Peter Norvig: The 100,000-student classroom

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Kittithat Promthaveepong Reviewer: yamela areesamarn

Everyone is both a learner

ทุกคนเป็นทั้งนักเรียน

and a teacher.

และครูในคนเดียวกัน

This is me being inspired

นี่คือแรงบันดาลใจของผม

by my first tutor,

จากครูคนแรก

my mom,

แม่ของผมเอง

and this is me teaching

และนี่คือผมซึ่งกำลังสอนวิชา

Introduction to Artificial Intelligence

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์

to 200 students

ให้กับนักเรียน 200 คน

at Stanford University.

ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด

Now the students and I

ทั้งนักเรียนและตัวผมเอง

enjoyed the class,

ก็สนุกไปกับการเรียน

but it occurred to me

แต่ผมก็เอะใจ

that while the subject matter

ว่าขณะที่เนื้อหาที่เรียน

of the class is advanced

ซึ่งจัดอยู่ในระดับสูง

and modern,

และทันสมัย

the teaching technology isn't.

แต่เทคโนโลยีที่ใช้สอนนั้นกลับตรงกันข้าม

In fact, I use basically

ความจริงแล้ว ผมใช้เทคโนโลยี

the same technology as

แบบเดียวกับห้องเรียน

this 14th-century classroom.

ในศตวรรษที่ 14 เลย

Note the textbook,

สังเกตได้จากทั้งหนังสือเรียน

the sage on the stage,

นักปราชญ์บนเวที

and the sleeping guy

และชายที่หลับอยู่

in the back. (Laughter)

ด้านหลังห้อง (เสียงหัวเราะ)

Just like today.

เหมือนวันนี้เลย

So my co-teacher,

ครูที่ร่วมงานกับผม

Sebastian Thrun, and I thought,

เซบาสเตียน ทราน และผมจึงคิดว่า

there must be a better way.

มันต้องมีวิธีที่ดีกว่านี้

We challenged ourselves

พวกเราท้าทายตัวเอง

to create an online class

ให้สร้างห้องเรียนออนไลน์

that would be equal or better

ที่มีคุณภาพเท่าเทียมหรือดีกว่า

in quality to our Stanford class,

ห้องเรียนของเราที่สแตนฟอร์ด

but to bring it to anyone

แต่จะนำมันมาเผยแพร่

in the world for free.

ให้ทุกคนบนโลกแบบฟรีๆ

We announced the class on July 29th,

เราประกาศรับสมัครนักเรียนในวันที่ 29 กรกฎาคม

and within two weeks, 50,000 people

ภายในสองสัปดาห์ คน 50,000 คน

had signed up for it.

ได้สมัครเข้าเรียน

And that grew to 160,000 students

และนักเรียนก็เพิ่มขึ้นเป็น 160,000 คน

from 209 countries.

จาก 209 ประเทศ

We were thrilled to have

พวกเราตื่นเต้นมาก

that kind of audience,

ที่มีเสียงตอบรับล้นหลามขนาดนี้

and just a bit terrified that we

และเราก็รู้สึกกลัวนิดๆเพราะพวกเรา

hadn't finished preparing the class yet. (Laughter)

ยังเตรียมการสอนไม่เสร็จเลย. (เสียงหัวเราะ)

So we got to work.

พวกเราก็เลยเริ่มทำงาน

We studied what others had done,

พวกเราศึกษาสิ่งที่ผู้อื่นเคยทำ

what we could copy and what we could change.

สิ่งที่เราสามารถลอกแบบและสิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงได้

Benjamin Bloom had showed

เบนจามิน บลูม ได้แสดงให้เห็นว่า

that one-on-one tutoring works best,

การเรี่ยนแบบตัวต่อตัวได้ผลดีที่สุด

so that's what we tried to emulate,

นี่ก็เลยเป็นสิ่งที่เราพยายามเลียนแบบ

like with me and my mom,

เหมือนผมและแม่ผม

even though we knew

ทั้งๆที่พวกเรารู้ว่า

it would be one-on-thousands.

