The secret formula to Agatha Christie's murder mysteries - Jamie Bernthal

Vertaald door: Amber Janssens Nagekeken door: Tahlia Flora

Agatha Christie is the best-selling novelist of all time.

Agatha Christie is de best verkopende auteur ooit.

But in 1916, she wasn’t even the most promising writer in her family.

Maar in 1916

was ze niet eens de meest veelbelovende schrijver in haar gezin.

Her older sister Madge had already written several short stories,

Haar oudere zus Madge had al een aantal korte verhalen geschreven.

while Agatha hadn’t published any.

Agatha had nog niets gepubliceerd.

So when Agatha shared her desire to write a mystery novel,

Toen Agatha vertelde dat ze een detectiveroman wilde schrijven,

Madge scoffed.

lachte Madge haar uit.

She bet that Agatha wouldn’t be able to create a compelling mystery—

Ze durfde te wedden dat Agatha geen spannend mysterie kon bedenken,

and certainly not something she couldn't solve.

en al zeker geen raadsel dat zij niet kon oplossen.

Today, the novel that came of that bet

Het boek dat uit die weddenschap voortkwam

stands alongside almost 100 other mysteries written by Christie,

staat tegenwoordig tussen bijna 100 andere detectives

die Christie heeft geschreven.

each one a cleverly constructed puzzle box

Stuk voor stuk zijn het doordachte puzzels

of clues, misdirection, and human drama.

vol hints, misleiding en menselijk drama.

So let's investigate how she crafted these perfect crimes.

Laten we eens kijken hoe ze die perfecte misdaden uitkiende.

Christie designed her stories in many ways,

Christies schrijfproces varieerde,

but one of the most important decisions was the setting.

maar een van de belangrijkste beslissingen was het kiezen van de setting.

From a remote island to a snow-stalled train car,

Of het nu ging om een afgelegen eiland of een ingesneeuwde trein,

she favored locations isolated from society.

ze koos graag locaties die afgezonderd waren van de buitenwereld.

By restricting the scope of her stories,

Door haar verhalen af te bakenen,

Christie limited possible suspects and built tension

beperkte Christie het aantal verdachten en bouwde ze spanning op

by forcing characters to stay put—

door de personages te dwingen om samen te blijven

even with a killer among them.

ook al was een van hen de moordenaar.

Sometimes she further heightened the drama

Soms dreef ze de dramatiek nog verder op

by making the characters strangers,

door de personages van elkaar te vervreemden,

unsure who they can trust.

niet wetende wie ze kunnen vertrouwen.

But while her settings are eerie and extraordinary,

Hoewel haar settings griezelig en buitengewoon zijn,

her characters are just the opposite.

zijn haar personages dat allerminst.

One of the biggest criticisms of Christie’s novels

Een van de grootste kritiekpunten op Christie’s misdaadromans

is that they’re full of two-dimensional people.

is dat haar personages zo tweedimensionaal zijn.

But Christie avoided complex characters for a reason.

Maar er is een reden waarom Christie complexe personages vermeed.

By reducing people to a handful of simple traits,

Door mensen maar een paar eenvoudige eigenschappen te geven,

she provided readers with predictable suspects.

maakte ze de verdachten voorspelbaar voor de lezer.

Well, usually predictable.

Nou, meestal voorspelbaar.

Christie also used the audience's expectations against them.

Christie keerde de verwachtingen van de lezers ook tegen hen.

However, this typecasting sometimes relied on

Helaas gebruikte ze voor die typecasting soms personages

what contemporary readers know to be harmful stereotypes.

die we tegenwoordig herkennen als kwetsende stereotypes.

She frequently caricatured particular occupations and ethnic groups

Ze maakte regelmatig karikaturen van bepaalde beroepen en etnische groepen

for comic effect,

voor een komisch effect

reinforcing the prejudices of her time.

en werkte de vooroordelen van die tijd in de hand.

This is certainly not an element of Christie’s work worth emulating,

Dit aspect van Christie’s werk mogen we zeker niet overnemen.

and fortunately, many modern mystery writers

Gelukkig vonden moderne mysterieschrijvers

have found less problematic ways to use this technique.

minder problematische manieren om deze techniek te gebruiken.

Even when she got it wrong,

Zelfs als ze de plank missloeg,

Christie worked to make her characters feel authentic.

probeerde Christie haar personages iets authentieks te geven.

