Drew Dudley: Everyday leadership

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Gulchin Taghiyeva Reviewer: Әsmər Həşimli

I wanted to just start by asking everyone a question:

I wanted to just start by asking everyone a question:

How many of you are completely comfortable

Neçəniz özünüzü rahatlıqla

lider adlandırırsınız?

with calling yourselves a leader?

Bu sualı ölkənin hər tərəfində soruşmuşam, və

I've asked that question all across the country,

and everywhere I ask it, no matter where,

harada soruşmağımdan asılı olmayaraq

there's a huge portion of the audience that won't put up their hand.

audutoriyada əksəriyyət əlini qaldırmır.

Beləliklə, bu qənaətə gəldim ki, biz liderliyi bizdən

And I've come to realize that we have made leadership

böyük bir məfhuma çevirmişik.

into something bigger than us; something beyond us.

Özümüzdən üstün görürük.

Bunu dünyanı dəyişmək kimi anlayırıq.

We've made it about changing the world.

We've taken this title of "leader"

Liderlik statusunu bir gün bizim də

and treat it as something that one day we're going to deserve.

layiq olacağımız bir zirvə olaraq qəbul edir,

But to give it to ourselves right now

özümüzü bu zirvəyə layiq görəndə isə,

means a level of arrogance or cockiness that we're not comfortable with.

bir növ bizə uyğun olmayan lovğalıq və özündən razılıq hesab edirik.

And I worry sometimes that we spend so much time

Bəzən narahat oluram ki, çox az adamın etdiyi

işlərə heyran olmağa çox vaxt sərf edirik.

celebrating amazing things that hardly anybody can do,

that we've convinced ourselves those are the only things worth celebrating.

Yalnız bu cür işlərin qeyd etməyə

dəyər olduğuna özümüzü o qədər inandırırıq ki,

We start to devalue the things we can do every day,

gündəlik edə biləcəyimiz dəyişikliklərin

dəyərini bilmir və həqiqi lider ola bildiyimiz

We take moments where we truly are a leader

and we don't let ourselves take credit for it, or feel good about it.

bu anlara görə insanların bizi təqdir etməsinə

izn vermir, bu anlara görə sevinmirik.

I've been lucky enough over the last 10 years

Mən isə şanslıyam ki, son on ildə

liderlik anlayışına məni daha xoşbəxt

to work with amazing people who've helped me redefine leadership

edən yeni bir tərif verməyimə kömək

edən möntəşəm insanlarla işləmişəm.

in a way that I think has made me happier.

Bu qısa müddətdə isə bu anlayışımın yaranmasında

With my short time today,

I want to share with you the one story that is probably most responsible

ən böyük rol oynayan hekayəni sizinlə paylaşmaq istəyirəm.

for that redefinition.

I went to a little school

Mən New Brunswick ştatı, Sackville-də

called Mount Allison University in Sackville, New Brunswick.

Mount Allison Universitetində oxumuşam.

Orada son günümdə bir qız mənə yaxınlaşıb

And on my last day there, a girl came up to me and said,

dedi:"Səni ilk gördüyüm anı xatırlayıram."

"I remember the first time I met you."

Sonra 4 il əvvəl baş vermiş bir hekayəni danışdı.

And she told me a story that had happened four years earlier.

O deyirdi: "Universitetə başlamazdan bir gün əvvəl

She said, "On the day before I started university,

I was in the hotel room with my mom and dad,

ana və atamla oteldə qalırdım.

and I was so scared and so convinced that I couldn't do this,

Çox qorxmuşdum, hazırlıqsız idim və oxuya bilməyəcəyimə

that I wasn't ready for university, that I just burst into tears.

inanmışdım ki, gözyaşlarına boğulmuşdum.

My mom and dad were amazing.

Ana atam da qəribə olsa da,

They were like, "We know you're scared, but let's just go tomorrow,

mənə dəstək idilər, "Bilirik ki, qorxursan, ancaq sabah gedək.

