What does it mean to be a refugee? - Benedetta Berti and Evelien Borgman

อะไรคือความหมายของการเป็นผู้ลี้ภัย- เบเนเดตต้า เบอร์ติ (Benedetta Berti) กับ อีวิเลียน บอร์กมัน (Eve

Translator: Rawee Ma Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Around the globe,

ทั่วโลก

there are approximately 60 million people who have been forced to leave their homes

มีคนราว ๆ 60 ล้านคนที่ถูกบีบบังคับ ให้ต้องทิ้งบ้านตนเอง

to escape war, violence, and persecution.

เพื่อหนีสงคราม ความรุนแรง และการฆาตกรรม

The majority of them have become internally displaced persons,

พวกเขาส่วนใหญ่ กลายเป็นคนพลัดถิ่นภายในประเทศ

which means they have fled their homes but are still within their own countries.

ซึ่งนั่นหมายความว่าพวกเขาอพยพจากบ้านตนเอง แต่ยังคงอยู่ภายในประเทศของตนเอง

Others have crossed a border and sought shelter outside of their own countries.

บางคนข้ามพรมแดนเพื่อหาที่อาศัยนอกประเทศ

They are commonly referred to as refugees.

พวกเขามักจะถูกเรียกว่าผู้ลี้ภัย

But what exactly does that term mean?

แล้วนิยามจริง ๆ ของคำนี้คืออะไร

The world has known refugees for millennia,

โลกรู้จักกับผู้ลี้ภัยมานานนับพันปีแล้ว

but the modern definition was drafted in the UN's 1951 Convention

แต่นิยามสมัยใหม่ถูกกำหนดขึ้นโดย การประชุมใหญ่สหประชาชาติปี ค.ศ.1951

relating to the status of refugees

เกี่ยวกับสถานะภาพของผู้ลี้ภัย

in response to mass persecutions and displacements of the Second World War.

เพื่อสนองตอบต่อการฆาตกรรมครั้งใหญ่ และการอพยพช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

It defines a refugee as someone who is outside their country of nationality,

มันให้นิยามว่า ผู้ลี้ภัยคือใครก็ตาม ที่อยู่นอกประเทศที่ตนเองมีสัญชาติอยู่

and is unable to return to their home country

และไม่สามารถกลับคืนสู่ถิ่นกำเนิด ของพวกเขาได้

because of well-founded fears of being persecuted.

เพราะรู้ตัวดีว่าจะต้องถูกทำร้าย

That persecution may be due to their race, religion, nationality,

สาเหตุการสังหารและทำร้ายนั้น อาจเป็นเพราะเชื้อชาติ ศาสนา ชาติพันธุ์

membership in a particular social group, or political opinion,

การเป็นสมาชิกของบางกลุ่ม หรือด้วยเหตุผลทางการเมือง

and is often related to war and violence.

และมันมักจะเกี่ยวข้องกับสงครามและความรุนแรง

Today, roughly half the world's refugees are children,

ทุกวันนี้ ประมาณครึ่งหนึ่ง ของผู้ลี้ภัยทั่วโลกคือเด็ก

some of them unaccompanied by an adult,

บางคนไม่มีผู้ใหญ่คอยดูแล

a situation that makes them especially vulnerable to child labor

ซึ่งสถานการณ์ดังกล่าวทำให้พวกเขา เสี่ยงต่อการเป็นแรงงานเด็ก

or sexual exploitation.

หรือการค้าทางเพศ

Each refugee's story is different,

เรื่องราวของผู้ลี้ภัยแต่ละคนต่างแตกต่างกัน

and many must undergo dangerous journeys with uncertain outcomes.

และหลายคนอาจมีประสบการณ์การเดินทางไกล ที่อันตรายและมีจุดหมายที่ไม่อาจคาดเดาได้

But before we get to what their journeys involve,

แต่ก่อนที่เราจะพูดถึงว่าการเดินทางไกล ของพวกเขาไปข้องเกี่ยวกับอะไรบ้าง

let's clear one thing up.

มาทำความเข้าใจกับเรื่องหนึ่งเสียก่อน

There's a lot of confusion regarding the difference between the terms

มีความสับสนอย่างมากเกี่ยวกับความแตกต่าง ระหว่างคำว่า

"migrant" and "refugee."

"ผู้ย้ายถิ่น" กับ "ผู้ลี้ภัย"

"Migrants" usually refers to people who leave their country

"ผู้ย้ายถิ่น" โดยทั่วไปหมายถึงประชากร ที่ออกจากประเทศของตนเอง

for reasons not related to persecution,

ด้วยเหตุผลต่าง ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับ การทำร้ายและสังหาร

such as searching for better economic opportunities

เช่น การหาโอกาสทางเศรษฐกิจที่ดีกว่า

or leaving drought-stricken areas in search of better circumstances.

