Brian Cox: What went wrong at the Large Hadron Collider

برایان کاکس: چه مشکلی در LHC پیش آمد؟

Translator: Bardia Azadandish Reviewer: Shahram Eatezadi

Last year at TED I gave an introduction to the LHC.

سال گذشته در TED، ال‌اچ‌سی را معرفی کردم.

And I promised to come back and give you an update

و قول دادم تا برگردم و اطلاعات تازه

on how that machine worked.

دربارۀ نحوۀ کار ماشین را ارائه بدم.

So this is it. And for those of you that weren't there,

حالا برگشت.، و برای اونایی که نبودند،

the LHC is the largest scientific experiment ever attempted --

LHC بزرگترین آزمایش علمی ست که تا کنون صورت گرفته --

27 kilometers in circumference.

محیطش ۲۷ کیلومتره

Its job is to recreate the conditions

کارش بازسازی شرایطی ست که

that were present less than a billionth of a second after the universe began,

در کمتر از یک بیلیونیم ثانیه بعد از آغاز جهان وجود داشته --

up to 600 million times a second.

تا ۶۰۰ میلیون بار در ثانیه.

It's nothing if not ambitious.

بیش از هر چیز جاه‌طلبانه است.

This is the machine below Geneva.

این دستگاهه زیر ژنو.

We take the pictures of those mini-Big Bangs inside detectors.

ما عکس‌هایی از ریز-مهبانگ‌های داخل آشکارسازها می‌گیریم.

This is the one I work on. It's called the ATLAS detector --

این اونیه که من روش کار می‌کنم. نامش آشکاساز «اطلس» است --

44 meters wide, 22 meters in diameter.

۴۴ متر عرض، ۲۲ متر قطر.

Spectacular picture here of ATLAS under construction

عکس فوق‌العاده‌ای از اطلس در حین ساخت

so you can see the scale.

می‌تونید ابعاد رو ببینید.

On the 10th of September last year we turned the machine on for the first time.

در ۱۰ سپتامبر سال گذشته ما دستگاه رو برای نخستین بار روشن کردیم.

And this picture was taken by ATLAS.

و این تصویر توسط اطلس گرفته شد.

It caused immense celebration in the control room.

که باعث شادمانی بسیار در اتاق کنترل شد.

It's a picture of the first beam particle

این تصویری ست از نخستین پرتوی ذرّات

going all the way around the LHC,

که یک دور کامل در LHC چرخیده،

colliding with a piece of the LHC deliberately,

و عمداً با بخشی از LHC تصادم داده شده،

and showering particles into the detector.

و ذرات را به داخل آشکارساز سرازیر کرده است.

In other words, when we saw that picture on September 10th

به بیان دیگر، وقتی ما این عکس را در ۱۰ سپتامبر دیدیم

we knew the machine worked,

فهمیدیم که دستگاه کار می‌کنه،

which is a great triumph.

که پیروزی بزرگی است.

I don't know whether this got the biggest cheer,

من نمی‌دونم آیا این بیشتر شادی رو در بر داشت،

or this, when someone went onto Google

یا این یکی، که وقتی کسی به گوگل می‌رفت

and saw the front page was like that.

با این در صفحۀ اصلی روبرو می‌شد.

It means we made cultural impact

این یعنی اینکه ما در کنار تاثیر علمی

as well as scientific impact.

تاثیر فرهنگی هم گذاشته‌ایم.

About a week later we had a problem with the machine,

حدود یک هفته بعد از اون، مشکلی با دستگاه پیدا کردیم،

related actually to these bits of wire here -- these gold wires.

که در واقع مربوط می‌شد به تیکه‌های سیم اینجا -- این سیم طلایی‌ها.

Those wires carry 13 thousand amps

آن سیم‌ها ۱۳ هزار آمپر را انتقال می‌دهند

when the machine is working in full power.

وقتی که ماشین در حالت قدرت کامل کار می‌کند.

