Can we eat to starve cancer? | William Li

Translator: Mongkut Piantanakulchai Reviewer: Chirayu Wongchokprasitti

Good afternoon.

สวัสดีครับ

There's a medical revolution happening all around us,

ในขณะนี้มีการปฏิวัติทางการแพทย์ กำลังเกิดขึ้นรอบๆตัวเรา

and it's one that's going to help us conquer

และมันจะช่วยให้เราสามารถเอาชนะ

some of society's most dreaded conditions,

โรคภัยต่างๆที่เราหวาดกลัวกันมากที่สุด

including cancer.

รวมทั้ง โรคมะเร็ง

The revolution is called angiogenesis,

การปฏิวัติทางแนวคิดนี้เรียกว่า แองจิโอเจนนีสีส (angiogenesis)

and it's based on the process that our bodies use to grow blood vessels.

และมันมีพื้นฐานมาจากกระบวนการ

ที่ร่างกายของเราสร้างหลอดเลือด

So why should we care about blood vessels?

แล้วทำไมเราต้องใส่ใจ เกี่ยวกับหลอดเลือดด้วยล่ะ ?

Well, the human body is literally packed with them --

ร่างกายของคนเรานั้นแท้จริงแล้ว มีหลอดเลือดเต็มไปหมด

60,000 miles worth in a typical adult.

มันมีความยาวรวม 60,000 ไมล์ในผู้ใหญ่ทั่วไป

End to end, that would form a line that would circle the earth twice.

ซึ่งถ้ารวมกันเป็นเส้นเดียวแล้ว

สามารถวนรอบโลกของเราได้ถึงสองรอบ

The smallest blood vessels are called capillaries.

หลอดเลือดที่เล็กที่นั้นคือเส้นเลือดฝอย

We've got 19 billion of them in our bodies.

พวกเรามีเส้นเลือดฝอยกว่า 19,000 ล้านเส้น ในร่างกายของเรา

And these are the vessels of life,

พวกมันคือ เส้นเลือดแห่งชีวิต

and as I'll show you, they can also be the vessels of death.

และที่ผมจะบอกคุณก็คือ

พวกมันก็อาจกลายเป็นเส้นเลือดมรณะได้เช่นกัน

Now, the remarkable thing about blood vessels

สิ่งที่สำคัญมากเกี่ยวกับหลอดเลือด

is that they have this ability

ก็คือ มันมีความสามารถ

to adapt to whatever environment they're growing in.

ที่จะเปลี่ยนไปตามสิ่งแวดล้อมที่มันเติบโตขึ้นมา

ตัวอย่างเช่น ในตับ มันเปลี่ยนตัวเองเป็นเส้นทางลำเลียง

For example, in the liver, they form channels to detoxify the blood;

เพื่อที่จะฟอกเลือด

in the lungs, they line air sacs for gas exchange.

ในปอด มันเปลี่ยนสภาพเป็นถุงลมเพื่อแลกเปลี่ยนก๊าซ

In muscle, they corkscrew,

ในกล้ามเนื้อ มันม้วนเป็นเกลียวเพื่อให้กล้ามเนื้อหดตัว

so that muscles can contract without cutting off circulation.

โดยที่ไม่ต้องหยุดการไหลเวียนเลือด

And in nerves, they course along like power lines,

และในเส้นประสาท มันเรียงตัวเป็นแนวคล้ายสายไฟฟ้า

keeping those nerves alive.

เพื่อที่จะหล่อเลี้ยงให้เส้นประสาทมีชีวิต

We get most of these blood vessels

และเราสร้างหลอดเลือดเหล่านี้มากที่สุด

when we're actually still in the womb.

เมื่อเวลาที่เรายังอยู่ในครรภ์แม่

และนั่นหมายความว่า เมื่อเราเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

And what that means is that as adults,

blood vessels don't normally grow.

หลอดเลือดเหล่านี้โดยปกติจะไม่เจริญเติบโตอีก

Except in a few special circumstances.

ยกเว้นในสภาพแวดล้อมพิเศษบางอย่างเท่านั้น

In women, blood vessels grow every month,

ในผู้หญิง หลอดเลือดเติบโตทุกๆเดือน

to build the lining of the uterus.

เพื่อสร้างเยื่อบุของมดลูก

During pregnancy, they form the placenta,

ในขณะที่ตั้งครรภ์ พวกมันเปลี่ยนไปเป็นรก

which connects mom and baby.

ที่เชื่อมต่อระหว่างแม่และเด็ก

And after injury, blood vessels actually have to grow under the scab

ภายหลังการเกิดบาดแผล หลอดเลือด

จะเติบโตภายใต้สะเก็ดแผล

in order to heal a wound.

เพื่อที่จะรักษาบาดแผล

And this is actually what it looks like,

และนี่คือสิ่งที่จริงๆแล้วเกิดขึ้น

hundreds of blood vessels, all growing toward the center of the wound.

หลอดเลือดเป็นร้อยเป็นพัน

เจริญเติบโตไปที่ศูนย์กลางของบาดแผล

So the body has the ability to regulate

ในก็คือร่างกายของคนเรามีความสามารถที่จะควบคุม

the amount of blood vessels that are present at any given time.

จำนวนของหลอดเลือดที่เกิดขึ้น ณ เวลาใดเวลาหนึ่ง

It does this through an elaborate and elegant system of checks and balances,

และมันสามารถทำงานได้ผ่านทางระบบที่พิถีพิถัน

และดีเลิศในการตรวจสอบและสร้างสภาวะสมดุลย์

stimulators and inhibitors of angiogenesis,

ระหว่างสารกระตุ้น และสารยับยั้งกระบวนการสร้างหลอดเลือด

such that, when we need a brief burst of blood vessels,

โดยที่ เมื่อเราต้องการให้มีการสร้างหลอดเลือด

the body can do this by releasing stimulators,

ร่างกายก็จะทำงาน โดยการปลดปล่อยสารกระตุ้นออกมา

proteins called angiogenic factors,

ในรูปแบบของโปรตีน ที่เรียกว่า แองจิโอเจนนิค แฟคเตอร์

that act as natural fertilizer, and stimulate new blood vessels to sprout.

ที่จะทำงานคล้ายกับปุ๋ยธรรมชาติ

และกระตุ้นให้หลอดเลือดใหม่ แตกกิ่งก้านสาขาออกไป

When those excess vessels are no longer needed,

และเมื่อมีหลอดเลือดเกิดขึ้น ที่มากเกินความต้องการแล้ว

the body prunes them back to baseline,

ร่างกายก็จะทำให้พวกมัน มีจำนวนลดลงจนถึงระดับปกติ

using naturally-occurring inhibitors of angiogenesis.

