Alison Gopnik: What do babies think?

Vertaald door: els vanhoucke Nagekeken door: Christel Foncke

What is going on

Wat gaat er om

in this baby's mind?

in het brein van deze baby?

If you'd asked people this 30 years ago,

Als je dit 30 jaar geleden gevraagd zou hebben,

most people, including psychologists,

dan zouden de meeste mensen, ook psychologen,

would have said that this baby was irrational,

gezegd hebben dat deze baby irrationeel was,

illogical, egocentric --

onlogisch, egocentrisch --

that he couldn't take the perspective of another person

niet in staat zich in de plaats te stellen van iemand anders

or understand cause and effect.

of om oorzaak en gevolg te begrijpen.

In the last 20 years,

De laatste 20 jaar

developmental science has completely overturned that picture.

heeft de wetenschap van de ontwikkeling dit beeld totaal omver gegooid.

So in some ways,

Op bepaalde vlakken

we think that this baby's thinking

denken we dat het denken van deze baby

is like the thinking of the most brilliant scientists.

lijkt op het denken van de briljantste wetenschappers.

Let me give you just one example of this.

Ik geef er jullie één voorbeeld van.

One thing that this baby could be thinking about,

Iets waar deze baby aan zou kunnen denken,

that could be going on in his mind,

dat zijn gedachten zou kunnen bezig houden,

is trying to figure out

is proberen uit te vinden

what's going on in the mind of that other baby.

wat er omgaat in het brein van die andere baby.

After all, one of the things that's hardest for all of us to do

Het is tenslotte een van de moeilijkste dingen voor ons allemaal

is to figure out what other people are thinking and feeling.

uit te vinden wat anderen denken of voelen.

And maybe the hardest thing of all

En wellicht het moeilijkste van al

is to figure out that what other people think and feel

is vast te stellen dat wat anderen denken en voelen,

isn't actually exactly like what we think and feel.

eigenlijk niet helemaal hetzelfde is als wat wij denken en voelen.

Anyone who's followed politics can testify

Iedereen die de politiek volgt, kan er van meespreken

to how hard that is for some people to get.

hoe moeilijk dit voor sommigen te begrijpen valt.

We wanted to know

We wilden weten

if babies and young children

of baby's en jonge kinderen

could understand this really profound thing about other people.

echt diepgaand andere mensen konden begrijpen.

Now the question is: How could we ask them?

Dan is de vraag: hoe zouden we het hun vragen?

Babies, after all, can't talk,

Baby's kunnen tenslotte niet spreken

and if you ask a three year-old

en als je aan een driejarige vraagt

to tell you what he thinks,

je te vertellen wat hij denkt,

what you'll get is a beautiful stream of consciousness monologue

zal je een mooie monoloog van bewustzijn

about ponies and birthdays and things like that.

over pony's en verjaardagen krijgen en meer van dat.

So how do we actually ask them the question?

Hoe stellen we hun dus eigenlijk de vraag?

Well it turns out that the secret was broccoli.

Het geheim: broccoli.

What we did -- Betty Rapacholi, who was one of my students, and I --

Betty Rapacholi, een van mijn studenten en ikzelf

was actually to give the babies two bowls of food:

deden het volgende: we gaven de baby's twee schalen met eten,

one bowl of raw broccoli

een schaal met rauwe broccoli

and one bowl of delicious goldfish crackers.

en een schaal met heerlijke goudviszoutjes.

Now all of the babies, even in Berkley,

Alle baby's, zelfs die in Berkley,

like the crackers and don't like the raw broccoli.

houden van de zoutjes en houden niet van de rauwe broccoli.

(Laughter)

(Gelach)

But then what Betty did

Betty proefde

was to take a little taste of food from each bowl.

een klein beetje van iedere schaal.

And she would act as if she liked it or she didn't.

Dan deed ze alsof ze het lekker vond of net niet.

So half the time, she acted

Dus de helft van de tijd acteerde ze

as if she liked the crackers and didn't like the broccoli --

dat ze de zoutjes lekker vond en niets moest hebben van de broccoli,

just like a baby and any other sane person.

net als een baby en ieder ander normaal denkend persoon.

But half the time,

Maar de helft van de keren,

what she would do is take a little bit of the broccoli

deed ze dit: ze nam een klein beetje broccoli

and go, "Mmmmm, broccoli.

en zei: "Mmmmm, broccoli.

I tasted the broccoli. Mmmmm."

