Drew Dudley: Everyday leadership

Drew Dudley: Olağan liderlik

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Ekin Öcalan Gözden geçirme: Meric Aydonat

I wanted to just start by asking everyone a question:

I wanted to just start by asking everyone a question:

How many of you are completely comfortable

Kaçınız kendinize lider diyebilecek kadar

rahat hissediyorsunuz?

with calling yourselves a leader?

Görüyorsunuz, bu soruyu ülkenin her köşesinde sordum

I've asked that question all across the country,

and everywhere I ask it, no matter where,

ve yer fark etmeksizin sorduğum her yerde,

there's a huge portion of the audience that won't put up their hand.

seyircinin büyük bir kısmı çoğunlukla ellerini kaldırmaz.

Ve şunu anladım ki biz liderliği

And I've come to realize that we have made leadership

kendimizden daha büyük bir şey yapmışız.

into something bigger than us; something beyond us.

Kendimizden öte bir şey yapmışız.

Dünyayı değiştirmekle ilgili bir anlam yüklemişiz.

We've made it about changing the world.

We've taken this title of "leader"

Ve biz bu liderlik sıfatına

and treat it as something that one day we're going to deserve.

sanki bir gün hak edeceğimiz bir şeymiş de

But to give it to ourselves right now

şu anda kendimize lider dememiz

means a level of arrogance or cockiness that we're not comfortable with.

bir kibir ve ukalalık göstergesiymiş gibi davranıyoruz.

And I worry sometimes that we spend so much time

Ve bazen, sadece başkalarının çok zor başarabileceği

inanılmaz şeyleri başardığımız zaman kutlamaya çok zaman harcadığımızdan,

celebrating amazing things that hardly anybody can do,

that we've convinced ourselves those are the only things worth celebrating.

sadece bu tarz şeylerin kutlamaya değer olduğuna

kendimizi inandırdığımızdan endişeleniyorum ve böylece

We start to devalue the things we can do every day,

her gün yapabildiğimiz şeylerin değerini düşürmeye

ve gerçek bir lider olduğumuz durumlar için zaman ayırmaya başlıyoruz

We take moments where we truly are a leader

and we don't let ourselves take credit for it, or feel good about it.

ve bu durumlar için kendimize pay çıkarmamıza

ve kendimizi bu hususta iyi hissetmemize izin vermiyoruz.

I've been lucky enough over the last 10 years

Geçtiğimiz 10 yıl boyunca,

beni daha mutlu ettiğine inandığım bir şekilde

to work with amazing people who've helped me redefine leadership

liderliği tekrar tanımlamama yardım eden

inanılmaz insanlarla çalıştım.

in a way that I think has made me happier.

Bugün bu kısa zamanımda sadece, bu yeniden tanımlamanın

With my short time today,

I want to share with you the one story that is probably most responsible

belki de en büyük sebebi olan hikayeyi sizlerle paylaşmak istiyorum.

for that redefinition.

I went to a little school

Ben, Sackville, New Brunswick'te küçük bir okul olan

called Mount Allison University in Sackville, New Brunswick.

Mount Allison Üniversitesi'nde eğitim gördüm

ve ordaki son günümde, bir kız bana geldi

And on my last day there, a girl came up to me and said,

ve dedi ki, "senle tanıştığım ilk anı hatırlıyorum."

"I remember the first time I met you."

Ve bana dört yıl önce olmuş bir olay anlattı.

And she told me a story that had happened four years earlier.

Dedi ki, "Üniversiteye başlamadan bir önceki gün,

She said, "On the day before I started university,

I was in the hotel room with my mom and dad,

annem ve babamla bir otel odasındaydım ve

and I was so scared and so convinced that I couldn't do this,

bunu yapamayacağımdan o kadar çok korkuyordum,

that I wasn't ready for university, that I just burst into tears.

kendimi üniversiteye hazır olmadığıma öyle çok ikna etmiştim ki, gözyaşlarına boğuldum.

My mom and dad were amazing.

Ve annemle babam inanılmazdı. Bana dediler ki,

They were like, "We know you're scared, but let's just go tomorrow,

'Bak, korktuğunu biliyoruz, ama yine de yarın gidelim.

