The voices in my head | Eleanor Longden

Translator: Arevik Karian Reviewer: Nelli Manucharyan

The day I left home for the first time

Այն օրը, երբ առաջին անգամ հեռացա տնից

to go to university was a bright day

համալսարան ընդունվելու համար, պայծառ օր էր`

brimming with hope and optimism.

լեցուն հույսով և լավատեսությամբ:

I'd done well at school. Expectations for me were high,

Ես լավ էի սովորում դպրոցում: Ակնկալիքներս մեծ էին,

and I gleefully entered the student life

և ես ուրախությամբ մտա ուսանողական`

of lectures, parties and traffic cone theft.

լեկցիաների, երեկույթների և ճանապարհային կոների գողության կյանք:

Now appearances, of course, can be deceptive,

Այժմ արտաքին տեսքն, իհարկե, կարող է խաբուսիկ լինել,

and to an extent, this feisty, energetic persona

և ինչ-որ չափով այդ առույգ ու եռանդուն անհատականությունը,

of lecture-going and traffic cone stealing was a veneer,

ով հաճախում է լեկցիաների և գողանում ճանապարհային կոներ, մի խաբկանք էր,

albeit a very well-crafted and convincing one.

թեև շատ լավ մտածված և համոզիչ խաբկանք:

Underneath, I was actually deeply unhappy, insecure

Ներքուստ ես իրականում շատ դժբախտ էի, անվստահ

and fundamentally frightened --

ու ամբողջովին վախեցած.

frightened of other people, of the future, of failure

վախեցած մարդկանցից, ապագայից, ձախողումից

and of the emptiness that I felt was within me.

և այն դատարկությունից, որ զգում էի իմ մեջ:

But I was skilled at hiding it, and from the outside

Բայց ես հմտորեն թաքցնում էի դա և արտաքուստ

appeared to be someone with everything to hope for

այնպիսի մարդու տպավորություն էի թողնում, ով ուներ ամեն ինչ նրա վրա հույս դնելու համար

and aspire to.

և ձգտելու նրա նման լինել:

This fantasy of invulnerability was so complete

Անխոցելության այս երևակայությունը այնքան կատարյալ էր,

that I even deceived myself,

որ նույնիսկ ինքս ինձ էի խաբում,

and as the first semester ended and the second began,

և առաջին կիսամյակի ավարտից և երկրորդի սկսվելուց հետո

there was no way that anyone could have predicted

ոչ ոք չէր կարող գուշակել, թե

what was just about to happen.

ինչ էր պատրաստվում հետս կատարվել:

I was leaving a seminar when it started,

Ես, ավարտելով սեմինարը, գնում էի, երբ այն սկսվեց`

humming to myself, fumbling with my bag

մտքումս երգելով, պայուսակիս հետ խաղալով,

just as I'd done a hundred times before,

ճիշտ այնպես, ինչպես նախկինում եմ արել բազմիցս,

when suddenly I heard a voice calmly observe,

երբ հանկարծ լսեցի մի ձայն, որն ասում էր

"She is leaving the room."

«Նա դուրս է գալիս սենյակից»:

I looked around, and there was no one there,

Նայեցի շուրջս, ոչ ոք չկար,

but the clarity and decisiveness of the comment

բայց դիտողության պարզությունն ու վճռականությունն

was unmistakable.

ակներև էր:

Shaken, I left my books on the stairs and hurried home,

Ցնցված` թողեցի գրքերս աստիճանների վրա և շտապեցի տուն,

and there it was again.

բայց ձայնն այնտեղ էլ կար:

"She is opening the door."

«Նա բացում է դուռը»:

This was the beginning. The voice had arrived.

Սա սկիզբն էր: Սկսել էի լսել այդ ձայնը:

And the voice persisted,

Եվ այն շարունակվեց

days and then weeks of it, on and on,

օրեր ու հետո շաբաթներ`

narrating everything I did in the third person.

երրորդ դեմքով վերարտադրելով այն ամենն, ինչ անում էի:

"She is going to the library."

«Նա գնում է գրադարան»:

"She is going to a lecture."

«Նա գնում է դասի»:

It was neutral, impassive and even, after a while,

Այն չեզոք էր, անտարբեր և նույնիսկ որոշ ժամանակ անց

strangely companionate and reassuring,

տարօրինակ կերպով անկեղծ ու հուսադրող,

although I did notice that its calm exterior sometimes slipped

չնայած ես նկատում էի, որ ձայնի արտաքուստ հանգստությունը

and that it occasionally mirrored my own unexpressed emotion.