มันอาจเป็นหนึ่งต่อหลายพัน

Here, an overhead video camera

ตอนนี้ กล้องวิดีโอจากด้านบน

is recording me as I'm talking

กำลังบันทึกขณะที่ผมกำลังสอน

and drawing on a piece of paper.

และวาดรูปบนแผ่นกระดาษแผ่นหนึ่ง

A student said, "This class felt

นักเรียนคนหนึ่งพูดว่า "การเรียนในห้องนี้ทำให้รู้สึก

like sitting in a bar

เหมือนนั่งอยู่ในบาร์

with a really smart friend

กับเพื่อนที่ฉลาดมากๆคนหนึ่ง

who's explaining something

ซึ่งกำลังอธิบายตรงส่วนที่

you haven't grasped, but are about to."

คุณยังจับใจความไม่ได้ แต่กำลังจะเข้าใจ"

And that's exactly what we were aiming for.

และนี่ตรงกับสิ่งที่เรามุ่งจะทำ

Now, from Khan Academy, we saw

และจาก คาน อะคาเดมี่ (Khan Academy) ได้แสดงให้พวกเราเห็นว่า

that short 10-minute videos

วิดีโอสั้นๆประมาณ 10 นาที

worked much better than trying

ได้ผลอย่างมากกว่าการพยายาม

to record an hour-long lecture

ที่จะบันทึกการบรรยายที่ยาวหนึ่งชั่วโมง

and put it on the small-format screen.

และเอามาไว้บนหน้าจอเล็ก

We decided to go even shorter

พวกเราได้ตัดสินใจจะทำให้สั้นกว่านี้อีก

and more interactive.

และให้มีการโต้ตอบระหว่างกันมากยิ่งขึ้น

Our typical video is two minutes,

วีดีโอแบบของเรามีความยาวสองนาที

sometimes shorter, never more

บางทีก็สั้นกว่านั้น และไม่เคยเกินหกนาที

than six, and then we pause for

แล้วเราจะหยุดชั่วคราว

a quiz question, to make it

สำหรับตั้งคำถามทดสอบ

feel like one-on-one tutoring.

เพื่อให้รู้สึกเหมือนเป็นการสอนตัวต่อตัว

Here, I'm explaining how a computer uses

ตรงนี้ ผมกำลังอธิบายวิธีการที่คอมพิวเตอร์

the grammar of English

ใช้หลักไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษ

to parse sentences, and here,

เพื่อที่จะแยกวิเคราะห์ประโยคอย่างไร และตรงนี้

there's a pause and the student

มีการหยุดชั่วคราว เพื่อให้นักเรียน

has to reflect, understand what's going on

ได้คิดทบทวน ทำความเข้าใจกับสิ่งที่กำลังเรียน

and check the right boxes

แล้วก็เลือกคำตอบที่ถูกต้อง

before they can continue.

ก่อนที่พวกเขาจะเรียนต่อ

Students learn best when

นักเรียนจะเรียนรู้ได้ดีที่สุดก็ต่อเมื่อ

they're actively practicing.

เขาฝึกฝนอย่างกระตือรือร้นไปด้วย

We wanted to engage them, to have them grapple

พวกเราอยากให้พวกเขามีส่วนร่วม ให้พยายามอย่างหนัก

with ambiguity and guide them to synthesize

กับสิ่งที่คลุมเครือ และชี้แนะให้พวกเขา

the key ideas themselves.

สังเคราะห์แนวคิดขึ้นมาเอง

We mostly avoid questions

ส่วนใหญ่แล้วเราจะหลีกเลี่ยงคำถาม

like, "Here's a formula, now

เช่น "นี่เป็นสูตร

tell me the value of Y

จงหาค่าของ Y

when X is equal to two."

เมื่อ X มีค่าเท่ากับสอง"

We preferred open-ended questions.

พวกเราชอบคำถามปลายเปิดมากกว่า

One student wrote, "Now I'm seeing

มีนักเรียนคนหนึ่งเขียนว่า "ตอนนี้ผมเห็น

Bayes networks and examples of

เครือข่ายเบย์สและตัวอย่างของ

game theory everywhere I look."

