My year reading a book from every country in the world | Ann Morgan

Translator: SUPANUT JAISOM Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

It's often said that you can tell a lot about a person

ว่ากันว่า คุณสามารถรู้เรื่องราว เกี่ยวกับคนคนหนึ่งได้มากมาย

by looking at what's on their bookshelves.

โดยการดูว่ามีหนังสืออะไรบ้าง บนชั้นวางหนังสือของเขา

What do my bookshelves say about me?

ชั้นวางหนังสือของฉันบอกอะไร เกี่ยวกับตัวฉันบ้าง

Well, when I asked myself this question a few years ago,

ค่ะ เมื่อฉันถามคำถามนี้กับตัวเอง เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

I made an alarming discovery.

ฉันได้ค้นพบเรื่องน่าตกใจ

I'd always thought of myself as a fairly cultured,

ฉันคิดเสมอว่า ตัวเองเป็นคนมีวัฒนธรรมในระดับหนึ่ง

cosmopolitan sort of person.

เป็นคนเมืองคนหนึ่ง

But my bookshelves told a rather different story.

แต่ชั้นหนังสือของฉัน บอกเล่าเรื่องที่ค่อนข้างจะต่างออกไป

Pretty much all the titles on them

ชื่อเรื่องหนังสือส่วนใหญ่

were by British or North American authors,

เขียนโดยนักเขียนชาวอังกฤษหรืออเมริกัน

and there was almost nothing in translation.

และแทบไม่มีผลงานแปลเลย

Discovering this massive, cultural blind spot in my reading

การได้ค้นพบจุดบอดทางวัฒนธรรมที่ยิ่งใหญ่ ในการอ่านของฉัน

came as quite a shock.

เป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่าตกใจ

And when I thought about it, it seemed like a real shame.

และเมื่อฉันนึกถึงมัน มันดูเหมือนเป็นเรื่องน่าอายจริง ๆ

I knew there had to be lots of amazing stories out there

ฉันรู้ว่ามันจะต้องมีเรื่องน่าทึ่งมากมาย อยู่รอบตัว

by writers working in languages other than English.

โดยนักเขียนที่เขียนมันด้วยภาษาอื่น นอกเหนือจากภาษาอังกฤษ

And it seemed really sad to think that my reading habits meant

และมันก็น่าเศร้าจริง ๆ ที่จะคิดว่า นิสัยการอ่านของฉันทำหให้

I would probably never encounter them.

ฉันอาจจะไม่ได้พบเจอกับผลงานเหล่านั้นเลย

So, I decided to prescribe myself

ดังนั้น ฉันจึงตัดสินใจกำหนด

an intensive course of global reading.

คอร์สติวเข้มสำหรับการอ่านระดับโลก

2012 was set to be a very international year for the UK;

ค.ศ. 2012 ถูกกำหนดเป็นปีนานาชาติ สำหรับสหราชอาณาจักร

it was the year of the London Olympics.

มันเป็นปีแห่งโอลิมปิกส์ที่ลอนดอน

And so I decided to use it as my time frame

ฉันจึงตัดสินใจใช้มันเป็นช่วงเวลา

to try to read a novel, short story collection

ที่จะพยายามอ่านนิยาย ชุดหนังสือเรื่องสั้น

or memoir from every country in the world.

หรือบันทึกจากทุกประเทศในโลก

And so I did.

และฉันก็ลงมือทำ

And it was very exciting

และมันน่าตื่นเต้นมาก

and I learned some remarkable things

ฉันได้เรียนรู้เรื่องราวน่าทึ่ง

and made some wonderful connections

และได้สร้างสายสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยม

that I want to share with you today.

ซึ่งฉันอยากจะมาเล่าให้คุณฟังในวันนี้

But it started with some practical problems.

แต่มันเริ่มต้นด้วยปัญหาเชิงปฏิบัติ

After I'd worked out which of the many different lists of countries in the world

หลังจากที่ฉันได้คัดเลือก รายชื่อประเทศในโลก

to use for my project,

ที่จะใช้ในโครงการของฉัน

I ended up going with the list of UN-recognized nations,

ฉันลงเอยด้วยรายชื่อประเทศ ที่ได้รับการบันทึกจากองค์กรสหประชาชาติ

to which I added Taiwan,

ซึ่งฉันได้เพิ่มไต้หวันเข้าไป

which gave me a total of 196 countries.

