Memory Banda: A Warrior’s Cry Against Child Marriage | TED

Translator: Thipnapa Huansuriya Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

I'll begin today

ฉันจะเริ่มต้นวันนี้

by sharing a poem

ด้วยการอ่านกลอนให้คุณฟัง

written by my friend from Malawi,

กลอนที่เขียนโดยเพื่อนของฉันจากมาลาวี

Eileen Piri.

ไอลีน พิรี

Eileen is only 13 years old,

ไอลีนอายุแค่ 13 ปี

but when we were going through the collection of poetry that we wrote,

แต่ตอนเรานั่งอ่านกลอนที่เราเขียนกันเอาไว้

I found her poem so interesting,

ฉันพบว่ากลอนที่เธอเขียนนั้นน่าสนใจ

so motivating.

และสร้างแรงจูงใจเป็นอย่างมาก

So I'll read it to you.

ฉันจะอ่านกลอนนี้ให้ฟัง

She entitled her poem "I'll Marry When I Want."

เธอตั้งชื่อบทกลอนของเธอว่า "ฉันจะแต่งงานเมื่อฉันต้องการ"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

"I'll marry when I want.

"ฉันจะแต่งงานเมื่อฉันต้องการ

My mother can't force me to marry.

แม่ไม่อาจบังคับให้ฉันแต่งงาน

My father cannot force me to marry.

พ่อไม่อาจบังคับให้ฉันแต่งงาน

My uncle, my aunt,

ลุงของฉัน ป้าของฉัน

my brother or sister,

พี่ชายหรือพี่สาวของฉัน

cannot force me to marry.

ไม่อาจบังคับให้ฉันแต่งงาน

No one in the world

ไม่มีใครในโลกนี้

can force me to marry.

บังคับให้ฉันแต่งงานได้

I'll marry when I want.

ฉันจะแต่งงานเมื่อฉันต้องการ

Even if you beat me,

แม้คุณจะทุบตีฉัน

even if you chase me away,

แม้คุณจะขับไล่ไสส่งฉัน

even if you do anything bad to me,

แม้คุณจะทำอะไรเลวร้ายกับฉัน

I'll marry when I want.

ฉันก็จะแต่งงานเมื่อฉันต้องการ

I'll marry when I want,

ฉันจะแต่งงานเมื่อฉันต้องการ

but not before I am well educated,

แต่ต้องไม่ใช่ก่อนที่ฉันจะมีการศึกษาที่ดี

and not before I am all grown up.

ไม่ใช่ก่อนที่ฉันจะโตเป็นผู้ใหญ่

I'll marry when I want."

ฉันจะแต่งงานเมื่อฉันต้องการ"

This poem might seem odd,

บทกลอนนี้อาจฟังดูแปลก

written by a 13-year-old girl,

ที่เขียนโดยเด็กผู้หญิงอายุ 13 ปี

but where I and Eileen come from,

แต่จากสถานที่ที่ฉันกับไอลีนอยู่

this poem, which I have just read to you,

บทกลอนที่ฉันเพิ่งอ่านให้คุณฟังนี้

is a warrior's cry.

คือเสียงร้องของนักรบคนหนึ่ง

I am from Malawi.

ฉันมาจากมาลาวี

Malawi is one of the poorest countries,

มาลาวีเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุด

very poor,

จนมาก

where gender equality is questionable.

ที่ซึ่งมีปัญหาความเท่าเทียมทางเพศ

Growing up in that country,

ตลอดเวลาที่เติบโตในประเทศนั้น

I couldn't make my own choices in life.

ฉันไม่สามารถตัดสินใจเลือกอะไรในชีวิตได้เอง

I couldn't even explore

ฉันไม่อาจ แม้แต่จะสำรวจ

personal opportunities in life.

โอกาสต่างๆ ในชีวิตของฉัน

I will tell you a story

ฉันจะเล่าเรื่องราว

of two different girls,

ของเด็กผู้หญิงที่แตกต่างกันสองคนให้คุณฟัง

two beautiful girls.

เด็กหญิงที่งดงามสองคน

These girls grew up

เด็กหญิงสองคนนี้เติบโตมา

under the same roof.

ภายใต้หลังคาเดียวกัน

They were eating the same food.

กินอาหารแบบเดียวกัน

Sometimes, they would share clothes,

บางทีก็แบ่งเสื้อผ้ากันใส่

and even shoes.

