan werden ze echter extremer

culminating in commands to harm myself,

en mondden uit in opdrachten mezelf te verwonden

and a particularly dramatic instruction:

en een bijzonder dramatische instructie:

"You see that tutor over there?

"Zie je die mentor daar?

You see that glass of water?

Zie je dat glas water?

Well, you have to go over and pour it over him in front of the other students."

Ga erheen en gooi het water over hem heen terwijl iedereen kijkt."

Which I actually did, and which needless to say

Wat ik daadwerkelijk deed en wat me uiteraard

did not endear me to the faculty.

niet populair maakte in de faculteit.

In effect, a vicious cycle of fear, avoidance,

Feitelijk was een vicieuze cirkel van angst, ontwijking,

mistrust and misunderstanding had been established,

wantrouwen en misverstanden ontstaan.

and this was a battle in which I felt powerless

Dit was een strijd waarin ik mezelf krachteloos voelde

and incapable of establishing any kind of peace or reconciliation.

en niet in staat om enige vrede of verzoening te bewerkstelligen.

Two years later, and the deterioration was dramatic.

Twee jaar later had de achteruitgang dramatische vormen aangenomen.

By now, I had the whole frenzied repertoire:

Tegen die tijd had ik het hele rijtje:

terrifying voices, grotesque visions,

angstaanjagende stemmen, groteske visioenen,

bizarre, intractable delusions.

bizarre, hardnekkige wanen.

My mental health status had been a catalyst

Mijn geestelijke gezondheidsstatus was een aanjager geweest

for discrimination, verbal abuse,

voor discriminatie, verbaal geweld

and physical and sexual assault,

en fysieke en seksuele aanvallen.

and I'd been told by my psychiatrist,

Mijn psychiater had me verteld:

"Eleanor, you'd be better off with cancer,

Eleanor, je kon beter kanker hebben,

because cancer is easier to cure than schizophrenia."

want kanker is makkelijker te genezen dan schizofrenie."

I'd been diagnosed, drugged and discarded,

Ik was gediagnosticeerd, gedrogeerd en afgedankt

and was by now so tormented by the voices

en was nu zo getormenteerd door de stemmen

that I attempted to drill a hole in my head

dat ik een gat probeerde te boren in mijn hoofd

in order to get them out.

om ze eruit te krijgen.

Now looking back on the wreckage and despair of those years,

Terugkijkend op de ravage en wanhoop van die jaren

it seems to me now as if someone died in that place,

lijkt het alsof iemand daar stierf,

and yet, someone else was saved.

maar iemand anders werd gered.

A broken and haunted person began that journey,

Een gebroken, uitgeputte persoon begon aan die reis,

but the person who emerged was a survivor

maar de persoon die te voorschijn kwam,

and would ultimately grow into the person

was een overlever die uiteindelijk werd

I was destined to be.

wat ik voorbestemd was te zijn.

Many people have harmed me in my life,

Vele mensen hebben me in mijn leven geschaad

and I remember them all,

en ik herinner me ze allemaal,

but the memories grow pale and faint

maar die herinneringen verbleken

in comparison with the people who've helped me.

in vergelijk met de mensen die me hielpen.

The fellow survivors, the fellow voice-hearers,

De mede-overlevers, de mede-stemmenhoorders,

the comrades and collaborators;

de kameraden en collaborateurs.

the mother who never gave up on me,

De moeder die me nooit afschreef,

who knew that one day I would come back to her

die wist dat ik eensdaags zou terugkeren

and was willing to wait for me for as long as it took;

en bereid was zo lang op me te wachten.

the doctor who only worked with me for a brief time

De dokter die slechts korte tijd met me werkte

but who reinforced his belief that recovery

maar die zijn overtuiging overdroeg

was not only possible but inevitable,

dat herstel niet alleen mogelijk was,

maar onvermijdelijk,

and during a devastating period of relapse

en die tijdens een verwoestende terugval

told my terrified family, "Don't give up hope.

mijn doodsbange familie vertelde: "Geef de hoop niet op.

I believe that Eleanor can get through this.

Ik geloof dat Eleanor hier doorheen kan komen.

Sometimes, you know, it snows as late as May,

Soms sneeuwt het nog in mei,

but summer always comes eventually."

maar de zomer komt uiteindelijk altijd."