ทำให้ฉันได้รวมทั้งหมด 196 ประเทศ

And after I'd worked out how to fit reading and blogging

และหลังจากที่ฉันได้จัดการ ว่าจะทำอย่างไรเพื่ออ่านและเขียนบล็อก

about, roughly, four books a week

ประมาณ 4 เล่มต่อสัปดาห์

around working five days a week,

ในขณะที่ต้องทำงาน 5 วันต่อสัปดาห์

I then had to face up to the fact that I might even not be able

ฉันก็ต้องเผชิญหน้ากับความจริงว่า ฉันอาจจะไม่สามารถ

to get books in English from every country.

หาหนังสือที่เป็นภาษาอังกฤษ จากทุกประเทศได้

Only around 4.5 percent of the literary works published

มีเพียงประมาณ 4.5 เปอร์เซนต์ ของงานวรรณกรรมที่ถูกตีพิมพ์

each year in the UK are translations,

ในแต่ละปีในสหราชอาณาจักร ที่เป็นผลงานแปล

and the figures are similar for much of the English-speaking world.

และสถิตินี้ก็คล้ายกันกับของประเทศอื่น ที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก

Although, the proportion of translated books published

ถึงแม้ว่าสัดส่วนหนังสือแปลที่ถูกตีพิมพ์

in many other countries is a lot higher.

ในประเทศอื่นจะสูงกว่ามาก

4.5 percent is tiny enough to start with,

4.5 เปอร์เซ็นต์ก็ถือว่าน้อยอยู่แล้ว

but what that figure doesn't tell you

แต่สิ่งที่ตัวเลขนั้นไม่ได้บอกคุณ

is that many of those books will come from countries

คือหนังสือเหล่านั้นหลายเล่ม จะมาจากประเทศ

with strong publishing networks

ที่มีเครือข่ายวงการสิ่งพิมพ์ที่เข้มแข็ง

and lots of industry professionals primed to go out and sell those titles

และมืออาชีพในอุตสาหกรรมนั้น ก็พร้อมที่จะออกไปขายหนังสือเหล่านั้น

to English-language publishers.

ให้กับสำนักพิมพ์ภาษาอังกฤษ

So, for example, although well over 100 books are translated from French

ตัวอย่างเช่น ถึงแม้ว่าจะมีหนังสือมากกว่า100 เล่ม ที่แปลมาจากภาษาฝรั่งเศส

and published in the UK each year,

และถูกตีพิมพ์ในสหราชอาณาจักรแต่ละปี

most of them will come from countries like France or Switzerland.

ส่วนใหญ่จะมาจากประเทศอย่าง ฝรั่งเศสและสวิสเซอร์แลนด์

French-speaking Africa, on the other hand,

ในทางกลับกัน ประเทศในแอฟริกาที่ใช้ฝรั่งเศส

will rarely ever get a look-in.

แทบจะไม่ได้รับการพิจารณาเลย

The upshot is that there are actually quite a lot of nations

ผลสุดท้ายก็คือค่อนข้างจะมีหลายประเทศ

that may have little or even no commercially available literature

ที่อาจมีวรรณกรรมเพียงเล็กน้อย หรือไม่วรรณกรรมที่ถูกขาย

in English.

เป็นภาษาอังกฤษเลย

Their books remain invisible to readers

หนังสือเหล่านั้นยังคงไม่เป็นที่รู้จักสำหรับผู้อ่าน

of the world's most published language.

ในประเทศที่ใช้ภาษาที่ถูกตีพิมพ์มากที่สุดในโลก

But when it came to reading the world,

แต่เมื่อพูดถึงการอ่านหนังสือทั้งโลก

the biggest challenge of all for me

ความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดสำหรับฉัน

was that fact that I didn't know where to start.

