Why the best hire might not have the perfect resume | Regina Hartley

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

Your company launches a search for an open position.

شرکت شما در جستجوی متخصص برای یک فرصت شغلی جدید است.

The applications start rolling in,

فرم درخواستها شروع به آمدن می‎کند،

and the qualified candidates are identified.

و متقاضیان واجد شرایط شناسایی می‎شوند.

Now the choosing begins.

الان موقع انتخاب است.

Person A: Ivy League, 4.0, flawless resume,

شخص الف: از بهترین دانشگاه، با معدل بالا، رزومه بی‎نقص،

great recommendations.

توصیه‎نامه‎های درخشان.

All the right stuff.

همه چیز درست به نظر می‎رسد.

Person B: state school, fair amount of job hopping,

شخض ب: دانشگاه دولتی، با سابقه کاری کمی از این شاخه به آن شاخه پریده،

and odd jobs like cashier and singing waitress.

و شغلهایی عجیبی مثل صندوقدار و پیشخدمت آوازه‎خوان.

But remember -- both are qualified.

اما بخاطر داشته باشید-- هر دو واجد شرایط هستند.

So I ask you:

بنابراین این سوال را می‎پرسم:

who are you going to pick?

کدام یک را انتخاب می‎کنید.

My colleagues and I created very official terms

همکارانم و من اصطلاحات بسیار رسمی را برای تشریح

to describe two distinct categories of candidates.

دو مقوله متمایز کاندیداها ایجاد کرده‎ایم.

We call A "the Silver Spoon,"

مورد الف را «قاشق نقره» می‎نامیم،

the one who clearly had advantages and was destined for success.

کسی که آشکارا امتیازاتی داشته و سرنوشتش پیش بسوی موفقیت بوده.

And we call B "the Scrapper,"

و مورد ب را «خروس جنگی» مینامیم،

the one who had to fight against tremendous odds

کسی که علیه اتفاقات عظیم جورواجور نبرد کرده

to get to the same point.

تا به همان جا برسد.

You just heard a human resources director refer to people

همین الان شنیدید که یک مدیر منابع انسانی به آدمها تحت عناوین

as Silver Spoons and Scrappers --

قاشقهای نقره و خروسهای جنگی اشاره می‎کند--

(Laughter)

(خنده)

which is not exactly politically correct and sounds a bit judgmental.

که از لحاظ سیاست کاری دقیق نیست و کمی مغرضانه به نظر می‎رسد.

But before my human resources certification gets revoked --

اما پیش از آن که پروانه منابع انسانی من باطل شود--

(Laughter)

(خنده)

let me explain.

بگذارید توضیح بدهم.

A resume tells a story.

هر رزومه بازگو کننده قصه‎ای است.

And over the years, I've learned something about people

و طی سالها، من درباره آدمهای که تجربیات‎شان مثل یک

whose experiences read like a patchwork quilt,

لحاف چهل تکه میماند چیزی را آموخته‎ام،

that makes me stop and fully consider them

این که باعث می‎شود درنگ کرده و بطور کامل بررسی‎شان کنم

before tossing their resumes away.

پیش از آنکه رزومه‎هایشان را دور بیاندازم.

A series of odd jobs may indicate

مجموعه‎ای از کارهای عجیب و غریب که شاید نشانگر

inconsistency, lack of focus, unpredictability.

عدم انسجام، فقدان تمرکز و غیرقابل پیش‎بینی بودن است.

Or it may signal a committed struggle against obstacles.

یا شاید هم نشانه تقلای متعهدانه علیه موانع باشند.

At the very least, the Scrapper deserves an interview.

که بخاطرش خروس جنگی حداقل سزاوار یک مصاحبه می‎شود.

To be clear,

به صراحت می‎گویم

I don't hold anything against the Silver Spoon;

که هیچ غرضی نسبت به قاشق نقره ندارم؛

getting into and graduating from an elite university

رفتن به دانشگاه نخبگان و فارغ‎التحصیلی از آن

takes a lot of hard work and sacrifice.

مستلزم کلی سخت‎کوشی و از خودگذشتگی است.

But if your whole life has been engineered toward success,

اما اگر کل زندگیتان به سوی موفقیت مهندسی شده،

how will you handle the tough times?

چطور شرایط دشوار را اداره خواهید کرد؟

One person I hired felt that because he attended an elite university,

یکی از کسانی را که استخدام کردم احساس می‎کرد چون از دانشگاه طراز اولی میاید

there were certain assignments that were beneath him,

انجام بعضی وظایف برایش کسر شان داشت

like temporarily doing manual labor to better understand an operation.

