Can we eat to starve cancer? | William Li

ویلیام لی: آیا با غذا خوردن می توان سرطان را گرسنگی داد؟

Translator: Hasan Moeeni Reviewer: Ali Moeeny

Good afternoon.

بعدازظهر بخیر.

There's a medical revolution happening all around us,

یک انقلاب پزشکی در اطراف ما در حال رخ دادن است،

and it's one that's going to help us conquer

انقلابی که به ما کمک می کند تا بر

some of society's most dreaded conditions,

بعضی از وخیم ترین بیماری های اجتماع از جمله سرطان

including cancer.

فایق آییم.

The revolution is called angiogenesis,

این انقلاب رگ زایی نام دارد که

and it's based on the process that our bodies use to grow blood vessels.

بر پایه ی فرآیندهایی

که بدن ما برای توسعه رگ های خونی به کار می برد قرار گرفته است.

So why should we care about blood vessels?

خوب چرا باید به رگهای خونی توجه کرد؟

Well, the human body is literally packed with them --

در واقع بدن انسان پر از رگهای خونی است،

60,000 miles worth in a typical adult.

حدود شصت هزار مایل در یک انسان بالغ معمولی رگ وجود دارد.

End to end, that would form a line that would circle the earth twice.

در صورتی که این رگ ها را پشت به پشت قرار دهیم

خطی تشکیل می دهند که دو بار زمین را دور خواهد زد.

The smallest blood vessels are called capillaries.

به کوچکترین این رگهای خونی مویرگ گفته می شود.

We've got 19 billion of them in our bodies.

ما در بدن مان 19 میلیارد مویرگ داریم.

And these are the vessels of life,

این ها رگ های زندگی هستند

and as I'll show you, they can also be the vessels of death.

و به طوری که نشان خواهم داد،

این رگ ها می توانند رگ های مرگ باشند.

Now, the remarkable thing about blood vessels

نکته قابل توجه در مورد رگ های خونی

is that they have this ability

توانایی آن ها در سازگاری با

to adapt to whatever environment they're growing in.

هر محیطی است که در آن رشد می کنند.

برای مثال در کبد آن ها کانال هایی را برای

For example, in the liver, they form channels to detoxify the blood;

تصفیه سموم خون شکل می دهند.

in the lungs, they line air sacs for gas exchange.

در شش، آن ها کیسه های هوایی را برای تبادل گازها می پوشانند.

In muscle, they corkscrew,

در ماهیچه ها، به شکل مارپیچ در می آیند تا ماهیچه ها بدون

so that muscles can contract without cutting off circulation.

قطع شدن گردش خون بتوانند منقبض شوند.

And in nerves, they course along like power lines,

و در اعصاب، مانند خطوط برق در کنار آن ها امتداد می گیرند و

keeping those nerves alive.

باعث زنده ماندن آن ها می شوند.

We get most of these blood vessels

و ما اکثر این رگهای خونی را در

when we're actually still in the womb.

واقع وقتی که هنوز در رحم هستیم تشکیل می دهیم.

و این به معنی این است که در بزرگ سالی

And what that means is that as adults,

blood vessels don't normally grow.

رگ های خونی به غیر از چند مورد ویژه،

Except in a few special circumstances.

معمولا رشدی ندارند.

In women, blood vessels grow every month,

در زن ها ، رگ های خونی هر ماه برای

to build the lining of the uterus.

شکل دادن سطح رحم رشد می کنند.

During pregnancy, they form the placenta,

در دوران حاملگی ، آن ها جفت را شکل می دهند،

which connects mom and baby.

که مادر را به کودک متصل می کند.

And after injury, blood vessels actually have to grow under the scab

و در صورت زخم شدن، رگ های خونی

در واقع باید در زیر محل زخم رشد کنند تا

in order to heal a wound.

زخم بهبود پیدا کند.

And this is actually what it looks like,

و مانند این شکل خواهند بود.

hundreds of blood vessels, all growing toward the center of the wound.

صدها رگ خونی

به سوی مرکز زخم رشد پیدا خواهند کرد.

So the body has the ability to regulate

پس بدن توانایی تنظیم کردن

the amount of blood vessels that are present at any given time.

میزان رگ های خونی را در هر زمان دارد.

It does this through an elaborate and elegant system of checks and balances,

و این کار را از طریق سیستمی دقیق و

زیبا و با کنترل و توازن در

stimulators and inhibitors of angiogenesis,

محرک ها و بازدارنده های رگ زایی انجام می دهد.

such that, when we need a brief burst of blood vessels,

به صورتی که وقتی ما به افزایش رگ های خونی نیاز داریم،

the body can do this by releasing stimulators,

بدن با آزاد کردن محرک ها این نیاز را برطرف می کند،

proteins called angiogenic factors,

پروتئین هایی که فاکتورهای رگ زا نامیده می شوند که

that act as natural fertilizer, and stimulate new blood vessels to sprout.

مانند کود های طبیعی عمل می کنند و

باعث تحریک و جوانه زندن رگ های جدید می شوند.

When those excess vessels are no longer needed,

و هنگامی که به این رگ های اضافی دیگر نیازی نباشد،

the body prunes them back to baseline,

بدن آن ها را به وسیله حضور طبیعی بازدارنده های رگ زایی

using naturally-occurring inhibitors of angiogenesis.

تا مقدار رگهای اولیه هرس می کند.

There are other situations where we start beneath the baseline,

وضعیت های دیگری نیز وجود دارد که فرآیند از رگ اولیه آغاز می گردد،

در این حالت نیاز است رگ های جدیدی برای رسیدن به حالت نرمال رشد کنند.

and we need to grow more blood vessels, just to get back to normal levels --

برای مثال در زخم ها.

for example, after an injury --

که بدن توانایی انجام این کار را دارد،

and the body can do that too, but only to that normal level,

ولی تنها تا آن سطح نرمالی

that set point.

