Amber Case: We are all cyborgs now

Vertaald door: Wouter Anthierens Nagekeken door: Jeroen Trappers

I would like to tell you all

Ik wil je graag vertellen

that you are all actually cyborgs,

dat jullie allemaal cyborgs zijn,

but not the cyborgs that you think.

maar niet op de manier die je denkt te zijn.

You're not RoboCop, and you're not Terminator,

Je bent geen RoboCop of Terminator,

but you're cyborgs every time you look at a computer screen

maar wel iedere keer als je kijkt naar een computerscherm

or use one of your cell phone devices.

of je telefoon gebuikt.

So what's a good definition for cyborg?

Wat is dus een goede definitie voor cyborg?

Well, traditional definition is "an organism

Nu, een traditionele definitie van cyborg is: een organisme

to which exogenous components have been added

"waaraan lichaamsvreemde onderdelen zijn toegevoegd

for the purpose of adapting to new environments."

om zich aan een nieuwe omgeving aan te passen."

That came from a 1960 paper on space travel,

Dit is afkomstig van een artikel van het jaar 1960 over ruimte reizen.

because, if you think about it, space is pretty awkward.

Als je erover nadenkt is de ruimte een heel bizarre plaats;

People aren't supposed to be there.

mensen horen niet er niet thuis.

But humans are curious, and they like to add things to their bodies

Maar mensen zijn nieuwsgierig, ze hangen dingen aan hun lichaam

so they can go to the Alps one day

zodat ze de vandaag de Alpen kunnen beklimmen

and then become a fish in the sea the next.

en morgen kunnen zwemmen als vissen in de zee.

So let's look at the concept of traditional anthropology.

Laten we het concept van de traditionele antropologie eens bekijken.

Somebody goes to another country,

Iemand reist naar een vreemd land

says, "How fascinating these people are, how interesting their tools are,

en zegt : "Kijk eens hoe merkwaardig deze mensen zijn, hoe interessant hun gereedschap is

how curious their culture is."

en hoe eigenaardig hun cultuur is."

And then they write a paper, and maybe a few other anthropologists read it,

Dus ze schrijven een artikel, en dat wordt misschien gelezen door enkele antropologen,

and we think it's very exotic.

en we denken dat het allemaal heel exotisch is.

Well, what's happening

Wat er nu gebeurt is het volgende:

is that we've suddenly found a new species.

we zijn een nieuwe soort aan het ontdekken.

I, as a cyborg anthropologist, have suddenly said,

Ik, als cyborg antropologiste zei plotseling,

"Oh, wow. Now suddenly we're a new form of Homo sapiens,

"Oh waw. We hebben plotseling een nieuw soort homo sapiens.

and look at these fascinating cultures,

En moet je deze merkwaardige culturen eens zien.

and look at these curious rituals

Kijk eens naar de eigenaardige rituelen

that everybody's doing around this technology.

die ze doen met hun technologie.

They're clicking on things and staring at screens."

Ze klikken op dingen en ze staren naar schermen."

Now there's a reason why I study this,

Nu, er is een reden waarom ik dit bestudeer,

versus traditional anthropology.

in tegenstelling tot traditionele antropologie.

And the reason is that tool use,

De reden is dat het gebruik van gereedschap

in the beginning -- for thousands and thousands of years,

in het begin, voor duizenden en duizenden jaren

everything has been a physical modification of self.

het aanpassen was van onszelf.

It has helped us to extend our physical selves,

Het hielp ons om ons lichaam

go faster, hit things harder,

sneller te doen gaan, om harder te slaan,

and there's been a limit on that.

en er was een grens aan dat alles.

But now what we're looking at is not an extension of the physical self,

maar wat we nu zien is geen aanpassing van ons fysisch zijn,

but an extension of the mental self,

maar een aanpassing van ons mentaal zijn.

and because of that, we're able to travel faster,

Daarom zijn we in staat om sneller te reizen

communicate differently.

en anders te gaan communiceren.

And the other thing that happens

En wat er ook gebeurt

is that we're all carrying around little Mary Poppins technology.

is dat we allemaal kleine Mary Poppins technologie meedragen.

We can put anything we want into it, and it doesn't get heavier,

We duwen er van alles in, maar het wordt niet zwaarder,

and then we can take anything out.

en we kunnen het er terug uitnemen.