ทฤษฎีเกมส์ทุกที่เลย"

And I like that kind of response.

และผมชอบการตอบรับแบบนั้น

That's just what we were going for.

มันเป็นเป้าหมายของเรา

We didn't want students to memorize the formulas;

พวกเราไม่ได้ต้องการให้เด็กท่องจำสูตร

we wanted to change the way

เราอยากจะเปลี่ยนแปลงวิธี

they looked at the world.

ที่พวกเขามองโลก

And we succeeded.

และเราก็ทำสำเร็จ

Or, I should say, the students succeeded.

หรือจริงแล้วๆ ผมควรพูดว่า พวกนักเรียนทำสำเร็จ

And it's a little bit ironic

และมันก็น่าขำอยู่บ้าง

that we set about to disrupt traditional education,

ที่เรามุ่งจะเปลี่ยนการศึกษาแบบดั้งเดิม

and in doing so, we ended up

และในการพยายามทำอย่างนั้น เราก็ได้

making our online class

ทำให้ห้องเรียนออนไลน์ของเรา

much more like a traditional college class

เป็นเหมือนกับห้องแบบเดิมในมหาวิทยาลัย

than other online classes.

มากกว่าห้องเรียนออนไลน์อื่นๆ

Most online classes, the videos are always available.

ห้องเรียนออนไลน์ส่วนมากจะมีวิดีโอให้ดูเสมอ

You can watch them any time you want.

คุณสามารถดูมันตอนไหนก็ได้

But if you can do it any time,

แต่ถ้าคุณดูมันตอนไหนก็ได้

that means you can do it tomorrow,

นั่นแปลว่าคุณสามารถดูพรุ่งนี้ก็ได้

and if you can do it tomorrow,

และถ้าคุณสามารถดูมันพรุ่งนี้ได้

well, you may not ever

คุณอาจจะ

get around to it. (Laughter)

ไม่ดูมันเลย (เสียงหัวเราะ)

So we brought back the innovation

เราก็เลยเอานวัตกรรม

of having due dates. (Laughter)

ของการส่งการบ้านกลับมาใช้ (เสียงหัวเราะ)

You could watch the videos

คุณสามารถดูวีดีโอ

any time you wanted during the week,

ตอนไหนก็ได้ในสัปดาห์นั้น

but at the end of the week,

แต่ตอนสิ้นสุดสัปดาห์

you had to get the homework done.

คุณต้องทำการบ้านให้เสร็จ

This motivated the students to keep going, and it also

การทำอย่างนี้จูงใจให้นักเรียนเรียนอย่างต่อเนื่อง

meant that everybody was working

และแปลว่าทุกคนกำลังทำงานอยู่

on the same thing at the same time,

ในเรื่องเดียวกัน ในเวลาเดียวกัน

so if you went into a discussion forum,

ดังนั้นถ้าคุณไปที่บอร์ดการสนทนา

you could get an answer from a peer within minutes.

คุณอาจจะได้คำตอบจากเพื่อนภายในไม่กี่นาที

Now, I'll show you some of the forums, most of which

เดี๋ยวผมจะเอาบอร์ดการสนทนามาให้ดู ส่วนมากแล้ว

were self-organized by the students themselves.

บอร์ดพวกนี้นักเรียนเป็นคนจัดการกันเอง

From Daphne Koller and Andrew Ng, we learned

จาก แดฟนิ คอลเลอร์ และ แอนดรู อึ้ง พวกเราเรียนรู้

the concept of "flipping" the classroom.

แนวคิดการ "พลิก" ห้องเรียน

Students watched the videos

นักเรียนดูวีดีโอตามลำพัง

on their own, and then they

เสร็จแล้วพวกเขา

come together to discuss them.

จะมารวมกันเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น

From Eric Mazur, I learned about peer instruction,

จาก เอริค มาเซอร์ .. ผมได้เรียนรู้เรื่องเพื่อนสอนเพื่อน

that peers can be the best teachers,

ว่าเพื่อนสามารถเป็นครูที่ดีที่สุดได้

because they're the ones

เพราะพวกเขาเป็นคนที่

that remember what it's like to not understand.

