What does it mean to be a refugee? - Benedetta Berti and Evelien Borgman

پناهنده بودن به چه معناست؟ - بندتا برتی و اولین برگمن

Translator: soheila Jafari Reviewer: Mustafa Badri

Around the globe,

در سراسر جهان،

there are approximately 60 million people who have been forced to leave their homes

حدود ۶۰ میلیون نفر مجبوربه ترک خانه هایشان شدند

to escape war, violence, and persecution.

تا از جنگ، خشونت، آزار و اذیت فرار کنند.

The majority of them have become internally displaced persons,

بیشتر آنها به برای همیشه به آوارگان داخلی تبدیل شدند،

which means they have fled their homes but are still within their own countries.

یعنی آنها از خانه‌هایشان فرار کرده‌اند ولی هنوز در کشورشان هستند.

Others have crossed a border and sought shelter outside of their own countries.

بقیه از مرزها گذشته اند و در پناهگاههای دیگر کشورها زندگی می‌کنند.

They are commonly referred to as refugees.

و به آنها پناهنده می‌گویند.

But what exactly does that term mean?

اما واقعا این به چه معناست؟

The world has known refugees for millennia,

جهان هزاران سال است که با پدیده پناهندگی آشناست،

but the modern definition was drafted in the UN's 1951 Convention

اما تعریف مدرن در سال ۱۹۵۱ درکنوانسیون سازمان ملل

relating to the status of refugees

مربوط به وضعیت پناهندگان

in response to mass persecutions and displacements of the Second World War.

در پاسخ آزار و اذیت و جابجایی انبوه مردم در اثر جنگ جهانی دوم تدوین شد.

It defines a refugee as someone who is outside their country of nationality,

طبق آن تعریف: پناهنده به فردی می گویند که خارج از کشور خود بوده

and is unable to return to their home country

ونتواند به کشورش برگردد

because of well-founded fears of being persecuted.

به دلیل ترس از مورد اذیت و آزار قرار گرفتن.

That persecution may be due to their race, religion, nationality,

آزار آنها شاید مربوط به نژاد، مذهب، و ملیت‌شان،

membership in a particular social group, or political opinion,

یا عضویت در گروه اجتماعی، یا عقاید سیاسی باشد،

and is often related to war and violence.

که دراغلب موارد معلول جنگ و خشونت است.

Today, roughly half the world's refugees are children,

امروزه، تقریبا نیمی از پناهندگان جهان کودکان هستند،

some of them unaccompanied by an adult,

برخی از آنها را افراد بزرگسال و بالغی همراهی نمی‌کند،

a situation that makes them especially vulnerable to child labor

وضعیتی که آنها را به صف کودکان کار سوق داده

or sexual exploitation.

یا مستعد تجاوز جنسی می کند.

Each refugee's story is different,

داستان هر پناهنده متفاوت هست،

and many must undergo dangerous journeys with uncertain outcomes.

خیلی از آنها مجبور از سفرهای پرخطر با نتایج نامشخص هستند،

But before we get to what their journeys involve,

اما قبل از اینکه در مورد سفر آنها چیزی بدانیم،

let's clear one thing up.

بگذارید یک چیز را روش کنیم.

There's a lot of confusion regarding the difference between the terms

سردرگمی بسیار زیادی در مورد تفاوت بین شرایط

"migrant" and "refugee."

«مهاجر» و «پناهنده» وجود دارد.

"Migrants" usually refers to people who leave their country

«مهاجر» معمولا به افرادی اشاره دارد که کشور خود را

for reasons not related to persecution,

به دلیل آزار و اذیت ترک نکرده‌اند،

such as searching for better economic opportunities

بلکه کسانی هستند که در جستجوی فرصت‌های اقتصادی بهتر

or leaving drought-stricken areas in search of better circumstances.

و یا برای رهایی از عواقب خشکسالی در جستجوی شرایط بهتر هستند.

There are many people around the world who have been displaced

مردم بسیاری در سراسر جهان وجود دارد

because of natural disasters,

که به دلیل بلایای طبیعی،

food insecurities,

ناامنی غذایی،

and other hardships,

و سایر مشکلات آواره شده‌اند،

but international law, rightly or wrongly,

اما درست یا غلط، قوانین بین المللی

only recognizes those fleeing conflict and violence as refugees.

تنها کسانی را پناهنده می نامد که از درگیری وخشونت فرارمی‌کنند.

So what happens when someone flees their country?

خب کسی که از کشور خود فرار می کند چه بر سرش می آید؟

Most refugee journeys are long and perilous

بیشتر سفر‌های پناهندگان طولانی و مخاطره آمیز هستند

with limited access to shelter, water, or food.

دسترسی آنها به سرپناه، آب و غذا محدود است.

Since the departure can be sudden and unexpected,

از آنجا که خروج آنها می تواند ناگهانی و غیر منتظره باشد،

belongings might be left behind,

تمامی دارایی‌هایشان را رها می‌کنند،

and people who are evading conflict often do not have the required documents,

و افرادی که از درگیریها می گریزند اغلب مدارک مورد نیاز مانند ویزا را ندارند،

like visas, to board airplanes and legally enter other countries.

Financial and political factors can also prevent them from traveling

عوامل مالی و سیاسی نیز می توانند مانع سفر آنها

by standard routes.

ازمجاری قانونی و استاندارد شوند.