փոխվում էր, և որ այն երբեմն արտացոլում էր իմ սեփական չարտահայտված զգացմունքները:

So, for example, if I was angry and had to hide it,

Այսպիսով, օրինակ, եթե ես բարկացած էի և ստիպված էի թաքցնել դա,

which I often did, being very adept at concealing how I really felt,

ինչը հաճախ էի անում, զգացմունքներս թաքցնելուց հմուտ լինելով,

then the voice would sound frustrated.

ապա ձայնը հիասթափված էր հնչում:

Otherwise, it was neither sinister nor disturbing,

Այլապես, այն ո'չ չար էր, ո'չ էլ մտահոգիչ,

although even at that point it was clear

չնայած նույնիսկ այդ պահին պարզ էր,

that it had something to communicate to me

որ այն ինչ-որ բան էր ինձ հաղորդում

about my emotions, particularly emotions

զգացմունքներիս մասին, հատկապես այն զգացմունքների,

which were remote and inaccessible.

որոնք հեռավոր էին և անհասանելի:

Now it was then that I made a fatal mistake,

Այդ ժամանակ էր, որ ես ճակատագրական սխալ գործեցի,

in that I told a friend about the voice, and she was horrified.

երբ ընկերուհուս պատմեցի ձայնի մասին, և նա սարսափահար եղավ:

A subtle conditioning process had begun,

Մի նուրբ վերլուծական գործընթաց սկսվեց.

the implication that normal people don't hear voices

ենթադրությունը, որ նորմալ մարդիկ ձայներ չեն լսում

and the fact that I did meant that something was very seriously wrong.

և փաստը, որ ես համոզված էի, որ ինչ-որ բան իրոք այն չէր:

Such fear and mistrust was infectious.

Այդպիսի վախն ու անվստահությունը վարակիչ էին:

Suddenly the voice didn't seem quite so benign anymore,

Հանկարծ ձայնն այլևս այդքան բարի չէր թվում,

and when she insisted that I seek medical attention,

և երբ ընկերուհիս պնդեց, որ դիմեմ բժշկի,

I duly complied, and which proved to be

ես ենթարկվեցի, և որը պարզվեց`

mistake number two.

երկրորդ սխալն էր:

I spent some time telling the college G.P.

Ես համալսարանի բժշկին սկզբից պատմեցի

about what I perceived to be the real problem:

այն մասին, ինչն ինձ համար իրական խնդիրն էր հանդիսանում.

անհանգստություն, ցածր ինքնագնահատական, վախը ապագայի նկատմամբ

anxiety, low self-worth, fears about the future,

and was met with bored indifference

և ի պատասխան ստացա ձանձրացած անտարբերություն,

until I mentioned the voice,

մինչև չնշեցի ձայնի մասին,

upon which he dropped his pen, swung round

և այդ պահին էլ նա գցեց գրիչը, շրջվեց

and began to question me with a show of real interest.

ու սկսեց ինձ հարցաքննել` իրական հետաքրքրություն ցուցաբերելով:

And to be fair, I was desperate for interest and help,

Եվ անկեղծ ասած` ես հետաքրքրության և օգնության կարիք ունեի

and I began to tell him about my strange commentator.

ու սկսեցի պատմել նրան իմ տարօրինակ մեկնաբանի մասին:

And I always wish, at this point, the voice had said,

Եվ ես միշտ երանի եմ տալիս, որ այդ պահին ձայնն ասեր.

«Նա փորում է իր սեփական գերեզմանը»:

"She is digging her own grave."

I was referred to a psychiatrist, who likewise

Ես դիմեցի հոգեբույժին, ով նույնպես

took a grim view of the voice's presence,

բացասաբար մոտեցավ ձայնի առկայությանը`

subsequently interpreting everything I said

հետևաբար մեկնաբանելով այն ամենն, ինչ ասացի,

թաքնված խելագարության տեսանկյունից:

through a lens of latent insanity.

For example, I was part of a student TV station

Օրինակ, ես մի ուսանողական հեռուստակայանի անդամ էի,

that broadcast news bulletins around the campus,

որը համալսարանում նորություններն էր հաղորդում,

and during an appointment which was running very late,

և հոգեբույժի հետ մի հանդիպման ժամանակ, որը շատ ուշ ժամի էր,

I said, "I'm sorry, doctor, I've got to go.