Birinci gün gedək, əgər nə vaxtsa

go to the first day, and if at any point you feel as if you can't do this,

oxuya bilmədiyini görsən heç nə olmaz. Bizə de,

that's fine; tell us, and we'll take you home.

qayıdaq evə. Nə olur olsun, səni sevirik." deyirdilər.

We love you no matter what.'"

O: "Beləcə növbəti gün,

She says, "So I went the next day.

qeydiyyat üçün sırada gözləyirdim.

I was in line for registration,

and I looked around and just knew I couldn't do it; I wasn't ready.

Ətrafa baxdım, hiss edirdim ki, oxuya bilməyəcəm.

Hazır deyildim, geri qayıtmalıydım."

I knew I had to quit.

I made that decision and as soon as I made it,

Və davam edir: "Bu qərara gəldiyim anda

inanılmaz bir rahatlıq hissinə qapıldım.

an incredible feeling of peace came over me.

Valideynlərimə evə qayıtmalı olduğumuzu

I turned to my mom and dad to tell them we needed to go home,

demək üçün çevrildiyim anda

and at that moment, you came out of the student union building

sən tələbə təşkilatı binasından çıxdın.

O günədək gördüyüm ən axmaq şlyapa var idi başında."(Gülüş)

wearing the stupidest hat I've ever seen in my life."

(Laughter)

"It was awesome.

"Amma gözəl təsadüf idi.

Öd kisəsi fibrozu ilə mübarizə aparan

And you had a big sign promoting Shinerama," --

tələbələr birliyi Shinerama-nı dəstəkləyirdin."

which is Students Fighting Cystic Fibrosis,

-bu illərlə çalışdığım xeyriyyə işidir-

a charity I've worked with for years --

"və əlində bir qabdolu nabat var idi.

"And you had a bucketful of lollipops.

Sırada duranlara nabat paylayır və

You were handing the lollipops out to people in line,

Shinerama haqda danışırdın.

and talking about Shinerama.

All of the sudden, you got to me, and you just stopped.

Birdən mənə çatanda dayandın,

gözümün içinə baxdın. Bu xoşagəlməz idi."(Gülüş)

And you stared. It was creepy."

(Laughter)

This girl knows what I'm talking about.

Burdakı qız nə demək istədiyimi tam mənasıyla başa düşdü. (Gülüş)

(Laughter)

"Then you looked at the guy next to me, smiled, reached into your bucket,

"Və məndən sonrakı oğlana baxıb,

güldün, qabdan bir nabat çıxarıb

oğlana verdin, və dedin,

pulled out a lollipop, held it out to him and said,

'Yanındakı belə gözəl bir qıza mütləq bir nabat verməlisən.'"

'You need to give a lollipop to the beautiful woman next to you.'"

Qız davam edir: "Həyatda heç kəsin belə tez utandığını görməmişdim.

She said, "I've never seen anyone get more embarrassed faster in my life.

He turned beet red, he wouldn't even look at me.

O qıp-qırmızı oldu, hətta mənə baxmadı da.

Beləcə başı-aşağı nabatı mənə uzatdı." (Gülüş)

He just kind of held the lollipop out like this."

(Laughter)

"I felt so bad for this dude that I took the lollipop.

"Oğlan üçün elə pis oldum ki, nabatı götürdüm.

As soon as I did, you got this incredibly severe look on your face,

Elə bu an sən üzündə ciddi ifadə

ana və atama baxdın, və belə dedin,

looked at my mom and dad and said, 'Look at that! Look at that!

'Görün də, görün. Evdən uzaqda

ilk günüdür, və qızınız artıq tanımadığı adamlardan

First day away from home,

and already she's taking candy from a stranger?'"

şirni alır?!"(Gülüş)

(Laughter)

O deyir: "Hamı gülürdü. Dörd tərəfdən

She said, "Everybody lost it.

Twenty feet in every direction, everyone started to howl.

gülüş səsləri ətrafı bürümüşdü.

