Neil Harbisson: I listen to color

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Hwee Chiraseepanya Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

Well, I was born with a rare visual condition

ผมเกิดมาพร้อมกับความผิดปกติทางสายตา

called achromatopsia, which is total color blindness,

ที่เรียกว่าเอโครมาทอปเซีย ซึ่งก็คือโรค ดาบอดสีโดยสมบูรณ์

so I've never seen color,

ดังนั้นผมจึงไม่เคยเห็นสี

and I don't know what color looks like,

และผมก็ไม่รู้ว่าสีนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร

because I come from a grayscale world.

เพราะผมมาจากโลกสีเทา

To me, the sky is always gray,

สำหรับผม ท้องฟ้าเป็นสีเทา

flowers are always gray,

ดอกไม้เป็นสีเทา

and television is still in black and white.

และโทรทัศน์ก็ยังเป็นสีขาวดำอยู่

But, since the age of 21,

แต่เมื่อผมอายุ 21 ปี

instead of seeing color, I can hear color.

แทนที่จะมองเห็นสี ผมกลับได้ยินสี

In 2003, I started a project

ในปีค.ศ. 2003 ผมจึงเริ่มโครงการหนึ่งขึ้น

with computer scientist Adam Montandon,

กับ อดัม มอนแทนดอน, นักวิทยาศาสตร์ด้านคอมพิวเตอร์

and the result, with further collaborations

และผลลัพธ์ที่ได้จากการร่วมมือ

with Peter Kese from Slovenia

กับ ปีเตอร์ เคเซ่ จากประเทศสโลเวเนีย

and Matias Lizana from Barcelona,

และ มาเทียส ลิซาน่า จากเมืองบาร์เซโลน่า

is this electronic eye.

ก็คือ เจ้าตา อิเล็กทรอนิกส์ อันนี้

It's a color sensor that detects

มันคือเซนเซอร์ที่จะตรวจจับ

the color frequency in front of me — (Frequency sounds) —

ความถี่ของสีที่อยู่ตรงหน้าผม ------- (เสียงความถี่) ---------

and sends this frequency to a chip installed

ซึ่งความถี่นี้จะถูกส่งไปที่ชิพที่ติดตั้งไว้

at the back of my head, and I hear the color in front of me

ด้านหลังของหัวผม และผมก็จะได้ยินสีที่อยู่ตรงหน้าผม

through the bone, through bone conduction.

ผ่านกระดูก ซึ่งเทำหน้าที่ส่งผ่านความสั่นสะเทือนของเสียง

(Frequency sounds) So, for example, if I have, like —

(เสียงความถี่) ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผมมีนี่

This is the sound of purple. (Frequency sounds)

นี่เป็นเสียงของสีม่วง (เสียงความถี่)

For example, this is the sound of grass. (Frequency sounds)

ส่วนนี่เป็นเสียงของหญ้า (เสียงความถี่)

This is red, like TED. (Frequency sounds)

นี่คือสีแดง เหมือน TED (เสียงความถี่)

This is the sound of a dirty sock. (Laughter)

นี่เป็นเสียงของถุงเท้าสกปรก (หัวเราะ)

Which is like yellow, this one.

ซึ่งก็คือสีเหลือง

So I've been hearing color all the time for eight years,

จะเห็นว่า ผมได้ยิน"สี"อยู่ตลอดเวลามาเป็นเวลา8 ปีแล้ว

since 2004, so I find it completely normal now

ตั้งแต่ปี 2004 ดังนั้นตอนนี้ผมจึงรู้สึกเป็นปกติ

to hear color all the time.

กับการได้ยิน"สี"ตลอดเวลา

At the start, though, I had to memorize the names you give

ในตอนแรกๆ ผมเริ่มจากการจดจำชื่อที่คุณใช้เรียก

for each color, so I had to memorize the notes,

สีแต่ละสี ดังนั้นผมจึงต้องจำโน้ตของสีเหล่านั้น

but after some time, all this information

แต่พอใช้เวลาสักพัก ข้อมูลเหล่านี้ได้

became a perception.

กลายมาเป็นการรับรู้

I didn't have to think about the notes.