คือข้อเท็จจริงที่ว่า ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน

Having spent my life reading almost exclusively British

การใช้เวลาส่วนมากอ่านหนังสือ ที่แทบทั้งหมดมาจากประเทศอังกฤษ

and North American books,

และอเมริกาเหนือ

I had no idea how to go about sourcing and finding stories

ทำให้ฉันไม่รู้ว่า จะค้นและจะหาเรื่องราวสักอย่าง

and choosing them from much of the rest of the world.

และเลือกมัน จากประเทศอื่น ๆ ในโลกได้อย่างไร

I couldn't tell you how to source a story from Swaziland.

ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ว่า จะหาเรื่องสักเรื่องหนึ่งจากสวาซีแลนด์ได้ยังไง

I wouldn't know a good novel from Namibia.

ฉันคงไม่รู้จักนิยายดี ๆ จากนามีเบีย

There was no hiding it --

เอาจริง ๆ แบบไม่ปิดบัง

I was a clueless literary xenophobe.

ฉันเป็นแค่นักอ่านวรรณกรรมมือใหม่ ที่ไม่รู้เหนือรู้ใต้

So how on earth was I going to read the world?

แล้วฉันจะอ่านหนังสือจากทั้งโลกได้อย่างไร

I was going to have to ask for help.

ฉันตั้งใจว่าต้องขอความช่วยเหลือ

So in October 2011, I registered my blog,

ดังนั้นในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2011 ฉันสมัครสร้างบล็อกขึ้นมา

ayearofreadingtheworld.com,

ayearofreadingtheworld.com

and I posted a short appeal online.

และโพสข้อความ ขอความช่วยเหลือสั้น ๆ ทางออนไลน์

I explained who I was,

ฉันอธิบายว่าฉันเป็นใคร

how narrow my reading had been,

การอ่านของฉันแคบมากขนาดไหน

and I asked anyone who cared to

และฉันถามทุกคนที่สนใจ

to leave a message suggesting what I might read

ที่จะทิ้งข้อความแนะนำ ว่าฉันควรจะอ่านอะไรดี

from other parts of the planet.

จากประเทศส่วนอื่น ๆ ของโลก

Now, I had no idea whether anyone would be interested,

ทีนี้ ฉันไม่รู้ว่าจะมีใครสนใจหรือเปล่า

but within a few hours of me posting that appeal online,

แต่ภายในไม่กี่ชั่วโมง ที่ฉันโพสต์ขอความช่วยเหลือทางออนไลน์ไป

people started to get in touch.

ก็เริ่มมีคนติดต่อเข้ามา

At first, it was friends and colleagues.

ในตอนแรก เป็นเพื่อนกับเพื่อนร่วมงาน

Then it was friends of friends.

จากนั้นก็มีเพื่อนของเพื่อน

And pretty soon, it was strangers.

และในอีกไม่นาน ก็มีคนแปลกหน้า

Four days after I put that appeal online,

สี่วันหลังจากที่ฉันโพสต์ ขอความช่วยเหลือทางออนไลน์

I got a message from a woman called Rafidah in Kuala Lumpur.

ฉันได้รับข้อความจากผู้หญิงชื่อ ราฟิดาห์ จากกรุงกัวลาลัมเปอร์

She said she loved the sound of my project,

เธอบอกว่า เธอชอบแนวคิดของโครงการของฉันมาก

could she go to her local English-language bookshop

ให้เธอไปที่ร้านขายหนังสือภาษาอังกฤษ ในประเทศเธอ

and choose my Malaysian book and post it to me?

และเลือกหนังสือภาษามาเลเซีย และส่งไปให้ฉันดีไหม

I accepted enthusiastically,

ฉันตอบรับอย่างกระตือรือร้น

and a few weeks later,

และไม่กี่สัปดาห์ต่อมา

a package arrived containing not one, but two books --

ก็มีพัสดุมาส่ง ข้างในไม่ได้มีแค่หนึ่ง แต่เป็นหนังสือสองเล่ม --

Rafidah's choice from Malaysia,

หนังสือที่เป็นตัวเลือกของราฟิดาห์ จากมาเลเซีย

and a book from Singapore that she had also picked out for me.

