How to gain control of your free time | Laura Vanderkam | TED

Translator: Leslie Gauthier Reviewer: Camille Martínez

Translator: Kanyanat Panyasong Reviewer: Ashiraya Phobut

When people find out I write about time management,

พอคนรู้ว่าฉันเขียนเกี่ยวกับการบริหารเวลา

they assume two things.

เขาจะคิดไปเองสองข้อ

One is that I'm always on time,

อย่างแรก คิดว่าฉันตรงเวลาเสมอ

and I'm not.

ซึ่งฉันไม่

I have four small children,

ฉันมีลูกเล็กๆ สี่คน

and I would like to blame them for my occasional tardiness,

และฉันก็อยากจะโทษพวกเขาที่ทำให้ฉันสาย

but sometimes it's just not their fault.

แต่บางครั้งมันก็ไม่ใช่ความผิดของพวกเขาเลย

I was once late to my own speech on time management.

ฉันเคยสายตอนไปพูด เรื่องการบริหารเวลาด้วยครั้งหนึ่ง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We all had to just take a moment together and savor that irony.

เราทุกคนคงต้องใช้เวลาสักครู่ หัวเราะกับความตลกนั้น

The second thing they assume is that I have lots of tips and tricks

อย่างที่สองที่เขาคิดกันก็คือ ฉันจะต้องมีเคล็ดลับมากมาย

for saving bits of time here and there.

เพื่อจะประหยัดเวลาเล็กๆ น้อยๆ

Sometimes I'll hear from magazines that are doing a story along these lines,

บางครั้งฉันก็อ่านเจอในนิตยสาร ที่กำลังนำเสนอเรื่องราวทำนองนี้

generally on how to help their readers find an extra hour in the day.

ทั่วไปก็จะเป็นวิธีที่จะช่วยให้ผู้อ่าน หาเวลาเพิ่มได้ในหนึ่งวัน

And the idea is that we'll shave bits of time off everyday activities,

หลักการก็คือเราจะตัดเวลา ออกจากกิจกรรมประจำวัน

add it up,

เอามารวมกัน

and we'll have time for the good stuff.

แล้วเราก็จะมีเวลาสำหรับสิ่งดีๆ

I question the entire premise of this piece, but I'm always interested

ฉันก็ยังสงสัยหลักการนี้ แต่ฉันก็มักจะสนใจ

in hearing what they've come up with before they call me.

ที่จะได้ยินสิ่งที่พวกเขาคิดกัน ก่อนที่จะโทรหาฉัน

Some of my favorites:

ฉันชอบนะบางอย่าง

doing errands where you only have to make right-hand turns --

ทำธุระในทางที่คุณต้องเลี้ยวขวาเสมอ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Being extremely judicious in microwave usage:

รอบคอบให้มากในการใช้ไมโครเวฟ

it says three to three-and-a-half minutes on the package,

บนซองเขียนว่าสามถึงสามนาทีครึ่ง

we're totally getting in on the bottom side of that.

เราต้องเอาแค่ขั้นต่ำสามนาทีพอ

And my personal favorite, which makes sense on some level,

อีกอันที่ฉันชอบเป็นการส่วนตัว ซึ่งก็พอมีเหตุผลอยู่บ้าง

is to DVR your favorite shows so you can fast-forward through the commercials.

คือให้อัดรายการโปรดของคุณไว้ คุณจะได้ข้ามช่วงโฆษณาได้ตอนกลับมาดู

That way, you save eight minutes every half hour,

คุณจะประหยัดเวลาไปได้ แปดนาทีทุกๆครึ่งชั่วโมง

so in the course of two hours of watching TV,

ดังนั้นในการดูทีวีสองชั่วโมง

you find 32 minutes to exercise.

คุณจะเหลือเวลา 32 นาทีไปออกกำลังกาย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Which is true.

ซึ่งก็จริงนะ

You know another way to find 32 minutes to exercise?

คุณรู้ไหม มีอีกวิธีที่จะมีเวลา 32 นาที ไปออกกำลังกาย

Don't watch two hours of TV a day, right?

ก็ไม่ต้องดูทีวีวันละสองชั่วโมง ใช่ไหม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Anyway, the idea is we'll save bits of time here and there, add it up,

หลักการก็คือเราจะประหยัดเวลาเล็กๆน้อยๆ แล้วรวมมันเข้าด้วยกัน

we will finally get to everything we want to do.