โดยใช้สารยับยั้งกระบวนการสร้างหลอดเลือด ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ

There are other situations where we start beneath the baseline,

ในสถานการณ์อื่นๆ ที่เราเริ่มต้นต่ำกว่าระดับปกติ

และเราต้องการที่จะสร้างหลอดเลือด เพียงเพื่อให้กลับเข้าสู่ระดับปกติ

and we need to grow more blood vessels, just to get back to normal levels --

ตัวอย่างเช่น หลังจาการบาดเจ็บ

for example, after an injury --

และร่างกายสามารถทำได้

and the body can do that too, but only to that normal level,

โดยให้กลับไปสู่ระดับที่ปกติ

that set point.

ระดับที่กำหนดเอาไว้

But what we now know, is that for a number of diseases,

แต่ที่เรารู้ในปัจจุบันก็ืคือ มีหลายโรค

there are defects in the system,

ที่เกิดความบกพร่องของระบบ

where the body can't prune back extra blood vessels,

โดยที่ร่างกายไม่สามารถ ที่จะลดระดับของหลอดเลือดที่มากเกินไป

or can't grow enough new ones in the right place at the right time.

หรือไม่สามารถที่จะสร้างหลอดเลือดได้อย่างเพียงพอ

ถูกที่ถูกเวลา

And in these situations, angiogenesis is out of balance.

และในสถานการณ์เหล่านี้ กระบวนการสร้างหลอดเลือด

กำลังอยู่ในสภาวะขาดสมดุลย์

And when angiogenesis is out of balance,

และเมื่อกระบวนการสร้างหลอดเลือด ไม่อยู่ในสภาวะที่สมดุลย์

a myriad of diseases result.

ก็จะส่งผลให้เกิดโรคต่างๆได้อย่างมากมายมหาศาล

For example, insufficient angiogenesis -- not enough blood vessels --

ตัวอย่างเช่น กระบวนการสร้างหลอดเลือดที่ไม่เพียงพอ

ทำให้มีหลอดเลือดไม่เพียงพอ

leads to wounds that don't heal, heart attacks,

นำไปสู่ บาดแผลที่รักษาไม่หาย หัวใจวาย

legs without circulation, death from stroke,

ขาที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อิสระ การตายจากเส้นเลือดแตกในสมองเฉียบพลัน

nerve damage.

เส้นประสาทถูกทำลาย

And on the other end, excessive angiogenesis --

ในทางตรงกันข้าม กระบวนการสร้างหลอดเลือดที่มากเกินไป

หลอดเลือดที่มากเกินไป ก่อให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ

too many blood vessels -- drives disease,

and we see this in cancer, blindness,

และเราเห็นได้จาก โรคมะเร็ง ตาบอด

arthritis, obesity, Alzheimer's disease.

โรคปวดข้อ โรคอ้วน

โรคสมองเสื่อมเอาไซเมอร์

In total, there are more than 70 major diseases

ทั้งหมดแล้ว มีมากกว่า 70 โรคที่สำคัญ

affecting more than a billion people worldwide,

ที่มีผลกระทบต่อผู้คนมากกว่า 1,000 ล้านคนทั่วโลก

that all look on the surface to be different from one another,

ที่หากมองอย่างผิวเผินแล้วมีความแตกต่างกัน

แต่จริงๆ แล้วทั้งหมดมีสิ่งที่เหมือนกันคือ

but all actually share abnormal angiogenesis

กระบวนการสร้างหลอดเลือดที่ผิดปกติ

as their common denominator.

เป็นปัจจัยร่วมพื้นฐาน

And this realization is allowing us to re-conceptualize

และปัจจัยร่วมนี้ ทำให้เรา

ต้องเปลี่ยนแนวคิดใหม่

the way that we actually approach these diseases,

ในแนวทางที่เราจะปฏิบัติต่อโรคภัยเหล่านี้

by controlling angiogenesis.

โดยการควบคุมกระบวนการสร้างหลอดเลือด

Now, I'm going to focus on cancer,

ผมจะมุ่งความสนใจไปที่โรคมะเร็ง

because angiogenesis is a hallmark of cancer --

เพราะว่ากระบวนการสร้างหลอดเลือดนั้น เป็นลักษณะเด่นของโรคมะเร็ง

every type of cancer.

โรคมะเร็งทุกชนิด

So here we go.

ลองดูสิ่งต่อไปนี้ครับ

This is a tumor: dark, gray, ominous mass growing inside a brain.

นี้คือเนื้องอก สีดำ เทา ซึ่งดูไม่ค่อยดีเลย

กำลังเติบโตอยู่ข้างในสมอง

And under the microscope,

และภายใต้กล้องจุลทรรศน์ คุณจะเห็นว่า

you can see hundreds of these brown-stained blood vessels,

มีหลอดเลือดสีน้ำตาลเป็นร้อยๆ

capillaries that are feeding cancer cells,

คือเส้นเลือดฝอยที่กำลังให้อาหารหล่อเลี้ยงเซลมะเร็ง

bringing oxygen and nutrients.

นำพาอ๊อกซิเจนและสารอาหารต่างๆ

But cancers don't start out like this,

แต่มะเร็งไม่ได้มีจุดเริ่มต้นอย่างที่เห็นนี้

and in fact, cancers don't start out with a blood supply.

และ จริงๆแล้ว มะเร็งไม่ได้เริ่มต้น

โดยที่มีเลือดไปหล่อเลี้ยง

They start out as small, microscopic nests of cells,

พวกมันเริ่มต้นจากเซลขนาดเล็ก เป็นกลุ่มเซลขนาดจิ๋ว

that can only grow to one half a cubic millimeter in size.

ซึ่งสามารถเติบโต

โดยมีขนาดครึ่งลูกบาศก์มิลลิเมตร

That's the tip of a ballpoint pen.

นั่นคือขนาดของปลายปากกาลูกลื่น

Then they can't get any larger because they don't have a blood supply,

จากนั้นพวกมันไม่สามารถมีขนาดใหญ่ขึ้น เพราะพวกมันไม่มีเลือดมาเลี้ยง

พวกมันไม่มีอ๊อกซิเจนและสารอาหารอย่างเพียงพอ

so they don't have enough oxygen or nutrients.

In fact, we're probably forming these microscopic cancers

และจริงๆ แล้ว พวกเราก็อาจจะสร้างมันในตัวเราอยู่

เซลมะเร็งขนาดจิ๋วนี้ตลอดเวลาในร่างกายของเรา

all the time in our body.

Autopsy studies from people who died in car accidents

จากการชันสูตรผู้ที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์

have shown that about 40 percent of women between the ages of 40 and 50

พบว่าประมาณร้อยละ 40 ของผู้หญิง

ที่มีอายุระหว่าง 40 และ 50 ปี

actually have microscopic cancers in their breasts.