She closely observed the people around her,

Ze observeerde nauwkeurig mensen in haar omgeving

and constantly scribbled down details from overheard conversations.

en schreef voortdurend details op die ze toevallig opving.

She would then rearrange these details to piece her mysteries together,

Vervolgens herschikte ze deze details om haar mysteries te creëren

often switching who the murderer was as she worked.

en vaak wisselde ze van moordenaar tijdens haar schrijfproces.

This approach kept information murky and disoriented even the sharpest readers.

Daardoor bleef informatie onduidelijk en verbijsterde ze de schranderste lezers.

However, there’s an important balance to strike

Het is wel belangrijk om een evenwicht te vinden

between being clever and being confusing.

tussen slim zijn en verwarrend zijn.

Nobody wants to read a predictable mystery,

Niemand houdt van voorspelbare mysteries,

but if things get too convoluted you can lose your reader altogether.

maar als de plot te ingewikkeld wordt,

haakt de lezer misschien af.

Christie handled this in part by keeping her language simple and accessible.

Daarom hield Christie haar taalgebruik eenvoudig en toegankelijk.

She used short sentences and clear, snappy dialogue

Ze schreef korte zinnen en duidelijke, snelle dialogen

to help readers follow information.

zodat de lezers alles konden volgen.

This kind of clarity is essential,

Die duidelijkheid is cruciaal,

because the best mysteries string their audience along

want de beste mysteries houden hun lezers zoet

with a carefully laid trail of clues.

met een uitgekiend spoor van hints.

With Christie, a good clue is one the reader will remember,

Volgens Christie is een hint geslaagd als de lezer hem onthoudt,

but usually, fail to completely understand.

maar vaak niet volledig begrijpt.

For example, when a character cries that “Everything tastes foul today,”

Als een personage bijvoorbeeld zegt: “Alles smaakt vandaag vies,”

just minutes before he dies,

net voor hij sterft,

the reader races to determine who poisoned his beverage.

dan zal de lezer meteen zoeken wie zijn drankje heeft vergiftigd.

But they’re likely failing to truly consider this clue.

Maar ze zien waarschijnlijk de hint over het hoofd.

If everything tasted foul that day,

Als alles die dag vies smaakte,

then he’d been poisoned long before that drink.

dan zou hij al veel eerder zijn vergiftigd.

Christie also used clues to intentionally mislead her audience.

Christie misleidde opzettelijk haar lezers met haar hints.

For example, readers might recognize a clue associated with one suspect,

Lezers linken een hint misschien aan een bepaalde verdachte,

only to learn that it was being used to frame them.

maar ontdekken later dat hij erin werd geluisd.

Other times, she built misdirection directly into the story’s structure—

Soms maakte ze haar verhalen fundamenteel misleidend,

like when a narrator reporting the murder is revealed to be the killer.

bijvoorbeeld door het verhaal te laten vertellen door de moordenaar.

Outside crime and clues,

Naast misdaden en hints,

there’s one more ingredient in Christie’s formula:

gebruikt Christie nog een component in haar succesformule:

the detective.

de detective.

Christie created many sleuths,

Christie creëerde veel speurneuzen,

but her most enduring are Hercule Poirot and Miss Jane Marple.

maar haar populairste zijn Hercule Poirot en Miss Jane Marple.

Neither this petit Belgian refugee nor this elderly amateur detective

Zowel de kleine Belgische vluchteling als de bejaarde amateurdetective

are traditional heroes.

zijn geen traditionele helden.

But their outsider status is exactly what helps them slip past security

Maar omdat ze buitenstaanders zijn, kunnen ze bewakers ontwijken

and make suspects let their guard down.

waardoor verdachten niet op hun hoede zijn.

As you might have guessed, Agatha won her sister’s bet.

Je raadt het al: Agatha won de weddenschap van haar zus.

Her eccentric detectives, clever clues, and simplified suspects

Haar excentrieke detectives, slimme hints en gesimplificeerde verdachten

form a blueprint that has stumped countless readers.

vormen een sjabloon waarmee ze ontelbaar veel lezers te slim af was.

And now that you've uncovered her strategies,

Nu je haar strategieën kent,

the only mystery left is what stories you can tell with these secrets.

rest er nog één vraag:

welke verhalen kun jij met deze geheimen vertellen?