How to gain control of your free time | Laura Vanderkam | TED

Translator: Leslie Gauthier Reviewer: Camille Martínez

Translator: Tharika Madurapperuma Reviewer: Dulini Mudunkotuwa

When people find out I write about time management,

මිනිස්සු දැනගත්තහම මම කාලය කළමනාකරණය ගැන ලියනවා කියලා,

they assume two things.

ඒ අය දේවල් දෙකක් හිතාගන්නවා.

One is that I'm always on time,

එකක් තමයි, මම හැමවිටම වෙලාවට වැඩ කරනවා කියන එක.

and I'm not.

මම ඇත්තටම එහෙම නෑ.

I have four small children,

මට පුංචි ළමයි 4ක් ඉන්නවා.

and I would like to blame them for my occasional tardiness,

මට අහම්බෙන් සිදුවන නොසැලකිලිමත්කම් ගැන ඒගොල්ලන්ට වැරැද්ද පටවන්න මම කැමතියි.

but sometimes it's just not their fault.

ඒත් සමහර වෙලාවට ඒක ඇත්තටම ඒගොල්ලන්ගේ වැරැද්ද නෙමෙයි.

I was once late to my own speech on time management.

මම එක වතාවක් පරක්කු වුනා කාලය කළමනාකරණය ගැන මගේම දේශනයකට.

(Laughter)

(සිනහව)

We all had to just take a moment together and savor that irony.

අපි හැමෝටම එකතුවෙලා, ඒ හාස්‍යයට කරුණ විඳින්න සිද්ධවුණා.

The second thing they assume is that I have lots of tips and tricks

ඔවුන් හිතන දෙවෙනි දේ තමයි, මට ගොඩක් ඉඟි සහ උපක්‍රම තියෙනවා කියලා,

for saving bits of time here and there.

එක එක පුංචි තැන්වලින් කාලය ඉතුරු කරගන්න.

Sometimes I'll hear from magazines that are doing a story along these lines,

සමහර වෙලාවට මම සඟරාවල දකිනවා, මේ කරුණු ගැන කතාකරනවා,

generally on how to help their readers find an extra hour in the day.

තමන්ගේ පාඨකයන්ට සාමාන්‍යයෙන් දවසේ අමතර පැයක් හොයාගන්නේ කොහොමද කියලා.

And the idea is that we'll shave bits of time off everyday activities,

ඒකෙ අදහස තමයි අපි අපේ දෛනික ක්‍රියාවලින් පුංචි පුංචි කාලයන් ඉතුරු කරගෙන

add it up,

ඒවා එකතු කරහම,

and we'll have time for the good stuff.

අපිට වෙනත් හොඳ දේවල් කරන්න කාලය තියෙනවා.

I question the entire premise of this piece, but I'm always interested

මම මෙහි සම්පුර්ණ තර්කය ගැන ප්‍රශ්න කරනවා, ඒත් මම හැම වෙලාවේම උනන්දු වෙනවා,

in hearing what they've come up with before they call me.

ඔවුන් හොයාගත්ත දේවල් අහන්න, ඒගොල්ලෝ මට කතාකරන්න කලින්.

මගේ ප්‍රියතම දේවල් සමහරක්:

Some of my favorites:

doing errands where you only have to make right-hand turns --

දකුණු පසට හැරීම් පමණක් කරමින් පණිවිඩ ගෙනයාම,

(Laughter)

(සිනහව)

Being extremely judicious in microwave usage:

මයික්‍රෝවේව් භාවිතයේදී ඉතා බුද්ධිමත් වීම:

it says three to three-and-a-half minutes on the package,

ඒකෙ කියන්නේ, පැකේජයට මිනිත්තු 3 සිට 3 1/2ක්,

මිනිත්තු 1/2ක් ඉතුරු කරගැනීමෙන් ඉදිරියේදී ලොකු වාසියක් ලැබෙයි කියලා.

we're totally getting in on the bottom side of that.

ඒවගේම මම පුද්ගලිකවම ආසා කරන, තේරුමක් තියෙන දෙයක් තමයි,

And my personal favorite, which makes sense on some level,

ඔබ ආසා කරන රුපවාහිනී වැඩසටහන් පටිගතකර තියාගෙන, වෙළඳ දැන්වීම් මගහැර නැරඹීම.

is to DVR your favorite shows so you can fast-forward through the commercials.

එකෙන් හැම පැය 1/2කටම මිනිත්තු 8ක් ඉතිරි කරගන්න පුළුවන්.