หรือแม้แต่รองเท้าด้วย

But their lives ended up differently,

แต่ชีวิตของทั้งคู่จบลงแตกต่างกัน

in two different paths.

บนเส้นทางที่ต่างกันสองทาง

The other girl is my little sister.

เด็กคนหนึ่งคือน้องสาวของฉัน

My little sister was only 11 years old

น้องสาวของฉันอายุแค่ 11

when she got pregnant.

ตอนที่เธอตั้งท้อง

It's a hurtful thing.

มันเป็นเรื่องที่เจ็บปวดมาก

Not only did it hurt her, even me.

มันไม่ได้แค่ทำให้เธอเจ็บปวด ฉันก็เจ็บปวดด้วย

I was going through a hard time as well.

ฉันก็ต้องผ่านเวลาที่ยากลำบากเช่นกัน

As it is in my culture,

ในวัฒนธรรมของฉัน

once you reach puberty stage,

เมื่อคุณเริ่มแตกเนื้อสาว

you are supposed to go to initiation camps.

คุณจะต้องไปเข้าค่ายเปิดพรหมจรรย์

In these initiation camps,

ในค่ายเปิดพรหมจรรย์นี้

you are taught how to sexually please a man.

เด็กหญิงจะได้รับการสอน วิธีปรนเปรอทางเพศแก่ผู้ชาย

There is this special day,

และจะมีวันพิเศษ

which they call "Very Special Day"

ซึ่งเขาเรียกว่า "วันสุดพิเศษ"

where a man who is hired by the community

ซึ่งจะมีชายคนหนึ่ง ถูกจ้างโดยคนในชุมชน

comes to the camp

ให้มาที่ค่าย

and sleeps with the little girls.

และหลับนอนกับเด็กหญิงเล็กๆ เหล่านี้

Imagine the trauma that these young girls

จินตนาการความเจ็บช้ำที่เด็กหญิงเหล่านี้

go through every day.

ต้องเผชิญอยู่ทุกวัน

Most girls end up pregnant.

เด็กหญิงส่วนใหญ่ตั้งท้อง

They even contract HIV and AIDS

ติดเชื้อ HIV และเอดส์

and other sexually transmitted diseases.

และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ

For my little sister, she ended up being pregnant.

สำหรับน้องสาวของฉัน เธอลงเอยด้วยการตั้งท้อง

Today, she's only 16 years old

วันนี้ เธออายุแค่ 16 ปี

and she has three children.

แต่มีลูกสามคนแล้ว

Her first marriage did not survive,

การแต่งงานครั้งแรกของเธอล้มเหลว

nor did her second marriage.

เช่นเดียวกับครั้งที่สอง

On the other side, there is this girl.

ส่วนอีกด้านหนึ่ง ก็มีเด็กหญิงคนนี้

She's amazing.

เธอเป็นคนน่าทึ่ง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

I call her amazing because she is.

ฉันเรียกเธอว่าน่าทึ่ง เพราะเธอเป็นอย่างนั้น

She's very fabulous.

เธอเจ๋งสุดยอดเลย

That girl is me. (Laughter)

เด็กหญิงคนนั้นคือฉันเอง (เสียงหัวเราะ)

When I was 13 years old,

ตอนฉันอายุ 13 ปี

I was told, you are grown up,

มีคนมาบอกฉันว่า นี่เธอโตแล้วนะ

you have now reached of age,

อายุถึงวัยแล้ว

you're supposed to go to the initiation camp.

เธอควรจะไปค่ายเปิดพรหมจรรย์

I was like, "What?

ฉันแบบ "อะไรนะ?

I'm not going to go to the initiation camps."

ฉันไม่ไปค่ายเปิดพรหมจรรย์หรอก"

You know what the women said to me?

คุณรู้ไหม ผู้หญิงคนนั้นพูดกับฉันว่าอะไร

"You are a stupid girl. Stubborn.

"เธอมันเด็กโง่และดื้อ

You do not respect the traditions of our society, of our community."

เธอไม่เคารพขนบธรรมเนียม ของสังคมเรา ของชุมชนเรา

I said no because I knew where I was going.

ฉันปฏิเสธเพราะฉันรู้ว่า ฉันอยากไปไหน

I knew what I wanted in life.

ฉันรู้ว่าฉันต้องการอะไรในชีวิต

I had a lot of dreams as a young girl.

ตอนเด็กๆ ฉันมีความฝันมากมาย

I wanted to get well educated,

ฉันอยากเรียนสูงๆ

to find a decent job in the future.