จริงๆ แล้วมีเซลมะเร็งขนาดจิ๋ว

ในทรวงอกของพวกเขา

About 50 percent of men in their 50s and 60s

ประมาณร้อยละ 50 ของผู้ชายในช่วงอายุ 50 และ 60 ปี

have microscopic prostate cancers,

มีเซลมะเร็งต่อมลูกหมาก

and virtually 100 percent of us, by the time we reach our 70s,

และจริงๆ แล้วเกือบจะ 100 เปอร์เซนต์ของพวกเรา

ในขณะที่พวกเรามีอายุได้ 70

will have microscopic cancers growing in our thyroid.

จะมีเซลมะเร็งติบโตในต่อมธัยรอยด์ของพวกเรา

Yet, without a blood supply,

แต่ว่า ถ้ายังไม่มีเลือดไปเลี้ยง

most of these cancers will never become dangerous.

เซลมะเร็งส่วนใหญ่

จะไม่เป็นอันตราย

Dr. Judah Folkman, who was my mentor

ดร. จูดาห์ ฟอล์คแมน ผู้ซึ่งเป็นอาจารย์พี่เลี้ยงของผม

and who was the pioneer of the angiogenesis field,

และเป็นผู้บุกเบิกในสาขาวิชา angiogenesis

once called this "cancer without disease."

เคยเรียกสิ่งนี้ว่า "มะเร็งไม่ใช่โรค"

So the body's ability to balance angiogenesis,

ดังนั้น ความสามารถในการปรับสมดุล ของกระบวนการสร้างหลอดเลือดของร่างกาย

when it's working properly,

เมื่อทำงานได้อย่างถูกต้อง

prevents blood vessels from feeding cancers.

จะป้องกันหลอดเลือดจากการให้อาหารกับเซลมะเร็ง

And this turns out to be

และนี้จึงกลายมาเป็น

one of our most important defense mechanisms

กลไกการป้องกันที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่ง

against cancer.

ต่อโรคมะเร็ง

In fact, if you actually block angiogenesis

จริงๆ แล้ว ถ้าคุณขัดขวางกระบวนการสร้างหลอดเลือด

and prevent blood vessels from ever reaching cancer cells,

และป้องกันหลอดเลือดไม่ให้เติบโตไปสู่เซลมะเร็ง

เนื้องอกก็ไม่อาจเติบโตได้

tumors simply can't grow up.

But once angiogenesis occurs,

แต่ถ้าหากกระบวนการสร้างหลอดเลือดได้เกิดขึ้นเสียแล้ว

cancers can grow exponentially.

เซลมะเร็งจะเติบโตอย่างรวดเร็ว

And this is actually how a cancer goes from being harmless,

และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ

เซลมะเร็งเปลี่ยนแปลงจาก

to being deadly.

ไม่มีพิษมีภัยไปเป็นเซลมรณะ

Cancer cells mutate,

เซลมะเร็งจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง

and they gain the ability to release lots of those angiogenic factors,

ให้มีความสามารถที่จะปลดปล่อย

สารกระตุ้นมากมายออกมา

natural fertilizer,

that tip the balance in favor of blood vessels invading the cancer.

ซึ่งจะทำให้เสียสมดุลย์ในทางที่หลอดเลือด

จะเจริญเข้าไปเลี้ยงเซลมะเร็ง

And once those vessels invade the cancer,

และเมื่อหลอดเลือดเข้าไปเลี้ยงเซลมะเร็งแล้ว

it can expand, it can invade local tissues,

มันสามารถขยายตัว และรุกรานเนื้อเยื่อใกล้เคียง

and the same vessels that are feeding tumors

และหลอดเลือดเดียวกันที่กำลังให้อาหารเนื้องอก

allow cancer cells to exit into the circulation as metastases.

จะนำเซลมะเร็งให้เข้าไปในกระแสเลือด

และนั่นคือการแพร่กระจายของมะเร็ง

And unfortunately, this late stage of cancer

และ โชคร้าย โรคมะเร็งในระยะสุดท้ายนี้

is the one at which it's most likely to be diagnosed,

เป็นระยะที่ส่วนใหญ่

จะถูกตรวจพบได้

when angiogenesis is already turned on,

เมื่อกระบวนการสร้างหลอดเลือดถูกเริ่มต้นแล้ว

and cancer cells are growing like wild.

เซลมะเร็งก็จะเติบโตอย่างบ้าคลั่ง

So, if angiogenesis is a tipping point

ดังนั้น ถ้ากระบวนการสร้างหลอดเลือด

คือจุดเปลี่ยน

between a harmless cancer and a harmful one,

ระหว่างมะเร็งที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับมะเร็งที่เป็นอันตราย

then one major part of the angiogenesis revolution

ดังนั้นการปฏิวัติกระบวนการสร้างหลอดเลือด

is a new approach to treating cancer

จึงเป็นแนวทางใหม่ในการรักษาโรคมะเร็ง

by cutting off the blood supply.

โดยการตัดการส่งเลือดไปเลี้ยงเซลมะเร็ง

We call this antiangiogenic therapy,

เราเรียกวิธีการนี้ว่า การบำบัดแบบต่อต้านการสร้างหลอดเลือด (antiangiogenic)

and it's completely different from chemotherapy,

และมันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากเคมีบำบัด

because it selectively aims

เพราะว่ามันเลือกจำเพาะเจาะจง

at the blood vessels that are feeding the cancers.

ไปที่หลอดเลือดที่ให้อาหารกับเซลมะเร็ง

We can do this because tumor blood vessels are unlike normal, healthy vessels

และเราสามารถทำเช่นนี้ได้เพราะว่า

หลอดเลือดของเนื้องอกนั้น ไม่เหมือนกับหลอดเลือดปกติที่มีสุขภาพดี

่ที่เราพบในส่วนอื่นๆ ของร่างกาย

we see in other places of the body --

they're abnormal, they're very poorly constructed,

พวกมันมีความผิดปกติ

พวกมันไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างดี

and because of that, they're highly vulnerable

และเพราะว่าเช่นนั้น พวกมันจึงอยู่ในสภาวะที่เสี่ยงอย่างมาก

to treatments that target them.

ต่อการรักษาที่มุ่งเป้าไปที่พวกมัน

In effect, when we give cancer patients antiangiogenic therapy --

ผลที่เกิดขึ้น เมื่อเราให้การรักษาแบบมุ่งเป้า

กับผู้ป่วย

here, an experimental drug for a glioma,

นี่คือ ยาที่ได้ทดลองให้กับเนื้องอกในสมอง (glioma)

which is a type of brain tumor --

ซึ่งคือเนื้องอกในสมองชนิดหนึ่ง

you can see that there are dramatic changes that occur

คุณสามารถเห็นได้ว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก

when the tumor is being starved.