Ik proefde van de broccoli. Mmmmm."

And then she would take a little bit of the crackers,

Daarna nam ze een beetje van de zoutjes,

and she'd go, "Eww, yuck, crackers.

en dan zei ze: "Bah, jakkes, zoutjes

I tasted the crackers. Eww, yuck."

Ik proefde van de zoutjes. Bah, jakkes."

So she'd act as if what she wanted

Ze deed dus alsof wat zij lustte,

was just the opposite of what the babies wanted.

net het tegenovergestelde was van wat de baby's lustten.

We did this with 15 and 18 month-old babies.

We deden dit met baby's van 15 en van 18 maanden oud.

And then she would simply put her hand out and say,

Daarna stak ze enkel haar hand uit en zei:

"Can you give me some?"

"Wil je er wat aan mij geven?"

So the question is: What would the baby give her,

De vraag was: wat zouden de baby's haar geven,

what they liked or what she liked?

wat ze zelf lustten of wat zij lustte?

And the remarkable thing was that 18 month-old babies,

Het opvallende was dat baby's van 18 maanden,

just barely walking and talking,

die met moeite lopen en spreken,

would give her the crackers if she liked the crackers,

haar de zoutjes gaven als ze de zoutjes lekker vond,

but they would give her the broccoli if she liked the broccoli.

maar haar de broccoli gaven als ze de broccoli lekker vond.

On the other hand,

Anderzijds

15 month-olds would stare at her for a long time

keken de baby's van 15 maanden haar lange tijd aan

if she acted as if she liked the broccoli,

als ze acteerde dat ze de broccoli lekker vond,

like they couldn't figure this out.

alsof ze hier niet aan uit konden.

But then after they stared for a long time,

Maar nadat ze een lange tijd voor zich uit gestaard hadden,

they would just give her the crackers,

gaven ze haar gewoon de zoutjes,

what they thought everybody must like.

waarvan ze dachten dat iedereen ze lekker vond.

So there are two really remarkable things about this.

Twee heel opvallende dingen dus.

The first one is that these little 18 month-old babies

Het eerste is dat deze baby's van 18 maanden

have already discovered

reeds ontdekt hebben --

this really profound fact about human nature,

dit echt diepgaande feit over de menselijke natuur --

that we don't always want the same thing.

dat we niet altijd hetzelfde wensen.

And what's more, they felt that they should actually do things

En wat meer is, ze voelden aan dat ze in feite dingen moeten doen

to help other people get what they wanted.

om andere mensen te helpen krijgen wat zij wensen.

Even more remarkably though,

Nog opmerkelijker is

the fact that 15 month-olds didn't do this

het feit dat de baby's van 15 maanden dit niet doen,

suggests that these 18 month-olds had learned

wat aangeeft dat die van 18 maanden oud dit diepe, fundamentele feit

this deep, profound fact about human nature

over de menselijke natuur geleerd hadden

in the three months from when they were 15 months old.

in de drie maanden sinds ze 15 maanden oud waren.

So children both know more and learn more

Dus kinderen weten en leren meer

than we ever would have thought.

dan we ooit hadden gedacht.

And this is just one of hundreds and hundreds of studies over the last 20 years

En dit is maar een van de honderden en honderden studies van de afgelopen 20 jaar

that's actually demonstrated it.

die dit aantoont.

The question you might ask though is:

Je zou de vraag kunnen stellen:

Why do children learn so much?

waarom leren kinderen zoveel?

And how is it possible for them to learn so much

Hoe slagen ze er in zoveel te leren

in such a short time?

op zo'n korte tijd?

I mean, after all, if you look at babies superficially,

Ik bedoel, als je baby's oppervlakkig beschouwt,

they seem pretty useless.

lijken ze nogal nutteloos.

And actually in many ways, they're worse than useless,

Op veel manieren zijn ze eigenlijk nog erger dan nutteloos,

because we have to put so much time and energy

want we moeten er zo veel tijd en energie in steken

into just keeping them alive.

enkel en alleen om ze in leven te houden.

But if we turn to evolution

Maar als we er de evolutie bij halen

for an answer to this puzzle

voor een antwoord op dit vraagstuk

of why we spend so much time

waarom we zoveel tijd besteden

taking care of useless babies,

aan de zorg voor nutteloze baby's,

it turns out that there's actually an answer.

dan wordt het duidelijk dat er een antwoord is.