ասացի. «Ներեցեք, բժիշկ, ես պետք է գնամ:

I'm reading the news at six."

Ես պետք է նորությունները հաղորդեմ ժամը վեցին»:

Now it's down on my medical records that Eleanor

Հիմա իմ բժշկական փաստաթղթերում գրված է, որ Էլինորը

ցնորքներ ունի և մտածում է, թե իբր հեռուստահաղորդավար է:

has delusions that she's a television news broadcaster.

It was at this point that events began

Սա հենց այն պահն էր, երբ իրադարձություններն սկսեցին

to rapidly overtake me.

արագորեն զարգանալ:

A hospital admission followed, the first of many,

Սկզբից ընկա հիվանդանոց,

a diagnosis of schizophrenia came next,

հետո ինձ մոտ ախտորոշեցին շիզոֆրենիա,

and then, worst of all, a toxic, tormenting sense

իսկ ամենավատը այն էր,

of hopelessness, humiliation and despair

որ ինձ պարուրել էր հուսահատության ու նվաստացման մի թունավոր, տանջող զգացում

about myself and my prospects.

իմ և իմ հեռանկարների նկատմամբ:

But having been encouraged to see the voice

Բայց դրդված լինելով ընկալել այդ ձայնը

not as an experience but as a symptom,

ոչ որպես փորձություն, այլ որպես համախտանիշ`

my fear and resistance towards it intensified.

վախը դրա նկատմամբ և դրան դիմադրելը ավելի ուժեղացան:

Now essentially, this represented taking

Այդ ժամանակ սա, ըստ էության, իրենից ներկայացնում էր

an aggressive stance towards my own mind,

իմ սեփական մտքի հանդեպ հարձակողական դիրքի ընդունում`

a kind of psychic civil war,

հոգեկան քաղաքացիական պատերազմի մի տեսակ,

and in turn this caused the number of voices to increase

և սա իր հերթին հանգեց ձայների շատացմանը,

and grow progressively hostile and menacing.

որոնք գնալով դառնում էին թշնամական և սպառնացող:

Helplessly and hopelessly, I began to retreat

Անօգնական ու անհույս` սկսեցի մեկուսանալ

into this nightmarish inner world

այս մղձավանջային ներքին աշխարհի մեջ,

in which the voices were destined to become

որտեղ ձայներին վիճակված էր դառնալ

both my persecutors and my only perceived companions.

ինձ հետապնդողը և իմ միակ գիտակցված ուղեկիցը:

They told me, for example, that if I proved myself worthy

Նրանք ինձ ասում էին, եթե, օրինակ, ապացուցեի, որ

of their help, then they could change my life

արժանի եմ նրանց օգնությանը, ապա նրանք կարող էին կյանքս կրկին

back to how it had been,

նախկինը դարձնել,

and a series of increasingly bizarre tasks was set,

և իմ առջև չափազանց տարօրինակ առաջադրանքների մի շարք դրվեց,

a kind of labor of Hercules.

Հերակլեսի սխրագործությունների նման բան:

It started off quite small, for example,

Սկզբում բավականին հեշտ առաջադրանքներ էին, օրինակ,

pull out three strands of hair,

երեք փունջ մազ պոկել,

but gradually it grew more extreme,

բայց աստիճանաբար դրանք ավելի ծայրահեղ դարձան`

culminating in commands to harm myself,

ինքս ինձ վնասելու հրամաններ

and a particularly dramatic instruction:

և մասնավորապես այս ցնցող հրամանը.

"You see that tutor over there?

«Դու տեսնու՞մ ես ուսուցչին այնտեղ:

You see that glass of water?

Բաժակով ջուրն է՞լ ես տեսնում:

Well, you have to go over and pour it over him in front of the other students."

Դե, դու պետք է գնաս ու ջուրը մյուս ուսանողների առջև լցնես ուսուցչի գլխին»:

Which I actually did, and which needless to say

Կարիք էլ չկա նշելու, որ այն, ինչ իսկապես արեցի,

did not endear me to the faculty.

ինձ հարգանք չբերեց ֆակուլտետում:

In effect, a vicious cycle of fear, avoidance,

Իրականում, վախի, խուսափումի,

mistrust and misunderstanding had been established,

անվստահության ու չհասկացվածության մի դաժան շրջան էր սկսվել,

and this was a battle in which I felt powerless

և սա պայքար էր, որտեղ ինձ զգում էի

and incapable of establishing any kind of peace or reconciliation.