که تنظیم شده است.

But what we now know, is that for a number of diseases,

اما چیزی که ما اکنون می دانیم این است که در تعدادی از بیماری ها،

there are defects in the system,

نقص هایی در سیستم به وجود می آید

where the body can't prune back extra blood vessels,

که بدن توانایی هرس کردن رگ های اضافه یا

or can't grow enough new ones in the right place at the right time.

توانایی رشد کافی رگ های جدید را

در زمان و مکان مناسب از دست می دهد.

And in these situations, angiogenesis is out of balance.

و در این وضعیت ها رگ زایی

از حالت تعادل خود خارج می شود.

And when angiogenesis is out of balance,

و وقتی رگ زایی از تعادل خارج شود،

a myriad of diseases result.

بیماری های بیشماری از آن حاصل می شود.

For example, insufficient angiogenesis -- not enough blood vessels --

برای مثال، نارسایی در رگ زایی،

کافی نبودن تعداد رگ های خونی،

leads to wounds that don't heal, heart attacks,

باعث بهبود پیدا نکردن ضخم ها، حمله قلبی،

legs without circulation, death from stroke,

قطع شدن جریان خون در پاها، مرگ در اثر سکته،

nerve damage.

و آسیب به اعصاب می شود.

And on the other end, excessive angiogenesis --

و در سوی دیگر، رگ زایی بیش از اندازه،

یا رگ های خونی زیادتر از حد نیز باعث بروز بیماری می شود.

too many blood vessels -- drives disease,

and we see this in cancer, blindness,

که ما این حالت را در سرطان، نابینایی،

arthritis, obesity, Alzheimer's disease.

ورم مفاصل، مرض چاقی،

و آلزایمر مشاهده می کنیم.

In total, there are more than 70 major diseases

در مجموع 70 بیماری اصلی وجود دارند که

affecting more than a billion people worldwide,

بیشتر از یک میلیارد نفر را در دنیا گرفتار کرده اند،

that all look on the surface to be different from one another,

و اگر چه این بیماری ها در ظاهر از یکدیگر متفاوت هستند،

ولی در واقع همه در

but all actually share abnormal angiogenesis

ناهنجاری در رگ زایی

as their common denominator.

مشترک هستند.

And this realization is allowing us to re-conceptualize

که درک این موضوع به ما اجازه داده است

که نگاه مان را در

the way that we actually approach these diseases,

برخورد با این بیماری ها با استفاده از

by controlling angiogenesis.

کنترل رگ زایی تغییر دهیم.

Now, I'm going to focus on cancer,

حال می خواهم که بر سرطان تمرکز کنم.

because angiogenesis is a hallmark of cancer --

چون رگ زایی در درمان سرطان خیلی موثر است،

every type of cancer.

هر نوعی از سرطان.

So here we go.

پس شروع می کنیم.

This is a tumor: dark, gray, ominous mass growing inside a brain.

این یک تومور است، تیره، خاکستری، با حجم زیاد

که درون مغز رشد کرده است.

And under the microscope,

و در زیر میکروسکوپ شما می توانید صد ها

you can see hundreds of these brown-stained blood vessels,

رگ خونی و موی رگ را به صورت لکه های قهوه ای ببینید که،

capillaries that are feeding cancer cells,

سلول های سرطانی را تغذیه می کنند،

bringing oxygen and nutrients.

اکسیژن و مواد غذایی را به آن ها می رسانند.

But cancers don't start out like this,

اما سرطان ها به این صورت شروع نمی شود.

and in fact, cancers don't start out with a blood supply.

در اصل سرطان ها در آغاز

منبعی برای تغذیه خون ندارند.

They start out as small, microscopic nests of cells,

آن ها به صورت یک لانه کوچک و میکروسکوپی از سلول ها آغاز می شوند

that can only grow to one half a cubic millimeter in size.

که تنها می توانند

تا نیم میلی متر مربع رشد کنند.

That's the tip of a ballpoint pen.

به اندازه سر یک خودکار.

Then they can't get any larger because they don't have a blood supply,

بعد از این دیگر نمی توانند بزرگ تر شوند چون به منبع خون کافی دسترسی ندارند،

در نتیجه به اکسیژن و مواد غذایی کافی دسترسی ندارند.

so they don't have enough oxygen or nutrients.

In fact, we're probably forming these microscopic cancers

و در حقیقت ما این سرطان های میکروسکوپی را

به احتمال زیاد در هر زمان در بدن مان تشکیل می دهیم.

all the time in our body.

Autopsy studies from people who died in car accidents

تحقیقات کالبدشکافی کسانی که در اثر تصادفات خودرو کشته شده اند

have shown that about 40 percent of women between the ages of 40 and 50

نشان داده است که در حدود 40 در صد زنان

در سنین بین 40 تا 50 سال

actually have microscopic cancers in their breasts.

در واقع این نوع سرطان های میکروسکوپی را

در سینه هایشان دارند.

About 50 percent of men in their 50s and 60s

و در حدود 50 درصد مردان بین 50 تا 60 سال نیز

have microscopic prostate cancers,

سرطان های میکروسکوپی پروستات دارند.

and virtually 100 percent of us, by the time we reach our 70s,

و صد در صد ما به صورت بالقوه،

وقتی که به سن 70 سالگی برسیم،

will have microscopic cancers growing in our thyroid.

درتیروئد خود سرطان میکروسکوپی خواهیم داشت.

Yet, without a blood supply,

با این وجود بدون منبع خون،

most of these cancers will never become dangerous.