If we look across many, many different species of animals,

Als we vele verschillende soorten dieren vergelijken,

not just us primates,

niet enkel ons, primaten,

but also including other mammals, birds,

maar ook andere zoogdieren, vogels,

even marsupials

zelfs buideldieren

like kangaroos and wombats,

zoals kangoeroes en wombats,

it turns out that there's a relationship

dan kunnen we besluiten dat er een verband is

between how long a childhood a species has

tussen hoe lang de kindertijd van een soort duurt

and how big their brains are compared to their bodies

en hoe groot hun brein is vergeleken bij hun lichaam

and how smart and flexible they are.

en hoe slim en flexibel ze zijn.

And sort of the posterbirds for this idea are the birds up there.

Het uithangbord voor dat idee zijn de vogels.

On one side

Aan de ene kant

is a New Caledonian crow.

is er de Nieuw-Caledonische kraai.

And crows and other corvidae, ravens, rooks and so forth,

Kraaien en andere kraaiachtigen, raven, roeken en zo meer,

are incredibly smart birds.

zijn ongelooflijk slimme vogels.

They're as smart as chimpanzees in some respects.

Ze zijn in sommige opzichten even slim als chimpansees.

And this is a bird on the cover of science

Dit is een vogel op de omslag van Science

who's learned how to use a tool to get food.

die geleerd heeft om gereedschap te gebruiken om aan voedsel te geraken.

On the other hand,

Aan de andere kant

we have our friend the domestic chicken.

hebben we onze vriend de huiskip.

And chickens and ducks and geese and turkeys

Kippen, eenden, ganzen en kalkoenen

are basically as dumb as dumps.

zijn in feite oliedom.

So they're very, very good at pecking for grain,

Ze zijn heel erg goed in het pikken van graan,

and they're not much good at doing anything else.

en ze zijn helemaal niet goed in ook maar iets anders.

Well it turns out that the babies,

Het blijkt nu dat de baby's, de jongen

the New Caledonian crow babies, are fledglings.

van de Nieuw-Caledonische kraai, lang in het nest blijven.

They depend on their moms

Ze zijn afhankelijk van hun moeders

to drop worms in their little open mouths

die wormen in hun bekken werpen

for as long as two years,

twee jaar lang,

which is a really long time in the life of a bird.

wat een eeuwigheid is in het leven van een vogel.

Whereas the chickens are actually mature

Terwijl kippen volwassen zijn

within a couple of months.

in een paar maanden tijd.

So childhood is the reason

De kindertijd is dus de reden

why the crows end up on the cover of Science

waarom kraaien terecht komen op de omslag van Science

and the chickens end up in the soup pot.

en kippen in de soep belanden.

There's something about that long childhood

Die lange kindertijd lijkt

that seems to be connected

op een of andere manier verband te houden

to knowledge and learning.

met kennis en leren.

Well what kind of explanation could we have for this?

Hoe zouden we dit kunnen verklaren?

Well some animals, like the chicken,

Bepaalde dieren, zoals kippen,

seem to be beautifully suited

lijken heel erg geschikt

to doing just one thing very well.

om één bepaald ding heel goed te doen.

So they seem to be beautifully suited

Zo lijken ze heel erg geschikt

to pecking grain in one environment.

om in één bepaalde omgeving graan te pikken.

Other creatures, like the crows,

Andere wezens, zoals kraaien,

aren't very good at doing anything in particular,

zijn niet heel goed om iets specifieks te doen,

but they're extremely good

maar ze zijn extreem goed

at learning about laws of different environments.

om de wetten van verschillende omgevingen te leren.

And of course, we human beings

En natuurlijk staan wij, menselijke wezens,

are way out on the end of the distribution like the crows.

helemaal aan het eind van de opdeling, bij de kraaien.

We have bigger brains relative to our bodies

Wij hebben in verhouding tot ons lichaam grotere hersenen.

by far than any other animal.

Veel groter dan ieder ander levend wezen.

We're smarter, we're more flexible,

We zijn slimmer, meer flexibel,

we can learn more,

we kunnen meer leren,

we survive in more different environments,

we overleven in meer soorten omgevingen,

we migrated to cover the world and even go to outer space.

we migreren over heel de wereld en gaan zelfs naar de ruimte.

And our babies and children are dependent on us

Onze baby's en kinderen zijn van ons afhankelijk

for much longer than the babies of any other species.

gedurende een veel langere periode dan de baby's van enig ander wezen.