ในที่สุดเราก็จะได้ทำทุกอย่างที่เราอยากทำ

But after studying how successful people spend their time

แต่หลังจากที่ฉันได้ศึกษาการจัดการเวลา ของคนที่ประสบความสำเร็จ

and looking at their schedules hour by hour,

และดูตารางเวลาของพวกเขาชั่วโมงต่อชั่วโมง

I think this idea has it completely backward.

ฉันคิดว่าหลักการนี้ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง

We don't build the lives we want by saving time.

เราไม่ได้สร้างชีวิตที่เราต้องการ โดยการประหยัดเวลา

We build the lives we want,

แต่เราสร้างชีวิตที่เราต้องการ

and then time saves itself.

แล้วเวลาก็จะประหยัดตัวมันเอง

Here's what I mean.

ที่ฉันหมายถึงก็คือ

I recently did a time diary project

ฉันเพิ่งจะทำโปรเจคไดอารี่เวลา

looking at 1,001 days in the lives of extremely busy women.

ดูชีวิตของผู้หญิงที่ยุ่งมากๆ ใน 1,001 วัน

They had demanding jobs, sometimes their own businesses,

พวกเขามีงานที่หนักมาก บางครั้งก็มีภาระส่วนตัว

kids to care for, maybe parents to care for,

มีลูกที่ต้องดูแล หรือพ่อแม่ที่ต้องดูแล

community commitments --

บริการสังคม

busy, busy people.

พวกเขายุ่ง ยุ่งกันมากๆ

I had them keep track of their time for a week

ฉันขอให้พวกเขาบันทึก เวลาที่ใช้ในหนึ่งสัปดาห์

so I could add up how much they worked and slept,

ฉันจะได้คำนวณว่าพวกเขา ทำงานและนอนกันกี่ชั่วโมง

and I interviewed them about their strategies, for my book.

แล้วฉันก็ถามถึงลยุทธ์ของพวกเขา เพื่อลงหนังสือของฉัน

One of the women whose time log I studied

ผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันศึกษาตารางเวลา

goes out on a Wednesday night for something.

ออกไปข้างนอกในคืนวันพุธ

She comes home to find that her water heater has broken,

เธอกลับบ้านมาพบว่าเครื่องทำน้ำร้อนพัง

and there is now water all over her basement.

มีน้ำนองทั่วห้องใต้ดินของเธอ

If you've ever had anything like this happen to you,

ถ้าคุณเคยเจอเรื่องแบบนี้

you know it is a hugely damaging, frightening, sopping mess.

คุณจะรู้ว่ามันทั้งสร้างความเสียหาย น่าตกใจ และเปียกโชกแค่ไหน

So she's dealing with the immediate aftermath that night,

เธอเลยต้องจัดการกับมันในคืนนั้น

next day she's got plumbers coming in,

วันรุ่งขึ้นเธอก็เรียกช่างประปามา

day after that, professional cleaning crew dealing with the ruined carpet.

วันต่อจากนั้นก็มีนักทำความสะอาดมืออาชีพ มาจัดการกับพรมที่เสียหาย

All this is being recorded on her time log.

ทั้งหมดนี้ถูกบันทึกอยู่ในตารางเวลาของเธอ

Winds up taking seven hours of her week.

รวมทั้งหมดใช้เวลาเจ็ดชั่วโมงในสัปดาห์นั้น

Seven hours.

เจ็ดชั่วโมง

That's like finding an extra hour in the day.

นั่นเหมือนหาชั่วโมงเพิ่มในหนึ่งวัน

But I'm sure if you had asked her at the start of the week,

แต่ฉันมั่นใจนะ ถ้าคุณถามเธอตอนต้นสัปดาห์

"Could you find seven hours to train for a triathlon?"

"คุณจะหาเวลาสักเจ็ดชั่วโมง มาซ้อมแข่งไตรกีฬาได้ไหม"

"Could you find seven hours to mentor seven worthy people?"

