The walk from "no" to "yes" | William Ury

Vertaald door: els vanhoucke Nagekeken door: Els De Keyser

Het onderwerp 'moeilijke onderhandeling'

Well, the subject of difficult negotiation

reminds me of one of my favorite stories from the Middle East,

doet mij denken aan een van mijn favoriete verhalen

uit het Midden-Oosten,

of a man who left to his three sons, 17 camels.

over een man die aan zijn drie zonen 17 kamelen naliet.

Aan de eerste zoon liet hij de helft van de kamelen na,

To the first son, he left half the camels;

to the second son, he left a third of the camels;

aan de tweede zoon liet hij een derde van de kamelen na,

and to the youngest son, he left a ninth of the camels.

en aan de jongste zoon liet hij een negende van de kamelen na.

De drie zonen begonnen te onderhandelen.

The three sons got into a negotiation -- 17 doesn't divide by two.

17 is niet deelbaar door twee.

Het is niet deelbaar door drie.

It doesn't divide by three.

It doesn't divide by nine.

Het is niet deelbaar door negen.

Brotherly tempers started to get strained.

De gemoederen van de broers raakten gespannen.

Finally, in desperation,

Tenslotte gingen ze wanhopig

they went and they consulted a wise old woman.

ten rade bij een oude wijze vrouw.

The wise old woman thought about their problem for a long time,

De oude wijze vrouw dacht lange tijd na over hun probleem

en tenslotte kwam ze terug en zei:

and finally she came back and said, "Well, I don't know if I can help you,

"Wel, ik weet niet of ik jullie kan helpen,

maar je kan als je dat wil tenminste mijn kameel krijgen."

but at least, if you want, you can have my camel."

Toen hadden ze dus 18 kamelen.

So then, they had 18 camels.

De eerste zoon nam zijn helft, de helft van 18 is negen.

The first son took his half -- half of 18 is nine.

De tweede zoon nam zijn derde, een derde van 18 is zes.

The second son took his third -- a third of 18 is six.

The youngest son took his ninth -- a ninth of 18 is two.

De jongste zoon nam zijn negende,

een negende van 18 is twee.

You get 17.

Dat maakt 17.

They had one camel left over.

Ze hadden één kameel over.

They gave it back to the wise old woman.

Ze gaven die terug aan de oude wijze vrouw.

(Laughter)

(Gelach)

Now, if you think about that story for a moment,

Als je eventjes nadenkt over dat verhaal,

I think it resembles a lot of the difficult negotiations

lijkt het, me dunkt,

op veel van de moeilijke onderhandelingen die we meemaken.

we get involved in.

They start off like 17 camels, no way to resolve it.

Ze vangen aan zoals de 17 kamelen, geen oplossing mogelijk.

Somehow, what we need to do

Wat we, op een of andere manier, moeten doen

is step back from those situations, like that wise old woman,

is afstand nemen van die problemen, zoals die oude wijze vrouw,

het probleem bekijken met nieuwe ogen

look at the situation through fresh eyes

en een 18de kameel boven halen.

and come up with an 18th camel.

Finding that 18th camel in the world's conflicts

Die 18de kameel vinden voor wereldconflicten

has been my life passion.

is de passie van mijn leven.

I basically see humanity a bit like those three brothers.

Eigenlijk bekijk ik de mensheid een beetje zoals die drie broers:

We're all one family.

we zijn allemaal één familie.

We know that scientifically,

Dat is wetenschappelijk bewezen,

thanks to the communications revolution,

dankzij de communicatierevolutie,

all the tribes on the planet -- all 15,000 tribes --

alle stammen van de planeet, alle 15.000,

are in touch with each other.

staan met elkaar in verbinding.

And it's a big family reunion.

Het is een grote familiebijeenkomst.

And yet, like many family reunions,

En toch is het, zoals bij vele familiebijeenkomsten,

it's not all peace and light.

niet allemaal peis en vree.

There's a lot of conflict,

Er zijn veel conflicten.

and the question is: How do we deal with our differences?

En de vraag is

hoe we omgaan met onze verschillen.

How do we deal with our deepest differences,

Hoe gaan we om met onze diepste verschillen,

given the human propensity for conflict

gezien de menselijke neiging naar conflict

en het menselijke vernuft

and the human genius at devising weapons of enormous destruction?

om wapens met een enorme vernielingskracht te bedenken?

That's the question.

Dat is de vraag.