İlk gününde gidelim ve eğer herhangi bir noktada

go to the first day, and if at any point you feel as if you can't do this,

bunu yapamayacağını hissedersen, önemli değil, sadece söyle,

that's fine; tell us, and we'll take you home.

seni eve geri götüreceğiz. Ne olursa olsun seni seviyoruz."

We love you no matter what.'"

Ve kız dedi ki, "Ertesi gün gittim,

She says, "So I went the next day.

kayıt olmak için sırada bekliyordum,

I was in line for registration,

and I looked around and just knew I couldn't do it; I wasn't ready.

ve etrafıma baktım ve yapamayacağımı biliyordum.

Hazır olmadığımı biliyordum. Bırakmam gerektiğini biliyordum."

I knew I had to quit.

I made that decision and as soon as I made it,

Ve dedi ki, "Bu kararı verdim ve verdiğim gibi

bu inanılmaz huzur hissi içime doldu.

an incredible feeling of peace came over me.

Anneme ve babama dönerek onlara

I turned to my mom and dad to tell them we needed to go home,

eve gitmemiz gerektiğini söyledim, tam o anda

and at that moment, you came out of the student union building

Öğrenci Birliği binasından hayatımda gördüğüm

en aptal şapkayla sen çıkageldin." (Kahkahalar)

wearing the stupidest hat I've ever seen in my life."

(Laughter)

"It was awesome.

"Harikaydı.

Ve Shinerama'yı destekleyen büyük bir tabela taşıyordun,

And you had a big sign promoting Shinerama," --

bunun açılımı Kistik Fibrozisle Savaşan Öğrenciler,"

which is Students Fighting Cystic Fibrosis,

- yıllarca birlikte çalıştığım bir hayır kurumu -

a charity I've worked with for years --

"ve elinde bir kova dolusu lolipop vardı.

"And you had a bucketful of lollipops.

Ve sıra boyunca yürüyordun ve sıradaki insanlara lolipop veriyor,

You were handing the lollipops out to people in line,

onlara Shinerama'yı anlatıyordun.

and talking about Shinerama.

All of the sudden, you got to me, and you just stopped.

Ve birdenbire, bana geldin ve sadece durdun

ve bana gözlerini diktin. Tüyler ürperticiydi." (Kahkahalar)

And you stared. It was creepy."

(Laughter)

This girl knows what I'm talking about.

Şuradaki kız ne dediğimi tam olarak biliyor. (Kahkahalar)

(Laughter)

"Then you looked at the guy next to me, smiled, reached into your bucket,

"Ve sonra yanımdaki çocuğa baktın,

gülümsedin ve sepetine uzanarak bir lolipop çıkardın

ve çocuğa tutarak dedin ki,

pulled out a lollipop, held it out to him and said,

'Yanında duran bu güzel kadına bir lolipop vermelisin.'"

'You need to give a lollipop to the beautiful woman next to you.'"

Ve dedi ki, "daha önce hiç bu kadar çabuk utanan birini görmemiştim.

She said, "I've never seen anyone get more embarrassed faster in my life.

He turned beet red, he wouldn't even look at me.

Pancar kırmızısına dönmüş ve bana bakamamıştı bile.

Lolipopu sadece şu şekilde tutabilmişti." (Kahkahalar)

He just kind of held the lollipop out like this."

(Laughter)

"I felt so bad for this dude that I took the lollipop.

Ve o çocuk için o kadar kötü hissetmiştim ki lolipopu aldım

As soon as I did, you got this incredibly severe look on your face,

ve ben alır almaz, senin yüzünde inanılmaz haşin bir ifade oluştu

ve anneme ve babama bakarak dedin ki,

looked at my mom and dad and said, 'Look at that! Look at that!

'Şuna bakın. Şuna bakın.

Evden uzaktaki ilk günü ve şimdiden bir yabancının elinden

First day away from home,

and already she's taking candy from a stranger?'"

şeker alıyor?!' (Kahkahalar)

(Laughter)

Ve dedi ki, "Herkes kendini kaybetti. 7 metre uzağımızdaki

She said, "Everybody lost it.