That way, you save eight minutes every half hour,

ඉතින් රුපවාහිනිය නරඹන පැය 2ක කාලයක් ඇතුලත,

so in the course of two hours of watching TV,

ව්‍යායාම කරන්න මිනිත්තු 32ක් ඔබට ලැබෙනවා.

you find 32 minutes to exercise.

(සිනහව)

(Laughter)

Which is true.

ඒක ඇත්ත.

You know another way to find 32 minutes to exercise?

ව්‍යායාම කරන්න මිනිත්තු 32ක් හොයාගන්න වෙන විදිහක් දන්නවද ඔබ?

Don't watch two hours of TV a day, right?

දවසට පැය 2ක් රුපවාහිනිය නරඹන්න එපා, නේද?

(Laughter)

(සිනහව)

Anyway, the idea is we'll save bits of time here and there, add it up,

කොහොමහරි, අදහස තමයි, අපි කාලය කුඩා ප්‍රමාණවලින් ඉතිරි කරගෙන, ඒවා එකතුකර,

we will finally get to everything we want to do.

අපිට අවසානයේ අපට උවමනා දෙයට ළඟාවෙන්න පුළුවන්.

But after studying how successful people spend their time

ඒත් සාර්ථක වුණු මිනිසුන් තම කාලය වැය කරන්නේ කොහොමද කියලා අධ්‍යනය කල පසු,

and looking at their schedules hour by hour,

පැයෙන් පැය ඔවුන්ගේ කාලසටහන බැලීමෙන්,

I think this idea has it completely backward.

මට හිතෙන්නේ, මේ අදහසේ පසුගාමිත්වයක් තියෙනවා කියලා.

We don't build the lives we want by saving time.

කාලය ඉතුරු කළා කියලා, අපි කැමති ජීවිත ගොඩනඟා ගන්න බැහැ.

We build the lives we want,

අපි කැමති ජීවිත අපි ගොඩනගාගන්නවා,

and then time saves itself.

එවිට කාලය තමන්ව ඉතිරි කරගනීවි.

Here's what I mean.

මේකයි මම අදහස් කලේ.

I recently did a time diary project

මම ලඟදි වේලා සටහන් දිනපොත් ව්‍යාපෘතියක් කළා,

looking at 1,001 days in the lives of extremely busy women.

ඉතා කාර්යබහුල කාන්තාවන්ගේ ජීවිතයේ දින 1,001ක් බලමින්.

They had demanding jobs, sometimes their own businesses,

ඔවුන්ට තිබුනේ හොඳ ඉල්ලුමක් තිබුණු රැකියා, සමහර වෙලාවට ඔවුන්ගේම ව්‍යාපාර,

kids to care for, maybe parents to care for,

රැකබලාගන්න ළමයි වගේම දෙමාපියන්.

community commitments --

සමාජයීය වගකීම් --

busy, busy people.

හරිම කාර්යබහුල මිනිස්සු.

I had them keep track of their time for a week

මම ඔවුන්ට කිවුවා සතියක් වෙලාව සටහන් කරන්න කියලා.

so I could add up how much they worked and slept,

එවිට මට පුළුවන් ඔවුන් වැඩ කරන සහ නිදාගන්න වේලාවන් එකතුකරන්න.

and I interviewed them about their strategies, for my book.

මම ඔවුන්ව සම්මුඛ පරීක්ෂණයකට යොමුකලා ඔවුන්ගේ උපායන් දැනගන්න මගේ පොත වෙනුවෙන්.

One of the women whose time log I studied

මම වේලා සටහන් පරීක්ෂා කළ එක කාන්තාවක්

goes out on a Wednesday night for something.

කුමක්හරි දෙයක් වෙනුවෙන් බදාදා රෑ එලියට යනවා.

She comes home to find that her water heater has broken,

ඇය ගෙදර ආවිට දැනගන්නවා ඇගේ වතුර හීටරය කැඩිලා කියලා.

and there is now water all over her basement.

දැන් ඇගේ බිම් මහල පුරාම වතුර.

If you've ever had anything like this happen to you,

මේ වගේ දෙයක් ඔබට සිදුවුනානම්,

you know it is a hugely damaging, frightening, sopping mess.

ඔබ දන්නවා එය ඉතා විනාශකාරී, භයානක, හිත කඩා වැටෙන අවුල් ජාලයක් කියලා.