անզոր և անկարող ինչ-որ չափով խաղաղություն և հաշտություն հաստատելու համար:

Two years later, and the deterioration was dramatic.

Երկու տարի անց վատթարացումը ողբերգական էր:

By now, I had the whole frenzied repertoire:

Մինչև հիմա ես ունեի ողջ կատաղի ռեպերտուարը`

terrifying voices, grotesque visions,

սարսափելի ձայներ, անհեթեթ տեսիլներ.

bizarre, intractable delusions.

տարօրինակ ու համառ պատրանքներ:

My mental health status had been a catalyst

Իմ մտավոր առողջական վիճակը խթան հանդիսացավ

for discrimination, verbal abuse,

խտրականության, նախատինքների,

and physical and sexual assault,

ֆիզիկական ու սեռական բռնությունների համար,

and I'd been told by my psychiatrist,

իսկ իմ հոգեբույժն ինձ ասաց.

"Eleanor, you'd be better off with cancer,

«Էլինոր, ավելի լավ կլիներ քաղցկեղով հիվանդ լինեիր,

because cancer is easier to cure than schizophrenia."

որովհետև այն ավելի հեշտ է բուժել, քան շիզոֆրենիան»:

I'd been diagnosed, drugged and discarded,

Ինձ ախտորոշեցին, թմրանյութեր տվեցին` ազատվելով ինձնից,

and was by now so tormented by the voices

և մինչև հիմա ես այնպես տանջահար էի այդ ձայներից,

that I attempted to drill a hole in my head

որ փորձեցի գլխիս մեջ անցք բացել

in order to get them out.

դրանց դուրս թողնելու համար:

Now looking back on the wreckage and despair of those years,

Հիմա հետ նայելով այդ խորտակման ու հուսահատության տարիներին`

it seems to me now as if someone died in that place,

ինձ թվում է` իբր ինչ-որ մեկը մահացավ այդ ժամանակ,

and yet, someone else was saved.

մինչդեռ մի ուրիշն էլ փրկվեց:

A broken and haunted person began that journey,

Մի կոտրված ու հալածված մարդ սկսեց այդ ճամփորդությունը,

but the person who emerged was a survivor

բայց այդ մարդը, ով երևան եկավ, փրկվել էր

and would ultimately grow into the person

և վերջնականապես դարձել այն անձնավորությունը,

I was destined to be.

որ ինձ էր բախտ վիճակվել լինել:

Many people have harmed me in my life,

Շատ մարդիկ են վիրավորել ինձ իմ կյանքում,

and I remember them all,

և ես հիշում եմ նրանց բոլորին,

but the memories grow pale and faint

բայց այդ հիշողությունները դառնում են աղոտ ու թույլ`

in comparison with the people who've helped me.

համեմատած ինձ օգնած մարդկանց մասին հիշողությունների հետ:

The fellow survivors, the fellow voice-hearers,

Իմ պես ձայներին զոհ դարձածները, ձայներ լսողները,

the comrades and collaborators;

ընկերներն ու գործընկերները,

the mother who never gave up on me,

մայրս, ով երբեք չհրաժարվեց ինձնից,

who knew that one day I would come back to her

ով գիտեր, որ մի օր ես կվերադառնամ նրա մոտ

and was willing to wait for me for as long as it took;

և պատրաստ էր սպասել ինձ ընդմիշտ,

the doctor who only worked with me for a brief time

բժիշկը, ով ինձ հետ աշխատել է շատ քիչ,

but who reinforced his belief that recovery

բայց ով պարտադրեց ինձ իր այն համոզմունքը, որ ապաքինումը

was not only possible but inevitable,

ոչ միայն հնարավոր է, այլև անխուսափելի,

and during a devastating period of relapse

և ախտադարձության ծանր ժամանակահատվածում

told my terrified family, "Don't give up hope.

ասաց իմ ահաբեկված ընտանիքին. «Հույսներդ մի' կորցրեք:

I believe that Eleanor can get through this.

Ես գիտեմ, որ Էլինորը կհաղթահարի իր հիվանդությունը:

Sometimes, you know, it snows as late as May,

Գիտեք, երբեմն մայիսին էլ է ձյուն տեղում,

but summer always comes eventually."