بیشتر این سرطان ها

هیچ موقع خطرناک نخواهند شد.

Dr. Judah Folkman, who was my mentor

دکتر جودا فوکمن که استاد من،

and who was the pioneer of the angiogenesis field,

و پیشگام در زمینه رگ زایی بوده است،

once called this "cancer without disease."

به این پدیده "سرطان بدون بیماری" گفته است.

So the body's ability to balance angiogenesis,

پس توانایی بدن در تعادل رگ زایی

when it's working properly,

در زمانی که به صورت مطلوب کار می کند از

prevents blood vessels from feeding cancers.

تغذیه سلول های سرطانی توسط رگ های خونی جلوگیری می کند.

And this turns out to be

و این فرآیند

one of our most important defense mechanisms

یکی از مهمترین روش های دفاعی بدن

against cancer.

در برابر سرطان است.

In fact, if you actually block angiogenesis

در حقیقت اگر ما از رگ زایی جلوگیری کنیم و

and prevent blood vessels from ever reaching cancer cells,

جلوی رسیدن رگ های خونی به سلول های سرطانی را برای همیشه بگیریم،

تومورها دیگر نمی توانند رشد کنند.

tumors simply can't grow up.

But once angiogenesis occurs,

ولی وقتی رگ زایی رخ می دهد،

cancers can grow exponentially.

سرطان ها می توانند به صورت تصاعدی رشد کنند.

And this is actually how a cancer goes from being harmless,

و در واقع این حالتی است که

سرطان از شروع بی خطرش به

to being deadly.

صورت کشنده در می آید.

Cancer cells mutate,

سلول های سرطانی تغییر می کنند

and they gain the ability to release lots of those angiogenic factors,

و توانایی تولید بسیاری از فاکتورهای رگ زایی را

به دست می آورند. کودهای طبیعی که تعادل را به نفع

natural fertilizer,

that tip the balance in favor of blood vessels invading the cancer.

رگ های خونی برای نفوذ و رشد در

بافت سرطانی تغییر می دهند.

And once those vessels invade the cancer,

هنگامی که این رگ ها به بافت سرطانی وارد شوند،

it can expand, it can invade local tissues,

این بافت های سرطانی می توانند توسعه پیدا کرده و به بافت های اطراف نفوذ کنند.

and the same vessels that are feeding tumors

همان رگ هایی که تومورها را تغذیه می کنند،

allow cancer cells to exit into the circulation as metastases.

به سلول های سرطانی این امکان را می دهند که وارد گردش خون شده

و باعث متاستاز شوند.

And unfortunately, this late stage of cancer

و متاسفانه در بیشتر موارد این مرحله ی دیرهنگام در سرطان

is the one at which it's most likely to be diagnosed,

مرحله ای است که تازه سرطان

در بیمار تشخیص داده می شود،

when angiogenesis is already turned on,

هنگامی که رگ زایی به حالت فعال در آمده است،

and cancer cells are growing like wild.

و سلول های سرطانی به صورتی وحشیانه در حال رشد هستند.

So, if angiogenesis is a tipping point

پس اگر رگ زایی

مرز بین

between a harmless cancer and a harmful one,

تغییر سرطان از حالت بی ضرر به نوع مضرر است،

then one major part of the angiogenesis revolution

پس یکی از قسمت های اصلی انقلاب رگ زایی

is a new approach to treating cancer

روش جدیدی برای درمان سرطان

by cutting off the blood supply.

با قطع کردن منبع خون آن است.

We call this antiangiogenic therapy,

ما به این روش درمان ضد رگ زایی می گوییم،

and it's completely different from chemotherapy,

این روش با شیمی درمانی کاملا متفاوت است

because it selectively aims

چون در این روش سلول ها به صورت انتخابی به وسیله

at the blood vessels that are feeding the cancers.

رگ های خونی که آن ها را تغذیه می کنند هدف گیری می شوند.

We can do this because tumor blood vessels are unlike normal, healthy vessels

این کار را به این دلیل می توانیم انجام دهیم چون

رگ خونی تومورها با رگ های سالمی که

در جاهای دیگر بدن دیده می شوند متفاوت هستند.

we see in other places of the body --

they're abnormal, they're very poorly constructed,

آن ها غیر طبیعی هستند.

ساختار خیلی ضعیفی دارند.

and because of that, they're highly vulnerable

و به این دلیل نسبت به اقدام درمانی ی که در مورد آن ها

to treatments that target them.

انجام می شود بسیار آسیب پذیرهستند.

In effect, when we give cancer patients antiangiogenic therapy --

در واقع وقتی ما درمان ضد رگ زایی را

به بیماران سرطانی می دهیم --

here, an experimental drug for a glioma,

این یک داروی آزمایشی برای گلیوما است،

which is a type of brain tumor --

که یک نوع تومور مغزی است--

you can see that there are dramatic changes that occur

شما می توانید ببینید که وقتی به تومور گرسنگی داده شده است

when the tumor is being starved.

تغییرات چشمگیری رخ داده است.

Here's a woman with a breast cancer,

این مورد یک خانم با سرطان سینه است

being treated with the antiangiogenic drug called Avastin,

که با داروی ضد رگ زایی به اسم آوستین که مورد تایید اف دی ای است مورد

which is FDA approved.

درمان قرار گرفته است.

And you can see that the halo of blood flow

و می توانید ببینید که هاله جریان خون که قبل از درمان وجود داشته

disappears after treatment.

بعد از درمان ناپدید شده است.

Well, I've just shown you two very different types of cancer

خوب من تا اینجا دو مورد خیلی متفاوت

از سرطان ها را به شما نشان داده ام

that both responded to antiangiogenic therapy.

که درمان ضد رگ زایی در هر دو مورد موثر بوده است.