As I've spent the last better part of three decades, almost four,

Gedurende het grootste deel van de laatste 30 --

haast 40 jaar --

traveling the world,

heb ik de wereld afgereisd,

trying to work, getting involved in conflicts

in een poging te werken, betrokken te raken in conflicten

ranging from Yugoslavia to the Middle East

gaande van Joegoslavië tot het Midden-Oosten,

van Tsjetsjenië tot Venezuela,

to Chechnya to Venezuela --

some of the most difficult conflicts on the face of the planet --

conflicten, die behoren tot de moeilijkste op de aardbol.

I've been asking myself that question.

Ik heb mezelf die vraag gesteld.

En ik denk dat ik, op een zekere manier,

And I think I've found, in some ways, what is the secret to peace.

het geheim gevonden heb van vrede.

It's actually surprisingly simple.

Het is eigenlijk verrassend eenvoudig.

It's not easy, but it's simple.

Het is niet makkelijk, maar het is eenvoudig.

It's not even new.

Het is zelfs niet nieuw.

It may be one of our most ancient human heritages.

Misschien is het wel een van de oudste menselijke overleveringen.

Het geheim van vrede zijn wij.

The secret to peace is us.

It's us who act as a surrounding community around any conflict,

Wij zijn het, die handelen

als de omringende gemeenschap

rond een conflict;

who can play a constructive role.

wij kunnen een constructieve rol spelen.

Let me give you just a story, an example.

Laat mij jou enkel een verhaal vertellen, een voorbeeld.

About 20 years ago,

Ongeveer 20 jaar geleden was ik in Zuid-Afrika

I was in South Africa, working with the parties in that conflict,

aan het werk met de partijen in dat conflict,

and I had an extra month,

en ik had een maand over,

so I spent some time living with several groups of San Bushmen.

dus besteedde ik wat tijd om

met verschillende groepen San Bosjesmannen samen te leven.

I was curious about them, about the way in which they resolve conflict.

Ik was nieuwsgierig naar hen en naar hun manier om conflicten op te lossen.

Because, after all, within living memory, they were hunters and gatherers,

Want tenslotte waren ze, als een levende herinnering,

jagers en verzamelaars, die een leven

living pretty much like our ancestors lived

leiden, dat heel erg lijkt op dat van onze voorouders,

for maybe 99 percent of the human story.

gedurende wellicht 99 procent van de menselijke geschiedenis.

And all the men have these poison arrows that they use for hunting --

En alle mannen bezitten van die gifpijlen, die ze gebruiken voor de jacht en

absolutely fatal.

die absoluut dodelijk zijn.

So how do they deal with their differences?

Hoe gaan zij om met hun geschillen?

Well, what I learned is, whenever tempers rise in those communities,

Wat ik heb geleerd, is dat

telkens de gemoederen hoog oplopen in die gemeenschappen,

someone goes and hides the poison arrows out in the bush,

er iemand is die de gifpijlen gaat verbergen in het oerwoud

and then everyone sits around in a circle like this,

en dan gaat iedereen neerzitten in zo'n cirkel,

and they sit and they talk and they talk.

ze zitten neer en ze praten en ze praten.

It may take two days, three days, four days,

Het kan twee dagen duren, drie, vier,

but they don't rest until they find a resolution

maar ze gaan niet rusten

tot ze een oplossing gevonden hebben,

or better yet -- a reconciliation.

of nog beter, een verzoening.

And if tempers are still too high,

En als de gemoederen nog te gespannen zijn,

then they send someone off to visit some relatives,

dan sturen ze iemand weg om zijn familie te bezoeken,

as a cooling-off period.

als een soort afkoelingsperiode.

Well, that system is, I think, probably the system

Dat systeem is, denk ik,

wellicht wat ons in leven heeft gehouden tot nu toe,

that kept us alive to this point,

given our human tendencies.

gezien onze menselijke neigingen.

Dat systeem noem ik de derde kant.

That system, I call "the third side."

Want als je erover nadenkt,

Because if you think about it, normally when we think of conflict,

als we normaal denken aan een conflict, als we het beschrijven,

when we describe it,

there's always two sides --

dan zijn er altijd twee kanten.

it's Arabs versus Israelis, labor versus management,

Het gaat over de Arabieren versus de Israëli, werkman versus management,

husband versus wife, Republicans versus Democrats.

echtgenoot versus echtgenote, republikeinen versus democraten,

But what we don't often see

maar wat we vaak niet zien

is that there's always a third side,

is dat er altijd een derde kant is.

En de derde kant van het conflict zijn wij,

and the third side of the conflict is us, it's the surrounding community,

het is de omringende gemeenschap,

it's the friends, the allies,

het zijn de vrienden, de bondgenoten,

the family members, the neighbors.

de familie, de buren.

