Courage is contagious | Damon Davis

Vertaald door: Esther Moolenaar Nagekeken door: Peter van de Ven

So, I'm afraid.

Kijk, ik ben dus bang.

Right now,

Nu op dit moment

on this stage,

hier op dit podium

I feel fear.

voel ik angst.

In my life, I ain't met many people

Ik heb nog niet veel mensen ontmoet

that will readily admit when they are afraid.

die zomaar zullen toegeven wanneer ze bang zijn.

And I think that's because deep down,

Ik denk omdat ze diep van binnen weten

they know how easy it spreads.

hoe makkelijk het zich verspreidt.

See, fear is like a disease.

Kijk, angst is als een ziekte.

When it moves, it moves like wildfire.

En die kan zich verspreiden als een lopend vuurtje.

But what happens when,

Maar wat gebeurt er als,

even in the face of that fear,

zelfs als de angst je aanstaart,

you do what you've got to do?

je toch doet wat je moet doen?

That's called courage.

Dat heet moed.

And just like fear,

En net als angst

courage is contagious.

is moed ook aanstekelijk.

See, I'm from East St. Louis, Illinois.

Ik kom uit East St. Louis, Illinois.

That's a small city

Het is een klein stadje

across the Mississippi River from St. Louis, Missouri.

aan de overkant van de Mississippi vanuit St. Louis, Missouri.

I have lived in and around St. Louis my entire life.

Ik woon al m'n hele leven in en rond St. Louis.

When Michael Brown, Jr.,

Toen Michael Brown Jr.,

an ordinary teenager,

een gewone tiener,

was gunned down by police in 2014 in Ferguson, Missouri --

in 2014 was neergeschoten door de politie in Ferguson, Missouri --

another suburb, but north of St. Louis --

een andere voorstad, ten noorden van St. Louis --

I remember thinking,

weet ik nog dat ik dacht

he ain't the first,

dat hij niet de eerste en ook niet de laatste tiener zal zijn

and he won't be the last young kid to lose his life to law enforcement.

die z'n leven verloor aan de handhaving van de orde.

But see, his death was different.

Maar weet je, zijn dood was anders.

When Mike was killed,

Toen Mike vermoord was,

I remember the powers that be trying to use fear as a weapon.

probeerden de autoriteiten angst te gebruiken als een wapen.

Het antwoord van de politie naar de rouwende gemeenschap

The police response to a community in mourning was to use force

was geweld gebruiken om angst te zaaien:

to impose fear:

fear of militarized police,

angst voor de gemilitariseerde politie,

imprisonment,

voor gevangschap,

fines.

voor boetes.

De media probeerden zelfs angst te zaaien onder ons

The media even tried to make us afraid of each other

by the way they spun the story.

door de feiten te verdraaien.

And all of these things have worked in the past.

In het verleden werkten dit soort tactieken wel.

But like I said, this time it was different.

Maar zoals ik al zei, was het dit keer anders.

Michael Brown's death and the subsequent treatment of the community

Michael Browns dood en hoe de gemeenschap daarna behandeld werd,

led to a string of protests in and around Ferguson and St. Louis.

leidde tot een hele reeks demonstraties in en rond Ferguson en St. Louis.

When I got out to those protests about the fourth or fifth day,

Toen ik op de vierde of vijfde dag naar de demonstraties ging,

it was not out of courage;

was dat niet uit dapperheid;

it was out of guilt.

ik voelde me schuldig.

See, I'm black.

Ik ben namelijk zwart.

Misschien had je dat nog niet gezien.

I don't know if y'all noticed that.

(Laughter)

(Gelach)

But I couldn't sit in St. Louis, minutes away from Ferguson,

Maar ik kon niet in St. Louis blijven, terwijl Ferguson om de hoek ligt,

and not go see.

en zelf niet gaan kijken.

So I got off my ass to go check it out.

Dus ik gaf mezelf een schop en ging ernaar toe.

When I got out there,

Toen ik daar aankwam,

I found something surprising.

was ik nogal verrast.

I found anger; there was a lot of that.

Ik zag de woede; die was er in overvloed.

But what I found more of was love.

Maar wat ik nog meer zag, was liefde.

People with love for themselves.

Mensen die zichzelf liefhebben

Love for their community.

en met liefde voor hun gemeenschap.

And it was beautiful --

En het was prachtig --

until the police showed up.

totdat de politie arriveerde.

Then a new emotion was interjected into the conversation:

Toen werd de sfeer verstoord door een nieuwe emotie:

fear.

angst.

