Cesar Kuriyama: One second every day

Cesar Kuriyama: Her gün bir saniye

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Hulya Uzun Gözden geçirme: Ethem Canbolat

So, I'm an artist.

Ben bir sanatçıyım.

I live in New York, and I've been working in advertising

New York'ta yaşıyorum ve okuldan mezun olduğumdan beri

for -- ever since I left school,

reklamcılık sektöründe çalışıyorum,

so about seven, eight years now,

yani yedi, sekiz yıl oldu

and it was draining.

ve beni kurutuyordu(tüketiyordu).

I worked a lot of late nights. I worked a lot of weekends,

Geç saatlere kadar çok çalıştım. Haftasonları çok çalıştım

and I found myself never having time for all the projects

ve kendi yapmak istediğim projelerin hiçbirine

that I wanted to work on on my own.

vakit bulamadığımı fark ettim.

And one day I was at work and I saw a talk

Ve bir gün işteydim ve TED'de Stefan Sagmeister'ın

by Stefan Sagmeister on TED,

bir konuşmasını gördüm

and it was called "The power of time off,"

konuşmanın adı "Çalışmaya Ara Vermenin Gücü" idi

and he spoke about how every seven years,

ve her yedi yılda bir

he takes a year off from work so he could

yaratıcı projelerini gerçekleştirmek için

do his own creative projects, and I was instantly inspired,

işten bir yıl izin aldığını anlattı ve ben anında ilham aldım

and I just said, "I have to do that. I have to take a year off.

ve "Bunu yapmak zorundayım. Bir yıl izin almak zorundayım," dedim.

I need to take time to travel and spend time with my family

Seyahat etmek ve ailemle vakit geçirmek için vakit ayırmam gerekiyor

and start my own creative ideas."

ve kendi yaratıcı fikirlerimi başlatmak için.

So the first of those projects ended up being

Böylece bunların ilki

something I called "One Second Every Day."

"Her Gün Bir Saniye" diye isimlendirdiğim bir proje olarak ortaya çıktı.

Basically I'm recording one second of every day of my life

Basitçe anlatmak gerekirse hayatımın hergünün bir saniyesini

for the rest of my life,

hayatımın geri kalanı süresince, kayıt ediyorum

chronologically compiling these one-second

bu hayatımın bir saniyelik küçük dilimlerini kesintisiz

tiny slices of my life into one single continuous video

tek bir video halinde tarih sırasına göre derliyorum

until, you know, I can't record them anymore.

onları artık kaydemeyecek olana kadar.

The purpose of this project is, one:

Bu projenin amacı, bir:

I hate not remembering things that I've done in the past.

Geçmişte yaptığım şeyleri hatırlayamamaktan nefret ediyorum.

There's all these things that I've done with my life

Hayatım boyunca yaptığım ve birisi konuyu açmadığı

that I have no recollection of

sürece hiç hatırlamadığım bir sürü şey var

unless someone brings it up, and sometimes I think,

ve bazen düşünüyorum

"Oh yeah, that's something that I did."

"Ah evet, onu yapmıştım."

And something that I realized early on in the project

Ve projenin daha başlarındayken fark ettiğim şey

was that if I wasn't doing anything interesting,

eğer ilginç birşey yapmıyorsam

I would probably forget to record the video.

büyük olasılıkla çekim yapmaya unutacağım olasalığıydı,

So the day -- the first time that I forgot, it really hurt me,

Bu yüzden o ilk gün- unuttuğum o ilk gün, beni gerçekten üzdü,

because it's something that I really wanted to --

çünkü gerçekten yapmak istediğim birşeydi

from the moment that I turned 30, I wanted

30 yaşına bastığım andan itibaren

to keep this project going until forever,

bu projenin sonsuza dek sürmesini istedim

and having missed that one second, I realized,

ve o bir saniyeyi kaçırdığımda

it just kind of created this thing in my head

bir daha asla unutmamak için

where I never forgot ever again.

kafamda birşey oluştuğunu fark ettim.

So if I live to see 80 years of age,

Bu yüzden eğer seksen yaşını görecek kadar yaşarsam

I'm going to have a five-hour video

hayatımın elli yılını özetleyen

that encapsulates 50 years of my life.

beş saatlik bir videom olacak.

When I turn 40, I'll have a one-hour video

Kırk yaşıma bastığımda, sadece 30'lu yıllarımı

that includes just my 30s.

kapsayan bir saatlik bir videom olacak.

