Pete Alcorn on the world in 2200

Translator: Sanjalee Chandrasekara Reviewer: Dulini Mudunkotuwa

I used to be a Malthusian.

මම මැල්තුසියානු වාදියෙක්ව සිටියෙමි.

This was my mental model of the world:

මේ මම ලෝකයේ දකින මානසික ආකෘතියයි.

exploding population, small planet;

කුඩා ග්‍රහලොවක, වැඩි වන ජනගහනයක්

it's going to lead to ugly things.

මෙමඟින් අප්‍රසන්න දේවල් සිදු වේවි

But I'm moving past Malthus,

එහෙත් මම මැල්තස්ව පසු කර යමි

because I think that we just might be about 150 years

මන්දයත් අපි දැන් නව ප්‍රබෝධයකට වසර 150 ක් පමණ

from a kind of new enlightenment.

මෑතින් සිටින බව මම සිතමි.

Here's why.

මෙන්න ඊට හේතුව,

This is the U.N.'s population data,

මේ ඔබ දැක ඇති එක්සත් ජාතීන් විසින් සපයා ඇති

you may have seen, for the world.

ලෝකයේ ජනගහනය සම්බන්ධ දත්තයි

And the world's population expected to top out

ලෝකයේ ජනගහනය උපරීම වීම අපේක්ෂිතයි

at something hopefully a bit less than 10 billion, late this century.

එය මේ සියවස අවසානයේ, බිලියන 10 ට මඳක් අඩු වනු ඇතැයි බලාපොරොත්තුව වේ

And after that, most likely it's going to begin to decline.

ඉන්පසු, එය බොහෝ විට නැති වීමට පටන් ගනී

So what then?

ඉන්පසු සිදු වන්නේ කුමක්ද?

Most of the economic models are built around scarcity and growth.

බොහෝ ආර්ථික ආකෘතීන් ගොඩනැඟී ඇත්තේ හිඟකම හා වර්ධනය වටා ය.

So a lot of economists

බොහෝ ආර්ථික විද්‍යාර්ථීන්

look at declining population

ජනගහනය අඩු වීම බලාපොරොත්තුවෙන් සිටී.

and expect to see stagnation, maybe depression.

එකතැන පල්වීමත්, මානසික අවපීඩනයත් දැකීමට ඔවුන් බලාපොරොත්තු වේ.

But a declining population is going to have

නමුත් අඩු වන ජනගහනය නිසා,

at least two very beneficial economic effects.

එක්තරා ආර්ථික වාසි දෙකක් ඇතිවෙනවා.

One: fewer people on a fixed amount of land

එක: ස්ථිර ඉඩම් හිමි අවම පුද්ගල ප්‍රමාණයක්

make investing in property a bad bet.

දේපල සඳහා ආයෝජනය කිරීම නරක ඔට්ටුවක්.

In the cities, a lot of the cost of property

නගර වල ඉඩම් මිලෙන් අධික වනු ඇත.

is actually wrapped up in its speculative value.

ඇත්තෙන්ම එහි සමපේක්ෂන වටිනාකම ඒ වටා එතී ඇත.

Take away land speculation,

ඉඩම් සමපේක්ෂනය ඉවත් වූ විට,

price of land drops.

ඉඩම් වල මිල පහළ යයි.

And that begins to lift a heavy burden

එයින් ලොව දුප්පතුන්ගේ

off the world's poor.

ජීවන බර අඩු වීමට පටන් ගනී.

Number two: a declining population

අංක දෙක : අඩු වන ජනගහනය

means scarce labor.

එනම් කම්කරුවන් හිඟ වේ.

Scarce labor drives wages.

එවිට හිඟ කම්කරුවන්ට වැඩි වැටුපක් ලැබේ.

As wages increase

වැටුප් වැඩි වන විට,

that also lifts the burden on the poor and the working class.

එය දුප්පතුන් සහ කම්කරු පන්තිය මත ඇති ජීවන බර ද ඉවත් කරයි.

Now I'm not talking about a radical drop in population like we saw in the Black Death.