مثل انجام کار فیزیکی موقت برای درک بهتر یک عملیات.

Eventually, he quit.

آخرش استعفاء داد.

But on the flip side,

اما در آن روی سکه،

what happens when your whole life is destined for failure

وقتی تمام زندگی شما جوری بوده که محتوم به شکست باشد

and you actually succeed?

و در واقع موفق شوید؟

I want to urge you to interview the Scrapper.

مایلم به شما اصرار کنم که با خروس جنگی مصاحبه کنید.

I know a lot about this because I am a Scrapper.

خیلی راجع به او می‎دانم چون خودم یکی از آنها هستم.

Before I was born,

قبل از بدنیا آمدنم،

my father was diagnosed with paranoid schizophrenia,

پدرم مبتلا به شیزوفرنی پارانوئید تشخیص داده شد،

and he couldn't hold a job in spite of his brilliance.

و علی‎رغم هوش بالایش قادر به حفظ شغلهایش نبود.

Our lives were one part "Cuckoo's Nest,"

یک بخش از زندگیهای ما به «آشیانه فاخته» میماند،

one part "Awakenings"

یک بخش به «بیداری‌ها»

and one part "A Beautiful Mind."

و بخش دیگر « ذهن زیبا».

(Laughter)

(خنده)

I'm the fourth of five children raised by a single mother

من چهارمین فرزند پنج کودکی‎ام که از سوی یک مادر مجرد در

in a rough neighborhood in Brooklyn, New York.

محله‎ای خشن در بروکلین نیویورک پرورش یافته است.

We never owned a home, a car, a washing machine,

ما هیچوقت خانه، ماشین یا ماشین لباسشویی نداشتیم،

and for most of my childhood, we didn't even have a telephone.

و در بیشتر دوران بچگی‎ام حتی تلفن هم نداشتیم.

So I was highly motivated

برای همین شدیدا انگیزه‎ام

to understand the relationship between business success and Scrappers,

برای فهم رابطه بین موفقیت تجاری و خروس جنگیها بالا بود،

because my life could easily have turned out very differently.

زیرا زندگی‎ام می‎توانست به راحتی خیلی متفاوت باشد.

As I met successful business people

هنگامی که با افراد موفق در کسب و کار ملاقات کردم

and read profiles of high-powered leaders,

و شرح‎حال رهبران بسیار قدرتمند را خواندم

I noticed some commonality.

متوجه برخی شباهتها شدم.

Many of them had experienced early hardships,

برخی از آنها دشواریهای زود هنگامی را تجربه کرده بودند،

anywhere from poverty, abandonment,

درقالب تنگدستی، ترک شدن،

death of a parent while young,

مرگ یکی از والدین در کودکی،

to learning disabilities, alcoholism and violence.

تا معلولیتهای یادگیری، الکی بودن و خشونت.

The conventional thinking has been that trauma leads to distress,

خط فکر سنتی بر این استوار است که ضربه روحی منتهی به ناراحتی روحی می‎شود،

and there's been a lot of focus on the resulting dysfunction.

و تمرکز زیادی بر سوءعملکرد ناشی شده وجود داشته،

But during studies of dysfunction, data revealed an unexpected insight:

اما طی مطالعات برسوءعملکرد، داده‎ها نگرش غیرمنتظره‎ای را نشان دادند:

that even the worst circumstances can result in growth and transformation.

که حتی بدترین شرایط هم می‎تواند منجر به رشد و دگرگونی شود.

A remarkable and counterintuitive phenomenon has been discovered,

یک پدیده خلاف عقل و قابل توجه کشف شده است،

which scientists call Post Traumatic Growth.

که دانشمندان آن را رﺷﺪ ﭘﺲ از ﺳﺎﻧﺤﻪ مینمامند.

In one study designed to measure the effects of adversity

در یک مطالعه اختصاصی برای اندازه‎گیری تاثیرات بدبختی

on children at risk,

بر کودکان در خطر

among a subset of 698 children

در میان یک زیرمجموعه ۶۹۸ نفری از کودکانی

who experienced the most severe and extreme conditions,

که جدی‎ترین و شدیدترین شرایط را تجربه کرده‎اند،

fully one-third grew up to lead healthy, successful and productive lives.

درست یک سوم این جمعیت در بزرگی زندگی موفق، سالم و موثری دارند.

In spite of everything and against tremendous odds, they succeeded.

علی‎رغم همه چیز و برخلاف همه دشواریها آنها موفق می‎شوند.

One-third.

یک سوم.

Take this resume.

این رزومه را در نظر بگیرید.

This guy's parents give him up for adoption.