หางานดีๆ ในอนาคต

I was imagining myself as a lawyer,

ฉันจินตนาการว่าตัวเองเป็นทนายความ

seated on that big chair.

นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่

Those were the imaginations that

นั่นคือจินตนาการ

were going through my mind every day.

ที่ผ่านเข้ามาในความคิดของฉันทุกวัน

And I knew that one day,

และฉันรู้ว่า วันหนึ่ง

I would contribute something, a little something to my community.

ฉันจะช่วยเหลือชุมชนของฉัน อาจจะเป็นอะไรเล็กๆ สักอย่างหนึ่ง

But every day after refusing,

แต่ทุกวันหลังจากปฏิเสธการไปเข้าค่าย

women would tell me,

พวกผู้หญิงในหมู่บ้านบอกฉันว่า

"Look at you, you're all grown up. Your little sister has a baby.

"ดูเธอซิ โตป่านนี้แล้วนะ น้องสาวเธอมีลูกแล้ว

What about you?"

แล้วเธอล่ะ?"

That was the music that I was hearing every day,

นั่นเป็นเสียงเพลงที่ฉันได้ยินทุกวัน

and that is the music that girls hear every day

นั่นเป็นเสียงเพลง ที่เด็กหญิงทั้งหลายได้ยินทุกวัน

when they don't do something that the community needs them to do.

เมื่อพวกเธอไม่ทำตาม สิ่งที่ชุมชนต้องการให้ทำ

When I compared the two stories between me and my sister,

เมื่อฉันเปรียบเทียบเรื่องราวสองเรื่องนี้ ระหว่างฉันกับน้องสาวของฉัน

I said, "Why can't I do something?

ฉันคิดขึ้นว่า "ทำไมฉันจะทำอะไรไม่ได้?

Why can't I change something that has happened for a long time

ทำไมฉันจะเปลี่ยนสิ่งที่เกิดขึ้นมายาวนาน

in our community?"

ในชุมชนของฉันไม่ได้?"

That was when I called other girls

ตอนนั้น ฉันจึงเรียกเด็กหญิงคนอื่นๆ

just like my sister, who have children,

เช่นน้องสาวของฉันที่มีลูกแล้ว

who have been in class but they have forgotten how to read and write.

ซึ่งเคยเข้าเรียน แต่ลืมการอ่านการเขียนไปแล้ว

I said, "Come on, we can remind each other

ฉันบอกว่า "มาเถอะ เรามาช่วยกันรื้อฟื้น

how to read and write again,

ว่าอ่านและเขียนเป็นอย่างไรกันอีกครั้ง

how to hold the pen, how to read, to hold the book."

จับปากกาอย่างไร อ่านอย่างไร ถือหนังสืออย่างไร

It was a great time I had with them.

ช่วงเวลานั้น เราสนุกกันมาก

Nor did I just learn a little about them,

ฉันไม่เพียงได้รู้จักพวกเขามากขึ้น

but they were able to tell me their personal stories,

แต่พวกเขา สามารถเล่าเรื่องราวส่วนตัวของเขาให้ฉันฟัง

what they were facing every day

ว่าเขาต้องเจออะไรบ้างในแต่ละวัน

as young mothers.

ในฐานะที่เป็นแม่อายุน้อย

That was when I was like,

ตอนนั้นฉันจึงนึกขึ้นมาว่า

'Why can't we take all these things that are happening to us

"ทำไมเราไม่เอาเรื่องพวกนี้ที่เกิดขึ้นกับเรา

and present them and tell our mothers, our traditional leaders,

ไปบอกแม่ของเราและผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านเรา

that these are the wrong things?"

ว่าสิ่งเหล่านี้มันผิดล่ะ"

It was a scary thing to do,

นั่นเป็นเรื่องน่ากลัวที่จะทำ

because these traditional leaders,

เพราะผู้เฒ่าผู้แก่เหล่านี้

they are already accustomed to the things

คุ้นเคยกับสิ่งต่างๆ

that have been there for ages.

ที่เป็นอย่างนี้มานานแสนนาน

A hard thing to change,

เป็นสิ่งที่ยากจะเปลี่ยน

but a good thing to try.

แต่เป็นสิ่งดีที่ควรลองดู

So we tried.

เราเลยลองดู

It was very hard, but we pushed.