เมื่อเนื้องอกกำลังจะถูกทำให้อดตาย

Here's a woman with a breast cancer,

นี่คือผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นมะเร็งเต้านม

being treated with the antiangiogenic drug called Avastin,

ที่ได้รับการรักษาแบบ แอนติแองจิโอเจนนีสิส โดยยาที่เรียกว่า อะวาสติน (Avastin)

which is FDA approved.

ที่ได้รับการอนุมัติจาก FDA (อย.) แล้ว

And you can see that the halo of blood flow

และคุณจะเห็นว่าวงรอบของการไหลของเลือด

disappears after treatment.

หายไปหลังจากได้รับการรักษา

Well, I've just shown you two very different types of cancer

ผมเพิ่งได้แสดงให้คุณเห็น

โรคมะเร็งสองชนิดที่แตกต่างกันเป็นอย่างมาก

that both responded to antiangiogenic therapy.

แต่ว่ามะเร็งทั้งสองชนิดต่างตอบสนอง ต่อการรักษาแบบแอนติแองจิโอเจนนีสิส

So a few years ago, I asked myself,

สองสามปีที่ผ่านมานี้ ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า

"Can we take this one step further and treat other cancers,

"เราจะก้าวข้ามไปอีกขึ้นหนึ่ง

และรักษาโรคมะเร็งชนิดอื่นๆ

even in other species?"

แม้แต่กระทั่งกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ได้หรือไม่ ?"

So here is a nine year-old boxer named Milo,

นี่คือ สุนัขพันธุ์บ๊อกเซอร์อายุ 9 ปี ชือ ไมโล

who had a very aggressive tumor

ที่มีเนื้องอกที่ร้ายแรงมาก

called a malignant neurofibroma growing on his shoulder.

ที่เรียกว่า มาลิกแนนท์ นิวโรไฟโบรมา (malignant neurofibroma) เติบโตอยู่ที่ไหล่ของมัน

It invaded into his lungs.

มะเร็งได้ลุกลามเข้าไปในปอดทั้งสองข้าง

His veterinarian only gave him three months to live.

สัตวแพทย์บอกว่ามันมีเวลาเพียงแค่ 3 เดือนที่จะมีชีวิตอยู่

So we created a cocktail of antiangiogenic drugs

เราได้ปรุงส่วนผสมของยา antiangiogenic หลายๆ ขนาน

that could be mixed into his dog food,

ที่สามารถจะผสมเข้าไปในอาหารสุนัขได้

as well as an antiangiogenic cream,

รวมทั้งครีม แอนติแองจิโอเจนนีสิส

that could be applied on the surface of the tumor.

ที่สามารถนำไปทาบนผิวของเนื้องอก

And within a few weeks of treatment,

และหลังการรักษาได้สองสามสัปดาห์

we were able to slow down that cancer's growth,

เราสามารถจะชะลอการเติบโตของมะเร็ง

such that we were ultimately able to extend Milo’s survival

โดยสุดท้ายเราสามารถจะยืดอายุของไมโลได้

to six times what the veterinarian had initially predicted,

ยาวกว่าที่สัตวแพทย์ได้ทำนายเอาไว้ถึง 6 เท่า

all with a very good quality of life.

โดยที่มีคุณภาพชีวิตที่ดี

And we've subsequently treated more than 600 dogs.

และเราได้ให้การรักษาสุนัขมากกว่า 600 ตัวหลังจากนั้น

We have about a 60 percent response rate,

ประมาณร้อยละ 60 ให้ผลตอบสนองต่อการรักษา

and improved survival for these pets

และเพิ่มอัตราการรอดชีวิตของสัตว์เลี้ยงเหล่านี้

that were about to be euthanized.

ที่เกือบจะต้องถูกทำให้พ้นทุกข์ไปเสียแล้ว

So let me show you a couple of even more interesting examples.

ให้ผมแสดงตัวอย่างให้คุณเห็น

อีกสักสองสามตัวอย่างที่น่าสนใจ

This is 20-year-old dolphin living in Florida,

นี่คือปลาโลมาอายุ 20 ปีที่อยู่ในฟลอริด้า

and she had these lesions in her mouth

เธอมีบาดแผลเหล่านี้ในปากของเธอ

that, over the course of three years,

ซึ่งภายในเวลาสามปี

developed into invasive squamous cell cancers.

ได้พัฒนาไปเป็นเซลมะเร็งที่ลุกลาม

So we created an antiangiogenic paste.

เราจึงได้ทำยาทาที่เป็นแอนติแองจิโอเจนนีสิส

We had it painted on top of the cancer three times a week.

และทาไปที่ผิวของมะเร็ง

สามครั้งต่อสัปดาห์

And over the course of seven months,

และทำไปตลอดเจ็ดสัปดาห์

the cancers completely disappeared,

มะเร็งได้หายไปหมดเลย

and the biopsies came back as normal.

และเมื่อตัดเนื้อเยื่อไปตรวจก็พบว่าเป็นปกติ

Here's a cancer growing on the lip

นี่คือมะเร็งที่เติบโตบนริมฝีปาก

of a Quarter Horse named Guinness.

ของม้าแข่งที่ชื่อว่ากินเนส

It's a very, very deadly type of cancer called an angiosarcoma.

มันเป็นมะเร็งชนิดที่น่ากลัวอย่างมากที่เรียกว่า แองติโอซาโคม่า

It had already spread to his lymph nodes,

มันได้แพร่เข้าไปถึงต่อมน้ำเหลืองของมันแล้ว

so we used an antiangiogenic skin cream for the lip,

เราได้ใช้ครีม แอนติแองจิโอเจนนีสิส ทาไปที่ริมฝีปาก

and the oral cocktail, so we could treat from the inside as well as the outside.

และยากินเพื่อที่จะได้รักษาจากข้างใน

นอกจากการทาข้างนอกแล้ว

And over the course of six months,

และหลังจากการรักษาหกเดือน

he experienced a complete remission.

มันไม่มีอาการของโรคมะเร็งหลงเหลืออยู่เลย

And here he is six years later,

และนี่คือมันหลังจากนั้นหกปี

Guinness, with his very happy owner.

กินเนสกับเจ้าของที่มีความสุขของมัน

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Now obviously, antiangiogenic therapy could be used for a wide range of cancers.

เป็นที่แน่ชัดว่า การรักษาแบบแอนติแองจิโอเจนนีติก

สามารถนำไปใช้กับโรคมะเร็งได้หลากหลายชนิด

And in fact, the first pioneering treatments

และ ความจริงแล้ว การรักษาแรกๆ

for people as well as dogs,

ในคน เช่นเดียวกับ สุนัข

are already becoming available.

ได้เริ่มให้บริการแล้ว

There are 12 different drugs, 11 different cancer types.