والدین این شخص او را برای فرزندخواندگی دادند.

He never finishes college.

هیچوقت کالج را تمام نکرد.

He job-hops quite a bit,

تغییرات شغلی او یک کم زیاد است،

goes on a sojourn to India for a year,

یکسالی را موقتا در هند می‎گذراند،

and to top it off, he has dyslexia.

و بالاتر از آن خوانشپریشی دارد.

Would you hire this guy?

آیا او را استخدام می‎کردید؟

His name is Steve Jobs.

نام او استیو جابز است.

In a study of the world's most highly successful entrepreneurs,

در مطالعه‎ای بر موفقترین کارآفرینهای دنیا

it turns out a disproportionate number have dyslexia.

معلوم شده که شمار نامتناسبی اختلال خوانشپریشی دارند.

In the US,

در ایالات متحده،

35 percent of the entrepreneurs studied had dyslexia.

۳۵ درصد کارآفرینهای تحت مطالعه خوانشپریشی دارند.

What's remarkable -- among those entrepreneurs

آنچه قابل توجه است-- در میان آن کارآفرینها

who experience post traumatic growth,

کسانی که رﺷﺪ ﭘﺲ از ﺳﺎﻧﺤﻪ را تجربه می‎کنند،

they now view their learning disability

اکنون دیدگاه خود را از معلولیت در خواندشان

as a desirable difficulty which provided them an advantage

بعنوان یک دشواری مطلوب می‎بینند که برای آنها مزیتی را فراهم کرده

because they became better listeners and paid greater attention to detail.

چون شنوندگان بهتری شده‎اند و توجه بیشتری به جزییات نموده‎اند.

They don't think they are who they are in spite of adversity,

آنها فکر نمی‎کنند آنچه هستند علی‎رغم بدبختی‎شان است،

they know they are who they are because of adversity.

آنها می‎دانند آنچه هستند بخاطر بدبختی‎شان است.

They embrace their trauma and hardships

آنها آن ضربه و دشواریهایش را بعنوان عناصر کلیدی

as key elements of who they've become,

در آن کسی که شده‎اند به آغوش می‎کشند

and know that without those experiences,

و آگاه‎اند که بدون آن تجارب،

they might not have developed the muscle and grit required

شاید آن زور و بازو و دل و جرات لازم برای

to become successful.

موفق شدن را کسب نمی‎کردند.

One of my colleagues had his life completely upended

يكى از همكارانم كل زندگی‌اش در نتیجه

as a result of the Chinese Cultural Revolution in 1966.

انقلاب فرهنگی چین در ۱۹۶۶ تماما زیر و زبر شده بود.

At age 13, his parents were relocated to the countryside,

در ۱۳ سالگی، والدینش در حومه شهر اسکان داده شدند،

the schools were closed

مدارس تعطیل بودند

and he was left alone in Beijing to fend for himself until 16,

و در پکن به تنهایی گلیمش را از آب می‌کشید تا این که در ۱۶ سالگی

when he got a job in a clothing factory.

برای خودش شغلی در کارخانه پوشاک پیدا کرد.

But instead of accepting his fate,

اما بجای پذیرفتن سرنوشتش،

he made a resolution that he would continue his formal education.

تصمیم به ادامه تحصیلات رسمی خود گرفت.

Eleven years later, when the political landscape changed,

حتی سالها بعد، وقتی چشم انداز سیاسی تغییر کرد،

he heard about a highly selective university admissions test.

او از آزمون سخت پذیرش گزینشی دانشگاه مطلع شد.

He had three months to learn the entire curriculum

تنها سه ماه داشت تا کل درسهای

of middle and high school.

دوره متوسطه و دبیرستان را بخواند.

So, every day he came home from the factory,

پس هر روز که از کارخانه بر می‎گشت

took a nap, studied until 4am, went back to work

بعد از چرت کوتاهی تا ۴ صبح درس می‎خواند و باز سر کار می‎رفت

and repeated this cycle every day for three months.

و این روند را به مدت سه ماه ادامه داد.

He did it, he succeeded.

این کار را کرد. موفق شد.

His commitment to his education was unwavering, and he never lost hope.

تعهدش به تحصیلات خلل‎ناپذیر بود و هرگز امیدش را از دست نداد.

Today, he holds a master's degree,

الان مدرک فوق‎لیسانس دارد،

and his daughters each have degrees from Cornell and Harvard.

و دخترانش هر کدام از هاروارد و کورنل مدرک دارند.

Scrappers are propelled by the belief

خروس جنگی‎ها با این عقیده پیش می‎روند

that the only person you have full control over is yourself.