My son is 23.

Mijn zoon is 23.

(Laughter)

(Gelach)

And at least until they're 23,

Op zijn minst tot ze 23 zijn,

we're still popping those worms

stoppen we nog steeds die wormen

into those little open mouths.

in die bekjes.

All right, why would we see this correlation?

Wat is de reden voor dit verband?

Well an idea is that that strategy, that learning strategy,

Een idee is dat die strategie, die leerstrategie,

is an extremely powerful, great strategy for getting on in the world,

een extreem krachtige, goede strategie is om de wereld aan te kunnen,

but it has one big disadvantage.

maar dat die één groot nadeel heeft.

And that one big disadvantage

Dat ene grote nadeel is

is that, until you actually do all that learning,

dat je hulpeloos bent

you're going to be helpless.

totdat je alles geleerd hebt.

So you don't want to have the mastodon charging at you

Je wil niet in de situatie komen dat een mastodont op je afstormt

and be saying to yourself,

en dat je eerst even overlegt:

"A slingshot or maybe a spear might work. Which would actually be better?"

"Een schot met de katapult of een speerworp. Wat zou het best werken?".

You want to know all that

Je wil dat allemaal al weten

before the mastodons actually show up.

voor de mastodonten werkelijk opdagen.

And the way the evolutions seems to have solved that problem

Evolutie lijkt dat probleem opgelost te hebben

is with a kind of division of labor.

door een soort werkverdeling.

So the idea is that we have this early period when we're completely protected.

We hebben een eerste periode waar we volledig beschermd zijn.

We don't have to do anything. All we have to do is learn.

We hoeven niets te doen, behalve leren.

And then as adults,

Daarna kunnen we als volwassenen

we can take all those things that we learned when we were babies and children

alles wat we als baby en kind leerden,

and actually put them to work to do things out there in the world.

toepassen om iets te realiseren in de wereld.

So one way of thinking about it

Een mogelijk denkpatroon

is that babies and young children

is dat baby's en jonge kinderen lijken op

are like the research and development division of the human species.

de onderzoeks- en ontwikkelingsafdeling van de menselijke soort.

So they're the protected blue sky guys

Zij zijn beschermde kleine wetenschappers

who just have to go out and learn and have good ideas,

die er enkel moeten op uit trekken om te leren en goede ideeën op te doen,

and we're production and marketing.

en wij zijn de productie en de marketing.

We have to take all those ideas

Wij moeten alle ideeën

that we learned when we were children

die we opdeden als kind,

and actually put them to use.

tot uitvoering brengen.

Another way of thinking about it

Een ander perspectief is:

is instead of thinking of babies and children

in plaats van baby's en kinderen te beschouwen

as being like defective grownups,

als gebrekkige volwassenen,

we should think about them

zouden we hen moeten bekijken

as being a different developmental stage of the same species --

als een ander ontwikkelingsstadium van dezelfde soort --

kind of like caterpillars and butterflies --

een beetje als rupsen en vlinders --

except that they're actually the brilliant butterflies

behalve dan dat zij in feite de schitterende vlinders zijn

who are flitting around the garden and exploring,

die in de tuin rondfladderen en op onderzoek gaan

and we're the caterpillars

en dat wij de rupsen zijn

who are inching along our narrow, grownup, adult path.

die langs ons smal, volgroeid en volwassen pad kruipen.

If this is true, if these babies are designed to learn --

Als het zo zit, als deze baby's ontworpen zijn om te leren --

and this evolutionary story would say children are for learning,

en dit evolutieverhaal lijkt te bevestigen dat kinderen er zijn om te leren,

that's what they're for --

dat is de reden van hun bestaan --

we might expect

dan mogen we verwachten

that they would have really powerful learning mechanisms.

dat ze heel krachtige leermechanismen hebben.

And in fact, the baby's brain

Het brein van een baby blijkt inderdaad

seems to be the most powerful learning computer

de krachtigste leercomputer te zijn

on the planet.

van heel de planeet.

But real computers are actually getting to be a lot better.

Maar echte computers worden heel wat beter.

And there's been a revolution

Er is onlangs een revolutie ontstaan

in our understanding of machine learning recently.

in ons begrip van automatisch leren.

And it all depends on the ideas of this guy,

Het is allemaal gebaseerd op de ideeën van deze man,

the Reverend Thomas Bayes,

de eerwaarde Thomas Bayes,

who was a statistician and mathematician in the 18th century.

een statisticus en wiskundige uit de 18de eeuw.