Fourteen minutes is not enough time

Veertien minuten is niet genoeg tijd

to fully credit those good and generous people

om volledig recht te doen

aan de goede en genereuze mensen die met en voor me vochten,

who fought with me and for me

and who waited to welcome me back

en die me terug verwelkomden

from that agonized, lonely place.

van die vreselijke eenzame plek.

Maar samen smeedden ze een mengsel van moed,

But together, they forged a blend of courage,

creativity, integrity, and an unshakeable belief

creativiteit, integriteit en een rotsvast geloof

that my shattered self could become healed and whole.

dat mijn versplinterde zelf weer kon helen.

I used to say that these people saved me,

Ik placht te zeggen dat deze mensen me redden

but what I now know is they did something

maar nu weet ik dat ze iets veel belangrijkers deden:

even more important in that they empowered me

ze stelden me in staat om mezelf te redden.

to save myself,

and crucially, they helped me to understand something

Cruciaal was ook dat ze me iets hielpen begrijpen

which I'd always suspected:

dat ik altijd vermoed had:

that my voices were a meaningful response

dat mijn stemmen een zinvolle respons waren

to traumatic life events, particularly childhood events,

op traumatische gebeurtenissen, vooral uit mijn kindertijd,

and as such were not my enemies

en ze dus niet mijn vijand waren,

but a source of insight into solvable emotional problems.

maar een bron van inzicht in oplosbare emotionele problemen.

Now, at first, this was very difficult to believe,

In het begin was dit heel moeilijk te geloven,

not least because the voices appeared so hostile

niet in het minst omdat de stemmen zo vijandig en dreigend leken.

and menacing, so in this respect, a vital first step

Een essentiële eerste stap was daarom

was learning to separate out a metaphorical meaning

te leren een metaforische betekenis te zien

from what I'd previously interpreted to be a literal truth.

in wat ik voorheen interpreteerde als de letterlijke waarheid.

So for example, voices which threatened to attack my home

Stemmen die bijvoorbeeld dreigden mijn huis aan te vallen,

I learned to interpret as my own sense of fear

leerde ik interpreteren als mijn eigen angst

and insecurity in the world, rather than an actual, objective danger.

en onzekerheid in de wereld, in plaats van een concreet gevaar.

Now at first, I would have believed them.

Voorheen zou ik ze geloofd hebben.

I remember, for example, sitting up one night

Op een nacht hield ik bijvoorbeeld de wacht

on guard outside my parents' room to protect them

voor de slaapkamer van mijn ouders, om hen te beschermen

from what I thought was a genuine threat from the voices.

tegen wat ik zag als een echte dreiging van de stemmen.

Because I'd had such a bad problem with self-injury

Vanwege mijn problemen met zelfmutilatie

that most of the cutlery in the house had been hidden,

was het meeste bestek in huis opgeborgen,

so I ended up arming myself with a plastic fork,

dus bewapende ik mezelf met een plastic vork,

kind of like picnic ware, and sort of sat outside the room

en zat voor de kamer, klaar om in actie te komen

clutching it and waiting to spring into action should anything happen.

in het geval er iets gebeurde.

It was like, "Don't mess with me.

"Pas maar op,

I've got a plastic fork, don't you know?"

ik heb een plastic vork !"

Strategic.

Strategisch.

But a later response, and much more useful,

Mijn latere, veel behulpzamere respons

would be to try and deconstruct the message behind the words,

was een poging de boodschap achter de woorden te ontleden.

so when the voices warned me not to leave the house,

Wanneer de stemmen me waarschuwden het huis niet te verlaten,

then I would thank them for drawing my attention

bedankte ik hen dat ze me toonden

to how unsafe I felt --

hoe onveilig ik me voelde.

because if I was aware of it, then I could do something positive about it --

Als ik het wist, kon ik iets positiefs doen.

but go on to reassure both them and myself

Vervolgens verzekerde ik hen en mijzelf

that we were safe and didn't need to feel frightened anymore.

dat we veilig waren en ons niet meer bang hoefden te voelen.

I would set boundaries for the voices,

Ik bepaalde grenzen voor de stemmen

and try to interact with them in a way that was assertive

en probeerde assertief en toch respectvol met ze om te gaan.

yet respectful, establishing a slow process

Zo ontstond er een langzaam proces van communicatie en collaboratie

of communication and collaboration

in which we could learn to work together and support one another.

waarin we konden leren samenwerken en elkaar ondersteunen.