What does the inside of your computer actually look like?

Hoe ziet de binnenkant van je computer er eigenlijk uit?

Well, if you print it out, it looks like a thousand pounds of material

Nu, als je het zou afdrukken lijkt het als 500 kilogram materiaal

that you're carrying around all the time.

dat je constant aan het meezeulen bent.

And if you actually lose that information,

En moest je die informatie verliezen,

it means that you suddenly have this loss in your mind,

zou je een gemis hebben,

that you suddenly feel like something's missing,

dat je plotseling het gevoel hebt dat er iets ontbreekt,

except you aren't able to see it, so it feels like a very strange emotion.

maar je kan het niet zien, dus het voelt heel vreemd aan.

The other thing that happens is that you have a second self.

Er gebeurt nog iets: je hebt een tweede ik.

Whether you like it or not, you're starting to show up online,

Of je het nu leuk vindt of niet, je verschijnt online,

and people are interacting with your second self

en andere mensen communiceren met je tweede ik

when you're not there.

als je er niet bent.

And so you have to be careful

Dus je moet voorzichtig zijn met je tweede ik

about leaving your front lawn open,

alsof je voortuin open en bloot ligt,

which is basically your Facebook wall,

zijnde je Faceboek muurtje,

so that people don't write on it in the middle of the night --

zodat mensen er niet midden van de nacht van alles op schrijven,

because it's very much the equivalent.

want dat is het, je voortuintje.

And suddenly we have to start to maintain our second self.

En plotseling moet je ook je tweede ik gaan onderhouden.

You have to present yourself in digital life

Je moet jezelf digitaal presenteren

in a similar way that you would in your analog life.

zoals je je ook gedraagt in het echte, analoge leven.

So, in the same way that you wake up, take a shower and get dressed,

Zoals je opstaat, je doucht en je aankleedt,

you have to learn to do that for your digital self.

moet je dat ook leren voor je digitale ik.

And the problem is that a lot of people now,

En het probleem is nu dat er veel mensen

especially adolescents,

en in het bijzonder volwassenen

have to go through two adolescences.

door hun tweede puberteit moeten.

They have to go through their primary one, that's already awkward,

Ze moeten door hun eerste adolescentie, wat al niet vanzelfsprekend is,

and then they go through their second self's adolescence,

en dan ondergaat hun tweede ik ook nog eens een adolescentie.

and that's even more awkward

En dat is nog vreemder

because there's an actual history

omdat er een werkelijke geschiedenis is

of what they've gone through online.

van wat ze online hebben doorgemaakt.

And anybody coming in new to technology

En iedereen die nieuw is met technologie

is an adolescent online right now,

is nu een online puber.

and so it's very awkward,

Dus is het heel vreemd

and it's very difficult for them to do those things.

en het is voor hen zeer moeilijk om die dingen te doen.

So when I was little, my dad would sit me down at night and he would say,

Op een dag, toen ik jong was, kwam mijn vader naast me zitten en zei

"I'm going to teach you about time and space in the future."

"Ik ga je later iets leren over tijd en ruimte in de toekomst."

And I said, "Great."

Ik zei "Super."

And he said one day, "What's the shortest distance between two points?"

En op een dag zei hij: "Wat is de kortste afstand tussen twee punten ?"

And I said, "Well, that's a straight line. You told me that yesterday."

En ik antwoordde "Wel, dat is een rechte lijn, dat heb je me gisteren verteld."

I thought I was very clever.

Ik dacht dat ik erg slim was.

He said, "No, no, no. Here's a better way."

Hij zei, "Nee, nee, nee. Ik toon je een betere manier."

He took a piece of paper,

Hij nam een velletje papier,

drew A and B on one side and the other

tekende er A op de ene rand en B op de andere.

and folded them together so where A and B touched.

Dan vouwde hij het papier zodat A en B elkaar raakten.

And he said, "That is the shortest distance between two points."

Hij zei "Dit is de kortste afstand tussen twee punten."

And I said, "Dad, dad, dad, how do you do that?"

En ik zei : "Papa, papa, papa, hoe doe je dat ?"

