Roberto D'Angelo + Francesca Fedeli: In our baby's illness, a life lesson

روبرتو دى آنجلو + فرانچسكا فدئلى: درس زندگى، در بيمارى كودك‌‌مان

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

Francesca Fedeli: Ciao.

فرانچسكو فدئلى: چائو.

So he's Mario. He's our son.

اين ماريو ست. پسرمان.

He was born two and a half years ago,

دو سال و نيم پيش متولد شد،

and I had a pretty tough pregnancy

و من حاملگى سختى را گذروندم

because I had to stay still in a bed for, like, eight months.

چون بايد براى چيزى حدود هشت ماه توى تخت بيحركت می‌موندم.

But in the end everything seemed to be under control.

اما در پايان بنظر ميرسيد كه همه چيز تحت كنترل باشه،

So he got the right weight at birth.

چون زمان تولد وزنش مناسب بود.

He got the right Apgar index.

شاخص آپگار (تن سنجى نوزاد: قد، وزن،...) درستى داشت.

So we were pretty reassured by this.

در نتيجه كاملاً از اين قضيه مطمئن بوديم.

But at the end, 10 days later after he was born,

اما، ده روز بعد از اينكه بدنيا اومد،

we discovered that he had a stroke.

فهميديم كه سكته مغزی كرده.

As you might know,

همانطور كه مى‌‌دونيد،

a stroke is a brain injury.

سكته، آسيب مغزى است.

A perinatal stroke could be something

سكته دوره قبل از تولد مى‌‌تونه چيزى باشه

that can happen during the nine months of pregnancy

كه در طى نه ماه حاملگى يا ناگهان درست در

or just suddenly after the birth,

لحظه تولد اتفاق مى‌‌افته،

and in his case, as you can see,

و در اين مورد، همانطورى كه مشاهده مى‌‌كنيد،

the right part of his brain has gone.

روى بخش راست مغزش اثر گذاشته است.

So the effect that this stroke could have on Mario's body

خب تاثيرى كه اين سكته مى‌‌توانسته روى بدن ماريو داشته باشه

could be the fact that he couldn't be able to control

مى‌‌تونست اين باشه كه او توانايى كنترل كردن سمت چپ

the left side of his body.

بدنش را ندارد.

Just imagine, if you have a computer and a printer

فقط تصور كنيد كه كامپيوتر و چاپگرى داريد

and you want to transmit, to input to print out a document,

و مى‌‌خواهيد داده‌‌هاى مربوط به مدركى را براى چاپ شدن منتقل كنيد،

but the printer doesn't have the right drives,

اما چاپگر درايوهاى صحيح را ندارد،

so the same is for Mario.

همين داستان را ماريو داره.

It's just like, he would like to move his left side

درست مثل اين می‌مونه كه ماريو ميخواد سمت چپش بدنش را

of his body, but he's not able to transmit the right input

حركت بده، اما قادر به انتقال صحيح داده‌‌ها براى حركت دادن

to move his left arm and left leg.

بازوى چپ و پاى چپش نيست.

So life had to change.

پس زندگى بايد تغيير مى‌‌كرد.

We needed to change our schedule.

لازم بود برنامه‌‌مون را تغيير دهيم.

We needed to change the impact that this birth had

لازم بود تاثيرى كه اين تولد بر زندگى ما داشت

on our life.

را تغيير بديم.

Roberto D'Angelo: As you may imagine,

روبرتو دى آنجلو: همانطور كه ممكن است تصور كنيد،

unfortunately, we were not ready.

متاسفانه، ما آمادگى نداشتيم.

Nobody taught us how to deal with such kinds of disabilities,

هيچكس به ما نحوه برخورد با چنين معلوليتهايى را آموزش نداد،

and as many questions as possible started

و پرسشهای بسیار زیادی

to come to our minds.

به ذهنمون خطور كرد.

And that has been really a tough time.

و واقعاً دوران خيلى دشوارى برامون بودش.

