Drew Dudley: Everyday leadership

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Μετάφραση: kelly aslanidou Επιμέλεια: Angela Nevsechirlioglou

I wanted to just start by asking everyone a question:

Θα ήθελα να ξεκινήσω κάνοντας σε όλους σας μια ερώτηση:

How many of you are completely comfortable

Πόσοι από εσάς νοιώθετε άνετα

με την προσφώνηση «ηγέτης» ;

with calling yourselves a leader?

Λοιπόν, έχω απευθύνει αυτό το ερώτημα σε όλη τη χώρα,

I've asked that question all across the country,

and everywhere I ask it, no matter where,

και όποιους και αν ρώτησα, όπου και αν βρισκόμασταν,

there's a huge portion of the audience that won't put up their hand.

πάντα υπήρχε ένα μεγάλο ποσοστό από το ακροατήριο που δεν σήκωνε το χέρι του.

Κάπως έτσι λοιπόν συμπέρανα πώς ο όρος ηγεσία

And I've come to realize that we have made leadership

έχει «ξεφύγει» εντελώς.

into something bigger than us; something beyond us.

Είναι πέρα από τις ανθρώπινες διαστάσεις πλέον.

Του έχουμε αποδώσει παγκόσμιες διαστάσεις.

We've made it about changing the world.

We've taken this title of "leader"

Και έχουμε πάρει αυτό τον τίτλο του ηγέτη, και τον έχουμε ανεβάσει σε

and treat it as something that one day we're going to deserve.

ένα βάθρο στο οποίο πρέπει να μοχθήσουμε για να ανεβούμε,

But to give it to ourselves right now

και σε περίπτωση που το οικειοποιηθούμε νωρίτερα

means a level of arrogance or cockiness that we're not comfortable with.

κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε αλαζόνες ή υπερφίαλοι.

And I worry sometimes that we spend so much time

Και πολλές φορές ανησυχώ πως

με το να επαινούμε επιτεύγματα ιδιαίτερα και σπάνια,

celebrating amazing things that hardly anybody can do,

that we've convinced ourselves those are the only things worth celebrating.

έχουμε λίγο-πολύ πείσει τους εαυτούς μας

πως μόνο αυτά αξίζουν έπαινο και έτσι έμμεσα

We start to devalue the things we can do every day,

υποτιμάμε όλα τα μικρά κατορθώματα που φέρνουμε σε πέρας κάθε μέρα

και παίρνουμε αυτές τις στιγμές που επίσης επιδεικνύουν τις ηγετικές μας ικανότητες

We take moments where we truly are a leader

and we don't let ourselves take credit for it, or feel good about it.

και αποποιούμαστε τα εύσημα

και στερούμαστε εαυτόν την ικανοποίηση.

I've been lucky enough over the last 10 years

Τα τελευταία 10 χρόνια έχω σταθεί αρκετά τυχερός

ώστε να δουλέψω με μερικούς καταπληκτικούς ανθρώπους

to work with amazing people who've helped me redefine leadership

που μου βοήθησαν να επαναπροσδιορίσω την ηγεσία

με τρόπο που πιστεύω μ' έχει κάνει ευτυχέστερο.

in a way that I think has made me happier.

Και στον λίγο χρόνο που μου δίνεται εδώ σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας

With my short time today,

I want to share with you the one story that is probably most responsible

μια και μόνο ιστορία που βασικά ευθύνεται για αυτόν τον επαναπροσδιορισμό.

for that redefinition.

I went to a little school

Σπούδασα σ' ένα μικρό σχολείο που λέγεται

called Mount Allison University in Sackville, New Brunswick.

Πανεπιστήμιο ΄Ορους Άλισον στο Σάκβιλ του Νιού Μπρούνσγουικ,

και την τελευταία μου μέρα εκεί μια κοπέλα με πλησίασε

And on my last day there, a girl came up to me and said,

και μου είπε: «Θυμάμαι τη μέρα που σε γνώρισα».

"I remember the first time I met you."

Και μετά μου αφηγήθηκε τι ακριβώς συνέβη πρίν απο 4 χρόνια.

And she told me a story that had happened four years earlier.

Μου είπε: «Τη μέρα πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα

She said, "On the day before I started university,

I was in the hotel room with my mom and dad,

ήμουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου με τους γονείς μου

and I was so scared and so convinced that I couldn't do this,

και ήμουν τόσο τρομοκρατημένη που ήμουν σίγουρη πως δεν θα τα κατάφερνα,

that I wasn't ready for university, that I just burst into tears.

πως δεν ήμουν έτοιμη για το πανεπιστήμιο, και ξέσπασα σε κλάματα.

My mom and dad were amazing.