Throughout all of this, what I would ultimately realize

Uiteindelijk realiseerde ik me

was that each voice was closely related

dat elke stem nauw verbonden was

to aspects of myself, and that each of them

met aspecten van mezelf en dat elk van hen

carried overwhelming emotions that I'd never had

overweldigende emoties meedroeg

die ik nooit had kunnen verwerken of oplossen.

an opportunity to process or resolve,

memories of sexual trauma and abuse,

Herinneringen van seksueel trauma en geweld,

of anger, shame, guilt, low self-worth.

van woede, schaamte, schuld, lage eigenwaarde.

The voices took the place of this pain

De stemmen namen de plaats in van die pijn

and gave words to it,

en gaven er woorden aan.

and possibly one of the greatest revelations

Mogelijk een van de grootste openbaringen

was when I realized that the most hostile and aggressive voices

was toen ik besefte dat de meest vijandige en agressieve stemmen

actually represented the parts of me

feitelijk delen van mij vertegenwoordigden

that had been hurt most profoundly,

die het diepst gekwetst waren.

and as such, it was these voices

Zij moesten daarom ook het grootste mededogen en zorg krijgen.

that needed to be shown the greatest compassion and care.

It was armed with this knowledge that ultimately

Gewapend met deze kennis raapte ik uiteindelijk

I would gather together my shattered self,

mijn verscheurde zelf bij elkaar,

each fragment represented by a different voice,

elk fragment vertegenwoordigd door een andere stem.

gradually withdraw from all my medication,

Ik stopte geleidelijk al mijn medicatie

and return to psychiatry, only this time from the other side.

en keerde terug naar de psychiatrie, maar nu van de andere kant.

Ten years after the voice first came, I finally graduated,

Tien jaar na de eerste stem studeerde ik eindelijk af,

this time with the highest degree in psychology

ditmaal met de hoogste diploma in de psychologie

the university had ever given, and one year later,

dat de universiteit ooit had gegeven en een jaar later

the highest masters, which shall we say

de hoogste master, wat, laten we zeggen,

isn't bad for a madwoman.

niet slecht is voor een krankzinnige.

In fact, one of the voices actually dictated the answers

In feite dicteerde een van de stemmen tijdens het examen de antwoorden,

during the exam, which technically possibly counts as cheating.

wat technisch gezien mogelijk fraude betekent.

(Gelach)

(Laughter)

And to be honest, sometimes I quite enjoyed their attention as well.

En om eerlijk te zijn, genoot ik soms ook van hun aandacht.

As Oscar Wilde has said, the only thing worse

Zoals Oscar Wilde zei: het enige wat erger is dan

dat er over je gepraat wordt, is dat er niet over je gepraat wordt.

than being talked about is not being talked about.

It also makes you very good at eavesdropping,

Je wordt ook heel goed in meeluisteren,

want je kunt twee conversaties tegelijk verstaan.

because you can listen to two conversations simultaneously.

So it's not all bad.

Het is dus niet allemaal ellende.

I worked in mental health services,

Ik werkte in de geestelijke gezondheidszorg,

I spoke at conferences,

sprak op conferenties,

I published book chapters and academic articles,

publiceerde hoofdstukken van boeken en academische artikelen,

and I argued, and continue to do so,

en ik stelde, en blijf stellen,

the relevance of the following concept:

dat in de psychiatrie

that an important question in psychiatry

de vraag niet zou moeten zijn

shouldn't be what's wrong with you

wat er mis is met je,

but rather what's happened to you.

maar wat je overkomen is.

And all the while, I listened to my voices,

En al die tijd luisterde ik naar mijn stemmen,

with whom I'd finally learned to live with peace and respect

met wie ik eindelijk vredig en respectvol had leren leven,

and which in turn reflected a growing sense

en die op hun beurt steeds meer compassie,

of compassion, acceptance and respect towards myself.

acceptatie en respect naar mij reflecteerden.

And I remember the most moving and extraordinary moment

Ik herinner me het meest ontroerende en bijzondere moment

when supporting another young woman who was terrorized by her voices,

in de begeleiding van een jonge vrouw die geteisterd werd door haar stemmen.

and becoming fully aware, for the very first time,

Ik realiseerde me voor het eerst

that I no longer felt that way myself

dat ik me zelf niet langer zo voelde

but was finally able to help someone else who was.

en eindelijk in staat was om iemand anders ermee te helpen.