This has really

Bu beni gerçekten

invigorated me day-to-day, when I wake up,

uyandığımda,

to try and do something interesting with my day.

günümle ilgili ilginç birşey yapmaya çabalamak için günden güne güçlendirdi,

Now, one of the things that I have issues with is that,

Meselelerden biri

as the days and weeks and months go by,

günler ve haftalar geçtikçe

time just seems to start blurring

zaman bulanıklaşmaya başlıyor

and blending into each other

ve birbirine karışıyor.

and, you know, I hated that,

ve, biliyorsunuz, bundan nefret ediyordum

and visualization is the way to trigger memory.

ve görsellik belleği tetiklemenin yolu.

You know, this project for me is a way for me

Biliyorsunuz, bu proje benim için

to bridge that gap and remember everything that I've done.

boşluklar arasında köprü kurma ve yaptığım herşeyi hatırlamanın bir yolu.

Even just this one second allows me to remember

Bu bir saniye bile

everything else I did that one day.

o gün yaptığım diğer şeyleri hatırlamamı sağlıyor.

It's difficult, sometimes, to pick that one second.

O bir saniyeyi seçmek bazen zor.

On a good day, I'll have maybe three or four seconds

İyi bir günde bazen gerçekten seçmek istediğim

that I really want to choose,

3 ya da 4 saniye olur

but I'll just have to narrow it down to one,

ama bir taneye indirmek zorunda kalıyorum,

but even narrowing it down to that one allows me

ama o bir taneye indirmek bile

to remember the other three anyway.

diğer üçünü hatırlamaya sebep oluyor.

It's also kind of a protest, a personal protest,

Aynı anda bir tür protesto, kişisel bir protesto,

against the culture we have now where people

günümüzde konserlerde cep telefonlarıyla

just are at concerts with their cell phones out

bütün konseri kaydeden ve sizi rahatsız eden

recording the whole concert, and they're disturbing you.

insanların olduğu bu kültüre karşı.

They're not even enjoying the show.

Gösteriden keyif bile almıyorlar.

They're watching the concert through their cell phone.

Cep telefonlarından konseri seyrediyorlar.

I hate that. I admittedly used to be that guy a little bit,

Bundan nefret ediyorum. İtiraf ediyorum ki bende biraz böyle biriydim eskiden,

back in the day, and I've decided that the best way

hayatımın görsel bir anısını yakalama ve saklamanın

for me to still capture and keep a visual memory of my life

ve o tür bir insan olmamanın en iyi yolunun

and not be that person, is to just record that one second

"Evet, o konser harikaydı. I konseri gerçekten çok sevdim."

that will allow me to trigger that memory of,

dedirtecek anıyı tetiklemeye yetecek olan

"Yeah, that concert was amazing. I really loved that concert."

sadece o bir saniyeyi çekmek olduğuna karar verdim.

And it just takes a quick, quick second.

Ve sadece hızlı, hızlı bir saniye yetiyor.

I was on a three-month road trip this summer.

Bu yaz üç aylık bir araba yolculuğuna çıkmıştım.

It was something that I've been dreaming about doing my whole life,

Bütün yaşamım boyunca hayal ettiğim birşeydi,

just driving around the U.S. and Canada

Amerika ve Kanada da arabayla öylesine dolaşmak

and just figuring out where to go the next day,

ve bir sonraki gün nereye gideceğini anlamaya çalışmak,

and it was kind of outstanding.

ve oldukça olağanüstüydü.

I actually ran out, I spent too much money on my road trip

1 yıl boyunca biriktirdiğim paramı bitirmiştim,

for the savings that I had to take my year off,

yolculukta fazla para harcadım ve param bitti

so I had to, I went to Seattle and I spent some time

bu yüzden Seattle'e gittim ve arkadaşlarımla

with friends working on a really neat project.

vakit geçirdim, birlikte harika bir proje üzerinde çalıştık.

One of the reasons that I took my year off was to spend more time with my family,

Bir yıllık izin kullanmamın sebeplerinden biri ailemle daha fazla vakit geçirmekti

and this really tragic thing happened where

ve çok trajik birşey oldu

my sister-in-law,

yengem'de

her intestine suddenly strangled one day,

bağırsak düğümlenmesi oldu aniden bir gün

and we took her to the emergency room,

acile götürdük

and she was, she was in really bad shape.

ve o, o çok kötü durumdaydı.