So she's dealing with the immediate aftermath that night,

ඉතින් ඇය එදා රෑ, ඒ ප්‍රශ්නයට මුහුණ දෙමින් සිටියා.

next day she's got plumbers coming in,

ඊළඟ දවසේ ඇය ජලනල කාර්මිකයන් ගෙන්වූවා.

day after that, professional cleaning crew dealing with the ruined carpet.

ඊළඟ දවසේ, වෘතීය මට්ටමේ පිරිසිදුකරන්නන් විනාශවුණු කාපට් එක පිළිසකර කළා.

All this is being recorded on her time log.

මේ හැමදෙයක්ම ඇගේ වේලා සටහනේ තිබුනා.

ඇයගේ සතියෙන් පැය 7ක් ඒ වෙනුවෙන් වැය වෙලා තිබුනා.

Winds up taking seven hours of her week.

Seven hours.

පැය 7ක්.

That's like finding an extra hour in the day.

ඒක හරියට දවසට එක පැයක් වැඩිපුර හොයාගන්නවා වගේ.

But I'm sure if you had asked her at the start of the week,

ඒත් මට විශ්වාසයි ඔබ ඇයගෙන් සති මුලදී ඇහුවානම්,

"Could you find seven hours to train for a triathlon?"

"මලල ක්‍රීඩා තරඟාවලියක් සඳහා පුහුණුවෙන්න ඔබට පැය 7ක් හොයාගන්න පුලුවන්ද?"

"Could you find seven hours to mentor seven worthy people?"

"වටිනා පුද්ගලයින් 7 දෙනෙක්ට උපදේශන දෙන්න ඔබට පැය 7ක් හොයාගන්න පුලුවන්ද?"

I'm sure she would've said what most of us would've said,

මට විශ්වාසයි ඇය කියයි අපි හැමෝම වගේ කියන දේ.

which is, "No -- can't you see how busy I am?"

ඒ තමයි, "බැහැ, ඔබට පේන්නේ නැද්ද මට කොච්චර වැඩ තියෙනවාද කියලා?"

Yet when she had to find seven hours

ඒත් ඇයට පැය 7ක් හොයාගන්න සිද්ධ උනහම,

because there is water all over her basement,

මොකද ඇයගේ බිම් මහල පුරා වතුර තියෙනකොට,

she found seven hours.

ඇය පැය 7ක් හොයාගත්තා.

And what this shows us is that time is highly elastic.

මේකෙන් අපිට පේන්නේ කාලය හුඟක් නම්‍යශීලියි කියලයි.

We cannot make more time,

අපිට කාලය වැඩිපුර හදන්න බෑ.

but time will stretch to accommodate what we choose to put into it.

ඒත් කාලය ඇදෙනවා අපි ඒ තුලට දාන්න තෝරාගත් දේට නවාතැන් දීම සඳහා.

And so the key to time management

ඉතින් කාලය කළමනාකරණයට මූලය තමයි,

is treating our priorities

අපේ ප්‍රමුඛතාවලට තැනක් දෙන එක,

as the equivalent of that broken water heater.

කැඩුණු වතුර හීටරයට සමානවම.

To get at this,

මේ සඳහා,

I like to use language from one of the busiest people I ever interviewed.

මම කැමතියි මම සම්මුඛ සාකච්චාවක් තිබ්බ කාර්යබහුලම පුද්ගලයෙකුගේ භාෂාව තෝරාගන්න.

By busy, I mean she was running a small business

කාර්යබහුලයි කියලා මම අදහස් කලේ ඇය කුඩා ව්‍යාපාරයක් පවත්වාගෙන යනවා,

with 12 people on the payroll,

වැටුප් ලබන මිනිසුන් 12ක් සමඟ,

she had six children in her spare time.

ඇයගේ විවේක කාලයේදී බලාගන්න ළමුන් 6ක් හිට්යා.

I was getting in touch with her to set up an interview

මම ඇය සමඟ සම්බන්ද වුනා සම්මුඛ සාකච්චාව සුදානම් කිරීම සඳහා,

on how she "had it all" -- that phrase.

ඇය හැමදේම කරගන්නේ කියලා බලන්න.

I remember it was a Thursday morning,

මට මතකයි, එදා බ්‍රහස්පතින්දා උදේ.

and she was not available to speak with me.

ඇය මාත් සමඟ කතාකරන්න හිටියේ නැහැ.

Of course, right?

ඇත්තෙන්ම, නේද?