So a few years ago, I asked myself,

چند سال پیش از خودم این سوال را پرسیدم،

"Can we take this one step further and treat other cancers,

آیا ما می توانیم این روش را یک قدم جلوتر ببریم

و سرطان های دیگر را حتی در دیگر جانوران،

even in other species?"

درمان کنیم؟

So here is a nine year-old boxer named Milo,

خوب این یک سگ نه ساله به اسم مایلو است

who had a very aggressive tumor

که یک تومور خیلی بدخیم در شانه اش

called a malignant neurofibroma growing on his shoulder.

به اسم نوروفیبروم بدخیم رشد کرده بود.

It invaded into his lungs.

این تومور به ریه هایش نفوذ پیدا کرده بود.

His veterinarian only gave him three months to live.

دام پزشک تنها سه ماه وقت برای زندگی به این سگ داده بود.

So we created a cocktail of antiangiogenic drugs

ما معجونی از داروهای ضد رگ زایی آماده کردیم

that could be mixed into his dog food,

که می شد آن را با غذای سگ مخلوط کرد

as well as an antiangiogenic cream,

همین طور یک کرم ضد رگ زایی که

that could be applied on the surface of the tumor.

می شد آن را بر روی سطح تومور به کار برد.

And within a few weeks of treatment,

در ظرف چند هفته درمان،

we were able to slow down that cancer's growth,

ما توانستیم از سرعت رشد سرطان کم کنیم

such that we were ultimately able to extend Milo’s survival

به طوری که در پایان ما توانستیم مدت زنده مان مایلو را

to six times what the veterinarian had initially predicted,

تا شش برابر آن چه که دام پزشک پیش بینی کرده بود،

all with a very good quality of life.

همراه با کیفیت خوب زندگی افزایش دهیم.

And we've subsequently treated more than 600 dogs.

و متعاقب آن بیش از 600 سگ دیگر را درمان کردیم.

We have about a 60 percent response rate,

نرخ پاسخگویی به درمان در حدود 60 درصد

and improved survival for these pets

به همراه افزایش بقا برای این حیواناتی

that were about to be euthanized.

که قرار بود کشته شوند.

So let me show you a couple of even more interesting examples.

خوب اجازه بدهید دو مورد دیگر

که جالب تر هستند را نشان تان بدهم.

This is 20-year-old dolphin living in Florida,

این یک دلفین 20 ساله است که در فلوریدا زندگی می کند،

and she had these lesions in her mouth

و این جراحات را در دهانش داشت

that, over the course of three years,

که در طول مدت سه سال،

developed into invasive squamous cell cancers.

به صورت سلول های سرطانی تهاجمی فلسی توسعه پیدا کرده بود.

So we created an antiangiogenic paste.

ما نوعی چسب ضد رگ زایی درست کردیم.

We had it painted on top of the cancer three times a week.

و آن را سه بار در هفته

بر روی سرطان می زدیم.

And over the course of seven months,

در طول مدت هفت ماه،

the cancers completely disappeared,

سلول های سرطانی به طور کامل ناپدید شدند،

and the biopsies came back as normal.

و نتایج آزمایشات بافت برداری به صورت عادی بود.

Here's a cancer growing on the lip

در این مورد سرطان بر روی لب یک اسب

of a Quarter Horse named Guinness.

به اسم گنیس رشد کرده است.

It's a very, very deadly type of cancer called an angiosarcoma.

این یک نوع سرطان خیلی خیلی کشنده به نام انژیوسارکوما است.

It had already spread to his lymph nodes,

که پیش از این درغدد لنفاوی آن هم پخش شده بود،

so we used an antiangiogenic skin cream for the lip,

ما در این مورد از یک کرم پوست ضد رگ زایی برای لب

and the oral cocktail, so we could treat from the inside as well as the outside.

و همچنین از یک معجون خوراکی استفاده کردیم تا بتوانیم

هم از خارج و هم از داخل سرطان را درمان کنیم.

And over the course of six months,

بعد از طی مدت شش ماه،

he experienced a complete remission.

این اسب بهبودی کامل پیدا کرد.

And here he is six years later,

و در این جا گنیس و

Guinness, with his very happy owner.

صاحب خیلی خوشحالش را بعد از شش سال می بینید.

(Applause)

(تشویق)

Now obviously, antiangiogenic therapy could be used for a wide range of cancers.

با این شرایط بدیهی بود که از درمان ضد رگ زایی

می توان برای درمان انواع زیادی از سرطان ها استفاده کرد.

And in fact, the first pioneering treatments

و در واقع اولین درمان های پیشگام،

for people as well as dogs,

برای مردم علاوه بر سگ ها،

are already becoming available.

در حال حاضر در دسترس هستند.

There are 12 different drugs, 11 different cancer types.

برای 11 سرطان متفاوت در حال حاضر 12 داروی مختلف وجود دارد

But the real question is:

ولی سوال اصلی این است که:

How well do these work in practice?

در عمل این داروها چقدر خوب جواب می دهند؟

So here's actually the patient survival data

خوب این در واقع اطلاعات مربوط به زنده ماندن بیماران

from eight different types of cancer.

برای 8 سرطان مختلف است.

The bars represent survival time

نمودار نشان دهنده مدت زمان زنده ماندن

taken from the era in which there was only chemotherapy,

در دوره ای است که بیماران

تنها شیمی درمانی ،

or surgery, or radiation available.

یا جراحی و یا رادیودرمانی می شده اند.

