Courage is contagious | Damon Davis

Çeviri: Gülsüm Öztürk Gözden geçirme: Ramazan Şen

So, I'm afraid.

Korkuyorum.

Right now,

Şimdi,

on this stage,

bu sahnede,

I feel fear.

korkuyu hissediyorum.

In my life, I ain't met many people

Hayatımda, korktuğunu kolayca

that will readily admit when they are afraid.

itiraf edecek pek fazla insan tanımadım.

And I think that's because deep down,

Bence bunun derinlerdeki nedeni,

they know how easy it spreads.

onun kolayca yayıldığını biliyor olmaları.

See, fear is like a disease.

Korku bir hastalık gibidir.

When it moves, it moves like wildfire.

Hareket ettiğinde, süratle yayılır.

But what happens when,

Ancak, bu korku karşısında bile

even in the face of that fear,

yapmanız gerekeni

you do what you've got to do?

yaptığınızda ne olur?

That's called courage.

Buna cesaret denir.

And just like fear,

Ve korku gibi,

courage is contagious.

cesaret de bulaşıcıdır.

See, I'm from East St. Louis, Illinois.

Ben Doğu St. Louis, Illinois'liyim.

That's a small city

Doğu St.Louis,

across the Mississippi River from St. Louis, Missouri.

Mississippi Nehri karşısında yer alan küçük bir şehir.

I have lived in and around St. Louis my entire life.

Bütün hayatım boyunca St. Louis çevresinde yaşadım.

When Michael Brown, Jr.,

Michael Brown, Jr.,

an ordinary teenager,

sıradan bir gençken,

was gunned down by police in 2014 in Ferguson, Missouri --

2014 yılında St. Louis'in kuzeyindeki Missouri, Ferguson'da bir banliyöde

another suburb, but north of St. Louis --

polis tarafından vurularak öldürüldü.

I remember thinking,

Düşünüyorum da,

he ain't the first,

o ilk değil

and he won't be the last young kid to lose his life to law enforcement.

ve polisin canını alacağı son genç çocuk olmayacak.

But see, his death was different.

Ama biliyorsunuz, onun ölümü farklıydı.

When Mike was killed,

Mike öldürüldüğünde,

I remember the powers that be trying to use fear as a weapon.

korkuyu bir silah olarak kullanmaya çalışan güçleri hatırlıyorum.

The police response to a community in mourning was to use force

Yas içindeki bir topluluğa polisin müdahalesi, korkuyu empoze etmek için

to impose fear:

kuvvet kullanmak oldu:

fear of militarized police,

askeri polis korkusu,

imprisonment,

hapis cezası,

fines.

para cezası.

The media even tried to make us afraid of each other

Hatta Medya birbirimizden korkmamıza da uğraştı,

by the way they spun the story.

hikayeler uydurma yoluyla.

And all of these things have worked in the past.

Bunların hepsi geçmişte işe yaradı.

But like I said, this time it was different.

Ancak, söylediğim gibi, bu defa farklıydı.

Michael Brown's death and the subsequent treatment of the community

Michael Brown'ın ölümü ve sonrasında toplumun yaklaşımı,

led to a string of protests in and around Ferguson and St. Louis.

Ferguson ve St.Louis çevresinde bir dizi protestoya yol açtı.

When I got out to those protests about the fourth or fifth day,

Dördüncü veya beşinci gün o protestolara gittiğimde,

it was not out of courage;

cesaretten dolayı değildi;

it was out of guilt.

suçluluktan dolayı idi.

See, I'm black.

Gördüğünüz gibi zenciyim.

I don't know if y'all noticed that.

Hepiniz fark ettiniz mi bilmiyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But I couldn't sit in St. Louis, minutes away from Ferguson,

Ancak, Ferguson'dan dakika mesafesindeki St. Louis'te oturamadım

and not go see.

ve görmeye gittim.

So I got off my ass to go check it out.

Miskinliği bırakıp bakmaya gittim.

When I got out there,

Oraya gittiğimde,

I found something surprising.

şaşırtıcı bir şey gördüm.

I found anger; there was a lot of that.

Öfke; çok fazlaydı.

But what I found more of was love.

Ancak daha fazla gördüğüm şey sevgiydi.

People with love for themselves.

Kendilerini seven insanlar.

Love for their community.

Toplumlarını seven insanlar.

And it was beautiful --

Çok güzeldi ama --

until the police showed up.

polis gelinceye kadar.

Then a new emotion was interjected into the conversation:

O zaman konuşmaya yeni bir duygu dahil oldu:

fear.

korku.

