Fahad Al-Attiya: A country with no water

Fahad Al-Attiya: Suyu olmayan bir ülke

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Osman SAYGINER Gözden geçirme: banu yobas

Salaam alaikum.

Allah'ın selamı üzerinize olsun.

Welcome to Doha.

Doha'ya hoşgeldiniz.

I am in charge of making this country's food secure.

Ben bu ülkenin yiyecek güvenliğinden sorumluyum.

That is my job for the next two years,

Gelecek iki yıl için benim işim,

to design an entire master plan,

bir nazım planı (ana plan) tasarlamak,

and then for the next 10 years to implement it --

ve sonra gelecek 10 yıl için bunu uygulamak--

of course, with so many other people.

tabi ki diğer birçok insanla birlikte.

But first, I need to talk to you about a story, which is my story,

Ancak ilk olarak size hikayeyi anlatmalıyım, -benim hikayemi,

about the story of this country that you're all here in today.

-bu ülkenin hikayesi, madem bugün hepiniz buradasınız.

And of course, most of you have had three meals today,

Ve tabi ki, bugün çoğunuz üç öğün yemek yediniz

and probably will continue to have after this event.

ve muhtemelen bu etkinlikten sonra da devam edeceksiniz.

So going in, what was Qatar in the 1940s?

Ya geçmişe gidersek, 1940larda Katar'da ne vardı?

We were about 11,000 people living here.

Burada yaklaşık 11,000 insan yaşıyordu.

There was no water. There was no energy, no oil, no cars, none of that.

Su yoktu. Enerji, petrol, araba... Hiçbirisi yoktu.

Most of the people who lived here

Burada yaşayan insanların çoğunluğu;

either lived in coastal villages, fishing,

ya kıyı köylerde balıkçılık yaparak yaşıyorlardı,

or were nomads who roamed around with the environment trying to find water.

ya da göçebelerdi, çevrede su bulabilmek için dolaşıyorlardı.

None of the glamour that you see today existed.

Bugün gördüğünüz göz kamaştırıcılığın biçbirisi yoktu.

No cities like you see today in Doha or Dubai or Abu Dhabi or Kuwait or Riyadh.

Hiçbir şehir bugün gördüğünüz Doha, Dubai, Abu Dabi yada Kuveyt ile Riyad gibi değildi.

It wasn't that they couldn't develop cities.

sorun şehir kuramamaları değildi,

Resources weren't there to develop them.

şehir kurmak, geliştirmek için kaynaklar yoktu.

And you can see that life expectancy was also short.

Ve görebileceğiniz gibi ortalama ömür de kısaydı.

Most people died around the age of 50.

Çoğu insan ortalama 50 yaşında ölüyordu.

So let's move to chapter two: the oil era.

Hadi ikinci başlığa geçelim: petrol devri.

1939, that's when they discovered oil.

1939, petrolün keşfedildiği zaman.

But unfortunately, it wasn't really fully exploited commercially

Ancak ne yazık ki, gerçekten tamamen ticari olarak işletilmemişti

until after the Second World War.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonrasına dek.

What did it do?

Ne yaptı peki (petrol)?

It changed the face of this country, as you can see today and witness.

O bu ülkenin yüzünü değiştirdi, bugün gördüğünüz-şahit olduğunuz gibi.

It also made all those people who roamed around the desert --

O ayrıca tüm bu çölde dolaşan insanları --

looking for water, looking for food,

su arayanları, yiyecek için bakanları,

trying to take care of their livestock -- urbanize.

besi hayvanlarını korumaya çalışanları -- kentleştirdi.

You might find this strange,

Bunu muhtemelen garip bulabilirsiniz,

but in my family we have different accents.

ancak benim ailemde değişik aksanlar var.

My mother has an accent that is so different to my father,

Annemin aksanı babamın aksanından çok çok farklı.

and we're all a population of about 300,000 people in the same country.

ve bütün nüfus, 300,000 insan aynı ülkede yaşıyoruz.

There are about five or six accents in this country as I speak.

Konuşulan 5 yada 6 farklı aksan var.

Someone says, "How so? How could this happen?"

Birisi şöyle diyebilir, "Nasıl yani? Bu nasıl olabilir?"

Because we lived scattered.

Çünkü biz dağınık bir halde yaşıyorduk.

We couldn't live in a concentrated way simply because there was no resources.

Birlikte toplu olarak yaşayamazdık. Çünkü en basitinden hiç kaynak yoktu.

And when the resources came, be it oil,

Kaynaklar geldiği zaman, örneğin petrol,

we started building these fancy technologies

hayal ettiğimiz teknolojileri kurmaya başladık

and bringing people together because we needed the concentration.

ve insanları bir araya getirdik çünkü toplanmaya ihtiyacımız vardı .

People started to get to know each other.

İnsanlar birbirlerini tanımaya başladılar.

And we realized that there are some differences in accents.

Ve aksanlarımızda farklılıklar olduğunun farkına vardık

So that is the chapter two: the oil era.

Ve ikinci başlığımız: petrol devri.

Let's look at today.

Hadi gelin bugüne bakalım.

This is probably the skyline that most of you know about Doha.