"คุณจะหาเวลาสักเจ็ดชั่วโมงมาให้คำปรึกษา กับคนสำคัญสักเจ็ดคนได้ไหม"

I'm sure she would've said what most of us would've said,

ฉันมั่นใจว่าเธอจะต้องตอบแบบที่ พวกเราส่วนใหญ่จะตอบ

which is, "No -- can't you see how busy I am?"

ซึ่งก็คือ "ไม่ได้ คุณไม่เห็นเหรอว่าฉันยุ่งแค่ไหน"

Yet when she had to find seven hours

แต่พอเธอต้องหาเวลาเจ็ดชั่วโมง

because there is water all over her basement,

เพราะมีน้ำนองทั่วห้องใต้ดิน

she found seven hours.

เธอก็มีเวลาเจ็ดชั่วโมง

And what this shows us is that time is highly elastic.

นี่แสดงให้เราเห็นว่า เวลายืดหยุ่นได้เสมอ

We cannot make more time,

เราไม่สามารถสร้างเวลาเพิ่มได้

but time will stretch to accommodate what we choose to put into it.

แต่เวลาจะยืดออกเพื่อรองรับ สิ่่งที่เราเลือกจะใส่ลงไป

And so the key to time management

ดังนั้นกุญแจสำคัญของการบริหารเวลา

is treating our priorities

คือการจัดลำดับความสำคัญ

as the equivalent of that broken water heater.

เหมือนที่เราจัดการเครื่องทำน้ำร้อนที่พัง

To get at this,

เพื่อให้เข้าใจ

I like to use language from one of the busiest people I ever interviewed.

ฉันชอบใช้คำพูดของคนที่ยุ่งที่สุด คนหนึ่งที่ฉันเคยสัมภาษณ์

By busy, I mean she was running a small business

ที่บอกว่ายุ่ง ฉันหมายถึงเธอทำธุรกิจเล็กๆ

with 12 people on the payroll,

ที่มีพนักงาน 12 คน

she had six children in her spare time.

เวลาว่างเธอก็ต้องดูแลลูกๆ อีกหกคน

I was getting in touch with her to set up an interview

ฉันก็ติดต่อไปขอสัมภาษณ์เธอ

on how she "had it all" -- that phrase.

ว่าเธอ "จัดการทั้งหมด" ได้ยังไง

I remember it was a Thursday morning,

ฉันจำได้ว่าเป็นเช้าวันพฤหัส

and she was not available to speak with me.

แล้วเธอก็ไม่ว่างที่จะคุยกับฉัน

Of course, right?

แน่นอน ใช่ไหมล่ะ

But the reason she was unavailable to speak with me

แต่เหตุผลที่เธอไม่ว่างคุยกับฉัน

is that she was out for a hike,

คือเธอออกไปเดินป่า

because it was a beautiful spring morning,

เพราะมันเป็นเช้าฤดูใบไม้ผลิที่งดงาม

and she wanted to go for a hike.

แล้วเธอก็อยากออกไปเดินป่า

So of course this makes me even more intrigued,

แน่นอน นี่ทำให้ฉันยิ่งสนใจเข้าไปอีก

and when I finally do catch up with her, she explains it like this.

พอฉันได้เจอเธอในที่สุด เธออธิบายอย่างนี้

She says, "Listen Laura, everything I do,

เธอพูดว่า "ฟังนะ ลอรา ทุกสิ่งที่ฉันทำ

every minute I spend, is my choice."

ทุกนาทีที่ฉันใช้ ฉันเลือกเอง"

And rather than say,

แล้วแทนที่จะพูดว่า

"I don't have time to do x, y or z,"

"ฉันไม่มีเวลาทำ x y z"

she'd say, "I don't do x, y or z because it's not a priority."

เธอจะพูดว่า "ฉันไม่ทำ x y z เพราะมันไม่สำคัญ"

"I don't have time," often means "It's not a priority."

"ฉันไม่มีเวลา" มักจะหมายถึง "มันไม่สำคัญ"

If you think about it, that's really more accurate language.

หากคุณลองคิดดูดีๆ นั่นต่างหาก เป็นคำอธิบายที่ถูกต้องกว่า

I could tell you I don't have time to dust my blinds,

ฉันบอกคุณได้ว่าฉันไม่มีเวลาปัดฝุ่นที่ม่าน

but that's not true.

