What the Russian Revolution would have looked like on social media | Mikhail Zygar

Translator: Leila Ataei Reviewer: sadegh zabihi

What is history?

تاریخ چیست؟

It is something written by the winners.

چیزی که برنده‌ها آن را می‌نویسند.

There is a stereotype that history should be focused on the rulers,

این کلیشه در تاریخ هست که باید روی حکمران‌ها متمرکز باشد،

like Lenin or Trotsky.

مثل لنین یا تروتسکی.

As a result, people in many countries, like mine, Russia,

در نتیجه، مردم در خیلی کشورها، مثل کشور من، روسیه،

look at history as something that was predetermined

به تاریخ بعنوان چیزی از قبل تعیین شده،

or determined by the leaders,

یا تعیین شده از سوی رهبران نگاه می‌کنند،

and common people could not influence it in any way.

و این که مردم عادی به هیچ وجه نمی‌توانند بر آن اثر بگذارند.

Many Russians today do not believe that Russia could ever have been

بسیاری از روس‌ها امروز باور ندارند که روسیه هرگز بتواند

or ever will be a truly democratic nation,

یا بخواهد ملتی حقیقتا دموکرات شود،

and this is due to the way history has been framed

و این بخاطر روشی است که تاریخ به شهروندان روسی

to the citizens of Russia.

ارائه می‌گردد.

And this is not true.

و این حقیقت ندارد.

To prove it, I spent two years of my life trying to go 100 years back,

برای اثبات آن، دو سال از زندگی‌ام را صرف تلاش برای برگشت به ۱۰۰ سال قبل کردم،

to the year 1917,

به ۱۹۱۷،

the year of the Russian Revolution.

سال انقلاب روسیه.

I asked myself, what if the internet and Facebook existed 100 years ago?

از خودم پرسیدم، چطور می‌شد اگر اینترنت و فیس‌بوک ۱۰۰ سال قبل وجود داشت؟

So last year, we built a social network for dead people,

بنابراین پارسال، شبکه اجتماعی را برای مرده‌ها ساختم،

named Project1917.com.

بنام Project1917.com

My team and I created our software,

من و تیمم نرم افزار خود را درست کردیم،

digitized and uploaded all possible real diaries and letters

تمامی نامه‌ها و خاطره‌ نوشت‌های حقیقی ممکن را که توسط بیش از

written by more than 3,000 people

۳٫۰۰۰ نفر ۱۰۰ سال قبل نوشته شده بود را

100 years ago.

دیجیتالی و آنلاین منتشر کردیم.

So any user of our website or application

و بنابراین هر کاربر وب‌سایت یا اپلیکیشن ما

can follow a news feed for each day of 1917

می‌تواند اخبار هر روز ۱۹۱۷ را دنبال کند

and read what people like Stravinsky or Trotsky,

و درباره این که امثال استراوینسکی یا تروتسکی،

Lenin or Pavlova and others thought and felt.

لنین یا پاولف و دیگران چه فکر یا احساسی داشتند بخوانند.

We watch all those personalities being ordinary people like you and me,

ما همه آن شخصیت‌ها را در قالب افراد عادی مثل من و شما می‌بینیم،

not demigods,

نه نیمه خدایان،

and we see that history consists of their mistakes, fears, weaknesses,

و می‌بینیم که آن تاریخ متشکل از اشتباهات، ترس‌ها، ضعف‌ها است،

not only their "genius ideas."

نه صرفا ایده‌های نبوغ ‌آمیزشان.

Our project was a shock for many Russians,

پروژه ما برای خیلی از روس‌هایی که عادت دارند

who used to think that our country has always been an autocratic empire

فکر کنند کشور ما همیشه یک امپراطوری استبدادی بوده

and the ideas of freedom and democracy could never have prevailed,

و‌ مفاهیمی مثل آزادی و مردم ‌سالاری هرگز نمی‌توانسته حاکم باشد، حیرت‌آور ابود،

just because democracy was not our destiny.

