The mathematics of love | Hannah Fry

Translator: Thipnapa Huansuriya Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Today I want to talk to you about the mathematics of love.

วันนี้ ดิฉันอยากคุยกับคุณเรื่อง คณิตศาสตร์แห่งความรัก

ฉันว่าเราทุกคนคงเห็นตรงกันว่า

Now, I think that we can all agree

that mathematicians are famously excellent at finding love.

นักคณิตศาสตร์นี่ขึ้นชื่อว่า หาแฟนเก่งเหลือเกิน

(Laughter)

But it's not just because of our dashing personalities,

แต่ไม่ใช่แค่เพราะบุคลิกภาพที่น่าหลงใหล

superior conversational skills and excellent pencil cases.

ทักษะการพูดคุยที่เหนือชั้น และกล่องดินสอเลิศๆ

แต่เป็นเพราะเราได้ลงแรงไปเยอะ กับการสร้างหลักคณิตศาสตร์

It's also because we've actually done an awful lot of work into the maths

of how to find the perfect partner.

สำหรับการหาคู่รักที่สมบูรณ์แบบ

Now, in my favorite paper on the subject, which is entitled,

บทความที่ฉันชอบที่สุดในเรื่องนี้ ชื่อว่า

"ทำไมผมจึงไม่มีแฟน" (เสียงหัวเราะ)

"Why I Don't Have a Girlfriend" --

(Laughter)

Peter Backus tries to rate his chances of finding love.

ปีเตอร์ แบคคัส พยายามคำนวณ โอกาสที่เขาจะพบรัก

Now, Peter's not a very greedy man.

ปีเตอร์ไม่ใช่คนโลภมากเท่าไหร่

Of all of the available women in the UK,

จากผู้หญิงทั้งหมดในอังกฤษ

all Peter's looking for is somebody who lives near him,

ปีเตอร์ต้องการแค่ใครสักคนที่บ้านอยู่ใกล้เขา

ใครสักคนที่อายุพอๆ กัน

somebody in the right age range,

somebody with a university degree,

ใครสักคนที่เรียนจบมหาวิทยาลัย

somebody he's likely to get on well with,

ใครสักคนที่น่าจะเข้ากับเขาได้ดี

somebody who's likely to be attractive,

ใครสักคนที่เขาจะรู้สึกชอบ

somebody who's likely to find him attractive.

ใครสักคนที่น่าจะชอบเขา

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And comes up with an estimate of 26 women in the whole of the UK.

แล้วสรุปว่า ทั้งประเทศอังกฤษ จะมีผู้หญิงแบบนี้ประมาณ 26 คน

(Laughter)

It's not looking very good, is it Peter?

ดูท่าไม่ค่อยดีเลยเนอะ ว่าไหมปีเตอร์

Now, just to put that into perspective,

ถ้าจะให้เห็นภาพชัดขึ้น

that's about 400 times fewer than the best estimates

ตัวเลขที่ว่านั้น ยังน้อยกว่า จำนวนสิ่งมีชีวิตนอกโลกที่มีสติปัญญา

of how many intelligent extraterrestrial life forms there are.

ที่มีคนประมาณเอาไว้ถึง 400 เท่า

And it also gives Peter a 1 in 285,000 chance

และปีเตอร์ก็มีโอกาส 1 ใน 285,000

of bumping into any one of these special ladies

ที่จะได้เจอหญิงสาวคนพิเศษคนนั้น

on a given night out.

ในคืนหนึ่งที่เขาไปเที่ยวนอกบ้าน

I'd like to think that's why mathematicians

ฉันเชื่อว่านั้นเป็นเหตุผลว่าทำไม พวกนักคณิตศาสตร์

don't really bother going on nights out anymore.

ถึงไม่เสียเวลาไปท่องราตรีอีกแล้ว

แต่จริงๆ แล้ว ส่วนตัวฉันเอง

The thing is that I personally don't subscribe

ไม่เชื่อความคิดที่มองโลกแง่ร้ายแบบนี้

to such a pessimistic view.

Because I know, just as well as all of you do,

เพราะฉันรู้ดี เช่นเดียวกับที่พวกคุณทุกคนรู้

that love doesn't really work like that.

ว่าความรักมันไม่ได้ดำเนินไปอย่างนั้น

Human emotion isn't neatly ordered and rational and easily predictable.

อารมณ์ของมนุษย์ไม่ได้เป็นระเบียบ มีเหตุผล และทำนายได้ง่ายแบบนั้น

But I also know that that doesn't mean

แต่นั่นไม่ได้แปลว่า

that mathematics hasn't got something that it can offer us,

คณิตศาสตร์ช่วยอะไรเราไม่ได้เลย

because, love, as with most of life, is full of patterns

เพราะความรัก ก็เหมือนเรื่องอื่นๆ ในชีวิต ที่มีแบบแผนต่างๆ มากมาย

and mathematics is, ultimately, all about the study of patterns.

และที่สุดแล้ว คณิตศาสตร์ก็คือการศึกษา แบบแผนของปรากฏการณ์ต่างๆ นั่นเอง

Patterns from predicting the weather to the fluctuations in the stock market,

แบบแผนที่ว่า มีตั้งแต่จากการพยากรณ์อากาศ ไปจนถึงความผันผวนในตลาดหุ้น

to the movement of the planets or the growth of cities.

ไปจนถึงการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ การเติบโตของเมืองต่างๆ

And if we're being honest, none of those things

ถ้าจะพูดกันตรงๆ นะ สิ่งเหล่านี้ ก็ไม่มีอันไหนเลย

are exactly neatly ordered and easily predictable, either.

ที่เป็นระเบียบหรือทำนายได้ง่าย

Because I believe that mathematics is so powerful that it has the potential

แต่เพราะฉันเชื่อในคณิตศาสตร์ ว่ามันทรงพลังจนมีศักยภาพ

ที่จะช่วยให้เรามีมุมมองใหม่ ต่อเกือบจะทุกสิ่งทุกอย่าง

to offer us a new way of looking at almost anything.

Even something as mysterious as love.

แม้แต่อะไรที่ลึกลับมากๆ อย่างความรัก

And so, to try to persuade you

ดังนั้น เพื่อพยายามโน้มน้าวคุณ

of how totally amazing, excellent and relevant mathematics is,

ว่าคณิตศาสตร์มันน่าทึ่ง เจ๋ง และสำคัญแค่ไหน

I want to give you my top three mathematically verifiable tips for love.

ฉันอยากเล่าเคล็ดลับความรักเด็ดสุด 3 อย่าง ที่พิสูจน์มาแล้วด้วยคณิตศาสตร์

(Laughter)

โอเค เคล็ดลับเด็ดสุดข้อที่หนึ่ง

OK, so Top Tip #1:

หาคู่ออนไลน์อย่างไรให้ชนะเลิศ

How to win at online dating.

So my favorite online dating website is OkCupid,

เว็บไซต์หาคู่ออนไลน์ที่ฉันชอบสุดคือ OkCupid

not least because it was started by a group of mathematicians.

ไม่ใช่แค่เพราะกลุ่มผู้ก่อตั้ง เป็นนักคณิตศาสตร์

Now, because they're mathematicians,

แต่เพราะเป็นนักวิทยาศาสตร์

they have been collecting data

เขาจึงเก็บข้อมูลเกี่ยวกับ

on everybody who uses their site for almost a decade.

ทุกคนที่มาใช้เว็บไซต์ที่ว่า โดยเก็บมาเกือบสิบปีแล้ว

พวกเขากำลังพยายามค้นหาแบบแผน

And they've been trying to search for patterns

in the way that we talk about ourselves

ในวิธีการที่เราพูดถึงตัวเราเอง

and the way that we interact with each other

และวิธีปฏิสัมพันธ์ที่เรามีกับผู้อื่น

on an online dating website.

บนเว็บไซต์หาคู่ออนไลน์

And they've come up with some seriously interesting findings.

และเขาก็พบผลที่น่าสนใจมาก ในหลายประเด็น

But my particular favorite

แต่ที่ฉันชอบที่สุด คือ

is that it turns out that on an online dating website,

กลายเป็นว่า บนเว็บไซต์หาคู่ออนไลน์นั้น

how attractive you are does not dictate how popular you are,

ความสวยหล่อไม่ได้เป็นตัวกำหนด ว่าจะมีคนสนใจคุณมากแค่ไหน

and actually, having people think that you're ugly

และที่จริง การที่มีคนคิดว่าคุณขี้เหร่

can work to your advantage.

อาจมีประโยชน์ต่อตัวคุณ

(Laughter)

Let me show you how this works.

ฉันจะบอกให้ว่าทำไม

In a thankfully voluntary section of OkCupid,

ในแบบฟอร์มส่วนหนึ่งของ OkCupid

you are allowed to rate how attractive you think people are

คุณสามารถให้คะแนนความสวยหล่อ ของคนอื่นได้

on a scale between one and five.

บนมาตรวัดที่มีค่า 1 ถึง 5

Now, if we compare this score, the average score,

ทีนี้ ถ้าเราเปรียบเทียบคะแนนความสวยหล่อ

to how many messages a selection of people receive,

กับค่าเฉลี่ยจำนวนข้อความที่เขาได้รับ

you can begin to get a sense

คุณจะเริ่มเห็นว่า

of how attractiveness links to popularity on an online dating website.

ความสวยหล่อสัมพันธ์กับความเป็นที่สนใจ ในเว็บไซต์หาคู่ออนไลน์

นี่เป็นกราฟที่คนของ OkCupid สร้างขึ้นมา

This is the graph the OkCupid guys have come up with.

And the important thing to notice is that it's not totally true

สิ่งสำคัญที่น่าสังเกตุคือ มันไม่จริงเสมอไป

that the more attractive you are, the more messages you get.

ว่ายิ่งสวยหล่อ คุณจะยิ่งได้รับข้อความมากขึ้น

But the question arises then of what is it about people up here

คำถามคือ คนที่อยู่ตรงนี้มีอะไรดี

ถึงได้มีคนสนใจมากกว่าคนกลุ่มนี้

who are so much more popular than people down here,

even though they have the same score of attractiveness?

ทั้งที่มีคะแนนความสวยหล่อเท่ากัน

And the reason why is that it's not just straightforward looks that are important.