แต่นั่นไม่จริงสักหน่อย

If you offered to pay me $100,000 to dust my blinds,

ถ้าคุณเสนอ 100,000 ดอลลาร์ เพื่อให้ฉันปัดฝุ่นที่ม่าน

I would get to it pretty quickly.

ฉันก็จะรีบไปทำเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Since that is not going to happen,

เพราะนั่นจะไม่เกิดขึ้น

I can acknowledge this is not a matter of lacking time;

ฉันสรุปได้ว่านี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องไม่มีเวลา

it's that I don't want to do it.

ฉันก็แค่ไม่อยากทำเท่านั้นเอง

Using this language reminds us that time is a choice.

พูดแบบนี้ช่วยเตือนสติเราว่า เวลาเป็นสิ่งที่เราเลือกได้

And granted,

และจริงแล้วๆ

there may be horrible consequences for making different choices,

มันอาจจะมีผลร้ายตามมา เมื่อคุณเลือกสิ่งที่แตกต่าง

I will give you that.

ฉันยอมรับ

But we are smart people,

แต่พวกเราเป็นคนฉลาด

and certainly over the long run,

แน่นอนว่าในระยะยาว

we have the power to fill our lives

เรามีความสามารถที่จะเติมเต็มชีวิตเรา

with the things that deserve to be there.

ด้วยสิ่งที่เราสมควรได้รับ

So how do we do that?

แล้วเราจะทำยังไงล่ะ

How do we treat our priorities

เราจะจัดลำดับความสำคัญ

as the equivalent of that broken water heater?

เหมือนเครื่องทำน้ำร้อนที่พังนั่นได้ยังไง

Well, first we need to figure out what they are.

ก่อนอื่น เราต้องหาให้เจอว่าอะไรสำคัญกับเรา

I want to give you two strategies for thinking about this.

ฉันจะให้หลักการคิดกับคุณสองข้อ

The first, on the professional side:

ข้อแรก ในฐานะผู้เชี่ยวชาญ

I'm sure many people coming up to the end of the year

ฉันมั่นใจว่าช่วงใกล้สิ้นปี

are giving or getting annual performance reviews.

หลายคนจะได้รับหรือเป็นฝ่ายให้ ผลประเมินรายปี

You look back over your successes over the year,

คุณจะมองย้อนไปถึง ความสำเร็จของคุณในปีนั้น

your "opportunities for growth."

"โอกาสที่คุณจะเติบโต"

And this serves its purpose,

และวิธีนี้ก็ได้ผลดีทีเดียว

but I find it's more effective to do this looking forward.

แต่ฉันพบว่ามันจะดีกว่า ถ้าคุณทำแบบนี้แต่มองไปข้างหน้าแทน

So I want you to pretend it's the end of next year.

ฉันอยากให้คุณทำเหมือนว่า ตอนนี้เป็นปลายปีหน้า

You're giving yourself a performance review,

คุณกำลังให้ผลประเมินกับตัวคุณเอง

and it has been an absolutely amazing year for you professionally.

และปีที่ผ่านมาก็เป็นปีที่เยี่ยมยอด ในการงานของคุณ

What three to five things did you do that made it so amazing?

บอกได้ไหม อะไรที่ทำให้ปีนี้ เป็นปีที่เยี่ยมยอด สักสามถึงห้าอย่าง

So you can write next year's performance review now.

ตอนนี้คุณก็สามารถเขียนผล ประเมินตัวเองในปีหน้าได้

And you can do this for your personal life, too.

แล้วคุณก็สามารถทำแบบนี้ กับชีวิตส่วนตัวได้เช่นกัน

I'm sure many of you, like me, come December,

ฉันมั่นใจว่าพวกคุณหลายคนก็เหมือนฉัน ที่พอถึงเดือนธันวา

get cards that contain these folded up sheets of colored paper,

ก็จะได้รับการ์ดที่เป็นกระดาษสีพับอยู่

on which is written what is known as the family holiday letter.

บนกระดาษก็จะมีข้อความเขียนอยู่ ที่เราเรียกกันว่า จดหมายวันหยุดของครอบครัว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Bit of a wretched genre of literature, really,

เป็นงานเขียนที่โชคร้าย จริงๆนะ

going on about how amazing everyone in the household is,

เล่าว่าทุกคนในบ้านยอดเยี่ยมขนาดไหน

or even more scintillating,

หรือยิ่งน่าสนใจกว่านั้น

how busy everyone in the household is.