This means they can usually only travel by land or sea,

یعنی آنها تنها می توانند زمینی یا دریایی سفر کنند،

and may need to entrust their lives to smugglers

و ممکن است مجبور شوند برای عبور از مرزها

to help them cross borders.

جانشان را بدست قاچاقچیان بسپارند.

Whereas some people seek safety with their families,

در حالی که برخی از مردم به همراه خانواده در جستجوی امنیت هستند،

others attempt passage alone and leave their loved ones behind

بقیه بدون عزیزان خود از مرزها عبور میکنند

with the hopes of being reunited later.

با این امید که بعدها بهم بپیوندند.

This separation can be traumatic and unbearably long.

این جدایی می تواند جبران ناپذیر و بطور غیر قابل تحملی طولانی باشد.

While more than half the world's refugees are in cities,

در حالی که بیش از نیمی از پناهندگان جهان در شهرها هستند،

sometimes the first stop for a person fleeing conflict is a refugee camp,

گاهی اولین توقفگاه آوارگان جنگی اسکان در اردوگاه پناهندگان است،

usually run by the United Nations Refugee Agency or local governments.

که تحت مدیریت آژانس پناهندگان سازمان ملل یا دولتهای محلی است.

Refugee camps are intended to be temporary structures,

اردوگاه‌های پناهندگان از سازه‌های موقت ساخته می‌شوند،

offering short-term shelter until inhabitants can safely return home,

آنها محل اسکان موقت پناهندگان هستند تا صحیح و سالم به دیار خود برگردند،

be integrated to the host country,

یا به کشور میزبان بروند،

or resettle in another country.

یا در کشور دیگری اسکان داده شوند.

But resettlement and long-term integration options are often limited.

اما گزینه‌های اسکان مجدد و ادغام بلند مدت اغلب محدود هستند.

So many refugees are left with no choice but to remain in camps for years

خُب برای بسیاری از پناهندگان چاره‌ای جز اقامت چندین ساله در اردوگاه ها

and sometimes even decades.

و حتی گاهی چندین دهه باقی نمی‌ماند.

Once in a new country, the first legal step for a displaced person

در یک کشور جدید، اولین گام قانونی برای یک فرد آواره

is to apply for asylum.

ارائه درخواست پناهندگی است.

At this point, they are an asylum seeker

در این مرحله، آنها یک پناهجو هستند

and not officially recognized as a refugee until the application has been accepted.

تا زمان پذیرش در خواست پناهندگی آنها بعنوان پناهجو شناخته می شوند.

While countries by and large agree on one definition of refugee,

در حالی که کشورها تعریف واحدی از پناهندگی ندارند،

every host country is responsible for examining all requests for asylum

هر کشور میزبان مسئول است تا تمام درخواستهای پناهندگی را بررسی کند

and deciding whether applicants can be granted the status of refugee.

و تصمیم بگیرد که آیا می تواند به متقاضیان وضعیت پناهندگان اعطا کند یا نه.

Different countries guidelines can vary substantially.

درکشورهای مختلف دستورالعملها اساسا متفاوت است.

Host countries have several duties

کشورمیزبان در قبال افراد پناهنده

towards people they have recognized as refugees,

وظایف متعددی دارد،

like the guarantee of a minimum standard of treatment and non-discrimination.

مانند تضمین حداقل استاندارد درمان و عدم تبعیض.

The most basic obligation towards refugees is non-refoulement,

اساسی ترین تعهد آنها نسبت به پناهندگان عدم اجبار می‌باشد،

a principle preventing a nation from sending an individual

اصلی که مانع از ارسال فرد می شود

to a country where their life and freedom are threatened.

به کشوری که در آن زندگی و آزادی‌اش در معرض تهدید باشد.

In reality, however, refugees are frequently the victims

اما درعمل، پناهندگان اغلب قربانیان

of inconsistent and discriminatory treatment.

رفتار تبعیض آمیزو و ناسازگار می باشند.

They're increasingly obliged to rebuild their lives in the face of xenophobia

آنها به طور فزاینده مجبور به بازسازی زندگی خود در برابر بیگانه ستیزی

and racism.

و نژادپرستی هستند.

And all too often, they aren't permitted to enter the work force

و اغلب، آنها اجازه ورود به بازار کار ندارند

and are fully dependent on humanitarian aid.

و به طور کامل وابسته به کمک های بشر دوستانه می‌باشند.

In addition, far too many refugee children are out of school

علاوه بر این، بسیاری از کودکان پناهنده

due to lack of funding for education programs.

به دلیل کمبود بودجه آموزش و پرورش به مدرسه نمی‌روند.

If you go back in your own family history,

اگر به سابقه خانوادگی خود برگردید،

chances are you will discover that at a certain point,

احتمال دارد ببینید که زمانی

your ancestors were forced from their homes,

گذشتگان شما نیز مجبور به ترک خانه‌هایشان شده اند،

either escaping a war or fleeing discrimination and persecution.

ویا از جنگ یا تبعیض و آزار و اذیت فرار کرده اند.

It would be good of us to remember their stories

این برای ما خوب است که داستا‌ن‌های آنها را به یاد بیاوریم

when we hear of refugees currently displaced,

موقعی که قصه پناهندگان آواره شده اخیر

searching for a new home.

و در جستجوی پناهگاه جدید را می شنویم.