และเหตุผลที่ว่า ทำไมสิ่งสำคัญ จึงไม่ใช่แค่รูปลักษณ์ภายนอก

So let me try to illustrate their findings with an example.

ฉันขออธิบายให้เห็นภาพ ด้วยตัวอย่างอันนี้

So if you take someone like Portia de Rossi, for example,

ถ้าลองดูใครสักคน เช่น พอร์เทีย เดอ รอสซี่ เป็นต้น

everybody agrees that Portia de Rossi is a very beautiful woman.

ทุกคนเห็นด้วยว่าพอร์เทีย เดอ รอสซี่ เป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง

Nobody thinks that she's ugly, but she's not a supermodel, either.

ไม่มีใครคิดว่าเธอขี้เหร่ แต่เธอก็ไม่ได้เป็นสุดยอดนางแบบเช่นกัน

If you compare Portia de Rossi to someone like Sarah Jessica Parker,

ถ้าคุณเปรียบเทียบพอร์เทีย เดอ รอสซี่ กับคนอย่างซารา เจสซิกา พาร์กเกอร์

now, a lot of people, myself included, I should say,

คนจำนวนมาก จะว่าไปก็ รวมถึงตัวฉันเองด้วย

คิดว่าซารา เจสซิกา พาร์กเกอร์นั้น สวยเลิศแบบจริงจัง

think that Sarah Jessica Parker is seriously fabulous

and possibly one of the most beautiful creatures

และอาจเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิต ที่สวยงามที่สุด

to have ever have walked on the face of the Earth.

ที่เคยเดินอยู่บนพื้นผิวโลกนี้

But some other people, i.e., most of the Internet ...

แต่คนอื่นบางคน เช่น คนส่วนใหญ่ในโลกอินเทอร์เน็ต

(Laughter)

ดูจะคิดว่าเธอหน้าเหมือนม้า (เสียงหัวเราะ)

seem to think that she looks a bit like a horse.

(Laughter)

Now, I think that if you ask people how attractive they thought

ทีนี้ ถ้าคุณให้คนทั่วไปประเมินความสวย

Jessica Parker or Portia de Rossi were,

ของซารา เจสซิกา พาร์กเกอร์ กับพอร์เทีย เดอ รอสซี่

and you ask them to give them a score between one and five

ว่าสวยแค่ไหน ให้คะแนนจาก 1 ถึง 5

I reckon that they'd average out to have roughly the same score.

ฉันว่าทั้งคู่คงได้คะแนนเฉลี่ยพอๆ กัน

But the way that people would vote would be very different.

แต่แบบแผนการให้คะแนนของคนจะต่างกันมาก

คะแนนของพอร์เทียจะเกาะกลุ่มอยู่ใกล้ๆ ค่า 4

So Portia's scores would all be clustered around the four

เพราะทุกคนเห็นด้วยว่าเธอสวย

because everybody agrees that she's very beautiful,

ในขณะที่กรณีซารา เจสซิกา พาร์กเกอร์ ความเห็นจะเป็นสองขั้ว

whereas Sarah Jessica Parker completely divides opinion.

คะแนนของเธอมีการกระจายเยอะมาก

There'd be a huge spread in her scores.

And actually it's this spread that counts.

และความหลากหลายของคะแนนนี่แหละสำคัญ

It's this spread that makes you more popular

ความหลากหลายของความเห็นนี่แหละ ทำให้มีคนสนใจคุณมากขึ้น

on an online Internet dating website.

ในเว็บไซต์หาคู่ออนไลน์

So what that means then

หมายความว่า

is that if some people think that you're attractive,

ถ้าคนบางคนคิดว่าคุณสวยหล่อ

you're actually better off

คุณจะได้เปรียบกว่า

having some other people think that you're a massive minger.

ถ้ามีแค่บางคนคิดว่าคุณสวยน่ามองสุดๆ

That's much better than everybody just thinking

นั่นดีกว่ากรณีที่คน "ทุกคน" คิดว่า

that you're the cute girl next door.

คุณเป็นสาวสวยข้างบ้าน

ฉันคิดว่าคุณจะเริ่มเข้าใจมากขึ้น

Now, I think this begins to make a bit more sense

when you think in terms of the people who are sending these messages.

เมื่อคุณคิดจากมุมของ คนที่เป็นฝ่ายส่งข้อความมาหา

So let's say that you think somebody's attractive,

สมมุติคุณคิดว่าใครสักคนสวยหล่อ

แต่คุณคิดว่าคนอื่นคงไม่ได้สนใจคนคนนี้เท่าไหร่

but you suspect that other people won't necessarily be that interested.

นั่นหมายความว่าคุณมีคู่แข่งน้อยลง

That means there's less competition for you

and it's an extra incentive for you to get in touch.

และนั่นคือสิ่งจูงใจเพิ่มเติม ที่ทำให้คุณติดต่อเขาไป

ในขณะที่ ถ้าเทียบกับกรณีที่ คุณคิดว่าใครสักคนสวยหล่อ

Whereas compare that to if you think somebody is attractive

แต่สงสัยว่าคนอื่นทุกคน ก็คิดเหมือนกัน

but you suspect that everybody is going to think they're attractive.

Well, why would you bother humiliating yourself, let's be honest?