I know this is cheesy, and I don't know why I'm telling you this,

Bir az ucuz səslənə bilər, bunu sənə niyə dediyimi də bilmirəm.

Ancaq hamı gülərkən

but in that moment when everyone was laughing, I knew I shouldn't quit.

geri qayıtmamalı olduğumu hiss etdim.

I knew I was where I was supposed to be; I knew I was home.

Burada olmalı olduğumu hiss etdim.

Özümü evimdə hiss etdim. Ondan bəri 4 ildə

And I haven't spoken to you once in the four years since that day.

səninlə danışmamışam da.

Ancaq eşitdim ki, gedirsən.

But I heard that you were leaving, and I had to come and tell you

Gəldim sənə deyim ki, sən həyatımda

çox mühüm bir insan olmusan. Sənin üçün darıxacam. Uğurlar.

you've been an incredibly important person in my life.

I'm going to miss you. Good luck."

And she walks away, and I'm flattened.

O çıxıb gedir, mən də qürurlanırdım.

She gets six feet away, turns around, smiles and goes,

Bir neçə addım uzaqlaşdıqdan sonra o, geri çevrilib deyir,

"You should probably know this, too:

"Bunu da bilməlisən yəqin ki.

Həmin oğlanla hələ də görüşürəm."(Gülüş)

I'm still dating that guy, four years later."

(Laughter)

A year and a half after I moved to Toronto,

Torontoya köçdükdən bir il yarım sonra

I got an invitation to their wedding.

onların toyuna dəvətnamə aldım.

(Laughter)

Here's the kicker: I don't remember that.

Əsas məsələ isə budur ki, mən bu hadisəni xatırlamıram.

I have no recollection of that moment.

O an haqda heç bir xatirəm yoxdur.

I've searched my memory banks,

Bütün xatirələrimi geri qaytarmışam, gülməli bir

because that is funny and I should remember doing it and I don't.

hadisə olub, xatırlamalıyam, ancaq xatırlamıram.

Bu, mənim üçün o qədər göz açıcı və

That was such an eye-opening, transformative moment for me,

transformativ bir an olub, kiminsə həyatında

to think that maybe the biggest impact I'd ever had on anyone's life,

ən böyük təsirim hesab etdiyim an,

a moment that had a woman walk up to a stranger four years later and say,

4 il sonra hansısa qadının tanımadığı birinə

"Sən həyatımda çox mühüm bir insan olmusan,"

"You've been an important person in my life,"

deməyinə səbəb olmuş o anı mən heç xatırlamıram.

was a moment that I didn't even remember.

Aranızda neçə insanın belə nabat anları olub?

How many of you guys have a lollipop moment,

Elə an ki, kiminsə dediyi bir söz ya etdiyi bir şey

a moment where someone said or did something

həyatınızda təməl pozitiv dəyişiklik etsin?

that you feel fundamentally made your life better?

Bəs, neçəniz həmin insana bu haqda danışmısınız?

All right. How many of you have told that person they did it?

See, why not?

Niyə də yox? Biz ad günlərini qeyd edirik.

We celebrate birthdays,

where all you have to do is not die for 365 days --

Bunun üçün sadəcə 365 gün ölmüyüb sağ qalmalıyıq. (Gülüş)

(Laughter)

Yet we let people who have made our lives better

Və həyatımızı yaxşıya doğru dəyişən

insanlar bundan bixəbər yaşayırlar.

walk around without knowing it.

Every single one of you has been the catalyst

İçinizdən hər biriniz belə bir "nabat anı"nın

səbəbkarı olmusunuz.

for a lollipop moment.

You've made someone's life better by something you said or did.

Kiminsə həyatını dəyişəcək bir

söz və ya hərəkət etmədiyinizi fikirləşirsinizsə,

If you think you haven't,

think of all the hands that didn't go up when I asked.

ilk sualımı verəndə əlini qaldırmayan o insanları düşünün.