բայց ամառը վերջ ի վերջո գալիս է»:

Fourteen minutes is not enough time

Տասնչորս րոպեն բավական չէ

to fully credit those good and generous people

հաշվելու այն բոլոր բարի ու գթասիրտ մարդկանց,

who fought with me and for me

ովքեր պայքարեցին ինձ հետ և ինձ համար,

and who waited to welcome me back

և ովքեր ինձ սպասեցին` հետ ողջունելու

from that agonized, lonely place.

այդ տառապալից, միայնակ վայրից:

But together, they forged a blend of courage,

Բայց միասին նրանք ստեղծեցին խիզախության,

creativity, integrity, and an unshakeable belief

ստեղծագործականության, միասնականության ու ամուր հավատքի մթնոլորտ,

that my shattered self could become healed and whole.

որտեղ իմ կործանված եսը կարողացավ բուժվել և ամբողջանալ:

I used to say that these people saved me,

Ես այն ժամանակ ասում էի, որ այս մարդիկ փրկեցին ինձ,

but what I now know is they did something

բայց հիմա կասեմ, որ նրանք արեցին մի շատ ավելի

even more important in that they empowered me

կարևոր բան, քանզի նրանք դրդեցին ինձ

to save myself,

փրկել ինքս ինձ,

and crucially, they helped me to understand something

և հատկապես նրանք ինձ օգնեցին հասկանալ այն,

which I'd always suspected:

ինչին ես միշտ կասկածել եմ.

that my voices were a meaningful response

այն, որ իմ ձայները նշանակալից պատասխաններ էին

to traumatic life events, particularly childhood events,

կյանքի տխուր դեպքերին, հիմնականում մանկության ժամանակ եղած դեպքերին

and as such were not my enemies

և որպես այդպիսին իմ թշնամիները չէին,

but a source of insight into solvable emotional problems.

այլ լուծելի հուզական խնդիրների ինտուիցիայի աղբյուր:

Now, at first, this was very difficult to believe,

Սկզբնական շրջանում շատ դժվար էր հավատալ դրան,

not least because the voices appeared so hostile

քանի որ ձայները այնպես թշնամական

and menacing, so in this respect, a vital first step

ու սպառնացող էին, այսպիսով, այս առումով առաջին կարևոր քայլը

was learning to separate out a metaphorical meaning

փոխաբերական իմաստն առանձնացնել սովորելն էր,

from what I'd previously interpreted to be a literal truth.

ինչը նախկինում որպես բառացի ճշմարտություն էի մեկնաբանում:

So for example, voices which threatened to attack my home

Օրինակ, ձայները, որոնք սպառնում էին հարձակվել իմ տան վրա,

I learned to interpret as my own sense of fear

ես սովորեցի մեկնաբանել որպես աշխարհում վախի և անապահովության

and insecurity in the world, rather than an actual, objective danger.

իմ սեփական գաղափարը, և ոչ թե որպես իրական վտանգ:

Now at first, I would have believed them.

Սկզբում ես հավատում էի դրանց:

I remember, for example, sitting up one night

Հիշում եմ, օրինակ, որ մի գիշեր պահակ էի նստել

on guard outside my parents' room to protect them

ծնողներիս սենյակի մոտ` նրանց պաշտպանելու

from what I thought was a genuine threat from the voices.

ձայների սպառնալիքներից, որոնք ես իրական էի համարում:

Because I'd had such a bad problem with self-injury

Քանի որ ես լուրջ խնդիր ունեի ինքնավնասման հետ կապված,

that most of the cutlery in the house had been hidden,

տան խոհանոցային պարագաների մեծ մասը պահում էին,

so I ended up arming myself with a plastic fork,

արդյունքում ես զինվում էի պլաստմասսե պատառաքաղով`

kind of like picnic ware, and sort of sat outside the room

զբոսախնջույքի համար նախատեսված, այն ամուր բռնած նստում սենյակի մոտ և

սպասում, որ հանկարծ ինչ-որ բան կպատահի և ես անմիջապես կգործեմ:

clutching it and waiting to spring into action should anything happen.

It was like, "Don't mess with me.

Ահա թե ինչ էի զգում այդ պահին. «Հետս կատակ մի' արեք:

I've got a plastic fork, don't you know?"

Դուք գիտե՞ք, որ ես պլաստմասսե պատառաքաղ ունեմ»:

Strategic.