Now, I'm not going to lie;

En laat ik eerlijk zijn;

when I saw those armored vehicles,

toen ik die gepantserde voertuigen zag,

and all that gear

al die uitrusting,

and all those guns

al die geweren

and all those police

en al die agenten

I was terrified --

was ik zelf ook doodsbang.

personally.

And when I looked around that crowd,

En toen ik rondkeek in de menigte

I saw a lot of people that had the same thing going on.

zag ik bij heel veel mensen hetzelfde gebeuren.

But I also saw people with something else inside of them.

Maar ik zag ook mensen die een ander gevoel kregen van binnen.

That was courage.

Dat was moed.

See, those people yelled,

Want die mensen gilden

and they screamed,

en ze schreeuwden

and they were not about to back down from the police.

en ze lieten zich niet opzij zetten door de politie.

They were past that point.

Dat punt waren ze gepasseerd.

And then I could feel something in me changing,

En toen voelde ik iets veranderen in mezelf,

so I yelled and I screamed,

dus ik gilde en schreeuwde

and I noticed that everybody around me was doing the same thing.

en ik merkte dat iedereen om me heen hetzelfde stond te doen.

And there was nothing like that feeling.

En dat voelde zo ontzettend goed.

So I decided I wanted to do something more.

Dus ik besloot wat meer te gaan doen.

I went home, I thought: I'm an artist. I make shit.

Ik ging naar huis en dacht: ik ben een kunstenaar, ik maak dingen.

So I started making things specific to the protest,

Dus ik begon dingen te maken die specifiek over de protesten gingen.

things that would be weapons in a spiritual war,

Dingen die wapens zouden zijn in een spirituele oorlog;

things that would give people voice

dingen die mensen een stem zouden geven;

and things that would fortify them for the road ahead.

en dingen die ze zouden sterken op hun pad.

I did a project where I took pictures of the hands of protesters

Ik maakte een project met foto's van de handen van demonstranten

and put them up and down the boarded-up buildings

en ik plakte ze overal op de dichtgetimmerde gebouwen

and community shops.

en buurtwinkeltjes.

My goal was to raise awareness and to raise the morale.

Mijn doel was om een bewustzijn te creëren en het moraal op te krikken.

And I think, for a minute at least,

En ik denk dat ik dat, gedurende minstens één minuut,

it did just that.

ook echt gedaan heb.

Then I thought, I want to uplift the stories of these people

Toen dacht ik: ik wil de verhalen naar voren brengen van al die mensen

I was watching being courageous in the moment.

die in het moment hun moed vonden.

And myself and my friend,

En dat is precies wat ikzelf en m'n vriend

and filmmaker and partner Sabaah Folayan

en filmmaker en partner Sabaah Folayan

did just that with our documentary,

laten zien met onze documentaire

"Whose Streets?"

'Whose Streets?'

I kind of became a conduit

Ik werd een soort doorgeefluik

for all of this courage that was given to me.

van al die dapperheid die ik had ontvangen.

And I think that's part of our job as artists.

En ik geloof dat dit onze taak is als kunstenaars.

I think we should be conveyors of courage in the work that we do.

Ik geloof dat we via ons werk de moed moeten doorgeven.

And I think that we are the wall between the normal folks

En dat wij de muur zijn tussen de gewone mensen

and the people that use their power to spread fear and hate,

en de mensen die hun macht gebruiken om angst en haat te verspreiden,

especially in times like these.

vooral vandaag de dag.

So I'm going to ask you.

Dus ik ga jullie wat vragen.

Y'all the movers and the shakers,

Jullie zijn de mensen met invloed,

you know, the thought leaders:

de grote denkers van nu:

What are you gonna do

"Wat gaan jullie doen

with the gifts that you've been given

met de talenten die jullie hebben gekregen

to break us from the fear the binds us every day?

om ons te bevrijden van de angst waar we dag in dag uit mee leven?"

Because, see, I'm afraid every day.

Want ik ben iedere dag bang.

I can't remember a time when I wasn't.

Ik kan me niet herinneren wanneer ik dat niet was.

But once I figured out that fear was not put in me to cripple me,

Maar toen ik door had dat angst niet in me zat om me te verlammen,

it was there to protect me,

maar juist om me te beschermen,

and once I figured out how to use that fear,

en toen ik door kreeg hoe ik die angst kon gebruiken,

I found my power.

vond ik mijn macht.

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)