The most Martian place on Earth | Armando Azua-Bustos

Translator: sadegh zabihi Reviewer: hassan qodusi

This is a picture of a sunset on Mars

این تصویر غروب خورشید در مریخ است

taken by NASA's Curiosity rover in 2013.

که توسط مریخ‌پیمای کیوراسیتی در سال ۲۰۱۳ گرفته شده است.

Mars is a very cold planet,

مریخ سیاره بسیار سردی است،

flooded with high levels of UV radiation

در درجات بالایی از امواج فرابنفش غرق شده

و به شدت خشک است.

and extremely dry.

در واقع، مریخ برای گونه‌ای از حیات که ما می‌شناسیم خیلی خشک است.

In fact, Mars is considered to be too dry for life as we know it.

I'm an astrobiologist.

من یک زیست شناس فضایی هستم.

I try to understand the origin of life on Earth

من تلاش می‌کنم منشأ حیات در زمین را پیدا کنم

و احتمال یافتن حیات را

and the possibilities of finding life

elsewhere in the universe.

در جاهای دیگر کهکشان بررسی می‌کنم.

People sometimes ask me,

مردم گاهی از من می‌پرسند،

how can you be an astrobiologist

چطور ممکن است زیست شناس فضایی باشی

if you don't have your own spaceship?

و سفینه شخصی نداشته باشی؟

Well, what I do is that I study life

خوب، کار من مطالعه زندگی

in those environments on Earth

در آن محیط‌زیست‌هایی از زمین است

that most closely resemble other interesting places in the universe.

که بیش از همه شبیه جاهای جالب دیگر کهکشان هستند.

هر نوع حیاتی در زمین به آب نیاز دارد،

All life on Earth requires water,

so in my case I focus on the intimate relationship

پس در این مورد، من روی رابطه تنگاتنگ

آب و زندگی تمرکز می‌کنم

between water and life

in order to understand

تا بفهمم

if we could find life in a planet as dry as Mars.

آیا می‌توانیم در سیاره‌ای به خشکی مریخ زندگی پیدا کنیم.

But since I do not have the 2.5 billion dollars

اما از آنجا که ۲٫۵ میلیارد دلار ندارم

که روبات خودم را به فضا بفرستم،

to send my own robot to Mars,

I study the most Martian place on Earth,

مریخی‌ترین جاهای زمین را مطالعه می‌کنم،

the Atacama Desert.

بیابان آتاکاما.

Located in northern Chile,

این بیابان در شمال شیلی واقع شده،

it is the oldest and driest desert on Earth.

و قدیمی‌ترین و خشک‌ترین بیابان زمین است.

برای اینکه ایده‌ای از میزان خشکی آن داشته باشید،

To give you an idea of how dry it is,

consider here in Vancouver it rains over 1,000 millimeters of rain every year.

در نظر بگیرید که اینجا در ونکوور سالانه بیش از ۱٫۰۰۰ میلی‌متر باران می‌بارد.

In the Atacama, there are places with no reported rains

در آتاکاما، جاهایی هست

که در ۴۰۰ سال گذشته بارشی ثبت نشده است.

in the last 400 years.

How do I know this?

از کجا می‌دانم؟

Well, because I was born and raised in the Atacama --

خوب، به خاطر اینکه در آتاکاما به دنیا آمدم و همانجا بزرگ شدم --

(خنده)

(Laughter)

So I had a unique advantage

پس مزیت منحصر به فردی داشتم

when I started studying this desert.

وقتی شروع به مطالعه این بیابان کردم.

So let me tell you guys a few fantastic examples

پس بگذارید چند مثال جالب را به شما نشان دهم

he has found

که او از سازگاری حیات

در شرایط تقریباً بی‌آبی پیدا کرده است.

on how life has adapted to live with almost no water at all.

One of my first findings was in the entrance of a cave

یکی از اولین اکتشافات من در دهانه غاری بود

facing the Pacific Ocean.

که رو به اقیانوس آرام قرار داشت.

در این مکان، گونه جدیدی از جلبک میکروسکوپی را گزارش کردیم

In this place, we reported a new type of microalgae

that grew only on top of the spiderwebs that covered the cave entrance.

که تنها بالای تار عنکبوت‌هایی که ورودی غار را پوشانده است رشد می‌کردند.

Have you ever seen a spiderweb early in the morning?

تا به حال تار عنکبوت را در اوایل صبح دیده‌اید؟

It's covered with dew,

با شبنم پوشانده شده است،

so this microalgae learned that in order to carry photosynthesis

پس این جلبک یاد گرفته برای اینکه بتواند

در ساحل خشک‌ترین بیابان زمین فتوسنتز کند،

in the coast of the driest desert on Earth,

می‌تواند از تار عنکبوت استفاده کند.

they could use the spiderwebs.