දැන් මම කතා කරන්නේ කළු මරණයේ වැනි රැඩිකල් ජනගහන අඩුවීමක් ගැන නොව,

But look what happened in Europe

යුරෝපයට සිදු වී ඇති දෙය දෙස බලන්න.

after the plague:

වසංගතයෙන් පසුව:

rising wages,

වැටුප් වැඩි වීම්,

land reform,

ඉඩම් ප්‍රතිසංස්කරණය,

technological innovation,

තාක්ෂණික දියුණුව,

birth of the middle class;

මධ්‍යම පන්තියේ නැගී ඒම,

and after that, forward-looking social movements

ඉන්පසු ඇතිතේ ඉදිරි දැක්මක් ඇති සමාජ ව්‍යාපාරයි.

like the Renaissance,

ඒවා පුනරුදය හා

and later the Enlightenment.

ඉන්පසු පැමිණි සමෘද්ධිය මෙනි

Most of our cultural heritage has tended to look backward,

බොහෝ විට අපගේ සංස්කෘතික උරුමයන් අපට අතීතය සිහි කරවයි.

romanticizing the past.

එයින් අතීතය රොමැන්ටික කරවයි.

All of the Western religions begin with the notion of Eden,

ඒදන් පිළිබඳ සංකල්පය නිසා බොහෝ බටහිර ආගම් ආරම්භ වූ අතර

and descend through a kind of profligate present

යම් ආකාරයක ලිහිල් නාසිතිකාර ආකාරයකින්

to a very ugly future.

අප්‍රසන්න අනාගතයකට වෙත අපව රැගෙන යන ලදී

So human history is viewed

මිනිසාගේ අතීතය හෙළි වී ඇත.

as sort of this downhill slide

එය අත්තීයේ සිට

from the good old days.

කඳු පහළට ලිස්සා ඒමක් වැනිය.

But I think we're in for another change,

එහෙත්, මා සිතන පරිදි අපි තවත් වෙනසකට සූදානම්

about two generations after the top of that curve,

ජනගහනය අඩු වීමේ බලපෑම දැක්වෙන වක්‍රයේ උපරිමයට පැමිණ

once the effects of a declining population

තවත් පරම්පරා දෙකකට පසුව

start to settle in.

නැවත ස්ථාවර වනු ඇත.

At that point, we'll start romanticizing the future again,

එම අවස්ථාවේදී අප විසින් නපුරු, තිරිසන් අතීතය වෙනුවට

instead of the nasty, brutish past.

අනාගතයද නැවතත් රොමෑන්ටික ක‍රනු ඇත.

So why does this matter?

එසේනම් මෙය වැදගත් වන්නේ ඇයි?

Why talk about social-economic movements

සියවසකට පමණ පසු සිදු වන

that may be more than a century away?

සමාජ ආර්ථික වෙනස්කම් ගැන කතා කරන්නේ ඇයි?

Because transitions are dangerous times.

මන්ද සංක්‍රාන්ති සමය අනතුරුදායක කාලයකි.

When land owners start to lose money,

ඉඩම් හිමියන්ට මුදල් අහිමි වන විට හා

and labor demands more pay,

කම්කරුවන් වැඩි ගෙවීමක් ඉල්ලන විට,

there are some powerful interests that are going to fear for the future.

සමහර බලවත් දේවල් අනාගතය ගැන බියක් ඇති කරයි

Fear for the future leads to some rash decisions.

අනාගතය ගැන බිය ඉක්මන් තීරණ වලට මඟ පාදයි

If we have a positive view about the future

අපට අනාගතය ගැන සුභවාදී දැක්මක් තිබේ නම්,

then we may be able to accelerate through that turn,

අපට එම හැරවුමේදී ඇළ නොවී,

instead of careening off a cliff.

අපේ වේගය වැඩි කරගනිමින් ගමන් කළ හැක.

If we can make it through the next 150 years,

අපි එය ඊළඟ වසර 150 දී සිදු කළහොත්,

I think that your great great grandchildren

අපේ මුනුපුරු මිනිපිරියන්

will forget all about Malthus.

මැල්තස්ව අමතක කරදමනු අතැයි මම සිතමි.

And instead, they'll be planning for the future

එය පසෙකලා ඔවුන් අනාගතය සැලැසුම් කරනු ඇත.

and starting to build the 22nd Century Enlightenment.

22 වන සියවස ආලෝකමත් කරනු ඇත.

Thank you.

ස්තූතියි!

(Applause)

(අත්පොළසන්)