But starting in 2004,

اما از سال 2004 ،

when antiangiogenic therapies first became available,

از وقتی که درمان ضد رگ زایی برای اولین بار در دسترس قرار گرفت،

خوب شما می توانید ببینید که

you can see that there has been a 70 to 100 percent improvement in survival

70 تا 100 درصد

افزایش در مدت زمان زنده ماندن افراد مبتلا به

for people with kidney cancer, multiple myeloma,

سرطان های کلیه ، مولتیپل میلوما،

colorectal cancer, and gastrointestinal stromal tumors.

سرطان روده بزرگ و تومورهای استرومایی دستگاه گوارش دیده می شود.

That's impressive.

این رشد چشم گیری است.

But for other tumors and cancer types,

اما برای سرطان ها و تومورهای دیگر،

the improvements have only been modest.

افزایش مدت زنده ماندن نسبتا کم است.

So I started asking myself,

خوب من از خود این سوال را کردم،

"Why haven't we been able to do better?"

چرا ما قادر نیستیم کار بهتری انجام دهیم؟

And the answer, to me, is obvious:

جواب این سوال برایم روشن بود.

we're treating cancer too late in the game,

ما درمان سرطان را خیلی دیرشروع می کنیم،

when it's already established,

ما درمان را وقتی که سرطان جای گیری کرده است،

and oftentimes, it's already spread or metastasized.

و در بعضی مواقع حتی پخش شده و متاستازداده است آغاز می کنیم.

And as a doctor,

و به عنوان یک پزشک من به این موضوع آگاهم که

I know that once a disease progresses to an advanced stage,

وقتی یک بیماری به مرحله پیشرفته توسعه پیدا کرد،

achieving a cure can be difficult, if not impossible.

دست یافتن به درمان

اگر غیر ممکن نباشد، مشکل خواهد بود.

So I went back to the biology of angiogenesis, and started thinking:

در نتیجه به اصول زیست شناسی

رگ زایی مراجعه کرده و

شروع به فکر کردن کردم:

Could the answer to cancer be preventing angiogenesis,

آیا جواب سرطان

می تواند جلوگیری از رگ زایی باشد،

beating cancer at its own game,

آیا می توان سرطان را در بازی خودش شکست داد

so the cancers could never become dangerous?

به طوری که سرطان ها هیچ وقت به صورت خطرناک درنیایند؟

This could help healthy people,

به این صورت می توان به افراد سالم و

as well as people who've already beaten cancer once or twice,

همچنین افرادی که مبتلا به سرطان بوده اند و

تا کنون یک یا دو بار درمان شده اند

and want to find a way to keep it from coming back.

و می خواهند از بروز مجدد سرطان جلوگیری کنند کمک کرد.

So to look for a way to prevent angiogenesis in cancer,

پس برای یافتن روشی جهت جلوگیری از رگ زایی در سرطان،

I went back to look at cancer's causes.

به عوامل بروز سرطان مراجعه کردم.

And what really intrigued me,

و موضوعی که نظرم را جلب کرد

was when I saw that diet accounts for 30 to 35 percent

این بود که دیدم رژیم غذایی سهمی برابر با

30 تا 35 درصد

of environmentally-caused cancers.

در عوامل محیطی ابتلا به سرطان دارد.

Now the obvious thing is to think about what we could remove from our diet,

در این شرایط موضوع روشنی که باید درباره آن فکر می کردیم این بود که

چه چیزی را از رژیم غذایی حذف کنیم تا از بروز سرطان جلوگیری شود.

what to strip out, take away.

But I actually took a completely opposite approach,

اما من برعکس این روش را انتخاب کردم

and began asking: What could we be adding to our diet

و این سوال را پرسیدم: چه چیزی به رژیم غذایی مان اضافه کنیم

that's naturally antiangiogenic,

که به طور طبیعی ضد رگ زایی باشد،

and that could boost the body's defense system,

که بتواند سیستم دفاعی بدن را برای مقابله با

and beat back those blood vessels that are feeding cancers?

رگ های خونی که سرطان ها را تغذیه می کنند تقویت کند؟

In other words, can we eat to starve cancer?

به کلام دیگر، آیا با خوردن می توان سرطان را گرسنگی داد؟

(Laughter)

خوب جواب این سوال مثبت است.

Well, the answer is yes, and I'm going to show you how.

و من به شما نشان خواهم داد که چگونه.

And our search for this has taken us to the market,

جستجو برای پاسخ این سوال

ما را به بازار، مزرعه و قفسه ی ادویه جات برد

the farm and to the spice cabinet,

because what we've discovered

چون چیزی که ما کشف کردیم این بود که

is that Mother Nature has laced a large number

طبیعت تعداد زیادی

of foods and beverages and herbs

از غذاها، آشامیدنی ها و گیاهان با

with naturally-occurring inhibitors of angiogenesis.

خاصیت طبیعی بازدارندگی از

رگ زایی را در خود دارد.

Here's a test system we developed.

این سیستمی است که ما برای آزمایش آماده کردیم.

At the center is a ring

در مرکز یک حلقه وجود دارد که از آن

from which hundreds of blood vessels are growing out in a starburst fashion.

صدها رگ خونی به صورت ستاره مانند رشد می کنند.

و ما می توانیم از این سیستم برای

And we can use this system to test dietary factors

آزمایش عوامل مختلف موجود در رژیم غذایی

at concentrations that are obtainable by eating.

با غلظت های که توسط خوردن قابل دستیابی باشند استفاده کنیم.

Let me show you what happens

خوب اجازه بدهید به شما نشان بدهم که وقتی

when we put in an extract from red grapes.

عصاره ای از انگور قرمز را در سیستم قرار دادیم چه اتفاقی افتاد.

The active ingredient is resveratrol,

انگور قرمز حاوی رزوراترول است.

it's also found in red wine.

این ماده همچنین در شراب قرمز هم وجود دارد.