But the reason she was unavailable to speak with me

මාත් එක්ක කතාකරන්න ඇය හිටියේ නැති හේතුව තමයි,

is that she was out for a hike,

ඇය එලියට ගිහින් හිටියේ දිගු චාරිකාවක් සඳහා,

because it was a beautiful spring morning,

මොකද එය ලස්සන වසන්තයේ උදෑසනක් නිසා.

and she wanted to go for a hike.

ඇයට චාරිකාවක් යන්න ඕනේ වුනා.

So of course this makes me even more intrigued,

මෙය මාව තවත් කුතුහලයට ලක් කළා,

and when I finally do catch up with her, she explains it like this.

අන්තිමේදී මම ඇයව මුණගැහුණු වෙලාවේ, ඇය මට විස්තර කලේ මෙහෙමයි.

She says, "Listen Laura, everything I do,

ඇය කියනවා, "ලෝරා, අහන්න, මම කරන හැම දේම,"

every minute I spend, is my choice."

"මම ගෙවන හැම මිනිත්තුවක්ම, මගේ තේරීමක්."

And rather than say,

ඉතින් මෙහෙම කියනවට වඩා, ඒ කියන්නේ,

"I don't have time to do x, y or z,"

"මට x, y සහ z කරන්න වෙලාවක් නැහැ."

she'd say, "I don't do x, y or z because it's not a priority."

ඇය කියයි, "මම x, y හෝ z කරන්නේ නැහැ, මොකද ඒක මගේ ප්‍රමුඛතාවය නොවන නිසා."

"I don't have time," often means "It's not a priority."

"මට වෙලාව නෑ" හැමවිටම වගේ අදහස් කරන්නේ, "එය ප්‍රමුඛතාවයක් නොවෙයි" කියන ඒක.

If you think about it, that's really more accurate language.

ඔබ ඒ ගැන හිතුවොත් එය වඩා ගැලපෙන භාෂාවයි.

I could tell you I don't have time to dust my blinds,

මට ඔබට කියන්න පුළුවන් මගේ ආවරණ පිසදමන්න මට වෙලාවක් නෑ කියලා.

but that's not true.

ඒත් ඒක ඇත්ත නෙමෙයි.

If you offered to pay me $100,000 to dust my blinds,

මගේ ආවරණ පිසදමන්න ඔබ මට ඩොලර් ලක්ෂයක් දුන්නොත්,

I would get to it pretty quickly.

මම ඒක කරාවි බොහොම ඉක්මනට.

(Laughter)

(සිනහව)

Since that is not going to happen,

ඒක සිද්ධ වෙන්නේ නැති නිසා,

I can acknowledge this is not a matter of lacking time;

මට පිළිගන්න වෙනවා, මේ වෙලාව නැතිකම ගැන ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි,

it's that I don't want to do it.

ඇත්තටම මට එය කරන්න උවමනාවක් නෑ කියලා.

Using this language reminds us that time is a choice.

මේ භාෂාව අපිට මතක් කරනවා, වෙලාව කියන්නේ අපේ තෝරාගැනීමක් කියලා.

And granted,

එය ලබාදුන්විට,

there may be horrible consequences for making different choices,

විවිධ තෝරාගැනීම් කිරීමේ භයානක ප්‍රතිවිපාක ඇතිවිය හැකියි.

I will give you that.

මම ඔබට එය දෙන්නම්.

But we are smart people,

ඒත් අපි බුද්ධිමත් මිනිස්සු,

and certainly over the long run,

අනිවාර්යයෙන්ම දීර්ගකාලීනව,

we have the power to fill our lives

අපේ ජීවිත පරිපුර්ණ කරගන්න ශක්තිය අපිට තියෙනවා,

with the things that deserve to be there.

පවතින්නට සුදුසු දේවල් එක්ක.

So how do we do that?

ඉතින් අපි කොහොමද ඒක කරන්නේ?

How do we treat our priorities

අපි කොහොමද අපේ ප්‍රමුඛතාවලට සංග්‍රහ කරන්නේ,

as the equivalent of that broken water heater?

අර කැඩුණු වතුර මෝටරයට සමානවම?

Well, first we need to figure out what they are.

අපි මුලින්ම ඒ මොනවද කියලා අඳුරගන්න ඕනේ.

I want to give you two strategies for thinking about this.

මට ඔබට දෙන්න ඕනේ මේ ගැන හිතන්න උපායන් 2ක්.