ทุกคนในบ้านยุ่งกันขนาดไหน

But these letters serve a purpose,

แต่จดหมายเหล่านี้ก็บรรลุวัตถุประสงค์

which is that they tell your friends and family

คือมันได้เล่าให้เพื่อน และครอบครัวของคุณฟัง

what you did in your personal life that mattered to you over the year.

ว่าชีวิตส่วนตัวคุณทำอะไรไปบ้าง ในปีที่ผ่านมา

So this year's kind of done,

ปีนี้ก็ใกล้จะจบลงแล้ว

but I want you to pretend it's the end of next year,

แต่ฉันอยากให้คุณทำเหมือนเป็นปลายปีหน้า

and it has been an absolutely amazing year

แล้วปีที่ผ่านไปก็เป็นปีที่ยอดเยี่ยม

for you and the people you care about.

สำหรับคุณและคนที่คุณห่วงใย

What three to five things did you do that made it so amazing?

บอกได้ไหม อะไรที่ทำให้ปีนี้ เป็นปีที่เยี่ยมยอด สักสามถึงห้าอย่าง

So you can write next year's family holiday letter now.

ตอนนี้คุณก็สามารถเขียนจดหมาย วันหยุดของครอบครัวของปีหน้าได้เลย

Don't send it.

แต่อย่าส่งนะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Please, don't send it.

ได้โปรด อย่าส่งเลย

But you can write it.

แต่คุณเขียนมันได้นะ

And now, between the performance review and the family holiday letter,

แล้วตอนนี้ ทั้งผลประเมินตัวเองและ จดหมายวันหยุดของครอบครัว

we have a list of six to ten goals we can work on in the next year.

เราก็จะได้รายการหกถึงสิบอย่าง ที่เราจะทำได้ในปีหน้า

And now we need to break these down into doable steps.

ทีนี้เราก็ต้องแบ่งมันออกเป็น ขั้นตอนที่ทำได้ง่าย

So maybe you want to write a family history.

สมมติว่าคุณอยาก เขียนประวัติครอบครัว

First, you can read some other family histories,

ก่อนอื่นคุณอาจจะอ่านประวัติครอบครัวอื่น

get a sense for the style.

เพื่อดูสไตล์การเขียน

Then maybe think about the questions you want to ask your relatives,

แล้วก็อาจจะคิดคำถามที่จะไปถามญาติๆ

set up appointments to interview them.

นัดกับพวกเขาเพื่อสัมภาษณ์

Or maybe you want to run a 5K.

หรือคุณอาจจะอยากวิ่ง 5 กิโลเมตร

So you need to find a race and sign up, figure out a training plan,

คุณก็ต้องไปหาการแข่งขันเพื่อลงแข่ง แล้วก็คิดแผนซ้อม

and dig those shoes out of the back of the closet.

ขุดรองเท้าออกมาจากในตู้

And then -- this is key --

จากนั้น นี่คือกุญแจสำคัญ

we treat our priorities as the equivalent of that broken water heater,

เราต้องลำดับความสำคัญเหมือนที่ เราทำกับเครื่องทำน้ำร้อนที่พัง

by putting them into our schedules first.

โดยต้องใส่สิ่งสำคัญลงไปในตารางเวลาก่อน

We do this by thinking through our weeks before we are in them.

เราทำได้โดยการวางแผนสัปดาห์ก่อนที่มันจะมาถึง

I find a really good time to do this is Friday afternoons.

ฉันพบว่าเวลาที่เหมาะในการวางแผน คือตอนบ่ายวันศุกร์

Friday afternoon is what an economist might call

นักเศรษฐศาสตร์เรียกบ่ายวันศุกร์ว่า

a "low opportunity cost" time.

เวลาที่มีค่าเสียโอกาสน้อย

Most of us are not sitting there on Friday afternoons saying,

ในบ่ายวันศุกร์ พวกเราส่วนใหญ่คงไม่นั่งคิดว่า

"I am excited to make progress

"ฉันตื่นเต้นจังเลยที่จะสร้างความก้าวหน้า

toward my personal and professional priorities

ในชีวิตส่วนตัวและหน้าที่การงาน

right now."