This inhibits abnormal angiogenesis,

در این مورد می بینید که از رگ زایی غیر معمولی تا

by 60 percent.

60 درصد جلوگیری شده است.

Here's what happens when we added an extract from strawberries.

وقتی عصاره ای از توت فرنگی به سیستم اضافه شد این حالت رخ داد.

It potently inhibits angiogenesis.

این عصاره با قدرت از رگ زایی جلوگیری کرد.

And extract from soybeans.

و همین طور عصاره دانه های سویا.

And here is a growing list

و این جا هم لیست در حال بزرگ شدن از

of antiangiogenic foods and beverages that we're interested in studying.

خوردنی ها و آشامیدنی هایی با خاصیت ضد رگ زایی است

که ما بر روی آن ها مطالعه کردیم.

For each food type,

و برای هر نوع خوردنی،

we believe that there are different potencies

ما معتقدیم که توانایی های متفاوتی

within different strains and varietals.

در گونه ها و رگه های مختلف وجود دارد.

And we want to measure this because,

و ما می خواستیم این ها را اندازه گیری کنیم چون،

well, while you're eating a strawberry

هنگامی که شما یک توت فرنگی را می خورید

or drinking tea,

یا چایی می نوشید،

why not select the one that's most potent

چرا یک نوعی را انتخاب نکنید که بیشترین توان

for preventing cancer?

برای جلوگیری از سرطان را داشته باشد.

So here are four different teas that we've tested.

خوب در این جا چهار نوع مختلف چایی را ما آزمایش کردیم.

They're all common ones: Chinese jasmine, Japanese sencha,

این ها همه چایی های متعارف هستند،

یاسمین چینی، سنچای ژاپنی،

Earl Grey and a special blend that we prepared,

چای سیاه معطر و مخلوط مخصوصی که ما آماده کردیم.

and you can see clearly that the teas vary in their potency,

به طور واضح می توانید ببینید که

توانایی چایی های مختلف در

from less potent to more potent.

ضد رگ زایی از کم به زیاد متفاوت است.

ولی نکته خیلی جالب

But what's very cool

is when we combine the two less potent teas together,

هنگامی بود که ما دو نمونه از چایی با

توانایی کم را با یکدیگر مخلوط کردیم،

the combination, the blend, is more potent than either one alone.

مخلوط این دو نمونه،

از هر کدام از آن ها به تنهایی توانایی بیشتری داشت.

This means there's food synergy.

این به این معنی که است که خوردنی ها دارای خاصیت هم افزایی هستند.

Here's some more data from our testing.

این ها اطلاعات بیشتری از آزمایشات ماست.

Now in the lab, we can simulate tumor angiogenesis,

در آزمایشگاه ما می توانیم توانایی رگ زایی تومور را

represented here in a black bar.

شبیه سازی کنیم که در اینجا با نوار سیاه نشان داده شده است.

And using this system, we can test the potency of cancer drugs.

و با به کارگیری این سیستم می توانیم توان داروهای درمان سرطان ها را آزمایش کنیم.

So the shorter the bar,

نوارهای کوتاه تر،

the less angiogenesis -- that's good.

توان رگ زایی کمتری دارند که این خوب است.

And here are some common drugs

و این جا هم تعدادی از داروهای متعارف دیگر

that have been associated with reducing the risk of cancer in people.

که به آن ها خاصیت کاهش ریسک ابتلا به سرطان

در افراد نسبت داده شده است.

Statins, nonsteroidal anti-inflammatory drugs,

اﺳﺘﺎﺗﻴﻦ ها ، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

و چند مورد دیگر

and a few others -- they inhibit angiogenesis, too.

که آن ها نیز از رگ زایی جلوگیری می کنند.

And here are the dietary factors

و در این جا هم فاکتورهای غذایی

going head-to-head against these drugs.

که هم پای این داروها موثر هستند.

You can see they clearly hold their own,

شما می توانید ببینید که این ها به طور واضح

and in some cases, they're more potent than the actual drugs.

جایگاه خود را دارند و در بعضی موارد از

داروها توان بیشتری دارند.

Soy, parsley, garlic, grapes, berries.

سویا، جعفری، سیر،

انگور، انواع توت ها،

I could go home and cook a tasty meal using these ingredients.

من می توانم بروم خانه و غذای خوشمزه ای

با استفاده از این مواد بپزم.

Imagine if we could create the world's first rating system,

پس تصور کنید روزی را که ما بتوانیم

اولین سیستم رتبه بندی دنیا

in which we could score foods

که به وسیله آن بشود غذاها را براساس

according to their antiangiogenic, cancer-preventative properties.

خاصیت ضد رگ زایی و جلوگیری از سرطان شان

نمره دهی کرد را بسازیم.

And that's what we're doing right now.

و این کاری است که در حال حاضر ما داریم انجام می دهیم.

Now, I've shown you a bunch of lab data,

حال، من به شما مقداری اطلاعات آزمایشگاهی را نشان دادم،

and so the real question is:

ولی سوال اصلی این است که:

What is the evidence in people

مدرکی که نشان بدهد در انسان خوردن

that eating certain foods can reduce angiogenesis in cancer?

بعضی از غذاها می تواند رگ زایی

در سرطان را کاهش دهد چیست؟

Well, the best example I know

خوب، بهترین مثالی که من می شناسم

is a study of 79,000 men followed over 20 years,

مطالعه ای بر روی 79000 مرد است،

که برای 20 سال پیگیری شده اند،

in which it was found that men who consumed cooked tomatoes

که در آن مشخص شده است که مردهایی که

گوجه ی پخته شده را دو تا سه بار در هفته در غذایشان داشته اند

two to three times a week,

had up to a 50 percent reduction

تا 50 درصد ریسک ابتلا

in their risk of developing prostate cancer.

