Bring on the learning revolution! | Ken Robinson

Translator: Andro Dgebuadze Reviewer: Sopo Beradze

I was here four years ago,

ოთხი წლის წინ ვიყავი აქ

and I remember, at the time,

და მახსოვს, მაშინ

that the talks weren't put online.

გამოსვლები არ იდებოდა ინტერნეტში.

I think they were given to TEDsters in a box,

მგონი, მონაწილეებს ყუთებს გადასცემდნენ.

a box set of DVDs,

ეს იყო ყუთები დი-ვი-დი დისკებით,

which they put on their shelves, where they are now.

რომლებსაც თაროებზე აწყობდნენ... დღემდე იქ აწყვია.

(Laughter)

(სიცილი)

And actually, Chris called me a week after I'd given my talk, and said,

ქრისმა დამირეკა

ჩემი გამოსვლიდან ერთ კვირაში

"We're going to start putting them online. Can we put yours online?"

და მითხრა, გამოსვლების ინტერნეტში დადებას ვაპირებთო.

"შეიძლება თქვენიც დავდოთ?” რა თქმა უნდა, დავთანხმდი.

And I said, "Sure."

And four years later,

და ოთხი წლის შემდეგ...

it's been downloaded four million times.

როგორც გითხარით, გამოსვლა ნახა ოთხმა…..

მოკლედ, ოთხ მილიონჯერ ჩამოტვირთეს.

თუ, ვთქვათ, 20-ზე გავამრავლებთ,

So I suppose you could multiply that by 20 or something

to get the number of people who've seen it.

მივიღებთ ადამიანთა იმ რაოდენობას, რამდენმაც ნახა გამოსვლა.

ქრისი ამბობს, რომ ერთგვარი წყურვილი შეინიშნება

And, as Chris says, there is a hunger for videos of me.

ჩემს გამოსვლებზე.

(Laughter)

(სიცილი)

(Applause)

(ტაში)

Don't you feel?

… რა, ვერ გრძნობთ?

(Laughter)

(სიცილი)

So, this whole event has been an elaborate build-up

მოკლედ, მთელი ეს ამბავი იმისთვის მოაწყვეს,

to me doing another one for you, so here it is.

რომ კიდევ ერთი გამოსვლა მომემზადებინა, და აი, ისიც:

(Laughter)

(სიცილი)

Al Gore spoke at the TED conference I spoke at four years ago

ოთხი წლის წინ ელ გორი გამოვიდა

ტედის კონფერენციაზე. მეც ვიღებდი მონაწილეობას.

and talked about the climate crisis.

მან ეკოლოგიური კრიზისის შესახებ ისაუბრა.

And I referenced that at the end of my last talk.

მეც შევეხე ამ საკითხს

მაშინდელი გამოსვლის ბოლოს.

So I want to pick up from there

ამიტომ მინდა ისევ იქიდან გავაგძელო,

because I only had 18 minutes, frankly.

იმიტომ, რომ მაშინ მხოლოდ 18 წუთი მომცეს სასაუბროდ... მართლა.

(Laughter)

So, as I was saying --

ჰოდა, იმას ვამბობდი, რომ…

(Laughter)

(სიცილი)

ელ გორი მართალია.

You see, he's right.

I mean, there is a major climate crisis, obviously,

ვგულუსხმობ, რომ მართლაც სახეზეა უდიდესი ეკოლოგიური კრიზისი.

and I think if people don't believe it, they should get out more.

და ვისაც არ სჯერა, ის უფრო ღრმა კრიზისს იმსახურებს.

(Laughter)

(სიცილი)

მაგრამ, ჩემის აზრით, ადგილი აქვს მეორე ეკოლოგიურ კრიზისს,

But I believe there is a second climate crisis,

which is as severe,

რომელიც ასეთივე მძლავრია,

which has the same origins,

იგივე წარმომავლობისაა

and that we have to deal with with the same urgency.

და არანაკლებ ყურადღებას იმსახურებს.

მე ვგულისხმობ…

And you may say, by the way,

ისე, შეიძლება გაიფიქროთ: "თავი დამანებეთ,

"Look, I'm good.

ერთი ეკოლოგიური კრიზისი ხომ არის,

I have one climate crisis, I don't really need the second one."

ჰოდა, სულაც არ მჭირდება მეორე."

(Laughter)

But this is a crisis of, not natural resources --

მაგრამ ესაა არა ბუნებრივი რესურსების კრიზისი,

თუმცა იგი ნამდვილად სახეზეა,

though I believe that's true --

but a crisis of human resources.

არამედ ადამიანური რესურსების კრიზისი.

I believe fundamentally,

ჩემი აზრით, ჩვეულებრივ,

as many speakers have said during the past few days,

და ეს უკვე ბევრმა გამომსვლელმა აღნიშნა,

ჩვენ არსაკმარისად ვიყენებთ

that we make very poor use of our talents.

საკუთარ ნიჭს.