Now, I'm not going to lie;

Şimdi yalan söylemeyeceğim;

when I saw those armored vehicles,

o zırhlı araçları gördüğümde,

and all that gear

tüm o teçhizatı,

and all those guns

tüm o silahları

and all those police

ve tüm o polisleri gördüğümde,

I was terrified --

dehşete düşmüştüm --

personally.

şahsi olarak.

And when I looked around that crowd,

Ve o kalabalığa baktığımda,

I saw a lot of people that had the same thing going on.

aynı şeyleri hisseden çok insan olduğunu gördüm.

But I also saw people with something else inside of them.

Ama içlerinde başka bir şey olan insanları da gördüm.

That was courage.

Cesaret.

See, those people yelled,

O insanlar bağırdılar

and they screamed,

ve çığlık attılar

and they were not about to back down from the police.

ve polis yüzünden vazgeçecek değillerdi.

They were past that point.

O noktayı geçmişlerdi.

And then I could feel something in me changing,

O zaman içimde bir şeyin değiştiğini hissettim.

so I yelled and I screamed,

Bu yüzden bağırdım ve çığlık attım,

and I noticed that everybody around me was doing the same thing.

etrafımdaki herkesin de aynı şeyi yaptığını fark ettim.

And there was nothing like that feeling.

O duygu gibi bir şey yoktu.

So I decided I wanted to do something more.

Daha fazlasını yapmaya karar verdim.

I went home, I thought: I'm an artist. I make shit.

Eve gittim, düşündüm ki: Ben bir sanatçıyım. Ivır zıvır yaparım.

So I started making things specific to the protest,

Protesto için özgün bir şeyler yapmaya başladım,

things that would be weapons in a spiritual war,

ruhsal bir savaşta silah olabilecek şeyler,

things that would give people voice

insanlara ses olabilecek şeyler

and things that would fortify them for the road ahead.

ve önlerindeki yol için onları güçlendirecek şeyler.

I did a project where I took pictures of the hands of protesters

Protestocuların ellerinin resimlerini çektiğim bir proje yaptım

and put them up and down the boarded-up buildings

ve onları tahtalarla kapatılmış binalara ve

and community shops.

dükkanlara yapıştırdım.

My goal was to raise awareness and to raise the morale.

Amacım farkındalığı ve morali artırmaktı.

And I think, for a minute at least,

Ve sanırım, en azından bir dakika için,

it did just that.

bunu yaptım.

Then I thought, I want to uplift the stories of these people

O zaman düşündüm ki, bu insanların hikayelerini yüceltebilirim.

I was watching being courageous in the moment.

Cesaretli olmayı izliyordum.

And myself and my friend,

Ve ben ve arkadaşım

and filmmaker and partner Sabaah Folayan

ve film yapımcısı ortak Sabaah Folayan

did just that with our documentary,

bizim belgeselimizle bunu yaptık,

"Whose Streets?"

ismi "Kimin Sokakları?"

I kind of became a conduit

Bana verilen

for all of this courage that was given to me.

tüm bu cesaret için bir çeşit kanal oldum.

And I think that's part of our job as artists.

Ve bence bu sanatçılar olarak işimizin bir parçası.

I think we should be conveyors of courage in the work that we do.

Bence yaptığımız işte cesaretin aktarıcıları olmalıyız.

And I think that we are the wall between the normal folks

Ve bence biz, normal insanlar ile,

and the people that use their power to spread fear and hate,

korku ve nefreti yaymak için güçlerini kullanan insanlar arasındaki duvarız,

especially in times like these.

özellikle de böyle zamanlarda.

So I'm going to ask you.

Size soracağım.

Y'all the movers and the shakers,

Hepiniz yol gösterenlersiniz,

you know, the thought leaders:

düşünce liderlerisiniz:

What are you gonna do

Bizi her gün saran korkudan

with the gifts that you've been given

bizi kurtarmak için,

to break us from the fear the binds us every day?

size verilen yeteneklerle ne yapacaksınız?

Because, see, I'm afraid every day.

Çünkü her gün korkuyorum.

I can't remember a time when I wasn't.

Korkmadığım zamanı hatırlamıyorum.

But once I figured out that fear was not put in me to cripple me,

Ancak, korkunun bana zarar vermek için değil,

it was there to protect me,

beni korumak için yerleştirildiğini

and once I figured out how to use that fear,

ve o korkuyu nasıl kullanacağımı anladığımda,

I found my power.

kendi gücümü buldum.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)