The first, on the professional side:

පළමු එක වෘතියමය පැත්තෙන්:

I'm sure many people coming up to the end of the year

මට විශ්වාසයි, අවුරුද්ද අවසානයට එන විට හුඟක් අය,

are giving or getting annual performance reviews.

වාර්ෂික සාධන සමාලෝචන දීම හෝ ගැනීම කරනවා.

You look back over your successes over the year,

ඔබ පිටුපස හැරී බලනවා අවුරුද්ද පුරාවට ඔබේ සාර්ථකත්වයන් දිහා,

your "opportunities for growth."

ඔබේ වර්ධනය සඳහා තිබු අවස්ථාවන් දිහා.

And this serves its purpose,

මෙයින් ඉටුවෙනවා එහි අරමුණ,

but I find it's more effective to do this looking forward.

ඒත්, මට හිතෙනවා, ඉදිරිය බලාගෙන මෙය කලානම් වඩා පලදායකයි කියලා.

So I want you to pretend it's the end of next year.

ඉතින් මම ඔබට කියනවා මේ ලබන වසරේ අවසානය කියලා හිතන්න.

You're giving yourself a performance review,

ඔබ ඔබටම සාධන සමාලෝචනයක් දෙනවා,

and it has been an absolutely amazing year for you professionally.

ඒ වසර ඔබට වෘතියමය අතින් ඉතා යහපත් එකක්.

What three to five things did you do that made it so amazing?

එය එතරම් යහපත් එකක් කරන්න ඔබ කළ දේවල් 3ක් හෝ 5ක් මොනවාද?

So you can write next year's performance review now.

ඉතින් ඔබට ලබන වසරේ සාධන සමාලෝචනය ලිවිය හැකියි දැන්.

And you can do this for your personal life, too.

ඔබට මෙය ඔබේ පෞද්ගලික ජීවිතය වෙනුවෙනුත් කරන්න පුළුවන්.

I'm sure many of you, like me, come December,

මට විශ්වාසයි ඔබලාගෙන් හුඟ දෙනෙක්, මම වගේ, දෙසැම්බර් වල ඇවිත්.

get cards that contain these folded up sheets of colored paper,

නවපු පාට කොල තියෙන කාඩ් අරගන්නවා,

on which is written what is known as the family holiday letter.

පවුලේ නිවාඩු ලිපිය කියල ලියපු ඒවා.

(Laughter)

(සිනහව)

Bit of a wretched genre of literature, really,

ඒක පොඩ්ඩක් අවාසනාවන්ත සාහිත්‍ය වර්ගයක්, ඇත්තටම,

going on about how amazing everyone in the household is,

ගෙදර ඉන්න හැමෝම කොයිතරම් අරුම පුදුමද කියලා කියවනවා.

or even more scintillating,

නැත්තන් ඊටත් වඩා දක්ෂ විදිහට,

how busy everyone in the household is.

ගෙදර හැමෝම කොච්චර කාර්යබහුලද කියලා.

But these letters serve a purpose,

ඒත් මේ ලිපිවල අරමුණක් තියෙනවා,

which is that they tell your friends and family

මොකද ඒවා ඔබගේ යහළුවන්ට සහ පවුලේ අයට කියනවා,

what you did in your personal life that mattered to you over the year.

මේ වසර පුරා ඔබගේ පෞද්ගලික ජීවිතයේ ඔබ කළ වැදගත් දේවල් මොනවද කියලා.

ඉතින් මේ වසර බොහෝ දුරට අවසානයි,

So this year's kind of done,

but I want you to pretend it's the end of next year,

ඒත් මට ඕනේ ඔබ හිතන්න මේ ලබන වසරේ අවසානය කියලා,

and it has been an absolutely amazing year

සහ එය ඉතා සාර්ථක වසරක් වුනා කියලා,

for you and the people you care about.

ඔබටයි, ඔබ රැක බලාගන්නා අනෙක් අයටයි.

What three to five things did you do that made it so amazing?

එය මෙතරම් සාර්ථක කරගන්න ඔබ කළ දේවල් 3ක් හෝ 5ක් මොනවාද?

So you can write next year's family holiday letter now.

ඉතින් ඔබට ලබන වසරේ පවුල් නිවාඩු ලිපිය ලියන්න පුළුවන්.

Don't send it.

ඒත් එය තැපැල් කරන්න එපා.

(Laughter)

(සිනහව)

Please, don't send it.

කරුණාකරලා ඒක යවන්න එපා.

But you can write it.

ඒත් ඔබට එය ලියන්න පුළුවන්.