Very many people go through their whole lives

უამრავი ადამიანი ისე გადის ცხოვრების გზას,

having no real sense of what their talents may be,

რომ ვერც კი ხვდება რა სახის ნიჭის მატარებელია

or if they have any to speak of.

ან თუ გააჩნია საერთოდ ასეთი.

ბევრი ადამიანი ფიქრობს,

I meet all kinds of people

who don't think they're really good at anything.

რომ დიდად ვერაფერში გამოდგება.

Actually, I kind of divide the world into two groups now.

სინამდვილეში, მე ადამიანებს, ასე ვთქვათ, ორ კატეგორიად ვყოფ.

Jeremy Bentham, the great utilitarian philosopher,

ჯერემი ბენთამმა, უტილიტარიზმის უდიდესმა ფილოსოფოსმა,

once spiked this argument.

ერთხელ იქილიკა ამ მიდგომაზე:

He said, "There are two types of people in this world:

“დედამიწაზე არსებობენ ორი ტიპის ადამიანები -

those who divide the world into two types

ისინი, ვინც ადამიანებს ორ ჯგუფად ყოფენ

and those who do not."

და ისინი, ვინც არ ყოფენ."

(Laughter)

(სიცილი)

Well, I do.

უნდა გითხრათ, რომ მე ვყოფ.

(Laughter)

(სიცილი)

I meet all kinds of people who don't enjoy what they do.

ბევრი ადამიანი მინახავს,

რომელიც საკუთარი საქმიანობისაგან არ იღებს სიამოვნებას.

They simply go through their lives getting on with it.

ისინი, უბრაოდ შეგუებულები არიან

და ასე ცხოვრობენ.

They get no great pleasure from what they do.

არანაირი სიამოვნება საქმის კეთებიდან.

They endure it rather than enjoy it,

მათთვის სამსახური ასატანია და არა სახალისო,

and wait for the weekend.

და უბრალოდ, შაბათ-კვირის მოლოდინში მუშაობენ.

But I also meet people

მაგრამ ისეთებსაც შევხვედრივარ,

who love what they do and couldn't imagine doing anything else.

ვისაც უყვარს საკუთარი საქმე

და ვერც წარმოუდგენია სხვა რამის კეთება.

If you said, "Don't do this anymore,"

რომ შესთავაზოთ სამსახურისთვის თავის დანებება, ვერც მიხვდებიან, რას აუბნებით.

they'd wonder what you're talking about.

საქმე არა იმაშია, თუ რას აკეთებენ, არამედ იმაში, თუ ვინ არიან თავად ეს ადამიანები.

It isn't what they do, it's who they are.

They say, "But this is me, you know.

ისინი გეტყვიან, რომ

It would be foolish to abandon this,

სისულელე იქნება ამ საქმისათვის თავის დანებება, რადგან

because it speaks to my most authentic self."

ეს საქმე მათი სულის ნაწილია.

And it's not true of enough people.

მაგრამ ასეთი ბევრი არაა.

In fact, on the contrary, I think it's still true of a minority of people.

უფრო სწირად, მგონი

ასეთები უმცირესობას შეადგენენ.

And I think there are many possible explanations for it.

ვფიქრობ, ამის უამრავი

მიზეზი არსებობს.

And high among them is education,

მათ შორის პირველია

განათლება.

because education, in a way,

რადგან განათლება, გარკვეულწილად,

ადამიანებს აუცხოვებს

dislocates very many people from their natural talents.

საკუთარი ბუნებრივი ნიჭისა და შესაძლებლობებისაგან.

ადამინური რესურსები კი, ძალიან ჰგავქს ბუენბრივ რესურსებს -

And human resources are like natural resources;

ხშირად ისინი სღრმეშია ჩაძირული.

they're often buried deep.

You have to go looking for them,

შენ კი უნდა მოიძიო ისინი.

they're not just lying around on the surface.

ნიჭი და უნარები არაა, უბრალოდ, ზედაპირზე მიმოფანტული.

You have to create the circumstances where they show themselves.

მათ პირობები უნდა შეუვუქმნათ გამოსავლენად,

And you might imagine education would be the way that happens,

პირველ რიგში იფიქრებთ, რომ

ეს განათლების მეშვეობით ხდება.

but too often, it's not.

მაგრამ ძალიან ხშირად ასე არაა.

Every education system in the world is being reformed at the moment

ამჟამად არსებული განათლების სისტემებში

რეფორმებს ატარებენ.

and it's not enough.

მაგრამ ეს არაა საკმარისი.

Reform is no use anymore,

რეფორმა უსარგებლოა,

იმიტომ რომ იგი ფუჭი მოდელის გაუმჯობესების მცდელობაა და მეტი არაფერი.

because that's simply improving a broken model.

ჩვენ კი გვესაჭირეობა -

What we need --

and the word's been used many times in the past few days --

და ეს არაერთხელ გაისმა ამ დღეებში კონფერენციაზე -

არა ევოლუცია,

is not evolution,

არამედ რევოლუცია განათლებაში.

but a revolution in education.

არსებული მიდგომა უნდა შეიცვალოს

This has to be transformed into something else.