Οι γονείς μου ήταν καταπληκτικοί. Μου είπαν,

They were like, "We know you're scared, but let's just go tomorrow,

"Κοίτα, ξέρουμε ότι φοβάσαι αλλά ας πάμε αύριο.

Ας πάμε και αν τυχόν νοιώσεις ότι αυτό ήταν,

go to the first day, and if at any point you feel as if you can't do this,

δεν μπορείς βρε παιδάκι μου ... όλα καλά. Πες το

that's fine; tell us, and we'll take you home.

και φύγαμε. Εμείς σ' αγαπάμε όπως και να ΄χει"».

We love you no matter what.'"

«Έτσι λοιπόν» συνέχισε «πήγα την επόμενη μέρα

She says, "So I went the next day.

και μπήκα στη ούρα της γραμματείας

I was in line for registration,

and I looked around and just knew I couldn't do it; I wasn't ready.

και κοιτούσα τριγύρω και πνιγόμουν.

Ήξερα πως δεν ήμουν έτοιμη. Ήξερα πως έπρεπε να την κάνω».

I knew I had to quit.

I made that decision and as soon as I made it,

Και μου λέει, «Πήρα την απόφαση και με το που την πήρα

την ίδια κιόλας στιγμή μου έφυγε ένα βάρος.

an incredible feeling of peace came over me.

Στράφηκα λοιπόν στην μάνα μου και τον πατέρα μου και τους

I turned to my mom and dad to tell them we needed to go home,

είπα πως έπρεπε να φύγουμε, και εκείνη ακριβώς τη στιγμή

and at that moment, you came out of the student union building

βγήκες εσύ από το κτίριο του Σωματείου Φοιτητών

φορώντας το πιο γελοίο καπέλο που είχα δει στη ζωή μου». (Γέλια)

wearing the stupidest hat I've ever seen in my life."

(Laughter)

"It was awesome.

«Ήταν απίστευτο.

Και κρατούσες μια μεγάλη πινακίδα που διαφήμιζε το Shinerama,

And you had a big sign promoting Shinerama," --

την Φοιτητική Οργάνωση κατά της Ινοκυστικής Νόσου»

which is Students Fighting Cystic Fibrosis,

-μια οργάνωση με την οποία εργάζομαι εδώ και χρόνια-

a charity I've worked with for years --

«και κρατούσες ένα κουβαδάκι με γλειφιτζούρια.

"And you had a bucketful of lollipops.

Περπατούσες ανέμελος και μοίραζες τα γλειφιτζούρια σου

You were handing the lollipops out to people in line,

σ΄αυτούς που στέκονταν στην ουρά και προωθούσες το Shinerama.

and talking about Shinerama.

All of the sudden, you got to me, and you just stopped.

Και ξαφνικά, σταμάτησες δίπλα μου

και το βλέμμα σου καρφώθηκε πάνω μου. Τρόμαξα». (Γέλια)

And you stared. It was creepy."

(Laughter)

This girl knows what I'm talking about.

Αυτή εδώ ξέρει ακριβώς για τι πράγμα μιλάω! (Γέλια)

(Laughter)

"Then you looked at the guy next to me, smiled, reached into your bucket,

«Και μετά στράφηκες στον τύπο δίπλα μου,

του χαμογέλασες, έχωσες το χέρι σου στο κουβαδάκι,

τράβηξες ένα γλειφιτζούρι, το 'χωσες στην μούρη του και του είπες

pulled out a lollipop, held it out to him and said,

«Πρέπει να δώσεις ένα γλειφιτζούρι σ' αυτήν την πανέμορφη γυναίκα που στέκεται δίπλα σου».

'You need to give a lollipop to the beautiful woman next to you.'"

Και μου λέει «ποτέ άλλοτε δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο να ντροπιάζεται έτσι.

She said, "I've never seen anyone get more embarrassed faster in my life.

He turned beet red, he wouldn't even look at me.

Κατακοκκίνισε, δεν μπορούσε να με κοιτάξει στα μάτια.

Απλά στεκόταν αποσβολωμένος και κρατούσε το γλειφιτζούρι έτσι μπροστά του». (Γέλια)

He just kind of held the lollipop out like this."

(Laughter)

"I felt so bad for this dude that I took the lollipop.

«Και τον καημένο τον λυπήθηκα τόσο που άπλωσα το χέρι και το πήρα

As soon as I did, you got this incredibly severe look on your face,

και με το που πήρα, σοβάρεψες απότομα και γύρισες

στην μάνα μου και τον πατέρα μου και τους είπες:

looked at my mom and dad and said, 'Look at that! Look at that!