ตอนนี้"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But we are willing to think about what those should be.

แต่เราปรารถนาที่จะคิด ว่าความก้าวหน้านั้นควรเป็นอะไร

So take a little bit of time Friday afternoon,

ใช้เวลาเล็กๆน้อยๆตอนบ่ายวันศุกร์

make yourself a three-category priority list: career, relationships, self.

ทำรายการสิ่งสำคัญในสามหัวข้อ หน้าที่การงาน, ความสัมพันธ์, ตัวเอง

Making a three-category list reminds us

การทำรายการทั้งสามหัวข้อนี้เตือนเราว่า

that there should be something in all three categories.

ควรจะมีอะไรสักอย่างในทั้งสามหัวข้อนี้

Career, we think about;

หน้าที่การงาน เราก็คิดถึง

relationships, self --

ความสัมพันธ์, ตัวเอง

not so much.

ไม่ค่อยมาก

But anyway, just a short list,

แค่รายการสั้นๆ

two to three items in each.

สองถึงสามอย่างในแต่ละหัวข้อ

Then look out over the whole of the next week,

แล้วก็มองไปถึงภาพรวมของสัปดาห์หน้า

and see where you can plan them in.

ดูว่าคุณจะใส่มันลงไปตรงไหน

Where you plan them in is up to you.

จะใส่ตรงไหนก็แล้วแต่คุณเลย

I know this is going to be more complicated for some people than others.

ฉันรู้ว่านี่อาจจะยากสำหรับบางคน มากกว่าคนอื่น

I mean, some people's lives are just harder than others.

ฉันหมายถึง ชีวิตของบางคนก็ยากกว่าของคนอื่น

It is not going to be easy to find time to take that poetry class

มันจะไม่ง่ายเลยที่จะหาเวลาไปเรียนบทกวี

if you are caring for multiple children on your own.

ถ้าคุณต้องดูแลลูกหลายคนด้วยตัวเอง

I get that.

ฉันเข้าใจ

And I don't want to minimize anyone's struggle.

แล้วฉันก็ไม่อยากจะลดระดับ ความยุ่งยากของใคร

But I do think that the numbers I am about to tell you are empowering.

แต่ฉันก็คิดว่าตัวเลขที่ฉันกำลังจะบอก มีพลังมากทีเดียว

There are 168 hours in a week.

ในหนึ่งสัปดาห์มี 168 ชั่วโมง

Twenty-four times seven is 168 hours.

24 คูณ 7 เท่ากับ 168 ชั่วโมง

That is a lot of time.

นั่นเป็นเวลาที่เยอะมากนะ

If you are working a full-time job, so 40 hours a week,

ถ้าคุณทำงานเต็มเวลา สัปดาห์ละ 40 ชั่วโมง

sleeping eight hours a night, so 56 hours a week --

นอนคืนละ 8 ชั่วโมง ก็สัปดาห์ละ 56 ชั่วโมง

that leaves 72 hours for other things.

เหลือเวลา 72 ชั่วโมงเพื่อทำอย่างอื่น

That is a lot of time.

นั่นเป็นเวลาที่เยอะมากนะ

You say you're working 50 hours a week,

คุณบอกว่าคุณทำงานสัปดาห์ละ 50 ชั่วโมง

maybe a main job and a side hustle.

อาจจะเป็นงานหลักและธุระอื่นๆ

Well, that leaves 62 hours for other things.

ยังเหลือ 62 ชั่วโมงสำหรับอย่างอื่น

You say you're working 60 hours.

คุณบอกว่าทำงานสัปดาห์ละ 60 ชั่วโมง

Well, that leaves 52 hours for other things.

ก็ยังเหลือ 52 ชั่วโมงสำหรับอย่างอื่น

You say you're working more than 60 hours.

คุณบอกว่าคุณทำงานมากกว่า 60 ชั่วโมง

Well, are you sure?

เดี๋ยว คุณแน่ใจเหรอ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

There was once a study comparing people's estimated work weeks

ครั้งหนึ่งมีการศึกษาเปรียบเทียบ เวลาทำงานของคนในหนึ่งสัปดาห์

with time diaries.