And essentially what Bayes did

Bayes reikte in feite

was to provide a mathematical way

een wiskundige manier aan

using probability theory

gebaseerd op kanstheorie

to characterize, describe,

om te karakteriseren en te beschrijven

the way that scientists find out about the world.

hoe wetenschappers deze wereld aanpakken.

So what scientists do

Dit is wat wetenschappers doen:

is they have a hypothesis that they think might be likely to start with.

ze vertrekken van een bepaalde hypothese.

They go out and test it against the evidence.

Ze testen en controleren die aan de hand van bewijzen.

The evidence makes them change that hypothesis.

Op basis daarvan passen ze hun hypothese aan.

Then they test that new hypothesis

Dan testen ze de nieuwe hypothese opnieuw

and so on and so forth.

enzovoort, enzovoort.

And what Bayes showed was a mathematical way that you could do that.

Bayes liet ons een wiskundige manier zien om dit aan te pakken.

And that mathematics is at the core

Die wiskunde ligt aan de basis

of the best machine learning programs that we have now.

van de beste automatische leerprogramma's die we nu hebben.

And some 10 years ago,

Tien jaar geleden ongeveer,

I suggested that babies might be doing the same thing.

poneerde ik dat baby's hetzelfde doen.

So if you want to know what's going on

Als je dus wil weten wat er aan de gang is

underneath those beautiful brown eyes,

onder de oppervlakte van die mooie, bruine ogen,

I think it actually looks something like this.

dan denk ik dat het er ongeveer zo uit ziet.

This is Reverend Bayes's notebook.

Dit is het notitieboek van eerwaarde Bayes.

So I think those babies are actually making complicated calculations

Ik denk dat die baby's ingewikkelde berekeningen aan het maken zijn

with conditional probabilities that they're revising

met conditionele kansen die ze herbekijken

to figure out how the world works.

om uit te vissen hoe de wereld werkt.

All right, now that might seem like an even taller order to actually demonstrate.

Oké, dat mag dan een nog grotere opdracht lijken om te bewijzen

Because after all, if you ask even grownups about statistics,

want zelfs als je volwassenen vragen stelt over statistiek,

they look extremely stupid.

dan kijken ze ontzettend dwaas.

How could it be that children are doing statistics?

Hoe kan het dan dat kinderen aan statistiek doen?

So to test this we used a machine that we have

Om dit te testen, gebruikten we een machine die we

called the Blicket Detector.

de 'Blicket Detector' genoemd hebben.

This is a box that lights up and plays music

Dit is een doos die oplicht en muziek speelt

when you put some things on it and not others.

als je er bepaalde dingen opzet en bij iets anders niet reageert.

And using this very simple machine,

Met behulp van deze heel eenvoudige machine

my lab and others have done dozens of studies

hebben mijn lab en andere, tientallen studies gedaan

showing just how good babies are

die net aantonen hoe goed baby's zijn

at learning about the world.

in leren over de wereld.

Let me mention just one

Ik zal er maar een vermelden

that we did with Tumar Kushner, my student.

die we deden met Tumar Kushner, een van mijn studenten.

If I showed you this detector,

Als ik je deze detector liet zien,

you would be likely to think to begin with

dan zou je geneigd zijn eerst te denken

that the way to make the detector go

dat om de detector te activeren

would be to put a block on top of the detector.

je een blok bovenop de detector moet plaatsen.

But actually, this detector

Maar deze detector werkt eigenlijk

works in a bit of a strange way.

op een nogal eigenaardige manier.

Because if you wave a block over the top of the detector,

Want als je een blok over de bovenkant van de detector zwaait,

something you wouldn't ever think of to begin with,

iets waar je nooit als eerste zou aan denken,

the detector will actually activate two out of three times.

dan zal de detector twee van de drie keren geactiveerd worden.

Whereas, if you do the likely thing, put the block on the detector,

Terwijl, als je het voor de hand liggende doet en het blok op de detector zet,

it will only activate two out of six times.

dan zal hij maar twee van de zes keren oplichten.

So the unlikely hypothesis

De minst voor de hand liggende hypothese

actually has stronger evidence.

blijkt dus vaker waar.

It looks as if the waving

Het lijkt dus alsof zwaaien

is a more effective strategy than the other strategy.

een efficiëntere strategie is dan de andere strategie.