ผมไม่จำเป็นต้องคิดถึงตัวโน๊ตเหล่านั้น

And after some time, this perception became a feeling.

และไม่นาน การรับรู้นี้ก็กลายมาเป็นความรู้สึก

I started to have favorite colors,

ผมเริ่มมีสีที่ชอบที่สุด

and I started to dream in colors.

และผมเริ่มฝันเป็นสี

So, when I started to dream in color is when I felt

เมื่อตอนผมได้ฝันเป็นสีนั้นเองคือตอนที่ผมรู้สึกว่า

that the software and my brain had united,

ซอฟท์แวร์และสมองของผมได้เชื่อมเป็นหนึ่งเดียวกัน

because in my dreams, it was my brain creating

เพราะในความฝัน สมองของผมได้ผลิต

electronic sounds. It wasn't the software,

เสียงอิเล็กทรอนิกส์เอง ไม่ใช่ตัวซอฟท์แวร์

so that's when I started to feel like a cyborg.

ตอนนั้นแหละ ที่ผมเริ่มรู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์หุ่นยนต์

It's when I started to feel that the cybernetic device

ตอนนั้นเองที่ผมรู้สึกว่า อุปกรณ์กล อันนี้

was no longer a device.

ไม่ได้เป็นอุปกรณ์อีกต่อไปแล้ว

It had become a part of my body,

มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายผม

an extension of my senses,

เป็นประสาทสัมผัสที่ถูกเพิ่มขึ้นมา

and after some time, it even became a part

และเมื่อเวลาผ่านไป มันก็กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของ

of my official image.

รูปลักษณ์ ของผม

This is my passport from 2004.

นี่คือหนังสือเดินทางของผมเมื่อปี 2004

You're not allowed to appear on U.K. passports

จริงๆแล้วรูปถ่ายของคุณในหนังสือเดินทางนั้นไม่อนุญาตให้

with electronic equipment, but I insisted

มีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ แต่ผมก็ต้องยืนยันกับ

to the passport office that what they were seeing

ที่ทำการหนังสือเดินทางว่า เครื่องที่เขาเห็นน่ะเป็น

was actually a new part of my body,

ส่วนหนึ่งของร่างกายผม

an extension of my brain, and they finally accepted me

มันเป็นส่วนขยายของสมองผม เขาถึงจะยอมให้เครื่องนี้

to appear with the passport photo.

ปรากฏอยู่ในรูปถ่ายหนังสือเดินทางของผม

So, life has changed dramatically since I hear color,

ชีวิตของผมนั้นเปลี่ยนไปอย่างมากตั้งแต่ผมได้ยินสี

because color is almost everywhere,

เพราะว่าสีนั้นมีอยู่เกือบทุกที่

so the biggest change for example is

การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั้นคือ

going to an art gallery, I can listen to a Picasso,

ตอนที่ผมไปที่ห้องแสดงภาพของ ปิคาสโซ่

for example. So it's like I'm going to a concert hall,

มันเหมือนกันไปงานคอนเสิรต์มาก

because I can listen to the paintings.

เพราะว่าผมได้ยินเสียงของรูปภาพ

And supermarkets, I find this is very shocking,

อีกที่คือที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ผมประหลาดใจมาก

it's very, very attractive to walk along a supermarket.

เพราะมันสวยมากๆในขณะที่ผมกำลังเดินอยู่

It's like going to a nightclub.

มันเหมือนได้ไปผับ

It's full of different melodies. (Laughter) Yeah.

เพราะว่ามันมีแต่เสียง (หัวเราะ)

Especially the aisle with cleaning products.

โดยเฉพาะแถวที่ขายผลิตภัณฑ์ซักล้าง

It's just fabulous. (Laughter)

มันสวยมากจริงๆ (หัวเราะ)

Also, the way I dress has changed.

นอกจากนี้ การแต่งตัวของผมก็ได้เปลี่ยนไปด้วย

Before, I used to dress in a way that it looked good.