ถ้าอย่างนั้น คุณจะหาเรื่อง ให้ตัวเองเสียหน้าทำไม เอาจริงๆ

จุดที่น่าสนใจมากๆ อยู่ตรงนี้แหละ

But here's where the really interesting part comes.

เพราะเวลาคนทั่วไปเลือกรูปมาใช้ ในเว็บหาคู่ออนไลน์

Because when people choose the pictures that they use on an online dating website,

they often try to minimize the things

เขามักพยายามลดอะไรต่างๆ

that they think some people will find unattractive.

ที่เขาคิดว่าคนอื่นจะคิดว่าไม่สวย

The classic example is people who are, perhaps, a little bit overweight

ตัวอย่างคลาสสิกคือ คนที่อาจจะน้ำหนักเกินไปหน่อย

deliberately choosing a very cropped photo,

ตั้งใจเลือกรูปที่ตัดช่วงตัวออกไปเยอะๆ

(Laughter)

หรือผู้ชายหัวล้าน

or bald men, for example,

deliberately choosing pictures where they're wearing hats.

ก็ตั้งใจเลือกรูปที่ตัวเองใส่หมวก

But actually this is the opposite of what you should do

แต่นั่นมันตรงกันข้ามกับสิ่งที่คุณควรทำ

if you want to be successful.

ถ้าคุณอยากประสบความสำเร็จในการหาคู่ออนไลน์

You should really, instead,

แทนที่จะทำอย่างนั้น จริงๆ คุณควรเน้นสิ่งที่ทำให้คุณแตกต่าง

play up to whatever it is that makes you different,

even if you think that some people will find it unattractive.

ถึงแม้บางคนจะมองว่ามันไม่สวยไม่ดึงดูดใจ

Because the people who fancy you are just going to fancy you anyway,

เพราะคนที่ชอบคุณ ยังไงเขาก็ชอบคุณอยู่ดี

and the unimportant losers who don't, well, they only play up to your advantage.

การมีบางคนที่ไม่ชอบคุณ กลับเป็นประโยชน์กับคุณเสียอีก

OK, Top Tip #2: How to pick the perfect partner.

โอเค เคล็ดลับความรักสุดเด็ดข้อที่ 2

So let's imagine then that you're a roaring success

ลองจินตนาการว่าคุณประสบความสำเร็จสูงมาก

on the dating scene.

ในการหาคู่

But the question arises of how do you then convert that success

แต่ก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า แล้วจะเปลี่ยนคนที่ใช่นั้น

into longer-term happiness,

ให้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ในระยะยาวได้อย่างไร

and in particular, how do you decide when is the right time to settle down?

พูดให้ชัดขึ้นคือ คุณจะรู้ได้ยังไง ว่าถึงเวลาลงหลักปักฐานแล้ว

Now generally, it's not advisable to just cash in

ทีนี้ โดยทั่วไป เราไม่ควรตกลงปลงใจ

and marry the first person who comes along and shows you any interest at all.

แต่งงานกับคนแรกที่ผ่านเข้ามา

และแสดงความสนใจในตัวคุณ

But, equally, you don't really want to leave it too long

แต่คุณก็ไม่ควรปล่อยเวลาให้เนิ่นนานเกิน

if you want to maximize your chance of long-term happiness.

ถ้าคุณต้องการเพิ่มโอกาส ที่จะมีความสุขในระยะยาว

As my favorite author, Jane Austen, puts it,

อย่างที่เจน ออสเต็น นักเขียนคนโปรดของฉันกล่าวไว้

"An unmarried woman of seven and twenty

"ผู้หญิงโสดอายุ 27

can never hope to feel or inspire affection again."

ก็หมดหวังแล้วที่จะรู้สึก หรือทำให้คนมารักชอบได้อีก"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

ขอบคุณมาก เจน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับความรักบ้างนะ?

Thanks a lot, Jane.

What do you know about love?

(Laughter)

So the question is then,

ทีนี้ คำถามคือ

how do you know when is the right time to settle down,

คุณจะรู้ได้ยังไงว่าถึงเวลาที่ควร ตกลงปลงใจกับใครสักคน

จากคนทั้งหมด ที่คุณมีโอกาสคบด้วยตลอดชีวิตนี้

given all the people that you can date in your lifetime?

โชคดีนะ เรามีหลักคณิตศาสตร์เจ๋งๆ ที่สามารถเอามาใช้ช่วยเราในกรณีนี้

Thankfully, there's a rather delicious bit of mathematics that we can use

to help us out here, called optimal stopping theory.

เรียกว่า ทฤษฎีการหยุดที่จุดที่ดีที่สุด (optimal stoppping theory)

ลองจินตนาการนะคะ

So let's imagine, then,

ว่าคุณเริ่มมีแฟนตอนอายุ 15

that you start dating when you're 15

and ideally, you'd like to be married by the time that you're 35.

และคุณหวังว่าจะแต่งงานก่อนที่จะอายุ 35

And there's a number of people

ก็จะมีคนจำนวนหนึ่ง

ที่คุณคบเป็นแฟนด้วยตลอดชีวิตนี้

that you could potentially date across your lifetime,

and they'll be at varying levels of goodness.