«Κοίτα να δεις...Κοίτα να δεις... Ακόμα

δεν έφυγε από το σπίτι και ήδη παίρνει

First day away from home,

and already she's taking candy from a stranger?'"

γλυκά από ξένους!» (Γέλια)

(Laughter)

Και μου λέει: «Έγινε της μουρλής. Σε εμβέλεια 10 μέτρων,

She said, "Everybody lost it.

Twenty feet in every direction, everyone started to howl.

όλοι χτυπιόντουσαν.

I know this is cheesy, and I don't know why I'm telling you this,

Και ξέρω πως θα ακουστεί κάπως... δεν ξέρω καν γιατί σου το λέω τώρα,

αλλά εκείνη ακριβώς τη στιγμή που όλοι γελούσαν

but in that moment when everyone was laughing, I knew I shouldn't quit.

το ήξερα πώς δεν έπρεπε να τα παρατήσω.

I knew I was where I was supposed to be; I knew I was home.

Ήξερα πώς εκεί ακριβώς ανήκα,

ήμουν στο στοιχείο μου. Και ξέρω πώς δεν σου έχω μιλήσει

And I haven't spoken to you once in the four years since that day.

ούτε μια φορά σ' αυτά τα 4 χρόνια από τότε

αλλά με το που έμαθα ότι φεύγεις

But I heard that you were leaving, and I had to come and tell you

ήξερα πως έπρεπε να σε βρω και να σου πω πως υπήρξες ένας

απίστευτα σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου και πως θα μου λείψεις. Σου εύχομαι τα καλύτερα».

you've been an incredibly important person in my life.

I'm going to miss you. Good luck."

And she walks away, and I'm flattened.

Και σηκώνεται και φεύγει...εγώ έχω μείνει άφωνος.

She gets six feet away, turns around, smiles and goes,

Στα 3 μέτρα σταματά πάλι και γυρνά και μου λέει με χαμόγελο,

"You should probably know this, too:

«Επί τη ευκαιρία, ακόμη τα 'χω με εκείνο τον τύπο

που με γνώρισες 4 χρόνια πριν!» (Γέλια)

I'm still dating that guy, four years later."

(Laughter)

A year and a half after I moved to Toronto,

Ενάμιση χρόνο περίπου αφού μετακόμισα στο Τορόντο,

I got an invitation to their wedding.

μου ΄ρθε το προσκλητήριο από το γάμο τους!

(Laughter)

Here's the kicker: I don't remember that.

Και ακούστε και το καλύτερο! Εγώ δεν θυμάμαι καν το όλο συμβάν!

I have no recollection of that moment.

Μιλάμε για το απόλυτο κενό... και ας έχω στύψει μάταια

I've searched my memory banks,

το μυαλό μου... γιατί όπως και να 'χει ήταν αστείο...

because that is funny and I should remember doing it and I don't.

και κανονικά θα έπρεπε να θυμάμαι έστω κάτι...αλλά που!

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή έφαγα μια φλασιά. συνειδητοποίησα πως εκείνη τη στιγμή,

That was such an eye-opening, transformative moment for me,

που έστω άθελά μου «άγγιξα» τη ζωή κάποιου,

to think that maybe the biggest impact I'd ever had on anyone's life,

εκείνη ακριβώς τη στιγμή που έκανε μια γυναίκα να πλησιάσει

a moment that had a woman walk up to a stranger four years later and say,

ένα ξένο μετά από 4 χρόνια και να του πεί

«Υπήρξες ένας σημαδιακός άνθρωπος στην ζωή μου»

"You've been an important person in my life,"

ήταν μια στιγμή που ούτε καν θυμόμουν.

was a moment that I didn't even remember.

Πόσοι από εσάς έχετε ζήσει τέτοιες στιγμές

How many of you guys have a lollipop moment,

που κάποιος λέει κάτι ή κάνει κάτι

a moment where someone said or did something

και που ριζικά αλλάζει τη ζωή σας;

that you feel fundamentally made your life better?

Ωραία. Τώρα πόσοι από εσάς όμως έχουν πιάσει αυτό το άτομο και του το έχουν πει;

All right. How many of you have told that person they did it?

See, why not?

Είδατε...και γιατί όχι παρακαλώ; Απ' τη μια γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας

We celebrate birthdays,

where all you have to do is not die for 365 days --

όπου και σιγά τι κάναμε, απλά μείναμε ζωντανοί άλλες 365 μέρες-- (Γέλια)

(Laughter)

Yet we let people who have made our lives better

και από την άλλη αφήνουμε ανθρώπους που μας έχουν σημαδέψει στη ζωή μας

να περιφέρονται πέρα δώθε δίχως ένα ευχαριστώ.

walk around without knowing it.

