Gever Tulley: 5 dangerous things you should let your kids do

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Uzma Daraman

ยินดีต้อนรับสู่ "ห้าสิ่งอันตรายที่คุณควรให้ลูกคุณทำ"

Welcome to "Five Dangerous Things You Should Let Your Children Do."

I don't have children.

ผมไม่มีลูกนะครับ

I borrow my friends' children, so --

ผมยืมๆ ลูกเพื่อนมา ฉะนั้น....

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

take all this advice with a grain of salt.

ฟังคำแนะนำนี้ แล้วตรึกตรองสักนิดนะครับ

ผม กีเวอร์ ทัลลีย์

I'm Gever Tulley.

I'm a contract computer scientist by trade,

ผมเป็นนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์โดยอาชีพ

แต่เป็นผู้ก่อตั้งสิ่งที่เรียกว่า โรงเรียนนักประดิษฐ์ (Tinkering School)

but I'm the founder of something called the Tinkering School.

It's a summer program which aims to help kids

มันเป็นโครงการช่วงฤดูร้อน ที่มุ่งช่วยให้เด็กๆ เรียนรู้

learn how to build the things that they think of.

การสร้างสิ่งต่างๆ ที่พวกเขาคิดขึ้น

So we build a lot of things,

ฉะนั้นเราสร้างอะไรเยอะเลยครับ

and I do put power tools into the hands of second-graders.

และผมก็เอาเครื่องมือไฟฟ้ายัดใส่มือเด็ก ป.2

ฉะนั้น ถ้าคุณคิดจะส่งลูกมาเรียนที่นี่ล่ะก็

So if you're thinking about sending your kid to Tinkering School,

they do come back bruised, scraped and bloody.

พวกเขาจะกลับบ้านแบบ เลือดตกยางออก ฟกช้ำดำเขียวนะครับ

(Laughter)

เอาล่ะ พวกเราอยู่ในโลกที่

You know, we live in a world

that's subjected to ever more stringent child safety regulations.

กฎข้อบังคับเรื่องความปลอดภัยของเด็ก เข้มงวดมากขึ้นทุกวัน

There doesn't seem to be any limit on how crazy

เหมือนว่ามันจะไม่มีที่สิ้นสุด สำหรับความบ้าบอ

child safety regulations can get.

ของกฎเพื่อความปลอดภัยของเด็ก

เราติดป้ายเตือนว่า สิ่งนี้อาจทำให้หายใจไม่ออก บนฟิล์มพลาสติก

We put suffocation warnings on every piece of plastic film

manufactured in the United States,

ที่ผลิตในสหรัฐฯ หรือขาย

or for sale with an item in the United States.

มากับสินค้าในสหรัฐฯ

We put warnings on coffee cups

เราติดป้ายบนแก้วกาแฟเพื่อเตือนว่า

to tell us that the contents may be hot.

แก้วอาจร้อน

And we seem to think that any item sharper than a golf ball is too sharp

และดูเหมือนเราจะคิดว่าสิ่งใดๆ ก็ตาม

ที่คมกว่าลูกกอล์ฟนั้นคมเกินไป

สำหรับเด็กอายุตำ่กว่า 10 ขวบ

for children under the age of 10.

ดังนั้นจุดสิ้นสุดมันจะอยู่ที่ไหน

So where does this trend stop?

When we round every corner and eliminate every sharp object,

เมื่อเราหุ้มทุกมุม และกำจัดของมีคมทุกอย่าง

every pokey bit in the world,

อะไรก็ตามที่มีปลายแหลมๆ ในโลกนี้

then the first time that kids come in contact with anything sharp,

เมื่อเด็กสัมผัสกับของอะไรก็ตามที่แหลมคมเป็นครั้งแรก

หรือสิ่งที่ไม่ได้ทำมาจากพลาสติกมนๆ

or not made out of round plastic,

พวกเขาก็เจ็บตัว

they'll hurt themselves with it.