და სულ სხვა რამედ იქცეს.

(Applause)

(ტაში)

One of the real challenges is to innovate fundamentally in education.

ყოველთვის რთულია

ძირფესვიანი ცვლილების განხორციელება

განათლებაში.

Innovation is hard,

ინოვაცი ყოველთვის რთულია,

because it means doing something that people don't find very easy,

რადგან იმის გაკეთებას გულისხმობს,

რაც უმრავლესობისათვის არაა ადვილი.

for the most part.

ეს ნიშნავს ეჭვქვეშ დააყენო ის, რასაც არასოდეს მტკიცება არ სჭირდებოდა -

It means challenging what we take for granted,

things that we think are obvious.

რაც, ერთი შეხედვით ცხადზე უცხადესია.

The great problem for reform or transformation

უდიდესი სირთულე რეფორმის

ან გარდაქმნისათვის

is the tyranny of common sense.

არის საღი აზრის დიქტატი,

როცა ადამიანებს მიაჩნიათ, რომ

Things that people think,

"It can't be done differently, that's how it's done."

“ეს შეუძლებელია სხვაგვარად იყოს, რადგან ყოველთვის ასე იყო.”

ცოტა ხნის წინ აბრაჰამ ლინკოლნის შესანიშნავ ფრაზას წავაწყდი

I came across a great quote recently from Abraham Lincoln,

who I thought you'd be pleased to have quoted at this point.

და ვიფიქრე გესიამოვნებოდათ ახლა მისი მოსმენა.

(Laughter)

(სიცილი)

He said this in December 1862 to the second annual meeting of Congress.

ეს ფრაზა მან 1862 წლის დეკემბერში

კონგრესის მეორე წლიურ სხდომაზე წარმოსთქვა.

I ought to explain that I have no idea what was happening at the time.

უნდა გითხრათ, რომ წარმოდგენა არ მაქვს რა ხდებოდა მაშინ.

We don't teach American history in Britain.

ბრიტანეთში არ ისწავლება ამერიკის ასტორია.

(Laughter)

(სიცილი)

We suppress it. You know, this is our policy.

მიჩქმალული გვაქვს. ეს ჩვენი პოლიტიკაა.

(Laughter)

(სიცილი)

No doubt, something fascinating was happening then,

ასე, რომ ეჭვგარეშეა, 1862 წლის დეკემბერში რაღაც მნიშვნელოვანი ხდებოდა,

which the Americans among us will be aware of.

რის შესახებაც ჩვენი აუდიტორიის ამერიკული ნაწილისათვის,

ალბათ, ცნობილია.

But he said this:

აი, რა თქვა ლინკოლმა:

"The dogmas of the quiet past are inadequate to the stormy present.

"დოგმები

მშვიდი წარსულისა

აღარ გამოდგება ქარცეცხლიან აწმყოში.

ჩვენი მაღალი მისია

The occasion is piled high with difficulty,

დიდ სირთულეებს შეიცავს,

and we must rise with the occasion."

და ჩვენ ამ მისიასთან ერთად უნდა ავმაღლდეთ."

ძალიან მომწონს:

I love that.

Not rise to it, rise with it.

კი არ შევწვდეთ სიმაღლეს, არამედ მასთან ერთად ავმაღლდეთ.

"As our case is new,

“ვემსახურებით რა სრულიად ახალ, უპრეცენდენტო საქმეს,

so we must think anew and act anew.

საჭიროა ვიაზროვნოთ ახლებურად

და ვიმოქმედოთ ახლებურად.

We must disenthrall ourselves,

თავიდან მოვიშოროთ ძველი დოგმები

and then we shall save our country."

და შევძლებთ ქვეყნის გადარჩენას.”

I love that word, "disenthrall."

მომწონს ეს “ძველი დოგმების თავიდან მოშორება”.

You know what it means?

იცით, ხომ რასაც ნიშნავს?

That there are ideas that all of us are enthralled to,

…რომ თავს მოხვეული გვაქვს შეხედულებები,

which we simply take for granted as the natural order of things,

რომლებსაც ვაღიარებთ მტკიცებულების გარეშე,

აღვიქვამთ, როგორც მოვლენათა თუ საგანთა ბუნებრივ მდგომარეობას, რომ ყველაფერი ასეც უნდა იყოს.

the way things are.

And many of our ideas have been formed,

მათ შორის ბევრი

არ ჩამოყალიბებულა ჩვენი საუკუნის მოთხოვნების პასუხად,

not to meet the circumstances of this century,

but to cope with the circumstances of previous centuries.

თუმცა შესანიშნავად პასუხობს გასული საუკუნის მოთხოვნებს.

But our minds are still hypnotized by them,

მაგრამ მათ ჯერ კიდევ უპყრიათ ჩვენი გონება.

and we have to disenthrall ourselves of some of them.

ამიტომ საჭიროა თავის გავითავისუფლოთ ასეთი აზრებისა თუ დოგმებისაგან.

Now, doing this is easier said than done.