And we can play an incredibly constructive role.

Wij kunnen een ongelooflijk constructieve rol spelen.

Perhaps the most fundamental way in which the third side can help

De meest fundamentele manier wellicht

waarop de derde kant kan helpen,

is to remind the parties of what's really at stake.

is de partijen te herinneren aan wat echt op het spel staat.

For the sake of the kids, for the sake of the family,

Ter wille van de kinderen, ter wille van de familie,

ter wille van de gemeenschap, ter wille van de toekomst,

for the sake of the community, for the sake of the future,

let's stop fighting for a moment and start talking.

laten we een ogenblik stoppen met vechten en beginnen te praten.

Want, het zit zo,

Because, the thing is,

when we're involved in conflict,

als we betrokken raken in een conflict,

it's very easy to lose perspective.

is het heel makkelijk om het perspectief kwijt te raken.

It's very easy to react.

Het is heel makkelijk om te reageren.

Human beings -- we're reaction machines.

Menselijke wezens: we zijn machines die reageren.

And as the saying goes,

En, zoals het gezegde luidt,

when angry, you will make the best speech

als je boos bent, zal je de beste speech houden

you will ever regret.

die je ooit zult betreuren.

(Laughter)

And so the third side reminds us of that.

De derde kant herinnert ons hieraan.

The third side helps us go to the balcony,

De derde kant helpt ons naar het balkon te gaan,

which is a metaphor for a place of perspective,

een metafoor voor een plaats met een perspectief,

where we can keep our eyes on the prize.

waar we onze blik kunnen richten op wat telt.

Let me tell you a little story from my own negotiating experience.

Laat mij jou een verhaaltje vertellen uit mijn eigen ervaring in het onderhandelen.

Some years ago, I was involved as a facilitator in some very tough talks

Enkele jaren gelden was ik als bemiddelaar betrokken

in heel moeilijke gesprekken

between the leaders of Russia and the leaders of Chechnya.

tussen de leiders van Rusland

en die van Tsjetsjenië.

There was a war going on, as you know.

Er was een oorlog aan de gang, zoals je weet.

We hadden een ontmoeting in Den Haag,

And we met in the Hague, in the Peace Palace,

in het Vredespaleis,

in the same room where the Yugoslav war-crimes tribunal was taking place.

in de zelfde ruimte waar het Joegoslavische oorlogstribunaal

plaats vindt.

And the talks got off to a rather rocky start

De besprekingen kregen een eerder moeizame start

toen de vice-president van Tsjetsjenië

when the vice president of Chechnya began by pointing at the Russians

naar de Russen begon te wijzen en zei:

and said, "You should stay right here in your seats,

"Jullie horen precies in deze stoelen te zitten,

because you're going to be on trial for war crimes."

want jullie gaan terecht staan voor oorlogsmisdaden."

Dan ging hij verder, hij draaide zich naar mij en zei:

And then he turned to me and said,

"You're an American.

"Jij bent een Amerikaan.

Look at what you Americans are doing in Puerto Rico."

Kijk naar wat jullie, Amerikanen, doen in Puerto Rico."

And my mind started racing, "Puerto Rico? What do I know about Puerto Rico?"

Mijn geest begon te razen: "Puerto Rico? Wat weet ik over Puerto Rico?"

Ik maakte aanstalten om te reageren

I started reacting.

(Laughter)

maar dan probeerde ik eraan te denken naar het balkon te gaan.

But then, I tried to remember to go to the balcony.

Toen hij pauzeerde

And then when he paused

and everyone looked at me for a response,

en iedereen naar mij keek voor een antwoord,

from a balcony perspective, I was able to thank him for his remarks

kon ik, vanuit een balkon-perspectief, hem bedanken voor zijn bemerkingen

and say, "I appreciate your criticism of my country

en ik zei: "Ik apprecieer uw kritiek op mijn land

and I take it as a sign that we're among friends

en ik beschouw het als een teken dat we onder vrienden zijn

en vrijuit met elkaar kunnen spreken.

and can speak candidly to one another."

(Laughter)

We zijn hier niet om over Puerto Rico of over het verleden te spreken.

"And what we're here to do is not to talk about Puerto Rico or the past.

We zijn hier om te bekijken of we een manier kunnen bedenken

We're here to see if we can figure out a way

to stop the suffering and the bloodshed in Chechnya."

om het lijden en het bloedvergieten in Tsjetsjenië te stoppen."

De bespreking zat weer op de rails.

The conversation got back on track.

That's the role of the third side,

Dat is de rol van de derde kant:

to help the parties go to the balcony.

de partijen helpen om naar het balkon te gaan.