I'm now very proud to be a part of Intervoice,

Ik ben erg trots op mijn lidmaatschap van Intervoice,

the organizational body of the International Hearing Voices Movement,

de organisatie verbonden aan het International Hearing Voices Movement,

an initiative inspired by the work of Professor Marius Romme

een initiatief geïnspireerd door het werk van Prof. Marius Romme

and Dr. Sandra Escher,

en Dr. Sandra Escher,

which locates voice hearing as a survival strategy,

dat het horen van stemmen aanmerkt als een overlevingsstrategie,

a sane reaction to insane circumstances,

een gezonde reactie op krankzinnige omstandigheden.

not as an aberrant symptom of schizophrenia to be endured,

Geen afwijking die geaccepteerd moet worden als symptoom van schizofrenie,

but a complex, significant and meaningful experience

maar een complexe, belangrijke en betekenisvolle ervaring

to be explored.

om te verkennen.

Together, we envisage and enact a society

Samen werken we aan een samenleving

that understands and respects voice hearing,

die stemmen horen begrijpt en respecteert,

supports the needs of individuals who hear voices,

die in de behoeften van stemmenhorenden voorziet,

and which values them as full citizens.

en hen volwaardige medeburgers acht.

This type of society is not only possible,

Zo'n maatschappij is niet alleen mogelijk,

it's already on its way.

ze is reeds op komst.

To paraphrase Chavez, once social change begins,

Om Chavez te parafraseren: "Wanneer sociale verandering eenmaal begint,

it cannot be reversed.

kan het niet worden omgekeerd.

You cannot humiliate the person who feels pride.

Je kan iemand die zich trots voelt niet vernederen.

You cannot oppress the people

Je kan mensen niet meer onderdrukken

who are not afraid anymore.

wanneer ze niet meer bang zijn."

For me, the achievements of the Hearing Voices Movement

Voor mij zijn de verwezenlijkingen van de Hearing Voices Movement

are a reminder that empathy, fellowship,

een herinnering dat empathie, broederschap,

justice and respect are more than words;

gerechtigheid en respect meer zijn dan woorden,

they are convictions and beliefs,

het zijn overtuigingen.

and that beliefs can change the world.

En overtuigingen kunnen de wereld veranderen.

In the last 20 years, the Hearing Voices Movement

In de afgelopen 20 jaar heeft de Hearing Voices Movement

has established hearing voices networks

stemmenhoor-netwerken opgericht

in 26 countries across five continents,

in 26 landen op vijf continenten.

working together to promote dignity, solidarity

Ze werken samen om waardigheid, solidariteit

and empowerment for individuals in mental distress,

en bekrachtiging te promoten voor mensen in mentale nood,

to create a new language and practice of hope,

om een nieuwe taal en beoefening van hoop te creëren

which, at its very center, lies an unshakable belief

rondom een kern van rotsvast vertrouwen

in the power of the individual.

in de kracht van het individu.

As Peter Levine has said, the human animal

Zoals Peter Levine ooit zei: "Het menselijke dier is een uniek wezen,

is a unique being

endowed with an instinctual capacity to heal

uitgerust met een instinctief vermogen tot helen

and the intellectual spirit to harness this innate capacity.

en de intellectuele spirit om dit aangeboren vermogen te benutten."

In this respect, for members of society,

In die zin is er voor mensen in de samenleving

there is no greater honor or privilege

geen grotere eer of privilege

than facilitating that process of healing for someone,

dan dit proces van heling voor iemand te faciliteren,

to bear witness, to reach out a hand,

om getuige te zijn, de helpende hand toe te steken,

to share the burden of someone's suffering,

de last van iemands lijden te delen,

and to hold the hope for their recovery.

en de hoop op hun herstel te koesteren.

And likewise, for survivors of distress and adversity,

En evenzo voor hen die nood en tegenspoed overleefden,

that we remember we don't have to live our lives

te bedenken dat onze levens niet bepaald hoeven worden

forever defined by the damaging things that have happened to us.

door de schadelijke dingen die ons overkomen zijn.

We are unique. We are irreplaceable.

We zijn uniek. We zijn onvervangbaar.

What lies within us can never be truly colonized,

Wat zich in ons bevindt, kan nooit echt gekoloniseerd worden,

contorted, or taken away.

verwrongen of ontvreemd.

The light never goes out.

Het licht dooft nooit.

As a very wonderful doctor once said to me,

Zoals een geweldige dokter ooit tegen me zei:

"Don't tell me what other people have told you about yourself.

"Vertel me niet wat anderen jou vertelden over jezelf.

Tell me about you."

Vertel me over jou."

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)