Joshua Walters: On being just crazy enough

Vertaald door: Christel Foncke Nagekeken door: Els De Keyser

My name is Joshua Walters.

Mijn naam is Joshua Walters.

I'm a performer.

Ik ben een performer.

(Beatboxing)

(Beatboxing)

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

But as far as being a performer,

Naast performer,

I'm also diagnosed

ben ik ook gediagnosticeerd

bipolar.

met bipolaire stoornis.

I reframe that as a positive

Ik bekijk dat als iets positiefs,

because the crazier I get onstage,

omdat hoe gekker ik op het podium ben,

the more entertaining I become.

hoe leuker ik word.

When I was 16 in San Francisco,

Op mijn 16e, in San Francisco,

I had my breakthrough manic episode

had ik mijn eerste manische episode,

in which I thought I was Jesus Christ.

waarbij ik dacht dat ik Jezus Christus was.

Maybe you thought that was scary,

Misschien dacht je dat dat eng was,

but actually there's no amount of drugs you can take

maar eigenlijk is er geen enkele hoeveelheid drugs die je kunt nemen

that can get you as high

waar je zo high van wordt

as if you think you're Jesus Christ.

dat je denkt dat je Jezus Christus bent.

(Laughter)

(Gelach)

I was sent to a place,

Ik werd naar een plaats gestuurd,

a psych ward,

een psychiatrische afdeling.

and in the psych ward,

In de psychiatrische afdeling

everyone is doing their own one-man show.

doet iedereen zijn eigen one-man show.

(Laughter)

(Gelach)

There's no audience like this

Er is geen publiek zoals hier

to justify their rehearsal time.

om hun repetitietijd te rechtvaardigen.

They're just practicing.

Ze oefenen gewoon.

One day they'll get here.

Op een dag zullen ze hier komen.

Now when I got out,

Toen ik eruit kwam,

I was diagnosed

had ik de diagnose op zak,

and I was given medications

en kreeg ik medicijnen,

by a psychiatrist.

voorgeschreven door een psychiater.

"Okay, Josh, why don't we give you some --

"Oké, Josh, waarom geven we je niet wat -

why don't we give you some Zyprexa.

waarom geven we je niet wat Zyprexa.

Okay? Mmhmm?

Oké? Mmhmm?

At least that's what it says on my pen."

Tenminste, dat is wat er op mijn pen staat.”

(Laughter)

(Gelach)

Some of you are in the field, I can see.

Sommigen van jullie werken in het veld, zie ik.

I can feel your noise.

Ik voel jullie geluid.

The first half of high school

De eerste helft van de middelbare school

was the struggle of the manic episode,

streed ik met de manische episode,

and the second half

en de tweede helft

was the overmedications of these drugs,

was er overmedicatie van geneesmiddelen,

where I was sleeping through high school.

waarvan ik sliep tijdens de middelbare school.

The second half was just one big nap, pretty much, in class.

De tweede helft kwam neer op één groot dutje, in de klas.

When I got out

Toen ik de school beëindigde,

I had a choice.

had ik een keuze.

I could either deny

Ik kon mijn mentale ziekte

my mental illness

ontkennen,

or embrace

of mijn mentale vaardigheid

my mental skillness.

omarmen.

(Bugle sound)

(Trompetgeluid)

There's a movement going on right now

Er is een beweging gaande op dit moment

to reframe mental illness as a positive --

om geestesziekten als iets positiefs te bekijken -

at least the hypomanic edge part of it.

ten minste mijn hypomane kant.

Now if you don't know what hypomania is,

Als je niet weet wat hypomanie is:

it's like an engine that's out of control,

het is net als een motor waar je geen controle over hebt,

maybe a Ferrari engine, with no breaks.

misschien een Ferrari-motor, zonder remmen.

Many of the speakers here, many of you in the audience,

Veel van de sprekers hier, velen van jullie in het publiek,

have that creative edge,

hebben die creatieve kant,

if you know what I'm talking about.

als je weet waar ik het over heb.

You're driven to do something

Je bent gedreven om iets te doen,

that everyone has told you is impossible.

en iedereen zegt dat het onmogelijk is.

And there's a book -- John Gartner.

Er bestaat een boek - John Gartner.

John Gartner wrote this book called "The Hypomanic Edge"

John Gartner schreef dit boek "De hypomane kant"

in which Christopher Columbus and Ted Turner and Steve Jobs

waarin Christoffel Columbus en Ted Turner en Steve Jobs

and all these business minds

en al deze zakelijke breinen,

have this edge to compete.

deze kant hebben om te concurreren.

A different book was written not too long ago

Een ander boek, niet al te lang geleden geschreven,

in the mid-90s

in het midden van de jaren '90

called "Touched With Fire" by Kay Redfield Jamison

"Aangeraakt door goddelijk vuur" van Kay Redfield Jamison

in which it was looked at in a creative sense

waarin het werd bekeken in een creatieve zin,

in which Mozart and Beethoven and Van Gogh

waarin Mozart en Beethoven en Van Gogh

all have this manic depression that they were suffering with.

allemaal aan manische depressie lijden.

Some of them committed suicide.

Sommigen van hen pleegden zelfmoord.

So it wasn't all

Dus niet alles

the good side of the illness.

is positief aan de ziekte.

Now recently,

Nu pas

there's been development in this field.

is er evolutie op dit gebied.

And there was an article written in the New York Times,

Er verscheen een artikel in de New York Times

September 2010,

in september 2010,

that stated:

dat verklaarde:

"Just Manic Enough."

"Net Gek Genoeg."

Just be manic enough

Wees gewoon manisch genoeg --

in which investors who are looking for entrepreneurs

waarin de beleggers die op zoek zijn naar ondernemers

that have this kind of spectrum --

die in dit spectrum zitten --

you know what I'm talking about --

je weet waar ik het over heb --

not maybe full bipolar,

misschien niet volledig bipolair,

but they're in the bipolar spectrum --

maar in het bipolaire spectrum --

where on one side,

waar aan de ene kant,

maybe you think you're Jesus,

je misschien denkt dat je Jezus bent,

and on the other side

en aan de andere kant

maybe they just make you a lot of money.

ze misschien gewoon zorgen dat je een hoop geld verdient.

(Laughter)

(Gelach)

Your call. Your call.

Jullie keuze. Jullie keuze.

And everyone's somewhere in the middle.

Iedereen zit ergens in het midden.

Everyone's somewhere in the middle.

Iedereen zit ergens in het midden.

So maybe, you know,

Misschien, weet je,

there's no such thing

bestaat er niet zoiets

as crazy,

als gek,

and being diagnosed with a mental illness

en gediagnosticeerd worden met een psychische aandoening,

doesn't mean you're crazy.

betekent niet dat je gek bent.

But maybe it just means

Misschien betekent het gewoon

you're more sensitive

dat je gevoeliger bent

to what most people can't see

voor wat de meeste mensen niet kunnen zien

or feel.

of voelen.

Maybe no one's really crazy.

Misschien is niemand écht gek.

Everyone is just a little bit mad.

Iedereen is maar een klein beetje gek.

How much

Hoeveel

depends on where you fall in the spectrum.

hangt af van waar je zit in het spectrum.

How much

Hoeveel

depends on how lucky you are.

hangt af van hoe gelukkig je bent.

Thank you.

Dank u.

(Applause)

(Applaus)