Laten we het dan nu eens hebben over

Now let me take you, for a moment,

to what's widely regarded as the world's most difficult conflict,

wat overal beschouwd wordt als het moeilijkste conflict ter wereld,

of het meest onmogelijke conflict:

or the most impossible conflict, the Middle East.

het Midden-Oosten.

Question is: where's the third side there?

De vraag is: waar is de derde kant hier?

How could we possibly go to the balcony?

Hoe kunnen we in godsnaam naar het balkon gaan?

Now, I don't pretend to have an answer to the Middle East conflict,

Ik beweer niet een antwoord te hebben

voor het conflict in het Midden-Oosten,

but I think I've got a first step -- literally, a first step --

maar ik denk dat ik een eerste stap heb,

letterlijk een eerste stap,

something that any one of us could do as third-siders.

iets wat ieder van ons kan doen als derde-kanters.

Let me just ask you one question first.

Laat me jullie eerst één vraag stellen.

How many of you in the last years

Hoevelen onder jullie

waren in de voorbije jaren

bezorgd over het Midden-Oosten op een of ander moment

have ever found yourself worrying about the Middle East

en hebben zich afgevraagd wat men kon doen?

and wondering what anyone could do?

Just out of curiosity, how many of you?

Enkel uit nieuwsgierigheid, hoevelen onder jullie?

OK, so the great majority of us.

Oké, het overgrote deel van ons dus.

And here, it's so far away.

En van hieruit is het zo ver weg.

Why do we pay so much attention to this conflict?

Waarom besteden we zo veel aandacht aan dit conflict?

Is it the number of deaths?

Door het aantal doden?

There are a hundred times more people who die in a conflict in Africa

Er zijn honderd maal meer mensen die sterven

in een conflict in Afrika dan in het Midden-Oosten.

than in the Middle East.

No, it's because of the story,

Nee, het is door het verhaal,

because we feel personally involved in that story.

omdat we ons persoonlijk betrokken voelen

in dat verhaal.

Whether we're Christians, Muslims or Jews, religious or non-religious,

Of we nu christen, moslim of jood zijn,

religieus of niet,

we feel we have a personal stake in it.

we voelen dat we er een persoonlijke inzet bij hebben.

Stories matter;

Verhalen zijn belangrijk. Als antropoloog weet ik dat.

as an anthropologist, I know that.

Stories are what we use to transmit knowledge.

Verhalen zijn het vehikel om kennis over te brengen.

Ze geven betekenis aan ons leven.

They give meaning to our lives.

That's what we tell here at TED, we tell stories.

Dat vertellen we hier bij TED, we vertellen verhalen.

Verhalen zijn de sleutel.

Stories are the key.

And so my question is --

En dus is mijn punt:

yes, let's try and resolve the politics there in the Middle East,

laten we proberen de politiek op te lossen

daar in het Midden-Oosten,

but let's also take a look at the story.

maar laten we ook naar het verhaal kijken.

Let's try to get at the root of what it's all about.

Laten we naar de basis proberen te gaan van dit alles.

Let's see if we can apply the third side to it.

Laten we kijken of we de derde kant er op kunnen toepassen.

Wat zou dat betekenen? Wat is het verhaal hier?

What would that mean? What is the story there?

Wij, antropologen, weten

Now, as anthropologists, we know that every culture has an origin story.

dat iedere cultuur zijn scheppingsverhaal heeft.

What's the origin story of the Middle East?

Wat is het scheppingsverhaal van het Midden-Oosten?

In a phrase, it's:

Samengevat luidt het als volgt:

Four thousand years ago,

4000 jaar geleden trok een man met zijn familie

a man and his family walked across the Middle East,

doorheen het Midden-Oosten

and the world has never been the same since.

en sindsdien is de wereld nooit meer eender geweest.

Die man was natuurlijk

That man, of course, was Abraham.

Abraham.

And what he stood for was unity, the unity of the family;

Hij stond voor eenheid,

de eenheid van zijn familie.

he's the father of us all.

Hij is de vader van ons allemaal.

But it's not just what he stood for, it's what his message was.

Maar het gaat niet alleen om waar hij voor stond, ook om zijn boodschap.

Zijn basisboodschap was ook eenheid,

His basic message was unity too,

the interconnectedness of it all, the unity of it all.

de onderlinge verbondenheid van alles en de eenheid van alles.

And his basic value was respect,

Zijn basiswaarde was respect,

was kindness toward strangers.

vriendelijkheid tegenover vreemden.

That's what he's known for, his hospitality.