And now, between the performance review and the family holiday letter,

දැන් සාධන සමාලෝචනය සහ පවුල් නිවාඩු ලිපිය අතර,

we have a list of six to ten goals we can work on in the next year.

අපිට තියෙනවා ලබන වසරේ අත්කරගන්න තියෙන ඉලක්ක 6ක සිට 10ක් දක්වා වූ ලැයිස්තුවක්.

And now we need to break these down into doable steps.

දැන් අපි මේවා කළ හැකි කොටස් වලට බෙදාගන්න ඕනේ.

So maybe you want to write a family history.

ඔබට ඕනේ ඇති පවුලේ ඉතිහාසය ලියන්න.

First, you can read some other family histories,

මුලින්ම ඔබට වෙනත් පවුල් ඉතිහාසයන් කියවන්න පුළුවන්,

get a sense for the style.

ඒවා ලියන ආකාරය ගැන අදහසක් ගන්න.

Then maybe think about the questions you want to ask your relatives,

ඊළඟට හිතන්න ඔබේ ඥාතීන්ගෙන් ඔබ අහන්න කැමති ප්‍රශ්න ගැන.

set up appointments to interview them.

ඔවුන්ව සම්මුඛ සාකච්චාවකට ගන්න වෙලාව වෙන්කරගන්න.

Or maybe you want to run a 5K.

එහෙම නැත්තන් ඔබට 5000m දුවන්න ඕන ඇති.

So you need to find a race and sign up, figure out a training plan,

ඔබට සිදුවෙනවා තරඟයක් හොයලා ලියාපදිංචි වෙන්න, පුහුණුවීම් සැලැස්මක් හදන්න,

and dig those shoes out of the back of the closet.

අල්මාරිය පිටුපසින් අර සපත්තු 2ක එලියට ගන්න.

And then -- this is key --

ඊට පස්සේ, -- මේක තමයි මූලිකම දෙය --

we treat our priorities as the equivalent of that broken water heater,

අපි අපගේ ප්‍රමුඛතාවලට සලකන්නේ අර කැඩුණු වතුර හීටරය හා සමානවමයි,

by putting them into our schedules first.

ඒවා අපේ කාලසටහනේ මුලටම දාගෙන.

We do this by thinking through our weeks before we are in them.

අපි මේවා කරන්නේ ඉදිරි සති දිහා බලලා.

I find a really good time to do this is Friday afternoons.

සිකුරාදා දවසේ හවසට තමයි මේක කරන්න හොඳම වෙලාව මට.

Friday afternoon is what an economist might call

සිකුරාදා හවස තමයි ආර්ථික විද්යාඥයෙක් විග්‍රහ කරන්නේ,

a "low opportunity cost" time.

අඩුම ආවස්ථාක පිරිවැය තියෙන කාලය ලෙස.

Most of us are not sitting there on Friday afternoons saying,

අපි හුඟක් අය සිකුරාදා හවසට ඉඳගෙන කියන්නේ නෑ,

"I am excited to make progress

"මම නොඉවසිලිමත්ව බලාගෙන සිටින්නේ ප්‍රගතියක් අත්කරගන්න,"

toward my personal and professional priorities

"මගේ පෞද්ගලික සහ වෘත්තියමය ප්‍රමුඛතා කෙරෙහි "

right now."

"මේ දැන්මම."

(Laughter)

(සිනහව)

But we are willing to think about what those should be.

ඒත් අපි කැමතියි හිතන්න ඒවා මොනවා විය යුතුදැයි.

So take a little bit of time Friday afternoon,

ඉතින් සිකුරාදා හවසට පුංචි වෙලාවක් වෙන්කරගන්න,

make yourself a three-category priority list: career, relationships, self.

ඔබ වෙනුවෙන් හදාගන්න කොටස් 3ක ප්‍රමුඛතා ලැයිස්තුවක්: රැකියාව, සම්බන්ධතා, තමන්.

Making a three-category list reminds us

කොටස් 3ක ලැයිස්තුවක් අපිට මතක් කරලා දෙනවා,

that there should be something in all three categories.

කොටස් තුනේම මොනවහරි දෙයක් තියෙන්න ඕනේ කියලා.

Career, we think about;

රැකියාව, අපි හිතනවා:

relationships, self --

සම්බන්ධතා, තමන් --

not so much.

වැඩිය දෙයක් නෑ.

But anyway, just a short list,

එත් කොහොමහරි, පුංචි ලැයිස්තුවක්,

two to three items in each.