แล้วแต่ละคนก็ดีมากดีน้อยต่างกัน

Now the rules are that once you cash in and get married,

กติกามีอยู่ว่า เมื่อคุณตกลงแต่งงานกับใครแล้ว

you can't look ahead to see what you could have had,

คุณไม่สามารถมองไปข้างหน้าว่า มีใครที่จะเข้ามาอีก

and equally, you can't go back and change your mind.

และคุณก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจ ย้อนไปหาคนเก่าที่ผ่านมาแล้วได้

In my experience at least,

อย่างน้อยในประสบการณ์ของฉัน

I find that typically people don't much like being recalled

ฉันพบว่า คนทั่วไป ไม่ชอบเป็นตัวสำรองรอถูกเรียก

years after being passed up for somebody else, or that's just me.

หลังจากถูกทิ้งไปหาคนอื่นแล้วตั้งหลายปี

So the math says then that what you should do

คณิตศาสตร์บอกเราว่า สิ่งที่คุณควรทำ

in the first 37 percent of your dating window,

กับคน 37 เปอร์เซ็นต์แรกที่เข้ามาจีบ

you should just reject everybody as serious marriage potential.

คือปฏิเสธไปให้หมด อย่าคิดไปแต่งงานด้วย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And then, you should pick the next person that comes along

จากนั้น คุณควรเลือกคนต่อไปที่เข้ามาจีบ

that is better than everybody that you've seen before.

ที่ดีกว่าทุกคนที่คุณเคยได้เจอมา

So here's the example.

ลองมาดูตัวอย่างนะคะ

Now if you do this, it can be mathematically proven, in fact,

เราสามารถพิสูจน์ได้ ด้วยคณิตศาสตร์นะคะ

that this is the best possible way

ว่านี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เป็นไปได้

of maximizing your chances of finding the perfect partner.

ในการเพิ่มโอกาสสูงสุด ที่จะได้พบเจอคู่รักที่สมบูรณ์แบบ

Now unfortunately, I have to tell you that this method does come with some risks.

แต่ฉันเสียใจที่ต้องบอกว่า วิธีนี้ก็มาพร้อมความเสี่ยง

For instance, imagine if your perfect partner appeared

เช่น ถ้าคู่รักที่สมบูรณ์แบบของคุณ

during your first 37 percent.

มาปรากฏตัวในกลุ่ม 37 เปอร์เซ็นต์แรก

Now, unfortunately, you'd have to reject them.

เสียใจด้วยค่ะ คุณต้องปฏิเสธเขาไป

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

ทีนี้ คิดต่อตามหลักคณิตศาสตร์

Now, if you're following the maths,

ทุกคนที่เข้ามาหลังจากนั้น

I'm afraid no one else comes along

that's better than anyone you've seen before,

อาจไม่มีใครดีกว่าคนที่คุณเคยได้เจออีกเลย

คุณก็ต้องผ่านไป ปฏิเสธทุกคน แล้วตายอย่างโดดเดี่ยว

so you have to go on rejecting everyone and die alone.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Probably surrounded by cats ...

อาจจะมีฝูงแมวมาแทะซากคุณบ้าง

(Laughter)

nibbling at your remains.

OK, another risk is, let's imagine, instead,

เอาล่ะ ความเสี่ยงอีกอย่างคือ ลองจินตนาการนะคะ

that the first people that you dated in your first 37 percent

ว่าคนที่คุณคบด้วยใน 37 เปอร์เซ็นต์แรกนั้น

are just incredibly dull, boring, terrible people.

เป็นคนที่ม น่าเบื่อ และนิสัยแย่มาก

That's OK, because you're in your rejection phase,

แต่ไม่เป็นไร เพราะคุณอยู่ในช่วงการปฏิเสธ

so that's fine, you can reject them.

ก็ผ่านพวกนี้ไป

But then imagine the next person to come along

แต่ลองคิดดูนะคะ คนต่อไปที่เข้ามา

is just marginally less boring, dull and terrible ...

อาจจะน่าเบื่อ ทึ่ม และนิสัยแย่

(Laughter)

than everybody that you've seen before.

น้อยกว่าคนก่อนๆ แค่เล็กน้อย

Now, if you are following the maths, I'm afraid you have to marry them ...

ถ้าคุณทำตามหลักคณิตศาสตร์ ฉันเกรงว่าคุณจะต้องแต่งงานกับเขา

(Laughter)

แล้วลงเอยด้วยความสัมพันธ์ที่ บอกตรงๆ ว่า ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด

and end up in a relationship which is, frankly, suboptimal.

Sorry about that.

เสียใจด้วยนะ

But I do think that there's an opportunity here for Hallmark to cash in on

แต่ฉันคิดว่ามันก็มีอะไรดีๆ แฝงอยู่นะ

บริษัทผลิตการ์ดฮอลมาร์กจะได้มีตลาดใหม่

and really cater for this market.

A Valentine's Day card like this.

เป็นการ์ดวาเลนไทน์แบบนี้ (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

"คุณสามีที่รัก คุณคือคนที่แย่น้อยกว่า

"My darling husband, you are marginally less terrible

than the first 37 percent of people I dated."