So we did just this; we gave four year-olds this pattern of evidence,

Zo ging het: we gaven dit bewijspatroon aan vierjarigen

and we just asked them to make it go.

en we vroegen hun de detector te doen werken.

And sure enough, the four year-olds used the evidence

We stelden vast dat de vierjarigen de aanwijzing gebruikten

to wave the object on top of the detector.

om met het voorwerp te zwaaien boven op de detector.

Now there are two things that are really interesting about this.

Twee zaken zijn hierbij echt interessant.

The first one is, again, remember, these are four year-olds.

De eerste is, opnieuw, denk erom, dat dit vierjarigen zijn.

They're just learning how to count.

Ze leren nog maar net tellen.

But unconsciously,

Maar onbewust

they're doing these quite complicated calculations

doen ze die vrij ingewikkelde berekeningen

that will give them a conditional probability measure.

die hun een voorwaardelijke kansberekening opleveren.

And the other interesting thing

De tweede interessante zaak is

is that they're using that evidence

dat ze dat bewijsmateriaal gebruiken

to get to an idea, get to a hypothesis about the world,

om zich een idee te vormen, om tot een hypothese over de wereld te komen

that seems very unlikely to begin with.

die aanvankelijk heel onwaarschijnlijk lijkt.

And in studies we've just been doing in my lab, similar studies,

In gelijkaardige studies die we net in mijn lab hebben afgerond,

we've show that four year-olds are actually better

hebben we aangetoond dat vierjarigen in feite beter zijn

at finding out an unlikely hypothesis

om een onwaarschijnlijke hypothese te ontdekken

than adults are when we give them exactly the same task.

dan volwassenen die we precies dezelfde taak gaven.

So in these circumstances,

In deze situaties gebruiken

the children are using statistics to find out about the world,

kinderen dus statistiek om de wereld te ontdekken.

but after all, scientists also do experiments,

Wetenschappers doen ook experimenten

and we wanted to see if children are doing experiments.

en we wilden zien of kinderen experimenten uitvoerden.

When children do experiments we call it "getting into everything"

Als kinderen experimenteren, noemen we het 'alles uitzoeken'

or else "playing."

of nog 'spelen'.

And there's been a bunch of interesting studies recently

Er zijn een hoop interessante studies

that have shown this playing around

die onlangs aangetoond hebben dat stoeien

is really a kind of experimental research program.

eigenlijk een soort experimenteel onderzoeksprogramma is.

Here's one from Cristine Legare's lab.

Hier een studie van het lab van Cristine Legare.

What Cristine did was use our Blicket Detectors.

Cristine gebruikte onze 'Blicket Detectors'.

And what she did was show children

Ze liet kinderen zien

that yellow ones made it go and red ones didn't,

dat de gele ze lieten oplichten, maar de rode niet.

and then she showed them an anomaly.

Dan liet ze hun een uitzondering zien.

And what you'll see

Wat je zal zien

is that this little boy will go through five hypotheses

is dat deze kleine jongen vijf hypothesen zal overlopen

in the space of two minutes.

in twee minuten tijd.

(Video) Boy: How about this?

(video) Jongen: En dit dan?

Same as the other side.

Net als de andere kant.

Alison Gopnik: Okay, so his first hypothesis has just been falsified.

Alison Gopnik: Oké, dus zijn eerste hypothese is net ontkracht.

(Laughter)

(Gelach)

Boy: This one lighted up, and this one nothing.

Jongen: Deze lichtte op, en die niet.

AG: Okay, he's got his experimental notebook out.

AG: Oké, hij haalt zijn notitieblok voor experimenten uit.

Boy: What's making this light up.

Jongen: Hoe gaat het licht aan?

(Laughter)

(Gelach)

I don't know.

Ik weet het niet.

AG: Every scientist will recognize that expression of despair.

AG: Iedere wetenschapper herkent die uitdrukking van wanhoop.

(Laughter)

(Gelach)

Boy: Oh, it's because this needs to be like this,

Jongen: Oh, het is omdat dit zo moet zijn

and this needs to be like this.

en dit zo moet zijn.

AG: Okay, hypothesis two.

AG: Oké, hypothese twee.

Boy: That's why.

Jongen: Daarom is dat.

Oh.

Oh.

(Laughter)

(Gelach)

AG: Now this is his next idea.

AG: Dit is zijn volgende idee.