So here they may access the water from the fogs

چون به آب حاصل از مه

که معمولا صبح‌ها این سطوح را می‌پوشاند دسترسی دارد.

that regularly cover these areas in the morning.

In another cave, we found a different type of microalgae.

در غاری دیگر، گونه دیگری از جلبک میکروسکوپی پیدا کردیم.

این یکی می‌تواند از مه اقیانوسی به عنوان منبع آب استفاده کند،

This one is able to use ocean mist as a source of water,

and strikingly lives in the very bottom of a cave,

و به شکلی غیر منتظره کف غار زندگی می‌کند،

so it has adapted to live with less than 0.1 percent

پس طوری سازگار شده که بتواند با کمتر از ۰٫۱ درصد

of the amount of light that regular plants need.

از میزان نوری که مورد نیاز گیاهان معمولی است زندگی کند.

این گونه کشفیات باعث می‌شود فکر کنم

These type of findings suggest to me that on Mars,

که در غارهای مریخ ممکن است حتی حیات نباتی پیدا کنیم.

we may find even photosynthetic life inside caves.

And by the way, that's me.

و به هر حال، این منم.

(Laughter)

(خنده)

برای ۱۵ سال تصور بر این بود که این منطقه از یونگای که توسط ناسا کشف شده است،

Now, for almost 15 years this region of Yungay, discovered by NASA,

was thought to be the driest place of this desert,

خشک‌ترین جای این بیابان است،

but I knew that it was not.

اما من می‌دانستم که این طور نیست.

How? You already know the answer.

چطور؟ شما همین حالا هم جواب را می‌دانید.

چون من در این بیابان متولد و بزرگ شدم.

Because I was born and raised in this desert.

So I remembered that I usually see fogs in Yungay,

به یاد داشتم که یونگای معمولاً مه گرفته است،

پس بعد از قرار دادن حسگر در تعدادی از جاها

so after setting sensors in a number of places,

where I remember never seeing fogs or clouds,

که هرگز مه یا ابری ندیده بودم،

I reported four other sites much drier than Yungay,

چهار منطقه خیلی خشک‌تر از یونگای را گزارش کردم،

with this one, María Elena South,

که این یکی از آنها است، ماریا النا جنوب،

که واقعاً خشک‌ترین جای زمین است،

being the truly driest place on Earth,

as dry as Mars,

به خشکیِ مریخ،

and amazingly, just a 15-minute ride

و جالب اینکه تنها ۱۵ دقیقه با ماشین

from the small mining town where I was born.

از شهر کوچک معدنی که در آن متولد شدم فاصله دارد.

خوب، در این تحقیق ما در واقع به دنبال حد خشکی

Now, in this search, we were trying to actually find the dry limit

for life on Earth,

برای حیات در زمین بودیم،

a place so dry that nothing was able to survive in it.

جایی آنقدر خشک که هیچ چیز نتواند در آن دوام بیاورد.

But even here, well hidden underground,

اما حتی اینجا هم، خوب پنهان شده در زیر زمین،

تعدادی میکرو ارگانیزم مختلف پیدا کردیم،

we found a number of different microorganisms,

which suggested to me that similarly dry places, like Mars,

که باعث شد فکر کنم در جاهایی به همین خشکی در مریخ

ممکن است حیات وجود داشته باشد.

may be inhabited.

We even have some preliminary evidences

حتی شواهد اولیه در دست داریم

that these microorganisms may still be active

که ممکن هست این میکرو ارگانیزم‌ها

هنوز در موقعیت خشک شده فعال باشند،

in the desiccated state,

like walking mummies all around us,

و مثل مومیایی‌های متحرک همه جا را گرفته باشند،

و ممکن است از تابش فرابنفش به عنوان منبع انرژی استفاده کنند.

and that they may be using UV radiation as a source of energy.

If confirmed, this would have a huge impact on our definition of life,

اگر تایید شود، این مسئله ممکن است تاثیر بسیار زیادی در تعریف ما از حیات،

on how we look for life elsewhere in the universe.

و نحوه جستجوی آن در جاهای دیگر کهکشان داشته باشد.

Due to its clear skies, by 2020,

به سبب آسمان صاف آتاکاما، تا سال ۲۰۲۰،

60 percent of the biggest telescopes on Earth

۶۰ درصد از بزرگترین تلسکوپ‌های زمین

will be located in the Atacama,

در آتاکاما مستقر خواهند شد،

and while everyone else will be looking among the stars

و در حالی که همه در میان ستارگان

to answer the question, "Are we alone?"

دنبال پاسخ این پرسش هستند که، "آیا تنها هستیم؟"

I will be looking down to the ground

من جواب همین سوال را

searching for this same answer

همین‌جا روی زمین

در حیاط خلوت خودم جستجو خواهم کرد.

in my own backyard.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)