แต่ก่อนผมแต่งตัวให้มันดูดี

Now I dress in a way that it sounds good. (Laughter)

แต่เดี๋ยวนี้ผมแต่งให้มันฟังไพเราะ (เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So today I'm dressed in C major,

วันนี้ผมแต่งมาในโน๊ต ซี เมเจอร์

so it's quite a happy chord. (Laughter)

เพราะมันเป็นคอรด์ที่รื่นเริง

If I had to go to a funeral, though,

แต่ถ้าผมต้องไปงานศพ

I would dress in B minor, which would be

ผมจะแต่งตามโน็ต บี ไมเนอร์ ซึ่งจะเป็นสี

turquoise, purple and orange. (Laughter)

สีเทอร์คอยส์, ม่วง และ ส้ม (เสียงหัวเราะ)

Also, food, the way I look at food has changed,

อีกอย่างคืออาหาร มุมมองของผมต่ออาหารได้เปลี่ยนไป

because now I can display the food on a plate,

เพราะว่าตอนนี้ผมสามารถตกแต่งอาหารบนจาน

so I can eat my favorite song. (Laughter)

เพื่อที่ผมจะได้กินเพลงที่ผมชอบ (เสียงหัวเราะ)

So depending on how I display it,

ดังนั้นขึ้นอยู่กับการจัดแต่งของผม

I can hear and I can compose music with food.

ผมสามารถได้ยินและแต่งเพลงขึ้นได้จากอาหาร

So imagine a restaurant where we can have, like,

เพราะฉะนั้นลองจินตนาการร้านอาหารที่เราสามารถกิน

Lady Gaga salads as starters. (Laughter) I mean,

สลัด เลดี้ กาก้า เป็นกับแกล้ม (เสียงหัวเราะ)

this would get teenagers to eat their vegetables, probably.

นี่อาจจะเป็นวิธีที่ทำให้เด็กๆกินผักก็ได้

And also, some Rachmaninov piano concertos

และก็กินคอนเสิรต์เปียโนของ รัคมานินอฟ เป็นจานหลัก

as main dishes, and some Bjork or Madonna desserts,

และ บอร์ค หรือ มาดอนน่า เป็นของหวาน

that would be a very exciting restaurant

ร้านอาหารแบบนี้ที่คุณสามารถกินเพลงได้

where you can actually eat songs.

จะน่าสนใจมาก

Also, the way I perceive beauty has changed,

มุมมองของผมต่อความสวยงามก็ได้เปลี่ยนไปเช่นกัน

because when I look at someone, I hear their face,

เพราะเวลาผมมองเห็นใครบางคน ผมจะได้ยินหน้าเขาด้วย

so someone might look very beautiful but sound terrible.

ดังนั้นคนที่หน้าตาสวยอาจจะฟังไม่ไพเราะ

(Laughter) And it might happen the opposite,

(เสียงหัวเราะ) และคนที่ไม่สวยอาจจะฟังไพเราะก็เป็นได้เหมือนกัน

the other way around. So I really enjoy creating, like,

ดังนั้นผมจึงชอบที่ประดิษฐ์

sound portraits of people.

เสียงคนมากๆ

Instead of drawing someone's face, like drawing the shape,

แทนที่จะวาดใบหน้าคนให้เป็นรูปร่าง

I point at them with the eye and I write down

ผมสามารถมองไปที่หน้าคนและจด

the different notes I hear, and then I create sound portraits.

โน๊ตต่างๆที่ผมได้ยิน

Here's some faces.

นี่คือในหน้าของคนบางคน

(Musical chords)

(เสียงดนตรี)

Yeah, Nicole Kidman sounds good. (Laughter)

อืม.. นิโคล คิดแมนฟังเพราะดีแฮะ.. (เสียงหัวเราะ)

Some people, I would never relate, but they sound similar.

คนบางคนอาจดูไม่ออกว่าคล้ายคลึงกันแต่เสียงกลับคล้ายกัน

Prince Charles has some similarities with Nicole Kidman.

เช่น เจ้าชาย ชาร์ลส์ มีความคล้ายคลึงกันกับ นิโคล คิดแมน

They have similar sound of eyes.

เขาทั้งสองมีดวงตาที่คล้ายกัน

So you relate people that you wouldn't relate,

ดังนั้นคุณสามารถหาความคล้ายคลึงระหว่างคนสองคนได้

and you can actually also create concerts

และคุณก็สามารถจัดงานคอนเสิรต์ได้

by looking at the audience faces.