และอีกเล่มจากสิงคโปร์ ซึ่งเธอเลือกให้ฉันเช่นกัน

Now, at the time, I was amazed

ในตอนนั้นฉันรู้สึกทึ่ง

that a stranger more than 6,000 miles away

ที่มีคนแปลกหน้า ที่อยู่ไกลออกไป 6,000 ไมล์

would go to such lengths to help someone

จะให้ความช่วยเหลือมากมายกับใครสักคน

she would probably never meet.

ที่เธออาจจะไม่ได้เจอตัวจริงเลยก็ได้

But Rafidah's kindness proved to be the pattern for that year.

แต่ความมีน้ำใจของราฟิดาห์ พิสูจน์ว่าเป็นรูปแบบสำหรับปีนั้น

Time and again, people went out of their way to help me.

ครั้งแล้วครั้งเล่า มีคนอาสาช่วยเหลือฉัน

Some took on research on my behalf,

บางคนทำการค้นหาแทนฉัน

and others made detours on holidays and business trips

และคนอื่น ๆ ใช้เวลาช่วงวันหยุดและ ระหว่างการเดินทางเพื่อธุรกิจ

to go to bookshops for me.

แวะไปที่ร้านขายหนังสือเพื่อฉัน

It turns out, if you want to read the world,

มันกลายเป็นว่า ถ้าคุณอยากจะอ่านหนังสือทั้งโลก

if you want to encounter it with an open mind,

ถ้าคุณอยากจะเผชิญหน้ากับมัน ด้วยใจที่เปิดกว้าง

the world will help you.

โลกก็จะช่วยคุณ

When it came to countries

เมื่อพูดถึงประเทศ

with little or no commercially available literature in English,

ที่มีวรรณกรรมน้อยหรือไม่มีวรรณกรรม ที่ขายเป็นภาษาอังกฤษเลย

people went further still.

ก็ยังให้ความช่วยเหลือมากเช่นกัน

Books often came from surprising sources.

บ่อยครั้ง หนังสือมาจากแหล่งที่น่าประหลาดใจ

My Panamanian read, for example, came through a conversation

ตัวอย่างเช่น หนังสือจากปานามาของฉัน มาจากการสนทนา

I had with the Panama Canal on Twitter.

กับคลองปานามาบนทวิตเตอร์

Yes, the Panama Canal has a Twitter account.

ใช่ค่ะ คลองปานามามีทวิตเตอร์

And when I tweeted at it about my project,

และเมื่อฉันทวิตเกี่ยวกับโครงการของฉัน

it suggested that I might like to try and get hold of the work

มันแนะนำว่า ฉันน่าจะลองหาผลงาน

of the Panamanian author Juan David Morgan.

ของนักเขียนชาวปานามา ชื่อฮวน เดวิด มอร์แกน

I found Morgan's website and I sent him a message,

ฉันเจอเว็บไซต์ของมอร์แกน และฉันก็ส่งข้อความหาเขา

asking if any of his Spanish-language novels

ถามว่านิยายภาษาสเปนของเขาเล่มไหน

had been translated into English.

ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษบ้างหรือเปล่า

And he said that nothing had been published,

และเขาบอกว่ายังไม่มีการตีพิมพ์เลย

but he did have an unpublished translation

แต่เขามีฉบับแปลที่ยังไม่ถูกตีพิมพ์

of his novel "The Golden Horse."

ของนิยายของเขา ขื่อ "เดอะ โกลเดน ฮอร์ส"

He emailed this to me,

เขาอีเมลเรื่องนี้มาให้ฉัน

allowing me to become one of the first people ever

ทำให้ฉันเป็นคนแรก ๆ

to read that book in English.

ที่ได้อ่านหนังสือเล่มนั้นเป็นภาษาอังกฤษ

Morgan was by no means the only wordsmith

มอร์แกนเป็นนักเขียนเพียงคนเดียว

to share his work with me in this way.