რა თქმა უნდა, ეს სათქმელად ბევრად იოლია.

It's very hard to know, by the way, what it is you take for granted.

სხვათა შორის, საკმაოდ რთულია იმის დადგენა თუ, კონკრეტულად, რას არ სჭირდება მტკიცება.

And the reason is that you take it for granted.

რატომ? იმიტომ, რომ მათ დამტკიცება არ სჭირდება.

(Laughter)

მოდით, ისეთ რამეს გკითხავთ, რაც შეიძლება მიგაჩნდეთ ჩვეულებრივ ამბად, რომლის დამტკიცებასაც არ საჭიროებთ.

Let me ask you something you may take for granted.

How many of you here are over the age of 25?

რამდენმა თქვენგანმა გადააბიჯა 25 წელს?

That's not what you take for granted, I'm sure you're familiar with that.

არა, ეს არაა იმ კატეგორიიდან, რასაც ჩვეულებრივად აღიქვამთ.

რა თქმა უნდა, ეს იცით.

Are there any people here under the age of 25?

და რამდენი ხართ 25 წლის ქვემოთ?

ძალიან კარგი. ახლა, თუ შეიძლება

Great. Now, those over 25,

could you put your hands up if you're wearing your wristwatch?

ხელი ასწიეთ 25 წელს გადაცილებულებმა, ვისაც მაჯის საათი გიკეთიათ.

უჰ, ბევრნი ვართ, არა?

Now that's a great deal of us, isn't it?

Ask a room full of teenagers the same thing.

აბა, იგივე სთხოვეთ მოზარდებით სავსე აუდიტორიას.

Teenagers do not wear wristwatches.

მოზარდები არ ატარებენ მაჯის საათებს.

I don't mean they can't,

არა იმიტომ, რომ ვერ ატარებენ ან აკრძალული აქვთ,

they just often choose not to.

უბრალოდ, არ უნდათ.

And the reason is we were brought up in a pre-digital culture,

მიზეზი კი ისაა, რომ ჩვენ, 25 წელს გადაბიჯებულნი,

გავიზარდეთ ციფრული კულტურის წინა ეპოქაში

those of us over 25.

And so for us, if you want to know the time,

და დროის გასაგებად

you have to wear something to tell it.

ვატარებთ ნივთს, რომელიც გვიჩვენებს მას.

Kids now live in a world which is digitized,

ბავშვები კი, ახლა ციფრულ სამყაროში ცხოვრობენ

and the time, for them, is everywhere.

და მათთვის დრო ყველგანაა.

They see no reason to do this.

არ ესმით, რა საჭიროა ამისათვის მაჯის საათი.

And by the way, you don't need either;

ისევე როგორც, სხვათა შორის, არც თქვენთვისაა საჭირო;

it's just that you've always done it and you carry on doing it.

უბრალოდ, თქვენ ყოველთვის ატარებდით საათს და იგივეს აკეთებთ ეხლაც.

My daughter never wears a watch, my daughter Kate, who's 20.

ჩემი ქალიშვილი - 20 წლის ქეითი - არასოდეს ატარებს მაჯის საათს.

She doesn't see the point.

ვერ ხვდება, რა საჭიროა.

As she says,

ქეითი: “ეს მხოლოდ ერთი ფუნქციის მქონე ხელსაწყოა”.

"It's a single-function device."

(Laughter)

(სიცილი)

"Like, how lame is that?"

“რა გოიმობაა?”

And I say, "No, no, it tells the date as well."

მე ვეუბნები: “არა, არა, ნახე, თარიღსაც აჩვენებს.”

(Laughter)

(სიცილი)

"It has multiple functions."

“მრავალფუნქციურია”.

(Laughter)

But, you see, there are things we're enthralled to in education.

ხვდებით ალბათ, რომ განათლების სფეროშიც არსებობს ასეთივე “თავს მოხვეული” შეხედულებები.

ორიოდე მაგალითს მოვიყვან.

A couple of examples.

One of them is the idea of linearity:

პირველია სწორხაზოვნების იდეა:

that it starts here and you go through a track

აი, ეს აქ იწყება, მიჰყვები ამ ხაზს

and if you do everything right,

და თუ ყველაფერს სწორად გააკეთებ, გახვალ ბოლოში

you will end up set for the rest of your life.

ისე, რომ მთელი დარჩენილი ცხოვრება გეყოფა.

Everybody who's spoken at TED has told us implicitly,

მაგრამ ამ კონფერენციაზე ყველა გამომსვლელი ფარულად,

or sometimes explicitly, a different story:

ზოგჯერ ღიადაც, სულ სხვა რამეს ამბობს.

that life is not linear; it's organic.

...რომ ცხოვრება არაა სწორხაზოვანი, იგი ორგანულია.

We create our lives symbiotically

ჩვენ ვქმნით საკუთარ სიცოცხელს სიმბიოზურად,

as we explore our talents

ვავითარებთ რა საკუთარ ნიჭსა და ტალანტებს

in relation to the circumstances they help to create for us.