He told the experimenter to do this,

Hij vroeg zelf aan de onderzoeker om

to try putting it out onto the other location.

het bovenop de andere detector te zetten.

Not working either.

Het werkt ook niet.

Boy: Oh, because the light goes only to here,

Jongen: Oh, want het licht gaat maar tot hier,

not here.

niet tot hier.

Oh, the bottom of this box

Oh, in de onderkant van deze doos

has electricity in here,

zit elektriciteit,

but this doesn't have electricity.

maar hier zit er geen elektriciteit in.

AG: Okay, that's a fourth hypothesis.

AG: Oké, dat is de vierde hypothese.

Boy: It's lighting up.

Jongen: Het licht gaat aan.

So when you put four.

Dus als je er vier opzet.

So you put four on this one to make it light up

Je moet er dus vier op deze zetten om het te laten oplichten

and two on this one to make it light up.

en twee op deze om het te doen oplichten.

AG: Okay,there's his fifth hypothesis.

AG: Oké, daar gaat zijn vijfde hypothese.

Now that is a particularly --

Dit is een bijzonder -

that is a particularly adorable and articulate little boy,

een bijzonder lieve en taalvaardige kleine jongen,

but what Cristine discovered is this is actually quite typical.

maar wat Cristine ontdekte, is dat dit eigenlijk heel kenmerkend is.

If you look at the way children play, when you ask them to explain something,

Als je kijkt naar de manier waarop kinderen spelen, als je hun vraagt iets uit te leggen,

what they really do is do a series of experiments.

voeren ze in werkelijkheid een serie experimenten uit.

This is actually pretty typical of four year-olds.

Dit is eigenlijk heel kenmerkend voor vierjarigen.

Well, what's it like to be this kind of creature?

Hoe is het eigenlijk om zo een wezen te zijn?

What's it like to be one of these brilliant butterflies

Hoe is het om een van die briljante vlinders te zijn,

who can test five hypotheses in two minutes?

die vijf hypothesen kunnen testen in twee minuten?

Well, if you go back to those psychologists and philosophers,

Als je dan terugkeert naar die psychologen en filosofen,

a lot of them have said

zeiden velen van hen

that babies and young children were barely conscious

dat baby's en jonge kinderen nauwelijks bewust waren,

if they were conscious at all.

als ze het al waren.

And I think just the opposite is true.

Volgens mij is net het tegenovergestelde waar.

I think babies and children are actually more conscious than we are as adults.

Ik denk dat baby's en kinderen eigenlijk meer bewust zijn dan wij, volwassen.

Now here's what we know about how adult consciousness works.

Dit is wat we nu weten over hoe een volwassen bewustzijn werkt:

And adults' attention and consciousness

de aandacht en het bewustzijn van volwassenen

look kind of like a spotlight.

lijkt op een schijnwerper.

So what happens for adults

Volwassenen beslissen

is we decide that something's relevant or important,

dat iets relevant of belangrijk is en

we should pay attention to it.

dat we er aandacht aan moeten besteden.

Our consciousness of that thing that we're attending to

Ons bewustzijn van datgene dat onze aandacht trekt,

becomes extremely bright and vivid,

wordt extreem helder en levendig,

and everything else sort of goes dark.

en al de rest wordt als het ware duister.

And we even know something about the way the brain does this.

We weten zelfs iets over de manier waarop de hersenen dit doen.

So what happens when we pay attention

Als we aan iets aandacht besteden,

is that the prefrontal cortex, the sort of executive part of our brains,

stuurt de prefrontale cortex, het uitvoerend gedeelte van onze hersenen,

sends a signal

een signaal

that makes a little part of our brain much more flexible,

dat een klein gedeelte van ons brein flexibeler maakt,

more plastic, better at learning,

meer plastisch, beter in het leren,

and shuts down activity

en het zet de activiteit af

in all the rest of our brains.

in de rest van onze hersenen.

So we have a very focused, purpose-driven kind of attention.

We hebben dus een heel geconcentreerde, op het doel gerichte aandacht.

If we look at babies and young children,

Als we naar baby's en jonge kinderen kijken,

we see something very different.

zien we iets heel anders.

I think babies and young children

Ik denk dat baby's en jonge kinderen

seem to have more of a lantern of consciousness

eerder een lantaarn van bewustzijn hebben

than a spotlight of consciousness.

dan een schijnwerper van bewustzijn.