که تنها شخصی که کنترل کامل بر او دارید، خود شما هستید.

When things don't turn out well,

وقتی اوضاع آنطور که مایلید پیش نمی‎رود،

Scrappers ask, "What can I do differently to create a better result?"

خروس جنگیها می‎پرسند، «چه کار متفاوتی می‎توانم انجام دهم که نتیجه بهتری خلق کنم؟»

Scrappers have a sense of purpose

خروس جنگیها مفهومی از هدف دارند

that prevents them from giving up on themselves,

که مانع می‎شود از خودشان ناامید شوند،

kind of like if you've survived poverty, a crazy father and several muggings,

بطوری که اگر از فقر و یک پدر دیوانه و چندین زورگیری جان سالم بدر برده باشید

you figure, "Business challenges? --

از پس این «چالش در کسب و کار» هم بر میاید، نه؟ --

(Laughter)

(خنده)

Really?

واقعا؟

Piece of cake. I got this."

مثل آب خوردن است. حله.»

(Laughter)

(خنده)

And that reminds me -- humor.

و آن برایم یادآور نوعی از شوخ طبی است.

Scrappers know that humor gets you through the tough times,

خروس جنگیها می‎دانند که شوخ طبی باعث گذر شما از دورانهای دشوار می‎شود،

and laughter helps you change your perspective.

و خنده به شما کمک می‎کند دیدگاه‎تان را تغییر دهید.

And finally, there are relationships.

و سرانجام، موضوع روابط است.

People who overcome adversity don't do it alone.

کسانی که بر فلاکت غلبه می‎کنند، تنهایی آن را انجام نداده‏‎اند.

Somewhere along the way,

جایی در طول مسیر

they find people who bring out the best in them

افرادی را میابند که بهترین وجوه آنها را کشف کرده

and who are invested in their success.

و روی موفقیتشان سرمایه‎گذاری می‎کند.

Having someone you can count on no matter what

داشتن کسی که بتوانید فارغ از همه چیز روی او حساب کنید

is essential to overcoming adversity.

در غلبه بر مصیبت بدبختی ضروری است.

I was lucky.

من خوش شانس بودم

In my first job after college,

در نخستین شغلم بعد از کالج،

I didn't have a car, so I carpooled across two bridges

ماشین نداشتم، پس مسیر بین دو پل را با

with a woman who was the president's assistant.

با اتومبیل زنی که دستیار رییس بود رفت و آمد می‎کردم.

She watched me work

کارم را زیر نظر داشت

and encouraged me to focus on my future

و تشویقم می‎کردم روی آینده‎ام تمرکز کنم

and not dwell on my past.

و در گذشته زندگی نکنم.

Along the way I've met many people

در طول مسیر آدمهای زیادی را ملاقات کرده‎ام

who've provided me brutally honest feedback,

که من را از بازخوردهای بی‎رحمانه اما صادقانه، پند و زیر پرو بال خود گرفتن

advice and mentorship.

بی‎نصیب نگذاشته‎اند.

These people don't mind

آن آدمها اهمیتی نمی‎دهند

that I once worked as a singing waitress to help pay for college.

که من زمانی بعنوان یک پیشخدمت آوازه خوان برای کمک خرج کالجم کار کرده باشم.

(Laughter)

(خنده)

I'll leave you with one final, valuable insight.

شما را با این نگرش ارزشمند و نهایی ترک می‎کنم.

Companies that are committed to diversity and inclusive practices

شرکتهایی که تعهد به اعمال احتساب شده و عدم تشابه دارند

tend to support Scrappers

گرایش به پشتیبانی از خروس جنگیها دارند

and outperform their peers.

و عملکرد بهتری نسبت هم رده‎هایشان دارند.

According to DiversityInc,

بنا به موسسه DiversityInc

a study of their top 50 companies for diversity

مطالعه برروی ۵۰ شرکت موفق در عدم تشابه

outperformed the S&P 500 by 25 percent.

نشان دهنده عملکرد موفقیت‎امیز اس اند پی۵۰۰ تا میزان ۲۵ درصد است.

So back to my original question.

پس برگردیم به پرسش اولیه من.

Who are you going to bet on:

روی چه کسی شرط خواهید بست:

Silver Spoon or Scrapper?

قاشق نقره یا خروس جنگی؟

I say choose the underestimated contender,

من می‎گویم حریف دستکم گرفته شده را،

whose secret weapons are passion and purpose.

که سلاح مخفی‎شان شورواشتیاق و هدف است.

Hire the Scrapper.

خروس جنگی را استخدام کنید.

(Applause)

(تشویق)