Իմ ռազմավարությունը:

But a later response, and much more useful,

Բայց ուշացած և շատ ավելի կարևոր պատասխանը

would be to try and deconstruct the message behind the words,

փորձելն էր վերականգնել բառերի հետևում թաքնված հաղորդագրությունը,

so when the voices warned me not to leave the house,

այնպես որ երբ ձայները զգուշացնում էին,որ տնից դուրս չգայի,

then I would thank them for drawing my attention

ես շնորհակալություն էի հայտնում նրանց, որ ուշադրությունս գրավում էին այն բանի վրա,

to how unsafe I felt --

թե որքան անապահով էի ինձ զգում,

because if I was aware of it, then I could do something positive about it --

որովհետև եթե գիտակցում էի դա, կարողանում էի լավատեսորեն մոտենալ դրան,

but go on to reassure both them and myself

բայց շարունակում էի համոզել դրանց և ինքս ինձ,

that we were safe and didn't need to feel frightened anymore.

որ մենք ապահով էինք և կարիք չկար այլևս վախեցած զգալու:

I would set boundaries for the voices,

Ես սահմաններ էի դնում ձայների համար

and try to interact with them in a way that was assertive

և փորձում հաղորդակցվել դրանց հետ վստահ,

միևնույն ժամանակ հարգալից ձևով` հաղորդակցության

yet respectful, establishing a slow process

of communication and collaboration

ու համագործակցության դանդաղ ընթացք սկսելով,

in which we could learn to work together and support one another.

որտեղ մենք կարող էինք սովորել միասին գործել և աջակցել միմյանց:

Throughout all of this, what I would ultimately realize

Այս ամենի միջով անցնելուց հետո վերջնականապես հասկացա այն,

was that each voice was closely related

որ ամեն մի ձայն սերտորեն կապված էր

to aspects of myself, and that each of them

իմ եսի տարբեր կողմերի հետ, և որ դրանցից ամեն մեկը

carried overwhelming emotions that I'd never had

կրում էր ճնշող զգացմունքներ, որոնց ես երբեք հնարավորություն չեմ ունեցել

լուծում տալ`

an opportunity to process or resolve,

memories of sexual trauma and abuse,

սեռական վնասվածքի և բռնության,

of anger, shame, guilt, low self-worth.

զայրույթի և ամոթի, մեղքի և ցածր ինքնագնահատականի հիշողություններ:

The voices took the place of this pain

Ձայները փոխարինել էին այս ցավին

and gave words to it,

և բառերի վերածվել,

and possibly one of the greatest revelations

և թերևս ամենամեծ բացահայտումներից մեկն այն էր,

was when I realized that the most hostile and aggressive voices

որ երբ հասկացա, որ ամենադաժան ու հարձակողական ձայներն

actually represented the parts of me

իրականում ներկայացնում էին իմ այն կողմերը,

that had been hurt most profoundly,

որոնք ամենախորն էին վիրավորվել,

and as such, it was these voices

և որպես այդպիսին հենց այս ձայներն էին,

that needed to be shown the greatest compassion and care.

որ կարիք ունեին ամենամեծ կարեկցանքի ու հոգատարության:

It was armed with this knowledge that ultimately

Գիտակցելով այս ամենը` ես վերջին հաշվով

I would gather together my shattered self,

հավաքում էի իմ փշրված եսի բեկորները,

each fragment represented by a different voice,

յուրաքանչյուր բեկոր արտահայտված մի ձայնով,

gradually withdraw from all my medication,

աստիճանաբար հրաժարվում էի բոլոր դեղամիջոցներից

and return to psychiatry, only this time from the other side.

կրկին դիմում հոգեբուժությանը` միայն այս անգամ այլ տեսանկյունից:

Ten years after the voice first came, I finally graduated,

Ձայների սկսվելուց 10 տարի անց ես վերջապես ստացա

this time with the highest degree in psychology

այս անգամ համալսարանի կողմից երբևէ շնորհված

the university had ever given, and one year later,

հոգեբանության ամենաբարձր աստիճան և մի տարի անց

the highest masters, which shall we say

մագիստրոսի ամենաբարձր կոչում, որն, ասենք,

isn't bad for a madwoman.

վատ չէ գիժ կնոջ համար:

In fact, one of the voices actually dictated the answers

Իրականում ձայներից մեկը թելադրում էր թեստի պատասխանները

during the exam, which technically possibly counts as cheating.