Daar is hij voor gekend, voor zijn gastvrijheid.

In die betekenis

So in that sense,

he's the symbolic third side of the Middle East.

is hij een symbolische derde kant

van het Midden-Oosten.

He's the one who reminds us that we're all part of a greater whole.

Hij doet er ons aan denken

dat we allen deel zijn van een groter geheel.

Now, think about that for a moment.

Hoe zou je nu -

bedenk dit een ogenblik.

Today, we face the scourge of terrorism.

Vandaag hebben we te kampen met de plaag van het terrorisme.

What is terrorism?

Wat is terrorisme?

Terrorism is basically taking an innocent stranger

Terrorisme is in wezen een onschuldige buitenstaander nemen

and treating them as an enemy whom you kill in order to create fear.

en hem behandelen als een vijand die je wil doden

met de bedoeling angst te creëren.

What's the opposite of terrorism?

Wat is het tegenovergestelde van terrorisme?

Dat is een onschuldige buitenstaander nemen

It's taking an innocent stranger

and treating them as a friend whom you welcome into your home,

en hem behandelen als een vriend

die welkom is bij je thuis

in order to sow and create understanding

met de bedoeling begrip te zaaien en te doen groeien,

of respect of liefde.

or respect, or love.

So what if, then, you took the story of Abraham,

Dus wat als

je het verhaal van Abraham neemt,

which is a third-side story,

wat het verhaal van een derde kant is,

what if that could be --

wat als dat zou kunnen --

because Abraham stands for hospitality --

omdat Abraham voor gastvrijheid staat --

what if that could be an antidote to terrorism?

wat als dat een tegengif voor terrorisme kon zijn?

What if that could be a vaccine against religious intolerance?

Wat als dat een vaccin zou kunnen zijn

tegen religieuze onverdraagzaamheid?

How would you bring that story to life?

Hoe zou je dat verhaal tot leven wekken?

Now, it's not enough just to tell a story.

Het is namelijk niet genoeg alleen een verhaal te vertellen --

dat is krachtig --

That's powerful, but people need to experience the story.

maar men moet het verhaal meemaken.

They need to be able to live the story.

Ze moeten het verhaal kunnen beleven. Hoe zou je dat doen?

How would you do that?

And that was my thinking of how would you do that.

Ik dacht erover dit als volgt te doen.

And that's what comes to the first step here.

En dat brengt ons naar de eerste stap hier.

Because the simple way to do that is:

Want de eenvoudigste manier om dat te doen, is:

je gaat stappen.

you go for a walk.

You go for a walk in the footsteps of Abraham.

Je gaat stappen in de voetsporen van Abraham.

You retrace the footsteps of Abraham.

Je stapt opnieuw de voetstappen van Abraham.

Because walking has a real power.

Want stappen bezit een echte kracht.

You know, as an anthropologist, walking is what made us human.

Als antropoloog weet je dat stappen datgene is wat ons tot mensen heeft gemaakt.

It's funny -- when you walk, you walk side-by-side,

Het is grappig, als je stapt,

dan stap je zij aan zij

in the same common direction.

in dezelfde gemeenschappelijke richting.

Now if I were to come to you face-to-face

Als ik nu tegenover jou zou komen, gezicht tegenover gezicht,

and come this close to you,

en zo dicht bij jou zou komen,

you would feel threatened.

dan zou jij je bedreigd voelen.

But if I walk shoulder-to-shoulder,

Maar als ik schouder aan schouder stap,

zelfs als de schouders elkaar raken,

even touching shoulders,

it's no problem.

dan is het geen probleem.

Who fights while they walk?

Wie vecht terwijl hij stapt?

That's why in negotiations, often, when things get tough,

Daarom gaat men tijdens onderhandelingen vaak,

people go for walks in the woods.

als het moeilijk gaat, wandelen in de bossen.

So the idea came to me of, what about inspiring a path,

Zo kreeg ik het idee

waarom niet een pad, een route

op hem te inspireren --

a route -- think the Silk Route, think the Appalachian Trail --

zoals de zijderoute, zoals de Appalachian trail --

that followed in the footsteps of Abraham?

een pad dat in de voetstappen zou treden

van Abraham.

Men zei: "Dat is waanzin, dat kan je niet doen.

People said, "That's crazy. You can't.

You can't retrace the footsteps of Abraham -- it's too insecure,

Je kan niet in het voetspoor van Abraham lopen. Het is te onveilig.

you've got to cross all these borders,

Je moet al die grenzen over.

it goes across 10 different countries in the Middle East,

Het doorkruist 10 verschillende landen in het Midden-Oosten,

want het verenigt ze allemaal."

because it unites them all."

