Amit Sood: Building a museum of museums on the web

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: Heartfelt Grace

My name is Amit.

ผมชื่ออามิตครับ

And 18 months ago, I had another job at Google,

18 เดือนที่แล้วผมทำงานอื่นให้กับกูเกิล

and I pitched this idea

ผมได้เสนอแนวคิด

of doing something with museums and art

ว่าเราน่าจะทำอะไรเกี่ยวกับพิพิธภัณฑ์และศิลปะ

to my boss who's actually here,

กับหัวหน้าของผมซึ่งอยู่ ณ ที่นี้ด้วย

and she allowed me to do it.

แล้วเธอก็อนุญาตให้ผมทำ

And it took 18 months.

แต่ก็กินเวลาถึง 18 เดือน

A lot of fun, negotiations and stories, I can tell you,

ผมบอกได้เลยว่ามีเรื่องราวและการต่อรองสนุกๆ

with 17 very interesting museums from nine countries.

ที่มาพร้อมกับเหล่าพิพิธภัณฑ์ที่น่าสนใจทั้ง 17 แห่งจาก 9 ประเทศ

But I'm going to focus on the demo.

แต่ผมจะเน้นที่มหาพิพิธภัณฑ์สาธิตนี่

There are a lot of stories about why we did this.

มีเรื่องราวมากมายว่าทำไมพวกเราถึงทำงานนี้ขึ้นมา

I think my personal story is explained very simply on the slide,

ผมคิดว่าโดยส่วนตัวของผมแล้วอธิบายได้ง่ายมากจากสไลด์

and it's access.

และการเข้าถึง(พิพิธภัณฑ์)

And I grew up in India.

ผมเติบโตในประเทศอินเดีย

I had a great education -- I'm not complaining --

ผมไม่ได้ตินะครับ ผมได้รับการศึกษาที่ดี

but I didn't have access to a lot of these museums and these artworks.

แต่ไม่สามารถเข้าถึงพิพิธภัณฑ์หลายๆแห่งและงานศิลป์เหล่านี้

And so when I started traveling and going to these museums,

จนผมได้เริ่มเดินทางและได้เข้าเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์เหล่านี้

I started learning a lot.

ผมจึงได้เรียนรู้อะไรมากมาย

And while working at Google,

และในขณะที่ผมทำงานที่กูเกิล

I tried to put this desire

ผมพยายามผลักดันแรงปรารถนานี้

to make it more accessible with technology together.

เพื่อทำให้มีระบบเชื่อมโยงเข้ากับเทคโนโลยี

So we formed a team, a great team of people,

เราจึงได้สร้างทีมขึ้น เป็นทีมงานที่เยี่ยมยอดครับ

and we started doing this.

และเราก็เริ่มงานนี้กัน

I'm going to probably get into the demo

ผมจะสาธิตให้ดู

and then tell you a couple of the interesting things

และเล่าอะไรน่าสนใจให้ฟังสองสามเรื่อง

we've had since launch.

ตั้งแต่ที่เราเริ่มเปิดบริการให้คนเข้ามาใช้งานได้ให้คุณฟังนะครับ

So, simple: you come to GoogleArtProject.com.

ง่ายๆเลยครับ คุณเข้าไปที่ GoogleArtProject.com

You look around at all these museums here.

สำรวจดูรอบๆพิพิธภัณฑ์ทั้งหมดในนี้

You've got the Uffizi, you've got the MoMA,

มีทั้งพิพิธภัณฑ์อัฟฟิซี่ (Uffizi) มีพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ (MoMA)

the Hermitage, the Rijks, the Van Gogh.

พิพิธภัณฑ์เฮอร์มิเทจ (the Hermitage), พิพิธภัณฑ์ริจคส์ (the Rijks) และพิพิธภัณฑ์ ฟาน ก็อกฮ์ (the Van Gogh)

I'm going to actually get to one of my favorites,

ผมจะเข้าไปที่ผมชอบแห่งนึงก็แล้วกันครับ

the Metropolitan Museum of Art in New York.

ก็คือ พิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งมหานครนิวยอร์ค

Two ways of going in -- very simple.

มี 2 วิธีง่ายๆที่จะเข้าไปครับ

Click and, bang, you're in this museum.

คลิ๊กและ ทาด๊า คุณอยู่ในพิพธภัณฑ์แล้ว

It doesn't matter where you are --

ไม่สำคัญเลยว่าคุณอยู่ที่ไหน

Bombay, Mexico, it doesn't really matter.

บอมเบย์ แม๊กซิโก ไม่สำคัญเลย

You move around, you have fun.

คุณก็สามารถไปตรงโน้นตรงนี้ได้เรื่อยๆ สนุกครับ

You want to navigate around the museum?

คุณอยากได้แผนผังนำทางรอบๆพิพิธภัณฑ์หรอครับ

Open the plan up,

เปิดแผนที่ขึ้นมา

and, in one click, jump.

และคลิ๊ก แล้วมันก็จะพาคุณ

You're in there, you want to go to the end of the corridor.