එකක අයිතම 2ක් හෝ 3ක්.

Then look out over the whole of the next week,

දැන් ඊළඟ සතිය පුරාවටම බලලා,

and see where you can plan them in.

හිතන්න මේවා සැලසුම්කරන්නේ කොයි වේලාවන් වලටද කියලා.

Where you plan them in is up to you.

කොතනටද ඒවා ඇතුලත් කරන්නේ කියන එක ඔබේ වැඩක්.

I know this is going to be more complicated for some people than others.

මම දන්නවා, මේක සමහර අයටනම් සංකීර්ණ දෙයක් වේවි අනිත් අයට වඩා.

I mean, some people's lives are just harder than others.

මම කිවුවේ, සමහර මිනිසුන්ගේ ජීවිත අනිත් අයට වඩා කටුකයි.

It is not going to be easy to find time to take that poetry class

අර කවි පන්තියට යන්න වෙලාව හොයාගන්න එක ලේසි වෙන එකක් නෑ,

if you are caring for multiple children on your own.

ඔබ තනියම ළමයි ගොඩක් බලාගන්නවානම්.

I get that.

මට තේරෙනවා ඒක.

And I don't want to minimize anyone's struggle.

මට ඕනේ නැහැ කාගෙවත් අරගලය අවම කරන්න.

But I do think that the numbers I am about to tell you are empowering.

ඒත් මම හිතනවා, ඔබට මම කියන්න යන ඉලක්කම් සවිබලයක් දේවි කියලා.

There are 168 hours in a week.

සතියකට පැය 168ක් තියෙනවා.

Twenty-four times seven is 168 hours.

24 වරක් 7, පැය 168යි.

That is a lot of time.

ඒ නම් සැහෙන ලොකු කාලයක්.

If you are working a full-time job, so 40 hours a week,

ඔබ පුර්ණ කාලීන රැකියාවක නිරත වෙනවා නම් සතියකට පැය 40යි,

sleeping eight hours a night, so 56 hours a week --

එක් රැයකට පැය 8ක් නිදාගෙන, සතියට පැය 56යි --

that leaves 72 hours for other things.

එතකොට වෙනත් දේවල් සඳහා පැය 72ක් ඉතුරුයි,

That is a lot of time.

ඒ නම් සැහෙන ලොකු කාලයක්.

You say you're working 50 hours a week,

ඔබ කියනවා ඔබ සතියකට පැය 50ක් වැඩ කරනවා කියලා,

maybe a main job and a side hustle.

සමහරවිට ප්‍රධාන රැකියාවක් සහ තවත් අමතර වැඩක්,

Well, that leaves 62 hours for other things.

එතකොට අනෙත් වැඩ වලට පැය 62ක් ඉතුරුයි.

You say you're working 60 hours.

ඔබ කියනවා ඔබ පැය 60ක් වැඩ කරනවා කියලා.

Well, that leaves 52 hours for other things.

එතකොට අනෙත් වැඩ වලට පැය 52ක් ඉතුරුයි.

You say you're working more than 60 hours.

ඔබ කියනවා ඔබ පැය 60කට වඩා වැඩ කරනවා කියලා.

Well, are you sure?

ඔබට හොඳටම විශ්වාසද?

(Laughter)

(සිනහව)

There was once a study comparing people's estimated work weeks

එක අධ්‍යයනයක් තිබුනා මිනිසුන්ගේ ඇස්තමේන්තු කල වැඩ සතිය පිළිබඳව,

with time diaries.

වේලා දිනපොත් සමඟ.

They found that people claiming 75-plus-hour work weeks

ඔවුන්ට හමුවුනා පැය 75කට වඩා වැඩි වැඩ සති ගැන කියා තිබුන මිනිසුන්.

were off by about 25 hours.

පැය 25කින් වගේ වැඩියි.

(Laughter)

(සිනහව)

You can guess in which direction, right?

ඔබට හිතාගන්න පුළුවන් කොයි දිශාවටද කියල නේද?

Anyway, in 168 hours a week,

කොහොමවුනත්, සතියකට පැය 168කදි,

I think we can find time for what matters to you.

මම හිතනවා ඔබට වැදගත්වන දේවල්වලට වෙලාව හොයාගන්න පුළුවන් කියලා.