քննության ընթացքում, որը, հնարավոր է, տեխնիկապես համարվում է խաբեություն:

(Ծիծաղ)

(Laughter)

And to be honest, sometimes I quite enjoyed their attention as well.

Անկեղծ ասած` երբեմն ես նաև հաճույք էի ստանում դրանց ուշադրությունից:

As Oscar Wilde has said, the only thing worse

Ինչպես ասել է Օսկար Ուայլդը, երբ ձեր մասին վատ են խոսում,

դրանից վատ կարող է լինել միայն մեկ բան՝ երբ ձեր մասին ընդհանրապես չեն խոսում:

than being talked about is not being talked about.

It also makes you very good at eavesdropping,

Դա կարող է նաև ձեզ շատ լավ ականջ դնող դարձնել,

որովհետև միաժամանակ կարող եք լսել երկու զրույցների:

because you can listen to two conversations simultaneously.

So it's not all bad.

Այնպես որ դա այնքան էլ վատ չէ:

I worked in mental health services,

Ես աշխատում էի մտավոր առողջական ծառայություններում,

I spoke at conferences,

ելույթներ էի ունենում համաժողովներին,

I published book chapters and academic articles,

հրատարակում էի գրքից գլուխներ ու գիտական ​​հոդվածներ

and I argued, and continue to do so,

և ես պնդում էի ու շարունակում եմ պնդել

the relevance of the following concept:

հետևյալ հայեցակարգի արդիականությունը.

that an important question in psychiatry

այն է` հոգեբուժության մեջ կարևոր հարցը

shouldn't be what's wrong with you

ոչ թե պետք է լինի` ինչ խնդիր ունեք,

but rather what's happened to you.

այլ ինչ է պատահել Ձեզ:

And all the while, I listened to my voices,

Եվ անընդհատ ես լսում էի իմ ձայներին,

with whom I'd finally learned to live with peace and respect

որոնց հետ վերջ ի վերջո սովորեցի ապրել խաղաղությամբ ու հարգանքով,

and which in turn reflected a growing sense

և որոնք իրենց հերթին արտացոլում էին

of compassion, acceptance and respect towards myself.

կարեկցանքի, ընդունման եւ հարգանքի ձևավորվող մի զգացում իմ նկատմամբ:

And I remember the most moving and extraordinary moment

Եվ ես հիշում եմ ամենահուզիչ ու տարօրինակ պահը,

when supporting another young woman who was terrorized by her voices,

երբ մի այլ երիտասարդ կնոջ աջակցելիս, ով նույնպես ահաբեկված էր իրեն լսվող ձայներից,

and becoming fully aware, for the very first time,

և լիովին գիտակցելով ամենաառաջին անգամ,

that I no longer felt that way myself

որ ես այլևս չէի վախենում,

but was finally able to help someone else who was.

բայց վերջապես ի վիճակի էի օգնել մեկ ուրիշին, ով վախենում էր:

I'm now very proud to be a part of Intervoice,

Ես հիմա շատ հպարտ եմ Ինտերվոյսի`

the organizational body of the International Hearing Voices Movement,

Ձայներ լսող մարդկանց միջազգային շարժման կազմակերպական մարմնի մի մասը լինելով`

an initiative inspired by the work of Professor Marius Romme

նախաձեռնություն, որն իր գաղափարն ստացել է պրոֆեսոր Մարիուս Ռոմի

and Dr. Sandra Escher,

և դոկտոր Սանդրա Էշերի աշխատանքից,

which locates voice hearing as a survival strategy,

որը ձայներ լսելու երևույթը համարում է գոյատևման ստրատեգիա,

a sane reaction to insane circumstances,

նորմալ ռեակցիա խելագար հանգամանքների դեպքում,

not as an aberrant symptom of schizophrenia to be endured,

ոչ թե շիզոֆրենիայի արտառոց ախտանիշ, որը պետք է հանդուրժել,

but a complex, significant and meaningful experience

այլ մի բարդ, կարևոր ու իմաստալից փորձություն,

to be explored.

որը պետք է ուսումնասիրել:

Together, we envisage and enact a society

Միասին մենք նախատեսում ու սահմանում ենք մի հասարակություն,

that understands and respects voice hearing,

որը հասկանում և հարգում է ձայներ լսող մարդկանց,

supports the needs of individuals who hear voices,

նրանց կարիքներին ընդառաջ է գալիս,

and which values them as full citizens.