มันยากมาก แต่เราพยายามผลักดัน

And I'm here to say that in my community,

และฉันมายืนตรงนี้เพื่อบอกว่า ชุมชนของฉัน

it was the first community after girls

เป็นชุมชนแรก ที่หลังจากบรรดาเด็กหญิง

pushed so hard to our traditional leader,

ไปผลักดันผู้เฒ่าผู้แก่กันอย่างหนัก

and our leader stood up for us and said no girl has to be married

ตอนนี้ผู้เฒ่าผู้แก่ลุกขึ้นปกป้องเรา โดยประกาศว่า จะไม่มีเด็กหญิงคนไหน

before the age of 18.

ต้องแต่งงานก่อนอายุ 18 อีกแล้ว

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

In my community,

ในชุมชนของฉัน

that was the first time a community,

นั่นเป็นครั้งแรกในชุมชน

they had to call the bylaws,

เขาเรียกว่า กฎหมายท้องถิ่น

the first bylaw that protected girls

กฎหมายท้องถิ่นฉบับแรก

ที่ปกป้องเด็กหญิงในชุมชนของเรา

in our community.

We did not stop there.

เราไม่ได้หยุดแค่นั้น

We forged ahead.

เรายังก้าวต่อไปข้างหน้า

We were determined to fight for girls not just in my community,

เรามุ่งมั่นว่าจะสู้เพื่อเด็กหญิงทั่วไป ไม่ใช่แค่ในชุมชนของฉัน

but even in other communities.

แต่ในชุมชนอื่นๆ ด้วย

When the child marriage bill was being presented in February,

เมื่อกฎหมายต้านการแต่งงานเด็ก ถูกนำเสนอในสภาเมื่อเดือนกุมภาพันธ์

we were there at the Parliament house.

พวกเราไปอยู่ที่รัฐสภาด้วย

Every day, when the members of Parliament were entering,

ทุกๆ วัน เมื่อสมาชิกรัฐสภาจะเข้าสภา

we were telling them, "Would you please support the bill?"

เราจะบอกพวกเขาว่า "กรุณาสนับสนุนกฎหมายนี้ด้วยนะคะ"

And we don't have much technology like here,

เราไม่มีเทคโนโลยีเหมือนที่นี่

but we have our small phones.

แต่เรามีโทรศัพท์เล็กๆ อยู่เครื่องหนึ่ง

So we said, "Why can't we get their numbers and text them?"

เราเลยคุยกันว่า "ทำไมเราไม่หาเบอร์พวกเขา แล้วส่งข้อความไปล่ะ"

So we did that. It was a good thing.

แล้วเราเลยทำอย่างนั้น ซึ่งได้ผลดี

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So when the bill passed, we texted them back,

และเมื่อกฎหมายผ่านการพิจารณา เราส่งข้อความกลับไปหาพวกเขาว่า

"Thank you for supporting the bill."

"ขอบคุณที่สนับสนุนกฎหมายนี้"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And when the bill was signed by the president,

และเมื่อประธานาธิบดีลงนามรับรอง

making it into law, it was a plus.

ทำให้เป็นกฎหมายอย่างเป็นทางการ ก็ยิ่งดีใหญ่

Now, in Malawi, 18 is the legal marriage age, from 15 to 18.

ตอนนี้ในมาลาวี อายุขั้นต่ำที่แต่งงานได้ ตามกฎหมายคือ 18 ปี เปลี่ยนจาก 15 เป็น 18

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

It's a good thing to know that the bill passed,

มันก็ดีนะ ที่ได้รู้ว่ากฎหมายนี้ผ่านแล้ว

but let me tell you this:

แต่ฉันขอบอกคุณว่า

There are countries where 18 is the legal marriage age,

มีประเทศมากมาย ที่อายุขั้นต่ำ ที่สามารถแต่งงานได้ตามกฎหมายคือ 18

but don't we hear cries of women and girls every day?

แต่เราก็ยังได้ยินเสียงร้องไห้ ของผู้หญิงและเด็กหญิงทุกๆ วัน

Every day, girls' lives are being wasted away.

ทุกๆ วัน ชีวิตของเด็กหญิงมากมาย กำลังถูกทำให้สูญเปล่า

This is high time for leaders to honor their commitment.

นี่เป็นเวลาที่บรรดาผู้นำ จะรักษาเกียรติด้วยการแสดงความรับผิดชอบ

In honoring this commitment,

การแสดงความรับผิดชอบนี้

it means keeping girls' issues at heart every time.