So, as the boundaries of what we determine as the safety zone

ยิ่งเรากั้นขอบเขตที่เราคิดว่าเป็นเขตปลอดภัย

grow ever smaller,

แคบมากเท่าไร เรายิ่งตัดโอกาสอันมีค่าของเด็กๆ ของเรา

we cut off our children from valuable opportunities

to learn how to interact with the world around them.

ที่จะได้เรียนรู้การมีปฎิสัมพันธ์กับสิ่งต่างๆ รอบตัวพวกเขา

And despite all of our best efforts and intentions,

และแม้ด้วยความพยายามและความตั้งใจอย่างที่สุดของเรา

kids are always going to figure out

เด็กๆ นั้นสามารถที่จะหาวิธีได้เสมอ

ในการทำสิ่งที่อันตรายที่สุดที่เขาจะทำได้

how to do the most dangerous thing they can,

in whatever environment they can.

ในสิ่งแวดล้อมใดๆ ก็ตามที่พวกเขาสามารถทำได้

(Laughter)

So despite the provocative title,

ดังนั้นแม้ว่าหัวข้อนี้มันจะดูยั่วโมโห แต่การบรรยายนี้ ที่จริงเกี่ยวกับความปลอดภัยครับ

this presentation is really about safety,

and about some simple things that we can do

และเกี่ยวกับสิ่งง่ายๆ ที่เราสามารถทำได้

to raise our kids to be creative,

เพื่อที่จะเลี้ยงดูเด็กๆ ของเรา ให้มีความคิดสร้างสรรค์ มีความมั่นใจ

confident and in control of the environment around them.

และเข้ากับสิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัวพวกเขาได้

And what I now present to you

และที่ผมกำลังจะนำเสนอนั้น คือข้อความส่วนหนึ่งจากหนังสือที่กำลังจัดทำ

is an excerpt from a book in progress.

The book is called "50 Dangerous Things."

ซึ่งมีชื่อว่า "50 สิ่งอันตราย"

This is "Five Dangerous Things."

ผมจะพูดถึงแค่ห้าอย่างนะครับ

Thing number one: Play with fire.

อย่างแรกเลย เล่นกับไฟ

Learning to control one of the most elemental forces in nature

เรียนรู้ที่จะควบคุมหนึ่งในพลังพื้นฐานที่สุดในธรรมชาติ

is a pivotal moment in any child's personal history.

เป็นวินาทีที่สำคัญยิ่ง ในประวัติศาสตร์ส่วนบุคคลของเด็กๆ ทุกคน

Whether we remember it or not,

ไม่ว่าพวกเราจะจำกันได้หรือเปล่า

it's the first time we really get control

มันเป็นครั้งแรกที่พวกเราสามารถที่จะ

ได้ควบคุมสิ่งหนึ่งที่ช่างน่าพิศวง

of one of these mysterious things.

These mysteries are only revealed

และสิ่งพิศวงเหล่านี้จะปรากฎเฉพาะ

to those who get the opportunity to play with it.

ต่อผู้ที่มีโอกาสได้เล่นกับมันเท่านั้น

ฉะนั้น เล่นกับไฟ

So, playing with fire.

ไฟ เป็นหนึ่งในสิ่งที่เยี่ยมที่สุดที่เราเคยค้นพบมา

This is like one of the great things we ever discovered, fire.

From playing with it, they learn some basic principles about fire,

จากการเล่นกับมัน พวกเขาเรียนหลักการพื้นฐานเกี่ยวกับไฟ

about intake, combustion, exhaust.

การจุดเชื้อ การเผาไหม้ การปล่อยไอเสีย

These are the three working elements of fire

เหล่านี้เป็นสิ่งพื้นฐานที่ไฟทำ

that you have to have for a good, controlled fire.

เมื่อคุณมีการควบคุมไฟได้เป็นอย่างดี

And you can think of the open-pit fire as a laboratory.

และคุณสามารถคิดถึงกองไฟแบบเปิด เป็นดั่งเช่นห้องทดลอง

You don't know what they're going to learn from playing with it.