և ինչն էլ դարձնում է նրանց լիարժեք քաղաքացիներ

This type of society is not only possible,

Հասարակության այս տեսակը ոչ միայն հնարավոր է,

it's already on its way.

այլև այն իր զարգացման ճանապարհին է:

To paraphrase Chavez, once social change begins,

Չավեսի խոսքերով` սոցիալական փոփոխություն եթե լինում է,

it cannot be reversed.

ապա այն անդառնալի է:

You cannot humiliate the person who feels pride.

Չես կարող ստորացնել մի մարդու, ով հպարտ է:

You cannot oppress the people

Չես կարող ճնշել այն մարդկանց,

who are not afraid anymore.

ովքեր այլևս չեն վախենում:

For me, the achievements of the Hearing Voices Movement

Ինձ համար Ձայներ լսող մարդկանց շարժման ձեռքբերումները

are a reminder that empathy, fellowship,

հիշեցում են այն բանի, որ կարեկցանքը, ընկերությունը,

justice and respect are more than words;

արդարությունը և հարգանքը ավելի կարևոր են, քան բառերը,

they are convictions and beliefs,

դրանք համոզմունքներ են ու կարծիքներ,

and that beliefs can change the world.

որոնք կարող են փոխել աշխարհը:

In the last 20 years, the Hearing Voices Movement

Վերջին 20 տարիների ընթացքում Ձայներ լսող մարդկանց շարժումը

has established hearing voices networks

ստեղծել է ցանցեր

in 26 countries across five continents,

հինգ մայրցամաքներում գտնվող 26 երկրներում,որոնք

working together to promote dignity, solidarity

միասին համագործակցելով առաջ են քաշում արժանապատվություն, միասնություն

and empowerment for individuals in mental distress,

և իրավունքների ընդլայնում հոգեկան խանգարումներ ունեցող մարդկանց համար`

to create a new language and practice of hope,

նոր լեզու և հույս ստեղծելու նպատակով,

which, at its very center, lies an unshakable belief

որն անսասան հավատ և ուժ է ներշնչում

in the power of the individual.

անհատին:

As Peter Levine has said, the human animal

Ինչպես Փիթըր Լըվինն է ասել, մարդ-կենդանին

is a unique being

եզակի արարած է, որն

endowed with an instinctual capacity to heal

օժտված է բուժելու բնազդային ունակությամբ

and the intellectual spirit to harness this innate capacity.

և այս բնածին ունակությունն օգտագործելու մտավոր ոգով:

In this respect, for members of society,

Այս առումով, հասարակության անդամների համար

there is no greater honor or privilege

չկա ավելի մեծ փառք ու պատիվ

than facilitating that process of healing for someone,

քան հիվանդի բուժման այդ պրոցեսը հեշտացնելը`

to bear witness, to reach out a hand,

ականատես լինելու, օգնության ձեռք մեկնելու,

to share the burden of someone's suffering,

հիվանդի տառապանքները կիսելու

and to hold the hope for their recovery.

և նրանց առողջացման համար հուսալու համար:

And likewise, for survivors of distress and adversity,

Եվ նմանապես, հատուկ դիսթրեսի ու ընկճախտի զոհ դարձածների համար,

that we remember we don't have to live our lives

մենք հիշում ենք, որ ստիպված չենք ապրել` մեր կյանքն անընդհատ

forever defined by the damaging things that have happened to us.

փչացնելով այն կործանանար դեպքերով, որոնք պատահել են մեզ հետ:

We are unique. We are irreplaceable.

Մենք եզակի ենք: Մենք անփոխարինելի ենք:

What lies within us can never be truly colonized,

Մեր ներսում ինչ կա, երբեք չի կարող իսկապես գաղութացվել,

contorted, or taken away.

փոխվել կամ հեռացվել:

The light never goes out.

Լույսը երբեք դուրս չի գալիս:

As a very wonderful doctor once said to me,

Ինչպես մի անգամ մի հիանալի բժիշկ ասաց ինձ,

"Don't tell me what other people have told you about yourself.

«Ինձ մի' պատմիր, թե ուրիշնեը ինչ են ասել քո մասին:

Tell me about you."

Դու պատմի'ր քո մասին»:

Thank you.

Շնորհակալություն:

(Applause)

(Ծափահարություններ)