იმ გარემოებებთან მიმართებაში, რომლების შექმნაშიც თავად ნიჭი გვეხმარება.

But, you know, we have become obsessed with this linear narrative.

მაგრამ იცით რა? ჩვენ ავიკვიატეთ

ეს სწორხაზოვნება.

And probably the pinnacle for education is getting you to college.

და განათლების უმთავრეს მიღწევად

მიგვაჩნია კოლეჯში მოხვედრა.

I think we are obsessed with getting people to college.

მგონი ჩვენი ახირებაა კოლეჯში ჩაბარება,

Certain sorts of college.

გარკევულ კოლეჯში.

I don't mean you shouldn't go, but not everybody needs to go,

არ ვამბობ, არ წახვიდეთ მეთქი კოლეჯში, მაგრამ ყველასთვის არაა საჭირო

or go now.

და არაა საჭირო ყველა ამ წუთას წავიდეს.

Maybe they go later, not right away.

მოგვიანებითაც შეიძლება კოლეჯში ჩაბარება.

And I was up in San Francisco a while ago doing a book signing.

ცოტა ხნის წინ სან-ფრანცისკოში ვიყავი,

წიგნებზე ხელი უნდა მომეწერა.

There was this guy buying a book, he was in his 30s.

ერთი, ოცდაათიოდე წლის კაცი იყო, წიგნი იყიდა.

I said, "What do you do?"

ვკითხე, სად მუშაობ მეთქი?

And he said, "I'm a fireman."

მიპასუხა, მეხანძრე ვარო.

I asked, "How long have you been a fireman?"

რამდენი ხანია, რაც მეხანძრე ხარ, მეთქი?

"Always. I've always been a fireman."

მიპასუხა, ყოველთვის მეხანძრე ვიყავიო.

- როდის გადაწყვიტე, მეთქი?

"Well, when did you decide?" He said, "As a kid.

პატარა, რომ ვიყავიო. შემდეგ დასძინა: “ისე, ეს ყოველთვის პრობლემებს მიქმნიდა სკოლაში,

Actually, it was a problem for me at school,

because at school, everybody wanted to be a fireman."

"რადგან სკოლაში ყველას მეხანძრეობა უნდოდა."

(Laughter)

"მაგრამ მე მართლა მინდოდა მეხანძრეობა."

He said, "But I wanted to be a fireman."

"მაღალ კლასებში მასწავლებლები"

And he said, "When I got to the senior year of school,

my teachers didn't take it seriously.

"ამას სერიოზულად ვერ აღიქვამდნენ."

This one teacher didn't take it seriously.

"ერთი განსაკუთრებით."

He said I was throwing my life away

"მან მითხრა, რომ სიცოცხლის ფუჭად გატარების ტოლფასი იქნება,

if that's all I chose to do with it;

"თუ ამას აირჩევო."

that I should go to college, I should become a professional person,

"კოლეჯში უნდა წახვიდე და პროფესიონალი გახდეო."

that I had great potential

"ისიც მითხრა, დიდი პოტენციალი გაქვსო და მთელ ნიჭს ამაში ყრიო'"

and I was wasting my talent to do that."

"და მთელ შენს მონაცემებს ამაში ამაოდ ხარჯავო."

He said, "It was humiliating.

შემდეგ ახალგაზრდა კაცმა დასძინა, რომ ეს ძალიან შეურცხმყოფელი იყო,

It was in front of the whole class and I felt dreadful.

რადგან მთელი კლასის წინაშე მითხრა და საშინლად შემრცხვაო.

But it's what I wanted, and as soon as I left school,

“მაგრამ მე მხოლოდ მეხანძრეობა მინდოდა. ამიტომ როგორც კი სკოლა დავამთავრე,"

I applied to the fire service and I was accepted.

"მივაშურე მეხანძრეთა სამსახურს და ამიყვანეს.”

You know, I was thinking about that guy recently,

შემდეგ გაარძელა: “იცით რა? წეღან ის მასწავლებელი გამახსენდა,

just a few minutes ago when you were speaking, about this teacher,

რამოდენიმე წუთის წინ, როცა თქვენ მასწავლებელი ახენეთ."

because six months ago, I saved his life."

"იმიტომ, რომ ექვსი თვის წინ

სიკვდილს გადავარჩინე."

(Laughter)

(სიცილი)

"საგზაო შემთხვევა იყო,"

He said, "He was in a car wreck, and I pulled him out, gave him CPR,

"გამოვიყვანე და რესპირატორი მივეცი,"

and I saved his wife's life as well."

"მისი ცოლიც გადავარჩინე."

He said, "I think he thinks better of me now."

"იმედია, ეხლა ჩემზე უკეთესი აზრისაა.”

(Laughter)

(სიცილი)

(Applause)

(ტაში)

You know, to me,

ჩემის აზრით,

human communities depend upon a diversity of talent,

ნებისმიერი საზოგადოება დამოკიდებულია

ტალანტების მრავალფეროვნებაზე

not a singular conception of ability.