به سرطان پروستات در آن ها کاهش داشته است.

Now, we know that tomatoes are a good source of lycopene,

اکنون ما می دانیم که گوجه منبع خوبی از لایکوپین است که،

and lycopene is antiangiogenic.

لایکوپین یک ماده ضد رگ زایی است.

But what's even more interesting from this study,

اما نکته ای که در این مطالعه جالب تر است

is that in those men who did develop prostate cancer,

این است که آن مردهایی که به سرطان پروستات مبتلا شده اند

those who ate more servings of tomato sauce,

و میزان بیشتری سس گوجه مصرف می کرده اند

actually had fewer blood vessels feeding their cancer.

در واقع تعداد کمتری رگ خونی

سرطان آن ها را تغذیه می کرده است.

So this human study is a prime example

خوب این مطالعه انسانی بهترین مثالی است از

of how antiangiogenic substances present in food and consumed at practical levels,

این که چگونه مصرف عادی

غذاهای حاوی مواد ضد رگ زایی

can have an impact on cancer.

می تواند بر روی سرطان تاثیر گذار باشد.

And we're now studying the role of a healthy diet --

و در حال حاضر ما در حال مطالعه بر

نقش رژیم غذایی سالم

with Dean Ornish at UCSF and Tufts University --

با همکاری دن اورنیش و UCSF و دانشگاه Tufts

the role of this healthy diet on markers of angiogenesis

روی نقش رژیم غذایی سالم بر نشانگرهای رگ زایی که

that we can find in the bloodstream.

در جریان خون یافت می شوند هستیم.

Obviously, what I've shared with you has some far-ranging implications,

به طور روشن آن چه که من با شما در میان گذاشتم در طیف گسترده ای

even beyond cancer research.

حتی فرای تحقیقات مربوط به سرطان کاربرد دارد.

Because if we're right, it could impact consumer education,

اگر نتایج ما درست باشد، می تواند در آموزش،

food services, public health

خدمات غذایی، سلامت عمومی

and even the insurance industry.

و حتی در صنعت بیمه هم تاثیر گذار باشد.

And in fact, some insurance companies

و در واقع بعضی از شرکت های بیمه

are already beginning to think along these lines.

در حال حاضر شروع به فکر در این باره کرده اند.

Check out this ad from BlueCross BlueShield of Minnesota.

این تبلیغ مربوط به بلو کراس بلو شیلد مینیسوتا را نگاه کنید.

For many people around the world,

و برای خیلی از مردم در دنیا،

dietary cancer prevention may be the only practical solution,

پیشگیری از سرطان توسط رژیم غذایی

شاید تنها راه حل قابل اجرا باشد

because not everybody can afford expensive end-stage cancer treatments,

چون تمام افراد دنیا از عهده هزنیه ی سنگین درمان سرطان بر نمی آیند،

but everybody could benefit from a healthy diet

ولی همه افراد می توانند از مزایای

یک رژیم غذایی سالم بر اساس محصولات

based on local, sustainable, antiangiogenic crops.

پایدار محلی با خاصیت ضد رگ زایی بهره مند شوند.

Now, finally,

و در آخر،

I've talked to you about food,

من درباره ی غذاها با شما صحبت کردم،

and I've talked to you about cancer,

و درباره سرطان هم صحبت کردم،

so there's just one more disease that I have to tell you about,

خوب تنها یک بیماری دیگر مانده که باید درباره آن با شما صحبت کنم

and that's obesity.

و آن بیماری چاقی است.

Because it turns out that adipose tissue -- fat --

به این دلیل که مشخص شده است که

رشد بافت چربی،

is highly angiogenesis-dependent.

به شدت به رگ زایی وابسته است.

And like a tumor, fat grows when blood vessels grow.

و مانند تومور بافت چربی هنگامی رشد می کند که رگ های خونی رشد کنند.

So the question is:

خوب سوال این است که : آیا می توان بافت چربی را

Can we shrink fat by cutting off its blood supply?

با قطع رگ های خونی تغذیه کننده آن کوچک کرد؟

The top curve shows the body weight of a genetically obese mouse

منحنی بالایی نشانگر وزن بدن

یک موش با بیماری ژنتیکی چاقی است،

that eats nonstop until it turns fat,

که بدون توقف غذا می خورد،

تا به صورت یک توپ تنیس پشمالو در بیایید.

like this furry tennis ball.

(Laughter)

And the bottom curve is the weight of a normal mouse.

و منحنی پایینی نشانگر وزن موش عادی است.

If you take the obese mouse

اگر به موش با بیماری چاقی

and give it an angiogenesis inhibitor, it loses weight.

عوامل ضد رگ زایی بدهیم باعث کم شدن وزن آن می شود.

Stop the treatment, gains the weight back. Restart the treatment, loses the weight.

اگر درمان را متوقف کنیم، دوباره وزن افزایش می یابد.

دوباره درمان را شروع کنیم ، وزن کاهش می یابد.

Stop the treatment, it gains the weight back.

درمان را متوقف کنیم، دوباره وزن افزایش می یابد.

And, in fact, you can cycle the weight up and down

و در واقع می توان با جلوگیری از رگ زایی وزن را به صورت

متناوب کم و زیاد کرد.

simply by inhibiting angiogenesis.

So this approach that we're taking for cancer prevention

پس این روشی که ما برای جلوگیری از سرطان در پیش گرفته ایم

may also have an application for obesity.

همچنین شاید کاربرد دیگری

برای بیماری چاقی داشته باشد.

The truly interesting thing about this

نکته ای که در حقیقت در این باره جالب است

is that we can't take these obese mice

این است که ما نمی توانیم وزن این موش های چاق را

and make them lose more weight

کمتر از وزنی که موش های معمولی دارند

than what the normal mouse's weight is supposed to be.