คุณไม่รู้ว่าพวกเขาจะได้เรียนอะไรจากการเล่นกับมัน

รู้อะไรไหม ปล่อยพวกเขาเล่นไปเหอะ ตามแบบขอบพวกเขา และเชื่อผม

Let them fool around with it on their own terms and trust me,

they're going to learn things

พวกเขาจะได้เรียนรู้

that you can't get out of playing with Dora the Explorer toys.

ในสิ่งที่คุณไม่สามารถจะเรียนได้จาก การเล่นของเล่นชุดนักสำรวจโดร่า

(Laughter)

Number two: Own a pocketknife.

ประการที่สอง เป็นเจ้าของมีดพก

Pocketknives are kind of drifting out of our cultural consciousness,

มีดพกกำลังจะเลือนหายไปจาก ความสำนึกทางวัฒธรรมของเรา

which I think is a terrible thing.

ซึ่งผมว่ามันแย่นะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Your first pocketknife is like the first universal tool

มีดพกอันแรกของคุณ เหมือนอุปกรณ์ครอบจักรวาลที่คุณมี

that you're given.

You know, it's a spatula, it's a pry bar,

มันเป็นไม้พาย เป็นแท่งงัด

it's a screwdriver and it's a blade, yeah.

เป็นไขควงและเป็นใบมึด

And it's a powerful and empowering tool.

และมันเป็นเครื่องมือที่ทรงประสิทธิภาพยิ่ง

And in a lot of cultures they give knives --

และในหลายวัฒนธรรม พวกเขาให้มีด

like, as soon as they're toddlers, they have knives.

ทันทีที่เป็นเด็กแบเบาะ พวกเขาก็มีมีดแล้ว

These are Inuit children cutting whale blubber.

นี่คือ เด็กๆ เผ่า อินนุท (Inuit) ตัดชั้นไขมันวาฬ

I first saw this in a Canadian Film Board film when I was 10,

ผมเห็นมันครั้งแรกทางภาพยนตร์ของ Canadian Film Board ตอนผมอายุ 10 ขวบ

and it left a lasting impression,

และมันทิ้งความประทับใจไว้ให้ผม ที่ได้เห็นเด็กทารกเล่นกับมีด

to see babies playing with knives.

And it shows that kids can develop an extended sense of self

และมันแสดงให้เห็นว่า เด็กๆ สามารถพัฒนาสัมผัสของตนเอง

through a tool at a very young age.

ผ่านเครื่องมือได้ตั้งแต่อายุน้อยๆ

คุณวางกฎง่ายๆ สองสามข้อ --

You lay down a couple of very simple rules --

always cut away from your body, keep the blade sharp, never force it --

เฉือนออกจากตัวเสมอ คอยลับมีดให้คม และอย่าไปฝืนมัน

and these are things kids can understand and practice with.

และเด็กสามารถเข้าใจและหัดสิ่งเหล่านี้ได้

And yeah, they're going to cut themselves.

และใช่ครับ พวกเขาจะทำมีดบาดตัวเองแน่นอน

ผมมีแผลเหวอะที่ขาจากที่ผมแทงโดนตัวเอง

I have some terrible scars on my legs from where I stabbed myself.

But you know, they're young. They heal fast.

แต่คุณรู้ไหม พวกเขายังเด็ก เดี๋ยวก็หายครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Number three: Throw a spear.

ประการที่สาม ขว้างหอก

It turns out that our brains are actually wired for throwing things,

กลายเป็นว่าสมองเราถูกออกแบบมาสำหรับการขว้างของ

and like muscles, if you don't use parts of your brain,

และเช่นเดียวกันกับกล้ามเนื้อ ถ้าคุณไม่ใช้ส่วนไหนของสมอง

they tend to atrophy over time.

มันก็จะลีบลงไปเรื่อยๆ

But when you exercise them,

แต่เมื่อคุณออกกำลังกาย

any given muscle adds strength to the whole system,

ไม่ว่าที่กล้ามเนื้อไหน มันจะเพิ่มความแข็งแรงให้ทั้งระบบ

and that applies to your brain, too.