Twenty feet in every direction, everyone started to howl.

herkes ulumaya başladı.

I know this is cheesy, and I don't know why I'm telling you this,

Bu aptalca biliyorum ve sana bunu neden söylüyorum bilmiyorum,

ama o an herkes gülerken,

but in that moment when everyone was laughing, I knew I shouldn't quit.

bırakıp gidemeyeceğimi biliyordum.

I knew I was where I was supposed to be; I knew I was home.

Olmam gereken yerde olduğumu biliyordum,

evimde olduğumu biliyordum ve o günden beri

And I haven't spoken to you once in the four years since that day.

dört yıl boyunca seninle hiç konuşmadığımı biliyorum,

ama ayrılıyor olduğunu duydum

But I heard that you were leaving, and I had to come and tell you

ve buraya gelip sana, benim hayatımda

ne kadar önemli bir insan olduğunu ve seni özleyeceğimi söylemeliydim. İyi şanslar."

you've been an incredibly important person in my life.

I'm going to miss you. Good luck."

And she walks away, and I'm flattened.

Ve yürüyüp gitti, ben dümdüz oldum.

She gets six feet away, turns around, smiles and goes,

İki metre uzağa gitti, arkasına döndü ve gülümseyerek dedi ki,

"You should probably know this, too:

"Şunu da bilmelisin.

Dört yıl geçti ama o çocukla hala çıkıyorum." (Kahkahalar)

I'm still dating that guy, four years later."

(Laughter)

A year and a half after I moved to Toronto,

Toronto'ya taşındıktan bir buçuk yıl sonra,

I got an invitation to their wedding.

düğünleri için bir davetiye aldım.

(Laughter)

Here's the kicker: I don't remember that.

Şimdi asıl nokta geliyor. Bu olayı hatırlamıyorum.

I have no recollection of that moment.

O ana ait bir şey anımsamıyorum,

I've searched my memory banks,

belleğimi yokladım, çünkü gülünç

because that is funny and I should remember doing it and I don't.

ve bunu yaptığımı hatırlamam gerekir, ama hatırlamıyorum.

Ve belki de birinin hayatına yaptığım en büyük etki olduğunu düşünmek

That was such an eye-opening, transformative moment for me,

benim için öylesine göz açıcı ve dönüştürücü bir andı ki,

to think that maybe the biggest impact I'd ever had on anyone's life,

bir kadın çıkıp dört yıl sonra

a moment that had a woman walk up to a stranger four years later and say,

bir yabancıya diyor ki

"Benim için olağanüstü önemli bir insansın,"

"You've been an important person in my life,"

ve ben bu anı hatırlamıyorum bile.

was a moment that I didn't even remember.

Kaçınız hayatınızı temelden iyileştirdiğini hissettiğiniz,

How many of you guys have a lollipop moment,

birinin bir şey söylediği ya da bir şey yaptığı

a moment where someone said or did something

bir lolipop anı yaşadınız?

that you feel fundamentally made your life better?

Pekala. Kaçınız bunu yapan insana yaptığını söyleyebildiniz?

All right. How many of you have told that person they did it?

See, why not?

Gördünüz mü, neden olmasın? Doğum günlerini kutluyoruz,

We celebrate birthdays,

where all you have to do is not die for 365 days --

ki bunu yapmak için tek yapmak gereken 365 gün boyunca ölmemek - (Kahkahalar) -

(Laughter)

Yet we let people who have made our lives better

ve yine de hayatımızı daha iyi yapan insanların

bunu bilmeden yürüyüp geçmelerine izin veriyoruz.

walk around without knowing it.

Every single one of you has been the catalyst

Ve her biriniz, tek tek her biriniz,

bir lolipop anı için katalizör oldunuz.

for a lollipop moment.

You've made someone's life better by something you said or did.

Söylediğiniz ya da yaptığınız bir şeyle birinin hayatını

daha iyi yaptınız ve eğer yapmadığınızı düşünüyorsanız,

If you think you haven't,

think of all the hands that didn't go up when I asked.

deminki soruyu sorduğumda tekrardan kalkmayan onca eli düşünün.