กับไดอารี่เวลา

They found that people claiming 75-plus-hour work weeks

พบว่าคนที่บอกว่าทำงานมากกว่า 75 ชั่วโมง

were off by about 25 hours.

คลาดเคลื่อนไป 25 ชั่วโมง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

You can guess in which direction, right?

คุณเดาได้ว่าคลาดเคลื่อนไปทางไหน ใช่ไหม

Anyway, in 168 hours a week,

ใน 168 ชั่วโมงต่อสัปดาห์

I think we can find time for what matters to you.

ฉันคิดว่าเราจะหาเวลา สำหรับสิ่งที่สำคัญกับคุณได้

If you want to spend more time with your kids,

ถ้าคุณอยากจะใช้เวลากับลูกๆมากขึ้น

you want to study more for a test you're taking,

คุณอยากอ่านหนังสือเพิ่มขึ้นสำหรับการสอบ

you want to exercise for three hours and volunteer for two,

คุณอยากออกกำลังกายสัก 3 ชั่วโมง ทำอาสาสมัครสัก 2 ชั่วโมง

you can.

คุณทำได้

And that's even if you're working way more than full-time hours.

ถึงแม้ว่าคุณจะทำงานยิ่งกว่างานประจำ

So we have plenty of time, which is great,

ดังนั้น เรามีเวลามากมาย ซึ่งดีมาก

because guess what?

เพราะรู้ไหม

We don't even need that much time to do amazing things.

เราไม่ต้องการเวลามากขนาดนั้น เพื่อทำสิ่งที่ยอดเยี่ยม

But when most of us have bits of time, what do we do?

แต่เมื่อเรามีเวลาเล็กๆน้อยๆ เราทำอะไร

Pull out the phone, right?

เอาโทรศัพท์ออกมา ใช่ไหม

Start deleting emails.

เริ่มลบอีเมลล์

Otherwise, we're puttering around the house

นอกนั้น เราก็ทำอะไรเล็กๆน้อยๆรอบบ้าน

or watching TV.

หรือดูทีวี

But small moments can have great power.

แต่ช่วงเวลาเล็กน้อยสามารถมีพลังยิ่งใหญ่

You can use your bits of time

คุณสามารถใช้เวลาเล็กน้อย

for bits of joy.

สำหรับความสุขเล็กๆ

Maybe it's choosing to read something wonderful on the bus

อาจจะเลือกอ่านอะไรดีๆบนรถเมล์

on the way to work.

ระหว่างทางไปทำงาน

I know when I had a job that required two bus rides

ฉันรู้ตอนฉันทำงาน ที่ต้องเดินทางด้วยรถเมล์สองต่อ

and a subway ride every morning,

และไปต่อรถไฟฟ้าใต้ดินทุกๆเช้า

I used to go to the library on weekends to get stuff to read.

ฉันเคยไปห้องสมุดในวันเสาร์อาทิตย์ เพื่อหาอะไรอ่าน

It made the whole experience almost, almost, enjoyable.

มันทำให้ประสบการณ์ตอนนั้นเกือบจะ เกือบจะเพลิดเพลิน

Breaks at work can be used for meditating or praying.

ช่วงพักที่ทำงานก็ใช้ทำสมาธิสวดมนต์ได้

If family dinner is out because of your crazy work schedule,

ถ้าทานอาหารเย็นร่วมกับครอบครัวไม่ได้ เพราะงานคุณยุ่งเหลือเกิน

maybe family breakfast could be a good substitute.

การทานอาหารเช้าร่วมกัน อาจจะแทนได้

It's about looking at the whole of one's time

มันเกี่ยวกับการมองภาพรวมของเวลาของคุณ

and seeing where the good stuff can go.

แล้วดูว่าจะใส่สิ่งดีๆลงไปตรงไหน

I truly believe this.

ฉันเชื่อจริงๆว่า

There is time.

เรามีเวลา

Even if we are busy,

แม้ว่าเราจะยุ่ง

we have time for what matters.

เราก็ยังจะมีเวลาทำสิ่งที่สำคัญ

And when we focus on what matters,

แล้วเมื่อเราใส่ใจกับสิ่งที่สำคัญ

we can build the lives we want

เราจะสามารถสร้างชีวิตที่เราต้องการ

in the time we've got.

ในเวลาที่เรามี

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)