და არა ტალანტის შესახებ ჩამოყალიბებულ წარმოდგენაზე.

And at the heart of our challenges --

ამიტომ ჩვენი გამოწვევების გულის სიღრმეში …

(Applause)

(ტაში)

At the heart of the challenge

მოკლედ, სინამდივლეში მთავარია

is to reconstitute our sense of ability and of intelligence.

ადამიანში აღვადგინოთ ნიჭისა და

ჭკუის ქონის უნარი.

This linearity thing is a problem.

სწორხაზოვნება პრობლემაა.

ცხრა წლის წინ

When I arrived in L.A. about nine years ago,

ლოს-ანჟელესში ყოფნისას,

I came across a policy statement --

თვალი მოვკარი საჯარო განცხადებას,

ძალიან კეთილშობილურს:

very well-intentioned --

which said, "College begins in kindergarten."

“კოლეჯი იწყება საბავშვო ბაღში.”

No, it doesn't.

არა, არ იწყება.

(Laughter)

(სიცილი)

It doesn't.

მართლა არა.

If we had time, I could go into this, but we don't.

დრო რომ მქონდეს, ამაზე ვრცლად ვისაუბრებდი, მაგრამ არ მაქვს.

(Laughter)

(სიცილი)

Kindergarten begins in kindergarten.

საბავშვო ბაღი იწყება საბავშვო ბაღში.

(Laughter)

(სიცილი)

ერთხელ ჩემმა მეგობარმა თქვა:

A friend of mine once said,

"A three year-old is not half a six year-old."

“იცი, სამი წლის ბავშვი არაა ექვსი წლის ბავშვის ნახევარი?!"

(Laughter)

(სიცილი)

(Applause)

(ტაში)

They're three.

"ის სამი წლისაა."

But as we just heard in this last session,

მაგრამ როგორც წინა გამოსვლაში მოვისმინეთ,

there's such competition now to get into kindergarten --

ამჟამად დიდი კონკურენციაა საბავშვო ბაღში მოსახვედრად;

to get to the right kindergarten --

"სათანადო" საბავშვო ბაღზეა საუბარი,♪

that people are being interviewed for it at three.

სადაც სამი წლის ბავშვები გასაუბრებას გადიან.

წარმოიდგინეთ, ბავშვები სხედან კომიის წევრების წინ,

Kids sitting in front of unimpressed panels,

ერთ-ერთი უემოციოდ ათვალიერებს ბავშვის ანკეტას,

you know, with their resumes --

(Laughter)

(სიცილი)

Flicking through and saying, "What, this is it?"

და ამბობს: “რა, სულ ესაა?” (სიცილი) (ტაში)

(Laughter)

(სიცილი)

(Applause)

(ტაში)

"You've been around for 36 months, and this is it?"

"მთელი 36 თვე გქონდა და სულ ესაა?"

(Laughter)

(სიცილი)

"You've achieved nothing -- commit.

“ჯერ ვერაფერს მიაღწიე? სირცხვილი შენი!"

(Laughter)

Spent the first six months breastfeeding, I can see."

"როგორც ვხედავ, პირველი ექვსი თვე ძუძუს წოვაში გაატარე.”

(Laughter)

(სიცილი)

See, it's outrageous as a conception.

როგორც იდეა აღმაშფოთებელია, მაგრამ ხალხს იზიდავს.

The other big issue is conformity.

მეორე მნიშვნელოვანი საკითხია შესაბამისობა.

We have built our education systems on the model of fast food.

ჩვენი განათლების სისტემები

სწრაფი კვების მოდელზე დავაფუძნეთ.

This is something Jamie Oliver talked about the other day.

ამაზე რამოდენიმე დღის წინ ჯეიმი ოლივერმა ისაუბრა.

There are two models of quality assurance in catering.

კვების სისტემაში ხარისხის უზრუნველყოფის ორი მოდელი არსებობს.

ერთია სწრაფი კვება,

One is fast food, where everything is standardized.

როცა ყველაფერი სტანდარტიზებულია.

The other is like Zagat and Michelin restaurants,

მეორე, კი, მაგალითად, რესტორნები “ზაგატი” და “მიშელინი”,

where everything is not standardized,

სადაც არაა ყველაფერი სტანდარტიზებული;

they're customized to local circumstances.

არამედ ადაპტირდება გარემო პირობებთან.

And we have sold ourselves into a fast-food model of education,

ჩვენ კი მივეყიდეთ განათლების სწრაფი კვების მსგავს მოდელს,

and it's impoverishing our spirit and our energies

რომელიც ისევე აღარიბებს ჩვენს სულსა და ენერგიას,

as much as fast food is depleting our physical bodies.

როგორც სწრაფი საკვება ფიტავს ჩვენს ფიზიკურ სხეულს.

(ტაში)

(Applause)

ვფიქრობ, აქ ორიოდ რამე უნდა ვაღიაროთ.

We have to recognize a couple of things here.

ერთი ის, რომ ნიჭი მეტისმეტად მრავალგვარია.