Bu, muhtemelen hepinizin bildiği Doha'nın silüeti.

So what's the population today?

Peki bugünkü nüfus ne?

It's 1.7 million people.

1,7 milyon insan.

That is in less than 60 years.

Bu 60 yıldan daha kısa bir sürede oldu.

The average growth of our economy is about 15 percent for the past five years.

Ortalama ekonomik büyüme ise geçen beş yılda yaklaşık yüzde 15 civarındaydı.

Lifespan has increased to 78.

Ortalama yaşam süresi 78'e yükseldi.

Water consumption has increased to 430 liters.

Su tüketimi 430 litreye yükseldi.

And this is amongst the highest worldwide.

Ve bu(su tüketimi) dünyanın en yüksekleri arasında.

From having no water whatsoever

Mutlak bir susuzluktan

to consuming water to the highest degree, higher than any other nation.

en yüksek seviyede su tüketilmeye, diğer bütün milletlerden daha yüksek bir seviyeye ulaştı

I don't know if this was a reaction to lack of water.

Bu susuzluğa bir tepki miydi bilmiyorum.

But what is interesting about the story that I've just said?

Ancak anlattığım bu hikayede ilginç olan şey ne?

The interesting part is that we continue to grow

İlginç olan şey, büyümeye devam ediyoruz

15 percent every year for the past five years without water.

geçtiğimiz beş yılda her sene su olmadan yüzde 15 büyüme.

Now that is historic. It's never happened before in history.

Bu tarihi birşey. Bu şimdiye kadar tarihte hiç olmamıştı.

Cities were totally wiped out because of the lack of water.

Şehirler susuzluk nedeniyle tamamen yok olmuştu

This is history being made in this region.

Bu, bu bölgede daima hatırlanacak bir şey

Not only cities that we're building,

Yalnızca şehirler inşa etmiyoruz,

but cities with dreams and people who are wishing to be scientists, doctors.

ancak şehirlerle birlikte hayaller kuruluyor ve bilim insanı, doktor olmanın hayalini kuran insanlar.

Build a nice home, bring the architect, design my house.

Güzel bir ev kur, planla ve evimi tasarla.

These people are adamant that this is a livable space when it wasn't.

Bu insanlar geçmişte öyle olmadığı zamanlarda bile buranın yaşanabilir bir alan olduğu konusunda kararlılardı,

But of course, with the use of technology.

Ancak tabi ki teknolojiyi kullanarak.

So Brazil has 1,782 millimeters per year of precipitation of rain.

Ayrıca Brezilya her yıl 1,782 milimetre yağışa sahip.

Qatar has 74, and we have that growth rate.

Katar ise 74, ve biz böyle bir büyüme hızına sahibiz

The question is how.

Soru ise nasıl?

How could we survive that?

Biz bununla nasıl hayatta kalabiliyoruz?

We have no water whatsoever.

Herhangi bir su kaynağımız yok.

Simply because of this gigantic, mammoth machine called desalination.

Bu basit olarak devasa makineden dolayı, deniz suyunu arıtma cihazı.

Energy is the key factor here. It changed everything.

Enerji ise burada anahtar etmen. O(petrol) her şeyi değiştirdi.

It is that thing that we pump out of the ground, we burn tons of,

Şöyle biz onu yeryüzüne çıkarttık ve tonlarca yaktık,

probably most of you used it coming to Doha.

muhtemelen birçoğunuz da Doha'ya gelirken kullandınız.

So that is our lake, if you can see it.

Bu bizim gölümüz, eğer onu görebiliseniz.

That is our river.

Bu bizim nehirimiz.

That is how you all happen to use and enjoy water.

Bunların hepsi eğer suyu kullanırsanız ve ondan hoşlanırsanız olur.

This is the best technology that this region could ever have: desalination.

Bu bölgenin sahip olabileceği en büyük teknoloji; deniz suyunu arıtma.

So what are the risks?

Peki riskler neler?

Do you worry much?

Endişeleniyor musunuz?

I would say, perhaps if you look at the global facts,

Söyleyebilirim ki eğer küresel gerçeklere bakarsanız, muhtemelen

you will realize, of course I have to worry.

farkına varacaksınız ki, tabi ki endişelenmek zorundayız.

There is growing demand, growing population.

Nüfus arttıkça talep de artıyor.

We've turned seven billion only a few months ago.

sadece birkaç ay önce 7 milyara ulaştık

And so that number also demands food.

Ve bu sayı aynı ölçüde yiyecek de gerektirir

And there's predictions that we'll be nine billion by 2050.

Ve öngörülerimize göre 2050'de dokuz milyar olacağız.

So a country that has no water

Hiç suyu olmayan bir ülke,

has to worry about what happens beyond its borders.

Sınırları ötesinde neler olacağı konusunda endişelenmeli.

There's also changing diets.

Yemek alışkanlıkları da değişiyor.

By elevating to a higher socio-economic level,

Sosyo-ekonomik seviyelerin yükselmesiyle

they also change their diet.

ve beslenmelerini de değiştiriyorlar.

They start eating more meat and so on and so forth.

Daha fazla et yemeye başlar ve bunun gibi.