If you want to spend more time with your kids,

ඔබේ දරුවන් සමග වැඩිපුර වෙලා ගතකරන්න ඕනේ නම්,

you want to study more for a test you're taking,

ඔබ කරන විභාගයකට වැඩිපුර පාඩම් කරන්න ඕනේ නම්,

you want to exercise for three hours and volunteer for two,

ඔබට පැය 3ක් ව්‍යායාම කරලා පැය 2ක් ස්වෙච්චා සේවය කරන්න ඕනේ නම්,

you can.

ඔබට පුළුවන්.

And that's even if you're working way more than full-time hours.

ඒ, ඔබ පුර්ණ කාලීන වැඩ පැය ගණනට වඩා වැඩ කරා වුනත්.

So we have plenty of time, which is great,

ඉතින් අපිට හුඟක් වෙලාව තියෙනවා. ඒක ඉතා හොඳයි.

because guess what?

හේතුව අනුමාන කරන්න පුළුවන්ද?

We don't even need that much time to do amazing things.

අපිට ඒ තරම්වත් වෙලාව ඕනේ නෑ අරුම පුදුම දේවල් කරන්න.

But when most of us have bits of time, what do we do?

ඒත් අපි හුඟක් දෙනෙක්ට පොඩි පොඩි වෙලාවල් තියෙනකොට අපි මොනවද කරන්නේ?

Pull out the phone, right?

ෆෝන් එක එලියට ගන්නවා නේද?

Start deleting emails.

ඊමෙල් පණිවිඩ මකා දමන්න පටන්ගන්නවා.

Otherwise, we're puttering around the house

නැත්තන් අපි ගේ වටේ යමින් හෝ

or watching TV.

රූපවාහිනිය නරඹමින් ඉන්නවා.

But small moments can have great power.

ඒත් පොඩි පොඩි වෙලාවල්වලට ලොකු බලයක් තියෙනවා.

You can use your bits of time

ඔබට පුළුවන් ඔබගේ පුංචි පුංචි වෙලාවන්,

for bits of joy.

පුංචි සතුටක් ලබන්න පාවිච්චි කරන්න.

Maybe it's choosing to read something wonderful on the bus

සමහරවිට ඒ බස් එකේ වැඩට යන අතරමඟ ලස්සන දෙයක් කියවන්න

on the way to work.

තීරණය කිරීම වෙන්න පුළුවන්.

I know when I had a job that required two bus rides

මට මතකයි මට රැකියාවක් තිබුනා හැම උදේම බස් 2ක

and a subway ride every morning,

සහ උමං මාර්ගයක යන්න සිද්ධවුනු.

I used to go to the library on weekends to get stuff to read.

මම සතිඅන්තයේදී පුස්තකාලයට ගිහින් පොත් ගත්තා කියවන්න,

It made the whole experience almost, almost, enjoyable.

ඒකෙන් සම්පුර්ණ අත්දැකීමම හුඟාක් විනෝදජනක එකක් වුණා.

Breaks at work can be used for meditating or praying.

රැකියාවේදී හම්බවෙන පුංචි විවේකයන් භාවනා කරන්නත් යාච්ඤා කරන්නත් යොදාගන්න පුළුවන්.

If family dinner is out because of your crazy work schedule,

ඔබගේ කාර්යබහුල වැඩ කාලසටහන නිසා පවුලත් සමඟ ගන්න රැ කෑමවෙල මඟ හැරෙනවානම්,

maybe family breakfast could be a good substitute.

පවුලේ උදැසන ආහාර වෙල හොඳ ආදේශකයක් වේවි.

It's about looking at the whole of one's time

මේක තමයි එක්කෙනෙකුගේ සම්පුර්ණ කාලය දිහා බලලා,

and seeing where the good stuff can go.

හොඳ දේවල් දාගන්න පුළුවන් කොහාටද කියලා දකින එක.

I truly believe this.

මම ඇත්තටම ඒක විශ්වාස කරනවා.

There is time.

කාලය තියෙනවා.

Even if we are busy,

අපි කාර්යබහුල වුනත්,

we have time for what matters.

වැදගත් දේවල් වෙනුවෙන් අපිට කාලය තියෙනවා.

And when we focus on what matters,

අපි වැදගත් දේ ගැන අවධානය යොමු කරහම,

we can build the lives we want

අපිට අවශ්‍ය ජීවිතය අපිට ලබාගන්න පුළුවන්,

in the time we've got.

අපිට ලැබිලා තියෙන කාලය ඇතුලත.

Thank you.

ස්තුතියි.

(Applause)

(අත්පොලසන්)