Elliot Krane: The mystery of chronic pain

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Els De Keyser

I'm a pediatrician and an anesthesiologist,

Ik ben kinderarts en anesthesist,

so I put children to sleep for a living.

dus doe ik kinderen in slaap als broodwinning.

(Laughter)

(Gelach)

And I'm an academic, so I put audiences to sleep for free.

Ik ben ook academicus dus laat ik mijn publiek gratis in slaap vallen.

(Laughter)

(Gelach)

But what I actually mostly do

Maar het meest houd ik me bezig

is I manage the pain management service

met pijnmanagement

at the Packard Children's Hospital up at Stanford in Palo Alto.

in het Packard Children's Hospital te Stanford in Palo Alto.

And it's from the experience

Op basis van zo'n

from about 20 or 25 years of doing that

20 of 25 jaar ervaring hiermee

that I want to bring to you the message this morning,

ga ik jullie vanmorgen vertellen

that pain is a disease.

dat pijn een ziekte is.

Now most of the time,

Meestal denkt men aan

you think of pain as a symptom of a disease,

aan pijn als een symptoom van een ziekte.

and that's true most of the time.

Dat is meestal ook zo.

It's the symptom of a tumor or an infection

Het is het symptoom van een tumor, een infectie,

or an inflammation or an operation.

een ontsteking of een operatie.

But about 10 percent of the time,

Maar ongeveer in 10 procent van de gevallen blijft,

after the patient has recovered from one of those events,

nadat de patiënt hiervan hersteld is,

pain persists.

de pijn aanhouden.

It persists for months

Maandenlang,

and oftentimes for years,

vaak jarenlang.

and when that happens,

Wanneer dat gebeurt,

it is its own disease.

wordt het een ziekte op zichzelf.

And before I tell you about how it is that we think that happens

Voordat ik hier dieper op inga

and what we can do about it,

en wat eraan te doen is,

I want to show you how it feels for my patients.

wil ik jullie laten zien hoe dat aanvoelt voor mijn patiënten.

So imagine, if you will,

Beeld je in dat

that I'm stroking your arm with this feather,

ik je arm streel met deze veer,

as I'm stroking my arm right now.

net zoals ik mijn arm nu streel.

Now, I want you to imagine

Nu wil ik dat je je voorstelt

that I'm stroking it with this.

dat ik je arm hiermee zou strelen.

Please keep your seat.

Blijf maar zitten.

(Laughter)

(Gelach)

A very different feeling.

Een heel ander gevoel.

Now what does it have to do with chronic pain?

Wat heeft dat nu te maken met chronische pijn?

Imagine, if you will, these two ideas together.

Combineer deze twee ideeën.

Imagine what your life would be like

Stel je voor hoe je leven zou zijn als

if I were to stroke it with this feather,

ik je zou strelen met deze veer,

but your brain was telling you

maar je hersenen je zouden vertellen

that this is what you are feeling --

dat het dit is wat je voelt -

and that is the experience of my patients with chronic pain.

dat is de ervaring van mijn patiënten met chronische pijn.

In fact, imagine something even worse.

Stel je iets voor wat nog erger is.

Imagine I were to stroke your child's arm with this feather,

Stel je dat ik de arm van je kind met deze veer zou beroeren

and their brain [was] telling them

en hun hersenen hun vertelden

that they were feeling this hot torch.

dat zij deze hete brander voelden.

That was the experience of my patient, Chandler,

Dat was de ervaring van mijn patiënte, Chandler,

whom you see in the photograph.

die je op deze foto ziet.

As you can see, she's a beautiful, young woman.

Zoals je kan zien is ze een mooie, jonge vrouw.

She was 16 years old last year when I met her,

Ze was vorig jaar 16 jaar oud toen ik haar ontmoette

and she aspired to be a professional dancer.

en ze hoopte professionele danseres te worden.

And during the course of one of her dance rehearsals,

Tijdens een dansrepetitie

she fell on her outstretched arm and sprained her wrist.

viel ze op haar uitgestrekte arm en verstuikte haar pols.

Now you would probably imagine, as she did,

Nu zou je net als zij kunnen denken

that a wrist sprain is a trivial event

dat een polsverstuiking een triviale gebeurtenis is

in a person's life.

in iemands leven.

Wrap it in an ACE bandage,

Doe er een ACE-verband rond,

take some ibuprofen for a week or two,

neem een paar weken wat ibuprofen,

and that's the end of the story.

einde van het verhaal.

But in Chandler's case, that was the beginning of the story.

Maar in Chandler's geval was dat het begin van het verhaal.

This is what her arm looked like

Dit is hoe haar arm eruit zag toen ze ongeveer drie maanden

when she came to my clinic about three months after her sprain.

na haar verstuiking naar mijn kliniek kwam.

You can see that the arm is discolored,

Je kunt zien dat de arm verkleurd is,

purplish in color.

paars uitgeslagen.

It was cadaverically cold to the touch.

Hij voelde lijkachtig koud aan.