จำได้ว่ามันรู้สึกอย่างไงตอนไม่เข้าใจ

Sebastian and I have forgotten some of that.

เซบาสเตียน และผมลืมเรื่องนั้นไปแล้ว

Of course, we couldn't have

แน่นอน พวกเราไม่อาจมี

a classroom discussion with

การแลกเปลี่ยนความเห็นกัน

tens of thousands of students,

ในห้องที่มีนักเรียนเป็นหมื่นคน

so we encouraged and nurtured these online forums.

เราเลยส่งเสริมและช่วยดูแลพวกกระดานสนทนาออนไลน์นี้

And finally, from Teach For America,

และสุดท้ายนี้ จากโครงการ "สอนเพื่ออเมริกา" (Teach for America)

I learned that a class is not

ผมได้เรียนรู้ว่าห้องเรียนนั้น

primarily about information.

ไม่ได้เกี่ยวกับข้อมูลเพียงอย่างเดียว

More important is motivation and determination.

ที่สำคัญกว่านั้นคือแรงจูงใจและความมุ่งมั่น

It was crucial that the students see

มันสำคัญมากที่นักเรียนจะเห็น

that we're working hard for them and

ว่าพวกเรากำลังทำงานอย่างหนักเพื่อเขา

they're all supporting each other.

และพวกเขาทุกคนกำลังช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

Now, the class ran 10 weeks,

ห้องเรียนนี้เปิดสอนนานสิบสัปดาห์

and in the end, about half of the 160,000 students watched

และในตอนจบ ประมาณครึ่งหนึ่งของนักเรียน 160,000 คนได้ดู

at least one video each week,

อย่างน้อยหนึ่งวีดีโอต่อสัปดาห์

and over 20,000 finished all the homework,

และมีนักเรียนมากกว่า 20,000 คนที่ทำการบ้านครบทั้งหมด

putting in 50 to 100 hours.

โดยใช้เวลา 50 ถึง 100 ชั่วโมง

They got this statement of accomplishment.

พวกเขาได้รับใบประกาศนียบัตร

So what have we learned?

แล้วพวกเราได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการสอนนี้?

Well, we tried some old ideas

เราได้ลองเอาความคิดเก่าๆ

and some new and put them together,

และความคิดใหม่ๆมาผสมกัน

but there are more ideas to try.

แต่ยังมีแนวคิดอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ลอง

Sebastian's teaching another class now.

ตอนนี้เซบาสเตียนกำลังสอนอีกวิชาหนึ่งอยู่

I'll do one in the fall.

ผมเองก็จะสอนอีกในฤดูใบไม้ร่วง

Stanford Coursera, Udacity, MITx

สแตนฟอร์ด คอร์เซร่า (Stanford Coursera), ยูด้าซิตี้ (Udacity), เอ็มไอทีเอกซ์ (MITx)

and others have more classes coming.

และที่อื่นๆก็มีวิชาที่กำลังจะเปิด

It's a really exciting time.

มันเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นจริงๆ

But to me, the most exciting

แต่สำหรับผมแล้ว สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดส่วนหนึ่ง

part of it is the data that we're gathering.

คือข้อมูลที่เรากำลังเก็บรวบรวม

We're gathering thousands

เรากำลังรวบรวม

of interactions per student per class,

ปฏิสัมพันธ์หลายพันครั้งต่อนักเรียนต่อห้อง

billions of interactions altogether,

รวมๆกันแล้วเป็นการติดต่อสัมพันธ์กันหลายพันล้านครั้ง

and now we can start analyzing that,

และตอนนี้เราจะเริ่มวิเคราะห์ข้อมูลนั้น

and when we learn from that,

และเมื่อเราได้เรียนรู้จากมัน

do experimentations,

ได้ทำการทดลองมัน

that's when the real revolution will come.

เราก็จะก้าวเข้าสู่การปฏิวัติที่แท้จริง

And you'll be able to see the results from

และคุณจะเห็นผลลัพธ์

a new generation of amazing students.

จากนักเรียนรุ่นใหม่ที่น่าทึ่ง

(Applause)

(เสียงปรบมือ)