ผู้ชาย 37 เปอร์เซ็นต์แรกที่ฉันเคยคบนิดนึง"

(Laughter)

ฟังดูโรแมนติกกว่าที่ปกติฉันเคยพูดนะนี่

It's actually more romantic than I normally manage.

(Laughter)

OK, so this method doesn't give you a 100 percent success rate,

โอเค วิธีนี้ไม่ได้ให้ผลสำเร็จ 100 เปอร์เซ็นต์

but there's no other possible strategy that can do any better.

แต่ไม่มีกลยุทธ์อื่นใดที่ได้ผลดีกว่านี้

And actually, in the wild, there are certain types of fish

และที่จริง ในธรรมชาติก็มีปลาบางชนิด

which follow and employ this exact strategy.

ที่มีพฤติกรรมตามกลยุทธ์นี้เป๊ะๆ เลย

So they reject every possible suitor that turns up

คือ ไม่เลือกคู่ที่เจอกันในช่วง

in the first 37 percent of the mating season,

37 เปอร์เซ็นต์แรกของฤดูผสมพันธุ์เลย

and then they pick the next fish that comes along after that window

แล้วจึงเลือกปลาตัวต่อไป ที่เจอกันหลังจากช่วงเวลานั้น

that's, I don't know, bigger and burlier

ที่แบบ ตัวใหญ่กว่า แข็งแรงกว่า

than all of the fish that they've seen before.

ปลาทั้งหมดที่เคยเจอมาก่อนหน้านั้น

I also think that subconsciously, humans, we do sort of do this anyway.

ฉันเชื่อด้วยว่า ลึกๆ ในจิตใต้สำนึก มนุษย์เราก็ทำอย่างนี้อยู่แล้ว

We give ourselves a little bit of time to play the field,

เราให้เวลาตัวเองวิ่งเล่นในท้องทุ่งสักพัก

get a feel for the marketplace or whatever when we're young.

ลองดูตลาดว่าเป็นยังไง อะไรทำนองนั้น ตอนที่เรายังอายุน้อย

And then we only start looking seriously at potential marriage candidates

แล้วจึงเริ่มมองหาตัวเลือก คนที่จะแต่งงานด้วยอย่างจริงจัง

once we hit our mid-to-late 20s.

ตอนเราอายุยี่สิบกลางๆ ถึงยี่สิบปลายๆ

I think this is conclusive proof, if ever it were needed,

ฉันว่านี่คือข้อพิสูจน์ที่ชัดเจน ถ้าเรายังต้องการหลักฐานเพิ่ม

ว่าสมองของคนเราทุกคนถูกสร้างมา ให้มีความสามารถทางคณิตศาสตร์อยู่บ้างแล้ว

that everybody's brains are prewired to be just a little bit mathematical.

OK, so that was Top Tip #2.

โอเค นั้นคือเคล็ดลับสุดเด็ดข้อที่สอง

Now, Top Tip #3: How to avoid divorce.

ทีนี้ มาข้อที่สาม เราจะหลีกเลี่ยงการหย่าร้างอย่างไร

โอเค สมมุติว่า คุณเลือกคู่ที่สมบูรณ์แบบแล้ว

OK, so let's imagine then that you picked your perfect partner

และคุณก็ลงหลักปักฐาน ในความสัมพันธ์ตลอดชีวิตกับเขา

and you're settling into a lifelong relationship with them.

Now, I like to think that everybody would ideally like to avoid divorce,

ทีนี้ ฉันเชื่อว่าทุกคนคงไม่อยากหย่าร้าง

apart from, I don't know, Piers Morgan's wife, maybe?

เว้นแต่ ไม่รู้สิ อย่างภรรยาของเพียร์ส มอร์แกน มั้ง

(Laughter)

But it's a sad fact of modern life

แต่มันน่าเศร้า ที่ข้อเท็จจริงของชีวิตสมัยใหม่คือ

that one in two marriages in the States ends in divorce,

การแต่งงานครึ่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกา จบลงด้วยการหย่าร้าง

with the rest of the world not being far behind.

ประเทศอื่นๆ ในโลกก็ไม่ได้ต่างกันกันมากนัก

Now, you can be forgiven, perhaps

ทีนี้ คุณไม่ผิดเลยถ้าคิดว่า

for thinking that the arguments that precede a marital breakup

การโต้แย้งที่เกิดก่อนการแยกทาง

are not an ideal candidate for mathematical investigation.

ไม่ใช่สิ่งที่จะศึกษาด้วยคณิตศาสตร์ได้

ประการแรก เพราะมันยากมาก

For one thing, it's very hard to know

ที่จะกำหนดว่าควรวัดอะไร

what you should be measuring or what you should be quantifying.

แต่นั่นไม่ได้หยุดนักจิตวิทยาชื่อ จอห์น ก็อตแมน ซึ่งทำสิ่งที่ว่ายากๆ นั้นเลย

But this didn't stop a psychologist, John Gottman, who did exactly that.

Gottman observed hundreds of couples having a conversation

ก็อตแมนสังเกตคู่สมรสร้อยๆ คู่สนทนากัน

and recorded, well, everything you can think of.