Questions, some basics, like, you know,

پرسشهاى اساسی ، مثل اينكه

why did this happen to us?

چرا اين اتفاق برامون افتاد؟

And what went wrong?

و چى اشتباهى شد؟

Some more tough, like, really,

برخى مواقع هم واقعاً سخت‌‌تر بود مثل اينكه

what will be the impact on Mario's life?

تاثير اون بر زندگى ماريو چه خواهد بود؟

I mean, at the end, will he be able to work?

منظورم اين كه آخرش مى‌‌تونست كار كنه؟

آيا مى‌‌تونست عادى باشه؟

Will he be able to be normal?

And, you know, as a parent, especially for the first time,

و مى‌‌دونيد بعنوان يك پدر، بخصوص وقتى براى اولين بار باشه،

why is he not going to be better than us?

بخودتون مى‌‌گوييد چرا قرار نيست از ما بهتر شه؟

And this, indeed, really is tough to say,

و راستش گفتن اين حرف خيلى سخت است،

but a few months later, we realized that

اما چند ماه ديگه، تشخيص داديم كه

we were really feeling like a failure.

حس‌مون مثل بازنده‌‌ها بود.

I mean, the only real product of our life,

منظورم اين است كه، تنها محصول واقعى زندگيمون،

at the end, was a failure.

آخرش به شكست ختم شده بود.

And you know, it was not a failure for ourselves in itself,

و مى‌‌دونيد كه اون قضيه بخودى خود شكست شخص ما نبود،

but it was a failure that will impact his full life.

اما شكستى بود كه روى كل زندگيش اثر مى‌‌گذاشت.

Honestly, we went down.

صادقانه بگم، روحيه‌‌مون پايين اومده بود.

I mean we went really down, but at the end,

يعنى واقعاً روحيه‌‌مون ضعيف بود،اما آخرش

we started to look at him,

شروع كرديم به نگاه كردن به او،

and we said, we have to react.

و گفتيم، بايد دست به كار شويم.

So immediately, as Francesca said, we changed our life.

در نتيجه فوراً، همانطورى كه فرانچسكا گفت، زندگيمان را تغيير داديم.

We started physiotherapy, we started the rehabilitation,

شروع كرديم به فيزيوتراپى، و توانبخشى را شروع كرديم،

and one of the paths that we were following

و يكى از مسيرهايى كه در دوره توانبخشى

in terms of rehabilitation is the mirror neurons pilot.

دنبال كرديم هدايت نرون‌‌هاى آينه‌‌اى بود.

Basically, we spent months doing this with Mario.

ابتداً، ماههايى را صرف انجام اين كار با ماريو كرديم.

You have an object, and we showed him

يك شى را داشتيم و به ماريو نشان مى‌داديم

how to grab the object.

كه چطورى آن را بگيره.

Now, the theory of mirror neurons simply says

ساده بگم اين نظريه نرون‌‌هاى آينه‌‌اى بيان مى‌‌كنه كه

that in your brains, exactly now, as you watch me doing this,

در مغزتون، دقيقاً همين الان، در حاليكه شما به من كه اين كار را انجام مى‌‌دم نگاه مى‌‌كنيد،

you are activating exactly the same neurons

دقيقاً همون نرون‌‌هايى را فعال مى‌‌كنيد

as if you do the actions.

كه موقع انجام دادنش مى‌‌كنيد.

It looks like this is the leading edge in terms of rehabilitation.

بنظر مى‌‌رسه كه اين روش پیشرو در زمينه توانبخشى باشه.

But one day we found that Mario

اما يك روز فهميديم كه ماريو

was not looking at our hand.

به دست ما نگاه نمى‌‌كرد.

He was looking at us.

به ما نگاه مى‌‌كرد.

We were his mirror.

ما آينه‌‌اش بوديم.