On the other hand, there is declining yields

Diğer tarafta ise azalan mahsüller

because of climate change and because of other factors.

iklim değişiminden ve diğer faktörlerden dolayı.

And so someone has to really realize when the crisis is going to happen.

Ve bu nedenle ne zaman kriz çıkacağı gerçekten düşünülmek zorunda.

This is the situation in Qatar, for those who don't know.

Bilmeyenler için Katar'ın içinde bulunduğu durum bu.

We only have two days of water reserve.

Bizim yalnızca iki günlük su rezervimiz var.

We import 90 percent of our food,

Yiyeceklerimizin yüzde 90'ını ithal ediyoruz,

and we only cultivate less than one percent of our land.

ve topraklarımızın yanızca yüzde birinden daha az bir kısmını işliyoruz.

The limited number of farmers that we have

Sınırlı sayıdaki çiftçimiz

have been pushed out of their farming practices

tarım alanlarından atıldılar

as a result of open market policy and bringing the big competitions, etc., etc.

açık market politikaları ve büyük rekabet getirmesi v.s, v.s 'nin sonuçları olarak

So we also face risks.

Ayrıca risklerle de karşı karşyayız.

These risks directly affect the sustainability of this nation and its continuity.

Bu riskler doğrudan bu ülkenin sürdürülebilirliğini ve devamlılığını etkiler .

The question is, is there a solution?

Soru şu: hiçbir çözüm var mı?

Is there a sustainable solution?

Sürdürülebilir bir çözümümüz var mı?

Indeed there is.

Doğrusu var.

This slide sums up thousands of pages of technical documents

Bu slayt yüzlerce sayfa teknik belgeyi özetler

that we've been working on over the past two years.

... geçtiğimiz iki seneden beri üzerinde çalıştığımız.

Let's start with the water.

Hadi suyla başlayalım.

So we know very well -- I showed you earlier -- that we need this energy.

Şunu çok iyi biliyoruz ki -- Daha önceden size göstermiştim -- bizim bu enerjiye ihtiyacımız var.

So if we're going to need energy, what sort of energy?

Bu yüzden eğer bizim bu enerjiye ihtiyacımız olacaksa, ne tür enerji?

A depletable energy? Fossil fuel?

Tükenebilen enerji? Fosik yakıtlar?

Or should we use something else?

Yoksa başka birşeyler mi kullanmalıyız?

Do we have the comparative advantage to use another sort of energy?

Diğer enerji türlerine göre daha avantajlı bir enerji çeşidi var mı?

I guess most of you by now realize that we do: 300 days of sun.

Tahminimce birçoğunuz şimdiye kadar ne yaptığımızın farkına vardı: 300 güneşli gün

And so we will use that renewable energy to produce the water that we need.

Ve biz bu yenilenebilir enerjiyi ihtiyacımız olan suyu üretmek için kullanacağız.

And we will probably put 1,800 megawatts of solar systems

Ve muhtemelen 1,800 megavatlık güneş enerjili sistemler koyacağız

to produce 3.5 million cubic meters of water.

3.5 milyon metreküp su üretmek için.

And that is a lot of water.

Ve bu büyük miktarda su.

That water will go then to the farmers,

Bu su sonra çiftçilere gidecek,

and the farmers will be able to water their plants,

ve çiftçiler mahsüllerini sulayabilecekler,

and they will be able then to supply society with food.

ve sonra milletimiz için yiyecek üretebilecekler.

But in order to sustain the horizontal line --

Ancak yatay doğrultuda sürdürülebilmesi için --

because these are the projects, these are the systems that we will deliver --

çünkü bu projeler, bu sistemler bizim gerçekleştireceklerimiz --

we need to also develop the vertical line:

ayrıca dikey doğrultuyu da geliştirmeye ihtiyacımız var:

system sustenance, high-level education, research and development,

besin sistemi, yüksek eğitim seviyesi, araştırma ve geliştirme,

industries, technologies, to produce these technologies for application, and finally markets.

endrüstriler, teknolojiler, uygulamalar için bu teknolojileri üretmek, ve nihai olarak pazarlar.

But what gels all of it, what enables it, is legislation, policies, regulations.

Fakat buna neler olanak sağlar: kanunlar, politikalar, düzenlemeler.

Without it we can't do anything.

Bunlar olmadan hiçbirşey yapamayız.

So that's what we are planning to do.

Peki biz de bunu yapmayı planlıyoruz.

Within two years we should hopefully be done with this plan

İki yıl içerisinde tüm bu planı bitirmiş olmayı ümit etmeliyiz

and taking it to implementation.

ve uygulamaya almalıyız.

Our objective is to be a millennium city, just like many millennium cities around:

Bizim hedefimiz bir milenyum şehri olmak, aynen çevremizdeki şehirler gibi;

Istanbul, Rome, London, Paris, Damascus, Cairo.

İstanbul, Roma, Londra, Paris, Şam, Kahire.

We are only 60 years old, but we want to live forever

Biz yalnızca 60 yaşındayız ancak şehir olarak sonsuza kadar

as a city, to live in peace.

barış içinde yaşamak istiyoruz

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)