Daarna bestudeerden we het idee op Harvard.

And so we studied the idea at Harvard.

We deden ons boekenonderzoek.

We did our due diligence.

And then a few years ago,

Enkele jaren geleden besloot een deel van ons,

a group of us, about 25 of us from 10 different countries,

ongeveer 25 van ons uit 10 verschillende landen,

decided to see if we could retrace the footsteps of Abraham,

te bekijken of we in het voetspoor van Abraham konden lopen,

vanaf zijn oorspronkelijke geboorteplek in de stad Urfa

going from his initial birthplace in the city of Urfa

in Zuid-Turkije, Noord-Mesopotamië.

in Southern Turkey, Northern Mesopotamia.

And we then took a bus and took some walks

We namen een bus, deden een paar wandelingen

and went to Harran, where, in the Bible, he sets off on his journey.

en gingen naar Harran,

waar hij, volgens de Bijbel, zijn reis aanvatte.

Then we crossed the border into Syria, went to Aleppo,

Dan staken we de grens over naar Syrië, gingen naar Aleppo,

which, turns out, is named after Abraham.

dat, zo bleek, genoemd werd naar Abraham.

We went to Damascus,

We gingen naar Damascus,

which has a long history associated with Abraham.

dat een lange geschiedenis heeft rond Abraham.

Dan gingen we naar Noord-Jordanië,

We then came to Northern Jordan,

to Jerusalem -- which is all about Abraham -- to Bethlehem,

naar Jeruzalem,

dat geheel over Abraham gaat, naar Bethlehem,

and finally, to the place where he's buried, in Hebron.

en tenslotte naar de plaats waar hij begraven werd

in Hebron.

So effectively, we went from womb to tomb.

We gingen dus effectief van wieg tot graf.

We showed it could be done.

We lieten zien dat het mogelijk was. Het was een wonderlijke reis.

It was an amazing journey.

Let me ask you a question.

Mag ik eens iets vragen?

How many of you have had the experience of being in a strange neighborhood

Hoevelen van jullie hebben de ervaring gehad

van in een vreemde buurt

or strange land,

of een vreemd land te zijn,

and a total stranger, perfect stranger,

en een totale, volkomen vreemdeling

komt naar je toe en behandelt je vriendelijk,

comes up to you and shows you some kindness --

maybe invites you into their home, gives you a drink,

nodigt je misschien uit in zijn huis, geeft je iets te drinken,

geeft je een koffie, geeft je een maaltijd?

gives you a coffee, gives you a meal?

Hoevelen van jullie hebben ooit die ervaring gehad?

How many of you have ever had that experience?

Dat is de kern

That's the essence of the Abraham Path.

van de Abraham-route.

That's what you discover as you go into these villages in the Middle East

Dat ontdek je, je gaat binnen in die dorpjes in het Midden-Oosten

waar je vijandigheid verwacht,

where you expect hostility,

en je krijgt de meest verbazingwekkende gastvrijheid,

and you get the most amazing hospitality,

dat alles in het teken van Abraham.

all associated with Abraham:

"In de naam van vader Abraham,

"In the name of Father Ibrahim, let me offer you some food."

laat me je wat te eten aanbieden."

So what we discovered

Wat we ontdekten

is that Abraham is not just a figure out of a book for those people;

is dat Abraham niet een of andere figuur uit een boek is voor deze mensen,

he's alive, he's a living presence.

hij leeft, hij is een levende aanwezigheid.

And to make a long story short,

En om een lang verhaal kort te maken,

in the last couple of years now,

in de laatste paar jaren,

thousands of people have begun to walk parts of the path of Abraham

begonnen duizenden mensen

stukken van de Abraham-route te stappen

in het Midden-Oosten,

in the Middle East,

enjoying the hospitality of the people there.

en ze genoten van de gastvrijheid van de mensen daar.

They've begun to walk in Israel and Palestine,

Ze begonnen te stappen

in Israël en Palestina,

in Jordan, in Turkey, in Syria.

in Jordanië, in Turkije, in Syrië.

Het is een wonderlijke ervaring.

It's an amazing experience.

Men, women, young people, old people --

Mannen, vrouwen, jong en oud --

more women than men, actually, interestingly.

meer vrouwen dan mannen, in feite, interessant.

For those who can't walk,

Voor hen die niet konden stappen,

who are unable to get there right now,

die niet in staat zijn daar nu te geraken,

people started to organize walks in cities, in their own communities.

begonnen mensen wandelingen te organiseren

in steden, in hun eigen gemeenschappen.