And the problem, as you might feel,

و همانطورى كه ممكن است حس كرده باشيد، مشكل،

is that we were down, we were depressed,

اين بود كه ما افسرده بوديم و روحيه‌‌مون پايين بود،

we were looking at him as a problem,

ما به او بعنوان مشكل نگاه مى‌‌كرديم،

not as a son, not from a positive perspective.

نه بعنوان پسرمون، نه از ديد مثبت.

And that day really changed our perspective.

و اون روز واقعاً ديد ما تغيير كرد.

We realized that we had to become

تشخيص داديم كه بايد

a better mirror for Mario.

آينه‌‌اى بهتر براى ماريو شويم.

We restarted from our strengths,

از نقاط قوتمان شروع كرديم،

and at the same time we restarted from his strengths.

و در همان حال از نقاط قوتش شروع كرديم.

We stopped looking at him as a problem,

از اين كه بهش بعنوان مشكل نگاه كنيم، دست كشيديم،

and we started to look at him as an opportunity to improve.

و شروع كرديم تا به او بعنوان فرصتى براى بهتر شدن نگاه كنيم.

And really, this was the change,

و واقعاً، اين تغيير بود،

and from our side, we said,

و از طرف خودمون، گفتيم كه

"What are our strengths that we really can bring to Mario?"

" نقاط قوت ما چه چيزهايى بودن كه واقعاً مى‌‌تونستيم براى ماريو بكار بگيريم؟"

And we started from our passions.

و از علاقمندى‌‌هامون شروع كرديم.

I mean, at the end, my wife and myself

منظورم اين كه من و همسرم خب

are quite different,

با هم كاملاً فرق داريم،

اما خيلى چيزهاى مشترك داريم.

but we have many things in common.

We love to travel, we love music,

ما عاشق سفريم، عاشق موسيقى،

we love to be in places like this,

و ما عاشق بودن در در جاهايى مثل اينجا هستيم،

and we started to bring Mario with us

و شروع كرديم به آوردن ماريو با خودمون

just to show to him the best things that we can show to him.

كه فقط بهش بهترين چيزهايى كه از ما می‌توننیم را نشون بديم.

This short video is from last week.

اين ويديوى كوتاه مربوط هفته پيش است.

I am not saying --

من نمى‌‌گم--

(Applause) —

(تشويق حضار)--

I am not saying it's a miracle. That's not the message,

نمى‌‌گم كه يه معجزه است. اين پيغام نيست،

because we are just at the beginning of the path.

چون ما تازه در ابتداى مسير قرار داريم.

But we want to share what was the key learning,

و ما مى‌‌خوايم چيزى كه كليد يادگيرى بود را به اشتراك بگذاريم،

the key learning that Mario drove to us,

كليد يادگيرى كه ماريو ما را به سمتش سوق داد

and it is to consider what you have as a gift

اين كه اون چيزى كه داريد را بعنوان هديه‌‌اى تصور كنيد

and not only what you miss,

و نه تنها آن چيزى را كه نداريد،

and to consider what you miss just as an opportunity.

و هر چيزى كه از دست مى‌‌دين را فقط بعنوان يك فرصت بهش فكر كنيد.

And this is the message that we want to share with you.

و اين پيامى است كه ما مى‌‌خوايم با شما به اشتراك بگذاريم.

This is why we are here.

بهمين خاطر است كه ما اينجا هستيم.

Mario!

ماريو!

And this is why --

و بهمين خاطر است كه --

(Applause) —

(تشويق حضار)--

And this is why

و به اين دليل است كه

we decided to share the best mirror in the world with him.

تصميم گرفتيم بهترين آينه جهان را با او به اشتراگ بگذاريم.

And we thank you so much, all of you.

و ما از شما خيلى سپاسگزاريم، همگى شما.

FF: Thank you. RD: Thank you. Bye.

فرانچسكو فدئلى: متشكرم. روبرتو دى آنجلو: متشكرم. خداحافظ.

(Applause)

(تشويق حضار)--

FF: Thank you. (Applause)

فرانچسكو فدئلى: متشكرم. (تشويق حضار)--