The muscles were frozen, paralyzed --

De spieren waren bevroren, verlamd -

dystonic is how we refer to that.

dystonisch noemen we dat.

The pain had spread from her wrist to her hands,

De pijn had zich vanuit haar pols verspreid naar haar handen,

to her fingertips, from her wrist up to her elbow,

haar vingertoppen en haar elleboog,

almost all the way to her shoulder.

bijna helemaal tot aan haar schouder.

But the worst part was,

Maar het ergste was

not the spontaneous pain that was there 24 hours a day.

niet de spontane pijn die er 24 uur per dag was.

The worst part was that she had allodynia,

Het ergste was dat ze allodynie had,

the medical term for the phenomenon that I just illustrated

de medische term voor het verschijnsel dat ik zojuist

with the feather and with the torch.

heb toegelicht met de veer en de brander.

The lightest touch of her arm --

De lichtste aanraking van haar arm -

the touch of a hand,

de aanraking van een hand,

the touch even of a sleeve, of a garment, as she put it on --

zelfs de aanraking door een mouw, een kledingstuk als ze het aan trekt -

caused excruciating, burning pain.

veroorzaakt helse, brandende pijn.

How can the nervous system get this so wrong?

Hoe kan het dat het zenuwstelsel zo in de fout gaat?

How can the nervous system

Hoe kan het zenuwstelsel

misinterpret an innocent sensation

een onschuldige sensatie,

like the touch of a hand

zoals de aanraking van een hand, misinterpreteren

and turn it into the malevolent sensation

en het zo boosaardig laten aanvoelen

of the touch of the flame?

als een aanraking met een vlam.

Well you probably imagine that the nervous system in the body

Misschien stel je je voor dat het zenuwstelsel

is hardwired like your house.

in je lichaam net als je huis bedraad is.

In your house, wires run in the wall,

In je huis liggen draden in de muur,

from the light switch to a junction box in the ceiling

van de lichtschakelaar naar een aansluitdoos in het plafond

and from the junction box to the light bulb.

en van daar uit naar de lamp.

And when you turn the switch on, the light goes on.

Als je de schakelaar omzet, gaat het licht aan.

And when you turn the switch off, the light goes off.

Schakel hem uit en het licht gaat uit.

So people imagine the nervous system is just like that.

Mensen denken dat het met het zenuwstelsel ook zo gaat.

If you hit your thumb with a hammer,

Als je met een hamer op je duim klopt dan sturen

these wires in your arm -- that, of course, we call nerves --

deze draden in je arm - die we, uiteraard, zenuwen noemen -

transmit the information into the junction box in the spinal cord

de informatie door naar de aansluitdoos in het ruggenmerg

where new wires, new nerves,

waar andere draden, andere zenuwen

take the information up to the brain

de informatie naar de hersenen overbrengen.

where you become consciously aware that your thumb is now hurt.

Dan word je je bewust dat je duim gekwetst is.

But the situation, of course, in the human body

Maar de situatie in het menselijk lichaam is natuurlijk

is far more complicated than that.

veel ingewikkelder dan dat.

Instead of it being the case

Je zou kunnen denken

that that junction box in the spinal cord

dat in de aansluitdoos in het ruggenmerg

is just simple where one nerve connects with the next nerve

een zenuw signalen doorgeeft aan de volgende zenuw

by releasing these little brown packets

door het vrijgeven van deze kleine bruine pakjes

of chemical information called neurotransmitters

van chemische informatie, zogenaamde neurotransmitters

in a linear one-on-one fashion,

in een lineaire één-op-één-modus.

in fact, what happens

Wat er in feite gebeurt

is the neurotransmitters spill out in three dimensions --

is dat de neurotransmitters in drie dimensies worden verspreid -

laterally, vertically, up and down in the spinal cord --

zijwaarts, verticaal, omhoog en omlaag in het ruggenmerg -

and they start interacting

en ze in wisselwerking komen

with other adjacent cells.

met andere aangrenzende cellen.

These cells, called glial cells,

Van deze zogenaamde gliacellen

were once thought to be

dacht men ooit dat ze

unimportant structural elements of the spinal cord

onbelangrijke structurele elementen van het ruggenmerg waren,

that did nothing more than hold all the important things together,

die alleen maar alle belangrijke dingen, zoals de zenuwen,

like the nerves.

bij elkaar hielden.

But it turns out

Maar het blijkt dat

the glial cells have a vital role

de gliacellen een cruciale rol spelen

in the modulation, amplification

bij de modulatie, versterking

and, in the case of pain, the distortion

en, in het geval van pijn, de vervorming

of sensory experiences.

van zintuiglijke ervaringen.

These glial cells become activated.

Deze gliacellen worden geactiveerd.