One is that human talent is tremendously diverse.

People have very different aptitudes.

ადამიანებს ძალიან განსხვავებული მისწრაფებები აქვთ.

I worked out recently that I was given a guitar as a kid

ცოტა ხნის წინ გავიაზრე, რომ

პატარაობისას გიტარა დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს შემოგვაჩეჩეს ხელში

at about the same time that Eric Clapton got his first guitar.

ერიკ კლაპტონს და მე.

(Laughter)

It worked out for Eric, that's all I'm saying.

და ხომ იცით რაც მოხდა? ერიკს გამოადგა, მე კი....

(Laughter)

(სიცილი)

In a way --

რაღაცნაირად, ვერ.

it did not for me.

I could not get this thing to work

ვერაფრით ვერ ავამუშავე ეს გიტარა,

no matter how often or how hard I blew into it.

რას არ ვაკეთებდი, ხან ასე ჩავბერე, ხან ისე...

It just wouldn't work.

მაგრამ - არაფერი.

(Laughter)

თუმცა, მარტო ესეც არაა.

But it's not only about that.

It's about passion.

ენთუზიაზმიც საჭიროა.

Often, people are good at things they don't really care for.

ხშირად ადამიანს კარგად გამოსდის ისეთი რამეც, რაც დიდად გულზე არ ეხატება.

ეს ენთუზიაზმია,

It's about passion,

and what excites our spirit and our energy.

რაც ჩვენს სულს აღვიძებს და ენერგიას წარმოშობს.

And if you're doing the thing that you love to do, that you're good at,

ხოლო თუ საყვარელ საქმეს აკეთებ, რომელიც კარგად გამოგდის,

time takes a different course entirely.

დრო სრულიად სხვაგვარად მიედინება.

My wife's just finished writing a novel,

ჩემმა ცოლმა სულ ახლახანს დაასრულა რომანის წერა

and I think it's a great book,

მგონი, ძალიან კარგი რომანია.

but she disappears for hours on end.

მაგრამ საათობით იკარგებოდა ხოლმე.

You know this, if you're doing something you love,

ხომ იცით როგორცაა - თუ საყვარელ საქმეს აკეთებ,

an hour feels like five minutes.

ერთი საათი ხუთ წუთში იწურება.

If you're doing something that doesn't resonate with your spirit,

ხოლო თუ ისეთი საქმით ხარ დაკავებული რაც შენს სულში გამოძახილს ვერ პოულობს,

მაშინ 5 წუთი ერთი საათია.

five minutes feels like an hour.

And the reason so many people are opting out of education

სწორედ იმიტომ ანებებენ თავს განათლებას,

is because it doesn't feed their spirit,

რომ სულიერ საკვებს ვერ იღებენ.

it doesn't feed their energy or their passion.

განათლება ვერ აწვდის ადამიენბს სულიერ საკვებს, ვერც საკვებს ენერგიისა და ენთუზიაზმისთავის.

ასე რომ, მგონი, საჭიროა მეტაფორები შევცვალოთ.

So I think we have to change metaphors.

We have to go from what is essentially an industrial model of education,

უნდა გადავუხვიოთ განათლების ჩვეული, ინდუსტრიული, მოდელიდან,

სამრეწველო მოდელიდან,

a manufacturing model,

which is based on linearity and conformity and batching people.

რომელიც სწორხაზოვნებას,

შესაბამისობას და ადამიანთა დახარისხებას ეფუძნება.

We have to move to a model

და უნდა გადავიდეთ მოდელზე,

that is based more on principles of agriculture.

რომელიც უფრო მიწათმოქმედების პრინციპებზეა დაფუძნებული.

We have to recognize

უნდა ვაღიაროთ, რომ ადამიანის აყვავება-განვითარება

that human flourishing is not a mechanical process;

არაა მექანიკური პროცესი,

it's an organic process.

ეს ორგანული პროცესია.

And you cannot predict the outcome of human development.

შეუძლებელია ვიწინასწარმეტყველოთ ადამიანის განვითარების შედეგი;

ერთადერთი რაც შეგიძლია გააკეთო, როგორც მიწათმოქმედმა,

All you can do, like a farmer, is create the conditions

შექმნა პირობები, რომელშიც

under which they will begin to flourish.

ადამიანი აყვავდება და გაიფურჩქნება.

So when we look at reforming education and transforming it,

ასე რომ, როცა ვსაუბრობთ განათლების რეფორმირებაზე ან ტრანსფორმირებაზე,

it isn't like cloning a system.

ეს არ ნიშნავს სისტემის კლონირებას.

There are great ones, like KIPP's; it's a great system.

არსებობს ძალიან კარგი სისტემები, როგორიცაა "კიპპს".

There are many great models.

ბევრი სხვა კარგი მოდელია.

It's about customizing to your circumstances

მაგრამ ჩვენ ვსაუბრობთ მათ ადაპტირებაზე არსებულ რეალობასთან

and personalizing education to the people you're actually teaching.

და განათლების ინდივიდუალიზაციაზე

მათთვის, ვისაც ასწავლი.