หรือหลีกหนีจากพื้นที่แห้งแล้งเพื่อหาโอกาสที่ดีกว่า

There are many people around the world who have been displaced

มีประชากรจำนวนมากทั่วโลกที่ต้องพลัดถิ่น

because of natural disasters,

เพราะหายนะทางธรรมชาติ

food insecurities,

ความแร้นแค้นของอาหารการกิน

and other hardships,

และความทุกข์ยากอื่น ๆ

but international law, rightly or wrongly,

แต่กฎหมายระหว่างประเทศ ไม่ว่ามันจะมีความถูกต้องหรือไม่

only recognizes those fleeing conflict and violence as refugees.

ระบุแต่เพียงว่าใครก็ตามที่หนีความขัดแย้ง และความรุนแรงจึงจะเป็นผู้ลี้ภัย

So what happens when someone flees their country?

แล้วจะอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อใครสักคน หนีออกมาจากประเทศของตนเอง

Most refugee journeys are long and perilous

การเดินทางไกลของผู้ลี้ภัย ยาวนานและเต็มไปด้วยภยันตราย

with limited access to shelter, water, or food.

มีข้อจำกัดในการหาที่พัก น้ำ หรืออาหาร

Since the departure can be sudden and unexpected,

เพราะการอพยพอาจเกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว

belongings might be left behind,

ข้าวของทุกอย่างอาจถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง

and people who are evading conflict often do not have the required documents,

และคนที่หลบหนีจากความขัดแย้ง ก็มักจะไม่มีเอกสารที่จำเป็น

like visas, to board airplanes and legally enter other countries.

เช่น หนังสือเดินทาง เพื่อขึ้นเครื่องบิน และเข้าเมืองต่าง ๆ อย่างถูกกฎหมาย

Financial and political factors can also prevent them from traveling

ข้อจำกัดทางการเงินและการเมือง ยังอาจเป็นอุปสรรคต่อการเดินทางของพวกเขา

by standard routes.

ด้วยวิถีทางตามปกติ

This means they can usually only travel by land or sea,

นั่นหมายถึงว่า โดยทั่วไปพวกเขาต้องเดินทาง ทางบกหรือทางทะเลเท่านั้น

and may need to entrust their lives to smugglers

และบางทีต้องฝากความหวังไว้ กับพวกลักลอกพาคนหลบหนีเข้าเมือง

to help them cross borders.

ให้ช่วยพาพวกเขาข้ามชายแดน

Whereas some people seek safety with their families,

ในขณะที่บางคนแสวงหาที่ปลอดภัย ไปพร้อมกับครอบครัวของพวกเขา

others attempt passage alone and leave their loved ones behind

บางคนพยายามที่จะเดินทางเพียงลำพัง และทิ้งคนรักพวกเขาไว้เบื้องหลัง

with the hopes of being reunited later.

ด้วยความหวังว่าจะกลับไปพบกันในภายหลัง

This separation can be traumatic and unbearably long.

การแยกจากกันอาจสะเทือนใจ และทำให้ต้องกล้ำกลืนฝืนทนเป็นเวลานาน

While more than half the world's refugees are in cities,

ในขณะที่ของผู้ลี้ภัยทั่วโลกมากกว่าครึ่งหนึ่ง ต่างอยู่ในเมือง

sometimes the first stop for a person fleeing conflict is a refugee camp,

บางครั้งจุดพักแรกของผู้อพยพจากความขัดแย้ง คือค่ายพักผู้ลี้ภัย

usually run by the United Nations Refugee Agency or local governments.

ซึ่งโดยทั่วไปจัดการโดยองค์การเพื่อผู้ลี้ภัย ของสหประชาชาติ หรือรัฐบาลท้องถิ่น

Refugee camps are intended to be temporary structures,

ค่ายพักผู้ลี้ภัยจงใจถูกสร้างขึ้นมา ให้มีโครงสร้างอย่างง่าย ๆ

offering short-term shelter until inhabitants can safely return home,

เพื่อให้ที่พักอาศัยในช่วงเวลาสั้น ๆ จนกว่าผู้อยู่อาศัยจะพร้อมกลับบ้าน

be integrated to the host country,

เข้าร่วมอยู่กับประเทศเจ้าบ้าน

or resettle in another country.

หรือไปตั้งรกรากใหม่ในประเทศอื่น

But resettlement and long-term integration options are often limited.