แล้วบันทึกทุกอย่างที่คุณจะนึกออก

So he recorded what was said in the conversation,

เขาบันทึกว่าทั้งคู่พูดอะไรในการสนทนา

he recorded their skin conductivity,

วัดระดับการนำไฟฟ้าของผิวหนัง

he recorded their facial expressions,

บันทึกการแสดงออกทางสีหน้า

their heart rates, their blood pressure,

อัตราการเต้นของหัวใจ ความดันโลหิต

basically everything apart from whether or not the wife was actually always right,

ทุกอย่างเลยจริงๆ ยกเว้นเรื่องที่ว่า ตกลงภรรยาถูกเสมอจริงหรือเปล่า

which incidentally she totally is.

ซึ่งบังเอิญภรรยาถูกเสมออยู่แล้วค่ะ

But what Gottman and his team found

แต่สิ่งที่ก็อตแมนกับทีมของเขาพบคือ

was that one of the most important predictors

ตัวแปรที่สำคัญที่สุดที่ทำนายได้

ว่าคู่สมรสจะหย่าร้างกันไหม

for whether or not a couple is going to get divorced

คือ แต่ละฝ่ายแสดงพฤติกรรมทางบวกหรือทางลบ มากหรือน้อยในการสนทนา

was how positive or negative each partner was being in the conversation.

Now, couples that were very low-risk

คู่สมรสที่มีความเสี่ยงหย่าร้างต่ำ

scored a lot more positive points on Gottman's scale than negative.

มีคะแนนพฤติกรรมทางบวกมากกว่าทางลบ บนมาตรวัดของก็อตแมน

Whereas bad relationships,

ขณะที่ความสัมพันธ์ที่ไม่ดี

by which I mean, probably going to get divorced,

คือคู่ที่กำลังจะหย่าร้าง

เขาพบว่าการสนทนาจะเป็นวงจรทางลบ ที่แย่ลงเรื่อยๆ

they found themselves getting into a spiral of negativity.

Now just by using these very simple ideas,

จากแนวคิดที่เรียบง่ายสุดๆ นี้

Gottman and his group were able to predict

ก็อตแมนและทีมวิจัยสามารถทำนาย

whether a given couple was going to get divorced

ว่าคู่สมรสคู่ไหนจะหย่าร้าง

with a 90 percent accuracy.

ด้วยความแม่นยำ 90 เปอร์เซ็นต์

แต่เมื่อเขาร่วมงานกับนักคณิตศาสตร์ ชื่อเจมส์ เมอร์เรย์

But it wasn't until he teamed up with a mathematician, James Murray,

that they really started to understand

พวกเขาก็เริ่มเข้าใจอย่างถ่องแท้มากขึ้น

what causes these negativity spirals and how they occur.

ว่าอะไรเป็นสาเหตุให้เกิดวงจรทางลบ และมันเกิดขึ้นได้อย่างไร

And the results that they found,

ผลที่เขาพบ

I think, are just incredibly impressively simple and interesting.

ซึ่งฉันว่ามันน่าสนใจและเรียบง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ

So these equations predict how the wife or husband is going to respond

สมการเหล่านี้ ทำนายได้ว่าภรรยาและสามี

in their next turn of the conversation,

จะตอบสนองอย่างไรต่อไปในการสนทนา

มีลักษณะเป็นบวกหรือลบมากแค่ไหน

how positive or negative they're going to be.

And these equations depend on

และสมการนี้ มันขึ้นอยู่กับ

อารมณ์ปกติของแต่ละคนเมื่ออยู่คนเดียว

the mood of the person when they're on their own,

the mood of the person when they're with their partner,

อารมณ์ของแต่ละคนเมื่อเขาอยู่กับคู่รัก

แต่ที่สำคัญที่สุด มันขึ้นอยู่กับว่า

but most importantly, they depend on

how much the husband and wife influence one another.

สามีกับภรรยามีอิทธิพลต่อกันและกันมากแค่ไหน

ฉันคิดว่าจุดนี้สำคัญที่ต้องบอก ณ เวทีนี้เลยว่า

Now, I think it's important to point out at this stage,

that these exact equations have also been shown

สมการเดียวกันนี้เอง สามารถเอาไปใช้

อธิบายได้อย่างดีเยี่ยมเลย

to be perfectly able at describing

what happens between two countries in an arms race.

ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างสองประเทศ ที่แข่งขันกันสะสมอาวุธ

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

So that an arguing couple spiraling into negativity

ดังนั้น คู่สมรสที่กำลังโต้เถียง ดิ่งลงสู่วงจรทางลบ

and teetering on the brink of divorce

และตกอยู่ในภาวะหมิ่นเหม่ที่จะหย่าร้าง

is actually mathematically equivalent to the beginning of a nuclear war.

มีแบบแผนทางคณิตศาสตร์ เหมือนการเริ่มต้นสงครามนิวเคลียร์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

แต่ตัวแปรที่สำคัญจริงๆ ในสมการนี้คือ

But the really important term in this equation

is the influence that people have on one another,

อิทธิพลที่ทั้งสองฝ่ายมีต่อกัน

and in particular, something called "the negativity threshold."

พูดให้เจาะจงลงไปคือ สิ่งที่เรียกว่า ขีดจำกัดความอดทนต่อเรื่องทางลบ

ขีดจำกัดความอดทนต่อเรื่องทางลบนี้

Now, the negativity threshold,

you can think of as how annoying the husband can be

ก็คือสามีจะทำตัวน่ารำคาญได้มากแค่ไหน

before the wife starts to get really pissed off, and vice versa.