Every single one of you has been the catalyst

Σας το εγγυώμαι πώς όλοι σας είχατε

μια τέτοια καταλυτική στιγμή.

for a lollipop moment.

You've made someone's life better by something you said or did.

Έχετε επηρεάσει θετικά τη ζωή κάποιου με

κάτι που είπατε ή κάνατε, και αν πιστεύετε το αντίθετο

If you think you haven't,

think of all the hands that didn't go up when I asked.

σκεφτείτε όλα τα χέρια που δεν σηκώθηκαν όταν σας ρώτησα νωρίτερα.

Άπλα είστε ένας από εκείνους που δεν τους το έχουν πει.

You're just one of the people who hasn't been told.

Και ναι, είναι τρομακτικό αν αναλογιστούμε για τι δύναμη μιλάμε.

It's scary to think of ourselves as that powerful,

frightening to think we can matter that much to other people.

Είναι τρομακτικό αν σκεφτούμε ότι έχουμε τόση αξία για κάποιους

διότι όσο θεωρούμε τον εαυτό μας ανίκανο για ηγεσία,

As long as we make leadership something bigger than us,

as long as we keep leadership beyond us

όσο τη θεωρούμε απρόσιτη,

and make it about changing the world,

όσο της δίνουμε παγκόσμιες διαστάσεις,

έχουμε δικαιολογία να μην την αναγνωρίζουμε

we give ourselves an excuse not to expect it every day,

σ' εμάς και στον περίγυρό μας.

from ourselves and from each other.

Marianne Williamson said, "Our greatest fear is not that we are inadequate.

Η Μαριάν Γουίλιαμσον είπε, «Ο μεγαλύτερος μας φόβος δεν είναι να φανούμε ανεπαρκείς.

Ο μεγαλύτερος φόβος μας είναι να αποδειχθούμε πανίσχυροι.

[It] is that we are powerful beyond measure.

Είναι το φως μας, και όχι το σκοτάδι που μας φοβίζει».

It is our light and not our darkness that frightens us."

Σας καλώ λοιπόν όλους σήμερα εδώ να το ξεπεράσουμε αυτό.

My call to action today is that we need to get over our fear

Να ξεπεράσουμε αυτό τον φόβο του πόσο βαθιά μπορούμε

of how extraordinarily powerful we can be in each other's lives.

να επηρεάσουμε ο ένας τη ζωή του άλλου.

Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε μακροπρόθεσμη προοπτική

We need to get over it so we can move beyond it,

and our little brothers and sisters and one day our kids --

και τα αδέλφια μας, τα παιδιά μας τώρα και στο μέλλον

or our kids right now -- can watch and start to value

να δουν και να καταλάβουν

the impact we can have on each other's lives,

τον αληθινό αντίκτυπο που έχουμε ο ένας στη ζωή του άλλου

πέρα από τα λεφτά, την ισχύ, τους τίτλους και την επιρροή.

more than money and power and titles and influence.

We need to redefine leadership as being about lollipop moments --

Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την ηγεσία βάσει αυτών των στιγμών με το γλειφιτζούρι,

how many of them we create, how many we acknowledge,

πόσες από αυτές δημιουργούμε, πόσες αναγνωρίζουμε,

how many of them we pay forward and how many we say thank you for.

πόσες ξεπληρώνουμε και για πόσες εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας.

Because we've made leadership about changing the world,

Επειδή έχουμε δώσει παγκόσμιες διαστάσεις στην ηγεσία, ενώ δεν υπάρχει

and there is no world.

μία παγκόσμια ερμηνεία. Υπάρχουν μόλις 6 δις ερμηνείες

There's only six billion understandings of it.

And if you change one person's understanding of it,

και αν δείξουμε έστω σ' έναν

τις αληθινές του δυνατότητες,

understanding of what they're capable of,

τη σημασία που του δίνουν οι άλλοι,

understanding of how much people care about them,

την ικανότητά του ν' αλλάξει τον κόσμο,

understanding of how powerful an agent for change

τότε τα πάντα θα αλλάξουν.

they can be in this world,

you've changed the whole thing.

Και αν φτάσουμε σε σημείο να αντιλαμβανόμαστε έτσι την ηγεσία

And if we can understand leadership like that,

I think if we can redefine leadership like that,

και να την επαναπροσδιορίσουμε αντίστοιχα,

τότε μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα.

I think we can change everything.

And it's a simple idea, but I don't think it's a small one.

Είναι απλή σκέψη, αλλά κατ' εμέ όχι αμελητέα,

I want to thank you so much for letting me share it with you today.

και σας ευχαριστώ όλους εδώ που μου επιτρέψατε να τη μοιραστώ μαζί σας.