So babies and young children are very bad

Baby's en jonge kinderen zijn dus heel slecht

at narrowing down to just one thing.

om zich op één enkel ding te concentreren.

But they're very good at taking in lots of information

Maar ze zijn heel goed om een veelheid aan informatie in zich op te nemen

from lots of different sources at once.

die van veel verschillende bronnen tegelijk op hen afkomt.

And if you actually look in their brains,

Als je inderdaad in hun hersenen kijkt,

you see that they're flooded with these neurotransmitters

dan zie je een overvloed aan neurotransmitters

that are really good at inducing learning and plasticity,

die echt goed zijn om leren en plasticiteit aan te wakkeren

and the inhibitory parts haven't come on yet.

en er is nog geen sprake van delen die onderdrukt worden.

So when we say that babies and young children

Als we zeggen dat baby's en jonge kinderen

are bad at paying attention,

zich slecht kunnen concentreren,

what we really mean is that they're bad at not paying attention.

dan bedoelen we eigenlijk dat ze aan alles aandacht geven.

So they're bad at getting rid

Ze kunnen dus niet goed filteren

of all the interesting things that could tell them something

uit al die interessante dingen waaruit ze kunnen leren,

and just looking at the thing that's important.

om enkel te kijken naar wat belangrijk is.

That's the kind of attention, the kind of consciousness,

Dat is het soort aandacht, het soort bewustzijn,

that we might expect

dat we kunnen verwachten

from those butterflies who are designed to learn.

van die vlinders die ontworpen zijn om te leren.

Well if we want to think about a way

Als we willen denken aan een manier

of getting a taste of that kind of baby consciousness as adults,

om, als volwassene, een indruk te krijgen van dat soort babybewustzijn,

I think the best thing is think about cases

kunnen we het beste denken aan die keren

where we're put in a new situation that we've never been in before --

dat we in een nieuwe, totaal onbekende situatie worden gezet,

when we fall in love with someone new,

dat we verliefd worden op iemand nieuw,

or when we're in a new city for the first time.

of dat we voor de eerste keer in een nieuwe stad zijn.

And what happens then is not that our consciousness contracts,

Dan gaat ons bewustzijn zich niet samentrekken,

it expands,

maar uitbreiden,

so that those three days in Paris

zodat die drie dagen in Parijs

seem to be more full of consciousness and experience

meer gevuld lijken van bewustzijn en ervaringen

than all the months of being

dan alle maanden thuis dat we een

a walking, talking, faculty meeting-attending zombie back home.

wandelende, babbelende, vergadering-bijwonende zombie waren.

And by the way, that coffee,

Tussen haakjes, die koffie,

that wonderful coffee you've been drinking downstairs,

die heerlijke koffie die je beneden hebt gedronken,

actually mimics the effect

bootst eigenlijk het effect na

of those baby neurotransmitters.

van die neurotransmitters bij baby's.

So what's it like to be a baby?

Hoe is het dus om een baby te zijn?

It's like being in love

Het is als voor het eerst

in Paris for the first time

verliefd zijn in Parijs

after you've had three double-espressos.

nadat je drie dubbele espresso's hebt gehad.

(Laughter)

(Gelach)

That's a fantastic way to be,

Wat een fantastische manier van leven,

but it does tend to leave you waking up crying at three o'clock in the morning.

maar het neveneffect is, dat je om drie uur 's morgens wenend wakker wordt.

(Laughter)

(Gelach)

Now it's good to be a grownup.

Het is goed om volwassen te zijn.

I don't want to say too much about how wonderful babies are.

Ik wil niet te veel zeggen over hoe fantastisch baby's zijn.

It's good to be a grownup.

Het is goed om volwassen te zijn.

We can do things like tie our shoelaces and cross the street by ourselves.

We kunnen dingen doen zoals onze schoenveters strikken en zelfstandig de straat oversteken.

And it makes sense that we put a lot of effort

Het is logisch dat we veel moeite doen

into making babies think like adults do.

om baby's te doen denken zoals volwassenen.

But if what we want is to be like those butterflies,

Maar als we willen zijn zoals die vlinders,

to have open-mindedness, open learning,

open van geest, volop klaar om te leren,

imagination, creativity, innovation,

vol verbeelding, creativiteit en innovatie,

maybe at least some of the time

dan zouden we, tenminste af en toe,

we should be getting the adults

volwassenen ertoe moeten brengen

to start thinking more like children.

meer als kinderen te denken.

(Applause)

(Applaus)