และสมองก็เป็นแบบนั้นเช่นกัน

So practicing throwing things has been shown to stimulate

ดังนั้น การฝึกซ้อมโยนของได้แสดงให้เห็นว่า

มันกระตุ้นสมองส่วนหน้าและส่วนข้าง

the frontal and parietal lobes,

which have to do with visual acuity, 3D understanding,

ซึ่งมีหน้าที่เกี่ยวกับความเฉียบคมของภาพ การเข้าใจภาพสามมิติ

and structural problem solving,

และการแก้ไขปัญหาอย่างเป็นขั้นตอน

so it helps develop their visualization skills and their predictive ability.

มันช่วยพัฒนาทักษะการมอง และความสามารถในการคาดคะเน

And throwing is a combination of analytical and physical skill,

และการขว้างก็เป็นส่วนผสม ระหว่างทักษะการวิเคราะห์ และทักษะทางกายภาพ

so it's very good for that kind of whole-body training.

ฉะนั้น มันดีมากๆ สำหรับการฝึกทั้งร่างกาย

การฝึกที่เน้นเป้าหมายเช่นนั้น

These kinds of target-based practices also help kids develop

ยังช่วยให้เด็กๆ พัฒนาทักษะ เรื่องสมาธิและความสนใจอีกด้วย

attention and concentration skills,

so those are great.

มันเจ๋งมาก

Number [four]: Deconstruct appliances.

ประการที่สี่ ถอดชิ้นส่วนอุปกรณ์

There is a world of interesting things inside your dishwasher.

มีโลกที่น่าสนใจอยู่ในเครื่องล้างจานของคุณ

Next time you're about to throw out an appliance,

ครั้งถัดไป ถ้าคุณกำลังจะโยนเครื่องอะไรทิ้ง อย่าทิ้งครับ

don't throw it out.

Take it apart with your kid,

ชวนลูกคุณมาช่วยกันถอดชิ้นส่วนมัน หรือส่งเขามาที่โรงเรียนผม

or send him to my school, and we'll take it apart with them.

และเราจะช่วยกันถอดชิ้นส่วน

Even if you don't know what the parts are,

ถึงแม้ว่าคุณจะไม่รู้ว่าส่วนต่างๆ มันคืออะไร

puzzling out what they might be for

การทายคำตอบว่ามันคืออะไรนั้น

is a really good practice for the kids

ที่จริงแล้วเป็นการฝึกหัดที่ดีสำหรับเด็กๆ

to get sort of the sense that they can take things apart,

ที่จะได้รู้ว่าเขาสามารถแยกชิ้นส่วนต่างๆ ออกจากกัน

and no matter how complex they are,

และไม่ว่ามันจะซับซ้อนแค่ไหนก็ตาม

they can understand parts of them.

พวกเขาสามารถเข้าใจถึงส่วนต่างๆ ของมัน และนั่นหมายความว่า ท้ายสุดแล้ว

And that means that eventually, they can understand all of them.

พวกเขาจะสามารถเข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับมัน

It's a sense of knowability, that something is knowable.

มันให้ความรู้สึกว่า เราศึกษาได้ เรียนรู้ได้

So these black boxes that we live with and take for granted

กล่องดำเหล่านี้ที่เราคลุกคลีกับมัน และไม่ได้เห็นค่ามันเท่าที่ควร

are actually complex things made by other people,

ที่จริงแล้วมันเป็นสิ่งซับซ้อนที่คนอื่นสร้างขึ้น

and you can understand them.

และคุณสามารถเข้าใจมันได้

Number five: Two-parter.

ประการที่ห้า ฝักใฝ่สองฝ่าย

Break the Digital Millennium Copyright Act.

แหกกฎรัฐบัญญัติลิขสิทธิ์แห่งสหัสวรรษดิจิทัล (Digital Millennium Copyright Act; DMCA)

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

There are laws beyond safety regulations

มันมีกฎนอกเหนือไปจากการควบคุมความปลอดภัย

that attempt to limit how we can interact with the things

ที่พยายามจะจำกัด ปฎิสัมพันธ์ของเรากับสิ่งต่างๆ

that we own -- in this case, digital media.