โดยการมองหน้าของผู้ชม

So I connect the eye, and then I play the audience's faces.

ผมมองไปที่ตาคน และผมก็สามารถเล่นเสียงของใบห้นาคน

The good thing about this is,

คอนเสิรต์นี้ดีอย่างที่ว่า

if the concert doesn't sound good, it's their fault.

ถ้าคอนเสิรต์ออกมาแย่ ความผิดนั้นอยู่ที่คนฟัง

It's not my fault, because — (Laughter)

มันไม่ใช่ความผิดผม (เสียงหัวเราะ)

And so another thing that happens is that

และอีกอย่างที่เกิดขึ้นกับผมคือ

I started having this secondary effect

ผมเริ่มมีประสบการณ์ที่กลับกัน

that normal sounds started to become color.

คือเสียงธรมมดากลับกลายเป็นสี

I heard a telephone tone, and it felt green

ผมได้ยินเสียงริงโทนโทรศัพท์เป็นสีเขียว

because it sounded just like the color green.

เพราะว่าเสียงของมันเหมือนกับโน๊ตสีเขียวเลย

The BBC beeps, they sound turquoise,

เสียงเตือนของข่าว บีบีซี เป็นสีเทอร์คอยส์

and listening to Mozart became a yellow experience,

และการฟังเสียงของ โมสาร์ท กลายเป็นสีเหลือง

so I started to paint music and paint people's voices,

ดังนั้นผมจึงเริ่มระบายดนตรีและระบายเสียงของคน

because people's voices have frequencies

เพราะว่าเสียงของคนนั้นมีความถี่ที่

that I relate to color.

ตรงกับสี

And here's some music translated into color.

และนี่ก็คือดนตรีที่ถูกแปลออกมาเป็นสี

For example, Mozart, "Queen of the Night," looks like this.

เพลงของ โมสาร์ท "ราชินีแห่นรติกาล" เป็นแบบนี้

(Music) Very yellow and very colorful,

(เสียงดนตรี) สีเหลืองเข้มและสดใสมากๆ

because there's many different frequencies.

เพราะว่าความถี่นั้นหลากหลาย

(Music)

(เสียงดนตรี)

And this is a completely different song.

และนี้ก็คือเพลงเต็มๆ

(Music) It's Justin Bieber's "Baby." (Laughter)

(เสียงดนตรี) เพลงของ จัสติน บีเบอร์ "เบบี้" (เสียงหัวเราะ)

(Music)

(เสียงดนตรี)

It is very pink and very yellow.

มันเป็นสีชมพูกับสีเหลือง

So, also voices, I can transform speeches into color,

นอกจากนี้ผมยังสามารถเปลี่ยนคำพูดเป็นสีได้อีกด้วย

for example, these are two very well-known speeches.

เช่น มีการปราศรัยที่โด่งดังอยู่สองครั้ง

One of them is Martin Luther King's "I Have A Dream,"

การปราศรัยอันแรกคือของ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง "ฉันมีความฝัน"

and the other one is Hitler.

และอีกอันคือของ ฮิตเลอร์

And I like to exhibit these paintings in the exhibition halls

และผมก็ชอบที่จะแสดงรูปภาพเหล่านี้ที่หอแสดงภาพ

without labels, and then I ask people,

โดยไม่ติดคำอธิบายไว้ และผมก็ถามคนว่า

"Which one do you prefer?"

"คุณชอบรูปไหนมากกว่า"

And most people change their preference

คนส่วนใหญ่จะเปลี่ยนใจทันที

when I tell them that the one on the left is Hitler

เมื่อผมบอกเขาว่ารูปด้านซ้ายเป็นของ ฮิตเลอร์

and the one on the right is Martin Luther King.

และรูปด้านขวาเป็นของ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง

So I got to a point when I was able to perceive 360 colors,

ผมไปถึงจุดที่ผมสามารถรับรู้สีได้ 360 สี

just like human vision.

เหมือนการมองเห็นของคนทั่วไป

I was able to differentiate all the degrees of the color wheel.