In Cincinnati, for instance, they organized a walk

In Cincinnati bijvoorbeeld, dat een wandeling organiseerde

van een kerk naar een moskee naar een synagoge

from a church to a mosque to a synagogue and all had an Abrahamic meal together.

en iedereen had samen een Abrahammaal.

It was Abraham Path Day.

Het was de dag van de Abrahamroute.

In São Paulo, Brazil, it's become an annual event

In Sao Paulo, Brazilië, is het een jaarlijks gebeuren geworden

for thousands of people to run in a virtual Abraham Path Run,

voor duizenden mensen om te lopen

tijdens een virtuele Abrahamroute-loop,

uniting the different communities.

die de verschillende gemeenschappen samen brengt.

The media love it; they really adore it.

De media houdt ervan, ze zijn er echt gek van.

They lavish attention on it because it's visual

Ze overladen het met aandacht

want het is visueel,

and it spreads the idea,

en het verkondigt een idee,

this idea of Abrahamic hospitality, of kindness towards strangers.

die idee van de gastvrijheid van Abraham,

van vriendelijkheid tegenover vreemdelingen.

And just a couple weeks ago, there was an NPR story on it.

En nog maar een paar weken geleden

was er een verhaal over op de nationale radiozender.

Last month,

Verleden maand

there was a piece in the Manchester Guardian about it,

stond er een stuk over in de Guardian,

in de Manchester Guardian,

two whole pages.

twee volledige bladzijden.

And they quoted a villager

En ze lieten een inwoner aan het woord

who said, "This walk connects us to the world."

die zei: "Deze loop verbindt ons met de wereld."

He said, "It was like a light that went on in our lives --

Hij zei dat het als een licht was dat in ons leven kwam.

it brought us hope."

Het bracht ons hoop.

And so that's what it's about.

En daar gaat het net over.

But it's not just about psychology;

Maar het heeft niet alleen met psychologie te maken,

it's about economics.

het gaat om economie,

Because as people walk, they spend money.

want als mensen wandelen, geven ze geld uit.

And this woman right here, Um Ahmad,

Die vrouw daar, Um Ahmad,

is a woman who lives on the path in Northern Jordan.

is een vrouw die leeft op een route in Noord-Jordanië.

She's desperately poor.

Ze is hopeloos arm.

She's partially blind, her husband can't work,

Ze is deels blind, haar man kan niet werken,

she's got seven kids.

ze heeft zeven kinderen.

But what she can do is cook.

Maar wat ze wel kan, is koken.

And so she's begun to cook for some groups of walkers

Zo begon ze te koken voor groepjes wandelaars

who come through the village and have a meal in her home.

die doorheen het dorp trokken en een maaltijd hadden bij haar thuis.

Ze zaten op de grond.

They sit on the floor -- she doesn't even have a tablecloth.

Ze heeft zelfs geen tafelkleed.

She makes the most delicious food,

Ze maakt het heerlijkste eten,

that's fresh from the herbs in the surrounding countryside.

vers van de groenten in het omliggende land.

And so more and more walkers have come,

Zo kwamen er meer en meer wandelaars.

and lately she's begun to earn an income to support her family.

Sinds kort begon ze een inkomen te verdienen

om voor haar gezin te zorgen.

And so she told our team there, she said,

Ze vertelde aan ons team daar:

"You have made me visible

"Jullie hebben mij een gezicht gegeven

in a village where people were once ashamed to look at me."

in een dorp waar de mensen ooit beschaamd waren

om mij aan te kijken."

Dat is wat de Abrahamroute vermag.

That's the potential of the Abraham Path.

There are literally hundreds of those kinds of communities

Er zijn letterlijk honderden zulke gemeenschappen

door het Midden-Oosten, langs de route.

across the Middle East, across the path.

The potential is basically to change the game.

Het potentieel is in wezen het spel te veranderen.

And to change the game, you have to change the frame, the way we see things --

En om het spel te veranderen, moet je het kader veranderen,

de manier waarop we de dingen zien --

to change the frame from hostility to hospitality,

het kader veranderen

van vijandigheid naar gastvrijheid,

from terrorism to tourism.

van terrorisme naar toerisme.

And in that sense, the Abraham Path

En in die betekenis is de Abrahamroute

een spelwisselaar.

is a game-changer.

Mag ik je iets laten zien?

Let me just show you one thing.

I have a little acorn here

Ik heb hier een kleine eikel

that I picked up while I was walking on the path earlier this year.

die ik opgeraapt heb terwijl ik wandelde op de route

eerder dit jaar.