He said, "Well, you just bend time and space,

Hij zei: "Je moet gewoon de ruimte en tijd buigen,

it takes an awful lot of energy,

maar het kost immens veel energie,

and that's just how you do it."

en zo doe je dat dus. "

And I said, "I want to do that."

En ik zei: "Dat wil ik doen."

And he said, "Well, okay."

En hij zei "ok."

And so, when I went to sleep for the next 10 or 20 years,

Dus de volgende 10 of 20 jaar was ik bij het slapen gaan

I was thinking at night,

aan het denken,

"I want to be the first person to create a wormhole,

"Ik wil de eerste zijn die een wormgat kan maken,

to make things accelerate faster.

om dingen sneller te toen gaan.

And I want to make a time machine."

En ik wil een tijd machine maken."

I was always sending messages to my future self

Ik was altijd bezig met zenden van berichtjes naar mijn toekomstige ik

using tape recorders.

met een bandopnemer.

But then what I realized when I went to college

Maar later toen in naar de unief ging besefte ik

is that technology doesn't just get adopted

dat technologie niet wordt overgenomen

because it works.

omdat het zou kunnen werken;

It gets adopted because people use it

het wordt overgenomen omdat mensen het kunnen gebruiken

and it's made for humans.

en het is gemaakt voor de mens.

So I started studying anthropology.

Dus ging ik antropologie studeren.

And when I was writing my thesis on cell phones,

Toen ik mijn thesis begon te schrijven over mobiele telefonie

I realized that everyone was carrying around wormholes in their pockets.

begon ik te beseffen dat iedereen met een wormgat in zijn broekzak loopt.

They weren't physically transporting themselves;

Ze waren niet hun fysische ik aan het vervoeren,

they were mentally transporting themselves.

maar hun mentale ik.

They would click on a button,

Ze zouden kunnen drukken op een knop,

and they would be connected as A to B immediately.

ze zouden onmiddellijk A met B verbinden.

And I thought, "Oh, wow. I found it. This is great."

En ik dacht : "Oh, waw, ik heb het gevonden. Dit is fantastisch."

So over time, time and space

Dus, na verloop van tijd

have compressed because of this.

is de ruimte en tijd gekrompen tot dit.

You can stand on one side of the world,

Je kan aan de ene kant van de wereld zijn,

whisper something and be heard on the other.

iets fluisteren en gehoord worden aan de andere kant.

One of the other ideas that comes around

Een volgende gedachte die men zich kan maken

is that you have a different type of time on every single device that you use.

is dat je iedere keer een ander soort tijd hebt als je een ander toestel vastneemt.

Every single browser tab gives you a different type of time.

Elke browser tab geeft je een ander soort tijd.

And because of that, you start to dig around

En daarom begin je te zoeken

for your external memories -- where did you leave them?

naar je uitwendig geheugen -- Waar heb ik het laatst gelegd?

So now we're all these paleontologists

En zo zijn we allemaal paleontologen

that are digging for things that we've lost

die graven naar dingen die we zijn verloren

on our external brains that we're carrying around in our pockets.

in ons uitwendig brein dat we ronddragen in onze broekzakken.

And that incites a sort of panic architecture --

Dit veroorzaakt een soort paniek architectuur

"Oh no, where's this thing?"

Oh nee, waar is het ?

We're all "I Love Lucy" on a great assembly line of information,

We willen altijd de laatste high-tec snufjes kennen,

and we can't keep up.

maar we kunnen het niet bijbenen.

And so what happens is,

En nu

when we bring all that into the social space,

brengen we dat allemaal in een sociale ruimte,

we end up checking our phones all the time.

we zijn voortdurend bezig met het turen naar onze telefoon.

So we have this thing called ambient intimacy.

Er is nu zoiets als "verruimde inimiteit".

It's not that we're always connected to everybody,

We zijn niet altijd met iedereen verbonden,

but at anytime we can connect to anyone we want.

maar we kunnen ons op elk moment met iedereen verbinden.

And if you were able to print out everybody in your cell phone,

En als je elke contact persoon van je mobiele telefoon zou naast je zetten,

the room would be very crowded.

zou er niet veel plaats meer zijn in je kamer.

These are the people that you have access to right now, in general --

Dit zijn de mensen waar je onmiddellijk mee in contact kan komen. --

all of these people, all of your friends and family that you can connect to.

al deze mensen, al je vrienden en familie waar je je mee kan verbinden.