Now the engineers amongst you will look at them and say,

حالا مهندسین در جمع شما اونها را می‌بینند و می‌گویند؛

"No they don't. They're small wires."

«نه نمیشه. اون سیم‌ها کوچکند.»

They can do that because

آنها می‌توانند چون

when they are very cold they are what's called superconducting wire.

وقتی که خیلی سرد هستند تبدیل به سیم‌های ابررسانا می‌شوند.

So at minus 271 degrees,

در منهای ۲۷۱ درجه،

colder than the space between the stars,

سردتر از فاصلۀ میان ستارگان،

those wires can take that current.

اون سیم‌ها می‌تونند اون جریان رو تحمل کنند.

In one of the joints between over 9,000 magnets in LHC,

در یکی از نقاط اتصال در بیش از نه هزار آهنربای LHC

there was a manufacturing defect.

یک اشکال ساختمانی وجود داشت.

So the wire heated up slightly,

که باعث شد سیم یک مقدار داغ کنه،

and its 13,000 amps suddenly encountered electrical resistance.

و ۱۳ هزار آمپرش ناگهان با مقاومت الکتریکی روبرو بشه.

This was the result.

نتیجه‌اش این شد.

Now that's more impressive

حالا این بیشتر جالب توجه میشه

when you consider those magnets weigh over 20 tons,

وقتی در نظر بگیری اون آهنرباها هر کدوم ۲۰ تن وزنشونه،

and they moved about a foot.

و حدود یک فوت جابجا شدند.

So we damaged about 50 of the magnets.

پس ما حدود ۵۰ تا از آهنرباهامون رو خراب کردیم.

We had to take them out, which we did.

بایستی اونها رو بیرون می‌کشیدیم، که این کارو کردیم.

We reconditioned them all, fixed them.

ما همشون رو سر و صورت دادیم، و درست کردیم.

They're all on their way back underground now.

هم‌اکنون همۀ آنها در حال بازگشت به زیر زمین هستند.

By the end of March the LHC will be intact again.

تا پایان مارس LHC دوباره سالم خواهد بود.

We will switch it on,

ما روشنش خواهیم کرد،

and we expect to take data in June or July,

و انتظار داریم که در ژوئن یا ژوئیه داده تحویل بگیریم،

and continue with our quest to find out

و به کاوشمان در راه فهم

what the building blocks of the universe are.

ساختار بنیادی تشکیل‌دهندۀ جهان ادامه دهیم.

Now of course, in a way

حال، البته که به طریقی

those accidents reignite the debate

این اتفاقات مقداری بحث انگیز کرده

about the value of science and engineering at the edge. It's easy to refute.

ارزش علمی و مهندسی پیشتاز پروژه رو. ردش آسونه.

I think that the fact that it's so difficult,

من فکر می‌کنم این حقیقت که اینقدر دشواره،

the fact that we're overreaching, is the value of things like the LHC.

این حقیقت که ما پا رو از حد فراتر می‌گذاریم ارزش چیزهایی مثل LHC است.

I will leave the final word to an English scientist, Humphrey Davy,

سخنان پایانیم رو به دانشمند انگلیسی هامفری دیوی واگذار می‌کنم،

who, I suspect,

کسی که به گمانم

when defending his protege's useless experiments --

وقتی از آزمایش بی‌فایدۀ دستیارش دفاع می‌کرد،

his protege was Michael Faraday --

دستیارش مایکل فارادی بود،

said this, "Nothing is so dangerous

اینو گفت: «هیچ چیز در پیشرفت ذهن انسان

to the progress of the human mind

خطرناکتر از آن نیست که

than to assume that our views of science are ultimate,

تصور کنیم نگاهمان نسبت به دانش نهایی شده،

that there are no mysteries in nature,

که هیچ رمز و رازی در طبیعت وجود ندارد،

that our triumphs are complete, and that

که پیروزی‌هایمان به اتمام رسیده، و

there are no new worlds to conquer."

هیچ دنیای تازه‌ای برای فتح باقی نمانده است.»

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)