มียาที่แตกต่างกันอยู่ 12 สูตร สำหรับมะเร็ง 11 ชนิด

But the real question is:

แต่คำถามที่แท้จริงก็คือ

How well do these work in practice?

มันได้ผลดีแค่ไหนในการนำไปใช้จริง ?

So here's actually the patient survival data

นี่คือข้อมูลการอยู่รอดของผู้ป่วยจริงๆ

from eight different types of cancer.

จากโรคมะเร็ง 8 ชนิด

The bars represent survival time

และกราฟแท่งแสดงถึงระยะเวลาการอยู่รอด

taken from the era in which there was only chemotherapy,

จากสมัยที่

การรักษามีเพียงแค่เคมีบำบัด

or surgery, or radiation available.

หรือ การผ่าตัด หรือ การฉายแสง เท่านั้น

But starting in 2004,

แต่ตั้งแต่ปี 2004 เป็นต้นมา

when antiangiogenic therapies first became available,

เมื่อเริ่มมีการนำการรักษาแบบ antiangiogenic มาใช้

คุณจะเห็นได้ว่า มีการพัฒนาถึง

you can see that there has been a 70 to 100 percent improvement in survival

ร้อยละ 70 ถึง 100

ของการอยู่รอดที่ยาวนานขึ้น

for people with kidney cancer, multiple myeloma,

สำหรับคนที่เป็นมะเร็งที่ไต มะเร็งเม็ดเลือดขาว

colorectal cancer, and gastrointestinal stromal tumors.

มะเร็งลำไส้ และเนื้องอกในทางเดินอาหาร

That's impressive.

มันน่าทึ่ง

But for other tumors and cancer types,

แต่สำหรับเนื้องอกและมะเร็งชนิดอื่นๆ แล้ว

the improvements have only been modest.

มีการอยู่รอดที่ยาวนานขึ้นไม่มากมาย

So I started asking myself,

ผมจึงเริ่มต้นตั้งคำถามกับตัวเอง

"Why haven't we been able to do better?"

"ทำไมเราไม่เคยทำได้ดีกว่านี้เลยหรือ ?"

And the answer, to me, is obvious:

และคำตอบ สำหรับผมแล้ว มันชัดเจนว่า

we're treating cancer too late in the game,

เรากำลังรักษามะเร็งก็เมื่อเมื่อมันสายไปเสียแล้ว

when it's already established,

เมื่อมันได้เกิดขึ้นแล้ว

and oftentimes, it's already spread or metastasized.

และ บ่อยครั้งที่มันอยู่ในระยะแพร่กระจายแล้ว

And as a doctor,

และในฐานะของแพทย์ ผมทราบว่า

I know that once a disease progresses to an advanced stage,

เมื่อโรคได้ดำเนินไปจนถึงระยะที่พัฒนาแล้ว

achieving a cure can be difficult, if not impossible.

การรักษาได้สำเร็จ

นั้นคงจะยาก แม้ว่ายังมีโอกาส

So I went back to the biology of angiogenesis, and started thinking:

ผมจึงมองกลับไปที่ชีววิทยา

ของกระบวนการสร้างหลอดเลือด

และเริ่มที่จะคิดว่า

Could the answer to cancer be preventing angiogenesis,

จะเป็นไปได้หรือไม่ ที่คำตอบสำหรับมะเร็ง

คือการป้องกันกระบวนการสร้างหลอดเลือด

beating cancer at its own game,

หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง

so the cancers could never become dangerous?

โดยที่มะเร็งไม่สามารถเปลี่ยนเป็นอันตรายได้

This could help healthy people,

วิธีนี้สามารถช่วยคนที่มีสุขภาพดี

as well as people who've already beaten cancer once or twice,

และคนที่เคยชนะมะเร็งได้แล้ว

หนึ่งหรือสองครั้ง

and want to find a way to keep it from coming back.

และต้องการที่จะหาวิธีที่จะป้องกันไม่ให้มะเร็งกลับมาอีก

So to look for a way to prevent angiogenesis in cancer,

ดังนั้นเพื่อที่จะหา วิธีที่จะป้องกันกระบวนการสร้างหลอดเลือดในมะเร็ง

I went back to look at cancer's causes.

ผมกลับไปมองที่ต้นเหตุต่างๆ ของโรคมะเร็ง

And what really intrigued me,

และสิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจก็คือ

was when I saw that diet accounts for 30 to 35 percent

อาหาร

เป็นสาเหตุถึงร้อยละ 30 ถึง 35

of environmentally-caused cancers.

ของโรคมะเร็งต่างๆ ที่ต้นเหตุมาจากสิ่งแวดล้อม

Now the obvious thing is to think about what we could remove from our diet,

มันเห็นได้ชัดเลยว่าสิ่งที่จะคิดถึง

ก็คือเราควรงดอาหารประเภทใด

what to strip out, take away.

But I actually took a completely opposite approach,

แต่จริงๆ แล้วผมได้ใช้แนวทางที่ตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง

and began asking: What could we be adding to our diet

และเริ่มต้นที่จะถามว่า: อะไรที่เราจะเพิ่มเข้าไปในรายการอาหารของเรา

that's naturally antiangiogenic,

อาหารตามธรรมชาติ ที่ต่อต้านกระบวนการสร้างหลอดเลือด

and that could boost the body's defense system,

อาหารซึ่งสามารถส่งเสริมระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย

and beat back those blood vessels that are feeding cancers?

และมุ่งเป้าไปที่หลอดเลือดที่ให้อาหารกับเซลมะเร็ง ?

In other words, can we eat to starve cancer?

อีกนัยหนึ่งก็คือ เราจะกินอาหารเพื่อที่จะทำให้เซลมะเร็งอดตายได้หรือไม่ ?

(Laughter)

คำตอบคือ ได้

Well, the answer is yes, and I'm going to show you how.

และผมจะแสดงให้คุณเห็นว่ามันทำได้อย่างไร

And our search for this has taken us to the market,

เมื่อเราค้นหา

ในตลาด ฟาร์ม และในตู้เครื่องเทศ

the farm and to the spice cabinet,

because what we've discovered

เราก็พบว่า

is that Mother Nature has laced a large number

ธรรมชาติได้ให้

of foods and beverages and herbs

อาหาร เครื่องดื่ม และสมุนไพร มากมาย

with naturally-occurring inhibitors of angiogenesis.

ที่ประกอบไปด้วยสารยับยั้ง

กระบวนการสร้างหลอดเลือด

Here's a test system we developed.

นี่คือระบบที่เราพัฒนาขึ้นเพื่อทดสอบ

At the center is a ring

ที่ตรงกลางคือวงแหวนที่มีหลอดเลือดเป็นร้อยๆ

from which hundreds of blood vessels are growing out in a starburst fashion.