کم کنیم.

In other words, we can't create supermodel mice.

به کلام دیگر، ما نمی توانیم با این روش موش های سوپرمدل بسازیم.

(خنده)

(Laughter)

And this speaks to the role of angiogenesis

و این موضوع گویای نقش رگ زایی

in regulating healthy set points.

در تنظیم بدن در سطحی سالم است.

Albert Szent-Györgi once said,

آلبرت سن ژورژی گفته است که،

"Discovery consists of seeing what everyone has seen,

اکتشاف نتیجه مشاهده ی چیزی هایی که همه می بینند

and thinking what no one has thought."

ولی فکر کردن به چیزهایی که هیچ کس فکر نمی کند است.

I hope I've convinced you

آرزو می کنم که شما را قانع کرده باشم که

that for diseases like cancer, obesity and other conditions,

برای بیماری هایی مانند سرطان ، چاقی و موارد دیگر،

there may be a great power

شاید حمله کردن به عامل مشترکشان

in attacking their common denominator: angiogenesis.

یعنی رگ زایی راه قدرتمند برای مقابله با آن ها باشد.

And that's what I think the world needs now.

و این چیزی است که فکر می کنم دنیا در حال حاضر به آن نیازمند است. خیلی ممنون.

Thank you.

(Applause)

(تشویق)

June Cohen: I have a quick question for you.

جوان کوهن: خوب این داروها کاملا --

JC: So these drugs aren't exactly in mainstream cancer treatments right now.

این ها در حال حاضر به عنوان داروهای اصلی درمان سرطان استفاده نمی شوند.

For anyone out here who has cancer, what would you recommend?

برای کسانی که در اینجا به سرطان مبتلا هستند،

شما چه توصیه هایی دارید؟

Do you recommend pursuing these treatments now, for most cancer patients?

آیا شما پیگیری این نوع درمان را در حال حاضر برای بیشتر سرطان ها توصیه می کنید؟

ویلیام لی: روش های درمانی بر اساس ضد رگ زایی که

William Li: There are antiangiogenic treatments

مورد تایید اف دی ای باشند وجود دارد.

that are FDA approved,

and if you're a cancer patient,

و اگر شما مبتلا به سرطان هستید

or working for one or advocating for one, you should ask about them.

یا برای کسی که مبتلا به سرطان است کار می کنید یا از یک مبتلا حمایت می کنید،

باید در این باره پرس وجو کنید.

And there are many clinical trials.

همچنین تعداد زیادی تحقیقات بالینی وجود دارد.

The Angiogenesis Foundation is following almost 300 companies,

موسسه ی آنجیوجنسیس نزدیک به 300 شرکت را دنبال می کند،

and there are about 100 more drugs in that pipeline.

و درحدود صد مورد

داروی دیگر در راه است.

So, consider the approved ones,

پس داروهای تایید شده را در نظر بگیرید،

look for clinical trials,

و به دنبال تحقیقات بالینی بگردید،

but then between what the doctor can do for you,

ولی جدای از این که پزشک چه کاری می تواند برای شما انجام دهد،

we need to start asking what can we do for ourselves.

نیاز است که ما این سوال را بپرسیم که چه کاری از خودمان برمی آید.

و این یکی از موضوعاتی است که درباره آن صحبت کردم.

This is one of the themes I'm talking about:

این که ما می توانیم این قدرت را در خود به وجود بیاوریم که

We can empower ourselves

to do the things that doctors can't do for us,

کارهایی را که پزشکان نمی توانند برایمان انجام دهند انجام دهیم.

which is to use knowledge and take action.

این که از دانش استفاده کنیم و اقدام کنیم.

And if Mother Nature has given us some clues,

اگر طبیعت سرنخ هایی را به ما نشان داده است،

we think there might be a new future in the value of how we eat,

ما فکر می کنیم که شاید آینده جدیدی

در ارزش دادن به آن چه که می خوریم در پیش باشد.

and what we eat is really our chemotherapy three times a day.

هر چه که ما می خوریم در واقع سه بار شیمی درمانی در روز است.

JC: Right. And along those lines,

جوان کوهن: درست. در همین رابطه،

for people who might have risk factors for cancer,

برای افرادی که شاید ریسک ابتلا به سرطان داشته باشند،

would you recommend pursuing any treatments prophylactically,

آیا شما دنبال کردن نوع خاصی از درمان پیشگیری کننده را توصیه می کنید

or simply pursuing the right diet,

یا این که فقط یک رژیم غذایی درست

with lots of tomato sauce?

همراه با مقدار زیادی سس گوجه داشته باشند؟

WL: Well, you know, there's abundant epidemiological evidence,

ویلیام لی : خوب، می دانید که شواهد اپیدمیولوژی فراوانی در این باره وجود دارد.

and I think in the information age,

و فکر می کنم در این عصر اطلاعات،

it doesn't take long to go to a credible source like PubMed,

زمان زیادی نخواهد گرفت تا به یک منبع معتبر

مانند Pubmed ، کتابخانه ملی پزشکی مراجعه کنیم

the National Library of Medicine,

to look for epidemiological studies for cancer risk reduction

و به دنبال تحقیقات اپیدمیولوژی

برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان

based on diet and based on common medications.

بر پایه رژیم های غذایی و برپایه پزشکی عمومی بگردیم.

And that's certainly something that anybody can look into.

و این مطمئنا کاری است که هر کسی می تواند انجام دهد.

JC: Okay. Well, thank you so much.

جوان کوهن: بله. خوب، خیلی ممنون از شما.

(Applause)

(تشویق)