ที่แบ่งปันผลงานของเขากับฉันในช่องทางนี้

From Sweden to Palau,

จากสวีเดนถึงปาเลา

writers and translators sent me self-published books

นักเขียนและนักแปล ส่งหนังสือที่พวกเขาตีพิมพ์เองให้ฉัน

and unpublished manuscripts of books

และต้นฉบับหนังสือที่ยังไม่ได้ถูกตีพิมพ์

that hadn't been picked up by Anglophone publishers

ที่ยังไม่ได้ถูกเลือกโดยสำนักพิมพ์ภาษาอังกฤษ

or that were no longer available,

หรือที่ไม่มีขายแล้ว

giving me privileged glimpses of some remarkable imaginary worlds.

ทำให้ฉันได้สิทธิพิเศษ ที่ได้เห็นโลกแห่งจินตนาการที่เหลือเชื่อ

I read, for example,

สิ่งที่ฉันอ่าน ตัวอย่างเช่น

about the Southern African king Ngungunhane, who led the resistance

เกี่ยวกับกษัตริย์แอฟริกาใต้ งุนกุนเฮน ผู้นำกองทัพต่อต้าน

against the Portuguese in the 19th century;

ต่อกรกับชาวโปรตุเกส ในศตวรรษที่ 19

and about marriage rituals in a remote village

และเกี่ยวกับพิธีแต่งงาน ในหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกลออกไป

on the shores of the Caspian sea in Turkmenistan.

บนฝั่งทะเลแคสเปี้ยน ในเติร์กเมนิสถาน

I met Kuwait's answer to Bridget Jones.

ฉันได้พบกับคำตอบของคูเวต สำหรับบริดเจท โจนส์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And I read about an orgy in a tree in Angola.

และฉันอ่านเกี่ยวกับงานชุมนุมการร่วมประเวณี บนต้นไม้ในแองโกล่า

But perhaps the most amazing example

แต่บางทีตัวอย่างที่น่าทึ่งที่สุด

of the lengths that people were prepared to go to

ที่คนให้ความช่วยเหลือ

to help me read the world,

ให้ฉันได้อ่านหนังสือทั่วโลก

came towards the end of my quest,

มาถึงเมื่อตอนใกล้จะจบโครงการ

when I tried to get hold of a book from the tiny, Portuguese-speaking

เมื่อฉันพยายามหาหนังสือ จากประเทศหมู่เกาะแอฟริกาเล็ก ๆ

African island nation of São Tomé and Príncipe.

ที่พูดใช้โปรตุเกส ชื่อ เซา ตูเม และปรินซิปี

Now, having spent several months trying everything I could think of to find

ถึงตอนนี้ หลังจากใช้เวลาหลายเดือน พยายามทุกอย่างเท่าที่ฉันคิดได้

a book that had been translated into English from the nation,

เพื่อหาหนังสือที่ถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษ จากประเทศนั้น

it seemed as though the only option left to me

ดูเหมือนว่าสำหรับฉัน ทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่

was to see if I could get something translated for me from scratch.

คือลองดูว่าจะได้อะไรสักอย่าง ที่ถูกแปลใหม่เพื่อฉันได้หรือไม่

Now, I was really dubious

ฉันสงสัยจริง ๆ

whether anyone was going to want to help with this,

ว่ามีใครอยากจะช่วยฉัน

and give up their time for something like that.

และสละเวลาเพื่ออะไรอย่างนี้ไหม

But, within a week of me putting a call out on Twitter and Facebook

แต่ ภายในหนึ่งสัปดาห์ ที่ฉันโพสต์บนทวิตเตอร์และเฟสบุ๊ก

for Portuguese speakers,

หาคนที่ใช้ภาษาโปรตุเกส

I had more people than I could involve in the project,

มีคนมากมายเกินกว่า ที่ฉันรวบรวมเข้ามาร่วมในโครงการนี้

including Margaret Jull Costa, a leader in her field,

ซึ่งรวมถึง มาร์กาเร็ต ยูล คอสตา ผู้นำในวงการของเขา

who has translated the work of Nobel Prize winner José Saramago.

ผู้ได้แปลผลงานของเจ้าของรางวัลโนเบล ชื่อ โฮเซ ซารามาโก

With my nine volunteers in place,

ด้วยอาสาสมัครทั้ง 9 คนของฉัน

I managed to find a book by a São Toméan author

ฉันสามารถหาหนังสือ ที่เขียนโดยนักเขียนชาว เซา โตเม

that I could buy enough copies of online.