We almost lost her a couple of times,

Birkaç kez onu nerdeyse kaybediyorduk

and I was there with my brother every day.

ve ben hergün ağabeyimle oradaydım.

It helped me realize something else during this project,

Bu, proje sırasında başka birşey fark etmeme yardımcı oldu

is that recording that one second on a really bad day

o bir saniyeyi kötü bir günde çekmek

is extremely difficult.

gerçekten çok zor.

It's not -- we tend to take our cameras out when we're doing awesome things.

Biz genelde kameralarımızı harika şeyler yaparken çıkarma eğilimindeyiz

Or we're, "Oh, yeah, this party, let me take a picture."

ya da "Ah, evet, bu parti, resim çekeyim hemen."

But we rarely do that when we're having a bad day,

Ama kötü bir gün geçirdiğimizde ve korkunç birşeyler olduğunda

and something horrible is happening.

onu nadiren yaparız

And I found that it's actually been very, very important

Gerçekten kötü bir anın bir saniyesini bile çekmenin

to record even just that one second of a really bad moment.

çok çok önemli olduğunu gördüm.

It really helps you appreciate the good times.

İyi anları takdir etmenize gerçekten yardımcı oluyor.

It's not always a good day, so when you have a bad one,

Her zaman iyi günlerimiz olmaz, bu yüzden kötü bir gün geçirdiğiniz zaman

I think it's important to remember it,

onu hatırlamak

just as much as it is important to remember the [good] days.

(iyi) günleri hatırlamak kadar önemli.

Now one of the things that I do is I don't use any filters,

Yaptığım şeylerden biri filtre kullanmamak,

I don't use anything to -- I try to capture the moment

hiçbir şey kullanmıyorum- anı mümkün olduğunca

as much as possible as the way that I saw it with my own eyes.

kendi gözlerimle nasıl gördüysem öyle yakalamaya çalışıyorum.

I started a rule of first person perspective.

Birinci şahısın perspektifiyle kuralını başlattım.

Early on, I think I had a couple of videos where

İlk başlarda, galiba benim de içinde olduğum birkaç videom vardı

you would see me in it, but I realized that wasn't the way to go.

ama sonra doğru yolun bu olmadığını fark ettim.

The way to really remember what I saw

Gördüğüm şeyi gerçekten hatırlamanın yolu

was to record it as I actually saw it.

gerçekte gördüğüm gibi kayıt etmekti.

Now a couple of things that I have in my head about this project are,

Bu proje hakkında aklıma takılanlar

wouldn't it be interesting if thousands of people were doing this?

eğer binlerce insan bunu yapıyor olsa ilginç olup olmayacağı.

I turned 31 last week, which is there.

Geçen hafta 31'ime bastım, orada işte.

I think it would be interesting to see

Böyle bir projeyle herkesin neler yaptığını

what everyone did with a project like this.

görmek ilginç olurdu.

I think everyone would have a different interpretation of it.

Herkesin farklı bir yorumu olurdu.

I think everyone would benefit from just having that one second to remember every day.

Bence herkes, hergün hatırlayacak o bir saniyeye sahip olmaktan. faydalanırdı

Personally, I'm tired of forgetting,

Şahsen, yoruldum artık unutmaktan

and this is a really easy thing to do.

ve bu yapılacak çok kolay bir şey.

I mean, we all have HD-capable cameras in our pockets right now --

Yani demek istediğim hepimizin şu anda ceplerinde HD çekebilen kameralar var

most people in this room, I bet --

iddia ederim ki bu odadaki çoğu kişide var

and it's something that's --

ve bu birşey --

I never want to forget another day that I've ever lived,

bir daha asla yaşadığım bir günü unutmak istemiyorum

and this is my way of doing that,

ve unutmama yöntemim bu

and it'd be really interesting also to see,

ve birşeyi daha görmek ilginç olurdu,

if you could just type in on a website,

bir internet sitesinde

"June 18, 2018,"

"Haziran18, 2018"

and you would just see a stream of people's lives

yazsanız ve o günde dünyanın her yanından

on that particular day from all over the world.

insanın hayatlarının aktığını görürdünüz.

And I don't know, I think this project has a lot of possibilities,

Ve bilmiyorum, bence bu projenin birçok olanağı var

and I encourage you all to record just a small snippet of your life every day,

ve hepinizi her gün günlük hayatınızın bir kesitini kaydetmek için cesaretlendiriyorum

so you can never forget that that day, you lived.

yaşadığınız o günü asla unutmamanız için.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)