And doing that, I think, is the answer to the future

ვფიქრობ, ესაა

პასუხი მომავლის ამოცანებზე,

because it's not about scaling a new solution;

რადგან ჩვენ არ ვსაუბრობთ გადაწყვეტილების მასშტაბების დადგენაზე;

it's about creating a movement in education

ვსაუბრობთ განათლების სისტემაში ისეთი მიმართულების შექმნაზე,

in which people develop their own solutions,

როცა ყველა საკუთარ გადაწყვეტილებას იღებს.

but with external support based on a personalized curriculum.

და ამავე დროს იღებს გარე დახმარებას ინდივიდუალური პროგრამის პრინციპზე დაყრდნობით.

Now in this room,

ამ დარბაზში

there are people who represent extraordinary resources in business,

არიან ადამიანები, რომლებიც წარმოადგენენ

მშვენიერ რესურსებს ბიზნესის,

in multimedia, in the Internet.

მედიისა თუ ინტერნეტისათვის.

These technologies,

ეს ტექნოლოგიები,

combined with the extraordinary talents of teachers,

თუ მათ მასწავლებლების გამორჩეულ ნიჭთან გავაერთიანებთ,

provide an opportunity to revolutionize education.

შექმნიან პირობებს განათლების სფეროში რევოლუციის მოსაწყობად.

And I urge you to get involved in it

და მე მოგიწოდებთ მიიღოთ ამაში მონაწილეობა,

ეს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია არა მარტო ჩვენთვის,

because it's vital, not just to ourselves, but to the future of our children.

არამედ ჩვენი შვილების მომავლისათვის.

But we have to change from the industrial model

ამისათვის ჩვენ უნდა შევცვალოთ ინდუსტრიული მოდელი

მიწათმოქმედების მოდელით,

to an agricultural model,

where each school can be flourishing tomorrow.

რომლის პირობებშიც ყოველი სკოლა შესძლებს განვითარებას.

That's where children experience life.

სკოლაში შეძლებენ ბავშვები შეიგრძნონ სიცოცხლე,

Or at home, if that's what they choose,

ან სახლებში, თუ ასე ჩათვლიან საჭიროდ.

to be educated with their families or friends.

ოჯახთან და ახლობლებთან ერთად.

There's been a lot of talk about dreams over the course of these few days.

ამ დღეებში არაერთი ისტორია მოვისმინეთ

ოცნების შესახებ.

And I wanted to just very quickly --

მეც მინდოდა ძალიან სწრაფად...

I was very struck by Natalie Merchant's songs last night,

გუშინ ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა ნატალი მერჩანტის სიმღერებმა,

recovering old poems.

ძველი ლექების მისეულმა ინტერპრეტაციამ.

I wanted to read you a quick, very short poem

მინდა წაგიკითხოთ ძალიან მოკლე ნაწყვეტი

from W. B. Yeats, who some of you may know.

უილიამ ბათლერ იეიტსის პოეზიიდან - შეიძლება გსმენიათ მის შესახებ.

He wrote this to his love, Maud Gonne,

იეიტსი სატრფოს მიმართავს,

სახელად მოდ გონს.

and he was bewailing the fact

პოეტი სასოწარკვეთილია იმის გამო, რომ

that he couldn't really give her what he thought she wanted from him.

ვერ აძლევს სატრფოს იმას, რასაც მისი საზრით ელის გულისსწორი.

And he says, "I've got something else, but it may not be for you."

და ამბობს: "მე მაქვს რაღაც სხვა, მაგრამ ეს შეიძლება შენ არ გინდოდეს."

He says this:

აი, რას ამბობს:

"Had I the heavens' embroidered cloths,

"რომ მქონდეს ზეციური საფარი,

Enwrought with gold and silver light,

მოქსოვილი მზის ოქროს სხივებითა

და მთვარის ვერცხლისფერი შუქით,

The blue and the dim and the dark cloths

მოქარგული დაისის ჩრდილით,

ღამის ბინდითა და

Of night and light and the half-light,

აისის ნათელით,

ამ საფარს ფეხქვეშ დაგიგებდი;

I would spread the cloths under your feet:

მაგრამ უპოვარი ვარ,

But I, being poor, have only my dreams;

ოცნების მეტი არაფერი მაბადია;

I have spread my dreams under your feet;

ამიტომ ოცნება დაგიგე ფეხქვეშ.

გევედრები, ფრთხილად იარე,

Tread softly

because you tread on my dreams."

შენ ხომ ჩემს ოცნებაზე დააბიჯებ."

And every day, everywhere,

ყოველდღე და ყოველ წუთას

our children spread their dreams beneath our feet.

ჩვენი შვილები საკუთარ ოცნებებს გვიგებენ ფეხქვეშ.

And we should tread softly.

გევედრებით, ფრთხილად ვიაროთ.

Thank you.

მადლობა.

(Applause)

(ტაში)

Thank you very much.

(Applause)

Thank you.

(Applause)

დიდი მადლობა.