ซึ่งฉันซื้อทางออนไลน์มาได้จำนวนมากพอ

Here's one of them.

นี่คือหนึ่งในนั้น

And I sent a copy out to each of my volunteers.

และฉันส่งสำเนาไปให้อาสาสมัครแต่ละคน

They all took on a couple of short stories from this collection,

พวกเขาก็รับเรื่องสั้นจากหนังสือชุดนี้ ไปคนละสองเรื่อง

stuck to their word, sent their translations back to me,

ทำตามที่ตกลงกันไว้ ส่งฉบับแปลกลับมาที่ฉัน

and within six weeks, I had the entire book to read.

และภายในหกสัปดาห์ ฉันก็มีหนังสือทั้งเล่มไว้อ่าน

In that case, as I found so often during my year of reading the world,

ในกรณีนั้น สิ่งที่ฉันพบบ่อยครั้ง ระหว่างปีที่ฉันอ่านหนังสือทั้งโลก

my not knowing and being open about my limitations

คือความไม่รู้ และการเปิดใจต่อขีดจำกัดของฉัน

had become a big opportunity.

ได้กลายเป็นโอกาสครั้งใหญ่

When it came to São Tomé and Príncipe,

เมื่อพูดถึง เซา ตูเม และปรินซิปี

it was a chance not only to learn something new

มันเป็นโอกาส ที่ไม่ใช่เพียงเพื่อการเรียนรู้สิ่งใหม่

and discover a new collection of stories,

และได้ค้นพบเรื่องราวชุดใหม่

but also to bring together a group of people

แต่ยังเป็นการรวมตัวกันของกลุ่มคน

and facilitate a joint creative endeavor.

และการช่วยสานต่อ ความพยายามสร้างสรรค์ร่วมกัน

My weakness had become the project's strength.

จุดอ่อนของฉัน กลายเป็นจุดแข็งของโครงการนี้

The books I read that year opened my eyes to many things.

หนังสือที่ฉันอ่านในปีนั้น เปิดโลกทัศน์ให้ฉันมากมาย

As those who enjoy reading will know,

อย่างที่ผู้ที่รักการอ่านรู้กัน

books have an extraordinary power to take you out of yourself

หนังสือมีพลังพิเศษ ที่จะนำคุณออกไปจากร่างของตัวเอง

and into someone else's mindset,

และเข้าไปสู่มุมมองของคนอื่น

so that, for a while at least,

เพื่อ อย่างน้อยช่วงเวลาหนึ่ง

you look at the world through different eyes.

คุณได้เห็นโลกผ่านมุมมองที่แตกต่าง

That can be an uncomfortable experience,

นั่นอาจเป็นประสบการณ์ที่น่าอึดอัด

particularly if you're reading a book

โดยเฉพาะถ้าคุณกำลังอ่านหนังสือ

from a culture that may have quite different values to your own.

จากวัฒนธรรมที่อาจยึดถือคุณค่า ที่ต่างจากของคุณ

But it can also be really enlightening.

แต่ถึงกระนั้น มันก็เป็นการให้ความกระจ่างจริง ๆ

Wrestling with unfamiliar ideas can help clarify your own thinking.

การปลุกปล้ำกับแนวคิดที่ไม่คุ้นเคย สามารถทำให้ความคิดคุณชัดเจนขึ้น

And it can also show up blind spots

และมันยังทำให้คุณเห็นจุดบอด

in the way you might have been looking at the world.

ในแบบที่คุณอาจจะเคยมองโลกใบนี้

When I looked back at much of the English-language literature

เมื่อฉันมองย้อนกลับไป ที่วรรณกรรมภาษาอังกฤษส่วนใหญ่

I'd grown up with, for example,

ที่ฉันเติบโตมากับมัน ยกตัวอย่างเช่น

I began to see how narrow a lot of it was,

ฉันเริ่มเห็นว่ามันแคบขนาดไหน

compared to the richness that the world has to offer.