Their DNA starts to synthesize new proteins,

Hun DNA begint nieuwe eiwitten te synthetiseren,

which spill out

die zich verspreiden

and interact with adjacent nerves,

en met aangrenzende zenuwen interageren.

and they start releasing their neurotransmitters,

Die geven op hun beurt neurotransmitters af.

and those neurotransmitters spill out

Die neurotransmitters verspreiden zich dan weer,

and activate adjacent glial cells, and so on and so forth,

activeren aangrenzende gliacellen, enzovoort, enzovoort,

until what we have

totdat we

is a positive feedback loop.

een positieve terugkoppeling hebben.

It's almost as if somebody came into your home

Het is bijna alsof er iemand in je huis

and rewired your walls

je muren herbedraadde,

so that the next time you turned on the light switch,

zodat de volgende keer dat je het licht aan wilde doen,

the toilet flushed three doors down,

het toilet ging doorspoelen

or your dishwasher went on,

of je vaatwasser aan ging

or your computer monitor turned off.

of je computermonitor werd uitgeschakeld.

That's crazy,

Dat is gek,

but that's, in fact, what happens

maar dat is wat er in feite gebeurt

with chronic pain.

bij chronische pijn.

And that's why pain becomes its own disease.

En dat is waarom die pijn een ziekte op zichzelf wordt.

The nervous system has plasticity.

Het zenuwstelsel heeft plasticiteit.

It changes, and it morphs

Het verandert en past zich aan

in response to stimuli.

in reactie op prikkels.

Well, what do we do about that?

Wat kunnen we daaraan doen?

What can we do in a case like Chandler's?

Wat kunnen we doen in een geval als dat van Chandler?

We treat these patients in a rather crude fashion

We behandelen deze patiënten tot nu toe

at this point in time.

op een nogal primitieve manier.

We treat them with symptom-modifying drugs --

We behandelen ze met symptoom-veranderende medicijnen -

painkillers --

pijnstillers zeg maar -

which are, frankly, not very effective

die, eerlijk gezegd, niet erg effectief zijn

for this kind of pain.

voor dit soort pijn.

We take nerves that are noisy and active

Wij nemen zenuwen die overactief zijn,

that should be quiet,

maar kalm moeten zijn,

and we put them to sleep with local anesthetics.

en wij verdoven ze met lokale anesthetica.

And most importantly, what we do

Bovenal maken we

is we use a rigorous, and often uncomfortable, process

gebruik van een nauwgezette en vaak ongemakkelijke methode

of physical therapy and occupational therapy

van fysiotherapie en ergotherapie

to retrain the nerves in the nervous system

om het zenuwstelsel 'om te scholen',

to respond normally

zodat het normaal gaat reageren

to the activities and sensory experiences

op de activiteiten en zintuiglijke prikkels

that are part of everyday life.

van het dagelijks leven.

And we support all of that

En wij ondersteunen dat alles

with an intensive psychotherapy program

met een intensief psychotherapie-programma

to address the despondency, despair and depression

om de moedeloosheid, wanhoop en depressie aan te pakken

that always accompanies

die altijd samengaan met

severe, chronic pain.

ernstige, chronische pijn.

It's successful,

Het is een succesvolle methode,

as you can see from this video of Chandler,

zoals je kunt zien in deze video van Chandler,

who, two months after we first met her,

die, twee maanden nadat we haar voor het eerst ontmoetten,

is now doings a back flip.

nu een achterwaartse salto kan maken.

And I had lunch with her yesterday

Gisteren nog lunchte ik met haar,

because she's a college student studying dance at Long Beach here,

omdat ze hier in Long Beach dans studeert.

and she's doing absolutely fantastic.

En ze doet het absoluut fantastisch.

But the future is actually even brighter.

Maar de toekomst is eigenlijk nog schitterender.

The future holds the promise

De toekomst houdt de belofte van

that new drugs will be developed

nieuwe geneesmiddelen in.

that are not symptom-modifying drugs

Dit zijn geen symptoom-veranderende geneesmiddelen

that simply mask the problem,

die het probleem alleen maar maskeren,

as we have now,

zoals we die nu hebben.

but that will be disease-modifying drugs

Het zullen ziekte-veranderende geneesmiddelen zijn

that will actually go right to the root of the problem

die juist naar de wortel van het probleem zullen gaan.

and attack those glial cells,

Ze pakken de gliacellen aan,

or those pernicious proteins

of die schadelijke eiwitten

that the glial cells elaborate,

die de gliacellen aanmaken, die zich verspreiden en

that spill over and cause this central nervous system wind-up,

het centrale zenuwstelsel in de war sturen.

or plasticity,

Ofwel medicijnen die die plasticiteit veranderen

that so is capable

waardoor de zintuiglijke ervaring

of distorting and amplifying

die wij pijn noemen

the sensory experience that we call pain.

zo vervalst en versterkt wordt.

So I have hope

Ik heb hoop

that in the future,

dat in de toekomst de profetische woorden

the prophetic words of George Carlin will be realized,

van George Carlin werkelijkheid zullen worden.

who said, "My philosophy:

Hij zei: "Mijn filosofie?

No pain, no pain."

Geen pijn, geen pijn."

Thank you very much.

Dank je zeer.

(Applause)

(Applaus)