กำลังเติบโตและกระจายออกเป็นรูปดาว

และเราใช้ระบบนี้

And we can use this system to test dietary factors

เพื่อทดสอบค่าของอาหาร

at concentrations that are obtainable by eating.

ที่มีความเข้มข้นเท่าๆ กับที่เราได้รับเมื่อกินเข้าไป

Let me show you what happens

ให้ผมได้แสดงให้คุณเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเราใส่

when we put in an extract from red grapes.

สารสกัดจากองุ่นแดง

The active ingredient is resveratrol,

ที่มีส่วนประกอบของ รีเวอราทรอล (reveratrol)

it's also found in red wine.

ที่พบได้ในไวน์แดง

This inhibits abnormal angiogenesis,

มันช่วยยับยั้งการเจริญของหลอดเลือดที่ผิดปกติ

by 60 percent.

ได้ร้อยละ 60

Here's what happens when we added an extract from strawberries.

นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเราเพิ่มสารสกัดจากสตรอเบอรี่

It potently inhibits angiogenesis.

มันมีความสามารถในการยับยั้งขบวนการสร้างหลอดเลือด

And extract from soybeans.

และสารสกัดจากถั่วเหลือง

And here is a growing list

และนี่คือรายชื่อของ

of antiangiogenic foods and beverages that we're interested in studying.

อาหารและเครื่องดื่มที่ต่อต้านกระบวนการสร้างหลอดเลือด

ที่เรากำลังให้ความสนใจและศึกษาอยู่

For each food type,

และสำหรับอาหารแต่ละชนิด

we believe that there are different potencies

เราเชื่อว่ามันมีศักยภาพแตกต่างกัน

within different strains and varietals.

ในแต่ละสายพันธุ์ที่หลากหลาย

And we want to measure this because,

และเราต้องการจะวัดค่าเหล่านี้เพราะว่า

well, while you're eating a strawberry

เช่น ถ้าคุณกำลังกินสตรอเบอรี่

or drinking tea,

หรือกำลังดื่มชาอยู่

why not select the one that's most potent

ทำไมไม่เลือกอันที่มันมีศักยภาพสูงสุด

for preventing cancer?

สำหรับป้องกันโรคมะเร็งล่ะ

So here are four different teas that we've tested.

่นี่คือชา 4 ประเภทที่เราได้ทดสอบ

They're all common ones: Chinese jasmine, Japanese sencha,

พวกมันเป็นชาปกติทั่วๆ ไป

ชามะลิจีน ชาเขียวญี่ปุ่นเซนฉะ

Earl Grey and a special blend that we prepared,

ชาเอิร์ลเกรย์ และชาผสมสูตรพิเศษที่เราเตรียมขึ้น

and you can see clearly that the teas vary in their potency,

และคุณจะเห็นได้ชัดว่า

ชาเหล่านี้มีศักยภาพที่แตกต่างกัน

from less potent to more potent.

จากศักยภาพต่ำไปถึงสูง

แต่ที่เยี่ยมก็คือ

But what's very cool

is when we combine the two less potent teas together,

เมื่อเรานำชาสองชนิดมารวมกัน

สองชนิดที่มีศักยภาพต่ำ

the combination, the blend, is more potent than either one alone.

แต่เมื่อนำมาผสมกัน

จะมีศักยภาพมากกว่ากินแต่ละชนิดแยกกัน

This means there's food synergy.

นี่หมายความว่ามันมีการเสริมฤทธิ์ซึ่งกันและกันของอาหาร

Here's some more data from our testing.

นี่คือข้อมูลเพิ่มเติมจากการทดสอบของเรา

Now in the lab, we can simulate tumor angiogenesis,

ในห้องทดลอง เราจำลองกระบวนการสร้างหลอดเลือดของเนื้องอก

represented here in a black bar.

ที่แสดงได้ด้วยกราฟแท่งสีดำ

And using this system, we can test the potency of cancer drugs.

และใช้ระบบนี้ เราสามารถทดสอบศักยภาพของยาต้านมะเร็ง

So the shorter the bar,

ยิ่งกราฟแท่งสั้นลง

the less angiogenesis -- that's good.

ยิ่งเกิดกระบวนการสร้างหลอดเลือดน้อยลง นั่นหมายถึงสิ่งที่ดี

And here are some common drugs

และนี่เป็นยาทั่วๆ ไปบางชนิด

that have been associated with reducing the risk of cancer in people.

ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยง

ของโรคมะเร็งในคน

Statins, nonsteroidal anti-inflammatory drugs,

ยาลดไขมันในเลือด ยาแก้ปวด ลดอักเสบบางชนิด

และยาอื่นๆ บางประเภท

and a few others -- they inhibit angiogenesis, too.

พวกมันยับยั้งขบวนการสร้างหลอดเลือดด้วย

And here are the dietary factors

และนี่คือสารอาหารต่างๆ ที่ได้จาการกิน

going head-to-head against these drugs.

เปรียบเทียบตัวต่อตัวกับยาพวกนี้

You can see they clearly hold their own,

คุณจะเห็นได้ว่า พวกมันมีศักยภาพ

and in some cases, they're more potent than the actual drugs.

และในบางกรณี มีศักยภาพมากกว่า

ยาต้านมะเร็งเสียด้วยซ้ำ

Soy, parsley, garlic, grapes, berries.

ถั่วเหลือง ผักชีฝรั่ง กระเทียม

องุ่น เบอร์รี่

I could go home and cook a tasty meal using these ingredients.

ผมสามารถกลับไปบ้านและทำอาหารมื้ออร่อยได้

โดยใช้ส่วนประกอบเหล่านี้

Imagine if we could create the world's first rating system,

ลองคิดดูว่าถ้าเราสามารถสร้าง

ระบบให้คะแนน

in which we could score foods

ที่เราสามารถให้คะแนนอาหารต่างๆ

according to their antiangiogenic, cancer-preventative properties.

ตามค่าคุณสมบัติ

การป้องกันโรคมะเร็ง

And that's what we're doing right now.

และที่เรากำลังทำอยู่ในขณะนี้

Now, I've shown you a bunch of lab data,

ที่ผมได้แสดงข้อมูลจากห้องทดลองให้คุณดู

and so the real question is:

และคำถามจริงๆ ก็คือ

What is the evidence in people

อะไรเป็นสิ่งที่พิสูจน์ว่าคน

that eating certain foods can reduce angiogenesis in cancer?

ที่กินอาหารบางชนิดนั้น สามารถลด

กระบวนการสร้างหลอดเลือดในมะเร็งได้จริง ?