เมื่อเปรียบเทียบกับความสมบูรณ์ ที่โลกพร้อมจะมอบให้

And as the pages turned,

และขณะที่หน้ากระดาษถูกพลิกไป

something else started to happen, too.

สิ่งอื่นก็เริ่มจะเกิดขึ้นเช่นกัน

Little by little,

ทีละเล็กทีละน้อย

that long list of countries that I'd started the year with, changed

รายชื่อประเทศยาว ๆ ของฉัน ในตอนเริ่มต้นในปีนั้นเปลี่ยนไป

from a rather dry, academic register of place names

จากทะเบียนที่ดูแห้ง ๆ ดูเป็นทางการ ที่เต็มไปด้วยชื่อสถานที่

into living, breathing entities.

กลายเป็นสิ่งที่ดูมีชีวิตชีวา

Now, I don't want to suggest that it's at all possible

ตอนนี้ฉันไม่ต้องการบอกว่า มันเป็นไปได้

to get a rounded picture of a country simply by reading one book.

ที่จะเห็นภาพรวมของประเทศหนึ่ง เพียงแค่การอ่านหนังสือเล่มเดียว

But cumulatively, the stories I read that year

แต่เมื่อสะสมรวมกันแล้ว เรื่องที่ฉันอ่านมาในปีนั้น

made me more alive than ever before

ทำให้ฉันมีชีวิตชีวามากกว่าที่เคยเป็นมา

to the richness, diversity and complexity of our remarkable planet.

แด่ความสมบูรณ์ ความหลากหลาย และความซับซ้อนของโลกอันน่าทึ่งของเรา

It was as though the world's stories

ราวกับว่า เรื่องราวของโลก

and the people who'd gone to such lengths to help me read them

และผู้คนที่ช่วยให้ฉันได้อ่านพวกมัน

had made it real to me.

ทำให้มันเป็นจริงสำหรับฉัน

These days, when I look at my bookshelves

ทุกวันนี้ เมื่อฉันมองไปที่ชั้นวางหนังสือ

or consider the works on my e-reader,

หรือพิจารณาเลือกผลงาน บนเครื่องอ่านอิเล็กทรอนิกส์

they tell a rather different story.

พวกมันเล่าเรื่องราวที่ค่อนข้างแตกต่างออกไป

It's the story of the power books have to connect us

มันเป็นเรื่องราวของพลังหนังสือ ที่เชื่อมโยงพวกเรา

across political, geographical, cultural, social, religious divides.

ข้ามการแบ่งแยกทางการเมือง ภูมิศาสตร์ วัฒนธรรม สังคม ศาสนา

It's the tale of the potential human beings have to work together.

มันเป็นเรื่องราวของศักยภาพมนุษย์ ที่ต้องทำงานร่วมกัน

And, it's testament

และมันเป็นพันธสัญญา

to the extraordinary times we live in, where, thanks to the Internet,

สำหรับช่วงเวลาอันน่าทึ่งที่เรามีชีวิตอยู่ ที่ต้องขอบคุณอินเทอร์เน็ต

it's easier than ever before

ที่ทำให้มันง่ายขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา

for a stranger to share a story, a worldview, a book

สำหรับคนแปลกหน้า ที่ต้องการจะแบ่งปันเรื่องราว มุมมองต่อโลก หนังสือ

with someone she may never meet, on the other side of the planet.

กับคนที่เขาอาจไม่เคยเจอ จากอีกซีกหนึ่งของโลก

I hope it's a story I'm reading for many years to come.

ฉันหวังว่า มันจะเป็นเรื่อง ที่ฉันจะอ่านในอนาคตข้างหน้า

And I hope many more people will join me.

และฉันหวังว่าจะมีคนอีกมากมาย เข้าร่วมโครงการกับฉัน

If we all read more widely, there'd be more incentive

ถ้าเราทุกคนอ่านให้กว้างขึ้น มันจะมีสิ่งกระตุ้นมากขึ้น

for publishers to translate more books,

ให้สำนักพิมพ์แปลหนังสือมากขึ้น

and we would all be richer for that.

และพวกเราทุกคน ก็จะมีความรู้มากขึ้นตามไปด้วย

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)