แต่บ่อยครั้งที่การไปตั้งรกรากใหม่ และการเข้าอยู่ในระยะยาวมีข้อจำกัด

So many refugees are left with no choice but to remain in camps for years

ทำให้ผู้ลี้ภัยหลายคนถูกทอดทิ้ง ทำให้จำต้องอยู่ในค่ายที่พักเป็นเวลาหลายปี

and sometimes even decades.

และบางครั้งก็หลายสิบปี

Once in a new country, the first legal step for a displaced person

เมื่อเข้าเข้าไปในประเทศใหม่แล้ว ขั้นตอนทางกฎหมายแรกสำหรับคนพลัดถิ่น

is to apply for asylum.

คือการสมัครเข้าไปอยู่สถานที่ลี้ภัย

At this point, they are an asylum seeker

ณ จุดนี้เอง พวกเขาคือผู้ขอลี้ภ้ย

and not officially recognized as a refugee until the application has been accepted.

และยังไม่มีสถานภาพการเป็นผู้ลี้ภัย จนกว่าคำร้องจะผ่านการพิจารณายอมรับ

While countries by and large agree on one definition of refugee,

ขณะที่หลายประเทศมีความเข้าใจ ต่อความหมายของคำว่าผู้ลี้ภัยคล้ายกัน

every host country is responsible for examining all requests for asylum

ทุกประเทศเจ้าบ้านต่างก็ต้องรับผิดชอบ กับการตรวจสอบคำร้องเพื่อขอลี้ภัย

and deciding whether applicants can be granted the status of refugee.

และพิจารณาว่าผู้ยื่นคำร้อง จะได้รับสถานะภาพเป็นผู้ลี้ภัยหรือไม่

Different countries guidelines can vary substantially.

แต่ละประเทศมีแนวทางที่แตกต่างกันอย่างมาก

Host countries have several duties

ประเทศเจ้าบ้านมีหน้าที่สองสามอย่าง

towards people they have recognized as refugees,

ต่อคนที่ได้รับการรับรองสถานภาพว่าเป็นผู้ลี้ภัย

like the guarantee of a minimum standard of treatment and non-discrimination.

เช่น ให้หลักประกันมาตรฐานขั้นต่ำ ในการรักษาพยาบาล และการไม่เลือกปฏิบ้ติ

The most basic obligation towards refugees is non-refoulement,

พันธกรณีที่เป็นพื้นฐานที่สุดคือ ต้องไม่ส่งตัวผู้ลี้ภัยกลับประเทศ

a principle preventing a nation from sending an individual

ซึ่งเป็นหลักการพื้นฐานเพื่อป้องกันประเทศ จากการส่งตัวบุคคล

to a country where their life and freedom are threatened.

กลับไปยังประเทศ ที่ชีวิตและเสรีภาพของพวกเขาถูกคุกคาม

In reality, however, refugees are frequently the victims

แต่ตามความจริงแล้ว ผู้ลี้ภัยต่างตกเป็นเหยื่อ

of inconsistent and discriminatory treatment.

ของความไม่แน่นอนและการเลือกปฏิบัติ

They're increasingly obliged to rebuild their lives in the face of xenophobia

พวกเขาต่างถูกบังคับให้สร้างชีวิตขึ้นใหม่ ท่ามกลางคนที่เกลียดชังคนต่างถิ่นอย่างพวกเขา

and racism.

และการเหยียดเชื้อชาติ

And all too often, they aren't permitted to enter the work force

และบ่อยครั้ง พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงาน

and are fully dependent on humanitarian aid.

และต้องพึ่งพาความช่วยเหลือทางด้านมนุษยธรรม

In addition, far too many refugee children are out of school

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเด็กผู้ลี้ภัยจำนวนมาก ต้องออกจากโรงเรียน

due to lack of funding for education programs.

เนื่องจากขาดทุนสนับสนุนเพื่อการศึกษา

If you go back in your own family history,

ถ้าคุณมองย้อนกลับไปดูประวัติครอบครัวของคุณ

chances are you will discover that at a certain point,

เป็นไปได้ว่าคุณจะพบจุดสำคัญ

your ancestors were forced from their homes,

ที่บรรพบุรุษของคุณ ถูกบังคับให้ออกจากบ้านเกิดของตนเอง

either escaping a war or fleeing discrimination and persecution.

ไม่ว่าจะเป็นการหนีภัยสงคราม หรือจากการถูกเลือกปฏิบัติ และการถูกทำร้าย

It would be good of us to remember their stories

มันเป็นสิ่งที่ดี ที่เราควรจะจดจำเรื่องราวเหล่านี้

when we hear of refugees currently displaced,

เมื่อเราได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับผู้ลี้ภัย ที่ตอนนี้ต้องอพยพย้ายที่อยู่

searching for a new home.

เพื่อหาบ้านหลังใหม่