Well, the best example I know

ตัวอย่างที่ดีที่สุดที่ผมทราบก็คือ

is a study of 79,000 men followed over 20 years,

การศึกษาในผู้ชาย 79,000 ราย

ตลอดระยะเวลา 20 ปี

in which it was found that men who consumed cooked tomatoes

ซึ่งพบว่าในกลุ่มผู้ชายที่บริโภค

มะเขือเทศที่ทำให้สุก สองถึงสามครั้งต่อสัปดาห์

two to three times a week,

had up to a 50 percent reduction

มีอัตราการลดลงถึงร้อยละ 50

in their risk of developing prostate cancer.

ของความเสี่ยงในการเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก

Now, we know that tomatoes are a good source of lycopene,

เราทราบดีว่ามะเขือเทศเป็นแหล่งอาหารของไลโคปีน

and lycopene is antiangiogenic.

และไลโคปีนนั้นมีคุณสมบัติต้านการสร้างหลอดเลือด

But what's even more interesting from this study,

แต่สิ่งที่น่าสนใจมากกว่าจากผลการศึกษาก็คือ

is that in those men who did develop prostate cancer,

ในกลุ่มของผู้ชายที่เป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก

those who ate more servings of tomato sauce,

คนที่กินซ๊อสมะเขือเทศมากกว่า

actually had fewer blood vessels feeding their cancer.

จะมีจำนวนหลอดเลือด

ที่ไปเลี้ยงเซลมะเร็งน้อยกว่า

So this human study is a prime example

การศึกษาในคนนี้เป็นตัวอย่างที่สำคัญ

of how antiangiogenic substances present in food and consumed at practical levels,

ของสารอาหารที่ต่อต้านการสร้างหลอดเลือด

ที่พบในอาหารและหากได้รับการบริโภคในระดับหนึ่ง

can have an impact on cancer.

จะสามารถมีผลกระทบต่อมะเร็งได้อย่างไร

And we're now studying the role of a healthy diet --

และเรากำลังศึกษา

ถึงผลกระทบของการกินอาหารเพื่อสุขภาพ

with Dean Ornish at UCSF and Tufts University --

กับ Dean Ornish และมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย และ มหาวิทยาลัย Tufts

the role of this healthy diet on markers of angiogenesis

ต่อบทบาทของตัวบ่งชี้ของกระบวนการแองจิโอเจนนีสิส

that we can find in the bloodstream.

ที่เราพบได้ในกระแสเลือด

Obviously, what I've shared with you has some far-ranging implications,

เห็นได้เลยว่าผมได้แบ่งปันประสบการณ์ กับคุณในเรื่องที่เกี่ยวพันในวงกว้าง

even beyond cancer research.

ที่ไปไกลเกินกว่างานวิจัยด้านมะเร็งด้วยซ้ำ

Because if we're right, it could impact consumer education,

เพราะว่าถ้าแนวคิดของเราถูกต้อง มันจะมีผลกระทบต่อการให้ความรู้กับผู้บริโภค

food services, public health

ร้านอาหารต่างๆ การสาธารณสุข

and even the insurance industry.

และแม้แต่กระทั่งธุรกิจประกัน

And in fact, some insurance companies

จริงๆ แล้ว บริษัทประกันหลายแห่ง

are already beginning to think along these lines.

กำลังเริ่มที่จะคิดในแนวทางเหล่านี้

Check out this ad from BlueCross BlueShield of Minnesota.

ลองดูโฆษณานี้จากบริษัท Blue Cross Blue Shield จากมินเนโซต้า

For many people around the world,

และสำหรับคนส่วนมากในโลกนี้

dietary cancer prevention may be the only practical solution,

การป้องกันมะเร็งโดยการกินอาหาร

อาจเป็นเพียงหนทางเดียวที่เป็นไปได้

because not everybody can afford expensive end-stage cancer treatments,

เพราะว่าไม่ทุกคนที่จะสามารถ จ่ายค่ารักษาที่สูงมากสำหรับมะเร็งขั้นสุดท้าย

but everybody could benefit from a healthy diet

แต่ทุกๆ คนสามารถจะได้ประโยชน์จาก

การกินอาหารสุขภาพจากผลิตผลในท้องถิ่น

based on local, sustainable, antiangiogenic crops.

และมีความยั่งยืน

Now, finally,

สุดท้ายนี้

I've talked to you about food,

ผมได้พูดเกี่ยวกับอาหาร

and I've talked to you about cancer,

และผมได้พูดเกี่ยวกับมะเร็ง

so there's just one more disease that I have to tell you about,

ผมยังต้องบอกกับคุณเกี่ยวกับโรคอีกอย่างหนึ่ง

and that's obesity.

นั่นคือโรคอ้วน

Because it turns out that adipose tissue -- fat --

เพราะว่ามันกลายเป็นว่า

เนื้อเยื่อที่ประกอบด้วยไขมันและไขมัน

is highly angiogenesis-dependent.

นั้นมีความเกี่ยวข้องกับกระบวนการแองจิโอเจนนีสิส

And like a tumor, fat grows when blood vessels grow.

เหมือนกับเนื้องอก ไขมันเติบโตเมื่อหลอดเลือดเติบโต

So the question is:

ดังนั้นคำถามก็คือ: เราสามารถทำให้ไขมันหดตัวลง

Can we shrink fat by cutting off its blood supply?

โดยการตัดเลือดที่มาหล่อเลี้ยงมันหรือไม่ ?

The top curve shows the body weight of a genetically obese mouse

กราฟข้างบนแสดงน้ำหนักตัว

ของหนูที่อ้วนโดยพันธุกรรม

that eats nonstop until it turns fat,

มันกินอย่างไม่หยุด

จนกระทั่งมันอ้วนเหมือนกับลูกเทนนิสขนยาว

like this furry tennis ball.

(Laughter)

And the bottom curve is the weight of a normal mouse.

และกราฟข้างล่างเป็นน้ำหนักตัวของหนูปกติ

If you take the obese mouse

ถ้าคุณเอาหนูอ้วนมาและให้

and give it an angiogenesis inhibitor, it loses weight.

สารยับยั้งกระบวนการสร้างหลอดเลือดแก่มัน มันน้ำหนักตัวลด

Stop the treatment, gains the weight back. Restart the treatment, loses the weight.

ถ้าหยุดการรักษา น้ำหนักเพิ่มขึ้นกลับมาเหมือนเดิม

เริ่มต้นการรักษาใหม่ น้ำหนักลดอีกครั้ง

Stop the treatment, it gains the weight back.

หยุดการรักษา น้ำหนักเพิ่มขึ้นกลับมาเหมือนเดิม

And, in fact, you can cycle the weight up and down

ความจริงแล้ว คุณสามารถทำน้ำหนักให้ขึ้น-ลงเป็นวัฏจักร

ง่ายๆโดยการยับยั้งกระบวนการสร้างหลอดเลือด

simply by inhibiting angiogenesis.