ก่อนที่ภรรยาจะเริ่มหงุดหงิด หรือในทางกลับกัน

Now, I always thought that good marriages were about compromise and understanding

ฉันเองเคยคิดว่าชีวิตแต่งงานที่ดี ต้องประนีประนอมและเข้าใจกัน

and allowing the person to have the space to be themselves.

และยอมให้อีกฝ่ายหนึ่งมีพื้นที่ เป็นตัวของตัวเอง

So I would have thought that perhaps the most successful relationships

ฉันเลยคิดว่า ความสัมพันธ์ ที่ประสบความสำเร็จที่สุดนั้น

were ones where there was a really high negativity threshold.

คือความสัมพันธ์ที่ทั้งสองฝ่าย มีขีดจำกัดความอดทนต่อเรื่องทางลบสูง

Where couples let things go

คู่สมรสต่างปล่อยเรื่องไม่พอใจผ่านไป

and only brought things up if they really were a big deal.

จะพูดออกมาก็เฉพาะเรื่องใหญ่ๆ เท่านั้น

But actually, the mathematics and subsequent findings by the team

แต่ที่จริงแล้ว คณิตศาสตร์และ ข้อค้นพบจากทีมวิจัยของก็อตแมน

have shown the exact opposite is true.

แสดงว่าความจริงกลับเป็นตรงกันข้าม

The best couples, or the most successful couples,

คู่สมรสที่ดีที่สุด หรือประสบความสำเร็จในชีวิตคู่มากที่สุด

คือคู่ที่มีขีดจำกัดความอดทน ต่อเรื่องทางลบต่ำ

are the ones with a really low negativity threshold.

These are the couples that don't let anything go unnoticed

ที่ไม่ปล่อยให้ปัญหาอะไรเล็ดลอดสายตา

and allow each other some room to complain.

และเปิดโอกาสให้ต่างฝ่ายต่างได้บ่น

These are the couples that are continually trying to repair their own relationship,

เป็นคู่ที่พยายามซ่อมแซมความสัมพันธ์ ของตนเองอย่างต่อเนื่อง

that have a much more positive outlook on their marriage.

มีมุมมองทางบวกต่อชีวิตสมรสของตน

Couples that don't let things go

คู่สมรสที่ไม่ปล่อยอะไรผ่านไป

and couples that don't let trivial things end up being a really big deal.

ไม่ปล่อยให้เรื่องเล็กๆ น้อยๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่โต

Now of course, it takes a bit more than just a low negativity threshold

ทีนี้ แน่ละ มันต้องมีอะไรมากกว่า การมีขีดจำกัดความอดทนต่อเรื่องทางลบต่ำ

and not compromising to have a successful relationship.

และการไม่ประนีประนอม ที่ทำให้มีความสัมพันธ์ที่ประสบความสำเร็จ

But I think that it's quite interesting

แต่ฉันคิดว่ามันน่าสนใจมาก

to know that there is really mathematical evidence

ที่รู้ว่าจริงๆ มันมีหลักฐานทางคณิตศาสตร์

to say that you should never let the sun go down on your anger.

ที่บอกว่า คุณไม่ควรปล่อย ความโกรธให้คงอยู่ข้ามคืน

So those are my top three tips

นั่นคือเคล็ดลับเด็ดสุดสามข้อของฉัน

of how maths can help you with love and relationships.

ว่าคณิตศาสตร์สามารถช่วยคุณในเรื่อง ความรักและความสัมพันธ์ได้อย่างไร

But I hope, that aside from their use as tips,

แต่ฉันหวังว่า นอกจากประโยชน์ ในฐานะเคล็ดลับแล้ว

they also give you a little bit of insight into the power of mathematics.

มันคงช่วยให้คุณเข้าใจพลังของคณิตศาสตร์ มากขึ้นอีกนิดหนึ่ง

Because for me, equations and symbols aren't just a thing.

เพราะสำหรับฉัน สมการและสัญลักษณ์ ไม่ใช่แค่สิ่งของ

They're a voice that speaks out about the incredible richness of nature

มันคือเสียงที่เล่าเรื่อง ความรุ่มรวยอันน่าเหลือเชื่อของธรรมชาติ

and the startling simplicity

และความเรียบง่ายอย่างน่าทึ่ง

in the patterns that twist and turn and warp and evolve all around us,

ในแบบแผนที่บิด หมุน โค้งงอ และค่อยๆ พัฒนาขึ้นรอบตัวเรา

from how the world works to how we behave.

จากวิถีของโลก และพฤติกรรมของเรา

So I hope that perhaps, for just a couple of you,

ฉันจึงหวังว่า บางที สำหรับพวกคุณบางคน

a little bit of insight into the mathematics of love

ความเข้าใจที่ลึกซึ้งเล็กๆ น้อยๆ ที่ได้จาก คณิตศาสตร์แห่งความรักนี้

คงสามารถโน้มน้าวให้คุณ รักคณิตศาสตร์มากขึ้นอีกสักนิด

can persuade you to have a little bit more love for mathematics.

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)