ไปในที่นั่นเลย ถ้าคุณอยากไปที่สุดทางเดินนั่น

Keep going. Have fun.

ก็ให้กดไปเรื่อยๆ ขอให้สนุก

Explore.

กับการสำรวจ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thanks. I haven't come to the best part.

ขอบคุณครับ ผมยังพูดไม่ถึงส่วนที่ดีที่สุดครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So now I'm in front of one of my favorite paintings,

ตอนนี้เราอยู่หน้าภาพเขียนภาพโปรดอันนึงของผม

"The Harvesters" by Pieter Bruegel at the Met.

ภาพเขียน "คนเกี่ยวข้าว" (The Harvesters) ของ ปิเอเตอร์ บรูเกล (Pieter Breugel) ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งมหานครนิวยอร์คครับ

I see this plus sign.

ผมก็เห็นเครื่องหมายบวกอันนี้

If the museum has given us the image, you click on it.

ถ้าพิพิธภัณฑ์ให้รูปนี้มา เราก็คลิ๊กบนนั้นได้

Now this is one of the images.

อันนี้เป็นหนึ่งในหลายรูป

So this is all of the meta-data information.

นี่นับว่าเป็นทั้งหมดของเมทาดาตาแล้วครับ

For those of you who are truly interested in art,

สำหรับคนที่สนใจในศิลปะจริงๆ

you can click this -- but I'm going to click this off right now.

คุณสามารถคลิ๊กนี่ แต่ผมจะปิดมันทิ้งไปก่อน

And this is one of these images that we captured

และนี่เป็นรูปหนึ่งที่พวกเราไปถ่ายมาครับ

in what we call gigapixel technology.

ด้วยเทคโนโลยีที่พวกเราเรียกว่า เทคโนโลยีจิกกะพิกเซล

So this image, for example,

ตัวอย่างเช่นภาพนี้

has close to, I think, around 10 billion pixels.

ผมคิดว่าเกือบจะหมื่นล้านพิกเซลเห็นจะได้

And I get a lot of people asking me:

หลายคนถามผมว่า

"What do you get for 10 billion pixels?"

"แล้วจะได้ประโยชน์อะไรกับเจ้าหมื่นล้านพิกเซลนี่"

So I'm going to try and show you what you really get for 10 billion pixels.

ผมจะพยายามสาธิตให้ดูครับว่าหมื่นล้านพิกเซลเนี่ยมีประโยชน์อย่างไร

You can zoom around very simply.

คุณสามารถขยายทั่วภาพได้ง่ายๆ

You see some fun stuff happening here.

คุณก็อาจเห็นอะไรสนุกๆในภาพตรงนั้น

I love this guy; his expression is priceless.

ผมชอบคนนี้ สีหน้าเขาเนี่ยสุดยอดเลย

But then you really want to go deep.

แล้วคุณก็อยากเข้าไปดูใกล้ๆให้เห็นชัดๆ

And so I started playing around,

ผมก็เริ่มลองโน่นนี่

and I found something going on over here.

แล้วก็เลยเจออะไรบางอย่างแถวนี้

And I was like, "Hold on. That sounds interesting."

แล้วผมก็แบบว่า "เดี๋ยวก่อน นั่นดูน่าสนนะเนี่ย"

Went in, and I started noticing

ขยายเข้าไปดูชัดๆ และก็เริ่มสังเกตเห็น

that these kids were actually beating something.

ว่าเด็กพวกนี้กำลังตีอะไรบางอย่างอยู่

I did a little research, spoke to a couple of my contacts at the Met,

ผมหาข้อมูลนิดหน่อยครับ ผมไปคุยกับคนในพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งมหานครนิวยอร์ค 2-3 คน

and actually found out that this is a game

แล้วก็พบว่านี่เป็นเกมครับ

called squall,

เรียกว่า เกมตีห่าน (squail)

which involves beating a goose with a stick

ซึ่งเป็นการเล่นตีห่านด้วยไม้

on Shrove Tuesday.

ในวันฉลองก่อนวันถือบวชในศาสนาคริสต์ (Shrove Tuesday)

And apparently it was quite popular.

ซึ่งเป็นอะไรที่นิยมทำกันในช่วงเวลานั้น

I don't know why they did it,

ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพวกเขาถึงทำแบบนั้น

but I learned something about it.

แต่ผมก็ได้เรียนรู้บางอย่างจากภาพ

Now just to get really deep in, you can really get to the cracks.

ถ้าคุณขยายเข้าไปลึกจริงๆ คุณสามารถเห็นรอยแตกของภาพ

Now just to give you some perspective,

ผมจะทำเป็นตัวอย่างให้คุณดู

I'm going to zoom out so you really see what you get.

ผมจะย่อภาพลง เราจะได้เห็นว่ามันคืออะไร

Here is where we were,

ตรงนี้คือตรงที่เราอยู่เมื่อกี่

and this is the painting.

และนี่คือภาพนั้น

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

The best is yet to come -- so in a second.

สิ่งที่ดีที่สุดยังมาไม่ถึงครับ อีกแป่บนึง

So now let's just quickly

ตอนนี้เราไปดู

jump into the MoMA, again in New York.

ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ (MoMA) ในนิวยอร์กเหมือนกันครับ

So another one of my favorites, "The Starry Night."

อันนี้เป็นภาพเขียนที่ผมชอบอีกภาพหนึ่ง "ราตรีประดับดาว" (The Starry Night)

Now the example I showed you was all about finding details.

ตัวอย่างทั้งหมดที่ผมแสดงให้ดูนั่นคือการค้นหารายละเอียด

But what if you want to see brush strokes?

แต่ถ้าคุณอยากดูลายเส้นพู่กันล่ะ

And what if you want to see

แล้วถ้าคุณอยากจะเห็น

how Van Gogh actually created this masterpiece?

ว่า ฟาน ก็อกฮ์ ทำงานชื้นเอกนี้ได้อย่างไรล่ะ

You zoom in. You really go in.

คุณก็ขยายเข้าไปดูใกล้ๆ

I'm going to go to one of my favorite parts in this painting,

ผมจะเข้าไปดูในส่วนที่ผมชอบของภาพนี้นะครับ

and I'm really going to get to the cracks.

ผมขยายไปจนเห็นรอยแตก

This is "The Starry Night,"

นี่เป็นภาพราตรีประดับดาวแบบที่

I think, never seen like this before.

ผมว่า ไม่มีใครเคยเห็นในแ่ง่มุมนี้มาก่อน

I'm going to show you my other favorite feature.

ผมจะแสดงคุณสมบัติพิเศษอีกอย่างที่ผมชอบ

There's a lot of other stuff here, but I don't have time.

มีหลายอย่างเหลือเกินในนี้ แต่ผมมีเวลาไม่มาก

This is the real cool part. It's called Collections.

นี่เป็นส่วนที่เจ๋งที่สุด เรียกว่า งานสะสม

Any one of you, anybody --

ใครก็ได้

doesn't matter if you're rich, if you're poor,

ไม่ว่าใครก็ตาม รวยหรือจน

if you have a fancy house -- doesn't matter.

จะมีบ้านสวยๆหรือเปล่า ไม่สำคัญเลย

You can go and create your own museum online --

คุณสามารถเข้าไปสร้างพิพิธภัณฑ์ของตัวเองได้ทางอินเตอร์เน็ต

create your own collection across all these images.

สร้างงานสะสมของตัวเองจากภาพเขียนเหล่านี้

Very simply, you go in --

ง่ายมากครับ เข้าไปดู

and I've created this, called The Power of Zoom --

ผมสร้างอันนี้ไว้เรียกว่า "อานุภาพแห่งการขยาย" (The Power of Zoom)

you can just zoom around.

คุณสามารถขยายดูรอบๆได้

This is "The Ambassadors," based in the National Gallery.

นี่คือภาพเขียนชื่อ "นักการทูต" ที่แสดงอยู่ในหอศิลป์แห่งชาติ

You can annotate the stuff, send it to your friends

คุณสามารถใส่คำอธิบาย แล้วส่งให้เพื่อนๆคุณดู

and really get a conversation going

แล้วก็จะได้ถกประเด็นกันได้

about what you're feeling

ว่าคุณรู้สึกอย่างไร

when you go through these masterpieces.

ที่ได้ดูผลงานชิ้นเอกเหล่านี้

So I think, in conclusion,

โดยสรุปแล้ว ผมคิดว่า

for me, the main thing

สำหรับผม ประเด็นสำคัญคือ

is that all the amazing stuff here does not really come from Google.

ความมหัศจรรย์พวกนี้จริงๆไม่ได้มาจากกูลเกิล

It doesn't, in my opinion, even come from the museums.

สำหรับผมแล้ว มันไม่ได้มาจากพิพิธภัณฑ์ด้วยซ้ำ

I probably shouldn't say that.

ผมไม่น่าจะพูดแบบนั้น

It really comes from these artists.

จริงๆแล้วมันมาจากศิลปินเหล่านี้ต่างหาก

And that's been my humbling experience in this.

และนั่นก็เป็นประสบการณ์อันน้อยนิดของผม

I mean, I hope in this digital medium

ผมหมายถึงว่า ผมหวังว่าในพิพิธภัณฑ์ดิจิตัลนี้

that we do justice to their artwork

พวกเราได้นำคุณค่าที่แท้จริงของงานศิลปะของพวกเขา

and represent it properly online.

มานำเสนอผ่านสื่ออินเตอร์เน็ตได้อย่างถูกต้องเหมาะสม

And the biggest question I get asked nowadays

และทุกวันนี้ มีคนถามผมเสมอ

is, "Did you do this

คือ "ที่คุณทำ

to replicate the experience of going to a museum?"

ก็เพื่อสร้างประสบการณ์เลียนแบบกับการเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์งั้นหรอ"

And the answer is no.

คำตอบก็คือ ไม่ใช่ครับ

It's to supplement the experience.

แต่เป็นเสริมประสบการณ์ต่างหาก

And that's it. Thank you.

เท่านี้แหละครับ ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)