ผมสามารถที่จะแยกแยะสีต่างๆที่อยู่บนลูกล้อสี

But then, I just thought that

แต่ว่าผมคิดว่า

this human vision wasn't good enough.

การมองเห็นของคนนั้นไม่ดีพอ

There's many, many more colors around us

มันมีสีมากมายรอบตัวเรา

that we cannot perceive,

ที่เราไม่สามารถรับรู้ได้

but that electronic eyes can perceive.

แต่ตาเทียมของผมสามารถรับรู้ได้

So I decided to continue extending my color senses,

ดังนั้นผมจึงขยายการรับรู้สีต่อไปเรื่อยๆ

and I added infrared and I added ultraviolet

และผมก็ได้เพิ่มสีอินฟราเรดและอัลตรวไวโอเล็ต

to the color-to-sound scale, so now I can hear colors

เข้าไปในเครื่องวัด สี-ต่อ-เสียง เพื่อผมจะได้ฟังสี

that the human eye cannot perceive.

ที่ดวงตาคนธรรมดาไม่สามารถรับรู้ได้

For example, perceiving infrared is good because you can

โดยเฉพาะ แสงอินฟราเรดเพราะมันสามารถ

actually detect if there's movement detectors in a room.

รับรู้การเคลื่อนไหวต่างๆในห้อง

I can hear if someone points at me with a remote control.

ผมสามารถได้ยินเสียงคนชี้รีโมทคอนโทรลมาที่ผม

And the good thing about perceiving ultraviolet is that

และสิ่งที่ดีเกี่ยวกับการรับรู้แสงอัลตราไวโอเล็ตคือ

you can hear if it's a good day or a bad day to sunbathe,

คุณสามาถรับรู้ได้ว่ามันเป็นวันที่ดีหรือไม่สำหรับการนอนตากแดด

because ultraviolet is a dangerous color,

เพราะว่าสีอัลตราไวโอเล็ตนั้นเป็นสีที่อันตราย

a color that can actually kill us, so I think we should all have this wish

มันเป็นสีที่สามารถฆ่าคนได้ เพราะฉะนั้นผมจึงคิดว่าพวกเราควรประสงค์

to perceive things that we cannot perceive.

ที่จะสามารถรับรู้สีที่เราไม่สามารถรับรู้ได้

That's why, two years ago,

เช่นนั้น สองปีที่แล้ว

I created the Cyborg Foundation,

ผมจึงก่อตั้งองค์กรมนุษย์หุ่นยนต์

which is a foundation that tries to help people

ซึ่งเป็นองค์กรที่ช่วยเหลือผู้คน

become a cyborg, tries to encourage people

ให้เป็นมนุษย์หุ่นยนต์และสนับสนุนให้ผู้คน

to extend their senses

ขยายการรับรู้ต่างๆ

by using technology as part of the body.

โดยใช้เทคโนโลยีให้เป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย

We should all think that knowledge comes from our senses,

พวกเราควรคิดว่าความรู้ต่างๆนั้นมาจากประสาทการรับรู้

so if we extend our senses,

ดังนั้นถ้าเราขยายประสาทการรับรู้

we will consequently extend our knowledge.

เราก็จะค่อยๆเพิ่มความรู้ให้ตัวเราเอง

I think life will be much more exciting

ผมคิดว่าชีวิตจะน่าตื่นเต้นมาก

when we stop creating applications for mobile phones

เมื่อเราหยุดสร้างโปรแกรมสำหรับโทรศัพท์มือถือ

and we start creating applications for our own body.

และหันมาริเริ่มสร้างโปรแกรมให้ตัวเราเอง

I think this will be a big, big change

ผมคิดว่ามันจะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่มาก

that we will see during this century.

ในศรรตวรรษนี้

So I do encourage you all to think about which senses

ดังนั้นผมจึงสนับสนุนทุกๆท่านให้เริ่มคิดเกี่ยวกับระบบการรับรู้ไหนที่

you'd like to extend.

พวกคุณอยากจะขยาย

I would encourage you to become a cyborg.

ผมสนับสนุนให้พวกคุณกลายเป็นมนุษย์หุ่นยนต์

You won't be alone. Thank you. (Applause)

คุณจะไม่อยู่เพียงลำพัง ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)