And so there are some psychological effects that happen with this.

En dit gaat gepaard met enkele psychologische effecten.

One I'm really worried about

Ik ben erg bezorgd over het feit

is that people aren't taking time for mental reflection anymore,

dat mensen geen tijd meer nemen voor bezinning,

and that they aren't slowing down and stopping,

en dat ze niet eens uitbollen

being around all those people in the room all the time

terwijl ze in die kamer met al die mensen zitten,

that are trying to compete for their attention

trachtend te vechten voor aandacht

on the simultaneous time interfaces,

in hun simultane bezigheden,

paleontology and panic architecture.

paleontologie en paniek architectuur.

They're not just sitting there.

Ze zitten daar niet gewoon maar,

And really, when you have no external input,

En echt, als je geen uitwendige stimuli hebt,

that is a time when there is a creation of self,

is dat het moment waarop je zelfbeeld wordt ontwikkeld,

when you can do long-term planning,

wanneer je ver vooruit kunt plannen,

when you can try and figure out who you really are.

wanneer je tracht uit te vissen wie je echt bent.

And then, once you do that, you can figure out

En, wanneer je dit doet kan je uitzoeken

how to present your second self in a legitimate way,

hoe je je tweede ik kan ontplooien op een rechtvaardige manier,

instead of just dealing with everything as it comes in --

in plaats van het te doen iedere keer er een input is --

and oh, I have to do this, and I have to do this, and I have to do this.

En ah, I moet dit doen en ik moet dat doen, en dat ook,

And so this is very important.

en dus is dit heel belangrijk.

I'm really worried that, especially kids today,

Ik ben echt bezorgd, in het bijzonder voor onze kinderen,

they're not going to be dealing with this down-time,

dat ze niet af en toe eens uitbollen,

that they have an instantaneous button-clicking culture,

dat ze een cultuur hebben van ogenblikkelijk geklik,

and that everything comes to them,

dat alles op hen afkomt,

and that they become very excited about it and very addicted to it.

en dat ze er heel enthousiast over zijn en er verslaafd aan worden.

So if you think about it, the world hasn't stopped either.

Dus als je erover nadenkt, de wereld is ook niet gestopt met draaien.

It has its own external prosthetic devices,

Het heeft zijn eigen uitwendige aangekoppelde apparaten,

and these devices are helping us all

en deze apparaten helpen ons allemaal

to communicate and interact with each other.

te communiceren en the interageren met elkaar.

But when you actually visualize it,

Maar moest je deze connecties je visueel voorstellen,

all the connections that we're doing right now --

de connecties die we op dit ogenblik leggen

this is an image of the mapping of the Internet --

-- dit een beeld van de connecties van het internet --

it doesn't look technological.

het ziet er niet technologisch uit,

It actually looks very organic.

het ziet er eigenlijk heel organisch uit.

This is the first time in the entire history of humanity

Dit is de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid

that we've connected in this way.

dat we op zo'n manier verbonden zijn met elkaar.

And it's not that machines are taking over.

En het zijn niet de machines die de controle overnemen,

It's that they're helping us to be more human,

het zijn de machines die de mens helpen meer mens te zijn,

helping us to connect with each other.

ons helpen met elkaar te verbinden.

The most successful technology gets out of the way

De meest succesvolle technologie ruimt de weg

and helps us live our lives.

en helpt ons om ons leven te leven.

And really,

En echt,

it ends up being more human than technology,

het wordt menselijker dan technologie,

because we're co-creating each other all the time.

omdat we elkaar tekens her-creëren.

And so this is the important point that I like to study:

En dit is het belangrijke feit die ik wil bestuderen:

that things are beautiful, that it's still a human connection --

dat die dingen mooi zijn, en dat het nog steeds een menselijke relatie is;

it's just done in a different way.

het gebeurt gewoon op een andere manier.

We're just increasing our humanness

We zijn enkel onze menselijkheid aan het verbeteren

and our ability to connect with each other, regardless of geography.

en de mogelijkheid om ons te verbinden, onafhankelijk van waar we ons bevinden.

So that's why I study cyborg anthropology.

Daarom bestudeer ik dus de cyborg antropologie.

Thank you.

Dank u wel

(Applause)

(applaus)