หมายถึงการตระหนักถึงปัญหาของเด็กผู้หญิง ไว้ในใจเสมอ

We don't have to be subjected as second,

เราไม่จำเป็นต้องถูกลดความสำคัญเป็นลำดับสอง

but they have to know that women, as we are in this room,

แต่พวกเขาต้องรู้ว่าผู้หญิงอย่างพวกเราในห้องนี้

we are not just women, we are not just girls,

เราไม่ได้เป็นแค่ผู้หญิง เราไม่ได้เป็นแค่เด็กหญิง

we are extraordinary.

พวกเราเป็นอะไรที่พิเศษ

We can do more.

เราทำอะไรได้มากกว่านี้

And another thing for Malawi,

และอีกอย่างหนึ่งสำหรับมาลาวี

and not just Malawi but other countries:

ไม่ใช่แค่มาลาวี แต่รวมถึงประเทศอื่นด้วย

The laws which are there,

ที่มีกฎหมายอยู่

you know how a law is not a law until it is enforced?

แต่คุณรู้ใช่ไหม ว่ากฎหมายยังไม่เป็นกฎหมาย จนกว่ามันจะถูกบังคับใช้

The law which has just recently passed

กฎหมายที่เพิ่งผ่านการพิจารณา

and the laws that in other countries have been there,

และกฎหมายในประเทศอื่นๆ ที่มีอยู่แล้ว

they need to be publicized at the local level,

จะต้องถูกเผยแพร่ในระดับท้องถิ่น

at the community level,

ในระดับชุมชน

where girls' issues are very striking.

ที่ซึ่งเป็นจุดที่เกิดปัญหา กับเด็กผู้หญิงอย่างชุกชุม

Girls face issues, difficult issues, at the community level every day.

เด็กหญิงเจอปัญหา ความยุ่งยากอื่นๆ ในระดับชุมชนทุกๆ วัน

So if these young girls know that there are laws that protect them,

ดังนั้น ถ้าเด็กหญิงเหล่านี้รู้ว่า มีกฎหมายที่ปกป้องพวกเธอ

they will be able to stand up and defend themselves

พวกเธอก็จะสามารถยืนหยัด และปกป้องตัวเองได้

because they will know that there is a law that protects them.

เพราะพวกเธอจะรู้ว่า มีกฎหมายที่ปกป้องพวกเธออยู่

And another thing I would say is that

และอีกอย่างหนึ่งที่ฉันอยากจะพูดคือ

girls' voices and women's voices

เสียงของเด็กหญิงและผู้หญิงนั้นงดงาม

are beautiful, they are there,

เสียงเหล่านั้นอยู่ตรงนั้น

but we cannot do this alone.

แต่เราไม่อาจทำสิ่งนี้ได้เพียงลำพัง

Male advocates, they have to jump in,

ผู้ชายที่ให้การสนับสนุนต้องเข้ามาร่วมวง

to step in and work together.

ก้าวเข้ามาทำงานร่วมกัน

It's a collective work.

มันเป็นงานที่ต้องทำร่วมกัน

What we need is what girls elsewhere need:

สิ่งที่เราต้องการ คือสิ่งที่เด็กหญิงที่อื่นต้องการเช่นกัน

good education, and above all, not to marry whilst 11.

การศึกษาที่ดี และเหนือสิ่งอื่นใด ไม่อยากแต่งงานตอนอายุ 11

And furthermore,

นอกจากนี้

I know that together,

ฉันรู้ว่า ถ้าเราร่วมมือกัน

we can transform the legal,

เราสามารถปฏิรูปกรอบกฎหมาย

the cultural and political framework

วัฒนธรรมและการเมือง

that denies girls of their rights.

ที่ปฏิเสธสิทธิของเด็กผู้หญิง

I am standing here today

ฉันยืนอยู่ตรงนี้ วันนี้

and declaring that we can end child marriage in a generation.

และขอประกาศว่า เราสามารถยุติ การบังคับแต่งงานในเด็กได้ในชั่วอายุของเรา

This is the moment

ถึงเวลาแล้ว

where a girl and a girl, and millions of girls worldwide,

ที่เด็กหญิงนับล้านทั่วโลก

will be able to say,

จะสามารถพูดได้ว่า

"I will marry when I want."

"ฉันจะแต่งงานเมื่อฉันต้องการ"

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you. (Applause)

ขอบคุณ​ค่ะ (เสียงปรบมือ)