Siz sadece kendisine söylenmeyen insanlardan birisiniz.

You're just one of the people who hasn't been told.

Ama kendimizi bu derece güçlü düşünmek oldukça korkutucu.

It's scary to think of ourselves as that powerful,

frightening to think we can matter that much to other people.

Başka insanların hayatlarına bu kadar etki edebildiğimizi düşünmek

dehşet verici, çünkü liderliği bizden büyük bir şey yaptıkça,

As long as we make leadership something bigger than us,

as long as we keep leadership beyond us

liderliği bizden öte bir konumda tuttukça,

and make it about changing the world,

liderliği dünyayı değiştirmekle ilgili bir hususa bürüdükçe,

aynı zamanda liderliği kendimizden ve birbirimizden

we give ourselves an excuse not to expect it every day,

her gün beklememek için bir bahane bulmuş oluyoruz.

from ourselves and from each other.

Marianne Williamson said, "Our greatest fear is not that we are inadequate.

Marianne Williamson demiş ki, "En büyük korkumuz, yetersiz olmamız değil.

En büyük korkumuz, ölçemeyeceğimiz kadar güçlü olmamız.

[It] is that we are powerful beyond measure.

Bizi korkutan şey karanlığımız değil, ışığımız."

It is our light and not our darkness that frightens us."

Ve bugün sizi bunun üstesinden gelmek için harekete geçmeye davet ediyorum.

My call to action today is that we need to get over our fear

Birbirimizin hayatlarında olağanüstü bir biçimde

of how extraordinarily powerful we can be in each other's lives.

güçlü olmaktan korkmamamız gerekiyor.

Bunun üstesinden gelmeliyiz ki, bunun ötesine geçebilelim

We need to get over it so we can move beyond it,

and our little brothers and sisters and one day our kids --

ve küçük kardeşlerimiz ve bir gün çocuklarımız --

or our kids right now -- can watch and start to value

veya şu anda çocuklarımız -- bizi izleyebilir ve

the impact we can have on each other's lives,

birbirimizin hayatlarına bulunduğumuz katkılara

paradan, güçten, ünvanlardan ve nüfuzdan çok daha fazla değer verebilirler.

more than money and power and titles and influence.

We need to redefine leadership as being about lollipop moments --

Liderliği lolipop anlarından oluşturarak tekrar tanımlamamız gerekiyor;

how many of them we create, how many we acknowledge,

kaç tane böyle an yarattık, kaç tane böyle an bize yaşatıldı,

how many of them we pay forward and how many we say thank you for.

bize yaşatılanların kaçını başkalarıyla devam ettirdik ve kaç tanesi için teşekkür ettik.

Because we've made leadership about changing the world,

Çünkü biz liderliğe dünyayı değiştirmekle ilgili bir anlam yükledik

and there is no world.

ve dünya diye bir şey yok. Sadece altı milyar tane yorumlaması var

There's only six billion understandings of it.

And if you change one person's understanding of it,

ve eğer bunlardan birisinin yorumunu,

o bir kişinin neler yapabileceğine dair düşüncelerini,

understanding of what they're capable of,

onu kimlerin önemsediğine dair bildiklerini,

understanding of how much people care about them,

bu dünyada onun, tek bir insanın gücüyle neleri değiştirebileceğine dair

understanding of how powerful an agent for change

düşüncelerini değiştirirseniz, her şeyi değiştirmiş olursunuz.

they can be in this world,

you've changed the whole thing.

Ve eğer liderliği bu yönden anlayabilirsek,

And if we can understand leadership like that,

I think if we can redefine leadership like that,

bana öyle geliyor ki liderliğin tanımını böyle değiştirebilirsek,

bence her şeyi değiştirebiliriz.

I think we can change everything.

And it's a simple idea, but I don't think it's a small one.

Ve bu basit bir fikir, ama küçük bir fikir olduğunu düşünmüyorum

I want to thank you so much for letting me share it with you today.

ve bugün sizlerle bunu paylaşmama izin verdiğiniz için hepinize teşekkür etmek istiyorum.