Siz də yəqin ki, bunu etdiyinizdən bixəbərsiniz.

You're just one of the people who hasn't been told.

Ancaq özümüzü bu qədər güclü saymaq qorxuludur.

It's scary to think of ourselves as that powerful,

frightening to think we can matter that much to other people.

Başqa insanlara belə böyük əhəmiyyət kəsb etdiyimizi

düşünmək qorxuludur, çünki liderliyi özümüzdən böyük bir şey

As long as we make leadership something bigger than us,

as long as we keep leadership beyond us

hesab etdiyimiz, onu dünyanı dəyişmək kimi

and make it about changing the world,

qəbul etdiyimiz müddətcə,

liderliyi özümüzdən və bir-birimizdən

we give ourselves an excuse not to expect it every day,

gözləməmək üçün bəhanəmiz olur.

from ourselves and from each other.

Marianne Williamson said, "Our greatest fear is not that we are inadequate.

Marianne Williamson deyirdi: "Bizim ən böyük qorxumuz

özümüzü qeyri-qənaətbəxş saymağımız deyil, biz əslində hədsiz güclüyük.

[It] is that we are powerful beyond measure.

Qaranlıq tərəfimiz deyil, işıq tərəfimiz bizi qorxudur."

It is our light and not our darkness that frightens us."

Bu gün sizə çağırışım bu qorxunu məğlub etmək üçündür.

My call to action today is that we need to get over our fear

Bir-birimizin həyatına necə böyük ölçüdə

of how extraordinarily powerful we can be in each other's lives.

təsir edə biləcəyimiz qorxusunu yenməliyik.

Bu qorxuya qalib gəlib, irəli getməliyik ki,

We need to get over it so we can move beyond it,

and our little brothers and sisters and one day our kids --

balaca bacı-qardaşlarımız, gələcək

or our kids right now -- can watch and start to value

və ya hazırkı uşaqlarımız bizə baxıb

the impact we can have on each other's lives,

insanların bir-birinin həyatına təsirini pul, güc, titul

və vəzifədən daha yüksək qiymətləndirsinlər.

more than money and power and titles and influence.

We need to redefine leadership as being about lollipop moments --

Liderlik anlayışını nabat anları ilə bağlamalı,

how many of them we create, how many we acknowledge,

neçəmizin belə anlara səbəb olduğumuzu, qeyd etdiyimizi,

how many of them we pay forward and how many we say thank you for.

neçəsini başqasına ötürdüyümüzü, neçəsinə görə təşəkkür etdiyimizi düşünməliyik.

Because we've made leadership about changing the world,

Çünki liderliyi dünyanı dəyişməklə əlaqələndiririk,

and there is no world.

ancaq dünya dediyimiz şey 6 milyard insanın qavrayışının

There's only six billion understandings of it.

And if you change one person's understanding of it,

məhsuludur və bu insanlardan ancaq birinin anlayışını dəyişə bilsək,

nəyə qadir olduqları fikrini dəyişə bilsək,

understanding of what they're capable of,

bircə insana başqalarının onun üçün necə qayğı göstərdiyini aşılaya bilsək,

understanding of how much people care about them,

bu dünyada dəyişiklik daşıyıcısı olma potensialını bircə adama

understanding of how powerful an agent for change

çatdıra bilsək, bütün dünyanı dəyişmiş olarıq.

they can be in this world,

you've changed the whole thing.

Liderliyi də belə qəbul etsək,

And if we can understand leadership like that,

I think if we can redefine leadership like that,

liderlik anlayışını bu yöndə dəyişəcəyimizi fikirləşsək,

məncə, hər şeyi dəyişə bilərik.

I think we can change everything.

And it's a simple idea, but I don't think it's a small one.

Və məncə, bu, sadə ancaq kiçik olmayan bir ideyadır.

I want to thank you so much for letting me share it with you today.

Bu ideyanı paylaşmağıma icazə verdiyiniz üçün sizə də çox sağolun demək istəyirəm.