Now, the acorn is associated with the oak tree, of course --

De eikel heeft een verband met de eik, natuurlijk --

groeit aan een eikenboom,

grows into an oak tree, which is associated with Abraham.

die heeft een verband met Abraham.

The path right now is like an acorn;

Op dit moment is de route als een eikel:

it's still in its early phase.

ze bevindt zich nog in een vroege fase.

What would the oak tree look like?

Hoe zou de eikenboom er uitzien?

When I think back to my childhood,

Ik denk terug aan mijn kindertijd,

a good part of which I spent, after being born here in Chicago,

nadat ik geboren was hier in Chicago, bracht ik een groot deel ervan

door in Europa.

I spent in Europe.

Als je op de puinhopen van

If you had been in the ruins of, say, London in 1945, or Berlin,

laten we zeggen Londen was geweest

in 1945, of in Berlijn

and you had said,

en je had gezegd:

"Sixty years from now,

"Binnen 60 jaar

this is going to be the most peaceful, prosperous part of the planet,"

zal dit het meest vredige, welvarende deel van de planeet zijn",

dan zou men gedacht hebben

people would have thought you were certifiably insane.

dat je gegarandeerd gek was.

But they did it, thanks to a common identity, Europe,

Maar ze slaagden er in dankzij een gemeenschappelijke identiteit -- Europa --

and a common economy.

en een gemeenschappelijke economie.

So my question is, if it can be done in Europe,

Dus is mijn vraag: als het kan in Europa

why not in the Middle East?

waarom dan niet in het Midden-Oosten?

Why not, thanks to a common identity, which is the story of Abraham,

Waarom niet, dankzij een gemeenschappelijke identiteit --

het verhaal van Abraham --

and thanks to a common economy that would be based, in good part, on tourism?

en dankzij een gemeenschappelijke economie

die grotendeels zou gebaseerd zijn op toerisme?

So let me conclude, then,

Laat me dan besluiten

by saying that in the last 35 years,

door te zeggen dat in de laatste 35 jaar,

terwijl ik bezig was met

as I've worked in some of the most dangerous,

de gevaarlijkste, moeilijkste en onhandelbaarste

difficult and intractable conflicts around the planet,

conflicten op de planeet,

I have yet to see one conflict that I felt could not be transformed.

ik nog het eerste conflict moet zien

waarvan ik het gevoel heb dat het niet kan worden veranderd.

It's not easy, of course.

Het is uiteraard niet gemakkelijk

But it's possible.

maar het is mogelijk.

It was done in South Africa.

Het lukte in Zuid-Afrika.

It was done in Northern Ireland.

Het lukte in Noord-Ierland.

It could be done anywhere.

Het zou overal kunnen lukken.

It simply depends on us.

Het hangt eenvoudig weg af van ons.

It depends on us taking the third side.

Het hangt af van ons, die de derde kant opnemen.

Laat me je dus uitnodigen

So let me invite you to consider taking the third side,

te overwegen de derde kant op te nemen,

even as a very small step.

zelfs onder de vorm van een heel kleine stap.

We're about to take a break in a moment.

Straks hebben we een pauze.

Just go up to someone

Ga gewoon naar iemand toe

who's from a different culture, a different country,

die van een andere cultuur, een ander land,

a different ethnicity -- some difference --

een ander volk is, iets anders,

and engage them in a conversation.

en knoop een gesprek aan; luister naar hem.

Listen to them.

That's a third-side act.

Dat is een handeling van de derde kant.

That's walking Abraham's Path.

Dat is de Abraham-route bewandelen.

After a TED Talk,

Na een TEDTalk,

why not a TED Walk?

waarom geen TEDWalk?

(Laughter)

Laat ik je achterlaten

So let me just leave you with three things.

met drie dingen.

Het eerste is: het geheim voor vrede

One is, the secret to peace is the third side.

is de derde kant.

The third side is us.

De derde kant zijn wij,

ieder van ons,

Each of us, with a single step,

kan met een enkele stap,

can take the world, can bring the world

de wereld een stap

a step closer to peace.

dichter bij vrede brengen.

There's an old African proverb that goes:

Een oud Afrikaans spreekwoord zegt:

"When spiderwebs unite,

"Als spinnenwebben samenspannen,

they can halt even the lion."

kunnen ze zelfs de leeuw aan."

If we're able to unite our third-side webs of peace,

Als we zouden kunnen

onze vredewebben van de derde kant samenspannen,

kunnen we zelfs de leeuw van de oorlog aan.

we can even halt the lion of war.

Heel erg bedankt.

Thank you very much.

(Applause)

(Applaus)