ที่เราเป็นเจ้าของ ในที่นี้คือ สื่อดิจิตัล

It's a very simple exercise:

เป็นแบบฝึกหัดง่ายๆ เลยครับ ซื้อเพลงจาก iTunes แล้วบันทึกลงซีดี

Buy a song on iTunes, write it to a CD,

then rip the CD to an MP3, and play it on your very same computer.

จากนั้นถอดเพลงนั้นออกจากซีดีแปลงเป็น MP3 แล้วเล่นบนเครื่องคอมพิวเตอร์เดิม

You've just broken a law.

คุณได้ฝ่าฝืนกฎหมายแล้วครับ

Technically, the RIAA could come and prosecute you.

เท่านี้ สมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของสหรัฐฯ (RIAA) ก็มารังควานคุณได้แล้วนะครับ

It's an important lesson for kids to understand,

มันเป็นบทเรียนที่สำคัญที่จะให้เด็กๆ เข้าใจ

that some of these laws get broken by accident,

ว่ากฎหมายบางอย่าง อาจถูกละเมิดได้โดยไม่ได้จงใจ

and that laws have to be interpreted.

และกฎหมายพวกนั้นต้องได้รับการตีความ

และมันเป็นสิ่งที่เรามักพูดบ่อยๆ กับเด็กๆ ของเรา

That's something we often talk about with the kids

when we're fooling around with things and breaking them open,

เมื่อพวกเราเล่นกับอะไรบางอย่าง แงะมันออกมา

and taking them apart and using them for other things.

และถอดมันเป็นชิ้นๆ และนำมันไปใช้กับอย่างอื่น

And also when we go out and drive a car.

และเมื่อเราออกไปข้างนอกและขับรถ

Driving a car is a really empowering act for a young child,

การขับรถเป็นการกระทำที่ทำให้เด็กเล็กๆ รู้สึกว่ามีอำนาจ เป็นตัวของตัวเองมาก

so this is the alternate --

นี่คือสิ่งสุดยอดเลยครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

For those of you who aren't comfortable actually breaking the law,

สำหรับคนที่รู้สึกไม่สบายใจที่จะละเมิดกฎหมายนะครับ

you can drive a car with your child.

ขับรถกับลูกคุณก็ได้ครับ

This is a great stage for a kid.

นี่เป็นเวทีที่สำคัญสำหรับเด็ก

มันเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน

This happens about the same time

กับที่พวกเขายึดเกาะไดโนเสาร์ไว้แน่น

that they get latched onto things like dinosaurs,

these big things in the outside world,

หรืออะไรใหญ่ๆ ที่แปลกไปจากปกติ

that they're trying to get a grip on.

ที่พวกเขาพยายามที่จะยึดมันไว้

A car is a similar object, and they can get in a car and drive it.

รถเป็นสิ่งที่คล้ายๆ กันครับ พวกเขาสามารถเข้าไปในรถและขับมัน

And that really gives them a handle on a world

และมันก็เหมือนกับว่า มันให้พวกเขาได้บังคับโลก

in a way that they don't often have access to.

ในทางที่พวกเขาปกติแล้วไม่มีโอกาสเข้าถึง

And it's perfectly legal.

และมันก็ถูกต้องตามกฎหมาย -- ดังนั้น

Find a big empty lot, make sure there's nothing in it,

หาลานจอดรถกว้างๆ ตรวจให้มั่นใจว่าไม่มีอะไรขวาง

and that it's on private property, and let them drive your car.

และอยู่ในพื้นที่ส่วนบุคคล จากนั้นให้เขาขับรถคุณ

It's very safe actually.

ความจริงแล้วมันปลอดภัยมากๆ ครับ

And it's fun for the whole family.

และมันก็สนุกกันได้ทั้งครอบครัวเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

เอาล่ะครับ

Let's see, I think that's it. That's number five and a half. OK.

เท่านี้ล่ะครับผมว่า นี่เป็นข้อห้าครึ่งแล้ว โอเค