So this approach that we're taking for cancer prevention

ดังนั้นวิธีการนี้ที่เราใช้ในการป้องกันมะเร็ง

may also have an application for obesity.

อาจสามารถนำไปใช้

กับโรคอ้วนได้

The truly interesting thing about this

สิ่งที่น่าสนใจมากๆเกี่ยวกับสิ่งนี้ก็คือ

is that we can't take these obese mice

เราไม่สามารถนำหนูอ้วนเหล่านี้

and make them lose more weight

เอามาลดน้ำหนัก

than what the normal mouse's weight is supposed to be.

ให้มากไปกว่าที่น้ำหนักของหนูปกติควรจะเป็น

In other words, we can't create supermodel mice.

อีกนัยหนึ่งก็คือ เราไม่สามารถสร้างซูเปอร์โมเดลหนูได้

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

And this speaks to the role of angiogenesis

และนี่บ่งบอกถึงบทบาทของแองจิโอเจนนิสีส

in regulating healthy set points.

ในการควบคุมจุดสมดุลย์ของการมีสุขภาพดี

Albert Szent-Györgi once said,

อัลเบิร์ต เซนท์-จอร์จี้ เคยกล่าวเอาไว้ว่า

"Discovery consists of seeing what everyone has seen,

"การค้นพบนั้นคือการเห็นในสิ่งที่ทุกๆคนมองเห็น

and thinking what no one has thought."

แต่คิดในสิ่งที่ไม่มีใครคิดมาก่อน"

I hope I've convinced you

ผมหวังว่าผมได้ทำให้คุณเชื่อว่า

that for diseases like cancer, obesity and other conditions,

สำหรับโรคเช่นมะเร็ง โรคอ้วน หรือโรคอื่นๆ

there may be a great power

บางทีมันอาจมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่

in attacking their common denominator: angiogenesis.

ในการต่อสู้กับปัจจัยร่วมที่สำคัญ คือกระบวนการสร้างหลอดเลือด

And that's what I think the world needs now.

และนั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่าโลกกำลังต้องการในขณะนี้ ขอบคุณครับ

Thank you.

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

June Cohen: I have a quick question for you.

จูน โคเฮน: ดังนั้นสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ --

JC: So these drugs aren't exactly in mainstream cancer treatments right now.

มันไม่ได้อยู่ในการรักษาโรคมะเร็งกระแสหลักในขณะนี้

For anyone out here who has cancer, what would you recommend?

สำหรับใครก็ตามที่เป็นมะเร็ง

คุณจะให้คำแนะนำอย่างไร ?

Do you recommend pursuing these treatments now, for most cancer patients?

คุณจะแนะนำให้รักษาแบบนี้ สำหรับผู้ป่วยโรคมะเร็งส่วนใหญ่หรือ ?

วิลเลี่ยม ลี: มันมีการรักษาแบบ antiangiogenic

William Li: There are antiangiogenic treatments

ที่ได้รับอนุมัติจาก FDA (อย.) แล้ว

that are FDA approved,

and if you're a cancer patient,

และถ้าคุณเป็นผู้ป่วยโรคมะเร็ง

or working for one or advocating for one, you should ask about them.

หรือกำลังช่วยเหลือผู้ป่วยโรคมะเร็ง

คุณควรจะสอบถามเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้

And there are many clinical trials.

และมันมีการศึกษาทางคลินิกมากมาย

The Angiogenesis Foundation is following almost 300 companies,

มูลนิธิแองจิโอเจนนีสีส (Angiogenesis) กำลังติดตามบริษัทกว่า 300 บริษัท

and there are about 100 more drugs in that pipeline.

และมันมีตัวยามากกว่า 100

ที่กำลังอยู่ในกระบวนการทดสอบนี้

So, consider the approved ones,

ดังนั้นให้ิพิจารณาตัวยาที่ได้รับการอนุมติ

look for clinical trials,

มองหาการศึกษาทางคลินิกต่างๆ

but then between what the doctor can do for you,

แต่ระหว่างสิ่งที่หมอสามารถทำให้คุณได้

we need to start asking what can we do for ourselves.

เราต้องเริ่มถามตัวเราเองว่าอะไรที่เราสามารถทำเพื่อตัวเราเองได้บ้าง

และนี่คือหนึ่งในแนวทางที่ผมพูดถึง

This is one of the themes I'm talking about:

ถ้าเราสามารถทำ

We can empower ourselves

to do the things that doctors can't do for us,

ในสิ่งที่หมอไม่สามารถทำให้เราได้

which is to use knowledge and take action.

นั่นคือใช้องค์ความรู้ที่มีและเริ่มทำเลย

And if Mother Nature has given us some clues,

และถ้าธรรมชาติได้ชี้ทางแก่พวกเราแล้ว

we think there might be a new future in the value of how we eat,

เราคิดว่ามันอาจมีอนาคตใหม่

ในคุณค่าของสิ่งที่เรากินเข้าไป

and what we eat is really our chemotherapy three times a day.

และสิ่งที่เรากินเข้าไปนั้นจริงๆืแล้วก็คือ เคมีบำบัดวันละสามเวลา

JC: Right. And along those lines,

จูน: ค่ะ และตามแนวทางเหล่านี้

for people who might have risk factors for cancer,

สำหรับคนที่อาจมีความเสี่ยงในการเป็นโรคมะเร็ง

would you recommend pursuing any treatments prophylactically,

คุณจะแนะนำอย่างไรให้ปฏิบัติตัวเพื่อป้องกันโรคมะเร็ง

or simply pursuing the right diet,

หรือง่ายๆ เพียงแค่กินให้ถูกต้อง

with lots of tomato sauce?

โดยใส่ซ๊อสมะเขือเทศเยอะๆ ?

WL: Well, you know, there's abundant epidemiological evidence,

วิลเลี่ยม ลี: คุณก็รู้่ว่า มันมีหลักฐานอย่างมากมาย

and I think in the information age,

และผมคิดว่าในยุคของข้อมูลข่าวสาร

it doesn't take long to go to a credible source like PubMed,

มันไม่เป็นการเสียเวลามาก ในการเข้าไปสู่แหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้

เช่น Pubmed, the National Library of Medicine

the National Library of Medicine,

to look for epidemiological studies for cancer risk reduction

เพื่อที่จะหารายงานการศึกษา

ที่เกี่ยวกับการลดความเสี่ยงในการเป็นโรคมะเร็ง

based on diet and based on common medications.

โดยพื้นฐานจากการกินอาหารและการใช้ยาทั่วไป

And that's certainly something that anybody can look into.

และนั่นเป็นอะไรที่แน่นอนที่ใครก็ได้สามารถจะเข้าไปดูได้

JC: Okay. Well, thank you so much.

จูน: โอเค ขอบคุณมากค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)