صرفا بخاطر این که مردم سالاری سرنوشت ما نبود.

But if we take a broader look,

اما اگر نگاه وسیع‌تری بیندازیم،

it's not that black and white.

آن قدر هم سیاه و سپید نیست.

Yes, 1917 led to 70 years of communist dictatorship.

بله، سال ۱۹۱۷ به ۷۰ سال استبداد کمونیستی منتهی گشت،

But with this project, we see that Russia could have had a different history

اما با این پروژه، ما می‌بینیم که روسیه می‌توانسته تاریخ متفاوت

and a democratic future, as any other country could or still can.

و آینده دموکراتیکی داشته باشد، درست مثل هر کشور دیگری و هنوز هم ممکن است.

Reading the posts from 1917,

با خواندن پست‌های مربوط به ۱۹۱۷،

you learn that Russia was the first country in the world

یاد می‌گیرید که روسیه اولین کشور دنیا بوده

to abolish the death penalty,

که حکم مرگ را متوقف کرد،

or one of the first ones to grant women voting rights.

یا از اولین کشورهای اعطا کننده حق رای به زنان بود.

Knowing history and understanding how ordinary people influenced history

آگاهی از تاریخ و فهم چگونگی نفوذ مردم عادی بر تاریخ

can help us create a better future,

به ما در خلق آینده‌ای بهتر کمک می‌کند،

because history is just a rehearsal of what's happening right now.

زیرا تاریخ فقط تمرینی است از آنچه الان در حال وقوع است.

We do need new ways of telling history,

ما به روش‌های تازه از تاریخ‌گویی نیاز داریم،

and this year, for example,

و امسال، برای مثال،

we started a new online project that is called 1968Digital.com,

پروژه آنلاین جدید 1968Digital.com را شروع کردیم،

and that is an online documentary series

یک مجموعه مستند آنلاین

that gives you an impression of that year, 1968,

که حال و هوای ۱۹۶۸ را به تصویر می‌کشد،

a year marked by global social change

سالی که با تغییر اجتماعی جهانی شناخته می‌شود

that, in many ways, created the world as we know it now.

که از بسیاری جهات خالق دنیای کنونی ما است.

But we are making that history alive

اما ما به آن تاریخ جان می‌بخشیم

by imagining what if all the main characters could use mobile phones ...

با این تصور که اگر آن شخصیت‌های اصلی الان می‌توانستند

just like that?

موبایل استفاده کنند؟

And we see that a lot of individuals

و می‌بینیم خیلی از اشخاص

were facing the same challenges and were fighting for the same values,

با چالش‌های مشابه مواجه بودند و برای ارزش‌های یکسان مبارزه می‌کردند،

no matter if they lived in the US or in USSR

فارغ از این که در آمریکا زندگی می‌کردند یا جماهیر شوروی

or in France or in China or in Czechoslovakia.

یا در فرانسه یا در چین و یا در چک و اسلواکی.

By exposing history in such a democratic way,

با در معرض قرار دادن تاریخ به چنین روش دموکراتیکی

through social media,

از طریق شبکه‌های اجتماعی،

we show that people in power are not the only ones making choices.

نشان می‌دهیم که تنها صاحبان قدرت در انتخاب‌ها نقش ندارند.

That gives any user a possibility of reclaiming history.

به هر کاربری ‌این فرصت را می‌دهد که تاریخ را از آن خود بداند.

Ordinary people matter.

مردم عادی مهم هستند.

They have an impact.

آنها تاثیرگذارند.

Ideas matter.

ایده‌ها اهمیت دارند.

Journalists, scientists, philosophers matter.

خبرنگاران، دانشمندان و فیلسوف‌ها مهم هستند.

We shape society.

ما اجتماع را شکل می‌دهیم.

We all make history.

ما همه تاریخ‌ساز هستیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)